Διαβαζουμε στο εξωδικο του ΟΤΕ,προς το Εθνικο Μετσοβιο Πολυτεχνειο...
"Με έκπληξή μας πληροφορηθήκαμε ότι
ο βουλευτής Σερρών κ. Ηλίας Πολατίδης,
με ερώτησή του που κατέθεσε στη Βουλή των Ελλήνων στις 18.6.2009 απευθυνόμενος στον Υπουργό Ανάπτυξης και στον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών, καταγγέλλει ότι το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, το οποίο περιλαμβάνεται στους φορείς που προβλέπονται στο Παράρτημα 3 της ως άνω μεταξύ μας σύμβασης, επιτρέπει την πρόσβαση σε τρίτο που εμφανίζεται με την ιστοσελίδα INDYMEDIA ATHENS, ο οποίος προβαίνει στη χρήση των συγκεκριμένων ινών και γενικότερα του συγκεκριμένου δικτύου για σκοπούς οι οποίοι δεν έχουν ουδεμία σχέση με την έρευνα και την εκπαίδευση."
Ο ΛΑΟΣ,χρησιμοποιώντας αποσπασμα απο την συμβαση μεταξυ του ΟΤΕ και του Εθνικου Μετσοβιου Πολυτεχνειου,προσπαθει να χτυπησει και να φιμώσει το Athens Indymedia,με το προσχημα οτι το Μετσοβιο Πολυτεχνειο,δεν κανει ορθη χρηση (συμφωνα με το συβολαιο) των οπτικων ινων που του παρεχει ΟΤΕ,καθως μεσα απο το Πανεπιστημιακο Ιδρυμα,βγαινει ενα site το οποιο δεν εχει εκπαιδευτικο χαρακτηρα.
Με το παραπανω προσχημα,ο ΛΑΟΣ,θελει να φιμωσει το Athens Indymedia,καταπατωντας ετσι,καθε δικαιωμα των φοιτητων για ελευθερη ανταλλαγη των αποψεων και των ιδεων,παντα στο ονομα των νομων και τις ταξης.
Μαλιστα,δεν ειναι λιγες οι φορες που βουλευτες του εν λογω ακροδεξιου-φασιστικου κομματος,εχουν στραφει με μενος εναντιον του Indymedia και των blogs,μεσα απο ερωτησεις στη Βουλη,αλλα και παρεμβασεις τους στα ΜΜΕ...
ΑΠΟ ΠΟΤΕ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΔΙΚΗΜΑ Η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟΨΕΩΝ,ΙΔΕΩΝ ΚΑΙ ΕΙΔΗΣΕΩΝ;;;
ΑΠΟ ΠΟΤΕ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΓΚΛΗΜΑ,ΟΤΑΝ ΦΟΙΤΗΤΕΣ,ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΎΝ ΤΑ ΝΕΑ ΜΕΣΑ,ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΟΥΝ;;;
ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΛΟΓΙΚΗ,Ο ΛΑΟΣ,ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΡΑΦΕΙ ΚΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΣΩΝ BLOGS ΔΕΝ ΤΑΣΣΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΎΝ ΤΟ ΔΙΚΤΥΟ ΤΟΥ ΟΤΕ...ΩΣΤΕ ΠΧ ΝΑ ΤΟ ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΣΟΥΝ,ΝΑ ΤΟ ΒΡΙΣΟΥΝ,ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΛΟΥΝ ΚΤΛ.
ΤΟ ΛΟΥΚΕΤΟ ΣΤΟ ATHENS INDYMEDIA,ΘΑ ΣΗΜΑΝΕΙ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑΣ,ΟΠΟΥ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΜΑΣ,ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΡΟΧΟΥΣ ΤΗΛΕΦΩΝΙΑΣ,ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΤΗΡΗΣΗΣ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ,ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΤΑΞΗΣ ΤΗΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑΣ,ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΤΛ...ΘΑ ΦΙΜΩΝΟΥΝ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΕΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ...
ΚΑΙ Η ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ ΣΑΝΙΔΑ,Η ΟΠΟΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΧΟΛΙΑΣΤΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΟ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ Ι.ΤΕΝΤΕ,ΤΟΥΣ ΔΙΝΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ.
ΠΡΕΖΑ TV
6-7-2009
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Δευτέρα 6 Ιουλίου 2009
Τετάρτη 3 Ιουνίου 2009
Άλλος ένας νεκρός στις ελληνικές φυλακές Και το υπουργείο μοιράζει υποσχέσεις
Άλλος ένας νεκρός προστέθηκε στη μακρά λίστα των κρατουμένων. Ο Λούσι Ισμετ, 34 ετών, αλβανικής καταγωγής, ο οποίος κρατείτο από το 2001 στις ελληνικές φυλακές, βρέθηκε απαγχονισμένος στη τουαλέτα του κελιού του στις φυλακές του Μαλανδρίνου. Απελπισμένος, χωρίς κανένα επισκεπτήριο όλα αυτά τα χρόνια και χωρίς την πολυπόθητη άδεια που θα του επέτρεπε την επικοινωνία με τον έξω κόσμο, έχοντας προειδοποιήσει τους δικούς του ότι δεν άντεχε άλλο την απομόνωση της φυλακής, έδωσε τέλος στη ζωή του. Οι μεσαιωνικές συνθήκες κράτησης, αλλά και οι πειθαρχικές ποινές που αποκλείουν τους κρατούμενους από τις άδειες που δικαιούνται, και αποτελούν και το μόνο τρόπο σταδιακής επανένταξής τους στην κοινωνία, οδηγούν στην απελπισία και μερικές φορές και στο θάνατο.
Το υπουργείο Δικαιοσύνης, μόλις πληροφορήθηκε ότι οι κρατούμενοι επρόκειτο να ξεκινήσουν κινητοποιήσεις στις φυλακές έσπευσε να αναρτήσει σε όλες τις φυλακές της χώρας την ακόλουθη ανακοίνωση – προειδοποίηση: «Με αφορμή πληροφορίες που περιήλθαν στην υπηρεσία μας από διευθυντές καταστημάτων κράτησης σχετικά με την επικείμενη απεργία πείνας από κρατούμενους σε ένδειξη διαμαρτυρίας για δήθεν απόσυρση του νομοσχεδίου του υπουργείου Δικαιοσύνης, παρακαλώ προς αποφυγή κάθε περαιτέρω παραπληροφόρησης των κρατουμένων να τους ενημερώσετε άμεσα ότι το νομοσχέδιο αυτό δεν αποσύρθηκε από τη Βουλή, ούτε πρόκειται να αποσυρθεί, αλλά θα συζητηθεί μετά τις ευρωεκλογές, στα θερινά τμήματα διακοπών της Βουλής.
Οποιαδήποτε διαμαρτυρία των κρατουμένων με πρόσημα τη δήθεν απόσυρση του νομοσχεδίου θα αποβεί σε βάρος των καλών εννοούμενων συμφερόντων τους.
Ο Γενικός Γραμματέας Ανδρεουλάκος»
Θέλουμε να επισημάνουμε ότι δεν είχε τεθεί από κανένα, θέμα απόσυρσης του νομοσχεδίου, το οποίο βεβαίως, είναι πολύ πίσω από τις ανάγκες των κρατουμένων, αλλά και από τις δημόσιες δεσμεύσεις του υπουργείου Δικαιοσύνης. Τέθηκε όμως θέμα απόσυρσης του άρθρου που αφορούσε στην υφ’ όρον απόλυση στα 3/5 και για όσους έχουν καταδικαστεί για ναρκωτικά. Είναι σημαντική η δέσμευση του Υπουργείου ότι θα περάσει το νομοσχέδιο στο θερινό τμήμα της βουλής, αλλά σημαντικότερο είναι να δεσμευτεί και δημόσια στην κοινωνία, γιατί όλοι μας έχουμε χορτάσει από υποσχέσεις της κυβέρνησης, οι οποίες, όμως, δεν τηρούνται. Και είναι επίσης, σημαντικό, να μην υποχωρήσει στις συνεχείς πιέσεις σκοταδιστικών κύκλων εντός και εκτός Βουλής και να επαναφέρει το σχετικό άρθρο ικανοποιώντας το δίκαιο αίτημα των κρατουμένων.
Τηλέφωνα επικοινωνίας: Πάνος Λάμπρου 6944361139, Ιωάννα Δρόσου 6936514299
Το υπουργείο Δικαιοσύνης, μόλις πληροφορήθηκε ότι οι κρατούμενοι επρόκειτο να ξεκινήσουν κινητοποιήσεις στις φυλακές έσπευσε να αναρτήσει σε όλες τις φυλακές της χώρας την ακόλουθη ανακοίνωση – προειδοποίηση: «Με αφορμή πληροφορίες που περιήλθαν στην υπηρεσία μας από διευθυντές καταστημάτων κράτησης σχετικά με την επικείμενη απεργία πείνας από κρατούμενους σε ένδειξη διαμαρτυρίας για δήθεν απόσυρση του νομοσχεδίου του υπουργείου Δικαιοσύνης, παρακαλώ προς αποφυγή κάθε περαιτέρω παραπληροφόρησης των κρατουμένων να τους ενημερώσετε άμεσα ότι το νομοσχέδιο αυτό δεν αποσύρθηκε από τη Βουλή, ούτε πρόκειται να αποσυρθεί, αλλά θα συζητηθεί μετά τις ευρωεκλογές, στα θερινά τμήματα διακοπών της Βουλής.
Οποιαδήποτε διαμαρτυρία των κρατουμένων με πρόσημα τη δήθεν απόσυρση του νομοσχεδίου θα αποβεί σε βάρος των καλών εννοούμενων συμφερόντων τους.
Ο Γενικός Γραμματέας Ανδρεουλάκος»
Θέλουμε να επισημάνουμε ότι δεν είχε τεθεί από κανένα, θέμα απόσυρσης του νομοσχεδίου, το οποίο βεβαίως, είναι πολύ πίσω από τις ανάγκες των κρατουμένων, αλλά και από τις δημόσιες δεσμεύσεις του υπουργείου Δικαιοσύνης. Τέθηκε όμως θέμα απόσυρσης του άρθρου που αφορούσε στην υφ’ όρον απόλυση στα 3/5 και για όσους έχουν καταδικαστεί για ναρκωτικά. Είναι σημαντική η δέσμευση του Υπουργείου ότι θα περάσει το νομοσχέδιο στο θερινό τμήμα της βουλής, αλλά σημαντικότερο είναι να δεσμευτεί και δημόσια στην κοινωνία, γιατί όλοι μας έχουμε χορτάσει από υποσχέσεις της κυβέρνησης, οι οποίες, όμως, δεν τηρούνται. Και είναι επίσης, σημαντικό, να μην υποχωρήσει στις συνεχείς πιέσεις σκοταδιστικών κύκλων εντός και εκτός Βουλής και να επαναφέρει το σχετικό άρθρο ικανοποιώντας το δίκαιο αίτημα των κρατουμένων.
Τηλέφωνα επικοινωνίας: Πάνος Λάμπρου 6944361139, Ιωάννα Δρόσου 6936514299
Τετάρτη 6 Μαΐου 2009
ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ LONDON SCHOOL OF ECONOMICS AND POLITICAL SCIENCE ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ ΤΟΥ 2008...
«Επιστροφή στην πολιτική του πεζοδρομίου» τιτλοφορείται η ειδική έκδοση του ελληνικού Παρατηρητήριου του London School of Economics (LSE) για τα γεγονότα που συγκλόνισαν την Ελλάδα τον περασμένο Δεκέμβριο με αφορμή την δολοφονία του μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου.Η έκδοση περιλαμβάνει άρθρα και δοκίμια που τα υπογράφουν επιφανείς δημοσιολόγοι, δημοσιογράφοι και ακαδημαϊκοί, ανάμεσά τους οι Κέβιν Φήδερστον και Νίκος Μουζέλης, καθηγητές στο LSE, ο Διευθυντής Σύνταξης του Βήματος Αντ. Καρακούσης, ο πολιτικός αναλυτής της Καθημερινής Πάσχος Μανδραβέλης κ.α.
Μεταξυ αλλων γινεται λογος για την παγοσμια οικονομικη κριση που ειχε σαν αποτελεσμα μια τετοια εξεγερση,την ανικανοτητα της κυβερνησης να διαχειριστει μια τετοιου ειδους "εξεγερση",αλλα και διαφορα αλλα τα οποια προπαγανδιζουν αρκετα...
Καντε κλικ εδω και διαβαστε την ειδικη εκδοση.
