Ποιος θυμάται τις διαφημίσεις του τυποποιημένου λαδιού που έλεγαν ότι τώρα ξέρουμε τι τρώμε;
Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως το κορυφαίο διατροφικό σκάνδαλο που έχει ζήσει ποτέ η Ελλάδα. Μιλάμε για τους 3.000 τόνους ηλιέλαιου προέλευσης Ουκρανίας το οποίο νοθεύτηκε με ορυκτέλαια και κυκλοφόρησε στη χώρα μας δια μέσου Βελγίου και Ελβετίας.
Η απάθεια, η αδράνια και η ανικανότητα των κρατικών μηχανισμών είναι ανατριχιαστική. Ο ίδιος ο υφυπουργός Ανάπτυξης, Γ. Βλάχος, παραδέχθηκε από το βήμα της Βουλής πως – τουλάχιστον μέχρι το τέλος της εβδομάδας – το 1/3 της συνολικής ποσότητας παραμένει αδέσμευτο και είναι αδιευκρίνιστο που βρίσκεται ή αν τελικά έχει καταλήξει στα πιάτα των καταναλατών.
Ο αρμόδιος φορέας για τον έλεγχο των τροφόμων, ο ΕΦΕΤ, βρίσκεται σε παράλυση, καθώς είναι αδύνατο να ελέγξει εάν οι νοθευμένες ποσότητες βρίσκονται σε ράφια ή αποθήκες. Ιδιώτες και επιχειρήσεις ανακαλούν οικεία βουλήσει ηλιέλαια ιδιωτικής ετικέτας και χωρίς κρατικό έλεγχο, με κίνδυνο επικίνδυνα προϊόντα να ξαναβρεθούν στην κατανάλωση έπειτα από μικρό χρονικό διάστημα. Ο κρατικός έλεγχος σε τελωνεία και εισαγωγικές εταιρείες είναι ανύπαρκτος, με αποτέλεσμα το σκάνδαλο να έχει ξεσπάσει από τις 7 Μαΐου με αφορμή σήμα των ελβετικών αρχών και η κυβέρνηση να αδρανεί μέχρι και μια εβδομάδα μετά. Σε όλα αυτά η απάντηση του υφυπουργού, πριν καν ακόμη βγει επισήμως η ανάλυση από το Γενικό Χημείο του Κράτους, ήταν πως το συγκεκριμένο ηλιέλαιο – Φρανκεστάιν είναι χαμηλής τοξικότητας!
Εκατομμύρια πολίτες εκτεθειμένοι από την ανυπαρξία ελεγκτικών μηχανισμών και την κρατική αδιαφορία. Εκατομμύρια πολίτες – καταναλωτές γίνονται έρμαιο στις ορέξεις «επιχειρηματιών» οι οποίοι αποθεώνουν και αποθεώνονται στο φαύλο κύκλο της «ελεύθερης αγοράς» η οποία υποθηκεύει τις ζωές και την υγεία τους. Σε αυτό το δόγμα της αποθέωσης της «ελεύθερης αγοράς» και της δήθεν αυτορρύθμισής της, παραμένει προσκολλημένη και η κυβέρνηση. Η ευθύνη της απέναντι στους πολλούς παρακάμπτεται από τις δεσμεύσεις έναντι των λίγων.
Οι δε βιομήχανοι του χώρου, καθώς ανάμεσα στα αποσυρόμενα ηλιέλαια υπάρχουν ετικέτες των μεγαλύτερων ελαιουργικών εταιρειών της χώρας (Μινέρβα και Ελαϊς για παράδειγμα) είναι οι ίδιοι που με γιγαντιαίες και πολυδάπανες καμπάνιες μας εξηγούσαν γιατί πρέπει να αγοράζουμε τυποποιημένο λάδι, κυρίως ελαιόλαδο και όχι χύμα που εγκυμονεί κινδύνους! Τι έχουν να πουν τώρα, όταν η νοθεία αποκτά ονοματεπώνυμο και μάλιστα αντί για αθώα μίγματα δημιουργεί λάδια – φονιάδες που δεν χρησιμοποιούνται ούτε σε πειραματόζωα; Αν το λάδι από το χωριό έχει λίγη μούργα ή λίγο νερό παραπάνω, δεν πρόκειται να πεθάνει κανείς. Άλλωστε ποτέ στο παρελθόν, πριν την επέλαση του τυποποιημένου, δεν είχε δημιουργηθεί τέτοιο σκάνδαλο. Αντιθέτως, πολλοί είναι αυτοί που θα πληρώσουν με τη ζωή τους ή με σοβαρά και χρόνια προβλήματα υγείας τις αδηφάγες ορέξεις των καπιταλιστών, την απληστία και το αχαλίνωτο κυνήγι του κέρδους.
ΜΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου