ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΕΜΠΟΡΟΙ - ΔΩΔΩΝΗ

Μας δουλεύουν δύο (2) μήνες μετά τη νέα γαλακτοκομική περίοδο και τιμές ακόμα δεν βλέπουμε στο γάλα, ούτε γίνεται κουβέντα για την εκκαθάριση της περσινής περιόδου.

      Τι θα γίνει κύριοι της κυβέρνησης και κυρία υπουργέ με τις επιδοτήσεις των κτηνοτρόφων;

      Εμείς θα πληρώσουμε πάλι τα σπασμένα των πολιτικών των κυβερνήσεων του Κεφαλαίου και της Ε.Ε.;

      Για μας μπαίνει το ζήτημα  της επιβίωσης των οικογενειών μας και του βιού μας. 

      Ήδη βλέπουμε η κτηνοτροφία να συρρικνώνεται κι οι κυβερνώντες ν’ αδιαφορούν.

      Δεν θα επιτρέψουμε σε κανένα να παίζει με την ζωή μας. Ούτε στους κυβερνώντες, ούτε στους εμπόρους, αλλά πολύ περισσότερο στα κοράκια της Ε.Ε.

      Απαιτούμε:

Ø      Τιμή στο γάλα τώρα: 1,25 € στο πρόβειο, 0,85 € στο γίδινο & 0,60 € στο αγελαδινό.

Ø      Άμεση καταβολή της εκκαθάρισης.

Ø      Τώρα ΚΑΤΑΒΟΛΗ των επιδοτήσεων.

Ø      Στήριξη έμπρακτη της κτηνοτροφίας & της γεωργίας.

Ø      Τιμή που να ανταποκρίνεται στους κόπους των παραγωγών στο κρέας.

ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΟΙ ΝΟΜΟΥ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

Υ.Γ. Τα ονόματά τους είναι στη διάθεσή σας ανά πάσα στιγμή.

ΑΓΡΟΤΟΚΤΗΝΟΤΡΟΦΟΙ -Πρόσκληση σε νέους αγώνες

Όλοι στο Συλλαλητήριο

& τον Αποκλεισμό της «ΕΓΝΑΤΙΑΣ»

στον Κόμβο της ΠΕΔΙΝΗΣ

τη Δευτέρα 26 Γενάρη, στις 11 το πρωί

με τα αγροτικά μας μηχανήματα…

Της «γης οι κολασμένοι» στον κάμπο της Μανωλάδας ξεσηκώνονται

Καπιταλιστική βαρβαρότητα, άγρια εκμετάλλευση, τρομοκρατία και εξαθλίωση

Ήταν αρκετή μια μέρα απεργίας, αρχές του πρώτου δεκαήμερου του Απρίλη, των ξένων εργατών γης στη Νεα Μανωλάδα της Ηλείας για να γίνει πανελλαδικά γνωστή η μικρή κωμόπολη αλλά κυρίως για να αποκαλυφθεί το μέγεθος της βαρβαρότητας του καπιταλισμού, η πρωτοφανής άγρια εκμετάλλευση, η εξαθλίωση και οι άθλιες συνθήκες που ζουν και δουλεύουν για «ένα κομμάτι ψωμί» οι σύγχρονοι δουλοπάροικοι του κάμπου.

Τα τελευταία περίπου 20 χρόνια η αγροτική οικονομία της χώρας υπάρχει και στηρίζεται αποκλειστικά στην πάμφθηνη εργατική δύναμη των ξένων εργατών γης, που ζουν και δουλεύουν στις μεγάλες αγροτικές καπιταλιστικές επιχειρήσεις σε συνθήκες δουλοπαροικίας.

Ήταν αρκετή μια μέρα απεργίας, αρχές του πρώτου δεκαήμερου του Απρίλη, των ξένων εργατών γης στη Νεα Μανωλάδα της Ηλείας για να γίνει πανελλαδικά γνωστή η μικρή κωμόπολη αλλά κυρίως για να αποκαλυφθεί το μέγεθος της βαρβαρότητας του καπιταλισμού, η πρωτοφανής άγρια εκμετάλλευση, η εξαθλίωση και οι άθλιες συνθήκες που ζουν και δουλεύουν για «ένα κομμάτι ψωμί» οι σύγχρονοι δουλοπάροικοι του κάμπου.

Γύρω στις 2500 ξένοι εργάτες από το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές, την Αλβανία, τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, κλπ. δουλεύουν όλη την ημέρα από το πρωί μέχρι το βράδυ με μεροκάματα 20-25 Ευρώ. Δίπλα σʼ αυτούς δουλεύουν καθημερινά, μαζεύοντας φράουλες, ακόμα και πολλά δεκάχρονα παιδιά και έγκυες γυναίκες για να μπορέσουν να συντηρηθούν.

Δεν είναι μόνο τα εξαιρετικά χαμηλά και εξευτελιστικά μεροκάματα που πληρώνουν οι καπιταλιστές ιδιοκτήτες των τοπικών θερμοκηπίων φράουλας αλλά και η τρομοκρατία που έχουν επιβάλλει στους ξένους εργάτες γης, που πήρε προκλητικές διαστάσεις την ημέρα της απεργίας με απειλές, τραμπουκισμούς, βίαιη μεταφορά εργατών στους τόπους δουλειάς, καταστροφή παραγκών, πυροβολισμών τη νύχτα, κλπ.

Οι ξένοι εργάτες είναι υποχρεωμένοι να δουλεύουν σε μεγάλες θερμοκρασίες μέσα στο θερμοκήπια, χωρίς γάντια αλλά και χωρίς παπούτσια μέσα στα χημικά. Πολλοί απʼ αυτούς ζουν στα θερμοκήπια, άλλοι σε καταυλισμούς με παράγκες σκεπασμένες με νάιλον, χωρίς νερό, κλπ. πληρώνοντας μάλιστα ενοίκιο στα αφεντικά γιʼ αυτές τις άθλιες συνθήκες στέγασης.

Και σαν να μην φτάνουν όλα αυτά, ορισμένοι ιδιοκτήτες θερμοκηπίων τους αφήνουν απλήρωτους, ενώ εκείνους που δεν έχουν άδεια παραμονής τους παραδίνουν στην Αστυνομία για να τους απελάσει χωρίς φυσικά να πληρώνουν τα μεροκάματά τους. Η αστυνομία προστατεύει τους καπιταλιστές των θερμοκηπίων και εντείνει την τρομοκρατία σε βάρος των ξένων εργατών γης.

Εφημερίδα Ανασύνταξη
anasintaxi.blogspot.com

ΗΛΙΕΛΑΙΟ - ΦΟΝΙΑΣ: Σκοτώνει η ασυδοσία

Ποιος θυμάται τις διαφημίσεις του τυποποιημένου λαδιού που έλεγαν ότι τώρα ξέρουμε τι τρώμε;

Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως το κορυφαίο διατροφικό σκάνδαλο που έχει ζήσει ποτέ η Ελλάδα. Μιλάμε για τους 3.000 τόνους ηλιέλαιου προέλευσης Ουκρανίας το οποίο νοθεύτηκε με ορυκτέλαια και κυκλοφόρησε στη χώρα μας δια μέσου Βελγίου και Ελβετίας.

Η απάθεια, η αδράνια και η ανικανότητα των κρατικών μηχανισμών είναι ανατριχιαστική. Ο ίδιος ο υφυπουργός Ανάπτυξης, Γ. Βλάχος, παραδέχθηκε από το βήμα της Βουλής πως – τουλάχιστον μέχρι το τέλος της εβδομάδας – το 1/3 της συνολικής ποσότητας παραμένει αδέσμευτο και είναι αδιευκρίνιστο που βρίσκεται ή αν τελικά έχει καταλήξει στα πιάτα των καταναλατών.

Ο αρμόδιος φορέας για τον έλεγχο των τροφόμων, ο ΕΦΕΤ, βρίσκεται σε παράλυση, καθώς είναι αδύνατο να ελέγξει εάν οι νοθευμένες ποσότητες βρίσκονται σε ράφια ή αποθήκες. Ιδιώτες και επιχειρήσεις ανακαλούν οικεία βουλήσει ηλιέλαια ιδιωτικής ετικέτας και χωρίς κρατικό έλεγχο, με κίνδυνο επικίνδυνα προϊόντα να ξαναβρεθούν στην κατανάλωση έπειτα από μικρό χρονικό διάστημα. Ο κρατικός έλεγχος σε τελωνεία και εισαγωγικές εταιρείες είναι ανύπαρκτος, με αποτέλεσμα το σκάνδαλο να έχει ξεσπάσει από τις 7 Μαΐου με αφορμή σήμα των ελβετικών αρχών και η κυβέρνηση να αδρανεί μέχρι και μια εβδομάδα μετά. Σε όλα αυτά η απάντηση του υφυπουργού, πριν καν ακόμη βγει επισήμως η ανάλυση από το Γενικό Χημείο του Κράτους, ήταν πως το συγκεκριμένο ηλιέλαιο – Φρανκεστάιν είναι χαμηλής τοξικότητας!

Εκατομμύρια πολίτες εκτεθειμένοι από την ανυπαρξία ελεγκτικών μηχανισμών και την κρατική αδιαφορία. Εκατομμύρια πολίτες – καταναλωτές γίνονται έρμαιο στις ορέξεις «επιχειρηματιών» οι οποίοι αποθεώνουν και αποθεώνονται στο φαύλο κύκλο της «ελεύθερης αγοράς» η οποία υποθηκεύει τις ζωές και την υγεία τους. Σε αυτό το δόγμα της αποθέωσης της «ελεύθερης αγοράς» και της δήθεν αυτορρύθμισής της, παραμένει προσκολλημένη και η κυβέρνηση. Η ευθύνη της απέναντι στους πολλούς παρακάμπτεται από τις δεσμεύσεις έναντι των λίγων.

Οι δε βιομήχανοι του χώρου, καθώς ανάμεσα στα αποσυρόμενα ηλιέλαια υπάρχουν ετικέτες των μεγαλύτερων ελαιουργικών εταιρειών της χώρας (Μινέρβα και Ελαϊς για παράδειγμα) είναι οι ίδιοι που με γιγαντιαίες και πολυδάπανες καμπάνιες μας εξηγούσαν γιατί πρέπει να αγοράζουμε τυποποιημένο λάδι, κυρίως ελαιόλαδο και όχι χύμα που εγκυμονεί κινδύνους! Τι έχουν να πουν τώρα, όταν η νοθεία αποκτά ονοματεπώνυμο και μάλιστα αντί για αθώα μίγματα δημιουργεί λάδια – φονιάδες που δεν χρησιμοποιούνται ούτε σε πειραματόζωα; Αν το λάδι από το χωριό έχει λίγη μούργα ή λίγο νερό παραπάνω, δεν πρόκειται να πεθάνει κανείς. Άλλωστε ποτέ στο παρελθόν, πριν την επέλαση του τυποποιημένου, δεν είχε δημιουργηθεί τέτοιο σκάνδαλο. Αντιθέτως, πολλοί είναι αυτοί που θα πληρώσουν με τη ζωή τους ή με σοβαρά και χρόνια προβλήματα υγείας τις αδηφάγες ορέξεις των καπιταλιστών, την απληστία και το αχαλίνωτο κυνήγι του κέρδους.


ΜΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ

ΦΡΑΟΥΛΕΣ, ΑΙΜΑ , ΚΑΙ ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΣΜΟΣ ΣΤΟΝ 21 ΑΙΩΝΑ

ΦΡΑΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΑΙΜΑ ΣΤΗΝ Ν.ΜΑΝΩΛΑΔΑ ΗΛΕΙΑΣ Ο ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ ΣΤΟ 21 ΑΙΩΝΑ ΕΔΡΑΙΩΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΑΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΚΑΙ ΥΟΘΕΤΗΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ Ε.Ο.Κ
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΕΨΙΛΟΝ"
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ



Ενώ σ' όλη την Ελλάδα η αγροτική οικονομία μαραζώνει, στην Ηλεία τα τελευταία τρία χρόνια συντελείται ένα μικρό οικονομικό θαύμα. Με πρωτοποριακές καλλιέργειες, καλύτερες ποικιλίες φρούτων και ευρωπαϊκή αντίληψη στη διακίνηση κι οργάνωση, οι αγρότες ανοίγουν νέες αγορές, διπλασιάζοντας τα εισοδήματά τους. Δίκαια, λοιπόν, αποκαλούν τη φράουλα «κόκκινο χρυσό». Κι εμείς αυτόν αναζητούσαμε όταν κατεβήκαμε πριν λίγες μέρες στη Νέα Μανωλάδα. Το χρυσαφι ήταν όντως κόκκινο αλλά όχι τόσο από τη φράουλας, όσο από το αίμα.
Έρευνα: Ντίνα Δασκαλοπούλου, Μάκης Νοδάρος
Φωτογραφίες: Γιάννης Λιάκος

Η Νέα Μανωλάδα είναι η «πατρίδα της φράουλας». Βγάζει το 90% της εθνικής παραγωγής. Ενα πραγματικό αρχοντοχώρι, με φαρδείς δρόμους και καλοκαμωμένα σπίτια και δυο πλατείες για την απογευματινή βόλτα. Το χωριό είναι μικρό: 2.000 κάτοικοι, 3.500 με τους μετανάστες. Το καλοκαίρι άλλοι 1.500 ξένοι εργάτες συρρέουν εδώ από όλη την Πελοπόννησο για την συγκομιδή του καρπουζιού. Το χωριό έχει 30 μικράκια στο νηπιαγωγείο κι ένα δημοτικό σχολειό με 100 περίπου παιδιά. Για γυμνάσιο και λύκειο πηγαίνουν σε άλλα, μεγαλύτερα χωριά. «Αλλά δεν έχουν αγωνία, δεν έχουν άγχος τα δικά μας τα παιδιά. Το μέλλον τους το εξασφαλίζει η γη». Το χωριό έχει κάποια εμπορικά, μερικές καφετέριες και κάποια ταβερνεία. Αυτή είναι όλη κι όλη η ζωή του. Απλή, λιτή, συμμαζεμένη. Νοικοκυρεμένη. Επιτέλους και μια ιστορία επιτυχίας.
Επιτέλους και κάποιοι έλληνες δουλευταράδες, ανοιχτόμυαλοι, ριζοσπαστικοί και πετυχημένοι. Οι αγρότες σε άλλες περιοχές της χώρας συζητούν «το φαινόμενο του κόκκινου χρυσού» ενώ τα πιο έγκυρα εξειδικευμένα έντυπα εξαίρουν «την αλλαγή νοοτροπίας, το πνεύμα συνεργασίας και εξωστρέφειας των παραγωγών». Ενθουσιασμένοι οι ευρωπαίοι διακινητές, ξετρελαμένοι οι ευρωπαίοι καταναλωτές. Πως το καταφέρνουν; Τι διαθέτουν ετούτοι οι Πελοποννήσιοι που σε όλους τους άλλους διαφεύγει; Οι άνθρωποι εδώ είναι ανοιχτόκαρδοι. Δεν υπάρχει περίπτωση να μπει ξένος στον καφενέ και να μην τον κεράσουν λίγο από το εξαιρετικό κόκκινο κρασί τους ή έναν μεζέ από τη σούβλα τους. «Η ζωή μας άλλαξε το 2005 με την συμμετοχή μας στην Fruit Logistica» δηλώνουν οι πρωτοπόροι αυτοί αγρότες. Οπου «Fruit Logistica» η μεγαλύτερη έκθεση φρούτων και λαχανικών που γίνεται κάθε χρόνο παγκοσμίως! Κι έχουν κάθε λόγο να είναι χαρούμενοι: αν συνεχιστεί η καλή πορεία του προϊόντος και τα επόμενα δυο χρόνια, οι καλλιεργούμενες εκτάσεις στην περιοχή θα φτάσουν τα 10.000 στρέμματα!Μόνο μια μικρούλα λεπτομέρεια αμαυρώνει αυτήν τη χρυσή επιχειρηματική εικόνα. «Αντιμετωπίζουμε οξύ στεγαστικό πρόβλημα με τους εργάτες» δηλώνουν οι παραγωγοί στα ευρωπαϊκά φόρα. Οπότε, σχεδιάζοντας ένα διήμερο στην ιστορία της ελληνικής επιτυχίας, λέω να ξεκινήσω από τα πιο σκούρα για να τελειώσω με τα καλύτερα. Αρχίζω λοιπόν με το «οξύ στεγαστικό πρόβλημα».