Πέμπτη 2 Απριλίου 2009
Βγάλτε τις κουκούλες… και μπείτε στο γύψο
Τρομαγμένος από τη δυναμική του Δεκέμβρη δεν θέλει ούτε καν να φανταστεί μια νέα κάθοδο στους δρόμους και ιδιαίτερα τώρα που η οικονομική κρίση απειλεί ανοιχτά κάθε εύπλαστη ισορροπία που έχει οικοδομήσει η νεοφιλελεύθερη φούσκα τα τελευταία 15 χρόνια.
Επαγγελματίες νοικοκυραίοι, αυτόκλητοι ληστευθέντες, καταστηματάρχες υπό τον προκλητικότατο Μίχαλο, πατριώτες που απαιτούν να στοιχηθούμε πίσω από τον Καραμανλή ή έστω τον Παπαδήμο, εκπρόσωποι αστυνομικών που ζητάνε πλήρη ασυδοσία, φοβισμένοι μικροαστοί και ανθρωπάκια που πιστεύουν ότι θα σωθούν δείχνοντας καλή διαγωγή στα αφεντικά τους γλύφοντας ταυτόχρονα την εξουσία, νοσταλγοί της χούντας, φασιστόμουτρα που πιστεύουν ότι ήρθε η ώρα τους. Όλοι αυτοί αποτελούν για την κυβέρνηση και τους καπιταλιστές την τελευταία σανίδα σωτηρίας. Κάθε ώρα και στιγμή κάποιος εκπρόσωπός τους βρίσκεται στην τηλεόραση μαζί με κάποιον Βελόπουλο, Βορίδη ή Γεωργιάδη επίτιμοι καλεσμένοι των κάθε είδους Πρετεντέρηδων για να μας τρυπήσουν τα αυτιά με τις αηδίες και τα παραμύθια τους περί «ανασφάλειας, έξαρσης της εγκληματικότητας, για την αδυναμία της αστυνομίας να παρέμβει» γιατί τάχα την εμποδίζουν οι αριστεροί κήρυκες των δημοκρατικών δικαιωμάτων που εξαιτίας τους τα «εγκληματικά» στοιχεία και οι «κουκουλοφόροι» έχουν καταλάβει τη χώρα. Ακούγοντας όλους αυτούς τους καραγκιόζηδες έχει κανείς την εντύπωση ότι κυβέρνηση στη χώρα είναι ο Σύριζα και η δικαιοσύνη βρίσκεται στα χέρια κάποιου «αριστερού παρακράτους» που δεν αφήνει τον Βωβό να χτίσει γήπεδα και εμπορικά κέντρα στο Βοτανικό και τους λοιπούς εργολάβους να τσιμεντάρουν ότι χώμα έχει απομείνει στο λεκανοπέδιο. Το θράσος και η αναίδειά τους έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο.
Φωνάζει ο κλέφτης...
Στην πραγματικότητα ουδόλως ενδιαφέρονται για την ασφάλεια του κάθε πολίτη και ειδικά εκείνων που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα. Ακόμα και αν υπάρχει πραγματικά μια αύξηση της παραβατικότητας και των μικροκλοπών αυτή οφείλεται στην ελεεινή κατάσταση που έχει περιπέσει ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού που ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας, πράγμα για το οποίο αποκλειστικός υπεύθυνος είναι το κεφάλαιο και οι πολιτικοί του υπηρέτες. Ακόμα κι αυτή όμως είναι ψίχουλα μπροστά στα αίσχη μικρομεσαίων και μεγάλων στελεχών της κυβέρνησης που εδώ και 5 χρόνια λυμαίνονται τη δημόσια περιουσία της χώρας.
Είναι καθαρή πρόκληση οι κλέφτες των ασφαλιστικών ταμείων, όλοι αυτοί που έστησαν την κομπίνα των δομημένων ομολόγων με την οποία έκαναν φτερά τουλάχιστον 6-7 δις ευρώ, να μιλάνε για έξαρση της εγκληματικότητας. Ποιοι μιλάνε, αυτοί που πρωταγωνιστούν σε κάθε είδους παρανομία για προσωπικό τους πλουτισμό, αυτοί που εξαφάνισαν στο λαβύρυνθο των off shore αμέτρητα εκατομμύρια στα κουκουλωμένα σκάνδαλα του Βατοπεδίου και της Seamens και ποιος ξέρει που αλλού. Οι ίδιοι που χαρίζουν 28 δις ευρώ στις τράπεζες και την ίδια ώρα καταδικάζουν στην ανέχεια το μισό πληθυσμό της χώρας.
Μιλάνε για ασφάλεια αυτοί που οργάνωσαν την μεγαλύτερη μαζική απαγωγή δεκάδων πακιστανών σε συνεργασία με αγγλικές και αμερικάνικες μυστικές υπηρεσίες. Παριστάνουν τους τιμητές της δικαιοσύνης, αυτοί που θάβουν το ένα σκάνδαλο πίσω από το άλλο, και στέλνουν στο αρχείο δεκάδες περιστατικά απίστευτης αστυνομικής αυθαιρεσίας. Μιλάνε για φθοράς ξένης περιουσίας, αυτοί που αφήσανε 3 εκατομμύρια στρέμματα να γίνουν σταχτή και 80 ανθρώπους να καούν ζωντανοί, αυτοί που συνεχίζουν να καταστρέφουν και να ξεπουλάνε τη δημόσια περιουσία. Αυτοί που ευθύνονται για τα εκατοντάδες θανατηφόρα εργατικά «ατυχήματα» στο βωμό του κέρδους για τα οποία δεν γίνεται καμία αναφορά από τα τσιράκια τους στα μίντια.
Μιλάνε για αποδράσεις, οι ίδιοι που θα έπρεπε να σαπίζουν στις φυλακές για τα κατορθώματά τους, αλλά το σύστημα δικαιοσύνης φρόντισε να τους απαλλάξει από οποιαδήποτε ευθύνη. Για ποια έξαρση της εγκληματικότητας μιλάνε, όταν μόνο το τελευταίο διάστημα είχαμε 4-5 τρανταχτά περιστατικά αστυνομικών οργάνων που πυροβόλησαν εκτός υπηρεσίας κατά πολιτών για «προσωπικούς» λόγους ή επειδή τους έχει στρίψει και θάφτηκαν πριν πάρουν την παραμικρή δημοσιότητα. Προχθές βρέθηκε δολοφονημένη κρατούμενη κατά τη μεταφορά της στις φυλακές Αλικαρνασσού δεμένη πισθάγκωνα και χτυπημένη στο κεφάλι. Για ακόμα μια φορά η υπόθεση θάφτηκε. Όπως άλλωστε και τόσες άλλες.
Όλοι αυτοί έχουν το θράσος να μιλάνε για απονομή δικαιοσύνης Αν κινδυνεύει από κάποιους η δημόσια ασφάλεια, η υγεία, τα ελάχιστα περιουσιακά στοιχεία των φτωχών ανθρώπων είναι από τα αφεντικά, τις τράπεζες, τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, την κυβέρνηση που τους υπηρετεί και όσους λυμαίνονται τον ιδρώτα του εργαζόμενου λαού.
Είναι καθαρή πρόκληση οι κλέφτες των ασφαλιστικών ταμείων, όλοι αυτοί που έστησαν την κομπίνα των δομημένων ομολόγων με την οποία έκαναν φτερά τουλάχιστον 6-7 δις ευρώ, να μιλάνε για έξαρση της εγκληματικότητας. Ποιοι μιλάνε, αυτοί που πρωταγωνιστούν σε κάθε είδους παρανομία για προσωπικό τους πλουτισμό, αυτοί που εξαφάνισαν στο λαβύρυνθο των off shore αμέτρητα εκατομμύρια στα κουκουλωμένα σκάνδαλα του Βατοπεδίου και της Seamens και ποιος ξέρει που αλλού. Οι ίδιοι που χαρίζουν 28 δις ευρώ στις τράπεζες και την ίδια ώρα καταδικάζουν στην ανέχεια το μισό πληθυσμό της χώρας.
Μιλάνε για ασφάλεια αυτοί που οργάνωσαν την μεγαλύτερη μαζική απαγωγή δεκάδων πακιστανών σε συνεργασία με αγγλικές και αμερικάνικες μυστικές υπηρεσίες. Παριστάνουν τους τιμητές της δικαιοσύνης, αυτοί που θάβουν το ένα σκάνδαλο πίσω από το άλλο, και στέλνουν στο αρχείο δεκάδες περιστατικά απίστευτης αστυνομικής αυθαιρεσίας. Μιλάνε για φθοράς ξένης περιουσίας, αυτοί που αφήσανε 3 εκατομμύρια στρέμματα να γίνουν σταχτή και 80 ανθρώπους να καούν ζωντανοί, αυτοί που συνεχίζουν να καταστρέφουν και να ξεπουλάνε τη δημόσια περιουσία. Αυτοί που ευθύνονται για τα εκατοντάδες θανατηφόρα εργατικά «ατυχήματα» στο βωμό του κέρδους για τα οποία δεν γίνεται καμία αναφορά από τα τσιράκια τους στα μίντια.
Μιλάνε για αποδράσεις, οι ίδιοι που θα έπρεπε να σαπίζουν στις φυλακές για τα κατορθώματά τους, αλλά το σύστημα δικαιοσύνης φρόντισε να τους απαλλάξει από οποιαδήποτε ευθύνη. Για ποια έξαρση της εγκληματικότητας μιλάνε, όταν μόνο το τελευταίο διάστημα είχαμε 4-5 τρανταχτά περιστατικά αστυνομικών οργάνων που πυροβόλησαν εκτός υπηρεσίας κατά πολιτών για «προσωπικούς» λόγους ή επειδή τους έχει στρίψει και θάφτηκαν πριν πάρουν την παραμικρή δημοσιότητα. Προχθές βρέθηκε δολοφονημένη κρατούμενη κατά τη μεταφορά της στις φυλακές Αλικαρνασσού δεμένη πισθάγκωνα και χτυπημένη στο κεφάλι. Για ακόμα μια φορά η υπόθεση θάφτηκε. Όπως άλλωστε και τόσες άλλες.
Όλοι αυτοί έχουν το θράσος να μιλάνε για απονομή δικαιοσύνης Αν κινδυνεύει από κάποιους η δημόσια ασφάλεια, η υγεία, τα ελάχιστα περιουσιακά στοιχεία των φτωχών ανθρώπων είναι από τα αφεντικά, τις τράπεζες, τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, την κυβέρνηση που τους υπηρετεί και όσους λυμαίνονται τον ιδρώτα του εργαζόμενου λαού.
Δεν τους καίγεται καρφί για τη δημόσια ασφάλεια
Αυτό που απασχολεί την κυβέρνηση και τα αφεντικά της δεν είναι η δημόσια ασφάλεια, αλλά η δική τους ασφάλεια και τα δικά τους συμφέροντα. Μια συμβολική ολιγόλεπτη επίθεση λίγων ακτιβιστών σε βιτρίνες του Κολωνακίου μεταμορφώθηκε σε ένα γεγονός απόλυτης καταστροφής κάτι σαν την 11η Σεπτέμβρη. Πολύ πιο σημαντικό από τις δεκάδες επιθέσεις μετά ξυλοδαρμού και ληστείας εναντίον μεταναστών λίγες μέρες πριν στο Αιγάλεω και τη γύρω περιοχή από ρατσιστικές συμμορίες. Η δολοφονική επίθεση στο Δίκτυο μεταναστών στις 24 Φλεβάρη με στόχο όχι μια βιτρίνα αλλά τη ζωή δεκάδων ανθρώπων που συνεδρίαζαν σε μια κλειστή αίθουσα θεωρήθηκε επίσης ασήμαντο περιστατικό. Εδώ οι διωκτικές αρχές όχι μόνο δεν ασχολήθηκαν για να εντοπίσουν τους επιτιθέμενους φασιστοσυμμορίτες αλλά από την πρώτη στιγμή έκαναν τα πάντα για να κουκουλώσουν κάθε στοιχείο και πληροφορία που θα οδηγούσε στους δράστες. Το ίδιο ακριβώς έκαναν και στην δολοφονική και βάρβαρη απόπειρα μπράβων κατά της Κ.Κούνεβα στο τέλος του Δεκέμβρη. Όλα αυτά δεν αξίζουν τίποτα μπροστά σε 20 σπασμένες βιτρίνες.
