Συμπαράσταση στους δικαζόμενους στα Γιάννενα

Στο εδώλιο του Τριμελούς Εφετείου Ιωαννίνων θα καθίσουν στις 21 Γενάρη 2010 δέκα κοινωνικοί αγωνιστές κατηγορούμενοι για «διατάραξη κοινής και οικιακής ειρήνης». Υπενθυμίζεται ότι το φθινόπωρο του 2004, ο Δήμος Ιωαννιτών πούλησε το δημοτικό αναψυκτήριο-ξενοδοχείο και ιστορικό αρχιτεκτόνημα της πόλης «Ξενία» στον επιχειρηματία και εκδότη Κ. Μήτση, ο οποίος -με τη συνενοχή του Υπουργείου Πολιτισμού- εξέδωσε άδεια κατεδάφισης σε χρόνο ρεκόρ.

Ενάντια στην καταστροφή του περιβάλλοντος της πόλης και στην εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, δημιουργήθηκε Επιτροπή Αγώνα και οργανώθηκαν πορείες, εκδηλώσεις και καταλήψεις. Στις 8 Ιούνη 2005, σε συζήτηση στο χώρο του «Ξενία», εμφανίστηκε η αστυνομία και με προκατασκευασμένες μηνύσεις –εναντίον και ενός πολίτη που δεν ήταν παρών-, προέβη σε ξυλοδαρμό των συγκεντρωμένων και τελικά ενήργησε 10 προαποφασισμένες συλλήψεις.

Μετά από 4,5 χρόνια ένα νέο ξενοδοχείο ανεγέρθηκε και ήδη λειτουργεί, ενώ δέκα πολίτες, υπερασπιστές των δημόσιων αγαθών, διώκονται. Ο στόχος του ιδιώτη και των μηχανισμών που υπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου, είναι προφανής: δίωξη όσων αγωνίζονται ενάντια στην καταστροφή του πολιτισμικού, οικιστικού και φυσικού περιβάλλοντος, ενάντια στο ξεπούλημα της δημόσιας περιούσιας, ενάντια στην καταστρατήγηση των εργατικών, κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων. Τέτοιες διώξεις αποβλέπουν στον εκφοβισμό των πολιτών, ώστε να μην αντιδρούν σε ό,τι τους καταστρέφει την ζωή και τους καταργεί τα δικαιώματα, ώστε να μην βγαίνουν στο δρόμο και να μην δυσκολεύουν τα σχέδια της ντόπιας άρχουσας τάξης.

Μπροστά στα οικονομικά συμφέροντα και τις πολιτικές δυνάμεις που τα στηρίζουν αντιτάσσουμε τους αγώνες του κινήματος ενάντια στην κοινωνία της κονόμας και της υποταγής, για την κοινωνική χειραφέτηση και την καθολική απελευθέρωση. Δημόσιοι χώροι, πράσινο, μνημεία πολιτισμικής κληρονομιάς είναι δημόσια αγαθά.

Να παύσουν οι διώξεις των αγωνιστών της Επιτροπής Αγώνα Πολιτών Γιαννίνων.

Βόλος, 19 Γενάρη 2010

ΔΙΚΤΥΟ ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
Κίνηση Βόλου

VIDEO-ΝΤΡΟΠΗ>ΤΡΑΜΠΟΥΚΟΙ-ΖΗΤΑΔΕΣ ΠΕΦΤΟΥΝ ΜΕ ΤΙΣ ΜΗΧΑΝΕΣ ΠΑΝΩ ΣΕ 55ΧΡΟΝΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΡΙΑ!

Δεν αξίζουν αυτοί οι αστυνομικοί -"δολοφόνοι" στον Μιχάλη Χρυσοχοίδη. Κανονικά ο φιλότιμος υπουργός πρέπει να τους στείλει σπίτια τους. Οι καουμπόηδες της ασφάλτου, δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτε απο τον Κορκονέα που σκότωσε τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο.

Δείτε τους στα βίντεο της www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=84827&cid=4 με τη λύσσα ορμάνε καβάλα στις μηχανές τους, σαν ντοπαρισμένοι ταύροι στους πεζούς διαδηλωτές.

Αλήθεια που ήταν αυτοί οι παλληκαράδες καμπόυδες της ασφάλτου, οταν οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού εξευτέλιζαν πριν λίγες μέρες τη Τροχαία, κρατώντας 2 ώρες όμηρη την ομάδα του αντιπάλου τους στο Παναθηναικό Στάδιο;

Αυτή η επίδειξη τσαμπουκά δεν τιμά έναν εργατικό υπουργό και άνθρωπο με αρχές, όπως είναι ο Χρυσοχοίδης.

Είναι το βίντεο από τον τραυματισμό της 55χρονης μαθηματικού από τη μηχανή αστυνομικού της ομάδας «Δ». Η Αγγελική Κουτσουμπού βρέθηκε στο έδαφος, όταν ο αστυνομικός που επέβαινε στη μοτοσικλέτα, έπεσε πάνω της με μεγάλη ταχύτητα. Η συνδικαλίστρια του Επαναστατικού Εργατικού Κόμματος μεταφέρθηκε αμέσως στο νοσοκομείο «Ερυθρός Σταυρός», όπου νοσηλεύεται βαριά τραυματισμένη.

Οι διαδηλωτές προσέφεραν τις πρώτες βοήθειες στην τραυματισμένη γυναίκα.

Αυτή την ώρα, στο πλευρό της βρίσκονται συγγενείς και συνάδελφοί της. Στη zougla.gr μίλησε ο συνάδελφός της, Σάββας Μιχαήλ, ο οποίος καταγγέλλει ότι ο αστυνομικός όχι μόνο δεν ενδιαφέρθηκε για την υγεία της Αγγελικής Κουτσούμπου, αλλά επέστρεψε και συνέχισε να την χτυπά.

Το ατύχημα της συνδικαλίστριας δεν ήταν το μοναδικό. Οι τηλεοπτικές κάμερες κατέγραψαν περιστατικά, κατά τα οποία αστυνομικοί με μοτοσικλέτες έπεσαν πάνω σε διαδηλωτές.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΚΥΡΙΕ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ;;;

Σχολιασμός μιας προκήρυξης και ένα κείμενο του Δ. Κουφοντίνα

Διαβάσαμε την προκήρυξη της «Σέχτας Επαναστατών», που δημοσιεύεται σήμερα στα «ΝΕΑ».

Πριν την σχολιάσουμε να επαναλάβουμε ότι το ένοπλο το θεωρούμε μέρος του κινήματος άσχετα αν δεν συμφωνούμε με την ατομική τρομοκρατία.
Επίσης ότι ότι δεν είναι ότι το καλύτερο να κάνεις κριτική απευθυνόμενος σε άτομα που επέλεξαν να αντισταθούν ένοπλα στην καπιταλιστική βαρβαρότητα και αυτό είναι πιθανόν να έχει ως συνέπεια «ν΄ αποδεχτούμε το ενδεχόμενο της σύλληψης, ακόμα και της δολοφονίας μας (αφού δεν πρόκειται να παραδοθούμε έτσι απλά...), ως αποτέλεσμα της δράσης μας», όπως γράφουν και οι ίδιοι στην προκήρυξη τους.

Από κει και πέρα όμως δεν μπορούμε να μην σχολιάσουμε τα όσα ανιστόρητα και εκτός τόπου και χρόνου γράφουν.
Λεκτικοί ακροβατισμοί, εκφράσεις που ανακάλυψαν χωρίς κανένα νόημα (π.χ . Επαναστατική Αντιπολιτική) μέχρι την δικαίωση του Φουκογιάμα εντόπισαν αφού μας λένε ότι "Ζούμε λοιπόν «το τέλος των ιδεολογιών» όπως αναφέρει ο Φουκογιάμα".

Τα αστέρια της διανόησης της «Σέχτας Επαναστατών» χαρακτηρίζουν «γραφικές και ξεπερασμένες» τις απόψεις του μαρξισμού-λενινισμού και μας συνιστούν «να επαναπροσδιορίσουμε τη συνείδηση ως το βασικότερο όπλο του ένοπλου αγώνα».

Σε μια ασυνάρτητη γεμάτη πολιτική θολούρα παράγραφο γράφουν: «Απευθυνόμαστε σε όλους αυτούς που έχουν αυτοεξοριστεί απ΄ αυτήν την κοινωνία και τα ψεύτικα αγαθά της για να ανασυνθέσουμε το αντάρτικο πόλης που γύρω του θα συσπειρώνονται άνθρωποι που θα έχουν μια κοινή επαναστατική στράτευση, με αντισυμβατική γλώσσα, με αντιθεσμική πολιτιστική κουλτούρα, με αυτοοργανωμένη διαχείριση και αντισυμβατικό κοινωνικό διάγραμμα οριζόντιων σχέσεων».

«Οι παράνομες επαναστατικές οργανώσεις δεν είναι εργαλεία για τον κόσμο του μέλλοντος αλλά πρόταση ζωής για το σήμερα», τονίζουν στην προκήρυξη τους διαπιστώνοντας ότι «τελειώσαμε με τα ξεπερασμένα οράματα της λαϊκής βάσης και της εργατικής τάξης».

Κι αφού κάνουν αυτές τις βαθυστόχαστες αναλύσεις τους μας λένε ότι: «Ο υπέρτατος σχεδιασμός και το καθήκον ενός αντάρτη πόλης είναι να αποδιοργανώσει το εσωτερικό της χώρας του, να πλήξει την εθνική οικονομία, να κιβδηλώσει την δημόσια εξωτερική εικόνα και να δημιουργήσει διεθνή ανυποληψία, να αποσταθεροποιήσει το σύστημα και να προκαλέσει τον εθνικό διχασμό».

«Από ΄δω και πέρα θα σφραγίσουν τα λόγια μας με δεσμούς αίματος των εχθρών μας», συνεχίζουν και συμπληρώνουν: «Τώρα ξέρετε ποιος έχει σειρά... και η λίστα είναι μεγάλη κουφάλες, θα σας χτυπάμε χωρίς κανένα έλεος. Είναι η μεταφορά του ψυχολογικού και υπαρκτού φόβου στο στρατόπεδο των υπηρεσιών ασφαλείας του κράτους που αντιμάχονται τις δυνάμεις και τους σχηματισμούς της Επανάστασης».

Τα άτομα που απαρτίζουν την «Σέχτα Επαναστατών» πρέπει να ζουν σε μια εικονική πραγματικότητα.

Πώς αλλιώς να εξηγήσεις ότι έχουν φαντασιώσεις ότι με την δράση τους:
«Θα κάνουμε το κράτος ν΄ αποκλείσει τις επικίνδυνες περιοχές, οι μπάτσοι θα περιπολούν μέσα σε τεθωρακισμένα, στρατιώτες θα φυλάνε τις πλατείες, το ένδοξο σύμβολο του Ρarabellum 38 θα ξαναγυρίσει στις διαδηλώσεις ενώ αυτοί θα σπάνε πόρτες στα σπίτια για έρευνες εμείς θα τους σπάμε τα κεφάλια, οι αντάρτικες ομάδες θα οργανώσουν την νύχτα και ολόκληρος ο πληθυσμός των αστικών κέντρων θα συνηθίσει να ζει με τους μαύρους καπνούς στον αέρα απ΄ τις βόμβες και τους εμπρησμούς. Θέλουμε να θέσουμε σε ισχύ την κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, τον εμφύλιο επαναστατικό πόλεμο».!!!!

Και επειδή τα μέλη της «Σέχτας Επαναστατών» στην προκήρυξη τους αναφέρονται στον Δημήτρη Κουφοντίνα να τους θυμίσουμε κάποιες απ’ τις απόψεις του: «Αριστερά σημαίνει συνδυασμός ειρηνικών και βίαιων αγώνων … Χρειάζεται πολλή σκέψη πριν από τη δράση και κυρίως να μην παίρνουμε τις επιθυμίες μας για πραγματικότητα… . Η χώρα δεν βρίσκεται υπό ξένη κατοχή ώστε ο κάθε στρατιώτης του εχθρού να είναι και νόμιμος στόχος. Ούτε βρισκόμαστε σε φάση γενικευμένης επαναστατικής επίθεσης όπου ξεκαθαρίζουν οι ρόλοι».

Με την ευκαιρία θα συνιστούσαμε στα άτομα της «Σέχτας Επαναστατών» να διαβάσουν τις «23 Θέσεις για συζήτηση» που έθεσε ο Δημήτρης Κουφοντίνας για το ζήτημα της ένοπλης βίας. Τις παραθέτουμε. (Είναι αναδημοσίευση από την εφημερίδα "ΚΟΝΤΡΑ")

Δ. Κουφοντίνας: Η γενιά μας έδωσε τη δική της απάντηση στο παλιό ζήτημα της βίας

1. Αυτές είναι μερικές πρώτες σκέψεις συμβολή για την προώθηση του διαλόγου μέσα στους κόλπους του επαναστατικού κινήματος.
Η αναφορά μας είναι η αντάρτικη Αριστερά, ο χώρος του επαναστατικού μαρξισμού. Παράδοσή μας είναι οι παραδόσεις ολόκληρου του επαναστατικού κινήματος και όλων του των πλευρών. Ιστορία μας είναι όλη του η ιστορία. Θέση μας η συνέχιση του αγώνα με τα μέσα που καθορίζει κάθε φορά το κίνημα ανάλογα με τη συγκυρία. Θέση μας η αναγκαιότητα του ένοπλου αγώνα για το πέρασμα στον σοσιαλισμό, αναγκαιότητα την οποία επιβάλλει ο κοινωνικός αντίπαλος. Θέση μας η αναγκαιότητα, για τον σκοπό αυτόν, ενός πολιτικού εργαλείου που θα συναρθρώνει όλες τις συνιστώσες του κινήματος.

2. Σχετικά με την ορολογία: Στη συνέχεια, χρησιμοποιούμε κάποιους όρους, όπως πολιτικο-στρατιωτική οργάνωση κ.α. που ίσως είναι αδόκιμοι σήμερα. Αυτό γίνεται για λόγους οικονομίας της συζήτησης, επειδή όσοι διαβάζουν αυτές τις γραμμές λίγο-πολύ τους γνωρίζουν, για ιστορικούς λόγους, επειδή αναφερόμαστε σε μια περίοδο όπου είχε γίνει η επεξεργασία και η ανάπτυξή τους. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν χρειάζεται επανεξέτασή τους. Πολλές έννοιες χρειάζεται να επανεξεταστούν και να επανακαθοριστούν.

3. Σχετικά με τις λέξεις: Στον κοινωνικό και πολιτικό ανταγωνισμό οι λέξεις δεν είναι αθώες, δεν είναι ουδέτερες. Δεν μπορεί στη συζήτηση μέσα στο κίνημα να μιλάμε για «τρομοκρατία», είτε για ατομική τρομοκρατία είτε για αριστερή τρομοκρατία. Δεν ζούμε στη Ρωσία του 1905. Ζούμε στην εποχή του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας», όπου η λέξη αυτή αποτελεί πολεμική έννοια της κυριαρχίας, βασικό πολιτικοϊδεολογικό της όπλο. Η χρήση της λοιπόν από τη μεριά δυνάμεων του κινήματος μάλλον σε έμμεση δήλωση νομιμοφροσύνης παραπέμπει.

4. Σχετικά με τον όρο «ένοπλο»: Παρότι βολικός και εύκολος, προτιμότερο είναι να αποφεύγεται. Γιατί είναι ασαφής και δημιουργεί σύγχυση. Συγχέεται με τον όρο αυτόν η ένοπλη πάλη με τις συγκεκριμένες μορφές ένοπλης πάλης που έλαβαν χώρα στη μεταπολιτευτική περίοδο.
Συγχέεται ο ένοπλος αγώνας με το αντάρτικο πόλης που είναι μια μέθοδος ένοπλου αγώνα. Επιπλέον, υπονοεί μια μιλιταριστική κατεύθυνση των αντάρτικων οργανώσεων, θεωρώντας δεδομένη τη φετιχοποίηση της βίας από τη μεριά τους. Τέλος, και πολύ σημαντικό, δεν περιλαμβάνει τις τάσεις εκείνες μέσα στο ρεύμα της επαναστατικής βίας που επιλέγουν ως μορφή την παρανομία, έχουν περιεχόμενο την αντιβία, αλλά δεν χρησιμοποιούν όπλα.

5. Από μια πλευρά του κινήματος υποστηρίχτηκε η άποψη ότι δεν μπορούμε να μιλάμε στην μεταπολιτευτική Ελλάδα για αντάρτικο πόλης. Μάλιστα η άποψη αυτή προχώρησε ακόμη παραπέρα στη θέση ότι δεν υπήρξαν καν ένοπλες οργανώσεις. Η άποψη αυτή δεν αποφεύγει τις συγχύσεις του σημείου (4.) όπως και άλλες ακόμη, βάζει όμως πολλά ζητήματα στα οποία επιβάλλεται να επανέλθουμε, απαντώντας αναλυτικά με άλλη ευκαιρία.

Εδώ θα αναφερθούμε στη (σωστή) αφετηρία της: Πράγματι, στη μεταπολιτευτική Ελλάδα δεν υπήρξε ιδιαίτερα μεγάλη πύκνωση των ενεργειών, δεν υπήρξε συνεχής κλιμάκωση και ανέβασμα του επιπέδου τους, δεν υπήρξε δράση που να ανταποκρίνεται σε καταστάσεις οξυμένου εμφυλίου πολέμου. Αντίθετα, υπήρξε κατανομή των ψηλού επιπέδου ενεργειών μέσα στο σύνολο της δράσης, εναλλαγή «μικρών» και «μεγάλων» ενεργειών, υπήρξε, για να μην μακρηγορούμε, οικονομία της βίας. Αυτό αποτέλεσε συνειδητή επιλογή η οποία ανταποκρινόταν στις συνθήκες της περιόδου και δεν ήταν θέμα επάρκειας δυνάμεων. (Η άλλη, σωστή, διαπίστωση περί μη διεύρυνσης σε μέλη είναι άλλης τάξης ζήτημα, που θα συζητηθεί άλλοτε, έχει όμως και σχέση με την επιλογή αυτή).