Γύρω από το χωριό απλώνονται τέσσερις παραγκουπόλεις. Μια σε κάθε σημείο του ορίζοντα. Οδηγώ μέσα στο σκοτάδι που γίνεται ολοένα και πιο πυκνό. Στρίβω αριστερά και μπαίνω σε έναν καρόδρομο της συμφοράς. Δεν βλέπω τίποτα. Σβήνω τη μηχανή κι αφήνω τα μάτια μου να συνηθίσουν το μαύρο. Πρώτα διακρίνεις τα αστέρια. Και μετά το περίγραμμα των δέντρων. Κι ύστερα κάτι ακαθόριστους όγκους. Καλύβια, παράγκες, παραπήγματα. Κι ύστερα προβάλλουν οι σκιές. Δεν βλέπω πρόσωπα, δεν βλέπω μάτια. Μόνο σφίγγω χέρια, κάποιος με χτυπάει στην πλάτη, μια γυναίκα γαντζώνει το μπράτσο μου. «Δεν πειράζει που δεν έχουμε φως, που δεν έχουμε νερό. Μεροκάματο δεν έχουμε». Μιλάει σπαστά ελληνικά, παρόλο που ζει ήδη 5 χρόνια στην Ελλάδα. Η ίδια δηλώνει τσιγγανοβουλγάρα από το Ρούσεν. Είναι κι άλλοι δικοί σου εδώ; «Πολλοί. Εδώ στη δικιά μας γειτονιά είναι Βούλγαροι, Τσιγγανοβούλγαροι και Ρουμάνοι. Παραπέρα, είναι από άλλες χώρες. Να φύγεις τώρα γιατί άμα σε δει το αφεντικό, δεν θα με πάρει ούτε αύριο στη δουλειά».
Συνήθως οι παραγκουπόλεις χτίζονται στις παρυφές του αστικού ιστού, αυθόρμητα και άναρχα. Εδώ το επιχειρηματικό δαιμόνιο ορισμένων ντόπιων πήγε ένα βήμα παραπέρα: νοικιάζουν τα χωράφια τους στους μετανάστες για να στήσουν την παράγκα. «Κάποιος ξερίζωσε μέχρι και το αμπέλι του για να στήσει τις ρουμς-του-λετ τενεκεδουπόλεις» λέει ένας κάτοικος που θέλει να διατηρήσει την ανωνυμία του. «100-150 ευρώ το μήνα πληρώνουν για να στήσουν το παράπηγμα που συνήθως παίρνει νερό και ηλεκτρικό – παρανόμως εννοείται – από κάποιο καλύβι όπου ο ιδιοκτήτης του χωραφιού βάζει τα εργαλεία του. Εννοείται επίσης ότι πληρώνουν και το νερό και το ηλεκτρικό». Μια βόλτα στις παραγκουπόλεις της Νέας Μανωλάδας αρκεί για να επιβεβαιωθεί η πληροφορία.«Τώρα είναι πολύ καλά, δόξα στον Αλλάχ. Το πρόβλημα ήταν πιο παλιά, όταν έπρεπε να πάρουμε τις βεβαιώσεις. Κι έχω και καλό αφέντη, ο δικός μου με πληρώνει πάντα. Θα πάρετε ένα τσάι;» Στην παράγκα που ο Μοχάμεντ μοιράζεται μαζί με άλλους επτά συγχωριανούς του από το Μπαγκλαντές, η τηλεόραση παίζει χαμηλά βίντεο-κλιπ: μια γκόμενα χαριεντίζεται με τα κύματα και τραγουδάει. Στα μπανγκλά ασφαλώς και δεν καταλαβαίνω τίποτα. Γενικώς. Τι εννοείς για τις βεβαιώσεις; Και τι εννοείς ότι ο αφέντης σε πληρώνει; Και το εννοείς αυτό το «αφέντης», γαμώτο μου;Εννοεί ότι κάποιοι υπάλληλοι του δήμου πλούτισαν νομιμοποιώντας με πλαστά έγγραφα τους αλλοδαπούς εργάτες. Αυτό διαπιστώθηκε μετά από την έρευνα της Υπηρεσίας Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΛ.ΑΣ η οποία απέδωσε ευθύνες, εκτός των άλλων και σε αιρετό εκπρόσωπο της τοπικής αυτοδιοίκησης, που γνώριζε αλλά σιωπούσε.
Στην κομπίνα συμμετείχαν και πολλοί ιδιοκτήτες αγροτεμαχίων που έχουν δηλώσει επάγγελμα αγρότη. Πολλοί εξ αυτών χορηγούσαν έναντι 300-500 ευρώ εκάστη, δεκάδες υπεύθυνες δηλώσεις εργασίας στους αλλοδαπούς για δήθεν μεροκάματα που είχαν κάνει με σκοπό οι τελευταίοι να τις χρησιμοποιήσουν μαζί με άλλα έγγραφα του ΟΓΑ στην έκδοση αδειών παραμονής τους.

Κι όταν ο Τζαμάλ είναι χαρούμενος γιατί απλώς πληρώνεται, εννοεί ότι το αφεντικό δεν τον καρφώνει στους μπάτσους στο τέλος της σεζόν. Πρακτική διαδεδομένη και σε αυτήν την περιοχή, όπως και σε όλη την Ελλάδα. Ο λαθρομετανάστης ή ο πρόσφυγας δουλεύει ολημερίς στο χωράφι σου. Τρεις μήνες μετά, όταν έρχεται η ώρα της πληρωμής, τον καρφώνεις στον μπάτσο. Ο οποίος δεν τον έχει δει όλο το προηγούμενο διάστημα και, ξαφνικά, τον ανακαλύπτει! «Που είναι τα χαρτιά σου;» τον ρωτάει. «Δεν έχω χαρτιά», ψελλίζει αυτός. Ιδού πως εξατμίζεται το εργατικό κόστος, υπουργέ! Οδηγώ προς τον τρίτο καταυλισμό. «Από εδώ η κόρη μου η Σάσα. Είναι μεγάλο κορίτσι πιά και μας βοηθάει. Την παίρνουμε κάθε μέρα στα χωράφια».
Ο περήφανος πατέρας ακουμπάει το χέρι του στον ώμο του μεγάλου κοριτσιού. Εκείνη παίζει τα μαλλιά της και μου χαμογελάει μέσα από τα σάπια δόντια της. «Πόσο χρονών είσαι;» Δεκαπέντε. «Σχολείο πας;» Ποτέ. «Στον γιατρό;» Παίρνει ντεπόν. Από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, όταν ήρθαν εδώ κάποιοι ακτιβιστές, έχουν να δουν γιατρό αυτοί οι άνθρωποι. Οπότε, πονάει κεφάλι; Ντεπόν. Πονάει στομάχι; Ντεπόν; Κάηκαν μαγειρεύοντας; Ντεπόν. Ζουν πολλά παιδιά εδώ στην τρίτη παραγκούπολη κι ακόμα περισσότερα ζουν σε μικρά διαμερίσματα στην Λάππα, την Βάρδα και τα γύρω χωριά. Ελάχιστα πηγαίνουν σχολείο – τα περισσότερα βγαίνουν από πολύ μικρά στη δουλειά. Με μειωμένο μεροκάματο. «Γιατί μαζεύει λιγότερες φράουλες. Φυσικό». Πολύ φυσικό το θεωρεί ο μπαμπάς της Σάσας. Οπως κι ότι η Σάσα δουλεύει. Ο μπαμπάς, η μαμά και η Σάσα σηκώνονται κάθε μέρα στις 4. Πρώτη κίνηση να ανοίξουν την τηλεόραση. Στη δική τους παράγκα έχουν ρεύμα, έτσι κάθε πρωί μαθαίνουν τα νέα της πατρίδας. Πίνουν δυνατό τσάι – γάλα η Σάσα «γιατί είναι παιδί». Κι ύστερα πηγαίνουν στην κεντρική πλατεία της Μανωλάδας για να τους φορτώσει στην καρότσα το αφεντικό και να τους πάει στο χωράφι. Η οικογένεια είναι από τις τυχερές: καταρχήν έχουν δουλειά κι έπειτα δουλεύουν για τον ίδιο γαιοκτήμονα εδώ και χρόνια. Οι υπόλοιποι στην πλατεία περιμένουν να τους διαλέξουν. Πως; Με ποιά κριτήρια; Τα γερά μπράτσα και τις φαρδιές πλάτες, για τους άντρες που κουβαλάνε τα χώματα και σκάβουν τα χωράφια. Την ευλυγισία, για τις γυναίκες που σκύβουν ανάμεσα στα στενά αυλάκια του θερμοκηπίου για να μαζέψουν τις φράουλες.