Καθεστώς έκτακτης ανάγκης
Ο επερχόμενος «κουκουλονόμος» έρχεται να σφραγίσει ένα τρίμηνο έξαρσης της φασιστικής, κρατικής και παρακρατικής τρομοκρατίας. Βιτριόλι στην Κούνεβα, χειροβομβίδα στο Δίκτυο, ξυλοδαρμοί και ληστείες κατά ανύποπτων μεταναστών, προκλητική μείωση της ποινής σε 3 χρόνια του φασίστα Περίανδρου. Η κυβέρνηση έχοντας επιστρατεύσει το σύνολο των ΜΜΕ, με την αγαστή συνεργασία με το ΛΑΟΣ αλλά και με τη διακριτική συνδρομή του ΠΑΣΟΚ των Πάγκαλου και Χρυσοχοϊδη όπως επίσης και του ΚΚΕ της Λ. Κανελη, αφού πρώτα μας βομβάρδισε με μια άνευ προηγουμένου γκεμπελική προπαγάνδα ότι το μείζων πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας είναι η «αυξανόμενη εγκληματικότητα» και οι «κουκουλοφόροι» και όχι οι πρωτοφανείς επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στα εισοδήματα των εργαζομένων, στην αύξηση της ανεργίας, στο κλείσιμο χιλιάδων μικρομάγαζων που αδυνατούν να αντεπεξέλθουν, έρχεται τώρα να επιβάλλει ένα ιδιότυπο καθεστώς έκτακτης ανάγκης.
Θα ήταν κανείς αφελής να πιστεύει ότι ο κουκουλονόμος έχει αποκλειστική απεύθυνση τις ομάδες που χρησιμοποιούν συμβολικές μορφές βίας, πολλές φορές ξεκομμένες από μαζικά κοινωνικά γεγονότα και εκδηλώσεις. Στην πραγματικότητα ο στόχος είναι το σύνολο του κινήματος που στο προηγούμενο διάστημα χρησιμοποίησε προωθημένες μορφές αντιπαράθεσης με τους μηχανισμούς καταστολής. Τα πρόσωπά τους τα κάλυψαν με μάσκες, μαντήλια, μαλόξ και προστατευτικά γυαλιά από τις χαφιεδοκάμερες και τα χημικά των ΜΑΤ εκατοντάδες χιλιάδες φοιτητές, δάσκαλοι, απεργοί, διαδηλωτές από τις φοιτητικές καταλήψεις 2006-7, την απεργία των δασκάλων, τις απεργίες για το ασφαλιστικό μέχρι και την εξέγερση του Δεκέμβρη. Και παλιότερα στην επίσκεψη Κλίντον, στις διαδηλώσεις στη Θεσσαλονίκη του 2003 κ.ο.κ. Αυτό το κεκτημένο η κυβέρνηση θέλει να το ποινικοποίησει όχι για να πάρει απλώς μια ρεβάνς για το Δεκέμβρη, ούτε πολύ περισσότερο για να προστατεύσει τα ιερά και τα όσια της γυάλινης αγοράς, αλλά δρώντας προληπτικά και αποτρεπτικά για το άμεσο μέλλον, ακριβώς σε μια στιγμή που η δομική κρίση του καπιταλιστικού συστήματος εκδηλώνει ανοιχτά τις συνέπειες της σε όλο τον πλανήτη.
Είναι γνωστό σε όσους ενημερώνονται πέρα από τα ελληνικά κιτρινοκάναλα και τα δελτία των γκεμπελίσκων των 8μμ ότι σχεδόν σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες απλώνεται ένα ευρύ κύμα κοινωνικής αγανάκτησης ενάντια στους καπιταλίστες, τους βιομηχάνους και τους τραπεζίτες που κλείνουν επιχειρήσεις και απολύουν κατά χιλιάδες τους εργαζομένους, ενώ ταυτόχρονα μειώνουν τους μισθούς, φορτώνοντας την κρίση στις πλάτες των πιο φτωχών και αδύναμων κομματιών της κοινωνίας. Αυτό το κύμα πρέπει να ανακοπεί με κάθε τρόπο. Να ποια είναι η ουσία του κυβερνητικού σχεδιασμού.
Θα ήταν κανείς αφελής να πιστεύει ότι ο κουκουλονόμος έχει αποκλειστική απεύθυνση τις ομάδες που χρησιμοποιούν συμβολικές μορφές βίας, πολλές φορές ξεκομμένες από μαζικά κοινωνικά γεγονότα και εκδηλώσεις. Στην πραγματικότητα ο στόχος είναι το σύνολο του κινήματος που στο προηγούμενο διάστημα χρησιμοποίησε προωθημένες μορφές αντιπαράθεσης με τους μηχανισμούς καταστολής. Τα πρόσωπά τους τα κάλυψαν με μάσκες, μαντήλια, μαλόξ και προστατευτικά γυαλιά από τις χαφιεδοκάμερες και τα χημικά των ΜΑΤ εκατοντάδες χιλιάδες φοιτητές, δάσκαλοι, απεργοί, διαδηλωτές από τις φοιτητικές καταλήψεις 2006-7, την απεργία των δασκάλων, τις απεργίες για το ασφαλιστικό μέχρι και την εξέγερση του Δεκέμβρη. Και παλιότερα στην επίσκεψη Κλίντον, στις διαδηλώσεις στη Θεσσαλονίκη του 2003 κ.ο.κ. Αυτό το κεκτημένο η κυβέρνηση θέλει να το ποινικοποίησει όχι για να πάρει απλώς μια ρεβάνς για το Δεκέμβρη, ούτε πολύ περισσότερο για να προστατεύσει τα ιερά και τα όσια της γυάλινης αγοράς, αλλά δρώντας προληπτικά και αποτρεπτικά για το άμεσο μέλλον, ακριβώς σε μια στιγμή που η δομική κρίση του καπιταλιστικού συστήματος εκδηλώνει ανοιχτά τις συνέπειες της σε όλο τον πλανήτη.
Είναι γνωστό σε όσους ενημερώνονται πέρα από τα ελληνικά κιτρινοκάναλα και τα δελτία των γκεμπελίσκων των 8μμ ότι σχεδόν σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες απλώνεται ένα ευρύ κύμα κοινωνικής αγανάκτησης ενάντια στους καπιταλίστες, τους βιομηχάνους και τους τραπεζίτες που κλείνουν επιχειρήσεις και απολύουν κατά χιλιάδες τους εργαζομένους, ενώ ταυτόχρονα μειώνουν τους μισθούς, φορτώνοντας την κρίση στις πλάτες των πιο φτωχών και αδύναμων κομματιών της κοινωνίας. Αυτό το κύμα πρέπει να ανακοπεί με κάθε τρόπο. Να ποια είναι η ουσία του κυβερνητικού σχεδιασμού.
Συνεργασία με το φασιστικό παρακράτος
Με δεδομένο ότι τα «έκτακτα» οικονομικά μέτρα λιτότητας, περικοπών, κλεισίματος επιχειρήσεων και αύξησης της ανεργίας θα βαθύνουν το κύμα κοινωνικής αναταραχής, οι αστικές κυβερνήσεις επιχειρούν ένα αντίστοιχο πακέτο έκτακτων πολιτικών μέτρων προωθώντας μια μετατόπιση του πολιτικού σκηνικού προς τα άκρα-δεξιά παίζοντας στην κυριολεξία με τη φωτιά. Όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά παντού σε συνεργασία με ακροδεξιούς σχηματισμούς προωθείται ανοιχτά η ρατσιστική προπαγάνδα, η τρομοφοβία, και γενικά η κινητοποίηση όλων των φοβικών μικροαστικών ενστίκτων στο όνομα της επιβολής του νόμου και της τάξης.
Όλα αυτά δεν μπορούν παρά να θυμίζουν αντίστοιχες πολιτικές και μέτρα διεξόδου της δεκαετίας του 1930. Τίποτα δεν είναι τυχαίο από όσα συμβαίνουν «συμπτωματικά». Δημοσκοπήσεις εμφανίζουν δήθεν το 70% στην Αγγλία, τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ιταλία και την Ισπανία να επιθυμούν τον διωγμό των ξένων εργατών. Άλλες ταυτόχρονα και εντελώς «τυχαία» εμφανίζουν την μισή γερμανική νεολαία να δηλώνει ανοιχτά ρατσιστική και το 5% να είναι ήδη οργανωμένο σε μια φασιστική συμμορία. Οι εργάτες στην Αγγλία να διαδηλώνουν ενάντια στους ξένους και όχι στα αφεντικά τους.
Ας μην βιαστεί κανείς να χάψει ότι είμαστε μπροστά σε κάποιο ανερχόμενο κοινωνικό εκφασισμό. Ο φασισμός δεν πρόκειται να έλθει σαν μια αυθόρμητη αντίδραση των ηλιθίων, αλλά καβάλα στα ρόπαλα των φασιστικών συμμοριών που θα εμφανιστούν σαν τους σωτήρες της εθνικής συνοχής και της ανάμνησης κάποιου φαντασιακού ένδοξου παρελθόντος. Οι κυρίαρχοι ιδεολογικοί μηχανισμοί χτίζουν από τώρα αυτή τη δυνατότητα, ανοίγοντας το δρόμο στις φασιστικές συμμορίες. Αυτό λέγεται προληπτική αστική αντεπανάσταση και είναι η τελευταία σανίδα σωτηρίας για ένα σύστημα που ήδη πνέει τα λοίσθια. Θα είναι κανείς αφελής να πιστεύει ότι το κράτος της αστικής «δημοκρατίας» δεν θα χρησιμοποιήσει κάθε μέσο για να υπερασπιστεί τα ιερά και τα όσια της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας.
Σε αυτό το σχέδιο έχουν επιστρατευτεί όλα τα golden boys των ΜΜΕ με τους παχυλούς μισθούς για να κλαίγονται πρωί, μεσημέρι και βράδυ για την «έλλειψη ασφάλειας» και το «φόβο» που δήθεν μας έχει κυριεύσει. Όλα στο μίξερ του τηλεγκεμπελισμού έχουν γίνει ένας αχταρμάς. «Ληστείες, μαφιόζοι, φόνοι, ναρκωτικά, ξένοι, γκέτο, κουκουλοφόροι, τρομοκράτες, έλλειψη αστυνόμευσης». Η λύση είναι προφανής: Περισσότερη αστυνομία, περισσότερη «ασφάλεια», περισσότερες χαφιεδοκάμερες, λιγότερες δημοκρατικές ελευθερίες και δικαιώματα. Η κυβέρνηση του Καραμανλή αφού εξάντλησε το ρόλο της ως κακομοίρα παρθενόπη, που τα πολλά δημοκρατικά δικαιώματα δεν την αφήνουν να κάνει τη δουλειά της, αποφάσισε να περάσει σε ένα ανώτερο ποιοτικά επίπεδο καταστολής, σε ανοιχτή πλέον συνεργασία με το ακροδεξιό ΛΑΟΣ, συντασσόμενη δήθεν με τη λαϊκή απαίτηση για επιβολή του νόμου και της τάξης.
Όλα αυτά δεν μπορούν παρά να θυμίζουν αντίστοιχες πολιτικές και μέτρα διεξόδου της δεκαετίας του 1930. Τίποτα δεν είναι τυχαίο από όσα συμβαίνουν «συμπτωματικά». Δημοσκοπήσεις εμφανίζουν δήθεν το 70% στην Αγγλία, τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ιταλία και την Ισπανία να επιθυμούν τον διωγμό των ξένων εργατών. Άλλες ταυτόχρονα και εντελώς «τυχαία» εμφανίζουν την μισή γερμανική νεολαία να δηλώνει ανοιχτά ρατσιστική και το 5% να είναι ήδη οργανωμένο σε μια φασιστική συμμορία. Οι εργάτες στην Αγγλία να διαδηλώνουν ενάντια στους ξένους και όχι στα αφεντικά τους.
Ας μην βιαστεί κανείς να χάψει ότι είμαστε μπροστά σε κάποιο ανερχόμενο κοινωνικό εκφασισμό. Ο φασισμός δεν πρόκειται να έλθει σαν μια αυθόρμητη αντίδραση των ηλιθίων, αλλά καβάλα στα ρόπαλα των φασιστικών συμμοριών που θα εμφανιστούν σαν τους σωτήρες της εθνικής συνοχής και της ανάμνησης κάποιου φαντασιακού ένδοξου παρελθόντος. Οι κυρίαρχοι ιδεολογικοί μηχανισμοί χτίζουν από τώρα αυτή τη δυνατότητα, ανοίγοντας το δρόμο στις φασιστικές συμμορίες. Αυτό λέγεται προληπτική αστική αντεπανάσταση και είναι η τελευταία σανίδα σωτηρίας για ένα σύστημα που ήδη πνέει τα λοίσθια. Θα είναι κανείς αφελής να πιστεύει ότι το κράτος της αστικής «δημοκρατίας» δεν θα χρησιμοποιήσει κάθε μέσο για να υπερασπιστεί τα ιερά και τα όσια της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας.