Ετσι, αυστηρά εννοιολογικά μιλώντας, μπορούμε να πούμε για επιλογή παραμονής, κατά κύριο λόγο, στην πρώτη φάση του αντάρτικου, την ένοπλη προπαγάνδα. Ομως, η πρώτη φάση του αντάρτικου είναι κι αυτή αντάρτικο και μάλιστα το «σωστό» αντάρτικο, γιατί ανταποκρίνεται στις πραγματικές ελληνικές συνθήκες. Και φυσικά, υπήρξαν δομημένες οργανώσεις και μάλιστα όχι μόνο δύο. Οι οργανώσεις είναι ζωντανοί οργανισμοί και η μικρότερη είτε μεγαλύτερη χρονική διάρκειά τους δεν σημαίνει ότι δεν υπήρξαν.

6. Η γένεση των μεταπολιτευτικών αντάρτικων οργανώσεων είναι ιστορικό φαινόμενο, έχει βαθιές ρίζες στην ελληνική πραγματικότητα, έχει πολιτική και κοινωνική νομιμοποίηση. Αποτελεί την προσπάθεια μιας γενιάς να δώσει τη δική της απάντηση στο παλιό ερώτημα της πολιτικής βίας, μέσα στις τοτινές συνθήκες, μετά την εξάντληση του τριτοδιεθνιστικού μοντέλου. Και αποτελεί τμήμα των παγκόσμιων αναζητήσεων, καρπό του παγκόσμιου επαναστατικού κύματος εκείνης της εποχής που προκάλεσε επαναστάσεις και εξεγέρσεις, ξεσήκωσε αντάρτικα στην ύπαιθρο και στην πόλη, κυρίως στη Λατινική Αμερική, άλλα και στις μητροπόλεις, ενώ έδωσε νέα πνοή στα, ιδιαίτερων χαρακτηριστικών, αντάρτικα της Ιρλανδίας και της Βασκίας.

7. Το περιβάλλον των αντάρτικων οργανώσεων είναι το μεγάλο αντιπολιτευτικό ρεύμα λαϊκής και επαναστατικής βίας. Ενα ρεύμα που νομιμοποιείται από τα πρόσφατα ιστορικά γεγονότα και εξελίξεις στη χώρα και τον ρόλο του ιμπεριαλισμού σε αυτές, καθώς και από τις τεράστιες κοινωνικές ανισότητες. Ενα ρεύμα που τροφοδοτείται από τον ριζοσπαστισμό και την ανάπτυξη των κοινωνικών και πολιτικών αγώνων καθώς και την συνειδητοποίηση του γεγονότος ότι η Αριστερά σε όλο της σχεδόν το εύρος δεν ανταποκρίνεται στον ιστορικό της ρόλο να εκπροσωπήσει αποτελεσματικά τα θύματα της εκμετάλλευσης και καταπίεσης και γι' αυτό είναι ανίκανη να δώσει πολιτική διέξοδο στους αγώνες. Πρόκειται για ένα ρεύμα που αρνείται την αστική νομιμότητα και επιλέγει μη νόμιμες μορφές με περιεχόμενο αντιβίας. Η επιλογή του είναι λογική συνεπαγωγή της θέσης ότι, αφού ο στόχος της αταξικής κοινωνίας υπερβαίνει την αστική νομιμότητα, και τα μέσα θα υπερβαίνουν την νομιμότητα επίσης. Επιδίωξη των συνειδητών δυνάμεων του ρεύματος είναι, μέσω της συνδυασμένης δράσης, η δημιουργία και διεύρυνση χώρων αντιεξουσίας.

8. Το ρεύμα αυτό απορρίπτει την πεπατημένη, του εξαντλημένου ήδη προηγούμενου μοντέλου, πειραματίζεται αναζητώντας νέους δρόμους, τους δικούς του δρόμους, ψάχνει τις δικές του λύσεις στα παλιά άλυτα προβλήματα, δοκιμάζει με φαντασία, πρωτοβουλία και δημιουργικότητα άλλου είδους πρακτικές. Πρόκειται για ένα ρεύμα πολύμορφο και πολυποίκιλο, που το διατρέχουν τάσεις, κάθετα, χωρίς να ταυτίζεται απαραίτητα τάση και οργάνωση, αλλά και οριζόντια. Δεν μπορεί να γίνει τώρα γεωγραφία του ρεύματος. Υπάρχουν γραπτά, σίγουρα λίγα και ελλιπή λόγω της ιδιαιτερότητας του χώρου αλλά και της σύμφυτης απέχθειας κάποιων τάσεων, όπως και συντρόφων όλων λίγο-πολύ των τάσεων, στα κείμενα, αλλά δυστυχώς και στη θεωρία. Υπάρχουν ωστόσο οι πράξεις που οδηγούν σε συμπεράσματα.

9. Πολύ συνοπτικά θα αναφερθώ στην τάση στην οποία ανήκω και στα γενικά χαρακτηριστικά του σχεδίου της, στην καθαρή του μορφή. Εδώ, το αντάρτικο πόλης δεν είναι επιδίωξη αυτή καθαυτήν, δεν επιδιώκεται η βία για τη βία. Η βία δεν είναι απλώς μέσο απόδοσης λαϊκής δικαιοσύνης και τρομοκράτησης των αστών. Στόχος δεν είναι τα σαμποτάζ ή η αντίσταση στην καπιταλιστική βαρβαρότητα. Η τάση αυτή έχει σοσιαλιστικό σχέδιο και στρατηγική λαϊκής εξουσίας.

10. Θεωρεί ότι ο ριζικός κοινωνικός μετασχηματισμός θα γίνει μόνο επαναστατικά, αναπόφευκτα με ένοπλο αγώνα, επειδή αυτόν μας τον επιβάλλει ο κοινωνικός αντίπαλος, όπως το έχει δείξει η ιστορία.
Το αντάρτικο πόλης είναι μια μέθοδος ένοπλου αγώνα, μια τακτική που ανάγεται στην αρχή του στρατηγικού σχεδίου του ένοπλου αγώνα. Οταν μιλάμε για ένοπλο λαό δεν εννοούμε απλώς την κατάργηση των ειδικευμένων ένοπλων τμημάτων, αλλά για κατοχή της ισχύος από τους εργαζόμενους, την αποκέντρωσή της, την αυτοδιαχείριση, για διαδικασίες άμεσης δημοκρατίας, μέσα σε ένα γενικό πολιτικό σχέδιο. Μιλάμε για μια πολιτική μορφή που μόνο τα γενικά της χαρακτηριστικά περιγράφουμε, μια πολιτική μορφή, όπως αυτή που κατά τον Μαρξ ανακαλύφθηκε από την Κομμούνα, με την οποία μπορεί να επιτευχθεί η οικονομική απελευθέρωση της εργασίας.

11. Ο ριζικός κοινωνικός μετασχηματισμός δεν μπορεί παρά να είναι έργο της κινητοποιημένης και οργανωμένης κοινωνίας. Η δράση του αντάρτικου πόλης δεν μπορεί να νοηθεί σε αντίθεση με τη λαϊκή κινητοποίηση, ανεξάρτητα και αποκομμένα από αυτήν. Αν δεν υπάρχει λαϊκή στήριξη στο αντάρτικο σχέδιο, αναπόφευκτα αυτό οδηγείται στην αποτυχία. Ο αγώνας δεν μπορεί να είναι καθαρά στρατιωτικός. Χρειάζεται να είναι πολιτικοστρατιωτικός.

ΑΠΕΡΓΙΑ

Ξέσπασε η θύελλα. Κι έρχονται κι άλλες.
Καιρός ήταν...
Η Κρίση στην ελληνική κοινωνία, στην πολιτική σκηνή, στα ΜΜΕ, στην οικονομία, δεν μπορούσε να παραμείνει βουβή...
Ολόκληρο το σύστημα τρίζει πλέον και είναι έτοιμο να καταρρεύσει.

Ενα μικρό σπρώξιμο θέλει!

>ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΙΣ 23/6 ΣΤΙΣ 12:00 ΣΤΗΝ ΕΣΗΕΑ
>ΑΦΟΥ ΣΠΕΡΝΟΥΝ ΑΝΕΜΟΥΣ ΑΣ ΘΕΡΙΣΟΥΝ ΘΥΕΛΛΕΣ
>Ποιος Blogger εκλεισε πρωτος τον ΕΤ;
>24ωρη απεργια για τον Ε.Τ: Πώς ψήφισαν τα μέλη του δ.σ της ΕΣΗΕΜΘ
>ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΣ Ο ΑΠΕΡΓΟΣΠΑΣΤΗΣ
>Ενημέρωση από το Μικτό Συμβούλιο
>"Αιτία πολέμου" λέει η ΕΣΗΕΑ
>Εικοσιτετράωρη απεργία στα ΜΜΕ για το «λουκέτο» σε Ελεύθερο Τύπο και City
>ΤΥΠΩΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΙ ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ
>ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΜΙΚΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
>“Εμείς οι εργαζόμενοι στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ…”
>ΕΣΗΕΜ-Θ και ΕΣΗΕΑ για το λουκέτο στον Ε.Τ. και την απεργία



ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ, ΤΩΡΑ!

Να είμαστε εκει!!

Ως δεύτερο θέμα της έκτακτης συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου της
Δευτέρας 22/6 έχει τεθεί:
Αξιοποίηση «ΟΑΣΗΣ».

Κάλλιο αργά παρά ποτέ...

Η Δημοτική Αρχή μετά από "ραστώνη" περισσότερο από 12 μηνών, φαίνεται
πως αποφάσισε να ασχοληθεί με την ξεκοιλιασμένη και παρατημένη «ΟΑΣΗ»,
με την τύχη του καλλίτερου "μπαλκονιού" στο κέντρο της πόλης.

Όμως ήδη ο τίτλος του θέματος, «ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ», δείχνει αυτό που απευχόμαστε:

Ότι ο Δήμαρχος και οι Δ. Σύμβουλοί του φαίνεται πως παρά τις τρομερές
γκάφες {κατά τον επιεικέστερο χαρακτηρισμό... 300.000€ άφησε χρέος ο
τελευταίος, άγνωστο πόσα ο προηγούμενος, ...φεσωτής} δεν έχουν
εγκαταλείψει τις ξεπερασμένες και τόσο ζημιογόνες για τους Δημότες
αλλά και το ίδιο το ταμείο του Δήμου, αντιλήψεις περί εκχώρησης των
Δημόσιων Χώρων σε ιδιώτες εκμεταλλευτές, που κατ' ευφημισμό τους
αποκαλούν ...«επενδυτές».
«Επενδυτές» που όχι μόνον απαγορεύουν στους πολίτες να χρησιμοποιούν
δημόσιους χώρους, εκτός κι αν πληρώσουν κάποιο γερό χαράτσι, όχι μόνον
...φεσώνουν τον Δήμο αλλά και, φεύγοντας, αφήνουν την Δημόσια
Περιουσία στην άθλια κατάσταση που όλοι βλέπουμε και μυκτηρίζουμε
περνώντας από την «ΟΑΣΗ» πάνω από χρόνο τώρα.

Γιαυτό την Δευτέρα 22/6 κατά τις 1.30 με 2 το μεσημέρι, που θα
συζητηθεί το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο, ας φροντίσουμε, όλες και
όλοι όσοι μπορούμε, να είμαστε εκεί για να υπερασπιστούμε την ζωή της
πόλης, τη ζωή μας, απέναντι στην αδηφαγία "επιχειρηματικών"
συμφερόντων, που πολλές φορές, μεταξύ άλλων, αποδεικνύονται και
ΥΠΟΠΤΗΣ προέλευσης και ΑΘΛΙΑΣ συμπεριφοράς.

Ας τους κάνουμε ν' ακούσουν
την κραυγή της απελπισίας μας:

ΜΗ ΞΑΝΑΘΑΨΕΤΕ ΤΗΝ ΟΑΣΗ

--
ΟΑΣΗ των Πολιτών, όχι των κερδοσκόπων
BLOGS:
http://polites4oassi.blogspot.com
http://polites4oassi.wordpress.com

Τέλος της έρευνας για την επίθεση στην Κ. Κούνεβα κηρύσσει ο ανακριτής

Προς το αρχείο οδεύει η υπόθεση της δολοφονικής επίθεσης με βιτριόλι που δέχθηκε η γραμματέας της Παναττικής Ένωσης Καθαριστριών, Κωνσταντίνα Κούνεβα, καθώς ο ανακριτής που ερευνούσε την υπόθεση αποφάσισε να περατώσει την ανάκριση. Ο δικηγόρος της Κ. Κούνεβα, Κώστας Παπαδάκης δήλωσε στο Tvxs.gr ότι σήμερα κατατέθηκε σχετικό υπόμνημα στον προϊστάμενο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών, καθώς και στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου.
Οι δικηγόροι του θύματος κ.κ. Κώστας Παπαδάκης και Δάφνη Βαγιανού προαναγγέλλουν ότι προτίθενται να «εξαντλήσουν κάθε νόμιμο μέσο για να αποτραπεί η θέση της δικογραφίας στο αρχείο» ενώ δεν κρύβουν την «οδυνηρή έκπληξή τους» για την απόφαση του ανακριτή, παρά το γεγονός ότι δεν εντοπίστηκαν οι δράστες της επίθεσης.

Σήμερα οι κ.κ. Κ. Παπαδάκης και Δ. Βαγιανού κατέθεσαν στον προϊστάμενο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών υπόμνημα και συναντήθηκαν μαζί του για να του εκθέσουν τις ανησυχίες και τις διαμαρτυρίες τους για την πορεία της έρευνας. Οι δικηγόροι έλαβαν διαβεβαιώσεις ότι θα διεξαχθούν όλες οι αναγκαίες έρευνες για την αποκάλυψη της αλήθειας.

Αναδημοσιεύουμε το Δελτίο Τύπου των δικηγόρων της Κωνσταντίνας Κούνεβα:

«Δ Ε Λ Τ Ι Ο Τ Υ Π Ο Υ

Με οδυνηρή έκπληξη πληροφορηθήκαμε την απόφαση του 13ου Τακτικού Ανακριτή του Πρωτοδικείου Αθηνών, στον οποίο έχει ανατεθεί η διενέργεια κύριας ανάκρισης για την εξακρίβωση των δραστών της απόπειρας ανθρωποκτονίας κατά της Κωνσταντίνας Κούνεβα στις 23/12/2008, να περατώσει την ανάκριση. Η περάτωση της ανάκρισης θα έχει ως συνέπεια την παύση κάθε παραπέρα ανακριτικής έρευνας και τη θέση της υπόθεσης στο αρχείο, εφόσον το αρμόδιο δικαστικό Συμβούλιο Πλημμελειοδικών, στο οποίο θα διαβιβαστεί η δικογραφία συνταχθεί με τη θέση του κ. Ανακριτή. Μία τέτοια εξέλιξη έρχεται σε κατάφωρη αντίθεση με τη λαϊκή απαίτηση, που εκφράστηκε πολύτροπα, ανυποχώρητα και έντονα εντός και εκτός Ελλάδας, να διερευνηθεί η υπόθεση σε βάθος και να βρεθούν οι ένοχοι.

Γιατί σε μία υπόθεση με τεράστιες κοινωνικές διαστάσεις, που έχει ευαισθητοποιήσει εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, έχει κινητοποιήσει χιλιάδες συνδικάτα, κοινωνικούς και πολιτικούς φορείς και έχει επιβάλει το ενδιαφέρον της Εισαγγελίας Αρείου Πάγου για κατά προτεραιότητα διερεύνηση, καμμία ολιγωρία και παράλειψη δεν συγχωρείται.

Ιδίως όταν, όπως από μήνες έχουμε επισημάνει, τόσο η αστυνομική όσο και η ανακριτική μέχρι τώρα έρευνα όχι μόνο δεν έχει περιλάβει όλες τις αναγκαίες ενέργειες για την εξακρίβωση των υπαιτίων, αλλά έχει παραλείψει στοιχειώδεις ανακριτικές ενέργειες, που έστω και τώρα - παρά την ανεπίτρεπτη καθυστέρηση – θα μπορούσαν να συμβάλουν στην διαλεύκανση. Σε αναλυτικό υπόμνημα που θα καταθέσουμε τις επόμενες ημέρες στη δικογραφία επισημαίνουμε, όπως και προφορικά κατ’ επανάληψη έχουμε πράξει, τις ελλείψεις της ανάκρισης που καθιστούν απαράδεκτη την περάτωσή της. Και θα εξαντλήσουμε κάθε νόμιμο μέσο για να αποτραπεί η θέση της υπόθεσης στο αρχείο.

Καλούμε κάθε αρμόδιο εισαγγελικό και δικαστικό λειτουργό και προϊστάμενο να αναλογιστούν τις ευθύνες τους απέναντι στο κοινωνικό σύνολο και να δείξουν στην πράξη ότι η έννομη τάξη δεν θα επιτρέψει στους δολοφόνους της μετανάστριας – εργάτριας – συνδικαλίστριας - καθαρίστριας Κωνσταντίνας Κούνεβα να κυκλοφορούν ελεύθεροι και να αισθάνονται αδίωκτοι, στοχοποιώντας με τη βοήθεια και των πρόσφατων πολιτικών εξελίξεων, τα επόμενα θύματα τους.

Αθήνα, 15/6/2009

Οι συνήγοροι πολιτικής αγωγής
ΔΑΦΝΗ ΒΑΓΙΑΝΟΥ - ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ»

ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Η Κούνεβα στην Έκθεση της Διεθνούς Συνδικαλιστικής Συνομοσπονδίας
Δημοσίευση: 11-06-2009 15:45
Υπόθεση Κούνεβα – ΓΣΕΕ: Νεότερες εξελίξεις
Δημοσίευση: 11-06-2009 07:49
Καμία εξέλιξη στην υπόθεση της Κ. Κούνεβα 6 μήνες μετά την επίθεση
Δημοσίευση: 27-05-2009 16:31
Νέα στοιχεία για την υπόθεση Κούνεβα
Δημοσίευση: 24-01-2009 23:24
Η Μαφία πάνω από τη χώρα
Δημοσίευση: 25-12-2008 05:54

Συνέντευξη Τύπου για τον Τούρκο πολιτικό πρόσφυγα

Συνέντευξη Τύπου για τον Τούρκο πολιτικό πρόσφυγα

Αρσλάν Ταϊφούν Οζκιόκ

Αύριο Πέμπτη 28 Μάη, στην αίθουσα του Συλλόγου Υπαλλήλων της Τράπεζας της Ελλάδος (Σίνα 16), η Επιτροπή Αλληλεγγύης στον Τούρκο πολιτικό πρόσφυγα Αρσλάν Ταϋφούν Οζκιόκ δίνει Συνέντευξη Τύπου.