«Η Ελλάδα μας κάνει την χάρη και μας ανέχεται. Στη Βουλγαρία η Σάσα και η γυναίκα μου θα ήταν πουτάνες κι εγώ άνεργος. Είμαστε πολύ ευχαριστημένοι και να φύγεις τώρα, σε παρακαλώ, γιατί θα έρθει το αφεντικό».Γύρω στις 6.30 το πρωί, οι τυχεροί της ημέρας έχουν στοιβαχτεί στις καρότσες των γαιοκτημόνων. Θα μαζεύουν ασταμάτητα φράουλες μέσα στα θερμοκήπια. Αν η θερμοκρασία έξω είναι στους 25 βαθμούς μέσα «στα πλαστικά» εκτινάσσεται στους 40°! Σκυφτοί πάνω από τα αυλάκια ξεχορταριάζουν και συλλέγουν τα φρούτα για επτά ώρες, με ένα μικρό διάλειμμα 15 λεπτών. «Φέρνουμε δικό μας φαγητό, όμως τώρα μας δίνουν νερό. Και μετά τις κινητοποιήσεις παίρνουμε περισσότερα χρήματα». Και τι παίρνετε Ελιά; 22 ευρώ, οκτώ λιγότερα από τον ανειδίκευτο. Κι όταν χρειαστεί να δουλέψουν υπερωρίες μετά τις 5 το απόγευμα μέχρι το βράδυ, παίρνουν 3,5 ευρώ την ώρα. Ο Ελιά είναι Αλβανός και θυμάται ακόμα τις κινητοποιήσεις του 1999. Τότε οι Αλβανοί της περιοχής αντέδρασαν και οργάνωσαν την πρώτη απεργία. Ο κοινωνικός αυτοματισμός λειτούργησε και εκεί. Οι ξένοι εργάτες άρχισαν να δέρνονται μεταξύ τους και η πρώτη «εξέγερση» πνίγηκε στο αίμα. Το δικό τους αίμα. Ομως τελικά κέρδισαν. Λίγο μεγαλύτερα μεροκάματα και δροσερό νερό. Στις 2 το μεσημέρι η δουλειά σταματά. «Α, η οικογένεια είναι αξία. Εμείς τρώμε όλοι μαζί το μεσημέρι γύρω από το τραπέζι».
Ο, ας τον πούμε, κυρ-Πέτρος είναι γύρω στα 50, βιαστικός και κουρασμένος. Η ρυμούλκα του τρακτέρ του είναι γεμάτη Πακιστανούς και Ινδούς. Θα τους ξεφορτώσει στην πλατεία για να γυρίσει σπίτι και να πει την προσευχή στο τραπέζι. Από την καρότσα του κυρ Πέτρου πηδάει ο Τζεμάλ. Εμείς θα κάτσουμε για μεσημεριανό στο δικό του τραπέζι. «Πίσω στην πατρίδα διάβαζα ένα βιβλίο για τον Μεγαλέξανδρο. Για αυτό ήρθα στην Ελλάδα, επειδή οι ΄έλληνες είναι τόσο σπουδαίοι. Το χωριό μου στο Μπαγκλαντές λέγεται Κουμινλά. Με το πόδι πέρασα στο Πακιστάν. Μετά, πόδι πόδι, πήγα στο Ιράν. Μετά πάλι πόδι, στην Τουρκία. Σε κάθε χώρα πλήρωνα τον κομάντο 800 δολάρια. Κάθε χώρα, άλλο κομάντο. Αυτός ξέρει τα περάσματα και μας ταΐζει. Το πιο ακριβό πέρασμα είναι από Τουρκία σε Ελλάδα. Αυτό 2000 δολάρια». Πόσο άθλια μπορεί να είναι η ζωή στο χωριό του για να πουλήσει σπίτι και χωραφάκι ώστε να έρθει εδώ; Εδώ μαγειρεύει με το ίδιο νερό που ποτίζονται τα χωράφια. Κοιμάται σε μια παλέτα με μια κουρελού. Το τζαμί του είναι μια παράνομη παράγκα. Δεν μπορεί να βγει για βόλτα γιατί φοβάται μήπως τον σταματήσει ο μπάτσος. Κι ακόμα χειρότερα, δεν είναι καθόλου ελεύθερος. «Δεν έχει σημασία. Δεν είμαι ελεύθερος, είμαι όμως ζωντανός. Στο Μπαγκλαντές έχει ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία. Δεν είναι, όμως, όπως εδώ. Αν εκεί έρθει ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση θα σκοτώσει όποιον είναι Νέα Δημοκρατία». Ο Τζαμάλ, λοιπόν, παίρνει τα 22 του ευρώ και είναι ζωντανός στην Νέα Μανωλάδα. «Ξένος ως και στην χαρά του», κάθε απόγευμα πηγαίνει βόλτα στην κεντρική πλατεία, ψωνίζει δυο ψιλοπράγματα στο μίνι μάρκετ, τρώει παγωτό και πηγαίνει νωρίς στην παράγκα. Δεν έχει πολλές σχέσεις με την τοπική κοινωνία ούτε εκείνη μαζί του. Εισπράττει το μεροκάματό του και μετά σαν κύριος πληρώνει τους λογαριασμούς του: 1 ευρώ την ημέρα για το νοίκιο της παράγκας, 3 ευρώ την ημέρα στον νταβατζή του (τον τοπικό μαφιόζο, δηλαδή, που εισπράττει τα χρήματα ως προστασία), 5 ευρώ την ημέρα για το φαγητό του. Βάλε σε αυτά και τα λεφτά που βάζει στην άκρη γιατί χρωστάει σε συγγενείς από τους οποίους δανείστηκε, για να πληρώσει τους τράφικερς που τον έφεραν στην Ελλάδα.
Ο Τζαμάλ δουλεύει για 5 ευρώ την ημέρα. «Η τοπική κοινωνία είδε στους λαθρομετανάστες ένα εργαλείο με πολλαπλά οφέλη». Ο άνθρωπος που μας μιλάει, οδήγησε από την Νέα Μανωλάδα μέχρι την Κυλλήνη για να μας δει. Φοβάται να σπάσει τη σιωπή των χωριανών του, «που δουλεύουν υπό την προκλητική ανοχή των τοπικών αρχών». Σε αυτό το χωριό, που πνίγεται σε νέφη διοξινών και καταστρέφει με τα χημικά τον υδροφόρο του ορίζοντα, υπάρχει και μια μειοψηφία που αντιστέκεται. Και που προσπαθεί να κινητοποιήσει τις δημοτικές και νομαρχιακές αρχές, την αστυνομία, την κεντρική εξουσία. «Είμαστε από χέρι χαμένοι. Τι να πεις όταν ο Δήμος αντί να χτίσει σπίτια για τους μετανάστες, παραχωρεί την έκταση για να χτιστεί γήπεδο του γκολφ; Τόσοι πολλοί είναι πιά οι παίκτες του γκολφ σε αυτή τη χώρα; Η, όταν ο αστυνομικός που καλείται να ελέγξει κάποιον τσιφλικά είναι συγγενής του;» Οι πληροφορίες μας λένε πως οι μικροί γαιοκτήμονες «νοικιάζουν» με τη μέρα εργάτες, οι τσιφλικάδες όμως έχουν τους «δικούς» τους. «Οι τσιφλικάδες έχουν δημιουργήσει παράνομους, άθλιους καταυλισμούς με παραπήγματα από πλαστικό και καλάμια. Οι εργάτες πληρώνουν ενοίκιο για να ζουν χωρίς θέρμανση, χωρίς ηλεκτρικό, χωρίς πόσιμο νερό, χωρίς τα στοιχειώδη μέτρα υγιεινής. Και οι τσιφλικάδες παίρνουν πίσω το μεροκάματο που δίνουν στους εργάτες, εφαρμόζοντας την πρακτική των μεγάλων κλειστών ξενοδοχειακών μονάδων: μέσα στα χωράφια λειτουργούν παράνομα μίνι μάρκετ από τα οποία αναγκάζουν ο καθένας τους "δικούς του" εργάτες να ψωνίζουν καθημερινά διάφορα προϊόντα τα οποία δεν υπόκεινται σε αγορανομικό ή υγειονομικό έλεγχο». Αυτή την πληροφορία (που ερχόταν συνεχώς από διαφορετικές πηγές, μετανάστες και κατοίκους) ακολουθήσαμε και για αυτό επιμείναμε να δούμε όλους τους καταυλισμούς.
Τρεις μόλις μέρες αργότερα η πληροφορία θα επιβεβαιωνόταν: ο τσιφλικάς όταν αντιλήφθηκε την έρευνα του «Εψιλον» σήκωσε μέσα σε μια νύχτα το παράνομο μίνι μάρκετ και το μετέφερε σε μικρή ρεματιά, μακριά από τους ενοχλητικούς. Και όντως, δεν προλάβαμε να το δούμε με τα μάτια μας. Αν τα άλλα τρία σημεία του ορίζοντα είναι σημαδεμένα από τις παράγκες, αν εκεί οι άνθρωποι ζουν σκυφτές και μισοελεύθερες ζωές, τίποτα δεν με είχε προετοιμάσει για αυτό που θα έβλεπα στον τελευταίο και ίσως μεγαλύτερο καταυλισμό. Δεκάδες θερμοκήπια στη σειρά, αριθμημένα, περιφραγμένα με συρματόπλεγμα. Προβολείς φωτίζουν το κέντρο του καταυλισμού – μέσα στα θερμοκήπια κεριά. Κανένας δεν ξέρει πόσοι εργάτες ζουν εδώ. Είναι πάντως δεκάδες – μπορεί και 500. Στην άκρη του καταυλισμού οι τουαλέτες τους: παραπήγματα από καλάμια και πλαστικό με μια τρύπα στη μέση. Ολα τα λύμματα πέφτουν σε ένα μικρό ποτάμι που οδηγεί στην προστατευόμενη από τη συνθήκη Ραμσάρ λιμνοθάλασσα του Κοτυχίου.
Είναι νύχτα και οι εργάτες κάνουν βόλτες, απλώνουν μπουγάδες, μαγειρεύουν. Κανένας δεν με προσκαλεί στην παράγκα για τσάι, κανένας δεν μου ανοίγει την πόρτα, κανένας δεν θέλει να μου μιλήσει. Οι γυναίκες με οδηγούν στους άντρες τους. Πολύ γρήγορα, πολύ συνοπτικά το άτυπο συμβούλιο μού ανακοινώνει μέσα στο μισοσκόταδο την ετυμηγορία του: «Να φύγεις αμέσως από εδώ. Για ό,τι θέλεις, να ρωτήσεις το αφεντικό.» «Πόσο χρονών είσαι», ρωτάω ένα αγόρι που στέκεται δεξιά μου με τα χέρια στις τσέπες. «Δεκατέσσερα», μου απαντάει. «Δουλεύεις;», ξαναρωτάω. «Ασφαλώς, δεν είμαι τεμπέλης». «Τώρα κυρία πρέπει στ’ αλήθεια να φύγετε. Τώρα!». Ο επιστάτης εμφανίζεται καβάλα στο μηχανάκι του και κόβει βόλτες γύρω από τον καταυλισμό. Είναι ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών επιτηρητής, που εποπτεύει καθημερινά τους εργάτες.Ο ίδιος το επόμενο πρωί περιπολεί ασταμάτητα την παραγκούπολη όσο βρίσκομαι εκεί. Ο επιστάτης καβάλα γύρω γύρω από το συρματόπλεγμα και οι εργάτες να εξαφανίζονται μόλις με βλέπουν στη γωνία. Ο επιστάτης να μαρσάρει κι εγώ γονατιστή, έξω από την παράγκα να μιλάω σε ανθρώπους που βλέπω μόλις τα μάτια τους μέσα από μικρές τρύπες στο πλαστικό. Ο επιστάτης να στριφογυρίζει όλο και πιο κοντά και οι εργάτες να χώνονται όλο και πιο βαθιά στο θερμοκήπιο, που είναι το σπίτι τους. Δεν ξέρω με πόσες διαφορετικές προφορές άκουσα το ρήμα «φοβάμαι». «Φοβάμαι» σε τόνο βουλγάρικο, «φοβάμαι» σε τόνο τσιγγάνικο, «φοβάμαι» σε τόνο ανατολίτικο. Φοβάμαι πάντως σε σπαστά ελληνικά.
Και σε λίγο θα άρχιζα να φοβάμαι κι εγώ.Γιατί από εκείνη τη στιγμή και μετά δεν έκανα ούτε ένα βήμα μόνη μου. Το σαραβαλάκι μου το ακολουθούσαν μονίμως ένα μαύρο αγροτικό πολυτελείας κι ένα μηχανάκι. Και πληροφορούμαι πως διάφορα περίεργα τηλεφωνήματα άρχισαν στις αρχές του τόπου. «Τι είναι αυτοί οι Αθηναίοι ρουφιάνοι; Μαζέψτε τους». Στους εργάτες όλων των καταυλισμών έπεσε σύρμα να μην μας μιλάνε, να μην μας ανοίγουν τις πόρτες τους. Ακόμα χειρότερα, άρχισαν να εκτοξεύονται απειλές στους κατοίκους της Νέας Μανωλάδας από κάποια αόρατα μεγάλα αφεντικά. Κάπως έτσι μάθαμε πως στην περιοχή «με 2.000 ευρώ θα σε ξαπλώσουν κάτω». Το δυστύχημα είναι πως όταν εγώ τηλεφώνησα σε κάποιο μεγάλο αφεντικό, δεν δέχτηκε καν να με συναντήσει. Έτσι, δεν είχα τη χαρά να συναντήσω «τον μεγαλύτερο Έλληνα φορολογούμενο αγρότη», όπως μου συστήθηκε. Και δεν μου έλυσε την απορία «τι ρόλο βαράω». Γιατί «ο μεγαλύτερος φορολογούμενος Έλληνας αγρότης» ξέρει, λέει, για ποιούς δουλεύω και ποιοί με έβαλαν να κάνω όσα κάνω. Πριν προλάβω να μάθω κι εγώ, μου έκλεισε το τηλέφωνο κατάμουτρα.Κι έτσι φεύγω από την Βουπρασία με πολλές απορίες.
Οι «Stereo Nova» τραγουδούν δυνατά για την «τελευταία άκρη απ' το σχεδιάγραμμα της οικονομίας». Για τους λαθραίους, τους παράνομους, τους αόρατους εργάτες της Ευρώπης. Για όλους αυτούς που φτιάχνουν «το θαύμα της φράουλας» στην Ισπανία, το «θαύμα της ντομάτας» στη Νότιο Ιταλία, τον «κόκκινο χρυσό» στην Ελλάδα. Είναι «τα φαντάσματα μιας σκοτεινής κοινωνίας».

Στην πείνα οι κτηνοτρόφοι της Ζίτσας

ΑΠΟΣΤΟΛΗ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΟΥΤΑΡΗΣ

Στη Ζίτσα των κτηνοτρόφων βρέθηκε η εφημερίδα Πριν, καταγράφοντας τον καθημερινό μόχθο των ανθρώπων της αλλά και τη συλλογική προσπάθειά τους να διεκδικήσουν με αγώνα μια καλύτερη ζωή. Μισή ώρα μόλις έξω από τα Γιάννενα, με λιγότερους από 1.000 κατοίκους, μια μικρή κοινωνία ζει και αναπτύσσεται εξασφαλίζοντας εισόδημα απ' τον πρωτογενή κυρίως τομέα, την κτηνοτροφία και την αμπελουργία. Οι ομορφιές του γραφικού χωριού με τα πέτρινα παλιά σπίτια που είναι χτισμένα πάνω σε λόφο θέλγουν τον περαστικό επισκέπτη. Κάτω όμως από την επιφάνεια, πέρα στα χωράφια και τα μαντριά όπου βγαίνει το μεροκάματο με τα ζώα, μια διαφορετική εικόνα κυριαρχεί.

Λίγη αισιοδοξία έχει απομείνει στους κτηνοτρόφους, που ζουν στο πετσί τους τις οδυνηρές συνέπειες της αγροτικής πολιτικής που ακολουθεί η ΕΕ και η κυβέρνηση. Καθημερινή, αδιάλειπτη και σκληρή εργασία για μια ζωή με στερήσεις και οικονομική στενότητα έχει επιβάλλει σαν ρυθμό ζωής η παράδοση της κτηνοτροφίας στους αχαλίνωτους νόμους της αγοράς και του κέρδους. Απελπισία έχει καταλάβει τους κτηνοτρόφους, που ο ένας μετά τον άλλο πουλούν τα κοπάδια και αναζητούν μισθωτή εργασία. «Καλύτερα εργάτης με 600 ευρώ και αργία τα Σαββατοκύριακα, παρά αυτή η σκλαβιά για το τίποτα», λένε με οργή στο χωριό. Ανεπιστρεπτί φαίνεται να έχει παρέλθει η εποχή που η κατοχή γης και η ιδιοκτησία κοπαδιών ήταν συνώνυμο παχυλών εισοδημάτων και ευημερίας.

Την απόγνωση έχουν σπείρει οι τελευταίες αρνητικές εξελίξεις στην κτηνοτροφία: Κατ' αρχήν ο υπερδιπλασιασμός του κόστους των ζωοτροφών από την αρχή της χρονιάς και έπειτα η απελπιστική καθήλωση των τιμών για τους παραγωγούς γάλακτος και κρέατος. Στο έλεος της αγοράς έχει αφήσει και η κυβέρνηση τους κτηνοτρόφους, ανακοινώνοντας μέτρα - κοροϊδία, όπως ο χαρακτηρισμός του 2008 ως «έτος φέτας» που μόνο αέρα κοπανιστό δίνει στους παραγωγούς που δοκιμάζονται. Στην πραγματικότητα, πολιτική επιλογή της κυβέρνησης και της ΕΕ είναι να συρρικνωθεί περαιτέρω η ελληνική κτηνοτροφία, πετώντας τους φτωχούς και μεσαίους παραγωγούς της Ελλάδας στο περιθώριο και δίνοντας τη μερίδα του λέοντος σε μεγάλες κτηνοτροφικές μονάδες. Στο πλαίσιο αυτό, ο αγώνας που εδώ και τέσσερις μήνες έχουν ξεκινήσει και συνεχίζουν μέχρι σήμερα οι κτηνοτρόφοι, αγώνας για επιβίωση και αξιοπρέπεια, αποκτά μεγάλη σημασία. Καρδιά και εμψυχωτής του κτηνοτροφικού αυτού κινήματος είναι το μικρό χωριό της Ζίτσας, με τους 25 όλους κι όλους κτηνοτρόφους και τα 9.000 πρόβατα.

Παράγουν ένα ποτήρι γάλα και μ' αυτό αγοράζουν ένα ποτήρι νερό. Φαίνεται υπερβολικό; Κι όμως, αυτή η πραγματικότητα ισχύει για τους χιλιάδες έλληνες κτηνοτρόφους που πουλούν το πρόβειο γάλα προς 0,96 ευρώ το κιλό ή και ακόμα παρακάτω σε ορισμένες περιοχές και περιόδους. Στη Ζίτσα των Ιωαννίνων, που περιμένει να ζήσει απ' τα πρόβατα, οι παραγωγοί βλέπουν τις τιμές παραγωγού απελπιστικά καθηλωμένες κάτω απ' το ένα ευρώ. Τα πολλαπλά κύματα ακρίβειας στα τρόφιμα και τα καύσιμα πλήττουν φυσικά κι αυτούς όπως και τον καθένα. Το καζάνι της οργής όμως ξεχείλισε όταν πριν μερικούς μήνες διαπίστωσαν ότι το κόστος των ζωοτροφών, της «πρώτης ύλης» δηλαδή για το προϊόν τους, υπερδιπλασιάστηκε.

«Πριν λίγα χρόνια με εννιά τόνους γάλα αγοράζαμε ένα τρακτέρ. Τώρα χρειάζονται 60 τόνοι», λέει παραστατικά ο κτηνοτρόφος Ευστράτιος Στράτος, που η κάθετη άνοδος στο κόστος των ζωοτροφών τον βρήκε χρεωμένο ήδη με δάνεια για την κτηνοτροφική μονάδα του. Συνεχίζει τις συγκρίσεις: «Με 40 κιλά σήμερα παίρνεις ένα κομμάτι τσίγκου. Πριν λίγα χρόνια η ποσότητα αυτή έφτανε για ολόκληρο στάβλο!». Σε αριθμούς, η ανατίμηση στις ζωοτροφές έχει ως εξής: Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα το ένα κιλό καλαμπόκι από 14 λεπτά του ευρώ, «σκαρφάλωσε» στα 36. «Φέτος δεν βγαίνει καν μεροκάματο. Περιμένουμε γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς», μας λέει ο ίδιος.

Μέτρα που εμπαίζουν τους εμπλεκόμενους αντί να αντιμετωπίζουν το πρόβλημα ανακοίνωσε η κυβέρνηση ύστερα από τις ανατιμήσεις των ζωοτροφών, κι αυτά υπό την πίεση των πρώτων δυναμικών κινητοποιήσεων των κτηνοτρόφων. Για «προνομιακά δάνεια στους παραγωγούς, με πληρωμή χαμηλών τόκων μετά από πέντε χρόνια» έκανε λόγο ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Αλ. Κοντός και όλοι κατάλαβαν ότι άνοιξαν οι κρουνοί με τα ευρώ για τους κτηνοτρόφους. Κι όμως, το ποσό που προβλέπεται είναι ...10 ευρώ ανά πρόβατο. Με δεδομένο ότι ένα μέσο κοπάδι αριθμεί περί τα 250-300 πρόβατα, το υποτιθέμενο βοήθημα που προβλέπεται να λάβει ένας κτηνοτρόφος υπό τη μορφή δανείου (που σημαίνει ότι θα πρέπει αργότερα να το ξεπληρώσει) δεν θα ξεπεράσει τα 3.000 ευρώ! Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση ομολόγησε την απόλυτη απροθυμία της να στηρίξει τους κτηνοτρόφους, κάτι που θα γινόταν εύκολα είτε επιβάλλοντας νομοθετικά σταθερότητα στις τιμές, είτε επιδοτώντας τις ζωοτροφές, και άφησε τους παραγωγούς έκθετους στις κερδοσκοπικές διαθέσεις των εμπόρων.

«Για να καταλάβεις το μέγεθος της κοροϊδίας, ένα τσουβάλι καλαμπόκι κοστίζει 15 ευρώ. Ούτε αυτό δεν δίνουν για κάθε ζώο. Και πόσους τόκους θα γλιτώσει κανείς με δυόμισι και τρεις χιλιάδες ευρώ δάνεια;», αναρωτιέται ο νέος κτηνοτρόφος Γιώργος Καραφέρης. «Αν μπορούσα, θα τα πουλούσα και θα έφευγα. Πολύ σκληρή δουλειά για να μη βγάζεις καν μεροκάματο», αναφέρει με πίκρα. Προβλέπει μάλιστα ότι κανείς από τη νέα γενιά δεν θα μείνει στη δουλειά του κτηνοτρόφου, υπό αυτές τις συνθήκες. Δεν είναι άλλωστε λίγες οι ιστορίες χωριανών που «ξεφορτώθηκαν» τα πρόβατα, αναζητώντας εργασία στη βιομηχανία για καλύτερες συνθήκες. «Δουλεύω στα πλαστικά, παίρνω κάθε μήνα 700 ευρώ και όλοι εδώ με θεωρούν τυχερό γιατί έχω σταθερό εισόδημα και ξεκουράζομαι ορισμένες μέρες», μας εξομολογείται νέος εργάτης στο δημοτικό καφενείο της Ζίτσας. Πάντως ούτε τα μεγάλα κοπάδια λύνουν το πρόβλημα: «Έχω 500 πρόβατα, τα αρμέγω κάθε οκτώ ώρες και μεροκάματο πια δεν μένει ούτε για δείγμα. Παλιότερα θυμάμαι ότι με 80-100 ζώα ζούσε μια οικογένεια», αναφέρει απογοητευμένος στο Πριν ο Βαγγέλης Κλίτσας, που άφησε το επάγγελμα του οικοδόμου στην Αθήνα για να ασχοληθεί με την κτηνοτροφία.

Κάτω από ιδιαίτερα σκληρές συνθήκες βγάζουν το μεροκάματό τους οι κτηνοτρόφοι. Στη μονάδα των αδερφών Στράτου που επισκεφτήκαμε, υπάρχουν 650 πρόβατα που πρέπει να θρέψουν τρεις οικογένειες. «Και να πεθάνουμε δεν ευκαιρούμε», λέει αφοπλιστικά ο Χρήστος Στράτος, εξηγώντας μας ότι αρμέγοντας τρεις φορές τη μέρα και ταΐζοντας ισάριθμες τα ζώα, αφιερώνει όλη κυριολεκτικά τη μέρα στη δουλειά ενώ απομένουν τέσσερις με πέντε ώρες για ύπνο. Τα καινούρια μηχανήματα έχουν αγοραστεί με δάνειο, οπότε ούτε λόγος αρκετό εισόδημα: «Με 600 πρόβατα μεγαλοαγρότες μας αποκαλούν, αλλά κάλτσα δεν αλλάζουμε!», σχολιάζει καυστικά. Η φύση της δουλειάς βέβαια είναι σκληρή: «Μας λένε ότι δουλεύουμε πολύ, αλλά τουλάχιστον έχουμε εδώ πέρα τον καθαρό αέρα. Για μπες στη στάνη να αναπνεύσεις καθαρό αέρα», προτρέπει ο Χρήστος και γρήγορα καταλαβαίνεις τι εννοεί. Απ' τα περιττώματα των ζώων που καθαρίζονται δύο φορές το χρόνο είναι τόσο έντονη η μυρωδιά της αμμωνίας, το «σπίρτο» όπως λένε, για τον ανεξοικείωτο, που τρέχουν τα μάτια στα πρώτα λεπτά ενώ έρχεται ανυπόφορη δυσφορία. Στην ατμόσφαιρα αυτή αρμέγουν οι κτηνοτρόφοι τρεις φορές τη μέρα και για αρκετές ώρες.

Όσοι δεν έχουν τα χρήματα, ή μάλλον δεν έχουν πάρει δάνειο, για να αποκτήσουν αρμεχτήριο, την εγκατάσταση δηλαδή με την οποία αρμέγονται μηχανικά τα πρόβατα, αντιμετωπίζουν ακόμη δυσχερέστερες συνθήκες. Τα έξοδα για την εκμηχάνιση αυτή της παραγωγής ανέρχονται σε 25.000 περίπου ευρώ για το μηχάνημα συν το κόστος νέας στάνης. Ο Αντρέας Μπότσιος αρμέγει με τα χέρια, γεγονός που του επιτρέπει από την άποψη του χρόνου και της κόπωσης, να αρμέγει μόνο δύο φορές τη μέρα και όχι τρεις. «Στο επάγγελμα αυτό δεν ξέρουμε Κυριακές και αργίες, μόνο λίγες μέρες τον Αύγουστο», μας λέει, εξηγώντας ότι αν η προβατίνα μείνει ανάρμεγη για μία μόλις μέρα, χάνει το γάλα της για όλη την υπόλοιπη χρονιά, μαζί και ο κτηνοτρόφος το μεροκάματό του. «Είναι πραγματικός άθλος κάθε φορά που κτηνοτρόφοι αφήνουν τα πρόβατα σε άλλους και κατεβαίνουν σε κινητοποιήσεις», τονίζει ο Αντρέας. Στην πραγματικότητα, ο κτηνοτρόφος δεν μπορεί να απόσχει απ' τη δουλειά, αλλά αναθέτει σε άλλους το τάισμα και το άρμεγμα. Ένα πρόβλημα πάντως, όπως λένε στο χωριό, είναι ότι υπάρχουν ελάχιστοι εργάτες που δέχονται για ένα μεροκάματο των 40 ευρώ να κάνουν τέτοια δουλειά. Επιπλέον, υπάρχει και άλλο πρόβλημα: Όπως εύκολα διαπιστώνει κανείς, η είσοδος σε στάνη προσώπου που δεν γνωρίζουν τα πρόβατα, τα φοβίζει και δεν κάθονται να αρμεχθούν. Στους εργάτες που κατ' εξαίρεση θα κάνουν κανένα μεροκάματο, οι κτηνοτρόφοι πρέπει να δώσουν τα δικά τους ρούχα της δουλειάς για τη μυρωδιά!

Αίσθημα αδικίας σε καταλαμβάνει όταν διαπιστώνεις ότι νέοι άνθρωποι, 30 και 40 ετών, ζουν με στερήσεις δουλεύοντας τόσο σκληρά. Οργή όμως έρχεται με την κατάσταση των απομάχων, των συνταξιούχων κτηνοτρόφων του ΟΓΑ: Η κυρία Μαρία Μπότσιου, ετών 81, λέει: «Από τα 12 μου είμαι στα πρόβατα. Ο πατέρας μου είχε πρόβατα, ο άντρας μου επίσης και τώρα πρόβατα έχει ο γιος μου». Η κυρία Μαρία βοηθάει καθημερινά στο άρμεγμα παρά τα χρόνια της. Βγήκε στη σύνταξη στα 65. Παίρνει 330 ευρώ... Ο κύριος Παναγιώτης Καραφέρης από την άλλη χαρακτηρίζεται ...προνομιούχος. Φυσικά, κι αυτός ακόμα εργάζεται, όμως η σύνταξή του αγγίζει το άπιαστο για πολλούς ποσό των 450 ευρώ!

Ύστερα από όλα αυτά, καταλαβαίνει κανείς πόσο λίγα είναι τα 96 λεπτά του ευρώ, με τα οποία τιμάται από τη γαλακτοβιομηχανία Δωδώνη το γάλα των παραγωγών της Ζίτσας. Όπως εκτιμούν οι ίδιοι οι κτηνοτρόφοι, μια αύξηση της τιμής παραγωγού κατά 50%, που θα έφτανε δηλαδή την τιμή στο 1,5 ευρώ, θα ήταν επαρκής για να «ξελασπώσουν». Η δε τιμή του κρέατος, όπως αναφέρουν οι παραγωγοί, παραμένει σταθερή τα τελευταία 25 χρόνια: 2,6 ευρώ το κιλό για ζωντανό αρνί και 4,2 ευρώ το κιλό για το σφαγμένο αρνί. Μη φανταστεί κανείς ότι οι τιμές παραγωγού συναρτώνται κατά κάποιο ορθολογικό τρόπο με τις τιμές καταναλωτή, οπότε το αίτημα των παραγωγών για αύξηση της τιμής θα συνεπαγόταν ανατιμήσεις στα προϊόντα. Όπως είναι εύκολα φανερό τουλάχιστον στο κρέας, η απόσταση της τιμής που παίρνει ο παραγωγός από την τιμή του κρεοπωλείου, όπου το αρνί κατά κανόνα ξεπερνά τα 10 ευρώ το κιλό, είναι τεράστια. Όμως και η τιμή της φέτας, η οποία περιέχει κατά 70% πρόβειο γάλα, παίρνει την ανηφόρα, ανεξάρτητα από τις καθηλωμένες τιμές που παίρνουν για το γάλα οι γαλακτοπαραγωγοί: Για παράδειγμα, ενώ οι παραγωγοί δεν βλέπουν καμία αύξηση, η τιμή της φέτας Δωδώνη στα σούπερ μάρκετ αυξήθηκε από την αρχή του χρόνου κατά 4%.

Το αστείο του χωριού πάντως είναι η κήρυξη του 2008 ως «έτος φέτας» από τον υπουργό

Αγροτικής Ανάπτυξης και η κατοχύρωση της Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης για την ελληνική φέτα. «Και που τα έκαναν όλα αυτά, δεν άλλαξε απολύτως τίποτα. Έτος φέτας με κτηνοτρόφους νηστικούς δεν γίνεται», σχολίασε εύστοχα ο Ευστράτιος Στράτος.

Ενωμένοι απέναντι στο κεφάλαιο αγωνίζονται για αυξήσεις

Ενα ενωτικό παράδειγμα αγώνα έχουν εγκαινιάσει και ακολουθούν εδώ και τέσσερις μήνες οι κτηνοτρόφοι στη Ζίτσα και ευρύτερα στην Ήπειρο, υπερβαίνοντας μαχητικά τις τάσεις απογοήτευσης και παραίτησης που δημιουργεί η ζοφερή κατάσταση. Η έκδηλη αλληλεγγύη και ενότητα που συναντά κανείς στις καθημερινές επαφές μεταξύ των παραγωγών, εκφράζεται και στον αγώνα τους για έξοδο από την κρίση, με το Πανηπειρωτικό Συντονιστικό Κτηνοτρόφων. «30 χρόνια είχαν οι παραγωγοί να βγουν ενωμένοι, χρειάστηκε να σπάσουμε παραδόσεις δεκαετιών», επισημαίνει στο Πριν ο Αντρέας Μπότσιος, «ψυχή» του κτηνοτροφικού κινήματος στη Ζίτσα και ευρύτερα. Πρώτη συνέλευση του Πανηπειρωτικού Συντονιστικού έγινε στις 23 Οκτωβρίου 2007 στα Γιάννενα και έκτοτε βρίσκεται σε διαρκή δραστηριότητα. Για να υπάρχει μια τάξη μεγεθών, να αναφέρουμε ότι στις τακτικές συγκεντρώσεις του (μέχρι και τρεις φορές το μήνα) μαζεύονται πάνω από 1.000 κτηνοτρόφοι.

Αυτό επέβαλε να γίνονται και μαζώξεις ανά δήμο και ανά έδρα νομού. Τελευταία κίνηση του Συντονιστικού υπήρξε η κατάληψη πριν δύο εβδομάδες του εργοστασίου Δωδώνη στα Γιάννενα. Στο ίδιο πνεύμα, αλλά με περισσότερο συμβιβαστικές θέσεις, έχει συγκροτηθεί και το Πανελλαδικό Συντονιστικό Κτηνοτρόφων, με κύρια δύναμη παραγωγούς από τη Μακεδονία και τη Θεσσαλία, που συγκλήθηκε πρώτη φορά στα Γιάννενα στις 19 Ιανουαρίου, ύστερα από κάλεσμα των Ηπειρωτών, συνεδρίασε στις 6 Φεβρουαρίου στη Θεσσαλονίκη, ύστερα από κινητοποίηση έξω από την έκθεση Αγκρότικα, ενώ πριν δύο εβδομάδες πραγματοποίησε συγκέντρωση έξω από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης στην Αθήνα.

Απέναντι στη γαλακτοβιομηχανία Δωδώνη διατυπώνουν κυρίως τα αιτήματά τους οι κτηνοτρόφοι της Ζίτσας. Πρόκειται για μια επιχείρηση υπό κρατικό έλεγχο, αφού τη διοίκησή της έχει πλειοψηφικά μέχρι στιγμής η Αγροτική Τράπεζα, ενώ από την ίδρυσή της η Δωδώνη έπαιζε έναν κοινωνικό ρόλο, στηρίζοντας τους κτηνοτρόφους της περιοχής. Σημαντικές αλλαγές ωστόσο στη φυσιογνωμία και την πολιτική της επιχείρησης, αλλαγές σε νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση φυσικά που επέβαλλαν οι τελευταίες κυβερνήσεις, είναι που ώθησαν τους παραγωγούς σε οριακό σημείο. Από φέτος άλλωστε, η Δωδώνη έμεινε η μόνη γαλακτοβιομηχανία που δραστηριοποιείται στην περιοχή, αφού η Ήπειρος και η ΦΑΓΕ, που μέχρι πρόσφατα αγόραζαν γάλα απ' τους κτηνοτρόφους, πλέον έχουν αποχωρήσει, δημιουργώντας στους παραγωγούς υπόνοιες ότι αυτό έγινε ύστερα από παρασκηνιακή συμφωνία των εταιρειών.

