Πολύ καλή θέση στο ΠΡΙΝ για το μακεδονικό

mk

θεματικές: Αντιφασισμός / Αντιεθνικισμός \ Εθνικοαπελευθερωτικά/Αυτονομιστικά κινήματα

Ένα πολύ καλό και ξεκάθαρο άρθρο του Κώστα Μάρκου στο σημερινό ΠΡΙΝ για το μακεδονικό

Αναδημοσιεύω ένα πολύ καλό και ξεκάθαρο άρθρο του Κώστα Μάρκου στο σημερινό ΠΡΙΝ για το μακεδονικό, τις τελευταίες εξελίξεις του και μια γενικότερη γραμμή όμως. Προσωπικά περίμενα ένα τέτοιο άρθρο από τη συγκεκριμένη εφημερίδα για να πάψει να αιωρείται η άδικη φήμη ότι το ΠΡΙΝ, οι συντάκτες του και το ΝΑΡ κρατάνε μεσοβέζικη στάση. Η κριτική του, οι αποστάσεις που παίρνει, οι θέσεις του είναι πολύ σωστές και νομίζω ότι συνεισφέρουν στη συζήτηση μες στην Αριστερά.

Ο Γκρούεφσκι προκαλεί στο όνομα της υπαρκτής μειονότητας

Μόνο τα δικαιώματα της υπαρκτής σλαβομακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα δεν είχε στο μυαλό του ο πρωθυπουργός της ΠΓΔ Μακεδονίας, Νίκολα Γκρούεφσκι, όταν έγραφε τη γνωστή επιστολή του. Απόδειξη είναι και μόνο το γεγονός ότι τα θυμήθηκε μόλις τώρα, όπου η αναμέτρηση της νεότευκτης σλαβομακεδονικής αστικής τάξης με την ελληνική μπαίνει στην πιο κρίσιμη φάση της, όπως και όλοι οι ανταγωνισμοί στα Βαλκάνια. Αύριο μπορεί κάλλιστα να τα "ξεχάσει", στα πλαίσια ποιος ξέρει ποιων συμβιβασμών, αφού θα έχει απελευθερώσει το εθνικιστικό αλυτρωτικό τζίνι ανάμεσα στους Έλληνες και τους Σλαβομακεδόνες εργαζόμενους με ανυπολόγιστες συνέπειες. Ο ίδιος, εκτός από εκφραστής της τάξης του, είναι και μαριονέτα της κυβέρνησης Μπους, η οποία δεν έχει κανένα δισταγμό να χρησιμοποιήσει τις μειονότητες στην μπαρουταποθήκη των Βαλκανίων -όπως έχει διακηρύξει- ως [στρατηγικό μοχλό] για μια "Νέα Τάξη" στην περιοχή, στο διπλωματικό πόλεμο που μαίνεται με τους Ρώσους, τους Γερμανούς και τους Γάλλους, πάνω από τους ενεργειακούς αγωγούς. Αυτός ο πόλεμος δεν απέχει πολύ από το να γίνει και στρατιωτικός, με βίαιες αλλαγές συνόρων, όπως αποδείχτηκε με την απόσχιση του Κοσόβου από το έδαφος της Σερβίας.

Άρπαξαν αμέσως την ευκαιρία οι γνωστοί ελληνικοί ακροδεξιοί εθνικιστικοί κύκλοι, το ΛΑΟΣ, η Χρυσή Αυγή, οι νομάρχες, οι δήμαρχοι, οι δεσπότες και οι "υπηρεσίες", για να μετατρέψουν ένα λαϊκό πανηγύρι των Σλαβομακεδόνων, στη Μελίτη Φλώρινας, σε πεδίο αναμέτρησης με τους ομοϊδεάτες τους των Σκοπίων. Φοβισμένη η κυβέρνηση της ΝΔ από το ενδεχόμενο να μετατραπεί η Μελίτη σε τόπο ανταποκρίσεων του CNN με την αμερικανική εκδοχή για τα δικαιώματα της μειονότητας, αποφάσισε να κρατήσει το θέμα χαμηλά, να κάνει σκληρές νουθεσίες στους διάφορους "μπράβους" της, ώστε να απέχουν από πιθανές συγκρούσεις με εθνικιστές από τα Σκόπια. Ταυτόχρονα ο Καραμανλής έστειλε απαντητική επιστολή στον Γκρούεφσκι, με αποδέκτες τον ΟΗΕ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, στην οποία επιμένει ότι το μόνο διαπραγματευτικό θέμα είναι η ονομασία, αρνείται την ύπαρξη σλαβομακεδονικής μειονότητας, αλλά αποδέχεται το δικαίωμα διεκδίκησης των περιουσιών τους από τα ελληνικά δικαστήρια από πλευράς των παλιών ανταρτών του ΔΣΕ ή των απογόνων τους, χωρίς να λέει τίποτε για το δικαίωμα επιστροφής και ιθαγένειας. Αλλά τα αναφαίρετα αυτά δικαιώματα των ηρωικών ανταρτών δεν πρέπει να αφεθούν στα χέρια των Γκρούεφκσι και Καραμανλή.