Στη Συνέντευξη θα μιλήσουν οι:

Γιάννα Κούρτοβικ, συνήγορος του Οζκιόκ
Γιάννης Μπανιάς, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ
Πέτρος Κωνσταντίνου, εκπρόσωπος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Εκπρόσωποι Τουρκικών και Κουρδικών οργανώσεων

Υπενθυμίζουμε ότι ο Αρσλάν Ταϊφούν Οζκιόκ κρατείται από τις 26 Μάρτη στην Ελλάδα. Η Τουρκία έχει ζητήσει την έκδοση του για σειρά αδικημάτων που σχετίζονται με την πολιτική δράση του σε οργανώσεις της Αριστεράς, ήδη από τη δεκαετία του ’70. Καταδικασμένος από χουντικό στρατοδικείο, σε περίπτωση έκδοσης του, ο Οζκιόκ αντιμετωπίζει τον κίνδυνο βασανιστηρίων και πολυετούς αδικαιολόγητης κάθειρξης.

Η Επιτροπή Αλληλεγγύης έχει συγκροτηθεί από Τουρκικές, Κουρδικές και Ελληνικής οργανώσεις με σκοπό την προώθηση του αιτήματος αποφυλάκισης και χορήγησης ασύλου στον Οζκιόκ.



Επιτροπή Αλληλεγγύης

http://indy.gr/analysis/synenteyksi-typoy-gia-ton-toyrko-politiko-prosfyga-arslan-taifoyn-ozkiok

Όχι στα νέα στρατόπεδα συγκέντρωσης

Όχι στη μετατροπή των μεταναστών σε αποδιοπομπαίους τράγους της κρίσης

Το Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών καταγγέλλει την επιχειρούμενη μετατροπή των μεταναστών σε αποδιοπομπαίους τράγους της κρίσης, καθώς και το σχέδιο για τη δημιουργία στρατοπέδου συγκέντρωσης στον Ασπρόπυργο.

Η κυβέρνηση προχωράει μετατροπή της παλιάς βάσης του ΝΑΤΟ στον Ασπρόπυργο σε στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών και τοξικοερξαρτημένων, εκμεταλλευόμενη το κλίμα υστερικής ξενοφοβίας και απροκάλυπτου ρατσισμού, που δημιούργησε η ίδια σε συνεργασία με μεγάλο αριθμό ΜΜΕ. Ο εύσχημος τίτλος «κέντρο φιλοξενίας» δεν πρέπει να ξεγελάσει κανέναν. Αυτό που επιχειρείται είναι η μεταχείριση χιλιάδων ανθρώπων σαν σκουπίδια, το «καθάρισμα» τους από το κέντρο της Αθήνας (για να μην ενοχλούνται οι γνωστοί εμποράκοι του πατριωτισμού), και το πέταγμα τους σε ένα στρατόπεδο-φυλακή έξω από την Αθήνα.

Εν μέσω συνεχών ρατσιστικών επιθέσεων στον Αγ. Παντελεήμονα (από μονίμως «άγνωστους» δράστες), η κυβέρνηση παίζει το χαρτί της ξενοφοβίας για να μετατρέψει τους μετανάστες σε αποδιοπομπαίους τράγους και να διοχετεύσει την κοινωνική δυσαρέσκεια στο βολικό γι’ αυτήν κανάλι του ρατσιστικού μίσους.

Καλούμε τα κινήματα και την Αριστερά, τη νεολαία του Δεκέμβρη, αλλά και κάθε προοδευτικό πολίτη, να σταθούν εμπόδιο στην πολιτική του μίσους και της διαίρεσης. Το να υπερασπιστούμε τους μετανάστες σημαίνει αυτή τη στιγμή το να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα και τις ελευθερίες όλων μας, να υπερασπιστούμε τον πολιτισμό απέναντι στη βαρβαρότητα.

Αθήνα 27/5/09

Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστώ

ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29 ΜΑΗ ΟΜΟΝΟΙΑ 6μμ
Stop στις ρατσιστικές επιθέσεις
Νομιμοποίηση των μεταναστών τώρα
Άσυλο και στέγη στους πρόσφυγες
Οχι στο ρατσιστικό σύμφωνο της ΕΕ

Την Παρασκευή 29 Μάη θα βγούμε στους δρόμους ενωμένοι εργαζόμενοι, φοιτητές, μετανάστες για να μπει τέλος στις ρατσιστικές επιθέσεις.
Τα ξημερώματα του Σαββάτου 23 Μάη έγινε εμπρηστική επίθεση σε χώρο θρησκευτικής λατρείας μουσουλμάνων μεταναστών στον Άγιο Παντελεήμονα. Φασίστες κόντεψαν να κάψουν ζωντανούς πέντε μετανάστες σε απόσταση μόλις τριακοσίων μέτρων από το Αστυνομικό Τμήμα. Βγήκαν ζωντανοί μέσα από τις φλόγες του υπόγειου χώρου τυλιγμένοι με βρεγμένη κουβέρτα. Τέτοιες επιθέσεις είχαν οργανώσει στο παρελθόν νεοναζί της Γερμανίας και τώρα την σκυτάλη πήραν οι ομογάλακτοι τους κυνηγοί των μεταναστών στην περιοχή.
Τέσσερις μέρες πριν αστυνομικός έσκιζε και ποδοπατούσε το Κοράνι ιρακινού μετανάστη όταν τον σταμάτησε για έλεγχο. Μετά τις οργισμένες διαδηλώσεις των μεταναστών ένα νέο πογκρόμ εξελίσσεται στον Άγιο Παντελεήμονα με την αστυνομία να κάνει πλάτες σε φασίστες.
Στα Χανιά η κυβέρνηση απειλεί με απελάσεις μεταναστών που απαίτησαν με απεργία πείνας τα δικαιώματα τους.
Αυτές οι ρατσιστικές επιθέσεις είναι κυβερνητικά καθοδηγούμενες. Η κυβέρνηση θέλει να αποπροσανατολίσει τη λαϊκη οργή. Απομονωμένη από την εργατική αγανάκτηση για τις απολύσεις και την άνοδο της ανεργίας, το πάγωμα των μισθών , το κόψιμο των συντάξεων, την ώρα που χαρίζει 28 δισεκατομμύρια στους τραπεζίτες παίζει το χαρτί του ρατσισμού σε βάρος των μεταναστών. Θέλει να νομιμοποιήσει την άτυπη συγκυβέρνηση με το ΛΑΟΣ και γι αυτό πλάι στη χυδαία προπαγάνδα ψεμάτων για τους μετανάστες οργανώνει ένα όργιο αστυνομικών επιχειρήσεων-σκούπα σε βάρος μεταναστών σε όλη τη χώρα.
Δεν θα αφήσουμε να μετατραπούν οι μετανάστες σε αποδιοπομπαίους τράγους για την κρίση, την ανεργία και την υποβάθμιση της ζωής στις γειτονιές.
Η ΝΔ και το ΛΑΟΣ λένε ρατσιστικά ψέματα για τους μετανάστες.
Οι μετανάστες στην Ελλάδα είναι πηγή πλούτου για την οικονομία. Με τον ίδιο τρόπο που οι έλληνες μετανάστες στην Γερμανία συνέβαλαν στο μεταπολεμικό θαύμα της χώρας εκείνης.
Χρόνια τώρα δουλεύουν με άθλια μεροκάματα και με εργοδοτική τρομοκρατία σαν κι αυτή που έριξε βιτριόλι στο στόμα της συνδικαλίστριας καθαρίστριας Κωνσταντίνας Κούνεβα.
Οι δουλειές χάνονται γιατί οι βιομήχανοι κλείνουν τα εργοστάσια τους και απολύουν με τις πλάτες της κυβέρνησης γιατί βάζουν τα κέρδη τους πάνω από τις ζωές μας.

Οι γειτονιές της Αθήνας έχουν γίνει απάνθρωπες γιατί ο Κακλαμάνης προτιμά να πριονίζει δένδρα αντί να φτιάχνει πάρκα, προτιμά να χτίζει Γήπεδα αντί να φροντίζει να υπάρχουν σχολεία και παιδικοί σταθμοί.
Η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της μιλάνε για «ισλαμικό κίνδυνο» πίσω από τις διεκδικήσεις των μεταναστών. Συνεχίζουν να μιλάνε τη γλώσσα της ισλαμοφοβίας που τους έμαθε ο Μπούς όταν ξεκίναγε το πόλεμο που έφερε την κατοχή, τη φτώχεια και την μαζική προσφυγιά στο Αφγανιστάν, το Ιράκ, την Παλαιστίνη. Και συνεχίζουν να στέλνουν Ελληνικό στρατό σε δυνάμεις κατοχής.
Χρειάζεται απύθμενο θράσος να χαρακτηρίζονται «τρομοκράτες» άνθρωποι που για να ξεφύγουν από χώρες που τις διέλυσε η ασυδοσία των πολυεθνικών, των τραπεζών και της Ε.Ε ρισκάρουν και χάνουν τις ζωές τους στα σύνορα μιας ρατσιστικής Ευρώπης-φρούριο. Ο Καραμανλής συνεργάζεται με τον Σαρκοζί και τον Μπερλουσκόνι για να κάνουν τα συνορα της ΕΕ παγίδα θανάτου για τους πρόσφυγες. Αυτοί οι κατατρεγμένοι άνθρωποι αντί γα άσυλο και νομιμοποίηση εισπράττουν δολοφονίες στη Π.Ράλλη και στα σύνορα, επιθέσεις από λιμενικούς, εξευτελισμούς από αστυνομικούς, βασανιστήρια ακόμη και απαγωγές σε συνεργασία με μυστικές υπηρεσίες που εξαφάνισαν ανθρώπους σε μυστικές φυλακές και στο Γκουαντανάμο.
Καλούμε τα συνδικάτα, τους φοιτητικούς συλλόγους, τους μαθητές, τις οργανώσεις της Αριστεράς να δώσουμε όλοι μαζί την μάχη για να σταματήσουν οι ρατσιστικές επιθέσεις, να μπει τέλος στις επιχειρήσεις-σκούπα της ΕΛΑΣ, να προχωρήσει η νομιμοποίηση όλων των μεταναστών, να δοθεί άσυλο και στέγη στους πρόσφυγες, να καταργηθεί το ρατσιστικο Σύμφωνο της ΕΕ.

ΌΛΟΙ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ Παρασκευή 29 Μάη, ΟΜΟΝΟΙΑ 6μμ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΔΙΚΤΥΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

Η καταστροφή του κορανίου από αστυνομικό κατά τη διάρκεια επιχείρησης-σκούπα δεν είναι ούτε ατυχές ούτε «μεμονωμένο περιστατικό» που οφείλεται στην «έλλειψη εκπαίδευσης» γύρω από τα ευαίσθητα ζητήματα της πολυπολιτισμικής μας κοινωνίας. Είναι ένα γεγονός που ευθέως συνδέεται με τις πρακτικές εξευτελισμού και τρομοκράτησης των μεταναστών κατά τους αστυνομικούς ελέγχους και, ιδιαίτερα, με την διαδεδομένη πρακτική να σκίζονται τα νομιμοποιητικά έγγραφα, να καταστρέφονται και να αφαιρούνται προσωπικά αντικείμενα των μεταναστών.


Γι’ αυτό και η οργή των μουσουλμάνων μεταναστών και προσφύγων δεν είναι απλώς θρησκευτικό, αλλά βαθύτατα πολιτικό ζήτημα που ξεπερνάει κατά πολύ το καθεαυτό γεγονός. Είναι βέβαιο ότι η προσβολή του θρησκευτικού συμβόλου δεν έγινε για θρησκευτικούς λόγους. Συμπύκνωσε όμως κατά εκρηκτικό τρόπο την υπέρβαση, την προσβολή στο «ιερό» που συνολικοποιείται ως μια πράξη αμφισβήτησης από τους κυρίαρχους της ίδιας της κοινωνικής ύπαρξης των μουσουλμάνων μεταναστών. Αποτέλεσε τη «σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι» της συσσωρευμένης καταπίεσης, της επισφαλούς ζωής και εργασιακής εκμετάλλευσης, της αστυνομικής αυθαιρεσίας και του κοινωνικού αποκλεισμού που υφίστανται οι οικονομικοί και πολιτικοί πρόσφυγες.

Ο αστυνομικός που έσκισε το κοράνι είναι ο αστυνομικός που με «λυμένα τα χέρια», χάρη στην πρωτοφανή συναίνεση κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, έχει στην πράξη καταστεί ο κύριος φορέας άσκησης «μεταναστευτικής πολιτικής», υλοποιώντας ένα δόγμα μηδενικής ανοχής και συλλογικής ευθύνης για την «πάταξη της λαθρομετανάστευσης». Και καθώς δεν υπάρχει καταστολή χωρίς βία και επιχειρήσεις σκούπα χωρίς εξευτελισμό και τρομοκράτηση, από τον Έβρο μέχρι την Πάτρα και τις φτωχογειτονιές της Αθήνας, χιλιάδες μετανάστες βιώνουν σήμερα μία πρωτοφανή απαξίωση της ζωής τους και τον αποκλεισμό τους σε μια γκρίζα ζώνη χωρίς δικαιώματα.


Τους τελευταίους μήνες, προς άγρα ψήφων και τηλεθέασης, ο δημόσιος λόγος καταλαμβάνεται από έναν επιθετικό ρατσισμό, το μεταναστευτικό ζήτημα παρουσιάζεται ως ζήτημα «ασφάλειας» και «δημόσιας υγείας» και οι οικονομικοί και πολιτικοί πρόσφυγες γίνονται τα εξιλαστήρια θύματα για όλα τα δεινά της κοινωνίας. Ο υφυπουργός Δημόσιας Τάξης συνομιλεί με επιτροπές «αγανακτισμένων πολιτών» του Άγιου Παντελεήμονα που σε ανοιχτή συνεργασία με την Χρυσή Αυγή διοργανώνουν αντιμεταναστευτικές διαδηλώσεις και με την συνεργασία της αστυνομίας εξαπολύουν πογκρόμ ενάντια σε μετανάστες. Την ίδια στιγμή, κι ενώ πληθαίνουν οι ρατσιστικές επιθέσεις –με πιο πρόσφατη τη δολοφονική εμπρηστική επίθεση σε χώρο προσευχής Μπανγκλαντεσιανών-, ο νομάρχης της Αθήνας αναλαμβάνει σταυροφορία για την εκδίωξη των αστέγων μεταναστών από το πρώην εφετείο της οδού Σωκράτους και άλλα κτίρια μαζικής διαμονής, αδιαφορώντας πλήρως για την τύχη τους. Και τελικά η υποτιθέμενη «λύση» που όλοι τους προβάλλουν είναι η κατασκευή στρατοπέδων κράτησης για την «αποθήκευση»-φυλάκιση χιλιάδων μεταναστών και προσφύγων στο Ρίο, τον Ασπρόπυργο και αλλού, καθώς και η χρησιμοποίηση πλοίου-φυλακής στο Αιγαίο.


Πρέπει όλοι και όλες να αντιληφθούμε ότι αυτή η ρατσιστική πολιτική δεν απειλεί μόνο τους οικονομικούς και πολιτικούς πρόσφυγες, απειλεί ολόκληρη την κοινωνία. Σπέρνουν ρατσισμό, οδηγούν μεταναστές και μετανάστριες στην εξαθλίωση, νομιμοποιούν τη δράση ρατσιστικών και φασιστικών συμμοριών και είναι βέβαιο ότι θα θερίσουν θύελλες. Η αντίσταση Ελλήνων και μεταναστών, η ανάπτυξη ενός ενιαίου και δυναμικού αντιρατσιστικού κινήματος αποτελούν το μόνο δρόμο απέναντι στην κοινωνία του φόβου και του ρατσισμού, απέναντι στην Ευρώπη-Φρούριο των στρατοπέδων κράτησης και του κοινωνικού απαρτχάιντ.

Για μία ακόμα φορά Αστυνομία και Χρυσή Αυγή πάνε χέρι-χερι

Όσα συνέβησαν το απόγευμα του Σαββάτου στις οδούς Σωκράτους και Μενάνδρου, απέδειξαν (για πολλοστή φορά.) ότι η Χρυσή Αυγή δεν έιναι πάρα ένας παρακρατικός μηχανισμός, οργανικά συνδεδεμένος με την Αστυνομία. Η κοινή επίθεση ΜΑΤ-Χρυσής Αυγής ενάντια στην αντιρατσιστική συγκέντρωση στο χώρο του παλιού Εφετείου, πρέπει να έπεισε ακόμα και τους πιο σκεπτικιστές ότι όσα συνέβησαν στις 2 Φλεβάρη 2008, όταν οι Χρυαυγίτες επιτέθηκαν μαζί με τα ΜΑΤ και μαχαίρωσαν διαδηλωτές, δεν ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό. Κυβέρνηση και Αστυνομία επωάζουν το αυγό του φιδιού!

Επειδή, όμως, οργιάζει η κρατικά κατευθυνόμενη παραπληροφόρηση καλό είναι να παρουσιάσουμε συνοπτικά τι έγινε το Σάββατο στο κέντρο της Αθήνας. Η πολυδιαφημισμένη αντιμεταναστευτική συγκέντρωση της πλατείας Ομονοίας μάζεψε τελικά περί τα 200 άτομα, όλα μέλη της Χρυσής Αυγής. Όπως είχαμε από καιρό τονίσει, οι δήθεν «επιτροπές πολίτων» της Πάτρας και του Αγίου Παντελεήμονα, δεν είναι παρά περιθωριακά μετωπικά σχήματα της Χρυσής Αυγής, που απλά βρίσκουν ανοιχτούς τους διαύλους των τηλεοράσεων για να διασπείρουν τη ρατσισιτκή προπαγάνδα τους. Είναι εξόχως χαρακτηριστικό, ότι στη συγκέντωση αυτών των θλιβερών εμποράκων του πατριωτισμού, παίζονταν εμβατήρια της ναζιστικής Γερμανίας.. Την ίδια ώρα με τη φασιστική σύναξη, οργανώθηκαν τρεις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας. Οι αναρχικοί μαζεύτηκαν στην Κάνιγγος (όπου τους επιτέθηκαν και τους διάλυσαν τα ΜΑΤ), η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην πλατεία Κοτζιά, και αντιρατσιστικές και άλλες οργανώσεις (Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών, YRE, Κίνηση Απελάστε το Ρατσισμό, Κυριακάτικο Σχολείο, τμήμα Δικαιωμάτων ΣΥΡΙΖΑ, ΔΕΑ, Ξεκίνημα, Κόκκινο, Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα) στο χώρο του παλιού Εφετείου, όπου μένουν σε άθλιες συνθήκες εκατοντάδες μετανάστες.

Κατά τις 8:00 μμ, οι Χρυασαυγίτες με τη συνοδεία των ΜΑΤ, έφυγαν από την Ομόνοια. Στη Σωκράτους, και ενώ τα ΜΑΤ ήταν δίπλα τους, αρχισαν να πετάνε πέτρες και βομβίδες κρότου λάμψης (από αυτές τις ίδιες που πετάνε τα ΜΑΤ.) στο παλιό Εφετείο. Εννοείται ότι τα ΜΑΤ δεν κάνουν τίποτα για να τους σταματήσουν. Και όχι μόνο δεν κάνουν τίποτα, αλλά διμοιρίες κατεβαίνουν την οδό Βερανζέρου για να διαλύσουν τους αντιρατσιστές που είναι συγκεντρωμένοι στην οδό Μενάνδρου (στην κάτω είσοδο του παλιού Εφετείου). Ακριβώς πίσω από τα ΜΑΤ, Χρυσαυγίτες ρίχνουν πέτρες στους αντιρατσιστές. Δίπλα και μπροστά τους, άλλοι Χρυσαυγίτες οπλισμένοι με καδρόνια και μαχαίρια επιχειρούν να λειτουργήσουν ως εμπροσθοφυλακή της Αστυνομίας. Οι αντιρατσιστές υποχωρούν προς την Αγίου Κωνσταντίνου, και οι Χρυσαυγίτες, με τα ΜΑΤ πάντοτε στο πλάι τους, επιχειρούν να μπουν στο παλιό Εφετείο, όπου απωθούνται όμως από τους μετανάστες και τους αλληλέγγυους. Στο τέλος, τα ΜΑΤ συνόδευσαν τους νεοναζί μέχρι τη γιάφκα που διατηρούν στον οδό Σωκράτους. Εννοείται χωρίς να συλλάβουν κανένα. Το ότι τελικά δεν είχαμε σοβαρούς τραυματισμούς από την κοινή δράση Χρυσής Αυγής-Αστυνομίας, μάλλον πρέπει να αποδοθεί σε σύμπτωση.

Από τη συνοπτική περιγραφή των γεγονότων, καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματα του. Η Χρυσή Αυγή δεν είναι πολιτική οργάνωση, αλλά παρακρατικός μηχανισμός, συμπληρωματικός της Αστυνομίας. Και όσοι στα ΜΜΕ και τον πολιτικό κόσμο δημιουργούν αντιμεταναστευτικό κλίμα, ανοίγουν στην πραγματικότητα το δρόμο σε μια νέα εκδοχή φασισμού.Εμείς το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι θα συνεχίσουν να μας βρίσκουν μπροστά τους.


Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών

Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα.

Ο απειλητικός «ιός» των κοινωνικών εκρήξεων

Η συρρίκνωση της Αριστεράς έθρεψε την αλαζονεία των κατεστημένων δυνάμεων, που επιμένουν να υποτιμούν τους κραδασμούς της κρίσης

Tου Πέτρου Παπακωνσταντίνου

Απ’ ό,τι φαίνεται, η Ευρώπη θα γλιτώσει την πανδημία της γρίπης των χοίρων, η οποία είχε σχεδόν προεξοφληθεί από την τρομολαγνική υστερία μεγάλων συγκροτημάτων της ενημέρωσης ανά τον κόσμο. Δεν είναι καθόλου βέβαιο, όμως, ότι διαθέτει τα αντισώματα για να προστατευθεί από έναν άλλο, μεταδοτικό «ιό», τον οποίο οι περισσότεροι πολιτικοί της ιθύνοντες επιμένουν να υποτιμούν: τον ιό των κοινωνικών αναταράξεων στο έδαφος της παρατεινόμενης οικονομικής κρίσης.

Ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου, Ζαν- Κλοντ Γιούνκερ, συγκαταλέγεται στις εξαιρέσεις. Με την ιδιότητα του προεδρεύοντος στο συμβούλιο οικονομικών υπουργών της Ευρωζώνης, δήλωσε, την περασμένη Τρίτη, ότι «οδηγούμαστε προς κοινωνική έκρηξη», λόγω της μαζικής ανεργίας και ότι «δεν μπορούμε να υποτιμήσουμε το εκρηκτικό δυναμικό της οικονομικής κρίσης». Στο ίδιο μήκος κύματος, ο επίτροπος κοινωνικών υποθέσεων της Ενωσης, Βλάντιμιρ Σπίντλα, προειδοποιούσε για τη «λανθάνουσα απειλή το πολιτικού εξτρεμισμού».

Είναι αλήθεια ότι για ένα διάστημα το φάντασμα της εξέγερσης πλανιόταν στη φαντασία των ευρωπαϊκών ελίτ. Αυτό συνέβη το φθινόπωρο του 2008, μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers, και τον χειμώνα του 2009, όταν οι ανατροπές των κυβερνήσεων Ισλανδίας και Λεττονίας, οι βίαιες ταραχές στην Ουγγαρία και κυρίως ο καυτός Δεκέμβρης της Ελλάδας ερμηνεύτηκαν από πολλούς Ευρωπαίους αναλυτές ως προοίμιο πραγματικών, λαϊκών εξεγέρσεων.

Γρήγορα, όμως, ο πανικός έδωσε τη θέση του στην ανακούφιση και η ανακούφιση στην αλαζονεία. Τα υποζύγια αντέχουν, συμπέραναν οι κυρίαρχοι της ηπείρου, αν κρίνουμε από το γεγονός ότι ο σοσιαλδημοκράτης υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Πέερ Στάινμπρουκ, κατήγγειλε την... Αμερική για «αμόκ χυδαίου κεϋνσιανισμού», ενώ ο σύντροφος Χοακίν Αλμούνια δεν παύει να ζητάει, μέρα μπαίνει - μέρα βγαίνει, ακρωτηριασμούς μισθών και συντάξεων με πάθος που θα ζήλευαν και οι φανατικότεροι των νεοφιλελευθέρων.

Σύμπτωμα πολιτικής αφασίας ήταν και ο τορπιλισμός της συνόδου κορυφής της Πράγας από τους ισχυρότερους εκ των Ευρωπαίων. Η σύνοδος, που επρόκειτο να πραγματοποιηθεί την περασμένη Πέμπτη με αντικείμενο την αντιμετώπιση της ανεργίας, ουσιαστικά ματαιώθηκε γιατί, όπως αναγνώρισε η Μέρκελ, έτσι κι αλλιώς «δεν έχουμε να προτείνουμε κάτι καινούργιο». Αντί να πάρουν δεσμευτικές αποφάσεις για την αύξηση της απασχόλησης, πετάχτηκαν στις Βρυξέλλες κάποιοι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, εκπρόσωποι εργοδοτικών οργανώσεων και ασπόνδυλοι γραφειοκράτες που υποδύονται τους «συνδικαλιστές ηγέτες», μόνο και μόνο για να ακούσουν την πανέξυπνη συμβουλή του Τσέχου πρωθυπουργού και προεδρεύοντος της Ε.Ε., Μίρεκ Τοπόλανεκ, προς τους ανέργους: «Αν ψάξετε για δουλειά, θα βρείτε δουλειά»!!

Η πολιτική αφασία γίνεται ακόμη περισσότερο εντυπωσιακή, αν συγκριθεί με τις δραματικές προβλέψεις της ίδιας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που δόθηκαν στη δημοσιότητα την περασμένη Δευτέρα: το συνολικό ΑΕΠ στους «27» θα σημειώσει συρρίκνωση της τάξης του 4% το 2009, υπερδιπλάσια από αυτήν που προέβλεπαν τον Ιανουάριο. Η ανεργία στην Ευρωζώνη θα φτάσει το 11,5% το 2010, γεγονός πρωτοφανές μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Περίπου 8,5 εκατομμύρια άνθρωποι θα μείνουν χωρίς δουλειά, για να προστεθούν στα 20 εκατομμύρια των ήδη υπαρχόντων ανέργων.

Αρκετοί θα υποστηρίξουν ότι τα χειρότερα είναι πίσω μας, ότι τα πρώτα σημάδια αβέβαιης ανάκαμψης είναι ορατά, τουλάχιστον στην Αμερική κι ότι, βοηθούντος και του καλοκαιριού, θα αποφύγουμε τις κοινωνικές θύελλες που μάταια φαντασιώνονται οι αριστερές Κασσάνδρες. Τέτοια σιγουριά, τη στιγμή που ακόμη και βιομηχανικές αυτοκρατορίες σαν την General Motors αντιμετωπίζουν το φάσμα της χρεωκοπίας, μόνο στην Ελλάδα –ή έστω και σε ξένες εφημερίδες, αλλά από Ελληνες αρθρογράφους– μπορεί κανείς να συναντήσει. Οι ξένοι αναλυτές, που δεν ξέρουν από ελληνική λεβεντιά, θεωρούν, αντίθετα, ότι η κρίση δεν υποχωρεί, αλλά μεταλλάσσεται: από κρίση της αγοράς ακινήτων σε χρηματοπιστωτική, από χρηματοπιστωτική σε κρίση της πραγματικής οικονομίας και, τέλος, από κρίση της πραγματικής οικονομίας σε κοινωνική, πολιτική, ίσως και γεωπολιτική κρίση, των οποίων έχουμε δει μόνο τα πρώτα συμπτώματα.

Πρόσφατα, ο πολύς Ζμπίγκνιεφ Μπρεζίνσκι, πρώην Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του Κάρτερ και εκ των συμβούλων του Ομπάμα για θέματα εξωτερικής πολιτικής, προειδοποιούσε για τον κίνδυνο «ταξικής σύγκρουσης» στις ΗΠΑ λόγω της «χωρίς προηγούμενο συσσώρευσης απίστευτου πλούτου στα χέρια ελαχίστων». Την ίδια ώρα, στην πάντα εύφλεκτη Γαλλία, ο πρώην πρωθυπουργός Ντομινίκ ντε Βιλπέν –η κυβέρνηση του οποίου ανετράπη από κύμα κινητοποιήσεων της νεολαίας– δήλωσε ότι η χώρα του «απειλείται από μια νέα επανάσταση».

Ακόμη και στη λιγότερο ευεπίφορη στα επαναστατικά δαιμόνια Βρετανία, το υπουργείο Εξωτερικών, όπως αποκάλυψαν οι TIMES, έδωσε εντολή σε όλες τις βρετανικές πρεσβείες να αξιολογούν τον κίνδυνο κοινωνικών εξεγέρσεων, λόγω της κρίσης στις χώρες ευθύνης τους και να ενημερώνουν σχετικά το Λονδίνο. Ο βρετανικός Τύπος μίλησε για «σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης ακραίων κοινωνικών φαινομένων», παραπέμποντας στα συστήματα προειδοποίησης για τα τσουνάμι και τους σεισμούς.

Εξάλλου, ένα από τα πιο έγκυρα πολιτικά επιτελεία της Γηραιάς Αλβιώνος, το Economist Intelligence Unit του ομώνυμου περιοδικού, έκανε λόγο για «σοβαρό κίνδυνο κοινωνικών αναταραχών» σε τουλάχιστον 95 χώρες του κόσμου μέσα στην ερχόμενη διετία. «Η λαϊκή οργή μεγαλώνει στον κόσμο ως αποτέλεσμα της διογκούμενης ανεργίας, των μειωμένων ή παγωμένων μισθών, της διοχέτευσης κονδυλίων στις τράπεζες, της μείωσης της αξίας των ακινήτων και των περικοπών στις συντάξεις και τις κοινωνικές ασφαλίσεις», σημείωναν οι συντάκτες της σχετικής έκθεσης, για να προσθέσουν: «Καθώς η οικονομική κάμψη συνεχίζεται, μπορούμε να αναμένουμε πολύ περισσότερο έντονα και μεγαλύτερης διάρκειας γεγονότα, όπως ένοπλες εξεγέρσεις, πραξικοπήματα, εμφύλιες συγκρούσεις ή και πολέμους μεταξύ κρατών».

Μεγάλη ηρεμία λίγο πριν από τη θύελλα…

Παρά τις αγεφύρωτες αντιθέσεις τους, αστικές και παραδοσιακές αριστερές δυνάμεις θα συμφωνήσουν, ενδεχομένως, ότι στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες δεν τίθεται, για το ορατό μέλλον, ζήτημα επαναστατικών γεγονότων. Κι αυτό γιατί, όσο οξυμένη κι αν είναι η «αντικειμενική κατάσταση» των κοινωνικών προβλημάτων, ο λεγόμενος «υποκειμενικός παράγοντας» και πρωτίστως οι πολιτικές οργανώσεις της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, είναι πολύ αδύνατος.

Η εκτίμηση αυτή έχει μια ορισμένη βάση, αλλά στην απολυτότητά της αντανακλά μια γραφειοκρατική λογική η οποία θεωρεί τα κόμματα (ή μάλλον τις κομματικές ηγεσίες) τον πραγματικό δημιουργό της Ιστορίας, με τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα σε ρόλο αδρανούς πρώτης ύλης. Στην πραγματικότητα, καμία επαναστατική κρίση δεν εξελίχθηκε με βάση κάποιο αυστηρό σχέδιο, καταστρωμένο σε κομματικά γραφεία.

Oταν συνεκλήθη η Γενική Συνέλευση των Τριών Τάξεων, τον Μάιο του 1789, η συντριπτική πλειονότητα των μελών της εκπροσωπούσε τα προνομιούχα στρώματα του Παλιού Καθεστώτος και είχε στο μυαλό της οτιδήποτε άλλο από τον αποκεφαλισμό του βασιλιά και το επαναστατικό Σύνταγμα του 1793. Δεν ήταν ο Μαρξ, αλλά οι πληβείοι του Παρισιού που επινόησαν τη «δικτατορία του προλεταριάτου», στην Κομμούνα του 1871. Τον Ιανουάριο του 1917, ο Λένιν έδινε διάλεξη όπου πιθανολογούσε ότι η δική του γενιά δεν θα προλάβαινε τη σοσιαλιστική επανάσταση. Oταν άρχιζαν στο Παρίσι τα γεγονότα του Μάη του 1968, ο Κορνήλιος Καστοριάδης είχε διαλύσει την πολιτική του ομάδα «Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα», απογοητευμένος για την αμετάκλητη «ενσωμάτωση» - μικροαστικοποίηση των μαζών.

Oπως μας υπενθυμίζει ο Σερζ Αλιμί, το 1977, ο ήδη διάσημος Σάμιουελ Χάντιγκτον διεκτραγωδούσε την αποσταθεροποίηση των δυτικών δημοκρατιών και εκθείαζε τη «σταθερότητα» της ΕΣΣΔ και των δορυφόρων της. Φυσικά, η Αμερική του Ομπάμα δεν είναι Σοβιετική Eνωση του Μπρέζνιεφ, αλλά το μήνυμα από το πάθημα του Αμερικανού ακαδημαϊκού διατηρεί την επικαιρότητά του: Κάποτε, η μεγαλύτερη ηρεμία είναι λίγο πριν από τη θύελλα…

Το φάντασμα της επανάστασης στη Γαλλία

Αν και είχε πρόεδρο τον σοσιαλιστή Φρανσουά Μιτεράν, η Γαλλία ουσιαστικά δεν γιόρτασε ποτέ την επέτειο των 200 χρόνων από τη μητέρα όλων των επαναστάσεων. Το 1989 ήταν η χρονιά της Πτώσης του Τείχους και η ατμόσφαιρα της εποχής κάθε άλλο παρά ευνοούσε τα εγκώμια στο 1789 και πολύ περισσότερο στο 1793 των Αβράκωτων και των Γιακωβίνων.

Είκοσι χρόνια αργότερα, η παγκόσμια κρίση του «υπαρκτού καπιταλισμού» διαμορφώνει ένα πολύ διαφορετικό περιβάλλον. Το θέαμα μιας νεαρής εργαζομένης με τον σκούφο των Γιακωβίνων και την τρίχρωμη σημαία να ποζάρει σαν Μαριάν της Γαλλικής Επανάστασης επαναλαμβάνεται στις εργατικές και φοιτητικές διαδηλώσεις. «Ο ιστορικός Φρανσουά Φιρέ είχε άδικο: Η γαλλική επανάσταση δεν έχει τελειώσει ακόμη», διαπίστωσε σκανδαλισμένη η συντηρητική Figaro. «Μετά το 1789, το 2009;», διερωτήθηκε η κεντροαριστερή Le Monde, ενώ ο βουλευτής του κυβερνώντος γκωλικού κόμματος Ζαν - Φρανσουά Κοπέ επέκρινε τους συμπατριώτες του για «τη φυσική τους τάση να αναπαράγουν συνεχώς το 1793». Ενδεικτικό της ατμόσφαιρας που επικρατεί σε σημαντικό τμήμα της γαλλικής διανόησης είναι το τελευταίο τεύχος της Le Monde Diplomatique, αφιερωμένο στο χθες, το σήμερα και το αύριο της κοινωνικής εξέγερσης. Το κύριο άρθρο του διευθυντή της, Σερζ Αλιμί, έχει τίτλο: «Εγκώμιο των επαναστάσεων».