«Τις πολιτικές ευθύνες των κυβερνήσεων και της ΕΕ υπογραμμίζουμε στο ψήφισμά μας», τονίζει στο Πριν ο Μιχάλης Τζίμας απ' το Συντονιστικό της Ηπείρου, εξηγώντας ότι για την άνοδο στις τιμές των ζωοτροφών δεν ευθύνονται οι κτηνοτρόφοι αλλά η νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ, η καλλιέργεια βιοκαυσίμων κ.λπ. «Ζητάμε αύξηση στις τιμές του γάλακτος, ώστε να πάνε 1,30 ευρώ το πρόβειο, 0,80 το γίδινο και 0,55 ευρώ το αγελαδινό». Σήμερα οι παραγωγοί πουλούν το γίδινο προς 0,56 ευρώ και το αγελαδινό προς 0,45 ευρώ. «Επίσης, ζητάμε αύξηση στις τιμές του κρέατος, γιατί ένα ιδιόμορφο καρτέλ τις κρατά καθηλωμένες για μας ενώ τις αυξάνει στον καταναλωτή», αναφέρει ο ίδιος. «Τις επόμενες μέρες έρχονται δυναμικές κινητοποιήσεις για το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Δωδώνης», σημειώνει ο Αντρέας Μπότσιος. «Μας λένε ότι η Δωδώνη θα μπει στο Χρηματιστήριο και εμείς ξέρουμε ότι αυτό σημαίνει ιδιωτικοποίηση. Τάζουν στους κτηνοτρόφους μετοχές για να τους εξαγοράσουν, ξεχνούν όμως ότι δεν έχουμε φράγκο». Πρόταση των κτηνοτρόφων για τη Δωδώνη είναι να περάσει το 51% στο κράτος και το υπόλοιπο 49% να το κατέχουν οι πρωτοβάθμιοι συνεταιρισμοί των γαλακτοπαραγωγών, χωρίς ονομαστικές μετοχές. «Δεν θα κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια μπροστά σε όλα αυτά. Το Πάσχα θα γίνει μπαμ!», προειδοποιεί ο Αντρέας Μπότσιος.

Παρά την επίμονη άρνησή της να αυξήσει τις τιμές των παραγωγών, η Δωδώνη είναι μια αρκετά εύρωστη εταιρεία. Την περσινή χρονιά ανακοίνωσε 4,5 εκατομμύρια ευρώ καθαρά κέρδη, όπως είπε ο Γιάννης Μούλιας, υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων της εταιρείας, που τον συναντήσαμε στις εγκαταστάσεις της Δωδώνης. Σύμφωνα με τον ίδιο, η τιμή της Δωδώνης για το πρόβειο γάλα είναι η υψηλότερη στην Ελλάδα, ενώ τη ζοφερή κατάσταση των κτηνοτρόφων την απέδωσε στο διεθνές ανταγωνιστικό περιβάλλον. Για τις ανατιμήσεις των προϊόντων της εταιρείας στα σούπερ μάρκετ απάντησε ότι «προσπαθήσαμε να συγκρατήσουμε τις τιμές για τέσσερα χρόνια, αλλά από το 2008 ήταν επιβεβλημένες αυξήσεις γύρω στο 6%». Πάντως, η ευημερία των δεικτών της εταιρείας, προκειμένου να εισαχθεί στο Χρηματιστήριο, δεν οφείλεται μόνο στο ξεζούμισμα των παραγωγών και τις ανατιμήσεις για τους καταναλωτές. Σταδιακά από το 1998 οι εργασιακές σχέσεις στη Δωδώνη μεταβλήθηκαν επί το ...ελαστικότερον, με αποτέλεσμα σήμερα να απασχολούνται 160 μόνιμοι και 200 εποχιακοί εργαζόμενοι. Οι τελευταίοι υπογράφουν δεκάμηνες συμβάσεις, απολύονται και επαναπροσλαμβάνονται. Ο Γ. Μούλιας απέδωσε την τακτική αυτή στην «εποχικότητα του προϊόντος», αν και παραδέχτηκε ότι «η αναλογία μονίμων και εποχικών θα μπορούσε να είναι διαφορετική, με περισσότερους μόνιμους». Έσπευσε πάντως να συμπληρώσει ότι «κανέναν εργαζόμενο δεν πειράζει η εποχικότητα».

ΠΡΙΝ

http://www.politikokafeneio.com/neo

ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑ: Ένας κλάδος με φθίνουσα τάση

02.02.08

Τους τελευταίους μήνες η ελληνική κτηνοτροφία αλλά και οι καταναλωτές βρίσκονται στην δύνη μιας δυσχερής κατάστασης, εξαιτίας της κρίσης που έχει δημιουργηθεί στην αγορά σιτηρών και η οποία χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερα αυξημένες τιμές. Μια κρίση που επιδεινώνεται από την αντιαγροτική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας και από το αδιέξοδο που έχει δημιουργήσει στην κτηνοτροφία η πολιτική στήριξης των καρτέλ του γάλακτος και η απαξίωση των προβλημάτων που μαστίζουν τους κτηνοτρόφους. Οι καταστάσεις οι οποίες διαδραματίζονται τον τελευταίο καιρό σε συνδυασμό με την αδιαφορία της κυβέρνησης είναι ικανές να καταστρέψουν έναν από τους πιο δυναμικούς κλάδους της κοινωνίας μας, την κτηνοτροφία. Κάνοντας μια αναδρομή στο τι έχει συμβεί μέχρι σήμερα , βλέπουμε τις τιμές για παράδειγμα για το μαλακό σιτάρι να είναι υψηλότερες κατά 35-40% σε σχέση με την αντίστοιχη περσινή περίοδο. Η κρίση για όσους παρακολουθούν τις παγκόσμιες εξελίξεις ήταν ορατή από το 2006 όταν ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO) είχε προβλέψει σημαντική πτώση των παγκόσμιων αποθεμάτων δημητριακών, την οποία απέδιδε στην σημαντική μείωση της παγκόσμιας παραγωγής δημητριακών και παράλληλα στη σημαντική άνοδο της ζήτησης. Πιο συγκεκριμένα η αύξηση της ζήτησης προερχόταν από την ανάκαμψη της ζήτησης για πουλερικά καθώς και από την αυξημένη ζήτηση σε βιομηχανικό καλαμπόκι. Από την άλλη όμως η παγκόσμια παραγωγή αναμενόταν να καταγράψει μείωση κατά 1% σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά. Στις παραπάνω προβλέψεις δεν είχαν ληφθεί υπόψη οι καταστροφές που υπέστησαν οι χειμερινές καλλιέργειες των χωρών της πρώην Ανατολικής Ευρώπης. Αναφορικά θα πρέπει να τονιστούν τα παρακάτω: Στην Ρωσία καταστράφηκε το 25% των χειμερινών καλλιεργειών Στην Βουλγαρία η προβλεπόμενη σοδειά των 2 εκατομμυρίων τόνων κατέληξε στους 250.000 τόνους Στην Ρουμανία καταστράφηκαν οι καλλιέργειες σε 34 επαρχίες λόγω ξηρασίας Στις ΗΠΑ οι ανάγκες για παραγωγή βιοκαυσίμων (βιοαιθανόλης) αυξήθηκε από 30 εκατ. τόνους αραβόσιτου σε 80 εκατ. τόνους μέσα σε μια χρονιά και τέλος Οι αυξανόμενες ανάγκες σε σιτηρά σε χώρες με μεγάλο πληθυσμό όπως η Κίνα και η Ινδία, λόγω αλλαγής των διατροφικών συνηθειών. Για να αντιληφθεί ο κόσμος την σοβαρότητα της κατάστασης, θα πρέπει να αναφερθεί και η ανακοίνωση την αρμόδιας επιτρόπου για την γεωργία κας Μπόελ τον Σεπτέμβριο του 2007, η οποία αποφάσισε την αναστολή όλων των εισαγωγικών δασμών στα δημητριακά για την εμπορική περίοδο που ολοκληρώνεται στις 30 Ιουνίου 2008, σε μια προσπάθεια της Κομισιόν να καλύψει τις τραγικές πλέον ελλείψεις. Η απόφαση αυτή είναι απόρροια των χαμηλότερων κατά 40% αποδόσεων σε Βουλγαρία, Ρουμανία και Ουγγαρία. Παρά τις προειδοποιήσεις όμως η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας παρακολουθούσε απαθέστατη τις εξελίξεις, οδηγώντας τους κτηνοτρόφους στις εκβιαστικές διαθέσεις των επιτήδειων κερδοσκόπων. Γνωρίζοντας λοιπόν ότι η αγορά των ζωοτροφών σε Ευρωπαϊκό επίπεδο αντιπροσωπεύει το 60 έως 70 % του κόστους παραγωγής, εύκολα μπορούμε να καταλήξουμε στο γεγονός της αύξησης των τιμών των κτηνοτροφικών προϊόντων κατά 40% στα χρόνια που έρχονται. Οι ειδικοί προβλέπουν ότι η κατάσταση θα συνεχισθεί και για τα επόμενα 3-5 χρόνια, αλλά βλέπουν μια νότα αισιοδοξίας στην περίπτωση που υπάρξει μια υγιή αντίδραση της αγοράς. Για να υπάρξει αυτή η υγιής αντίδραση της αγοράς, θα πρέπει η κυβέρνηση να πάρει βραχυπρόθεσμα δραστικά μέτρα όπως: Εντατικότερη χρήση της γης και αύξηση της παραγωγής Αλλαγή καλλιέργειας -παραγωγή σιτηρών ιδιαίτερα σε περιοχές υψηλής παραγωγικότητας Παραγωγή πρώτων υλών ζωοτροφών αντί για πρώτες ύλες για την παραγωγή βιοκαυσίμων Δυστυχώς όμως η κυβέρνηση δεν έχει κατανοήσει την πραγματικότητα, και όταν δεν την κατανοείς δεν μπορείς να προχωρήσεις σε σχεδιασμό της γεωργικής ανάπτυξης. Οι συσσωρευμένες συνέπειες της απουσίας Κτηνοτροφικής Πολιτικής, υποχρέωσαν την Ελληνική Κτηνοτροφία να στηρίζεται σε αναποτελεσματικές μεθόδους, να είναι τεχνολογικά απαξιωμένη και να χαρακτηρίζεται ως ο ελλειμματικότερος κλάδος της Ελληνικής Οικονομίας. Πως θα αντιμετωπιστεί λοιπόν όλη αυτή η στασιμότητα και η συσσώρευση προβλημάτων που επικρατεί στην Ελληνική Κτηνοτροφία όταν : Δεν χρησιμοποιούνται ζώα κατάλληλου γενετικού δυναμικού, κυρίως όταν αυτά συνδέονται με τα χαρακτηριστικά επώνυμων προϊόντων (φέτα) Δεν βελτιώνονται οι συνθήκες σταβλισμού Δεν προστατεύεται το περιβάλλον και η χλωρίδα Δεν προβάλλεται η ταυτότητα των τοπικών προϊόντων Δεν αναδεικνύονται, βελτιώνονται και αναπαράγονται αυτόχθονες φυλές μικρών μηρυκαστικών Δεν αξιοποιούνται τα υποπροϊόντα της κτηνοτροφίας και της μεταποίησης των γεωργικών προϊόντων Δεν χωροθετούνται και λειτουργούν κτηνοτροφικά πάρκα Αντιθέτως βλέπουμε την γαλακτοβιομηχανία ΔΩΔΩΝΗ, τον εκφραστή της κυβερνητικής πολιτικής, να εθελοτυφλεί, να δίνει μηδαμινές αυξήσεις, να μην παραλαμβάνει πλέον το γάλα από απομακρυσμένα χωριά, να προσλαμβάνει γαλάζια παιδιά και να οδηγεί τις αιγο-προβατοτροφικές εκμεταλλεύσεις της περιοχής σε μαρασμό. ΤΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΤΟΥ ΑΓΡΟΤΗ-ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑ Οι αγρότες θα πρέπει να αντιληφθούν ότι το εισόδημα τους από τα χωράφια ή τα ζώα δεν επαρκή πλέον για να ζήσουν οι οικογένειες τους, γι' αυτό θα πρέπει σε συνεργασία με τα επιμελητήρια της πόλης και τις διευθύνσεις της Νομαρχίας να ενημερωθούν για τον τρόπο προώθησης των προϊόντων τους στην κατανάλωση. Θα πρέπει πλέον να καθετοποιήσουν την παραγωγή τους, έτσι ώστε το κάθε παραγόμενο προϊόν να περνά συσκευασμένο στην κατανάλωση, σε μια προσπάθεια παραμερισμού των μεσαζόντων που τόσο έχουν στοιχίσει στην τσέπη του καταναλωτή. Παπαδόπουλος Δημήτρης ΜSc Γεωπόνος Μέλος του Ινστιτούτο Επιμόρφωσης του ΠΑΣΟΚ

http://www.epirusgate.gr

Πολιτικό πρόβλημα δημιουργεί στη Ν.Δ. η στάση της Δωδώνης

26.01.08
Πολιτικό πρόβλημα δημιουργεί στη ΝΔ, η ανυποχώρητη στάση που τήρησε η διοίκηση της Δωδώνης, αρνούμενη να κάνει ένα μικρό έστω βήμα για τη στήριξη της κτηνοτροφίας που βρίσκεται στη μεγαλύτερη κρίση των τελευταίων δεκαετιών. Απογοητευμένοι οι κτηνοτρόφοι θεωρούν ότι και οι κυβερνητικοί παράγοντες της περιοχής περιορίστηκαν μόνο σε δηλώσεις συμπάθειας και χτυπήματα στην πλάτη, δεν έκαναν όμως ό,τι μπορούσαν για να πείσουν την κυβέρνηση να παρέμβει αποφασιστικά στην ΑΤΕ. Σήμερα πραγματοποιείται μια νέα συνάντηση των κτηνοτρόφων για να επανεξετάσουν τα νέα δεδομένα - μετά και την επώδυνη γι’ αυτούς έκβαση της γενικής συνέλευσης της Δωδώνης – αλλά και να προσπαθήσουν να προωθήσουν την υπόθεση δημιουργίας του κλαδικού συνεταιρισμού.
Σε δηλώσεις του στον Ρ/Σ Βήμα 90,1, ο κ. Ανδρέας Μπότσιος μέλος της πανηπειρωτικής συντονιστικής επιτροπής των κτηνοτρόφων, χαρακτήρισε προκλητική τη στάση των διοικούντων τη Δωδώνη. «Ήταν τόσο προκλητικοί! Έδειξαν ότι αδιαφορούν πλήρως για την ύπαρξη της κτηνοτροφίας στην Ήπειρο, αλλά πολύ φοβάμαι ότι αδιαφορούν για την ύπαρξη της Δωδώνης», είπε.
Πρόσθεσε όμως ότι «δεν είναι μόνο θέμα της Δωδώνης, αλλά είναι και πολιτικό το θέμα, γιατί η Δωδώνη ανήκει κατά πλειοψηφία στην ΑΤΕ και η κυβέρνηση καθορίζει τη διοίκηση της ΑΤΕ και της Δωδώνης». Για τους κτηνοτρόφους το πολιτικό ζήτημα αγγίζει τόσο την κυβέρνηση που θα μπορούσε εάν ήθελε να παρέμβει στην ΑΤΕ, όσο και τα τοπικά κυβερνητικά στελέχη. «Και οι δήμαρχοι και ο νομάρχης και οι βουλευτές έπρεπε να παρέμβουν δυναμικά στην κυβέρνηση και να πιέσουν καταστάσεις», υποστηρίζει το μέλος της Συντονιστικής, μιας και οι κτηνοτρόφοι αντιλαμβάνονται εκ του αποτελέσματος ότι το μόνο … κέρδος τους, ήταν τα χτυπήματα συμπάθειας στην πλάτη.
Όπως σημείωσε ο κ. Μπότσιος «το ζήτημα της κτηνοτροφίας δεν αφορά μόνο τη δική μας επιβίωση αλλά είναι ζήτημα ύπαρξης της Ηπείρου. Έτσι είναι βαθιά πολιτικό ζήτημα. Αν όλοι αυτοί οι βουλευτές και οι κυβερνητικοί παράγοντες ήθελαν το καλό της Ηπείρου, έπρεπε να πιέσουν καταστάσεις. Δυστυχώς όμως απ’ ό,τι φαίνεται, το μόνο που δεχθήκαμε τόσο καιρό ήταν χτυπήματα συμπάθειας στην πλάτη. Αυτό μόνο δεν φτάνει»!
Όπως είπε χαρακτηριστικά εκφράζονταν το παράπονο των συναδέλφων του «τα μεγάλα λόγια που ακούσαμε αποδείχθηκαν κούφια».

Τι κάνουμε;
Το ερώτημα που τίθεται σήμερα στους κτηνοτρόφους είναι «τι κάνουμε από δω και πέρα;» Μετά από ένα τετράμηνο κινητοποιήσεων που ξεκίνησαν με συγκεντρώσεις και συνελεύσεις από τις αρχές Οκτωβρίου, σήμερα βρίσκονται χωρίς κάτι χειροπιαστό στα χέρια τους και η απογοήτευση που υπάρχει στις τάξεις τους είναι προφανής.
«Είμαστε τέσσερις μήνες στο δρόμο γιατί η κτηνοτροφία σήμερα βρίσκεται στα πρόθυρα διάλυσης. Εξαιτίας της φύσης του επαγγέλματός μας είναι ηρωικό και το ότι το καταφέραμε αυτό», είπε ο κ. Μπότσιος, σημειώνοντας ότι όλο αυτό το διάστημα η διοίκηση της Δωδώνης προσπαθούσε να σπείρει την απογοήτευση, ενώ όρισαν επίτηδες στις 5 το απόγευμα τη γενική συνέλευση των μετόχων, γιατί είναι ώρα αρμέγματος και δεν θα μπορούσαν να κινητοποιηθούν οι κτηνοτρόφοι.
Παράλληλα όμως οι κτηνοτρόφοι δεν θέλουν να παραδώσουν τόσο εύκολα τα όπλα. Έτσι είναι δεδομένη η προσπάθεια για τον πανελλαδικό συντονισμό, όπως και ο προγραμματισμός για τις κινητοποιήσεις που αποφασίστηκε στην πανελλαδική συνάντηση του περασμένου Σαββάτου. Θυμίζουμε πως ο επόμενος σταθμός είναι τον Φεβρουάριο στη Θεσσαλονίκη ημέρα που θα εγκαινιάζεται η έκθεση Agrotica, θα ακολουθήσει συλλαλητήριο στη Θεσσαλία και στη συνέχεια τα τρακτέρ θα κατεβούν στην Αθήνα.

ΝΑ ΚΛΙΜΑΚΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ

Επιτροπή Αγροτοκτηνοτρόφων
Του ΜΕΤΩΠΟΥ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ (ΜΕ.Ρ.Α.)
(Νέο Αριστερό Ρεύμα-ΝΑΡ, ΕΚΚΕ, Ε.Ε.Κ., ανεξάρτητοι αγωνιστές).

Τα μεγάλα προβλήματα που έχουν προκύψει τα τελευταία χρόνια είναι αποτέλεσμα ενός κοινωνικού πολέμου άνευ προηγουμένου σε βάρος των φτωχομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων και εργαζομένων.

Αυτή η επίθεση είναι που μας έβγαλε στο δρόμο τους τελευταίους μήνες και πραγματοποιήσαμε κινητοποιήσεις σε όλη την Ελλάδα.

Ο αγώνας μας όπως και ο αγώνας για την ανατροπή της αντιασφαλιστικής επίθεσης της κυβέρνησης αποτελούν τη μόνη απάντηση στη δυσοσμία που αναβλύζει ο καπιταλισμός της εποχής μας.
Σταθμός αυτών των κινητοποιήσεων αποτέλεσε η μαζική πανελλαδική μας σύσκεψη στα Γιάννενα στις 19-01-2008, η οποία αποφάσισε κινητοποίηση στις 24-01-2008 στη ΔΩΔΩΝΗ και κλιμάκωση στην υπόλοιπη χώρα, με αφετηρία την έκθεση στη Θεσσαλονίκη.(Agrotica)

Τα αιτήματά μας για αυξήσεις στο γάλα, στο κρέας, η επιδότηση των ζωοτροφών κ.α. είναι δίκαια και πρέπει άμεσα να ικανοποιηθούν.

Για να έχουμε όμως κατακτήσεις πρέπει:

1) να διατηρήσουμε τις επιτροπές αγώνα, να συνεχίσουμε το συντονισμό μας, αλλά πάνω απ’ όλα πρέπει να αποφύγουμε το καπέλο της ΠΑΣΕΓΕΣ, η οποία όλα αυτά τα χρόνια έχει συνδιαμορφώσει την πολιτική που εφαρμόζεται σε βάρος μας.

2) Να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Τα προβλήματά μας οφείλονται στην προσαρμογή της γεωργίας και της κτηνοτροφίας στους νόμους της αγοράς. (Μια αγορά η οποία υποτίθεται ότι θα μας έκανε πλούσιους!!!)
Η προσαρμογή αυτή περνάει μέσα απ’ όλες τις αναθεωρήσεις της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) που συναποφασίσανε η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ στα πλαίσια της Ε.Ε.
Μια Ε.Ε. που θέλει να ξεμπερδέψει με τους φτωχομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους και να συγκεντρώσουν την παραγωγή σε λίγα χέρια.

3)Nα παραμερίσουμε τους μύθους περί «εθνικής οικονομίας» στην οποία ανήκουμε όλοι. Εμείς είμαστε με την «εθνική οικονομία» των παραγωγών του πλούτου που θα δέχεται συνέχεια χτυπήματα και θα συρρικνώνεται όσο η «εθνική οικονομία» του κεφαλαίου αυξάνει την κερδοφορία της και επεκτείνεται.

Συνάδελφε κτηνοτρόφε,

Σήμερα χρειάζεται μέτωπο ενάντια στην πολιτική των Ε.Ε.- ΝΔ- πολυεθνικών- βιομηχάνων, με κίνημα ρήξης και ανατροπής απαλλαγμένο από την κηδεμονία της συνεταιριστικής γραφειοκρατίας, στη λογική συγκρότησης μιας ελεύθερης συνεταιριστικής παραγωγής σε όφελος παραγωγών- εργαζόμενων- καταναλωτών- περιβάλλοντος.

ΝΑ ΚΛΙΜΑΚΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ
ΜΑΖΙΚΗ ΕΝΩΤΙΚΗ ΚΑΘΟΔΟ ΑΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

ΜΕ.Ρ.Α

Το γάλα έγινε… πανελλαδικό

Κινητοποίηση μεθαύριο στη «Δωδώνη-τον Φεβρουάριο στην Agrotica

Τρίτη, 22 Ιανουαρίου 2008

Εντυπωσιακή ήταν η ανταπόκριση των κτηνοτρόφων από όλη τη χώρα, στο κάλεσμα της Συντονιστικής Ιωαννίνων για σύσκεψη το περασμένο Σάββατο. Η αίθουσα στα Λιθαρίτσια γέμισε με αντιπροσώπους ενώσεων, αλλά κυρίως απλούς κτηνοτρόφους από όλη τη χώρα (μέχρι και από την Κρήτη), οι οποίοι ταλαιπωρούνται από τα ίδια περίπου προβλήματα με τους γιαννιώτες συναδέλφους τους: Χαμηλές τιμές στο γάλα, μεγάλο κόστος παραγωγής.

Από τη μαζική και πανελλαδική σύσκεψη του Σαββάτου, προέκυψε βασικά ένα ψήφισμα, αλλά και κάποιες πρώτες αποφάσεις για γενίκευση των αντιδράσεων και την «εξαγωγή» των κινητοποιήσεων από τα Γιάννενα και την Ήπειρο, σε όλη τη χώρα. Μεθαύριο Πέμπτη, 24 Ιανουαρίου, έχει οριστεί συλλαλητήριο έξω από τη γαλακτοβιομηχανία «Δωδώνη», η διοίκηση της οποίας θα συνεδριάζει εντός του κτηρίου. Επίδικο είναι φυσικά οι τιμές για το γάλα που έδωσε λίγο πριν τις γιορτές η επιχείρηση, τιμές που εξόργισαν τους παραγωγούς καθώς οι αυξήσεις ήταν επί της ουσίας μηδενικές. Οι παραγωγοί της Ηπείρου έχουν κάνει ήδη δύο συλλαλητήρια, τα μαζικότερα εδώ και χρόνια, καταδεικνύοντας ότι το πρόβλημα υπάρχει και είναι ιδιαίτερα φλέγον.

Εκτός όμως από την κινητοποίηση στη «Δωδώνη» την Πέμπτη, η σύσκεψη προσανατολίζεται στη διοργάνωση πανελλαδικής κινητοποίησης στην έκθεση Agrotica στη Θεσσαλονίκη, η οποία ξεκινάει στις 6 Φεβρουαρίου.

Αρθρογράφοι : ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΑΝΤΙΚΟΣ (gtsantikos@agon.gr)

Copyright "Ηπειρωτικός Αγώνας"

Τρόφιμα - κλώνοι στο πιάτο μας

Η Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφάλειας των Τροφίμων άναψε «πράσινο φως» για την κατανάλωση κρέατος και γάλακτος από κλωνοποιημένα ζώα

Το «πράσινο φως» για την κατανάλωση κρέατος και γάλακτος από κλωνοποιημένα ζώα έδωσε η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια Τροφίμων (EFSA), απόφαση με την οποία επανέρχεται στο ευρωπαϊκό προσκήνιο η έντονη αντιπαράθεση για τα «τρόφιμα Φρανκενστάιν».

Η έλευση των κλωνοποιημένων και γενετικά τροποποιημένων τροφίμων στο... πιάτο μας βρίσκει αντίθετη την πλειονότητα των Ευρωπαίων καταναλωτών και των περιβαλλοντικών οργανώσεων, ενώ την ίδια ώρα προκαλεί χαμόγελα στις ΗΠΑ, τη μεγαλύτερη αγορά μεταλλαγμένων προϊόντων, παγκοσμίως, που βλέπουν να πέφτει και το τελευταίο οχυρό (βλέπε Ευρώπη) στo ισχυρό λόμπι της βιοτεχνολογίας.

Σύμφωνα με το «προσχέδιο γνωμοδότησης» της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια Τροφίμων, τα κλωνοποιημένα ζώα και τα παράγωγά τους είναι το ίδιο υγιεινά με αυτά που έχουν γεννηθεί με συμβατικό τρόπο. Το έγγραφο δημοσιοποιήθηκε την Παρασκευή πριν από την τελική απόφαση που αναμένεται τον Μάιο και είναι ανοιχτό σε δημόσιο διάλογο μέχρι τις 25 Φεβρουαρίου.

«Είναι απίθανο να υπάρχουν διαφορές αναφορικά με την ασφάλεια των τροφίμων ανάμεσα σε προϊόντα τροφίμων που προέρχονται από κλώνους και σε αυτά που προέρχονται από ζώα συμβατικής εκτροφής», καταλήγει το 47σέλιδο κείμενο.

Η τεχνολογία κλωνοποίησης θα επέτρεπε στους εκτροφείς να αντιγράφουν την «ελίτ» των ζώων αντί να τα διασταυρώνουν και να παράγουν απογόνους με απρόβλεπτα χαρακτηριστικά. Οι ένθερμοι υποστηρικτές της μεθόδου υπόσχονται αύξηση της παράγωγης του γάλακτος και βελτίωση της ποιότητας του κρέατος.

Την προσεχή Τετάρτη αναμένεται να δημοσιοποιηθεί ξεχωριστή έκθεση για τις ηθικές πλευρές της κλωνοποίησης ζώων στην παραγωγή τροφίμων από επιτροπή Ηθικής, που περιλαμβάνει 15 επιστήμονες, φιλόσοφους, θεολόγους και νομικούς.

Η απόφαση της EFSA είναι ιδιαίτερα σημαντική, καθώς τις επόμενες εβδομάδες αναμένεται ανάλογη απόφαση από την Αμερικανική Αρχή Τροφίμων και Φαρμάκων. Το θέμα εξετάζεται από τις αρχές και στην Ιαπωνία, τον Καναδά, την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία.

Η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια Τροφίμων θα καλέσει και άλλους επιστήμονες να καταθέσουν τη γνώμη τους, προτού λάβει την οριστική της απόφαση τον Μάιο. Σύμφωνα με τους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς», θα περάσουν χρόνια μέχρι να φθάσει το κρέας και το γάλα των κλωνοποιημένων ζώων στο πιάτο των καταναλωτών.

Οι «Νιου Γιορκ Τάιμς» σημειώνουν ότι η οριστική απόφαση της EFSA δεν είναι δεσμευτική, παρ όλα αυτά θα είναι δύσκολο για την Κομισιόν να απαγορεύσει την πώληση αυτών των προϊόντων στην αγορά, καθώς μια τέτοια ενέργεια αντιβαίνει στους κανόνες του διεθνούς δικαίου.

Πέρυσι, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου αποφάνθηκε ότι οι προσπάθειες της ΕΕ να απαγορεύσει μεταλλαγμένες καλλιέργειες αποτελούν εμπόδιο στο ελεύθερο εμπόριο.

Η απόφαση του ΠΟΕ χαρακτήρισε ασύμβατη με τους κανόνες του διεθνούς εμπορίου την απαγόρευση εισαγωγής και καλλιέργειας μεταλλαγμένων σε έξι χώρες, Ελλάδα, Αυστρία, Γαλλία, Γερμανία, Λουξεμβούργο και Ιταλία.

ΜΙΝΑ ΑΓΓΕΛΙΚΗmailto:ΑΓΓΕΛΙΚΗmina@pegasus.gr

ΕΘΝΟΣ

Αύξηση 4,7% στο μέσο Ευρωπαϊκό αγροτικό εισόδημα βλέπει η Eurostat, μείωση 1,6% για το Ελληνικό

Παρά την αύξηση κατά 4,7% του μέσου Ευρωπαϊκού κατά κεφαλήν αγροτικού εισοδήματος που βλέπει η Eurostat για την Ε.Ε. των 27 σε σχέση με το 2006, στην Ελλάδα σημειώνεται μείωση κατά 1,6%. Επίσης, το αγροτικό εισόδημα στην Ελλάδα το 2007 είναι στο 82% του αγροτικού εισοδήματος του 2000, ενώ στους «27» το αγροτικό εισόδημα του 2007 είναι στο 114,7% του 2000.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας, η αύξηση κατά 4,7% του πραγματικού μέσου Ευρωπαϊκού αγροτικού εισοδήματος, της ΕΕ των 27, το 2007, οφείλεται στους εξής παράγοντες:

• Στην αύξηση των πραγματικών τιμών παραγωγού κατά 4,6%
• Στην αύξηση του κόστους παραγωγής κατά 5,3%
• Στην μείωση της πραγματικής αξίας των επιδοτήσεων, χωρίς φόρους, κατά 3,1%.

Τις μεγαλύτερες αυξήσεις στο αγροτικό εισόδημα εμφανίζουν η Λετονία (στο 311,6% σε σχέση με το 2000), η Λιθουανία (284,6%) και η Εσθονία (278%) και τις μεγαλύτερες μειώσεις η Κύπρος (72,9%), η Βουλγαρία (75,5%) και η Ελλάδα (82%)

Τις μεγαλύτερες αυξήσεις του αγροτικού εισοδήματος εμφανίζουν το 2007 σε σχέση με το 2006 η Λιθουανία με 58,5%, η Τσεχία με 20,6%, η Εσθονία με 19,4% και το Λουξεμβούργο με 16,2% και τις μεγαλύτερες μειώσεις η Βουλγαρία με -18,6%, η Ρουμανία με -16,1% και η Πορτογαλία με -5,8%.

Αλλαγή στο πραγματικό αγροτικό εισόδημα ανά εργαζόμενο το 2007

	% Αλλαγή 2007/2006	Δείκτες το 2007 (2000=100)		%Αλλαγή 2007/2006	Δείκτες το 2007 (2000=100)
EΕ των 27	+4.7	114.7	Σουηδία	+6.3	112.2
Λιθουανία	+58.5	284.6	Ιρλανδία	+4.8	102.3
Τσεχία	+20.6	185.7	Αυστρία	+4.9	126.1
Εσθονία	+19.4	278.0	Ολλανδία	+4.3	98.6
Λουξεμβούργο	+16.2	96.9	Ουγγαρία	+2.0	149.1
Φινλανδία	+14.7	114.7	Βέλγιο	+1.2	89.1
Γερμανία	+12.5	132.9	Κύπρος	+1.1	72.9
Πολωνία	+11.9	209.7	Δανία	-0.5	102.0
Σλοβενία	+11.9	125.5	Ιταλία	-0.9	82.7
Ισπανία	+10.4	105.4	Μάλτα	-1.1	104.5
Λετονία	+10.2	311.6	Ελλάδα	-1.6	82.0
Σλοβακία	+8.9	161.1	Πορτογαλία	-5.8	110.0
Γαλλία	+7.5	105.6	Ρουμανία	-16.1	124.5
Ηνωμένο Βασίλειο	+6.8	136.2	Βουλγαρία	-18.6	75

Ειδικότερα, η αύξηση του αγροτικού εισοδήματος οφείλεται σε σημαντικό βαθμό στη μεγάλη αύξηση της αξίας της φυτικής παραγωγής (8,6% σε σχέση με το 2006), ενώ η αξία της ζωικής παραγωγής παρέμεινε σχεδόν στάσιμη (0,5%).

Στη φυτική παραγωγή, η μείωση του όγκου της παραγωγής κατά 1,4% αντισταθμίστηκε από τη μεγάλη αύξηση, κατά 10,2%, των τιμών παραγωγού. Με εξαίρεση τα φρούτα (- 5.7%), οι όγκοι παραγωγής δεν έπεσαν σημαντικά, παραδείγματος χάριν δημητριακά (- 2.7%) και φρέσκα λαχανικά (- 1.2%). Οι σημαντικότερες αυξήσεις στις τιμές παραγωγού καταγράφηκαν στα δημητριακά (45,4%) και στους ελαιούχους σπόρους (22,4%). Από την άλλη, οι τιμές παραγωγού για το ελαιόλαδο μειώθηκαν σε σχέση με το 2006 κατά 20% και για τα ζαχαρότευτλα κατά 13,2%.

Όσον αφορά τη ζωική παραγωγή, η σταθερότητα οφείλεται στην μικρή αύξηση της παραγωγής κατά 1,5%, αλλά και στην μείωση των τιμών παραγωγού κατά 1%. Αυτό, πάντως, δεν ισχύει στην περίπτωση του γάλακτος, όπου οι τιμές παραγωγού αυξήθηκαν κατά 7,8%, ενώ η παραγωγή παρέμεινε σχεδόν στα ίδια επίπεδα (-0,3% σε σχέση με το 2006). Η αύξηση στον όγκο της παραγωγής χοίρων (+4.3%) ξεπεράστηκε από τις αισθητά μειωμένες τιμές (- 12.3%). Στην περίπτωση των πουλερικών, και οι όγκοι παραγωγής (+2.9%) και οι τιμές παραγωγού (+7.8%) αυξήθηκαν.

Τέλος, το κόστος παραγωγής αυξήθηκε κατά 5,3% κυρίως λόγω της ραγδαίας αύξησης στις τιμές των ζωοτροφών κατά 13,9%, ως συνέπεια της αύξησης των τιμών των δημητριακών.

Δύο συνεταιριστικοί κολοσσοί μαζί στην αγορά των γαλακτοκομικών

Ανατροπές και στην ελληνική αγορά φέρνει το σχέδιο συγχώνευσης δύο εκ των μεγαλύτερων γαλακτοκομικών επιχειρήσεων της Ευρώπης. Ο «συνδυασμός δυνάμεων» μεταξύ των πολυεθνικών ολλανδικών συνεταιριστικών εταιρειών Friesland Foods και Campina όχι μόνο θα δημιουργήσει έναν διεθνή γίγαντα αξίας 8,3 δισ. ευρώ, 22.000 εργαζομένων και 17.000 συνδεδεμένων φαρμών, αλλά θα ανατρέψει και την τυροκομική και συνολικά γαλακτοκομική αγορά της Ελλάδας.

Οι δύο βιομηχανίες προγραμμάτιζαν -και ήδη τρέχουν- σημαντικές επενδύσεις στον κλάδο. Επενδύσεις που πατούν ακόμα και στο παραδοσιακά δυνατό ελληνικό χαρτί της φέτας.

Στην αγορά των τυροκομικών προϊόντων η Friesland Foods Hellas τοποθετήθηκε μετά τη δραστηριοποίησή της στον κλάδο της γιαούρτης. Από τις αρχές του φθινοπώρου ξεκίνησε η διάθεση 22 κωδικών κίτρινων τυριών με την επωνυμία Nουνού, τα οποία είναι εισαγόμενα. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως από τα τυριά, η Friesland Foods προσδοκά ενίσχυση του τζίρου της κατά 10 εκατ. ευρώ σε ετήσια βάση. H αγορά του τυριού είναι η σημαντικότερη κατηγορία γαλακτοκομικών προϊόντων, με συμμετοχή άνω του 50% σε αξία, ενώ ο τζίρος της εκτιμάται σε 1,5 δισ. ευρώ. Tα κίτρινα τυριά αποτελούν το 51% σε αξία του συνόλου του τυριού στα καταστήματα τροφίμων και τα λευκά τυριά, συμπεριλαμβανομένης και της φέτας, αντιπροσωπεύουν το 47%, ενώ τα επεξεργασμένα τυριά το 2%. Ακριβώς επάνω σε αυτή τη διαπίστωση βασίζεται στη χώρα μας η συμμαχία των δύο διεθνών κολοσσών.

Η Campina αποτελεί σημαντική δύναμη στο κίτρινο τυρί, κυρίως λόγω του σήματος Milner και δευτερευόντως του τυριού Fina. Βέβαια η εταιρεία δραστηριοποιείται παράλληλα και στο γάλα, τα γιαούρτια και τα επιδόρπια προϊόντα στα οποία η Friesland έχει πάγια παρουσία στη χώρα μας. Την ίδια στιγμή η Friesland Foods έχει ανοικτό το μέτωπο της γιαούρτης λόγω και των συνεχόμενων επενδύσεών της στην εργοστασιακή μονάδα της Πάτρας, συνολικής αξίας 4 εκατ. ευρώ, όμως η θετική μέχρι στιγμής ανταπόκριση των προϊόντων της στο τυρί δημιουργεί σημαντική δυναμική και για το μέλλον.

Και εξαγορά ελληνικής βιομηχανίας στο βάθος
Η κοινή αυτή πορεία των δύο κολοσσών έρχεται σε μια περίοδο που συνολικά ο χάρτης της εγχώριας γαλακτοκομίας αναδιαμορφώνεται. Κι αυτό διότι η Vivartia ναι μεν κατέχει ηγετική θέση, όμως κλυδωνίζεται από τις μετοχικές αλλαγές και την αναδόμηση του διοικητικού καθεστώτος της (δεν είναι τυχαία η προ μίας ημέρας παραίτηση της διευθύντριας επικοινωνίας της Vivartia κυρίας Λήδας Καράμπελα), ενώ και οι ΜΕΒΓΑΛ και Ολυμπος, μετά τα μεγάλα πρόστιμα της Επιτροπής Ανταγωνισμού, μοιάζουν ως οι επόμενοι προς εξαγοράν στόχοι. Ήδη, πηγές αναφέρουν συνομιλίες σε νέα βάση μεταξύ των διοικήσεων της MIG και της ΜΕΒΓΑΛ, αν και κανένας δεν μπορεί να αποκλείσει πως το μελλοντικό κοινό σχήμα Friesland - Campina δεν θα «χτυπήσει» την πόρτα επιχειρήσεων που αντιμετωπίζουν προβλήματα στη χώρα μας.

Σημαντικό, τέλος, στοιχείο της νέας συμφωνίας για την ελληνική αγορά, είναι πως οι δύο υπό συγχώνευση όμιλοι θα ενοποιήσουν δύο σημαντικά διαφημιστικά budget. Η μεν Campina ετησίως διαθέτει περί τα 3 εκατ. ευρώ για διαφημιστικές ανάγκες, ενώ η Friesland Hellas ξοδεύει πάνω από 5 εκατ. ευρώ.

http://www.paseges.gr

Στους δρόμους οι Bούλγαροι κτηνοτρόφοι για το γάλα

Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2007 - 10:17

Σε κλείσιμο δρόμων και οδικών αρτηριών προειδοποιούν ότι θα προχωρήσουν οι γαλακτοπαραγωγοί στη Βουλγαρία, στην περίπτωση που τα αιτήματά τους για επιδότηση στην τιμή πώλησης του γάλακτος από 0,30 έως 0,50 λέβα, που ζητούν δεν ικανοποιηθούν. Οι γαλακτοπαραγωγοί στη Βουλγαρία διαμαρτύρονται για τις χαμηλές τιμές πώλησης του γάλακτος στους εμπόρους, με το βασικό πρόβλημά τους να εντοπίζεται στην αύξηση του κόστους διατροφής των βοοειδών. Η οικονομική αυτή επιβάρυνση υπολογίζεται στα 0,50 λέβα (περίπου 0,25 ευρώ) ανά λίτρο γάλακτος, ενώ η αντίστοιχη επιβάρυνση για ένα κιλό κρέατος προσδιορίζεται στα 0,60 λέβα (0,30 ευρώ). Από την πλευρά του, ο αρμόδιος υπουργός Αγροτικής Οικονομίας και Τροφίμων, Νιχάτ Καμπίλ, χαρακτήρισε τις απαιτήσεις των γαλακτοπαραγωγών ως εξωπραγματικές, τονίζοντας ότι η ικανοποίησή τους θα απαιτήσει κεφάλαια 300 εκατ. λέβα. Παράλληλα, χαρακτήρισε αρνητικά κάθε ενδεχόμενο κυβερνητικών επιδοτήσεων στην αγροτική οικονομία, αντιπαραβάλλοντας τα ισχύοντα στην Ευρωπαϊκή Ένωση (E.E.). Ωστόσο, ο υπουργός παραδέχτηκε ότι η κτηνοτροφική και αγροτική οικονομία στη γειτονική χώρα, δεν έχει λάβει τα απαραίτητα κεφάλαια για την ανάπτυξή της. Ο κ. Καμπίλ θα παρουσιάσει ειδική έκθεση στο επόμενο συμβούλιο των υπουργών Αγροτικής Οικονομίας της Ε.E. http://www.agronews.gr

ΙΩΑΝΝΙΝΑ- ΟΙ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ ΑΠΕΚΛΕΙΣΑΝ ΤΗΝ ΑΤΕ ΚΑΙ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