Σε αυτό το σχέδιο έχουν επιστρατευτεί όλα τα golden boys των ΜΜΕ με τους παχυλούς μισθούς για να κλαίγονται πρωί, μεσημέρι και βράδυ για την «έλλειψη ασφάλειας» και το «φόβο» που δήθεν μας έχει κυριεύσει. Όλα στο μίξερ του τηλεγκεμπελισμού έχουν γίνει ένας αχταρμάς. «Ληστείες, μαφιόζοι, φόνοι, ναρκωτικά, ξένοι, γκέτο, κουκουλοφόροι, τρομοκράτες, έλλειψη αστυνόμευσης». Η λύση είναι προφανής: Περισσότερη αστυνομία, περισσότερη «ασφάλεια», περισσότερες χαφιεδοκάμερες, λιγότερες δημοκρατικές ελευθερίες και δικαιώματα. Η κυβέρνηση του Καραμανλή αφού εξάντλησε το ρόλο της ως κακομοίρα παρθενόπη, που τα πολλά δημοκρατικά δικαιώματα δεν την αφήνουν να κάνει τη δουλειά της, αποφάσισε να περάσει σε ένα ανώτερο ποιοτικά επίπεδο καταστολής, σε ανοιχτή πλέον συνεργασία με το ακροδεξιό ΛΑΟΣ, συντασσόμενη δήθεν με τη λαϊκή απαίτηση για επιβολή του νόμου και της τάξης.
Δικαίωμα στην αυτοάμυνα
Η κυβέρνηση και οι τηλερουφίανοι της θεωρούν φυσιολογικό οι μπάτσοι να είναι πάνοπλοι, να ξυλοκοπούν διαδηλωτές, να πυροβολούν, να βασανίζουν και να κρύβουν τα πρόσωπά τους πίσω από κράνη, κουκούλες και να εξαφανίζουν τα διακριτικά τους. Οι διαδηλωτές όμως είναι υποχρεωμένοι να καταπίνουν τα καρκινογώνα χημικά, να εκθέτουν τα πρόσωπα τους στις χαφιεδοκάμερες, στους ρουφιάνους των αφεντικών, στα φασιστόμουτρα που φτιάχνουν λίστες προγραφών. Με λίγα λόγια θέλουν τους διαδηλωτές πρόβατα για σφαγή. Ε αυτό να το ξεχάσουν. Απέναντι στην ασύδοτη βία των δυνάμεων κρατικής και παρακρατικής καταστολής η αριστερά που σέβεται τον εαυτό της και την αιματοβαμμένη ιστορία της θα πρέπει να υπερασπιστεί ανοιχτά και ξάστερα το δικαίωμα στην αυτοάμυνα.
Η λύση δεν μπορεί να είναι όπως προτείνει ο Συριζα (10 προτάσεις, 18/3/09) καμία «αναδιάρθρωση της ΕΛΑΣ και μια αστυνομία που να 'ναι δίπλα και όχι ενάντια στον πολίτη», ούτε «η τόσο μεγάλη και πολλαπλή έλλειψη αποτελεσματικότητας της αστυνομίας». Το πρόβλημα των μηχανισμών καταστολής δεν είναι η έλλειψη «σύγχρονης εκπαίδευση», ούτε η «ενίσχυση των πολυδύναμων τμημάτων». Η αστυνομία δεν μπορεί να έλθει «κοντά στον πολίτη» γιατί πολύ απλά είναι ο μηχανισμός βίας και επιβολής του αστικού κράτους και των αφεντικών ενάντια στους καταπιεσμένους. Για το κίνημα, την αριστερά και όσους παλεύουν ενάντια στην εκμετάλλευση και για μια άλλη κοινωνία της δικαιοσύνης και της ελευθερίας η αστυνομία είναι στην απέναντι όχθη.
Καμία επίσης υπηρεσία δεν προσφέρουν οι εμμονές του ΚΚΕ (και όχι μόνο) περί «κουκουλοφόρων που παρεισφρείουν στο κίνημα και προβοκάρουν τους μαζικές εκδηλώσεις του». Ακόμα κι αν η ασφάλεια στέλνει τα πρακτοράκια της στις διαδηλώσεις είναι γελοίο να ισχυρίζεται κανείς ότι εκατοντάδες νεολαίοι που υιοθετούν βίαιες μειοψηφικές πρακτικές είναι μόνον «προβοκάτορες, οι οποίοι δρουν σε συνεργασία με πάσης φύσεως υπηρεσίες». Ας σταματήσει επιτέλους να επαναλαμβάνεται από στόματα αριστερών η κουτοπονηριά «πιάστε τους επιτέλους να δούμε ποιοι είναι», υπονοώντας ότι είναι ασφαλίτες. Το αίτημα αυτό εκτός από σαθρό είναι και ψέμα. Άπειρες φορές έχουν συλληφθεί διαδηλωτές που συμμετέχουν σε τέτοιου είδους ενέργειες για να αποδειχτεί ότι δεν είναι ούτε εξωγήινοι ούτε προβοκάτορες αλλά φοιτητές, μαθητές, άνεργοι και γενικώς άνθρωποι που συμμετέχουν με τις δικές τους ιδέες έστω εμμονές και λάθη στο κίνημα και που πιστεύουν ότι με αυτόν τον τρόπο πολεμάνε το σύστημα.
Μπορεί κανείς να διαφωνεί μαζί τους, είτε γιατί είναι γενικώς ενάντια στη βία είτε γιατί θεωρεί άσκοπη, ανούσια ή και αποπροσανατολιστική μια τέτοιου είδους βία. Όμως επ’ ουδενί δεν μπορεί να καλεί μαζί με τους νοικοκυραίους και τους υπερασπιστές του νόμου και της τάξης να συλλάβουν τους ταραξίες, δήθεν για να μας φύγει η περιέργεια. Όπως και να χει μια τέτοια αντιμετώπιση ρίχνει νερό στο μύλο της αντίδρασης και όσων ζητάνε περισσότερη καταστολή και αστυνομία. Ας αφήσουμε την Κανέλη και όσοι την ακολουθούν να το ρίχνουν μόνοι τους.
Η λύση δεν μπορεί να είναι όπως προτείνει ο Συριζα (10 προτάσεις, 18/3/09) καμία «αναδιάρθρωση της ΕΛΑΣ και μια αστυνομία που να 'ναι δίπλα και όχι ενάντια στον πολίτη», ούτε «η τόσο μεγάλη και πολλαπλή έλλειψη αποτελεσματικότητας της αστυνομίας». Το πρόβλημα των μηχανισμών καταστολής δεν είναι η έλλειψη «σύγχρονης εκπαίδευση», ούτε η «ενίσχυση των πολυδύναμων τμημάτων». Η αστυνομία δεν μπορεί να έλθει «κοντά στον πολίτη» γιατί πολύ απλά είναι ο μηχανισμός βίας και επιβολής του αστικού κράτους και των αφεντικών ενάντια στους καταπιεσμένους. Για το κίνημα, την αριστερά και όσους παλεύουν ενάντια στην εκμετάλλευση και για μια άλλη κοινωνία της δικαιοσύνης και της ελευθερίας η αστυνομία είναι στην απέναντι όχθη.
Καμία επίσης υπηρεσία δεν προσφέρουν οι εμμονές του ΚΚΕ (και όχι μόνο) περί «κουκουλοφόρων που παρεισφρείουν στο κίνημα και προβοκάρουν τους μαζικές εκδηλώσεις του». Ακόμα κι αν η ασφάλεια στέλνει τα πρακτοράκια της στις διαδηλώσεις είναι γελοίο να ισχυρίζεται κανείς ότι εκατοντάδες νεολαίοι που υιοθετούν βίαιες μειοψηφικές πρακτικές είναι μόνον «προβοκάτορες, οι οποίοι δρουν σε συνεργασία με πάσης φύσεως υπηρεσίες». Ας σταματήσει επιτέλους να επαναλαμβάνεται από στόματα αριστερών η κουτοπονηριά «πιάστε τους επιτέλους να δούμε ποιοι είναι», υπονοώντας ότι είναι ασφαλίτες. Το αίτημα αυτό εκτός από σαθρό είναι και ψέμα. Άπειρες φορές έχουν συλληφθεί διαδηλωτές που συμμετέχουν σε τέτοιου είδους ενέργειες για να αποδειχτεί ότι δεν είναι ούτε εξωγήινοι ούτε προβοκάτορες αλλά φοιτητές, μαθητές, άνεργοι και γενικώς άνθρωποι που συμμετέχουν με τις δικές τους ιδέες έστω εμμονές και λάθη στο κίνημα και που πιστεύουν ότι με αυτόν τον τρόπο πολεμάνε το σύστημα.
Μπορεί κανείς να διαφωνεί μαζί τους, είτε γιατί είναι γενικώς ενάντια στη βία είτε γιατί θεωρεί άσκοπη, ανούσια ή και αποπροσανατολιστική μια τέτοιου είδους βία. Όμως επ’ ουδενί δεν μπορεί να καλεί μαζί με τους νοικοκυραίους και τους υπερασπιστές του νόμου και της τάξης να συλλάβουν τους ταραξίες, δήθεν για να μας φύγει η περιέργεια. Όπως και να χει μια τέτοια αντιμετώπιση ρίχνει νερό στο μύλο της αντίδρασης και όσων ζητάνε περισσότερη καταστολή και αστυνομία. Ας αφήσουμε την Κανέλη και όσοι την ακολουθούν να το ρίχνουν μόνοι τους.
Οργάνωση της περιφρούρησης
Είναι αλήθεια ότι μια δυο σπασμένες βιτρίνες σε μια διαδήλωση από ανθρώπους που θεωρούν ότι κάθε μέρα είναι Κυριακή, μπορεί να γίνει το άλλοθι για να ματοκυλιστεί από τα ΜΑΤ μια ολόκληρη διαδήλωση. Με τη σειρά του αυτό μπορεί να αποθαρρύνει διαδηλωτές με μικρή κινηματική εμπειρία ή έστω με ειρηνικές διαθέσεις και να βρεθούν σε δύσκολη θέση. Όμως αυτό είναι ένα πρόβλημα της αριστεράς και του κινήματος που τέλος πάντων έχει ευθύνη να περιφρουρήσει τις εκδηλώσεις του από κάθε επιθετική ενέργεια εναντίον του. Μπορεί κανείς να διαχωρίζεται από τους φετιχισμούς των σπασμένων βιτρινών, αλλά ο κίνδυνος δεν προέρχεται από κει αλλά από τις επιθέσεις των ΜΑΤ, των ασφαλιτών και κάθε είδους παρακρατικών που συνδράμουν ως «νοικοκυραίοι» τις δυνάμεις καταστολής. Εδώ είναι η κόκκινη γραμμή.
Μια μαζική διαδήλωση, όταν δεν έχει επετειακό, αλλά μαχητικό διεκδικητικό χαρακτήρα είναι πολύ πιθανό να καταλήξει σε σύρραξη με τις δυνάμεις καταστολής. Επομένως θα πρέπει να μπορεί να υπερασπιστεί με αξιοπρέπεια αυτή την επιλογή και αυτό δεν γίνεται παριστάνοντας τα καλά παιδιά. Ούτε μπορεί να εξαρτιέται η ασφάλεια του κινήματος και των ανθρώπων που συμμετέχουν σε αυτό από την καλή διάθεση των μπάτσων. Όποιος βασίζεται στην επιείκεια του αντιπάλου τον έχει ήδη προσκυνήσει.
Όπως και να χει τα νομοθετικά μέτρα που εξήγγειλε το υπουργείο δικαιοσύνης για την ποινικοποίηση της κουκούλας και την αναβίωση της περιύβρισης αρχής δεν πρέπει να γίνουν νόμος του κράτους. Αλλά ακόμα κι αν η κυβέρνηση τολμήσει να τα ψηφίσει με τα λείψανα των 151 εδρών και σε μια στιγμή που έχει απολέσει την συναίνεση ακόμα και των οπαδών της, τότε το κίνημα και η αριστερά θα πρέπει να φροντίσει να τον καταργήσει στο πεζοδρόμιο, δίνοντας ένα ξεκάθαρο μήνυμα στην κυβέρνηση και σε όλους τους νοσταλγούς της χούντας και του Μεταξά, επαναφέροντας στο προσκήνιο τα μαχητικά συνθήματα του Δεκέμβρη και όχι εποικοδομητικές προτάσεις για μια «καλή» αστυνομία.
Μια μαζική διαδήλωση, όταν δεν έχει επετειακό, αλλά μαχητικό διεκδικητικό χαρακτήρα είναι πολύ πιθανό να καταλήξει σε σύρραξη με τις δυνάμεις καταστολής. Επομένως θα πρέπει να μπορεί να υπερασπιστεί με αξιοπρέπεια αυτή την επιλογή και αυτό δεν γίνεται παριστάνοντας τα καλά παιδιά. Ούτε μπορεί να εξαρτιέται η ασφάλεια του κινήματος και των ανθρώπων που συμμετέχουν σε αυτό από την καλή διάθεση των μπάτσων. Όποιος βασίζεται στην επιείκεια του αντιπάλου τον έχει ήδη προσκυνήσει.