Το ΚΚΕ και ο Συνασπισμός σωστά αντιτάχθηκαν στην επιστολή Γκρούεφσκι, αλλά άφησαν στο σκοτάδι πολλά. Για την Αριστερά, και κυρίως για την αντικαπιταλιστική, η πρώτη διεκδίκηση είναι να ξεκουμπιστούν όλοι οι ιμπεριαλιστές, οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ και όλοι οι στρατοί και οι βάσεις τους από τα Βαλκάνια. Το δεύτερο είναι να αποκαλυφτεί ο ρόλος της κυβέρνησης Γκρούεφσκι ως όργανο των Αμερικανών. Το τρίτο, είναι ότι δεν μπορεί να μείνει στο απυρόβλητο ο ρόλος του ελληνικού κεφαλαίου και της κυβέρνησης: είναι ρόλος τοπικού ιμπεριαλιστή, ο οποίος διαθέτει και τον απαραίτητο στρατό κατοχής σε βαλκανικές χώρες. Το τέταρτο είναι να οργανώσει ένα εργατικό, διεθνιστικό, αντικαπιταλιστικό και αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο στην Ελλάδα, μαζί με τμήματα, έστω, εργαζομένων από την ΠΓΔ Μακεδονίας, την Αλβανία, την Τουρκία και των άλλων χωρών. Προϋπόθεση για αυτό είναι η Αριστερά να αναγνωρίσει την ύπαρξη της σλαβομακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα και να μην ποιεί τη νύσσα, κάτω από το φόβο της "εθνικής μειοδοσίας". Εάν δεν το κάνει, οι Σλαβομακεδόνες και στις δυο πλευρές των συνόρων θα σύρονται από αλυτρωτισμούς, από Αμερικανούς, Ευρωπαίους και Τούρκους "προστάτες" και από κάθε λογής υπηρεσίες.

Σλαβομακεδονική μειονότητα υπάρχει: γλωσσική, καταγωγής αλλά και ένα μικρότερο τμήμα της, με σλαβομακεδονική εθνική συνείδηση. Η οποία, βέβαια, δεν ταυτίζεται βέβαια με τον Γκρούεφσκι, το VMRO, και με τους Αμερικανούς προξένους ή με τους "καλοθελητές" ευρωβουλευτές. Και δεν είναι μόνο οι 8-10.000 που ψήφισαν το Ουράνιο Τόξο. Πολύ περισσότερο που η ακραία εθνικιστική, φιλοαμερικανική κυρίως αλλά και ευρώδουλη πολιτική του προσφέρει πολύ κακή υπηρεσία για τα συμφέροντα των ίδιων των Σλαβομακεδόνων. Γιατί δεν ενώνει, αλλά διασπά και τους Σλαβομακεδόνες και το μέτωπό τους με τους Έλληνες εργαζόμενους.

Το ποιος είναι ο αριθμός της μειονότητας και ποια η συνείδησή της, δεν θα το μάθει ποτέ ακριβώς κανείς, εάν το ίδιο το ελληνικό κράτος δεν αποφασίσει να κάνει μια αληθινά ελεύθερη απογραφή. Η αναγνώρισή της υπάγεται στις ίδιες αρχές με τις οποίες πρέπει να αναγνωρίζονται οι ελληνικές, ποντιακές, κουρδικές και όλες οι άλλες μειονότητες και τα δικαιώματά τους σε κάθε χώρα, στα Βαλκάνια και την Τουρκία. Όχι λοιπόν καιροσκοπικά και εθνικιστικά παιχνίδια. Αλλιώς θα την πληρώσει όλη η χώρα.

ΥΓ
Οι υπογραμίσεις είναι δικές μου στα σημεία που θεωρώ πιο σημαντικά για προσοχή. Θα περίμενα να ανοίξει μια καλή κουβέντα με αφορμή τις θέσεις του συντάκτη...