19/12/07

Ξεχείλισε η οργή των κτηνοτρόφων


Ξεχείλισε η οργή και η αγανάκτηση των κτηνοτρόφων της Ηπείρου. Χθες απέκλεισαν συμβολικά για δύο ώρες το κεντρικό κατάστημα της ΑΤΕ στα Γιάννινα, σήμερα κανένας κτηνοτρόφος δεν θα δώσει αρνιά στους εμπόρους, ενώ την Παρασκευή συγκαλούν πανηπειρωτική σύσκεψη φορέων επιχειρώντας να κινητοποιήσουν όλους τους Ηπειρώτες, για τη συγκρότηση κοινού μετώπου απέναντι στο ξεκλήρισμα της κτηνοτροφίας Οι κτηνοτρόφοι συγκεντρώθηκαν χθες το πρωί έξω από τη Δωδώνη και στη συνέχεια με τα αγροτικά τους μηχανήματα πορεύθηκαν μέχρι το κατάστημα της ΑΤΕ στη συμβολή των οδών Δαγκλή και Κοραή, το οποίο και απέκλεισαν, ενώ έχυσαν συμβολικά γάλα στο δρόμο. Χρησιμοποίησαν ένα μικρό αριθμό τρακτέρ, έτσι ώστε να μην αποκόψουν εντελώς την κυκλοφορία και ταλαιπωρήσουν τους πολίτες, τους οποίους θέλουν συμπαραστάτες. Είναι ενδεικτικό πως ο πρόεδρος της Συντονιστικής Επιτροπής των Κτηνοτροφικών Ενώσεων της Ηπείρου, Μιχάλης Τζίμας, ζήτησε την κατανόηση των Γιανιωτών για την ταλαιπωρία, αλλά όπως είπε, «πρέπει να καταλάβουν όλοι ότι αν σβήσει η κτηνοτροφία, δεν θα υπάρχουν ούτε μαγαζιά ούτε εργαζόμενοι στην Ήπειρο. Είναι αλληλένδετα όλα, γι’ αυτό ζητάμε την συμπαράστασή τους».
Φωνή απόγνωσης αποτελεί στην ουσία η χθεσινή νέα κινητοποίηση που σίγουρα θα έχει και συνέχεια, καθώς για την κτηνοτροφία φαίνεται πως έχει σημάνει η «ώρα μηδέν». Οι τιμές που παίρνουν για το γάλα και το κρέας είναι καθηλωμένες, το κόστος των ζωοτροφών έχει μόνο τον τελευταίο χρόνο, σχεδόν τριπλασιαστεί και όπως λένε οι ίδιοι οι κτηνοτρόφοι αντιμετωπίζουν πλέον πρόβλημα επιβίωσης. Την ίδια ώρα που ο παραγωγός εισπράττει «ψίχουλα» για το γάλα και το κρέας, ο καταναλωτής πληρώνει πολλαπλάσια τιμή στα προϊόντα, καθώς κερδοσκοπούν ανεξέλεγκτοι οι μεσάζοντες.
Το χειρότερο σενάριο για τους κτηνοτρόφους της Ηπείρου είναι πως η διοίκηση της Δωδώνης εναρμονίζεται πλήρως με την τακτική του καρτέλ κι αυτό είναι το συμπέρασμά τους μετά από τη συνάντηση με τον πρόεδρο της γαλακτοβιομηχανίας. Κι αυτό όχι μόνο γιατί ο κ. Δρούγκας δεν υπαναχώρησε ούτε κατ’ ελάχιστον από τις πενιχρές αυξήσεις που αποφάσισε το Δ.Σ., αλλά θέλησε να δεσμεύσει τους κτηνοτρόφους ότι οι ίδιες τιμές θα ισχύσουν και στην επόμενη γαλακτοκομική περίοδο. «Είναι φανερό πως θέλουν πλέον έναν άλλο ρόλο για τη Δωδώνη. Αν θέλουν να περάσουν τέτοια σχέδια, δεν μπορούν να συνεχίσουν να διοικούν αυτή τη βιομηχανία που φτιάξανε οι ίδιοι οι κτηνοτρόφοι», είπε ο κ. Τζίμας.
Οι κτηνοτρόφοι θεωρούν ότι η Αγροτική Τράπεζα (που όπως λένε, στηρίζει χρόνια τώρα τα κέρδη της στους αγρότες) θα μπορούσε στη φετινή δύσκολη συγκυρία να αποδεχθεί να περιορίσει τα κέρδη της από τη Δωδώνη για να στηρίξει το εισόδημά τους. «Αρκετά μας ρούφηξε το αίμα η Αγροτική Τράπεζα, καιρός να κάνει κάτι και για μας. Σ’ αυτό το «μαγαζί» είμαστε κάθε μέρα όλοι οι αγρότες. Από την εποχή του παππού μου και του πατέρα μου οι αγρότες «ζούνε» την Τράπεζα», σημείωσε ο Ανδρέας Μπότσιος μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής, για να συμπληρώσει ο κ. Τζίμας πως «δεν μπορούμε να ζήσουμε με αυτές τις τιμές που δίνουν».
Κι ενώ οι κτηνοτρόφοι εισπράττουν «ψίχουλα», οι καταναλωτές πληρώνουν χρυσάφι. Είναι ενδεικτικό ότι ενώ ο κτηνοτρόφος εισπράττει περίπου 40 λεπτά το λίτρο για το αγελαδινό γάλα, ο καταναλωτής το αγοράζει 1,5 ευρώ (και σε ορισμένες εταιρείες περισσότερο) πιο πάνω δηλαδή κι από την τριπλή τιμή. Το ίδιο συμβαίνει και με το αρνί, όπου ο παραγωγός στα Γιάννενα πουλάει 4,80 ευρώ το κιλό το κρέας κι ο καταναλωτής το πληρώνει σήμερα γύρω στα 11 ευρώ και παραμονές Χριστουγέννων αναμένεται να φθάσει στα 13 ευρώ. Γι’ αυτό και ως ένδειξη διαμαρτυρίας, σήμερα οι κτηνοτρόφοι της Ηπείρου δεν θα παραδώσουν αρνιά στους εμπόρους.
Όπως υπογράμμισε ο κ. Τζίμας, «είναι εξευτελιστική η τιμή, είναι η ίδια που είχαμε και πριν 20 χρόνια. Υπάρχει και στο κρέας ένα ιδιόμορφο καρτέλ που καθηλώνει τις τιμές, σε μια χώρα όπου η ντόπια παραγωγή δεν καλύπτει ούτε το 30% από τα κρέατα της αγοράς. Συμπλήρωσε πως «πουλάμε το αρνί 4,80 και στο τσιγγέλι φθάνει 13 ευρώ. Κερδίζουν οι μεσάζοντες κι αυτοί που λυμαίνονται τον ιδρώτα μας. Ας πάρουν κι αυτοί ένα μήνυμα: δεν θα τους αφήσουμε».
Οι κτηνοτρόφοι είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν τον αγώνα τους μέχρι τέλους και ο πρόεδρος της Συντονιστικής Επιτροπής των Κτηνοτροφικών Ενώσεων της Ηπείρου, έστειλε ένα μήνυμα στη Διοίκηση της Δωδώνης και της Αγροτικής Τράπεζας: «ας το καταλάβουν πολύ καλά πως δεν πρόκειται να κάνουμε πίσω. Όταν θα ξανά έρθουν στα Γιάννενα να συνεδριάσουν, ας πάρουν υπόψη τους αυτή την αγωνιστικότητα των κτηνοτρόφων και την αγανάκτησή τους».

http://www.neoiagones.gr

Ένα βροντερό «όχι» κατά της διοίκησης της γαλακτοβιομηχανίας ΔΩΔΩΝΗ και της απόφασής της να μην δώσει μεγάλες αυξήσεις στις τιμές του γάλακτος έστειλαν οι κτηνοτρόφοι της Ηπείρου, που με τα τρακτέρ τους απέκλεισαν χθες το πρωί το κεντρικό κατάστημα της Αγροτικής Τράπεζας, βασικού μετόχου της γαλακτοβιομηχανίας, στο κέντρο των Ιωαννίνων.

ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΝΕΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΟΙ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΟΙ ΠΟΥ ΑΠΕΚΛΕΙΣΑΝ ΤΟ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΣΤΑ ΓΙΑΝΝΙΝΑ
ΒΑΡΥ ΤΟ ΚΛΙΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΤΕ
o Μηνύματα συμπαράστασης από πολιτικούς παράγοντες και φορείς


Ένα βροντερό «όχι» κατά της διοίκησης της γαλακτοβιομηχανίας ΔΩΔΩΝΗ και της απόφασής της να μην δώσει μεγάλες αυξήσεις στις τιμές του γάλακτος έστειλαν οι κτηνοτρόφοι της Ηπείρου, που με τα τρακτέρ τους απέκλεισαν χθες το πρωί το κεντρικό κατάστημα της Αγροτικής Τράπεζας, βασικού μετόχου της γαλακτοβιομηχανίας, στο κέντρο των Ιωαννίνων.
Με μια πορεία που ξεκίνησε νωρίς το πρωί από τις εγκαταστάσεις της γαλακτοβιομηχανίας και τον αποκλεισμό της ΑΤΕ μέχρι το μεσημέρι εμποδίζοντας τους πολίτες να μπουν στο τραπεζικό κατάστημα, οι κτηνοτρόφοι της περιοχής με τα τρακτέρ τους, δήλωσαν αποφασισμένοι και ενωμένοι στον αγώνα για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων τους, αλλά κυρίως για την προστασία της κτηνοτροφίας.
Χαρακτηριστικό του φορτισμένου κλίματος που επικρατεί ανάμεσα στους κτηνοτρόφους είναι πως απέκλεισαν την κύρια είσοδο της τράπεζας με ένα τρακτέρ, ενώ έριξαν και… αρκετό γάλα στην είσοδο του καταστήματος, διαμαρτυρόμενοι για την αδιαλλαξία και την αδιαφορία της διοίκησης της γαλακτοβιομηχανίας στα δίκαια αιτήματά τους.
Κατά τη διάρκεια του «αποκλεισμού» δεν έλειψαν και τα συνθήματα από την πλευρά των κτηνοτρόφων, ενώ αντιπροσωπεία τους συναντήθηκε με τον υποδιευθυντή του καταστήματος για να μεταφέρει τα αιτήματά τους. Καθ’ όλη τη διάρκεια της κινητοποίησης αισθητή ήταν η αστυνομική παρουσία, χωρίς όμως να χρειαστεί να παρέμβει.
Στα κύρια αιτήματα των κτηνοτρόφων βρέθηκε για ακόμη μία φορά η αλλαγή στον τρόπο διοίκησης της γαλακτοβιομηχανίας, ενισχύοντας με αυτό τον τρόπο το ήδη επιβαρυμένο κλίμα που έχει δημιουργηθεί σε μερίδα της κοινωνίας κατά της διοίκησης.
Στα πλαίσια των κινητοποιήσεων τους οι κτηνοτρόφοι αποφάσισαν να μην πουλήσουν σήμερα αρνιά, διαμαρτυρόμενοι για τις εξευτελιστικές τιμές της πώλησης του κρέατος που επιδιώκει ένα «καρτέλ κρέατος» σε βάρος τους.
Αποφασισμένοι για
όλα οι κτηνοτρόφοι
Σύμφωνα με τον πρόεδρο της συντονιστικής επιτροπής των κτηνοτρόφων της Ηπείρου, Μιχάλη Τζίμα, το μήνυμα που έστειλαν με αυτή την κινητοποίηση οι κτηνοτρόφοι είναι πως ενωμένοι και αποφασισμένοι θα συνεχίσουν τον αγώνα κατά της προκλητικής και αδιάλλακτης στάσης της διοίκησης.
«Αν θέλουν και επιδιώκουν να μετατρέψουν τη ΔΩΔΩΝΗ σε έναν οργανισμό για να καθηλώσουν τις τιμές γάλακτος σε όλη την Ελλάδα, αυτό δεν πρόκειται να το επιτρέψουμε. Και δεν έχουν θέση σε αυτή τη βιομηχανία που φτιάχτηκε από τους κτηνοτρόφους για να στηρίξει την κτηνοτροφία και τους ανθρώπους της περιοχής», υπογράμμισε.
Σκληρή γλώσσα κατά της διοίκησης της γαλακτοβιομηχανίας και όσων αντιτίθενται στην ομαλή λειτουργία της εταιρείας, ενάντια στους κόπους των κτηνοτρόφων της Ηπείρου χρησιμοποίησε σε δηλώσεις του ο πρόεδρος του Κτηνοτροφικού Συνεταιρισμού Πρέβεζας, Γεράσιμος Λιώλης.
Όπως σημείωσε, το επόμενο ραντεβού για τους κτηνοτρόφους θα δοθεί την Παρασκευή στην ευρεία σύσκεψη που προγραμματίζουν με τη συμμετοχή εκπροσώπων της τοπικής αυτοδιοίκησης και των κομμάτων, καθώς και στη γενική συνέλευση της Ένωσης των μικρομετόχων για να αρθεί η απόφαση της διοίκησης σχετικά με τις τιμές γάλακτος.
«Αν τότε έρθουν με τα ίδια μηνύματα στην Ήπειρο, καλά είναι να μην πατήσουν εδώ. Και αν πονάνε οι Ηπειρώτες πολιτικοί τη ΔΩΔΩΝΗ, αυτή η ηγεσία πρέπει να αλλάξει», κατέληξε ο κ. Λιώλης.
Κατά της διοίκησης
και η ΤΕΔΚ Ιωαννίνων
Στο πλευρό των αγωνιζόμενων κτηνοτρόφων αλλά και ενάντια στη διοίκηση της γαλακτοβιομηχανίας, τάχθηκε με ψήφισμά που ανακοίνωσε χθες η Τοπική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Ιωαννίνων.
Όπως σημειώνεται στο ψήφισμα, η στάση της διοίκησης θα πρέπει να αλλάξει, ειδικότερα για τη συγκεκριμένη εταιρεία που έχει την «σφραγίδα του μόχθου και τον ιδρώτα των κτηνοτρόφων της Ηπείρου.
Μεταξύ άλλων σημειώνεται: «Η ΤΕΔΚ Ιωαννίνων θεωρεί σκαιότατη την αντιμετώπιση τους από τη διοίκηση της ΔΩΔΩΝΗΣ Α.Ε. Εκτιμά ότι τα Γιάννενα και η Ήπειρος διαθέτουν το κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό για να διοικηθεί η Γαλακτοβιομηχανία ΔΩΔΩΝΗ που έχει τη σφραγίδα του μόχθου και τον ιδρώτα των κτηνοτρόφων της Ηπείρου. Η στάση της διοίκησης πρέπει αμέσως να αλλάξει γιατί στον εμπαιγμό των κτηνοτρόφων θα είμαστε ενωμένοι μια γροθιά απέναντί τους. Η ανάγκη για ανανέωση της συνεργασίας της Ε.Α.Σ. ΠΩΓΩΝΙΟΥ με την ΔΩΔΩΝΗ Α.Ε. είναι επιβεβλημένη και προς την κατεύθυνση αυτή πρέπει να ληφθούν από τη διοίκηση της ΔΩΔΩΝΗΣ Α.Ε. όλα τα ενδεδειγμένα μέτρα».
Μήνυμα συμπαράστασης και από το ΜΕΡΑ Ηπείρου
Στο πλευρό των αγωνιστικών κινητοποιήσεων των κτηνοτρόφων της Ηπείρου τάχθηκε με ανακοίνωσή του και το Μέτωπο Ριζοσπαστικής Αριστεράς Ηπείρου. Όπως τονίζεται στην ανακοίνωση ο αποκλεισμός της ΑΤΕ από τους κτηνοτρόφους, αποτελεί «ένα μάθημα αγώνα με σθένος και επιμονή».
Μεταξύ άλλων τονίζεται: « Ένας αγώνας που αναδεικνύει και υπερασπίζεται την αξιοπρέπεια των κτηνοτροφών και των εργαζόμενων, την διάθεση φτηνών και ποιοτικών προϊόντων στους καταναλωτές, τα κοινωνικά αγαθά και την συνεταιριστική λογική απέναντι στην πολιτική των πολυεθνικών και των χρηματιστηρίων, την πολιτική της οικονομίας της αγοράς και των ιδιωτικοποιήσεων.
Ένας αγώνας που η έκβαση του θα κρίνει πολλά. Οι αγωνιζόμενοι κτηνοτρόφοι με τις επιτροπές αγώνα και την άμεση δημοκρατία τους άνοιξαν ένα δρόμο που καλούμαστε εκ των πραγμάτων να τον ακολουθήσουμε».

http://www.ele.gr