Όπως και να χει τα νομοθετικά μέτρα που εξήγγειλε το υπουργείο δικαιοσύνης για την ποινικοποίηση της κουκούλας και την αναβίωση της περιύβρισης αρχής δεν πρέπει να γίνουν νόμος του κράτους. Αλλά ακόμα κι αν η κυβέρνηση τολμήσει να τα ψηφίσει με τα λείψανα των 151 εδρών και σε μια στιγμή που έχει απολέσει την συναίνεση ακόμα και των οπαδών της, τότε το κίνημα και η αριστερά θα πρέπει να φροντίσει να τον καταργήσει στο πεζοδρόμιο, δίνοντας ένα ξεκάθαρο μήνυμα στην κυβέρνηση και σε όλους τους νοσταλγούς της χούντας και του Μεταξά, επαναφέροντας στο προσκήνιο τα μαχητικά συνθήματα του Δεκέμβρη και όχι εποικοδομητικές προτάσεις για μια «καλή» αστυνομία.
Να μην περάσει ο τρομοκουκουλονόμος και η περιύβριση αρχής
Να διαλυθούν τα ΜΑΤ και να απαγορευτούν τα χημικά αέρια στις διαδηλώσεις
Να απελευθερωθούν οι προφυλακισμένοι του Δεκέμβρη και να παύσουν όλες οι διώξεις
Κάτω τα χέρια από το πανεπιστημιακό άσυλο και τους ελεύθερους κοινωνικούς χώρους
Να οργανωθούν ομάδες αυτοάμυνας και περιφρούρησης από την κρατική και παρακρατική βία
Η τρομοκρατία και η τρομοφοβία δεν θα περάσει!
Αθήνα 20/3/09
K.Μαραγκός
Πρωτοφανή πρόκληση στα δικαστικά χρονικά!
Σήμερα δικάζεται ο Γιώργος Βούτσης - Βογιατζής που προέβη σε ληστεία του υποκαταστήματος της Εθνικής Τράπεζας στο Γκύζη τον Οκτώβριο του 2007. Οι κατηγορίες που του απευθύνονται περιλαμβάνουν και την κατοχή εκρηκτικών υλών.
Εν τω μεταξύ την εξαίρεση τριών ενόρκων, υπαλλήλων της Εθνικής Τράπεζας ζήτησε ο συνήγορος υπεράσπισης κ. Φυτράκης.
Ο κ. Φυτράκης κατήγγειλε πως η κλήρωση των τεσσάρων ενόρκων έγινε μεταξύ 15 υπαλλήλων τραπέζης, 13 εκ των οποίων εργάζονται στην ΕΘΝΙΚΗ.
Το αίτημα της υπεράσπισης δεν έγινε δεκτό και η δίκη ξεκίνησε με τρεις εκ των τεσσάρων κληρωθέντων ενόρκων να είναι υπάλληλοι της τράπεζας, η οποία είναι και κατήγορος στην υπόθεση.
Η υπεράσπιση του Γ. Βούτση Βογιατζή καταγγέλει το γεγονός ως πρωτοφανές στα δικαστικά χρονικά και αφήνει σαφείς υπόνοιες για μεροληψία του δικαστηρίου.
Η δίκη συνεχίζεται.
Πηγή: TVXS
Τετάρτη 25 Μαρτίου 2009
Τον πήγαν στην κηδεία με χειροπέδες!
Ακόμη ένα “επεισόδιο της κρατικής αναλγησίας”, που δεν λυγίζει ούτε μπροστά στο θάνατο, γράφτηκε χθες στο Κοιμητήριο Κούκος στο Βόλο, όπου έπεσε η αυλαία για την 41χρονη Κατερίνα Γκουλιώνη από το Βόλο, που βρέθηκε νεκρή εν πλώ κάτω από αδιευκρίνιστες μέχρι αυτή τη στιγμή συνθήκες την ώρα της μεταγωγής της από τις Φυλακές του Ελαιώνα Θηβών στις Φυλακές Αλικαρνασσού στην Κρήτη. Συνοδεία πέντα δεσμοφυλάκων από τον Κορυδαλλό, με τις χειροπέδες στα χέρια, η Πολιτεία “επέτρεψε” στον αδερφό της άτυχης Κατερίνας να παραστεί στην κηδεία της αδερφής του, χωρίς έτσι να μπορεί να την αγκαλιάσει, αλλά και να την αποχαιρετίσει για τελευταία φορά, επιτείνοντας το δράμα της οικογένειας, που παραμένει με δεκάδες αναπάντητα ερωτήματα για το θάνατο της 41χρονης. Ακόμη και οι λυγμοί της μάνας που εκλιπαρούσε να βγάλουν τις χειροπέδες για να αποχαιρετήσει ο αδερφός την αδερφή του, δεν πτόησαν τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους, ώστε να υπερβούν για καθαρά ανθρωπιστικούς λόγους, το “γράμμα του νόμου”. Αποσβολωμένοι συγγενείς και φίλοι, ακόμη και οι δύο ιερείς που τέλεσαν την εξόδιο ακολουθία, παρακολουθούσαν “τις διαπραγματεύσεις” με συναισθήματα οργής, αφού το όλο σκηνικό προκάλεσε αλγεινές εντυπώσεις σε όσους παραβρέθηκαν για το τελευταίο αντίο. Στον αδερφό της θανούσης δεν επετράπη να παραστεί στην ταφή, αφού άρον- άρον συνοδεία των δεσμοφυλάκων του αποχώρησε από το Κοιμητήριο εν μέσω αντιδράσεων, για να επιστρέψει στις Φυλακές Κορυδαλλού. Διαδηλώσεις έξω από τις Φυλακές Προχθές η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατούμενων οργάνωσε διαδήλωση για το θάνατο της Κατερίνας έξω από τις Φυλακές του Ελαιώνα Θηβών, συμπαραστεκόμενη ταυτόχρονα σε όλες τις κρατούμενες που αρνούνται να υποστούν το βασανιστήριο του κολπικού ελέγχου, εισπράττοντας ως ποινή πολυήμερη απομόνωση. Στη διαδήλωση συμμετείχαν και το Ελληνικό τμήμα της Παγκόσμιας Πορείας Γυναικών, το Φεμινιστικό Κέντρο Αθήνας και το Δίκτυο Γυναικών ΣΥΡΙΖΑ. Τα πνεύματα στην διαδήλωση κάποια στιγμή οξύνθηκαν από την πεισματική άρνηση της διευθύντριας να δεχτεί αντιπροσωπεία των διαδηλωτριών και των διαδηλωτών, πράγμα που αρχικά οδήγησε τις κρατούμενες καταρχήν σε άρνηση να μπουν στα κελιά τους και λίγο αργότερα σε εξέγερση, σπάζοντας κάμερες και τηλεοράσεις.
Τρίτη 24 Μαρτίου 2009
Το τελευταίο γράμμα της Κατερίνας
Μία μέρα μετά το θάνατό της έφτασε στα γραφεία της πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων το τελευταίο γράμμα της Κατερίνας Γκουλιώνη. Στο γράμμα αυτό καταγγέλλει για ακόμα μία φορά τις συνθήκες κράτησής της και τελειώνει με τη φράση: «8-4-09 έχω το Εφετείο μου. Ίδωμεν. Προώθησε την αίτηση και τα ξαναλέμε»... Δείτε πλάνα από τη σημερινή συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Δικαιοσύνης.
Το γράμμα με ημερομηνία 15 Μαρτίου απευθύνεται στην Ιωάννα Δρόσου από την Πρωτοβουλία και μεταξύ άλλων η Κατερίνα Γκουλιώνη αναφέρει πως φοβάται να γράψει προς τον Πάνο Λάμπρου μήπως και «χαθεί» το γράμμα..
Το πλήρες κείμενο έχει ως εξής:
«Ελεώνα – Θήβα 15-3-09
15:43
Γεια σου Ιωάννα,
καταρχήν είναι η ονομασία του τόπου Ελεώνα (η) διότι προέρχεται απ΄ το ελέω θεού και όχι απ΄ τις ελιές. Κι εγώ εδώ το έμαθα. Το μαγαζί εδώ λέγεται Κατάστημα Κράτησης Γυναικών Ελεώνα Θηβών (Κ.Κ.Γ.Ε.Θ.).
Σου στέλνω την αίτηση αυτή που θα υποβάλω αύριο στην διευθύντρια Χαραλαμπία Κουτσομιχάλη (που έφερε τη φυλακή σε τέτοιο μαύρο χάλι) πρώτον γιατί επληροφορήθην ότι γνωρίζεις από P.C. s και δεύτερον γιατί απ΄ εδώ η αλληλογραφία φεύγει Δευτέρα και Τετάρτη. Έχουν καταλάβει τι κάνω και φοβάμαι να γράψω το όνομα του Λάμπρου επάνω στον φάκελο μήπως και «χαθεί» ο φάκελος.
Την αίτηση την έχω τριπλογράψει και την τριπλοϋπογράφουν. Σε παρακαλώ στείλτην στο Συνήγορο του Πολίτη, Ιατροπούλου, Διεθνή Αμνηστία και όπου αλλού εσύ νομίζεις. Ίντερνετ έχετε, εγώ το laptop το έχω στο Βόλο και εδώ το χέρι μου έχει πιαστεί να γράφει. Και δεν είναι μόνο αυτό, είναι και οι συζητήσεις με τις άλλες, το να ζητώ συνεχώς αριθμό πρωτοκόλλου κ.α. Άσε, ούτε μπάνιο δεν προλαβαίνω να κάνω.
Τον αρ. πρ. της εν λόγω αίτησης θα σας τον δώσω τηλεφωνικώς. Τον αρχιφύλακα Γ.Γ. που έφυγε τώρα, πήγε Κορυδαλλό, γυναικείες, τον χτύπησα γιατί εκτός του ότι με είχε κλεισμένη σε κελί απομόνωσης στον Κορυδαλλό και ουρούσα σε μπουκάλια κ.α. μου ‘κανε και αναφορά και έφαγα πειθαρχικό ότι βρίζω και χτυπάω υπαλλήλους. Πέντε τέτοια ψευδή πειθαρχικά μου φόρτωσαν. Το 6ο, το τωρινό το έφαγα γιατί το έκανα αλλά ήταν αποτέλεσμα των προηγούμενων 5.
Τώρα με φοβήθηκαν (αφού είναι ζώα και δεν σέβονται) είστε και εσείς απ΄ έξω και έχουν αρχίσει τις γαλιφιές. Σε μένα, στις άλλες φυσικά κάνουν τα ίδια. Το κακό είναι ότι πίνω χάπια vulbecal και stedon γιατί δεν ηρεμώ, είναι φορές που αισθάνομαι ότι θα εκραγώ, γι αυτό τα πίνω.
Ήρθε καινούργιος, εδώ αρχιφύλακας Απ. Π. Από τις αντρικές φυλακές Κορυδαλλού. Είναι τίμιος, τον έφεραν λόγω μετατάξεων λόγω πτήσης Παλαιοκώστα (καλή του ώρα του μερακλή).
Η διεύθυνση είναι σάπια, στον Π. τον αρχιφύλακα του είπα πως η διεύθυνση είναι μαφία. «Βαριές κουβέντες λες» μου είπε, «βρε και πολύ ελαφριές είναι» του λέω.
«Χάνονται» αιτήσεις, αρ. πρ. δεν δίνουν, έγγραφα από τον φάκελο σου δεν σου δίνουν κ.α. Τέλος πάντων δεν προλαβαίνω να γράψω καταγγελία και για αυτό, ολόκληρο αρχείο έχω.
Τώρα προέχει το υπόμνημα για κολπική - απομόνωση κ.λ.π. και το υπόμνημα στο υπουργείο Δικαιοσύνης για τα τηλεφωνικά προθέματα.
Ξέρω ότι είστε λίγοι και η δουλειά πολλή. Εντωμεταξύ έμαθα, όταν περνούσα εισαγγελέα ότι από τα Διαβατά μετήχθην για λόγους «τάξης και ασφάλειας». Πως το τεκμηρίωσαν αυτό δεν ξέρω και αυτή την τεκμηρίωση δεν ξέρω πως θα τη λάβω εγγράφως στα χέρια μου. Για λόγους τέτοιους μετάγονται κρατούμενοι που κάνουν φασαρίες. Εγώ αναφορά στο υπ. Δικαιοσύνης έκανα . Πως βγαίνει στο φως αυτό;
8-4-09 έχω το εφετείο μου. Ίδωμεν. Προώθησέ σε παρακαλώ την αίτση και τα ξαναλέμε. Χαιρετισμούς στην Ανίτα, Πάνο
Γεια χαρά, Κατερίνα Γκουλιώνη.