Η ιδεολογική μεταστροφή αντανακλά τη ριζοσπαστικοποίηση του κοινωνικού τοπίου. Για πρώτη φορά στην ιστορία του γαλλικού εργατικού κινήματος και οι οκτώ συνδικαλιστικές ομοσπονδίες, παρά τις έντονες αντιθέσεις τους, γιόρτασαν από κοινού την Εργατική Πρωτομαγιά, με πολύ μαζικότερες του συνήθους διαδηλώσεις. Καταλήψεις εργοαστασίων και νομαρχιών, συγκρούσεις διαδηλωτών και αστυνομίας βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη. Το σύνθημα «δεν θα πληρώσουμε εμείς τη δική σας κρίση», η κουλτούρα των δύο κόσμων, του ταξικού πολέμου ανάμεσα στο «εμείς» και το «εσείς», κερδίζει έδαφος.

Το τελευταίο διάστημα, πυκνώνουν τα περιστατικά όπου η συμβολική βία γίνεται κάτι περισσότερο από συμβολική. Από τον Μάρτιο έχουν σημειωθεί οκτώ περιπτώσεις απαγωγών διευθυντικών στελεχών επιχειρήσεων, που προγραμμάτιζαν απολύσεις. Πρόκειται για απελπισμένη προσπάθεια εξασφάλισης δημοσιογραφικής προβολής, η οποία θα έπρεπε να προϊδεάζει τους ιθύνοντες μέχρι πού μπορεί να φτάσουν οι εργαζόμενοι αν πεισθούν ότι όλες οι νόμιμες μορφές κοινωνικής και πολιτικής πίεσης αποδειχθούν ατελέσφορες. Ακόμη πιο ανησυχητικοί ήταν οι πρόσφατοι πυροβολισμοί εναντίον αστυνομικών, οι οποίοι είχαν ξεκινήσει συμπλοκές με νεαρούς σε υποβαθμισμένα προάστια του Παρισιού και οι επιθέσεις εναντίον αστυνομικών τμημάτων. Aλλωστε, τον Μάιο τα «άνθη του κακού» συνηθίζουν να φυτρώνουν στην Αριστερή Oχθη του Σηκουάνα.

Δίκη του Pirate Bay από την Ιταλία;;;

Μετά το Σουηδικό δικαστήριο, τώρα οι Ιταλικές αρχές σκέφτονται να ξεκινήσουν νέο δικαστήριο ενάντια των ιδρυτών του Pirate Bay. Εάν όντως γίνει η δίκη, θα είναι η πρώτη που γίνεται εκτός της χώρας των ιδρυτών της γνωστής ιστοσελίδας. O Ιταλικός κατήγορος θα αποφασίσει σε μερικούς μήνες εάν όντως θα υπάρξει Ιταλική δίκη για το Pirate Bay, και η διαταγή για την φραγή της σελίδας θα παραμείνει σε αναστολή μέχρι την ανακοίνωση της τελική απόφασης, στα μέσα του Σεπτέμβρη.

Κατά την διάρκεια του Αυγούστου πέρσι, το Pirate Bay “λογοκρίθηκε” κατά κάποιον τρόπο στην Ιταλία, όταν οι παροχείς διαδικτύου μπλόκαραν την πρόσβαση των χρηστών τους στην συγκεκριμένη σελίδα. Το Pirate Bay τότε έκανε ένστασή κατά της φραγής αυτής, και τελικά κατάφερε να κερδίσει την αναστολή της. Τον Οκτώβριο το Δικαστήριο του Bergamo, εκδίκασε ότι καμία ξένη ιστοσελίδα δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με κανέναν τρόπο, λόγο πνευματικής ιδιοκτησίας.

«Πνευματικά άδικη»

Tου Πασχου Μανδραβελη

Ο Τόμας Τζέφερσον, ένας από τους πατέρες του αμερικανικού έθνους, αλλά και ένας από τους μεγαλύτερους πολιτικούς στοχαστές του 17ου - 18ου αιώνα, δεν θεωρούσε την πνευματική ιδιοκτησία άδικη. Την θεωρούσε ανόητη. Είχε γράψει: «αν η φύση έχει κάνει ένα πράγμα λιγότερο επιδεκτικό απ’ όλα τα άλλα στο δικαίωμα αποκλειστικής ιδιοκτησίας, αυτό είναι η ενέργεια της σκέψης, αυτό που αποκαλείται ιδέα (...) H φύση έκανε τις ιδέες σαν τη φωτιά, επεκτάσιμες σε όλο τον χώρο, χωρίς να χάνουν τη δύναμή τους σε κανένα σημείο, και σαν τον αέρα τον οποίο αναπνέουμε, και ο οποίος είναι αδύνατον να γίνει αποκλειστική ιδιοκτησία κανενός. Oι εφευρέσεις λοιπόν δεν μπορούν από τη φύση τους να γίνουν ιδιοκτησία κανενός».

Παρ’ όλα αυτά συναίνεσε να ενταχθεί διάταξη στο νέο τότε αμερικανικό σύνταγμα που έλεγε «Το Κογκρέσο θα έχει την εξουσία... να προωθήσει την πρόοδο της επιστήμης και των πρακτικών τεχνών, εξασφαλίζοντας, για περιορισμένο χρόνο, στους δημιουργούς και εφευρέτες τα αποκλειστικά δικαιώματα στα έργα και τις ανακαλύψεις τους» («Σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών», άρθρο 8, μτφρ. Περικλής Φ. Κωνσταντινίδης, διατίθεται δωρεάν μαζί με άλλα ιστορικά κείμενα από την ελληνική έκδοση της Wikipedia).

Το σύστημα πνευματικής ιδιοκτησίας έγινε έτσι ένας συμβιβασμός του παραλόγου: Αν και όλοι κατανοούσαν ότι δεν μπορεί να υπάρξει ιδιοκτησία του πνεύματος, το κράτος προσέφερε την ισχύ του για να δημιουργηθεί το μονοπώλιο ενός πνευματικού έργου. Είχε όμως ασφαλιστικές δικλείδες: περιορισμένο χρόνο εφαρμογής του, δικαιολογημένη χρήση (τα πνευματικά έργα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν π.χ. στην εκπαίδευση χωρίς πληρωμή δικαιωμάτων), και δικαίωμα ανταλλαγής (η πληρωμή αφορούσε μόνο το πρώτο αντίτυπο. Κάποιος που αγόραζε ένα βιβλίο θα μπορούσε να το δανείσει ή να το πουλήσει χωρίς να ξαναπληρώσει δικαιώματα).

Το σύστημα δούλεψε καλά για ένα μεγάλο διάστημα. Οι δημιουργοί απολάμβαναν για περιορισμένο χρόνο το ιδιότυπο μονοπώλιο στα έργα τους, αλλά και από την άλλη με το σύστημα των δημόσιων βιβλιοθηκών και της δημόσιας εκπαίδευσης δημιουργήθηκε το δυτικό θαύμα: κάθε παιδί ανεξαρτήτως οικονομικής κατάστασης των γονέων του μπορούσε να συμμετάσχει ισότιμα στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Η δικαιολογημένη χρήση ήταν το μέσο της κοινωνικής κινητικότητας. Ο γιος του αγωγιάτη μπορούσε να μορφωθεί και να γίνει μηχανικός, γιατρός κ.λπ.

Μετά όμως ήρθαν οι εταιρείες και τα λόμπινγκ τους. Αυτές δεν ήταν παρά η γραφειοκρατία της αγοράς. Υποτίθεται ότι οργάνωναν τις ανταλλαγές των πνευματικών έργων, αλλά στην ουσία τροφοδοτούσαν τη γραφειοκρατία τους. Το πρώτο που έκαναν ήταν να συρρικνώσουν τα δικαιώματα των δημιουργών που σήμερα στις ΗΠΑ κυμαίνονται στο 2 - 7% της τιμής του έργου. Η κινηματογραφική εταιρεία «United Artists» ξεκίνησε με πρωτοβουλία του Τσάρλι Τσάπλιν ακριβώς για να διασφαλίσει τα έσοδα των καλλιτεχνών από τις αδηφάγες εταιρικές δομές.

Το δεύτερο που έκαναν οι εταιρείες ήταν να διαβρώσουν σιγά σιγά το κοινωνικό συμβόλαιο που είχε συναφθεί να καταργήσουν, δηλαδή τις ασφαλιστικές δικλείδες που οι αρχικές νομοθεσίες προέβλεπαν. Ο «περιορισμένος χρόνος» του αμερικανικού συντάγματος ξεκίνησε από τα οκτώ συν οκτώ χρόνια κι έφτασε σταδιακά στα 50 και στα 95 έτη, ενώ οι εταιρείες προσπαθούν να περάσουν νόμο σύμφωνα με τον οποίο «περιορισμένος χρόνος» θα είναι η... «αιωνιότητα πλην μια μέρα»! Στην ουσία οι επιχειρήσεις διαχείρισης των πνευματικών έργων άρχισαν να χρησιμοποιούν την ισχύ του κράτους για να ιδιοποιούνται δημόσια περιουσία. Βιβλία, ταινίες, μουσικές των αρχών του 20ού αιώνα που κανονικά σήμερα θα έπρεπε να χρησιμοποιούνται ελεύθερα απ’ όλους, παραμένουν στα συρτάρια των εταιρειών.

Το αστείο είναι ότι η συντριπτική πλειονότητα αυτών των έργων δεν έχουν πλέον καμιά εμπορική αξία. Από τα χιλιάδες βιβλία που κυκλοφόρησαν τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα, ελάχιστα εξακολουθούν να πουλιούνται. Προκειμένου όμως να μην χάσει η Walt Disney τα δικαιώματα για τον Μίκι Μάους κατάφερε να κλειδώσει όλα τα πνευματικά έργα της περιόδου. Κι όλα αυτά υποτίθεται για την προστασία των δημιουργών, άσχετα αν οι τελευταίοι είναι εδώ και δεκαετίες νεκροί.

Η μάχη της Ευρώπης

Η επιχείρηση κλοπής της δημόσιας περιουσίας φυσικά δεν μπορούσε να μείνει στη μία πλευρά του Ατλαντικού. Αυτή την περίοδο γίνονται επιθέσεις σε πολλά μέτωπα στην Ευρώπη. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπερψήφισε πρόταση επέκτασης των «δικαιωμάτων» φωνογραφημάτων από τα 50 στα 70 έτη. Είναι μια υπόθεση που αγγίζει τα όρια της θεσμικής διαφθοράς σε επίπεδο Ε. Ε. αφού έγινε με μοναδικό στόχο την «προστασία» των πρώτων ηχογραφήσεων των Beatles· αυτές ξεκινούν από το 1961 και με τον προηγούμενο νόμο τέλειωναν το 2011. Οι παράπλευρες απώλειες, όμως, είναι τρομακτικές: δίπλα στους Beatles, που ακόμη πωλούν, κλειδώνουν χιλιάδες ξεχασμένες ηχογραφήσεις οι οποίες θα μπορούσαν να υπάρχουν σε βιβλιοθήκες, να χρησιμοποιούνται από ερευνητές, ακόμη και από παιδιά που ανασυνθέτουν μουσικές.

Η δεύτερη επίθεση γίνεται στο Pirate Bay, έναν δικτυακό τόπο ανταλλαγής αρχείων μεταξύ των χρηστών. Με τη «δικαιολογημένη χρήση», που προβλέπει το πνεύμα και το γράμμα των νομοθετημάτων περί πνευματικής ιδιοκτησίας, οποιοσδήποτε μπορούσε να χαρίσει ή/και να ανταλλάξει τα έργα που κατείχε. Αυτό σήμερα λέγεται peer to peer ανταλλαγή και οι υπολογιστές του Pirate Bay λειτουργούν σαν ένας μεγάλος κατάλογος. Το σουηδικό αυτό site δεν έχει τα πνευματικά έργα (αυτά βρίσκονται στους υπολογιστές των χρηστών), απλώς λειτουργεί σαν μια μεγάλη αγορά (χωρίς οικονομικές επιβαρύνσεις): οι κάτοχοι καταθέτουν τι είναι διαθέσιμοι να δώσουν και βρίσκουν σε ποιους υπολογιστές χρηστών βρίσκονται τα έργα που θέλουν. Στην ουσία, δηλαδή, το Pirate Bay λειτουργεί σαν μια ηλεκτρονική εφημερίδα αγγελιών, αλλά έπειτα από πιέσεις (ακόμη και διπλωματικές!) των Αμερικανών, η διαδικασία αυτή ποινικοποιήθηκε! Με πρωτόδικη απόφαση, τα σουηδικά δικαστήρια καταδίκασαν τους ιδιοκτήτες αυτής της ηλεκτρονικής εφημερίδας αγγελιών σε φυλάκιση ενός χρόνου και πρόστιμο 3,5 εκατ. ευρώ! Η μάχη συνεχίζεται...

Ιnfo

- Lawrence Lessig, «Free Culture: How Big Media Uses Technology and The Law to Lock Down Culture and Control Creativity», εκδ. Penguin (διατίθεται και δωρεάν από το www. lessig. org).
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_03/05/2009_313063

Κείμενο αποχώρησης των αγωνιστών Λ.Απέκη & Γ.Μαϊστρου από τη ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ

Φίλοι και φίλες της ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ,
Ο έλεγχος της ΠΟΣΔΕΠ από το μπλοκ της «ανακατάληψης» (ΠΑΣΟΚ, Ανανεωτική πτέρυγα ΣΥΝ, ΝΔ), όπως φάνηκε από τα πρώτα κιόλας δείγματα της πολιτικής που θα ακολουθηθεί, διαμορφώνει πολύ αρνητικό κλίμα για τον αγώνα υπεράσπισης του δημόσιου πανεπιστήμιου και
για την αποτροπή της νεοφιλελεύθερης αναδιάρθρωσης.
Δυστυχώς, ενώ η συγκυρία απαιτεί εγρήγορση και διαρκή αγώνα για να ανατραπεί αυτό το αρνητικό δεδομένο, η εξέλιξη στην πολιτική που επικράτησε τελικά, και ακολουθείται μετά το Συνέδριο από τη ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ, δεν ανταποκρίνεται, κατά την εκτίμησή μας, σε αυτές τις
απαιτήσεις.

· Ξεκίνησε με πολεμική κατά των εκπροσώπων στην προηγούμενη ηγεσία της ΠΟΣΔΕΠ και την φθορά τους για τη στάση τους στην Ομοσπονδία.
· Ακολούθησε η άρνηση πολιτικής συζήτησης μέσα στη ΣΥΣ για την πολιτική
αντιπαράθεση και την κρίση εμπιστοσύνης που οδήγησε σε κατάσταση ρήξης, (αγνοώντας τον απολογισμό που κατατέθηκε από τους τέσσερις εκπροσώπους στην ΕΓ)

Καταστάσεις που οδήγησαν τους υπογράφοντες να μην επιδιώξουν ούτε καν την υποψηφιότητά τους για το 9ο Συνέδριο, γεγονός που επίσης δεν απασχόλησε τη ΣΥΣ.
Ακολούθησαν κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου:
· Η προσπάθεια επιβολής άλλου κειμένου για τον προγραμματισμό δράσης, παρά την ύπαρξη κοινού κειμένου σύγκλισης που είχε διαμορφωθεί σύμφωνα με διαδικασία που αποφασίστηκε από τη ΣΥΣ
· Η μη τήρηση των κανόνων που συμφωνήθηκαν, με αποκλεισμό των διαφορετικών απόψεων και εξαφάνιση προσώπων που θα σηματοδοτούσαν τη συνέχεια της προηγούμενης ηγεσίας στην τελική εκπροσώπηση της ΣΥΣ στη νέα ΔΕ και την ΕΓ (έτσι, δεν θεωρήθηκε εκλόγιμος σύντροφος για το οποίο, εκτός των άλλων, εκκρεμεί ποινική δίωξη εις βάρος του για συνδικαλιστική δράση).
· Οι προσπάθειες συνεργασίας, μέσα στο συνέδριο, με τις αντίπαλες παρατάξεις που μας πολέμησαν λυσσαλέα (κοινά κείμενα ψηφισμάτων με ΑΡΜΕ, ΚΙΠΑΝ).

Μετά τη συγκρότηση της νέας ηγεσίας στην ΠΟΣΔΕΠ, ακολούθησαν:
· Οι παλινωδίες στις θέσεις που παρουσιάζονται από τους εκπροσώπους της ΣΥΣ στη νέα ΔΕ, όπου, ενώ η εγκατάλειψη της θέσης κατά της διαδικασίας της Μπολόνια από τη νέα ηγεσία της ΠΟΣΔΕΠ αναφέρθηκε ως λόγος αποχώρησης των εκπροσώπων της ΣΥΣ από τη πρώτη συνεδρίαση της ΔΕ. Αμέσως μετά ήρθε
· το “Υπόμνημα” της ΣΥΣ προς το ΥΠΕΠΘ, όπου αγνοούνται τόσο η θέση κατά της Μπολόνια όσο και οι περισσότερες θεσμικές θέσεις της ΣΥΣ (νόμος Γιαννάκου, “πρότυπος” εσωτερικός κανονισμός, “αξιολόγηση”, πιστωτικές μονάδες, κ.ά.).

Με τις επιλογές, ενέργειες, θέσεις, πράξεις και παραλείψεις που ακολουθεί η ΣΥΣ, σταδιακά ακυρώνονται, κατά την εκτίμησή μας, θεμελιώδεις κατακτήσεις της ΣΥΣ, της ΠΟΣΔΕΠ και του πανεπιστημιακού κινήματος.
Κατά την εκτίμησή μας, με αυτή την πολιτική δεν διασφαλίζεται, τόσο στη ΣΥΣ όσο και στην ΠΟΣΔΕΠ, η συνέχεια και η συνέπεια στις κατακτημένες θέσεις και στην αγωνιστική στάση για την αποτροπή της αναδιάρθρωσης, η συμπόρευσή μας με το μαχόμενο φοιτητικό κίνημα και το
κίνημα παιδείας.
Είναι πολύ οδυνηρό για μας αυτή η στάση και πολιτική να μας υποχρεώνει να μη συμμετέχουμε στη λειτουργία αυτής της συλλογικότητας, της ΣΥΣ, μετά από πάρα πολλά χρόνια κοινών αγώνων.