Υ.Γ Please, ό,τι γράφετε στην «Εποχή» και είναι από μένα θα θελα να είναι και ολογράφως υπογεγραμμένο. Δεν είμαι η Κ.Γ. είμαι η Γκουλιώνη Κατερίνα, ΕΧΩ ΟΝΟΜΑ, ΑΥΤΗ ΕΙΜΑΙ κι έχω να πω πολλά. Άϊντε, πια, με τους καραγκιόζηδες».
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΜΑΡΙΟΣ ΔΙΟΝΕΛΛΗΣ
KAMEΡΑ: Λίνα Δαμουλά
Το γράμμα με ημερομηνία 15 Μαρτίου απευθύνεται στην Ιωάννα Δρόσου από την Πρωτοβουλία και μεταξύ άλλων η Κατερίνα Γκουλιώνη αναφέρει πως φοβάται να γράψει προς τον Πάνο Λάμπρου μήπως και «χαθεί» το γράμμα..
Το πλήρες κείμενο έχει ως εξής:
«Ελεώνα – Θήβα 15-3-09
15:43
Γεια σου Ιωάννα,
καταρχήν είναι η ονομασία του τόπου Ελεώνα (η) διότι προέρχεται απ΄ το ελέω θεού και όχι απ΄ τις ελιές. Κι εγώ εδώ το έμαθα. Το μαγαζί εδώ λέγεται Κατάστημα Κράτησης Γυναικών Ελεώνα Θηβών (Κ.Κ.Γ.Ε.Θ.).
Σου στέλνω την αίτηση αυτή που θα υποβάλω αύριο στην διευθύντρια Χαραλαμπία Κουτσομιχάλη (που έφερε τη φυλακή σε τέτοιο μαύρο χάλι) πρώτον γιατί επληροφορήθην ότι γνωρίζεις από P.C. s και δεύτερον γιατί απ΄ εδώ η αλληλογραφία φεύγει Δευτέρα και Τετάρτη. Έχουν καταλάβει τι κάνω και φοβάμαι να γράψω το όνομα του Λάμπρου επάνω στον φάκελο μήπως και «χαθεί» ο φάκελος.
Την αίτηση την έχω τριπλογράψει και την τριπλοϋπογράφουν. Σε παρακαλώ στείλτην στο Συνήγορο του Πολίτη, Ιατροπούλου, Διεθνή Αμνηστία και όπου αλλού εσύ νομίζεις. Ίντερνετ έχετε, εγώ το laptop το έχω στο Βόλο και εδώ το χέρι μου έχει πιαστεί να γράφει. Και δεν είναι μόνο αυτό, είναι και οι συζητήσεις με τις άλλες, το να ζητώ συνεχώς αριθμό πρωτοκόλλου κ.α. Άσε, ούτε μπάνιο δεν προλαβαίνω να κάνω.
Τον αρ. πρ. της εν λόγω αίτησης θα σας τον δώσω τηλεφωνικώς. Τον αρχιφύλακα Γ.Γ. που έφυγε τώρα, πήγε Κορυδαλλό, γυναικείες, τον χτύπησα γιατί εκτός του ότι με είχε κλεισμένη σε κελί απομόνωσης στον Κορυδαλλό και ουρούσα σε μπουκάλια κ.α. μου ‘κανε και αναφορά και έφαγα πειθαρχικό ότι βρίζω και χτυπάω υπαλλήλους. Πέντε τέτοια ψευδή πειθαρχικά μου φόρτωσαν. Το 6ο, το τωρινό το έφαγα γιατί το έκανα αλλά ήταν αποτέλεσμα των προηγούμενων 5.
Τώρα με φοβήθηκαν (αφού είναι ζώα και δεν σέβονται) είστε και εσείς απ΄ έξω και έχουν αρχίσει τις γαλιφιές. Σε μένα, στις άλλες φυσικά κάνουν τα ίδια. Το κακό είναι ότι πίνω χάπια vulbecal και stedon γιατί δεν ηρεμώ, είναι φορές που αισθάνομαι ότι θα εκραγώ, γι αυτό τα πίνω.
Ήρθε καινούργιος, εδώ αρχιφύλακας Απ. Π. Από τις αντρικές φυλακές Κορυδαλλού. Είναι τίμιος, τον έφεραν λόγω μετατάξεων λόγω πτήσης Παλαιοκώστα (καλή του ώρα του μερακλή).
Η διεύθυνση είναι σάπια, στον Π. τον αρχιφύλακα του είπα πως η διεύθυνση είναι μαφία. «Βαριές κουβέντες λες» μου είπε, «βρε και πολύ ελαφριές είναι» του λέω.
«Χάνονται» αιτήσεις, αρ. πρ. δεν δίνουν, έγγραφα από τον φάκελο σου δεν σου δίνουν κ.α. Τέλος πάντων δεν προλαβαίνω να γράψω καταγγελία και για αυτό, ολόκληρο αρχείο έχω.
Τώρα προέχει το υπόμνημα για κολπική - απομόνωση κ.λ.π. και το υπόμνημα στο υπουργείο Δικαιοσύνης για τα τηλεφωνικά προθέματα.
Ξέρω ότι είστε λίγοι και η δουλειά πολλή. Εντωμεταξύ έμαθα, όταν περνούσα εισαγγελέα ότι από τα Διαβατά μετήχθην για λόγους «τάξης και ασφάλειας». Πως το τεκμηρίωσαν αυτό δεν ξέρω και αυτή την τεκμηρίωση δεν ξέρω πως θα τη λάβω εγγράφως στα χέρια μου. Για λόγους τέτοιους μετάγονται κρατούμενοι που κάνουν φασαρίες. Εγώ αναφορά στο υπ. Δικαιοσύνης έκανα . Πως βγαίνει στο φως αυτό;
8-4-09 έχω το εφετείο μου. Ίδωμεν. Προώθησέ σε παρακαλώ την αίτση και τα ξαναλέμε. Χαιρετισμούς στην Ανίτα, Πάνο
Γεια χαρά, Κατερίνα Γκουλιώνη.
Υ.Γ Please, ό,τι γράφετε στην «Εποχή» και είναι από μένα θα θελα να είναι και ολογράφως υπογεγραμμένο. Δεν είμαι η Κ.Γ. είμαι η Γκουλιώνη Κατερίνα, ΕΧΩ ΟΝΟΜΑ, ΑΥΤΗ ΕΙΜΑΙ κι έχω να πω πολλά. Άϊντε, πια, με τους καραγκιόζηδες».
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΜΑΡΙΟΣ ΔΙΟΝΕΛΛΗΣ
KAMEΡΑ: Λίνα Δαμουλά
Πέμπτη 19 Μαρτίου 2009
ΔΡΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΓΚΟΥΛΙΩΝΗ
Σήμερα Παράσταση Διαμαρτυρίας στο Υπουργείο Δικαιοσύνης για το θάνατο της Κ. Γκουλιώνη
Προσυγκέντρωση 13:00 (Μεσογείων και Κατεχάκη)
Θα ακολουθήσει Συνέντευξη Τύπου έξω από το Υπουργείο
Την Κυριακή 22 Μαρτίου μηχανοκίνητη Πορεία στις Γυναικείες Φυλακές, Ελαιώνα Θηβών
Προσυγκέντρωση 9:30 στο Άγαλμα της Αθηνάς, στο Πεδίο του Αρεως
Η Κατερίνα ενοχλούσε...
Καταγγελία προς τον συνήγορο του πολίτη της κρατούμενης Γκουλιώνη Αικατερίνης
Ελεώνας Θηβών (20-02-09),
Είμαι 41 ετών σήμερα, εξαρτημένη από την ηρωίνη από τα 17 μου. Τόσα χρόνια αρρώστια και εξάρτηση από μία ουσία που αν δεν την είχα δε θα μπορούσα να είμαι όρθια για να δύναμαι να εργαστών, για να μπορέσω να ζήσω.
Τον χειρότερο εφιάλτη, όμως, που οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν αυτονόητο συνεπακόλουθο της εξάρτησης, δεν είχα ποτέ φανταστεί ότι θα τον ζήσω έτσι όπως τον ζω και όπως καθημερινώς απειλούμαι ότι μπορεί ανά πάσα στιγμή να υποστώ.
Αυτό το «αυτονόητο συνεπακόλουθο της εξάρτησης», λοιπόν, είναι η φυλάκιση η οποία, ουσιαστικά σημαίνει την αιχμαλωσία και την ομηρία μου από τους δεσμοφύλακες που ελέγχουν κι επεμβαίνουν ακόμη και στα γεννητικά μου όργανα και στ’ απόκρυφα σημεία του σώματός μου.
Όποτε μπαίνω στην φυλακή είτε γιατί εισάγομαι πρώτη φορά είτε γιατί επιστρέφω από δικαστήριο είτε γιατί πήγα νοσοκομείο δέχομαι την εξής επίθεση, η οποία ονομάζεται «έρευνα»:
Η δεσμοφύλακας με υποχρεώνει να βγάλω όλα μου τα ρούχα, με βάζει να σκύψω, ν’ ανοίξω τους γλουτούς, να βήξω και παρατηρεί τον πρωκτό μου. Πολλές φορές βρίσκει ευκαιρία να παρατηρήσει γυμνό σώμα και με κοιτάει καλά καλά, μου φέρεται προσβλητικά, ειρωνικά, θρασύτατα, σα να’ μαι το τελευταίο σκουπίδι.
Μετά μου δίνουν άλλα ρούχα, από την αποθήκη τους, παράτερα και εξευτελιστικά, μου παίρνουν το σουτιέν γιατί, λέει, «απαγορεύεται» να το φοράω στην απομόνωση γιατί λέει, δήθεν μπορεί να…αυτοκτονήσω μ’ αυτό, μου δίνουν παπούτσια μεγαλύτερο μέγεθος απ’ το δικό μου και περπατάω σαν παλιάτσος και με οδηγούν στο φαρμακείο. Εκεί, με βάζουν να καθίσω σε γυναικολογική καρέκλα και η δεσμοφύλακας βάζει το δάχτυλό της στο αιδοίο μου μέσα στον κόλπο. Στην συνέχεια υποχρεούμαι να ουρήσω μπροστά στην δεσμοφύλακα για να κάνουν το ναρκωτέστ.
Μια φορά, στο χαρτί που ήταν τοποθετημένο στην γυναικολογική καρέκλα όπου μ’ έβαλαν να κάτσω είδα μία τρίχα από προηγούμενη ερευνηθείσα. Η αποστείρωση στα εργαλεία τους είναι κάτι που ενίοτε θυμούνται. Σε άλλες βάζουν διαστολείς και σκουριασμένους, πολλές φορές, τους βάζουν το δάχτυλό τους και συγχρόνως πιέζουν προς τον ορθό ή και από επάνω στη βουβωνική χώρα σε σημείο που η κρατούμενη να πονάει. Τα ειρωνικά σχόλια και τα σόκιν «αστειάκια» των δεσμοφυλάκων δεν λείπουν από το «ρεπερτόριό» τους…
Προσφάτως που αρνήθηκα την κολπική έρευνα και από τον γυναικολόγο, διότι ανεξαρτήτου μορφώσεως, ειδικεύσεως και μορφωτικού επιπέδου το να σου χώνει ο καθείς τα δάχτυλά του είναι τουλάχιστον «απρεπές», θα έλεγα, και ζητούσα υπερηχογράφημα, με απείλησαν ότι θα με δέσουν όλη νύχτα με τη χειροπέδα στο κάγκελο και αυτή την απειλή συγκεκριμένα την ξεστόμισε η δεσμοφύλακας που τελεί χρέη…νοσοκόμας στο Κατάστημα Κράτησης Γυναικών Ελεώνα Θηβών (Κ.Κ.Γ.Ε.Θ.) Γκαβάνα Στέλα παρουσία της υπαρχιφύλακα Σαμπάνη Σωτηρίας, μου είπε πως αφού είμαι κρατούμενη πρέπει να δεχτώ την κολπική κι αυτή που δεν είναι, είναι «άλλο πράμα». Εν ολίγοις αυτό που μου είπαν και λένε είναι ότι αφού είμαι κρατούμενη πρέπει να μου κάνουν ότι θέλουν και να μην αντιδράω.
Με οδήγησαν στην υποδιευθύντρια Καφρίτσα Αγλαϊα, η οποία μου είπε πως αφού αρνούμαι την κολπική έρευνα ότι βρεθεί από ναρκωτικά στην φυλακή θα το χρεώσει σ’ εμένα και πως θα με κρατήσει πολλές ημέρες στην απομόνωση. Όταν της ζήτησα να μου κάνει υπερηχογράφημα διότι δεν αντέχω άλλο αυτόν τον βιασμό της κολπικής μου είπε πως δεν έχει αυτή τη δυνατότητα. Της απάντησα ότι δεν είμαι υποχρεωμένη να πληρώνω εγώ τη δική τους ανεπάρκεια και με οδήγησαν στην απομόνωση όπου ούτως ή άλλως θα με οδηγούσαν, κάνοντας κολπική ή μη.