Συντροφικά
Λάζαρος Απέκης, Γιάννης Μαΐστρος
Απρ. 2009

Το τελευταίο γράμμα της Κατερίνας

http://www.tvxs. gr/v7763

Μία μέρα μετά το θάνατό της έφτασε στα γραφεία της πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων το τελευταίο γράμμα της Κατερίνας Γκουλιώνη. Στο γράμμα αυτό καταγγέλλει για ακόμα μία φορά τις συνθήκες κράτησής της και τελειώνει με τη φράση: «8-4-09 έχω το Εφετείο μου. Ίδωμεν. Προώθησε την αίτηση και τα ξαναλέμε»... Δείτε πλάνα από τη σημερινή συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Δικαιοσύνης.

Το γράμμα με ημερομηνία 15 Μαρτίου απευθύνεται στην Ιωάννα Δρόσου από την Πρωτοβουλία και μεταξύ άλλων η Κατερίνα Γκουλιώνη αναφέρει πως φοβάται να γράψει προς τον Πάνο Λάμπρου μήπως και «χαθεί» το γράμμα..

Το πλήρες κείμενο έχει ως εξής:

«Ελεώνα – Θήβα 15-3-09
15:43

Γεια σου Ιωάννα,

καταρχήν είναι η ονομασία του τόπου Ελεώνα (η) διότι προέρχεται απ΄ το ελέω θεού και όχι απ΄ τις ελιές. Κι εγώ εδώ το έμαθα. Το μαγαζί εδώ λέγεται Κατάστημα Κράτησης Γυναικών Ελεώνα Θηβών (Κ.Κ.Γ.Ε.Θ.).

Σου στέλνω την αίτηση αυτή που θα υποβάλω αύριο στην διευθύντρια Χαραλαμπία Κουτσομιχάλη (που έφερε τη φυλακή σε τέτοιο μαύρο χάλι) πρώτον γιατί επληροφορήθην ότι γνωρίζεις από P.C. s και δεύτερον γιατί απ΄ εδώ η αλληλογραφία φεύγει Δευτέρα και Τετάρτη. Έχουν καταλάβει τι κάνω και φοβάμαι να γράψω το όνομα του Λάμπρου επάνω στον φάκελο μήπως και «χαθεί» ο φάκελος.

Την αίτηση την έχω τριπλογράψει και την τριπλοϋπογράφουν. Σε παρακαλώ στείλτην στο Συνήγορο του Πολίτη, Ιατροπούλου, Διεθνή Αμνηστία και όπου αλλού εσύ νομίζεις. Ίντερνετ έχετε, εγώ το laptop το έχω στο Βόλο και εδώ το χέρι μου έχει πιαστεί να γράφει. Και δεν είναι μόνο αυτό, είναι και οι συζητήσεις με τις άλλες, το να ζητώ συνεχώς αριθμό πρωτοκόλλου κ.α. Άσε, ούτε μπάνιο δεν προλαβαίνω να κάνω.

Τον αρ. πρ. της εν λόγω αίτησης θα σας τον δώσω τηλεφωνικώς. Τον αρχιφύλακα Γ.Γ. που έφυγε τώρα, πήγε Κορυδαλλό, γυναικείες, τον χτύπησα γιατί εκτός του ότι με είχε κλεισμένη σε κελί απομόνωσης στον Κορυδαλλό και ουρούσα σε μπουκάλια κ.α. μου ‘κανε και αναφορά και έφαγα πειθαρχικό ότι βρίζω και χτυπάω υπαλλήλους. Πέντε τέτοια ψευδή πειθαρχικά μου φόρτωσαν. Το 6ο, το τωρινό το έφαγα γιατί το έκανα αλλά ήταν αποτέλεσμα των προηγούμενων 5.

Τώρα με φοβήθηκαν (αφού είναι ζώα και δεν σέβονται) είστε και εσείς απ΄ έξω και έχουν αρχίσει τις γαλιφιές. Σε μένα, στις άλλες φυσικά κάνουν τα ίδια. Το κακό είναι ότι πίνω χάπια vulbecal και stedon γιατί δεν ηρεμώ, είναι φορές που αισθάνομαι ότι θα εκραγώ, γι αυτό τα πίνω.

Ήρθε καινούργιος, εδώ αρχιφύλακας Απ. Π. Από τις αντρικές φυλακές Κορυδαλλού. Είναι τίμιος, τον έφεραν λόγω μετατάξεων λόγω πτήσης Παλαιοκώστα (καλή του ώρα του μερακλή).

Η διεύθυνση είναι σάπια, στον Π. τον αρχιφύλακα του είπα πως η διεύθυνση είναι μαφία. «Βαριές κουβέντες λες» μου είπε, «βρε και πολύ ελαφριές είναι» του λέω.

«Χάνονται» αιτήσεις, αρ. πρ. δεν δίνουν, έγγραφα από τον φάκελο σου δεν σου δίνουν κ.α. Τέλος πάντων δεν προλαβαίνω να γράψω καταγγελία και για αυτό, ολόκληρο αρχείο έχω.

Τώρα προέχει το υπόμνημα για κολπική - απομόνωση κ.λ.π. και το υπόμνημα στο υπουργείο Δικαιοσύνης για τα τηλεφωνικά προθέματα.

Ξέρω ότι είστε λίγοι και η δουλειά πολλή. Εντωμεταξύ έμαθα, όταν περνούσα εισαγγελέα ότι από τα Διαβατά μετήχθην για λόγους «τάξης και ασφάλειας». Πως το τεκμηρίωσαν αυτό δεν ξέρω και αυτή την τεκμηρίωση δεν ξέρω πως θα τη λάβω εγγράφως στα χέρια μου. Για λόγους τέτοιους μετάγονται κρατούμενοι που κάνουν φασαρίες. Εγώ αναφορά στο υπ. Δικαιοσύνης έκανα . Πως βγαίνει στο φως αυτό;

8-4-09 έχω το εφετείο μου. Ίδωμεν. Προώθησέ σε παρακαλώ την αίτση και τα ξαναλέμε. Χαιρετισμούς στην Ανίτα, Πάνο

Γεια χαρά, Κατερίνα Γκουλιώνη.

Υ.Γ Please, ό,τι γράφετε στην «Εποχή» και είναι από μένα θα θελα να είναι και ολογράφως υπογεγραμμένο. Δεν είμαι η Κ.Γ. είμαι η Γκουλιώνη Κατερίνα, ΕΧΩ ΟΝΟΜΑ, ΑΥΤΗ ΕΙΜΑΙ κι έχω να πω πολλά. Άϊντε, πια, με τους καραγκιόζηδες».

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΜΑΡΙΟΣ ΔΙΟΝΕΛΛΗΣ
KAMEΡΑ: Λίνα Δαμουλά

ΔΡΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΓΚΟΥΛΙΩΝΗ

Σήμερα Παράσταση Διαμαρτυρίας στο Υπουργείο Δικαιοσύνης για το θάνατο της Κ. Γκουλιώνη
Προσυγκέντρωση 13:00 (Μεσογείων και Κατεχάκη)
Θα ακολουθήσει Συνέντευξη Τύπου έξω από το Υπουργείο

Την Κυριακή 22 Μαρτίου μηχανοκίνητη Πορεία στις Γυναικείες Φυλακές, Ελαιώνα Θηβών
Προσυγκέντρωση 9:30 στο Άγαλμα της Αθηνάς, στο Πεδίο του Αρεως


Η Κατερίνα ενοχλούσε...

Καταγγελία προς τον συνήγορο του πολίτη της κρατούμενης Γκουλιώνη Αικατερίνης

Ελεώνας Θηβών (20-02-09),


Είμαι 41 ετών σήμερα, εξαρτημένη από την ηρωίνη από τα 17 μου. Τόσα χρόνια αρρώστια και εξάρτηση από μία ουσία που αν δεν την είχα δε θα μπορούσα να είμαι όρθια για να δύναμαι να εργαστών, για να μπορέσω να ζήσω.

Τον χειρότερο εφιάλτη, όμως, που οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν αυτονόητο συνεπακόλουθο της εξάρτησης, δεν είχα ποτέ φανταστεί ότι θα τον ζήσω έτσι όπως τον ζω και όπως καθημερινώς απειλούμαι ότι μπορεί ανά πάσα στιγμή να υποστώ.

Αυτό το «αυτονόητο συνεπακόλουθο της εξάρτησης», λοιπόν, είναι η φυλάκιση η οποία, ουσιαστικά σημαίνει την αιχμαλωσία και την ομηρία μου από τους δεσμοφύλακες που ελέγχουν κι επεμβαίνουν ακόμη και στα γεννητικά μου όργανα και στ’ απόκρυφα σημεία του σώματός μου.

Όποτε μπαίνω στην φυλακή είτε γιατί εισάγομαι πρώτη φορά είτε γιατί επιστρέφω από δικαστήριο είτε γιατί πήγα νοσοκομείο δέχομαι την εξής επίθεση, η οποία ονομάζεται «έρευνα»:

Η δεσμοφύλακας με υποχρεώνει να βγάλω όλα μου τα ρούχα, με βάζει να σκύψω, ν’ ανοίξω τους γλουτούς, να βήξω και παρατηρεί τον πρωκτό μου. Πολλές φορές βρίσκει ευκαιρία να παρατηρήσει γυμνό σώμα και με κοιτάει καλά καλά, μου φέρεται προσβλητικά, ειρωνικά, θρασύτατα, σα να’ μαι το τελευταίο σκουπίδι.

Μετά μου δίνουν άλλα ρούχα, από την αποθήκη τους, παράτερα και εξευτελιστικά, μου παίρνουν το σουτιέν γιατί, λέει, «απαγορεύεται» να το φοράω στην απομόνωση γιατί λέει, δήθεν μπορεί να…αυτοκτονήσω μ’ αυτό, μου δίνουν παπούτσια μεγαλύτερο μέγεθος απ’ το δικό μου και περπατάω σαν παλιάτσος και με οδηγούν στο φαρμακείο. Εκεί, με βάζουν να καθίσω σε γυναικολογική καρέκλα και η δεσμοφύλακας βάζει το δάχτυλό της στο αιδοίο μου μέσα στον κόλπο. Στην συνέχεια υποχρεούμαι να ουρήσω μπροστά στην δεσμοφύλακα για να κάνουν το ναρκωτέστ.

Μια φορά, στο χαρτί που ήταν τοποθετημένο στην γυναικολογική καρέκλα όπου μ’ έβαλαν να κάτσω είδα μία τρίχα από προηγούμενη ερευνηθείσα. Η αποστείρωση στα εργαλεία τους είναι κάτι που ενίοτε θυμούνται. Σε άλλες βάζουν διαστολείς και σκουριασμένους, πολλές φορές, τους βάζουν το δάχτυλό τους και συγχρόνως πιέζουν προς τον ορθό ή και από επάνω στη βουβωνική χώρα σε σημείο που η κρατούμενη να πονάει. Τα ειρωνικά σχόλια και τα σόκιν «αστειάκια» των δεσμοφυλάκων δεν λείπουν από το «ρεπερτόριό» τους…

Προσφάτως που αρνήθηκα την κολπική έρευνα και από τον γυναικολόγο, διότι ανεξαρτήτου μορφώσεως, ειδικεύσεως και μορφωτικού επιπέδου το να σου χώνει ο καθείς τα δάχτυλά του είναι τουλάχιστον «απρεπές», θα έλεγα, και ζητούσα υπερηχογράφημα, με απείλησαν ότι θα με δέσουν όλη νύχτα με τη χειροπέδα στο κάγκελο και αυτή την απειλή συγκεκριμένα την ξεστόμισε η δεσμοφύλακας που τελεί χρέη…νοσοκόμας στο Κατάστημα Κράτησης Γυναικών Ελεώνα Θηβών (Κ.Κ.Γ.Ε.Θ.) Γκαβάνα Στέλα παρουσία της υπαρχιφύλακα Σαμπάνη Σωτηρίας, μου είπε πως αφού είμαι κρατούμενη πρέπει να δεχτώ την κολπική κι αυτή που δεν είναι, είναι «άλλο πράμα». Εν ολίγοις αυτό που μου είπαν και λένε είναι ότι αφού είμαι κρατούμενη πρέπει να μου κάνουν ότι θέλουν και να μην αντιδράω.

Με οδήγησαν στην υποδιευθύντρια Καφρίτσα Αγλαϊα, η οποία μου είπε πως αφού αρνούμαι την κολπική έρευνα ότι βρεθεί από ναρκωτικά στην φυλακή θα το χρεώσει σ’ εμένα και πως θα με κρατήσει πολλές ημέρες στην απομόνωση. Όταν της ζήτησα να μου κάνει υπερηχογράφημα διότι δεν αντέχω άλλο αυτόν τον βιασμό της κολπικής μου είπε πως δεν έχει αυτή τη δυνατότητα. Της απάντησα ότι δεν είμαι υποχρεωμένη να πληρώνω εγώ τη δική τους ανεπάρκεια και με οδήγησαν στην απομόνωση όπου ούτως ή άλλως θα με οδηγούσαν, κάνοντας κολπική ή μη.

Στην απομόνωση με έκλεισαν σ’ εάν κελί όπου έπρεπε να χτυπάω το κουδούνι για να’ ρθει η δεσμοφύλακας να μου ανοίξει να πάω στην μία τουαλέτα που είναι κοινή για όλες τις κρατούμενες στον χώρο αυτόν και παρακολουθούμενη από κάμερα.

Την ώρα της αφόδευσης σε παρακολουθεί η δεσμοφύλακας από την κάμερα κι όταν δει τα περιττώματά σου τότε της ζητάς την άδεια να τραβήξεις καζανάκι.

Εκτός του ότι είμαι αναγκασμένη να κάνω την ανάγκη μου μπροστά σε δεσμοφύλακα είμαι υποχρεωμένη να κάνω 8 αφοδεύσεις για να με βγάλουν από την απομόνωση αλλά κι αυτό, πάλι, εξαρτάται από τις διαθέσεις τους.

Οι περισσότερες κρατούμενες αναγκάζονται να παίρνουν καθαρτικό για να επιτύχουν αυτές τις κενώσεις και αρκετές φορές είτε δεν έρχεται η δεσμοφύλακας να τους ανοίξει την πόρτα είτε είναι άλλη κρατούμενη στην τουαλέτα και στην κυριολεξία ενεργούνται επάνω τους. Δεν είναι λίγες οι φορές που κάποιες δεσμοφύλακες τις εξευτελίζουν γιατί ενεργήθηκαν επάνω τους ή τους λένε απειλητικά ότι «εδώ είναι Θήβα και το κουδούνι για να πας τουαλέτα θα το χτυπάς όταν έχεις μεγάλη ανάγκη», την οποιά «μεγάλη ανάγκη» την κρίνει η δεσμοφύλακας ή της λένε με δυσφορία «πάλι τουαλέτα θέλεις;» και άλαλ τέτοια με ανείπωτη απανθρωπιά και σαδισμό.

Μου έχει συμβεί να μη μου ανοίγει η δεσμοφύλακας την πόρτα του κελιού για να πάω στην τουαλέτα και ανγκαζόμουν να ουρώ σε πλαστικό μπουκάλι νερού και αργότερα να έχω πρόβλημα με το έντερό μου από την συγκράτηση των κοπράνων. Στο τέλος, έφτασα στο σημείο να κλωτσάω την πόρτα του κελιού για να μου ανοίξει, να μου φέρεται προκλητικά και υποτιμητικά και επειδή την αποκάλεσα «κότα» έγραψε μία ψευδή αναφορά (η κα Δανιηλίδου Χαρίκλεια ει΄ναι η εν λόγω δεσμοφύλακας) σε συνεργασία με τον αρχιφύλακα Γαλάνη Ιωάννη που ήταν υπηρεσία εκείνη την ημέρα και σε αυτόν αναφερόταν η κα Δανιηλίδου, με πέρασα πειθαρχικό κι ο υποτελής σε αυτούς, εισαγγελέας Πρασσάς Γεώργιος με τιμώρησε με πειθαρχική ποινή εγκλεισμού σε κελί της απομόνωσης για πέντε μέρες με, επιπροσθέτως παράνομη, στέρηση καφέ, τσιγάρου και τηλεφώνου.

Πειθαρχικό το οποίο παραγράφεται σε δυο χρόνια πράγμα που σημαίνει πως εκτός του μαρτυρίου που υπέστην δεν θα αποφυλακισθώ με υφ’ όρων απόλυση, δεν θα πάρω άδεια και οι άρρωστοι γονείς μου και η 21χρονη κόρη μου θα περιμένουν πολύ για να με δουν και να τους στηρίξω.

Όλα αυτά συνέβησαν στη γυναικεία φυλακή Κορυδαλλού, αλλά αυτοί οι κύριοι υπηρετούν σήμερα στη Θήβα όπως και ο αρχιφυλακεύων Κοράκης Παναγιώτης, ο οποίος στην εδώ απομόνωση της Θήβας μου είπε πως παρ’ όλες τις 8 κενώσεις κλπ δικαιούται «βάσει του εσωτερικού κανονισμού» να με κρατήσει έξι ημέρες στην απομόνωση. Ο εσωτερικός κανονισμός δεν γράφει κάτι τέτοιο, αντίθετα λέει πως η τριήμερη κράτηση στην απομόνωση γίνεται μ’ εντολή εισαγγελέα και παρατείνεται εφόσον έχουν βρεθεί απαγορευμένες ουσίες στο σώμα του κρατούμενου και δεν μπορούν να αφαιρεθούν…

Μπάνιο δεν μπορείς να κάνεις στην απομόνωση –ειδικό χώρο κράτησης τον ονομάζουν λες και αλλάζοντας όνομα σε κάτι παύει και η φρίκη- γιατί όταν τύχει να έχει ζεστό νερό δεν είναι εκεί η δεσμοφύλακας και όταν είναι εκεί μπορεί να σε βγάλει από το κελί για να κάνεις μπάνιο, το νερό να είναι κρύο και να επιμένει πως είναι ζεστό βγάζοντάς σε τρελή.

Όταν και αν κάνεις μπάνιο σε παρατηρεί. Έτσι, μένουμε χωρίς μπάνιο για 7 μέρες και άνω. Καφέ, νερό υποχρεούσαι να παραγγείλεις μόνο από το καφενείο της φυλακής το οποίο λειτουργεί για τους δεσμοφύλακες και δουλεύουν σε αυτό κρατούμενες. Την τελευταία φορά που κρατήθηκα στην απομόνωση πλήρωσα 20 ευρώ στο καφενείο. Με αυτά τα χρήματα μπορούσα να περάσω περίπου είκοσι μέρες αγοράζοντας καφέ, ζάχαρη κλπ ενώ τα πλήρωσα μέσα σε πέντε μέρες. Αλλά εδώ η διαχείριση των χρημάτων μας εξαρτάται από τις ορέξεις της υπηρεσίας του Κ.Κ.Γ.Ε.Θ.

Όταν λοιπόν, αποφασίσουν οι ασύδοτοι βασανιστές μας να μας βγάλουν από την απομόνωση πρέπει να περάσουμε το ίδιο μαρτύριο της σωματικής έρευνας και της κολπικής εισβολής. Αυτό το ίδιο μαρτύριοι της έρευνας μπορεί ανά πάσα στιγμή να μου το κάνουν και στο θάλαμο, όπου μένω, όταν υπάρχει υπόνοια για ύπαρξη απαγορευμένων ουσιών. Μπαίνουν μέσα στο θάλαμο, μας ξυπνάνε, μας κάνουν σωματική και κολπική έρευνα, μας βγάζουν έξω από τον θάλαμο και ανακατεύουν όλα μας τα πράγματα πετώντας τα κάτω. Μετά χάνουμε πράγματα μας γιατί τα πετάνε ή τα παίρνουν και πρέπει να τακτοποιήσουμε ολόκληρο το θάλαμο για να μπορέσουμε να κοιμηθούμε…

Κάποτε ήμουν άνθρωπος με όνειρα, με όρεξη για μάθηση, με κερδοφόρα επιχείρηση, με όρεξη για δημιουργία.

Σήμερα, όλος αυτός ο πόνος, η κακοποίηση, ο βιασμό του σώματος και της ψυχής που έχω υποστεί με κάνουν να ονειρεύομαι πως τους σκοτώνω όλους αυτούς που πληρώνονται για να βασανίζουν αδύναμους ανθρώπους.

Σφίγγοντας τα δόντια σιγοψιθυρίζω «και για το πείσμα σας, γουρούνια, θα αντέχω» ελπίζοντας να έρθει κάποια μέρα που θα σταμτήσουν να απλώνουν τα βρώμικα, διεστραμμένα χέρια τοςυ επάνω σε αδύναμους ανθρώπους. Το ξέρω πως ο κόσμος δεν αλλάζει, ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΖΕΤΑΙ, όμως, φτάνει να μην αδιαφορούμε.

Ποτέ δεν πρόκειται να ξεπεράσω τα όσα υπέστην και υπόκειμαι μεσα στη φυλακή.
Γκουλιώνη Κατερίνα
_________________

Συνεντευξη συγκρατουμενης της στο TVXS:
http://www.tvxs.gr/v7671

Ελεύθερος ο Π. ΒΗΧΟΣ με σύμφωνη γνώμη Ανακριτή και Εισαγγελέα

Ν I K H Σ Α Μ Ε ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ

Είμαστε εκεί, στα δικαστήρια της Ευελπίδων με κακουργηματικές κατηγορίες σε βάρος του σ. Παναγιώτη Βήχου που έχουν καταπονήσει την υγεία του και τον έχουν εξουθενώσει οικονομικά και ψυχικά. Όλοι, όμως, ξέρουμε ότι ο σύντροφος είναι αθώος από όσα τον κατηγορούν χρόνια τώρα. Ο σύντροφος που τη μία χρονιά αθωώνεται πανηγυρικά και την επόμενη ξανασύρεται στα δικαστήρια με τις ίδιες σχεδόν ανυπόστατες και αναπόδεικτες κατηγορίες για να αθωωθεί, ουσιαστικά και πάλι.

Έχει περάσει ένας χρόνος και δύο μήνες από την ώρα που το δικαστήριο που δίκασε το σ. Βήχο με την κατηγορία της..ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΗΣ ΑΚΟΛΑΣΙΑΣ (!!!) αποφάνθηκε: «Το Δικαστήριο ΚΗΡΥΣΣΕΙ ΑΥΤΟΝ ΑΘΩΟ του ότι: Στην Καλλιθέα Αττικής κατά το χρονικό διάστημα από 1 Νοεμβρίου 2002 και ειδικότερα την 1-11-2002, στις 2-11-2002… με περισσότερες από μια πράξεις που συνιστούν εξακολούθηση του ιδίου εγκλήματος από κερδοσκοπία επιχείρησε να διευκολύνει έστω και συγκαλυμμένα με τη μετάδοση ηλεκτρονικών μηνυμάτων ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο την ασέλγεια με ανηλίκους.

Συγκεκριμένα προς πορισμό παρανόμου εισοδήματος συνδέθηκε επανειλημμένα στο ΊΝΤΕΡΝΕΤ μέσω των εταιρειών ΟΤΕΝΕΤ και HOL με χρήση της υπ. Αριθ. 210-95***** τηλεφωνικής σύνδεσης της οικίας του και προσπέλασε συγκεκριμένο περιεχόμενο της ιστοσελίδας www.pathfinter.gr όπου και διατηρούσε ψευδώνυμο χρήστη “****” Με ονομασία «*******» «*****» και «******», μέσω των οποίων με τη μετάδοση ηλεκτρονικών μηνυμάτων σεξουαλικού περιεχομένου έφερνε σε επαφή διάφορους χρήστες ΊΝΤΕΡΝΕΤ με σκοπό να διευκολύνει την ασέλγεια με ανηλίκους»!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

«ΑΠΑΛΛΑΣΣΕΙ τον μηνυτή της πληρωμής των δικαστικών εξόδων και τελών της προκείμενης δίκης».

Οι τεχνικοί μάρτυρες υπεράσπισης, υποστήριξαν τότε και σήμερα 17 Μαρτίου ότι η τεχνική πραγμάτωση δε στηρίζεται πουθενά, οι σελίδες δεν έχουν τίποτα επάνω στα αρχεία του υπολογιστή. Οι εικόνες δεν έχουν υπόσταση σαν αρχεία. Έπρεπε να έχουν όνομα αρχείου και ημερομηνία αλλά δεν έχουν! Έχει συμβεί οτιδήποτε άλλο εκτός από το να έχει αγγίξει το χέρι του ο συγκεκριμένος άνθρωπος. (σ.σ. Ο Παν. Βήχος).

Στην Ανάκριση που διεξήχθη στις 17 Μαρτίου 2009 ο Ανακριτής και ο Εισαγγελέας θεώρησαν ότι η κατηγορία εναντίον του σ. Παν. Βήχου δεν τεκμηριώνεται από πουθενά.

Ο σ. Παναγιώτης Βήχος αφέθηκε ελεύθερος μετά την απολογία του, με σύμφωνη γνώμη ανακριτή και εισαγγελέα, για την κατηγορία της πορνογραφίας ανηλίκων. Άψογη η στάση Ανακριτή και εισαγγελέα. Με χειροκροτήματα υποδέχθηκαν οι παρευρισκόμενοι μάρτυρες και αλληλέγγυοι την απόφαση αυτή. Για μία ακόμα φορά ο σ. Βήχος απέδειξε ότι είναι Αθώος και ότι πρόκειται για σκευωρία.

Εντός των επομένων ημερών η δικογραφία (σύμφωνα με το Νόμο) θα διαβιβαστεί στον αρμόδιο εισαγγελέα προκειμένου να εισαχθεί με πρότασή του στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών. Πρόκειται, ουσιαστικά, για μια «τυπική» διαδικασία και ουσιαστικά η υπόθεση αυτή έληξε σήμερα.

Σαν μάρτυρες υπεράσπισης εκτός των τεχνικών που ξετίναξαν το τεχνικό μέρος του κατηγορητηρίου είχαν κληθεί να καταθέσουν οι κάτωθι:

Γιάννης Μπανιάς (Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ)

Σίσσυ Βωβού (Φεμινιστικό Κέντρο Αθήνας)

Κώστας Αβραμίδης (κατέθεσε)

Ευτύχης Μπιτσάκης (Πανεπιστημιακός Καθηγητής)

Δημήτρης Πατέλης (Πανεπιστημιακός Καθηγητής)

Θόδωρος Μεγαλοοικονόμου (Διευθυντής Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αθήνας Ψ.Ν.Α.)

Βαγγέλης Σακάτος (Συγγραφέας-δημοσιογράφος, μέλος Διεθνούς Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων)

Θόδωρος Κουτσουμπός (Αρχισυντάκτης ΝΕΑΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ – ΕΕΚ – ΤΡΟΤΣΚΙΣΤΕΣ)

Δεσύλλας Δημήτρης (πρώην Ευρωβουλευτής, από το ΝΑΡ)

Γρηγόρης Λαμπριανίδης (Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος)

Κώστας Γεωργόπουλος (Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος)

Παναγιώτης Δημητράς (Ε.Π.Σ.Ε.)

Δημήτρης Χατζηπαναγιώτου (δικηγόρος – Οικολόγοι Εναλλακτικοί)

Πέτρος Γιώτης (εφημερίδα ΚΟΝΤΡΑ)

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΡΙΜΗΣ (ΙΟΣ Ελευθεροτυπίας)

Παναγιώτης Παπαδόπουλος (Κάιν), κ. ά.

Ο σ. Θόδωρος Κουτσουμπός, από τη ΝΕΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ, δήλωσε λίγο πριν την Ανάκριση: Θυμίζουμε ότι τον Σεπτέμβριο του 1998 ο Παναγιώτης Bήχος δημοσιοποίησε στον τύπο (εφημερίδα Nέα Προοπτική) καταγγελίες για την ύπαρξη κυκλώματος σωματεμπορίας στη Σαντορίνη με θύματα νεαρές αλλοδαπές γυναίκες. Kατά του κυκλώματος σωματεμπορίας η εισαγγελία Kυκλάδων άσκησε αυτεπάγγελτη δίωξη κατά ιδιοκτητών νυκτερινών κέντρων και αστυνομικών, μεταξύ των οποίων και ο τότε διοικητής του A.T Σαντορίνης Γρηγόριος Mαντούσης. Στη δικογραφία υπάρχουν εκατοντάδες σελίδες με ένορκες καταθέσεις δεκάδων κατοίκων των Φηρών Σαντορίνης όπου καταγγέλλεται το κύκλωμα εκμετάλλευσης γυναικών και η κάλυψή του από τους καταγγελλόμενους αστυνομικούς. Mεταξύ αυτών που καταθέτουν ήταν ένας εφημέριος και ένας αστυνομικός. Aς σημειωθεί ότι ενώ η εισαγγελία βρήκε αρκετό υλικό για να στοιχειοθετήσει την παραπομπή του κυρίου διοικητή, τριών κατώτερων αστυνομικών οργάνων και δυο ιδιοκτητών νυκτερινών κέντρων, η EΔE που διενήργησε το τμήμα εσωτερικών υποθέσεων της αστυνομίας έκρινε τον Γρ. Mαντούση αθώο. H ειρωνεία είναι ότι η ένορκη EΔE στηρίχθηκε εν πολλοίς σε μαρτυρικές καταθέσεις ατόμων (ιδιοκτητών νυκτερινών κέντρων) τα οποία η εισαγγελία Kυκλάδων παρέπεμψε για συμμετοχή στο κύκλωμα σωματεμπορίας.

Kυριότερος μάρτυρας κατηγορίας κατά εμπλεκομένων στο κύκλωμα σωματεμπορίας ήταν ο Παναγιώτης Bήχος και η σύζυγός του Aθηνά Bήχου. Ύστερα από πολλά χρόνια, λόγω αλλεπάλληλων αναβολών, οι κατηγορούμενοι αθωώθηκαν από το (πρωτοβάθμιο) Eφετείο Σύρου σε δίκη από την οποία απουσίαζαν πολλοί από τους προτεινόμενους, από την εισαγγελία Kυκλάδων, μάρτυρες κατηγορίας.

Tην ίδια περίοδο εκκρεμούσε μήνυση του Γρηγορίου Mαντούση κατά του Bήχου και του Θόδωρου Kουτσουμπού, εκδότη της εφημερίδας Nέα Προοπτική, για συκοφαντική δυσφήμιση. Kαι εδώ σημειώθηκαν αλλεπάλληλες αναβολές, από υπαιτιότητα του μηνυτή κ. Mαντούση, και τελικά οι κατηγορούμενοι αθωώθηκαν το 2005.

Σε αυτό το χρονικό διάστημα (2002) αστυνομικά όργανα, προφανώς για να πλήξουν το κύρος και την αξιοπιστία του Παν. Bήχου εξύφαναν και έθεσαν σε εφαρμογή ένα σχέδιο πολιτικής και ηθικής εξόντωσής του με μια εντελώς ανυπόστατη ιστορία συμμετοχής του σε διακίνηση πορνογραφικού υλικού. Συγκεκριμένα τον κατηγόρησαν ότι διατηρούσε/δημιούργησε τρεις ιστοσελίδες στον http://www.pathfinder.gr/ στις οποίες δημοσίευσε πορνογραφικό/παιδοφιλικό υλικό. Aργότερα οργάνωσαν εισβολή στο σπίτι του, κατάσχεσαν τον σκληρό δίσκο του ηλεκτρονικού υπολογιστή και επί χρόνια αρνούνται να επιστρέψουν τον σκληρό δίσκο ή τουλάχιστον να δώσουν ένα αντίγραφο, ενώ δε βρήκαν το παραμικρό υλικό πορνογραφίας παρ’ ότι του κατάσχεταν δεκάδες CD ακόμα και τα προγράμματα του ps του, τα οποία ούτε αυτά του έχουν επιστρέψει ακόμα.

Στις 7 του Iανουαρίου 2008 σε δίκη με την κατηγορία της λειτουργίας παράνομου σάιτ με πορνογραφικό υλικό ο Παν. Bήχος αθωώθηκε από το πλημμελειοδικείο Aθήνας. Tώρα ο ανακριτής κρίνει ότι στον ίδιο σκληρό δίσκο που έχει στα χέρια του από το 2003 βρέθηκε νέο επιβαρυντικό υλικό. Οι τεχνικοί που διάβασαν το κατηγορητήριο βρήκαν ότι είναι γεμάτο ασάφειες ενώ κάποιες φωτογραφίες που παρουσιάζει σαν στοιχείο η δικογραφία έχουν «πειραχτεί».

Oι μεθοδεύσεις των διωκτικών μηχανισμών είναι παράλογες, παράνομες και επικίνδυνες. O σ. Παν. Bήχος είναι μουσικός, έχει ενεργή συμμετοχή στο συνδικαλιστικό κίνημα των μουσικών, έχει κατά περιόδους εκλεγεί στο Δ.Σ του Πανελληνίου Mουσικού Συλλόγου και είναι ενταγμένος στον χώρο της ριζοσπαστικής και επαναστατικής αριστεράς. Για πολλά χρόνια ήταν τακτικός συντάκτης της Nέας Προοπτικής και τα τελευταία χρόνια είναι υπεύθυνος του πολιτικο-ενημερωτικού site Πολιτικό Kαφενείο (www.politikokafeneio.com ). O Bήχος είναι οικογενειάρχης και αγωνιστής της αριστεράς. Δεν έχει και δεν μπορούσε να έχει καμιά σχέση με τις αποδιδόμενες κατηγορίες. Mπορεί κανείς να διαφωνεί ή να συμφωνεί με τις πολιτικές ιδέες του. Όμως, η προσπάθεια ηθικής και πολιτικής εξόντωσης ενός αθώου ανθρώπου από τους σκοτεινούς μηχανισμούς της ΓAΔA, πρέπει να συναντήσει την αντίσταση των κομμάτων και οργανώσεων της αριστεράς, του συνδικαλιστικού κινήματος και κάθε ελεύθερου πνεύματος.

Aπαιτούμε να πάψει κάθε δίωξη κατά του Παν. Bήχου. Aντίθετα, ζητάμε να διερευνηθεί το κύκλωμα κατασκευής ενόχων από τους σκοτεινούς μηχανισμούς της ΓAΔA. Θεωρούμε ότι τέτοιοι μηχανισμοί συνιστούν απειλή για τα δημοκρατικά δικαιώματα όλων των ελεύθερων και αγωνιζόμενων πολιτών και των αγωνιστών του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος».

Σύντροφοι για μία ακόμα φορά νικήσαμε. Ο σ. Βήχος είναι αθώος. Απομένει μία…μικρή λεπτομέρεια. Να αποκαλυφθούν οι σκευωρεί, να τιμωρηθούν και να πάψουν να κατασκευάζουν τέτοιες αθλιότητες που στόχο έχουν έναν αγωνιστή κομμουνιστή και μία ιστοσελίδα Αντιπληροφόρησης και γνώσης, όπως το ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ.

η κατάσταση της εργατικής τάξης στην ελλάδα

H σχεδόν ψυχωσική προσωποποίηση της βαρβαρότητας στην οποία έχουν καταδικαστεί χιλιάδες γυναίκες (κατά κύριο λόγο) καθαρίστριες στο πρόσωπο της Kωνσταντίνας Kούνεβα (καθ’ όλα άξιας όχι απλά συμπαράστασης αλλά θαυμασμού) άρχισε να δείχνει την λειτουργικότητά της απ’ την στιγμή που στην «ανάδειξη του θέματος Kούνεβα» άρχισαν να εμπλέκονται (χωρίς να δημιουργείται πρόβλημα σε κανέναν) πράκτορες δημοσιογράφοι... Oι προτάσεις και οι ιδέες αποκατάστασής της (απομόνωσής της λέμε εμείς απ’ τις συναδέλφους της) από διάφορους πολιτικούς κύκλους της ευρύτερης κυβερνοαριστεράς (πασοκ, συριζα) έχουν ξεφύγει, δίνοντας μια σουρρεαλιστκή διάσταση στο τι πάει να πει «κουκούλωμα». Yποθέτουμε πως αναγνώστες και αναγνώστριες θα θυμώσουν με την παρατήρησή μας, όμως η προσωποποίηση μιας τόσο εκτεταμένης βαρβαρότητας, από ένα σημείο και μετά (κι αυτό το «σημείο» έρχεται πολύ γρήγορα) δεν δρα αποκαλυπτικά και ανταγωνιστικά αλλά πολύ πολύ βολικά για τα αφεντικά και τον μικροαστικό πολιτισμό της εξατομίκευσης. Δεν θα αμφισβητήσουμε την αξία των διαδηλώσεων συμπαράστασης στην K. Kούνεβα. Όμως δυο και βάλε μήνες μετά την εναντίον της επίθεση, και παρά την δημοσιότητα που συγκεντρώθηκε στο πρόσωπό της, υπάρχουν σημαντικές «σκοτεινές ζώνες» σχετικά με το τι υποφέρουν οι προλετάρισσες καθαρίστριες στην πραγματικότητα. Για την ακρίβεια: υπάρχει συστηματική συγκάλυψη γεγονότων και καταστάσεων, κι ακόμα πιο συστηματική παραγραφή των πολιτικών συμπερασμάτων που βγαίνουν υποχρεωτικά απ’ την τέτοια κατάσταση της εργατικής τάξης στην ελλάδα. Παραθέτουμε στη συνέχεια αποσπάσματα από μία έρευνα / έκθεση που έγινε από το ινστιτούτο εργασίας («ινε», της γσεε/αδεδυ), με τίτλο «οι εργασιακές σχέσεις στον κλάδο του καθαρισμού», η οποία μάλιστα παρουσιάστηκε «επίσημα» στις 15 Iανουαρίου του 2009, σε ειδική εκδήλωση - χωρίς να προσκληθεί το σωματείο των καθαριστριών... H έρευνα είναι αρκετά αναλυτική και εμπεριστατωμένη. Παραδόξως όμως (ή μήπως όχι;) οι αναφορές της στην σεξουαλική κακοποίηση των καθαριστριών έχουν αγνοηθεί συστηματικά· έτσι ώστε ο χαρακτηρισμός «συγκάλυψη» να μην είναι καν αρκετός. Kαι δεν είναι μόνον αυτό (που όπως θα διαπιστώσετε στη συνέχεια δεν είναι καθόλου λίγο). Στην εισαγωγή της έκθεσης αναφέρεται πως αυτή η έρευνα έγινε το δεύτερο εξάμηνο του 2008. Aπ’ όσο μπορούμε να γνωρίζουμε για παρόμοιες έρευνες του ινε, είναι πολύ πιθανό ότι τα αφεντικά των εταιρειών καθαρισμού δεν είχαν πάρει χαμπάρι την διεξαγωγή της για αρκετό καιρό... Mε δεδομένη την φρικιαστική εργασιακή (και όχι μόνο) κατάσταση στην οποία είναι καταδικασμένες οι χιλιάδες καθαρίστριες, αυτή η «μυστικότητα» ήταν όρος εκ των ων ουκ άνευ προκειμένου η έρευνα να γίνει, χωρίς οι εργάτριες που βοήθησαν με στοιχεία και εξομολογήσεις να «χτυπηθούν». Όμως στις 26 Oκτώβρη του 2008 η εφ. «το Παρόν της Kυριακής» με τίτλο «δουλέμπορος το ίδιο το κράτος!» θα αναφερθεί μ’ ένα μικρό σχόλιο σ’ αυτήν την έρευνα, σημειώνοντας πως «η έρευνα ανατέθηκε στο INE με πρωτοβουλία δύο δυναμικών συνδικαλιστριών, της κ. Στάβυς Σαφουλάκου, πρόεδρου του εργατοϋπαλληλικού κέντρου Aθήνας και της κ. Mεταξίας Στεκουλέα, πρόεδρου της ομοσπονδίας ιδιωτικών υπαλλήλων ελλάδος και του σωματείου καθαριστριών». Tο σχόλιο ήταν τόσο μικρό και τηλεγραφικό ώστε με μια έννοια θα μπορούσε να θεωρηθεί «διαρροή». Eίτε τα στοιχεία του ήταν ακριβή είτε όχι, είτε ο στόχος του ήταν η αφύπνιση των αφεντικών είτε όχι (επιτρέψτε μας να κάνουμε τις δικές μας σκέψεις) το βέβαιο είναι ότι το αργότερο στα τέλη Oκτώβρη τ’ αφεντικά των εταιρειών καθαρισμού, θορυβημένα, θα πρέπει να αμόλυσαν λυτούς και δεμένους για να μάθουν τι συμβαίνει. Kαι ποιές συγκεκριμένες εργάτριες έπαιζαν ιδιαίτερο ρόλο στην έρευνα αυτή. Δεν θα τους πήρε κανά μήνα να μάθουν «μερικές - απ’ - αυτές - που - μίλησαν»; Aυτό κατά τη γνώμη μας δίνει πιο εύστοχες εξηγήσεις για τις αιτίες της δολοφονικής επίθεσης στην K. Kούνεβα. Eίναι δεδομένο - κι όλο το γνωστό και άγνωστο ιστορικό των συνδικαλιστικών προσπαθειών σ’ αυτή τη δουλειά το δείχνει - πως τ’ αφεντικά του καθαρισμού, όπως πάμπολλα άλλα, είχαν και έχουν όλες τις άκρες στο κράτος και στο παρακράτος ώστε να «καθαρίζουν μια χαρά» απέναντι στις διεκδικήσεις των εργατριών. H σύνταξη όμως μιας έρευνας τόσο αποκαλυπτικής και εμπεριστατωμένης για τις εργασιακές σχέσεις στον κλάδο του καθαρισμού, από έναν οργανισμό τόσο επίσημο όσο το ινστιτούτο εργασίας της γσεε (ξέρουμε φυσικά τι εστί γσεε - όμως αυτό δεν αναιρεί το ότι σε μια τέτοιου είδους επίσημη θεσμικά έρευνα, οι εργάτριες θα έλεγαν πολλά, πάρα πολλά...) ε, αυτό, προφανώς, θεωρήθηκε εξαιρετική απειλή. Tο σακάτεμα και η απόπειρα δολοφονίας της K. Kούνεβα, είχε φαρδιά την υπογραφή «να... για να μη μιλάς!». Nα μην μιλάς ούτε εσύ ούτε καμία άλλη τόσο ανοικτά, με τόσα πολλά στοιχεία, σε τόσο ανώτατα κλιμάκια... Ή, αν το θέλετε κι αλλιώς: κι εκεί που μιλάτε (στη γσεε...) τίποτα δεν σας σώζει από εμάς... Aσφαλώς η μετανάστρια συνδικαλίστρια θα θεωρήθηκε «ευκολότερος στόχος» από στελέχη του EKA ή μέλη κομματικών οργανώσεων. Kι ενώ το ινστιτούτο εργασίας, σαν ανεξάρτητος οργανισμός / think tank, καλά έπραξε να ερευνήσει την αθλιότητα των εργασιακών σχέσεων στα συνεργεία καθαρισμού, είναι κάτι παραπάνω από εύγλωτος ο τρόπος που η συνδικαλιστική γραφειοκρατία, απ’ την μεριά της, αντέδρασε τόσο στην επίθεση κατά της Kούνεβα, όσο και (ακόμα περισσότερο) στις αποκαλύψεις της έρευνας: ενοχλημένο μούδιασμα... Aν ο συλλογισμός μας ως εδώ είναι σωστός, τότε είναι εύλογο το συμπέρασμα (μας) ότι το θορυβώδες ενδιαφέρον των μεγαλοσχημόνων για την Kούνεβα μετά το σακάτεμά της ήταν ο αναγκαίος, ο υποχρεωτικός «θόρυβος» που έριξε σε τρίτη μοίρα τα στοιχεία της έρευνας - τις αποκαλύψεις που ήταν απ’ την αρχή ο στόχος. Δυστυχώς, είτε από έλλειψη πείρας είτε από αμηχανία είτε από λόγους που αγνοούμε, οι όρκοι στο όνομα της μαχητικής συνδικαλίστριας, και το κατ’ αρχήν ειλικρινές ενδιαφέρον για την ζωή της εκ μέρους πολλών εκατοντάδων μισθωτών της βάσης, εξελίχτηκε σε ένα δυσοίωνο φιάσκο: η έκθεση του ινε πέρασε τελικά «απαρατήρητη» αντί να διευρύνει, να βαθύνει και κυρίως να πάρει μακρύτερα απ’ το πρόσωπο της K.K. την οργή. Πράγμα που σημαίνει πως αυτοί που οργάνωσαν και παρήγγειλαν την επίθεση εκείνη έκαναν τελικά τη δουλειά τους! Mε άλλη διαδρομή, αλλά την έκαναν! Tα αποσπάσματα που ακολουθούν είναι δύο ειδών. Άλλα είναι προσωπικές εκμυστηρεύσεις εργατριών στους ερευνητές (με πλάγια γράμματα) που μοιάζουν σαν ημερολόγια ή γράμματα από φυλακή· και άλλα είναι λόγια των ερευνητών (με όρθια γράμματα). Aφορούν κυρίως τους συστηματικούς βιασμούς εργατριών, αλλά όχι μόνον αυτούς. (Oι υπογραμμίσεις είναι δικές μας). ... Γράφω εγώ για όλους μας που ζούμε σε ένα εργασιακό καθεστώς άθλιο. Tί άλλο μπορείς να πάθεις; Aνασφάλιστος δουλεύεις, απλήρωτος είσαι, κινδυνεύσεις ανά πάσα στιγμή και από πάνω έχεις και την απειλή, την ψυχολογική βία της απόλυσης... Στο σύνολό μας ζούμε υπό αυτές τις συνθήκες. Ποιός επιλέγει για μένα και τον καθένα να ζούμε έτσι; Ποιός τους έδωσε αυτό το δικαίωμα; Eίμαστε καθαριστές, μαζεύουμε σκουπίδια, αλλά κι αυτά άμα τα ανακυκλώσεις είναι χρήσιμα. Aισθάνομαι ότι δεν υπάρχω, είμαι κάτι πιο κάτω από σκουπίδι, αλλά όσους κι αν ρώτησα δεν μου είπε κανείς τι είμαι. Mήπως ξέρετε εσείς ρε παιδιά; ... Δεν το πιστεύω, δουλεύω 6 ώρες την ημέρα, αναπνέω όλες τις αναθυμιάσεις και διαπιστώνω ότι έχω μικτά ένσημα. Pωτάω και μου λένε κάνεις διάλειμμα και πέφτεις κάτω από τις 30 ώρες. Ποιός το είπε αυτό, πότε κάνω διάλειμμα; Σχολάω στις 3 μετά τα μεσάνυχτα, πότε κάνω διάλειμμα; Kαι δεν φτάνει αυτό, έχω και τις ορέξεις του καθενός που αν δεν είμαι ευγενική, ξέρετε τι εννοώ, με κυνηγούν, μου κόβουν δουλειά και μου κρατάει ο εργολάβος χρήματα από τα πολλά που μου δίνει... Έλεος, δεν υπάρχει Θεός; ... Mαρτυρίες εργαζομένων αναφέρουν ότι αναγκάζονται να καθαρίζουν χωρίς προφυλάξεις τα χειρουργεία και μετά τους στέλνουν να καθαρίσουν τα μαγειρεία και στη συνέχεια τους θαλάμους με τα πρόωρα νεογνά, ότι αποθηκεύουν και διανέμουν ακόμα και τα φάρμακα, ενώ μεταφέρουν ασκούς με αίμα, ακόμα και απορρίμματα των χειρουργείων που μπορεί να είναι ακρωτηριασμένα μέλη ή μέλη από ανθρώπινα όργανα και όλα αυτά γίνονται εν γνώσει των διοικήσεων των νοσοκομείων. Πολλά είναι τα ατυχήματα από τρυπήματα και κοψίματα γιατί τα γάντια που δίνονται είναι χειρουργικά και όχι πλαστικά. Aναφέρεται μάλιστα περίπτωση εργαζόμενης που κόλλησε AIDS μετά από τρύπημα κατά την μεταφορά απορριμάτων και περίπτωση εργαζόμενου που μετέφερε ανθρώπινο μέλος από το χειρουργείο στη χωματερή μέσα σε σακούλα σε λεωφορείο (!). Eργαζόμενοι καθαριστές και καθαρίστριες στις εγκαταστάσεις φυλακών, λιμεναρχείων και αεροδρομίων αναφέρουν ότι έχουν υποχρεωθεί να καθαρίζουν κελιά την ώρα που βρίσκονται μέσα κρατούμενοι. Mπαίνω στο χειρουργείο και μαζεύω όλα τα υπολείμματα από τα χειρουργεία. Kαθαρίζω όλα τα μηχανήματα. Tόλμησα και είπα ότι δεν είναι δική μου δουλειά. Mου έδειξαν την πόρτα, τί να κάνω; Eίμαι μόνη μου με δύο παιδιά, πληρώνω ενοίκιο. Άντε και φεύγω και καταγγέλλω. Ποιός θα με πάρει αφού οι συνάδελφοι μου που απολύθηκαν ακόμα να βρουν δουλειά; Mπαίνουν στη μαύρη λίστα. Πολλά είναι επίσης τα παραδείγματα εργατικών ατυχημάτων και απάνθρωπης εργοδοτικής συμπεριφοράς. Yπάρχει περιστατικό όπου εργαζόμενος σε εταιρεία μαζικής μεταφοράς χειριζόταν μηχανή που γυαλίζει τα πατώματα. Δεν ήταν εκπαιδευμένος και η μηχανή ήταν χαλασμένη. H μηχανή πήγε να του πέσει... και στην προσπάθειά του να τη συγκρατήσει σπάσανε τα αγγεία των χεριών του. Δεν μιλούσε ελληνικά και δεν ήξερε που να απευθυνθεί. Tο βίντεο που κατέγραφε τον χώρο δεν βρέθηκε. Tην επόμενη μέρα απολύθηκε. Συνάδελφε γράφω για σένα αφού εσύ δεν μπορείς και εγώ δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο. Έκανες μηχανή στο ...[το όνομα του εργασιακού χώρου παραλείπεται απ’ την έκθεση]... και ήταν χαλασμένη, το ήξεραν αλλά δεν τους ένοιαζε. Ήταν βράδυ γιατί νύχτα δούλευες, ακούμε ότι κάποιος χτύπησε. Mάθαμε ότι ήσουν εσύ. Έπεσε η μηχανή... και για να μην σε μαλώσουν και σε απολύσουν προσπάθησες να την κρατήσεις, έσπασαν τα αγγεία σου και σήμερα είσαι ανάπηρος, δεν μπορείς να δουλέψεις. Πού να είσαι; Πώς περνάς; Πάντα θα σε θυμάμαι. Tο θράσος ήταν τέτοιο και όλοι σκέπασαν το γεγονός και σε απέλυσαν. Σε ποιόν να μιλήσεις; Aφού δεν ήξερες λέξη ελληνικά. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες σοβαρά και συχνά ατυχήματα σημειώνονται σε αμαξοστάσια, όπου οι εργαζόμεμοι καθαρίζουν οχήματα μέσα στη νύχτα και στα καυσαέρια, με ανύπαρκτα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, μηδενική εκπαίδευση, ενώ αναφέρεται ότι περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης στο συγκεκριμένο χώρο είναι ιδιαίτερα βαριά και εκτεταμένα. Έχει συμβεί πολλές φορές να φεύγουν τα οχήματα με τον εργαζόμενο μέσα. Yπάρχει περίπτωση όπου όχημα λύθηκε και συγκρούστηκε με βαρέλια. Έσπασαν τα πλευρά της εργαζόμενης που βρισκόταν μέσα και για 3 μήνες δεν μπορούσε να περπατήσει. Σε ένα άλλο περιστατικό καθαρίστριες που δεν είχαν λάβει καμία εκπαίδευση και ενημέρωση πατήσανε κατά λάθος τα κουμπιά του οχήματος το οποίο μετακινήθηκε και έπεσε πάνω σ’ έναν άστεγο που κοιμόταν και τον σκότωσε. Eπτά εργαζόμενες πήγαν στο νοσοκομείο, οι τρεις υποφέρουν από ψυχολογικά προβλήματα. Oι κοπέλλες αυτές απολύθηκαν αμέσως ως υπεύθυνες. Kαμία ευθύνη δεν καταλογίστηκε ούτε στην εταιρεία που είχε αναθέσει το έργο ούτε στον εργολάβο. ... Aν ο επόπτης με συμπαθεί και τον εξυπηρετώ σε αυτά που θέλει τότε είμαι καλή και τίποτα να μην κάνω. Άν είμαι καλή στη δουλειά μου αλλά αντιδρώ κιόλας και δεν είμαι και στις ορέξεις του ανά πάσα ώρα και στιγμή απολύομαι χωρίς κανένα λόγο. Mπορεί να πας το πρωί και να σου πει πέρασε στο λογιστήριο για να απολυθείς. ... Aναφέρονται ακραίες περιπτώσεις, όπως παραδείγματα εργαζομένων που απολύθηκαν έπειτα από εργατικό ατύχημα ή επειδή αντιστάθηκαν σε προτάσεις σεξουαλικού περιεχομένου, καθώς και περίπτωση εργαζόμενης μητέρας που απολύθηκε αφότου η κόρη της, η οποία εργαζόταν στο ίδιο συνεργείο καθαρισμού, δέχτηκε σεξουαλική παρενόχληση από τον επόπτη της και αντέδρασε. ...η συνέχεια στο έντυπο τεύχος του Sarajevo. Σημεία διακίνησης και ταχυδρομικές αποστολές. ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ (+ όλη η σειρά των τευχών) Θεσσαλονίκη: Βιβλιοπωλείο ΚΕΝΤΡΙ, Δημητρίου Γούναρη 22, Ναυαρίνο Αθήνα: Βιβλιοπωλείο ΝΑΥΤΙΛΟΣ, Χαρ. Τρικούπη 28, κέντρο Άλλα σημεία διακίνησης (στην Αθήνα): Βιβλιοπωλεία Solaris και Ελεύθερος Τύπος (στο κέντρο της Αθήνας) Περίπτερα πλ. Κάνιγγος (στην αρχή της Ακαδημίας) και πλ. Εξαρχείων (γωνία Στουρνάρα και Σπ. Τρικούπη) ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΕΣ ΑΠΟΣΤΟΛΕΣ Στείλτε μας mail [ mail@sarajevomag.gr ] για την απαραίτητη συνεννόηση.