Στην απομόνωση με έκλεισαν σ’ εάν κελί όπου έπρεπε να χτυπάω το κουδούνι για να’ ρθει η δεσμοφύλακας να μου ανοίξει να πάω στην μία τουαλέτα που είναι κοινή για όλες τις κρατούμενες στον χώρο αυτόν και παρακολουθούμενη από κάμερα.
Την ώρα της αφόδευσης σε παρακολουθεί η δεσμοφύλακας από την κάμερα κι όταν δει τα περιττώματά σου τότε της ζητάς την άδεια να τραβήξεις καζανάκι.
Εκτός του ότι είμαι αναγκασμένη να κάνω την ανάγκη μου μπροστά σε δεσμοφύλακα είμαι υποχρεωμένη να κάνω 8 αφοδεύσεις για να με βγάλουν από την απομόνωση αλλά κι αυτό, πάλι, εξαρτάται από τις διαθέσεις τους.
Οι περισσότερες κρατούμενες αναγκάζονται να παίρνουν καθαρτικό για να επιτύχουν αυτές τις κενώσεις και αρκετές φορές είτε δεν έρχεται η δεσμοφύλακας να τους ανοίξει την πόρτα είτε είναι άλλη κρατούμενη στην τουαλέτα και στην κυριολεξία ενεργούνται επάνω τους. Δεν είναι λίγες οι φορές που κάποιες δεσμοφύλακες τις εξευτελίζουν γιατί ενεργήθηκαν επάνω τους ή τους λένε απειλητικά ότι «εδώ είναι Θήβα και το κουδούνι για να πας τουαλέτα θα το χτυπάς όταν έχεις μεγάλη ανάγκη», την οποιά «μεγάλη ανάγκη» την κρίνει η δεσμοφύλακας ή της λένε με δυσφορία «πάλι τουαλέτα θέλεις;» και άλαλ τέτοια με ανείπωτη απανθρωπιά και σαδισμό.
Μου έχει συμβεί να μη μου ανοίγει η δεσμοφύλακας την πόρτα του κελιού για να πάω στην τουαλέτα και ανγκαζόμουν να ουρώ σε πλαστικό μπουκάλι νερού και αργότερα να έχω πρόβλημα με το έντερό μου από την συγκράτηση των κοπράνων. Στο τέλος, έφτασα στο σημείο να κλωτσάω την πόρτα του κελιού για να μου ανοίξει, να μου φέρεται προκλητικά και υποτιμητικά και επειδή την αποκάλεσα «κότα» έγραψε μία ψευδή αναφορά (η κα Δανιηλίδου Χαρίκλεια ει΄ναι η εν λόγω δεσμοφύλακας) σε συνεργασία με τον αρχιφύλακα Γαλάνη Ιωάννη που ήταν υπηρεσία εκείνη την ημέρα και σε αυτόν αναφερόταν η κα Δανιηλίδου, με πέρασα πειθαρχικό κι ο υποτελής σε αυτούς, εισαγγελέας Πρασσάς Γεώργιος με τιμώρησε με πειθαρχική ποινή εγκλεισμού σε κελί της απομόνωσης για πέντε μέρες με, επιπροσθέτως παράνομη, στέρηση καφέ, τσιγάρου και τηλεφώνου.
Πειθαρχικό το οποίο παραγράφεται σε δυο χρόνια πράγμα που σημαίνει πως εκτός του μαρτυρίου που υπέστην δεν θα αποφυλακισθώ με υφ’ όρων απόλυση, δεν θα πάρω άδεια και οι άρρωστοι γονείς μου και η 21χρονη κόρη μου θα περιμένουν πολύ για να με δουν και να τους στηρίξω.
Όλα αυτά συνέβησαν στη γυναικεία φυλακή Κορυδαλλού, αλλά αυτοί οι κύριοι υπηρετούν σήμερα στη Θήβα όπως και ο αρχιφυλακεύων Κοράκης Παναγιώτης, ο οποίος στην εδώ απομόνωση της Θήβας μου είπε πως παρ’ όλες τις 8 κενώσεις κλπ δικαιούται «βάσει του εσωτερικού κανονισμού» να με κρατήσει έξι ημέρες στην απομόνωση. Ο εσωτερικός κανονισμός δεν γράφει κάτι τέτοιο, αντίθετα λέει πως η τριήμερη κράτηση στην απομόνωση γίνεται μ’ εντολή εισαγγελέα και παρατείνεται εφόσον έχουν βρεθεί απαγορευμένες ουσίες στο σώμα του κρατούμενου και δεν μπορούν να αφαιρεθούν…
Μπάνιο δεν μπορείς να κάνεις στην απομόνωση –ειδικό χώρο κράτησης τον ονομάζουν λες και αλλάζοντας όνομα σε κάτι παύει και η φρίκη- γιατί όταν τύχει να έχει ζεστό νερό δεν είναι εκεί η δεσμοφύλακας και όταν είναι εκεί μπορεί να σε βγάλει από το κελί για να κάνεις μπάνιο, το νερό να είναι κρύο και να επιμένει πως είναι ζεστό βγάζοντάς σε τρελή.
Όταν και αν κάνεις μπάνιο σε παρατηρεί. Έτσι, μένουμε χωρίς μπάνιο για 7 μέρες και άνω. Καφέ, νερό υποχρεούσαι να παραγγείλεις μόνο από το καφενείο της φυλακής το οποίο λειτουργεί για τους δεσμοφύλακες και δουλεύουν σε αυτό κρατούμενες. Την τελευταία φορά που κρατήθηκα στην απομόνωση πλήρωσα 20 ευρώ στο καφενείο. Με αυτά τα χρήματα μπορούσα να περάσω περίπου είκοσι μέρες αγοράζοντας καφέ, ζάχαρη κλπ ενώ τα πλήρωσα μέσα σε πέντε μέρες. Αλλά εδώ η διαχείριση των χρημάτων μας εξαρτάται από τις ορέξεις της υπηρεσίας του Κ.Κ.Γ.Ε.Θ.
Όταν λοιπόν, αποφασίσουν οι ασύδοτοι βασανιστές μας να μας βγάλουν από την απομόνωση πρέπει να περάσουμε το ίδιο μαρτύριο της σωματικής έρευνας και της κολπικής εισβολής. Αυτό το ίδιο μαρτύριοι της έρευνας μπορεί ανά πάσα στιγμή να μου το κάνουν και στο θάλαμο, όπου μένω, όταν υπάρχει υπόνοια για ύπαρξη απαγορευμένων ουσιών. Μπαίνουν μέσα στο θάλαμο, μας ξυπνάνε, μας κάνουν σωματική και κολπική έρευνα, μας βγάζουν έξω από τον θάλαμο και ανακατεύουν όλα μας τα πράγματα πετώντας τα κάτω. Μετά χάνουμε πράγματα μας γιατί τα πετάνε ή τα παίρνουν και πρέπει να τακτοποιήσουμε ολόκληρο το θάλαμο για να μπορέσουμε να κοιμηθούμε…
Κάποτε ήμουν άνθρωπος με όνειρα, με όρεξη για μάθηση, με κερδοφόρα επιχείρηση, με όρεξη για δημιουργία.
Σήμερα, όλος αυτός ο πόνος, η κακοποίηση, ο βιασμό του σώματος και της ψυχής που έχω υποστεί με κάνουν να ονειρεύομαι πως τους σκοτώνω όλους αυτούς που πληρώνονται για να βασανίζουν αδύναμους ανθρώπους.
Σφίγγοντας τα δόντια σιγοψιθυρίζω «και για το πείσμα σας, γουρούνια, θα αντέχω» ελπίζοντας να έρθει κάποια μέρα που θα σταμτήσουν να απλώνουν τα βρώμικα, διεστραμμένα χέρια τοςυ επάνω σε αδύναμους ανθρώπους. Το ξέρω πως ο κόσμος δεν αλλάζει, ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΖΕΤΑΙ, όμως, φτάνει να μην αδιαφορούμε.
Ποτέ δεν πρόκειται να ξεπεράσω τα όσα υπέστην και υπόκειμαι μεσα στη φυλακή.
Γκουλιώνη Κατερίνα
_________________
Συνεντευξη συγκρατουμενης της στο TVXS:
http://www.tvxs.gr/v7671
Προσυγκέντρωση 13:00 (Μεσογείων και Κατεχάκη)
Θα ακολουθήσει Συνέντευξη Τύπου έξω από το Υπουργείο
Την Κυριακή 22 Μαρτίου μηχανοκίνητη Πορεία στις Γυναικείες Φυλακές, Ελαιώνα Θηβών
Προσυγκέντρωση 9:30 στο Άγαλμα της Αθηνάς, στο Πεδίο του Αρεως
Η Κατερίνα ενοχλούσε...
Καταγγελία προς τον συνήγορο του πολίτη της κρατούμενης Γκουλιώνη Αικατερίνης
Ελεώνας Θηβών (20-02-09),
Είμαι 41 ετών σήμερα, εξαρτημένη από την ηρωίνη από τα 17 μου. Τόσα χρόνια αρρώστια και εξάρτηση από μία ουσία που αν δεν την είχα δε θα μπορούσα να είμαι όρθια για να δύναμαι να εργαστών, για να μπορέσω να ζήσω.
Τον χειρότερο εφιάλτη, όμως, που οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν αυτονόητο συνεπακόλουθο της εξάρτησης, δεν είχα ποτέ φανταστεί ότι θα τον ζήσω έτσι όπως τον ζω και όπως καθημερινώς απειλούμαι ότι μπορεί ανά πάσα στιγμή να υποστώ.
Αυτό το «αυτονόητο συνεπακόλουθο της εξάρτησης», λοιπόν, είναι η φυλάκιση η οποία, ουσιαστικά σημαίνει την αιχμαλωσία και την ομηρία μου από τους δεσμοφύλακες που ελέγχουν κι επεμβαίνουν ακόμη και στα γεννητικά μου όργανα και στ’ απόκρυφα σημεία του σώματός μου.
Όποτε μπαίνω στην φυλακή είτε γιατί εισάγομαι πρώτη φορά είτε γιατί επιστρέφω από δικαστήριο είτε γιατί πήγα νοσοκομείο δέχομαι την εξής επίθεση, η οποία ονομάζεται «έρευνα»:
Η δεσμοφύλακας με υποχρεώνει να βγάλω όλα μου τα ρούχα, με βάζει να σκύψω, ν’ ανοίξω τους γλουτούς, να βήξω και παρατηρεί τον πρωκτό μου. Πολλές φορές βρίσκει ευκαιρία να παρατηρήσει γυμνό σώμα και με κοιτάει καλά καλά, μου φέρεται προσβλητικά, ειρωνικά, θρασύτατα, σα να’ μαι το τελευταίο σκουπίδι.
Μετά μου δίνουν άλλα ρούχα, από την αποθήκη τους, παράτερα και εξευτελιστικά, μου παίρνουν το σουτιέν γιατί, λέει, «απαγορεύεται» να το φοράω στην απομόνωση γιατί λέει, δήθεν μπορεί να…αυτοκτονήσω μ’ αυτό, μου δίνουν παπούτσια μεγαλύτερο μέγεθος απ’ το δικό μου και περπατάω σαν παλιάτσος και με οδηγούν στο φαρμακείο. Εκεί, με βάζουν να καθίσω σε γυναικολογική καρέκλα και η δεσμοφύλακας βάζει το δάχτυλό της στο αιδοίο μου μέσα στον κόλπο. Στην συνέχεια υποχρεούμαι να ουρήσω μπροστά στην δεσμοφύλακα για να κάνουν το ναρκωτέστ.
Μια φορά, στο χαρτί που ήταν τοποθετημένο στην γυναικολογική καρέκλα όπου μ’ έβαλαν να κάτσω είδα μία τρίχα από προηγούμενη ερευνηθείσα. Η αποστείρωση στα εργαλεία τους είναι κάτι που ενίοτε θυμούνται. Σε άλλες βάζουν διαστολείς και σκουριασμένους, πολλές φορές, τους βάζουν το δάχτυλό τους και συγχρόνως πιέζουν προς τον ορθό ή και από επάνω στη βουβωνική χώρα σε σημείο που η κρατούμενη να πονάει. Τα ειρωνικά σχόλια και τα σόκιν «αστειάκια» των δεσμοφυλάκων δεν λείπουν από το «ρεπερτόριό» τους…
Προσφάτως που αρνήθηκα την κολπική έρευνα και από τον γυναικολόγο, διότι ανεξαρτήτου μορφώσεως, ειδικεύσεως και μορφωτικού επιπέδου το να σου χώνει ο καθείς τα δάχτυλά του είναι τουλάχιστον «απρεπές», θα έλεγα, και ζητούσα υπερηχογράφημα, με απείλησαν ότι θα με δέσουν όλη νύχτα με τη χειροπέδα στο κάγκελο και αυτή την απειλή συγκεκριμένα την ξεστόμισε η δεσμοφύλακας που τελεί χρέη…νοσοκόμας στο Κατάστημα Κράτησης Γυναικών Ελεώνα Θηβών (Κ.Κ.Γ.Ε.Θ.) Γκαβάνα Στέλα παρουσία της υπαρχιφύλακα Σαμπάνη Σωτηρίας, μου είπε πως αφού είμαι κρατούμενη πρέπει να δεχτώ την κολπική κι αυτή που δεν είναι, είναι «άλλο πράμα». Εν ολίγοις αυτό που μου είπαν και λένε είναι ότι αφού είμαι κρατούμενη πρέπει να μου κάνουν ότι θέλουν και να μην αντιδράω.
Με οδήγησαν στην υποδιευθύντρια Καφρίτσα Αγλαϊα, η οποία μου είπε πως αφού αρνούμαι την κολπική έρευνα ότι βρεθεί από ναρκωτικά στην φυλακή θα το χρεώσει σ’ εμένα και πως θα με κρατήσει πολλές ημέρες στην απομόνωση. Όταν της ζήτησα να μου κάνει υπερηχογράφημα διότι δεν αντέχω άλλο αυτόν τον βιασμό της κολπικής μου είπε πως δεν έχει αυτή τη δυνατότητα. Της απάντησα ότι δεν είμαι υποχρεωμένη να πληρώνω εγώ τη δική τους ανεπάρκεια και με οδήγησαν στην απομόνωση όπου ούτως ή άλλως θα με οδηγούσαν, κάνοντας κολπική ή μη.
Στην απομόνωση με έκλεισαν σ’ εάν κελί όπου έπρεπε να χτυπάω το κουδούνι για να’ ρθει η δεσμοφύλακας να μου ανοίξει να πάω στην μία τουαλέτα που είναι κοινή για όλες τις κρατούμενες στον χώρο αυτόν και παρακολουθούμενη από κάμερα.
Την ώρα της αφόδευσης σε παρακολουθεί η δεσμοφύλακας από την κάμερα κι όταν δει τα περιττώματά σου τότε της ζητάς την άδεια να τραβήξεις καζανάκι.
Εκτός του ότι είμαι αναγκασμένη να κάνω την ανάγκη μου μπροστά σε δεσμοφύλακα είμαι υποχρεωμένη να κάνω 8 αφοδεύσεις για να με βγάλουν από την απομόνωση αλλά κι αυτό, πάλι, εξαρτάται από τις διαθέσεις τους.
Οι περισσότερες κρατούμενες αναγκάζονται να παίρνουν καθαρτικό για να επιτύχουν αυτές τις κενώσεις και αρκετές φορές είτε δεν έρχεται η δεσμοφύλακας να τους ανοίξει την πόρτα είτε είναι άλλη κρατούμενη στην τουαλέτα και στην κυριολεξία ενεργούνται επάνω τους. Δεν είναι λίγες οι φορές που κάποιες δεσμοφύλακες τις εξευτελίζουν γιατί ενεργήθηκαν επάνω τους ή τους λένε απειλητικά ότι «εδώ είναι Θήβα και το κουδούνι για να πας τουαλέτα θα το χτυπάς όταν έχεις μεγάλη ανάγκη», την οποιά «μεγάλη ανάγκη» την κρίνει η δεσμοφύλακας ή της λένε με δυσφορία «πάλι τουαλέτα θέλεις;» και άλαλ τέτοια με ανείπωτη απανθρωπιά και σαδισμό.
Μου έχει συμβεί να μη μου ανοίγει η δεσμοφύλακας την πόρτα του κελιού για να πάω στην τουαλέτα και ανγκαζόμουν να ουρώ σε πλαστικό μπουκάλι νερού και αργότερα να έχω πρόβλημα με το έντερό μου από την συγκράτηση των κοπράνων. Στο τέλος, έφτασα στο σημείο να κλωτσάω την πόρτα του κελιού για να μου ανοίξει, να μου φέρεται προκλητικά και υποτιμητικά και επειδή την αποκάλεσα «κότα» έγραψε μία ψευδή αναφορά (η κα Δανιηλίδου Χαρίκλεια ει΄ναι η εν λόγω δεσμοφύλακας) σε συνεργασία με τον αρχιφύλακα Γαλάνη Ιωάννη που ήταν υπηρεσία εκείνη την ημέρα και σε αυτόν αναφερόταν η κα Δανιηλίδου, με πέρασα πειθαρχικό κι ο υποτελής σε αυτούς, εισαγγελέας Πρασσάς Γεώργιος με τιμώρησε με πειθαρχική ποινή εγκλεισμού σε κελί της απομόνωσης για πέντε μέρες με, επιπροσθέτως παράνομη, στέρηση καφέ, τσιγάρου και τηλεφώνου.
Πειθαρχικό το οποίο παραγράφεται σε δυο χρόνια πράγμα που σημαίνει πως εκτός του μαρτυρίου που υπέστην δεν θα αποφυλακισθώ με υφ’ όρων απόλυση, δεν θα πάρω άδεια και οι άρρωστοι γονείς μου και η 21χρονη κόρη μου θα περιμένουν πολύ για να με δουν και να τους στηρίξω.
Όλα αυτά συνέβησαν στη γυναικεία φυλακή Κορυδαλλού, αλλά αυτοί οι κύριοι υπηρετούν σήμερα στη Θήβα όπως και ο αρχιφυλακεύων Κοράκης Παναγιώτης, ο οποίος στην εδώ απομόνωση της Θήβας μου είπε πως παρ’ όλες τις 8 κενώσεις κλπ δικαιούται «βάσει του εσωτερικού κανονισμού» να με κρατήσει έξι ημέρες στην απομόνωση. Ο εσωτερικός κανονισμός δεν γράφει κάτι τέτοιο, αντίθετα λέει πως η τριήμερη κράτηση στην απομόνωση γίνεται μ’ εντολή εισαγγελέα και παρατείνεται εφόσον έχουν βρεθεί απαγορευμένες ουσίες στο σώμα του κρατούμενου και δεν μπορούν να αφαιρεθούν…
Μπάνιο δεν μπορείς να κάνεις στην απομόνωση –ειδικό χώρο κράτησης τον ονομάζουν λες και αλλάζοντας όνομα σε κάτι παύει και η φρίκη- γιατί όταν τύχει να έχει ζεστό νερό δεν είναι εκεί η δεσμοφύλακας και όταν είναι εκεί μπορεί να σε βγάλει από το κελί για να κάνεις μπάνιο, το νερό να είναι κρύο και να επιμένει πως είναι ζεστό βγάζοντάς σε τρελή.
Όταν και αν κάνεις μπάνιο σε παρατηρεί. Έτσι, μένουμε χωρίς μπάνιο για 7 μέρες και άνω. Καφέ, νερό υποχρεούσαι να παραγγείλεις μόνο από το καφενείο της φυλακής το οποίο λειτουργεί για τους δεσμοφύλακες και δουλεύουν σε αυτό κρατούμενες. Την τελευταία φορά που κρατήθηκα στην απομόνωση πλήρωσα 20 ευρώ στο καφενείο. Με αυτά τα χρήματα μπορούσα να περάσω περίπου είκοσι μέρες αγοράζοντας καφέ, ζάχαρη κλπ ενώ τα πλήρωσα μέσα σε πέντε μέρες. Αλλά εδώ η διαχείριση των χρημάτων μας εξαρτάται από τις ορέξεις της υπηρεσίας του Κ.Κ.Γ.Ε.Θ.
Όταν λοιπόν, αποφασίσουν οι ασύδοτοι βασανιστές μας να μας βγάλουν από την απομόνωση πρέπει να περάσουμε το ίδιο μαρτύριο της σωματικής έρευνας και της κολπικής εισβολής. Αυτό το ίδιο μαρτύριοι της έρευνας μπορεί ανά πάσα στιγμή να μου το κάνουν και στο θάλαμο, όπου μένω, όταν υπάρχει υπόνοια για ύπαρξη απαγορευμένων ουσιών. Μπαίνουν μέσα στο θάλαμο, μας ξυπνάνε, μας κάνουν σωματική και κολπική έρευνα, μας βγάζουν έξω από τον θάλαμο και ανακατεύουν όλα μας τα πράγματα πετώντας τα κάτω. Μετά χάνουμε πράγματα μας γιατί τα πετάνε ή τα παίρνουν και πρέπει να τακτοποιήσουμε ολόκληρο το θάλαμο για να μπορέσουμε να κοιμηθούμε…
Κάποτε ήμουν άνθρωπος με όνειρα, με όρεξη για μάθηση, με κερδοφόρα επιχείρηση, με όρεξη για δημιουργία.
Σήμερα, όλος αυτός ο πόνος, η κακοποίηση, ο βιασμό του σώματος και της ψυχής που έχω υποστεί με κάνουν να ονειρεύομαι πως τους σκοτώνω όλους αυτούς που πληρώνονται για να βασανίζουν αδύναμους ανθρώπους.
Σφίγγοντας τα δόντια σιγοψιθυρίζω «και για το πείσμα σας, γουρούνια, θα αντέχω» ελπίζοντας να έρθει κάποια μέρα που θα σταμτήσουν να απλώνουν τα βρώμικα, διεστραμμένα χέρια τοςυ επάνω σε αδύναμους ανθρώπους. Το ξέρω πως ο κόσμος δεν αλλάζει, ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΖΕΤΑΙ, όμως, φτάνει να μην αδιαφορούμε.
Ποτέ δεν πρόκειται να ξεπεράσω τα όσα υπέστην και υπόκειμαι μεσα στη φυλακή.
Γκουλιώνη Κατερίνα
_________________
Συνεντευξη συγκρατουμενης της στο TVXS:
http://www.tvxs.gr/v7671
Νεκρή η Γκουλιώνη, χτυπημένος ο Δημητράκης
Η Κατερίνα Γκουλιώνη που πρωτοστάτησε στον αγώνα κατά της εξευτελιστικής κολπικής εξέτασης στις κρατούμενες βρέθηκε σήμερα νεκρή και χτυπημένη στο καράβι κατά την μεταγωγή της προς Αλικαρνασσό.
Ο Γιάννης Δημητράκης μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο μετά από ξυλοδαρμό του σήμερα το πρωί στις φυλακές Αλικαρνασσού από τον Περιανδρο και άλλους 2 συγκρατούμενούς του από το ίδιο κελί. Ο Δημητράκης είναι καλά στην υγεία του.
http://www.tvxs. gr/v7641
Ο Γιάννης Δημητράκης μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο μετά από ξυλοδαρμό του σήμερα το πρωί στις φυλακές Αλικαρνασσού από τον Περιανδρο και άλλους 2 συγκρατούμενούς του από το ίδιο κελί. Ο Δημητράκης είναι καλά στην υγεία του.
http://www.tvxs. gr/v7641
Παρασκευή 13 Μαρτίου 2009
ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΟΥΝ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ ΚΑΙ ΤΗ ΒΙΑ !!
Μόνο οργή μπορεί να προκαλέσει η απόφαση του εφετείου (καταδίκη με μείωση της ποινής σε 12 χρ.με δυνατότητα αποφυλάκισης)για το κάθαρμα που επιχείρησε να δολοφονήσει τον Δ.Κουσουρή μαζί με τους Η.Φωτιάδη και Γ.Καραμπατσώλη. Τη στιγμή που οι φασιστικές επιθέσεις έχουν κλιμακωθεί σε αγωνιστές και μετανάστες, το παρακράτος αλωνίζει,η αστυνομική τρομοκρατία κυριαρχεί σε κάθε γωνιά και με κάθε τρόπο,η "ανεξάρτητη δικαιοσύνη" στέλνει ένα σαφές και ξεκάθαρο μήνυμα στην κοινωνία.
Ένα σινιάλο απειλής στους αγώνες και τους αγωνιστές.!!
Ένα σημάδι ανοχής στη βία των φασιστικών συμμοριών,των μασκαρεμένων κρατικών ομάδων διασποράς φόβου, απέναντι στα κινήματα και τους αγωνιστές.
Οι φασιστικές συμμορίες μπορούν να σπέρνουν τον τρόμο της βάρβαρης ιδεολογίας τους χωρίς να εισπράτουν αυτό που τους αξίζει,τη στιγμή που αγωνιστές του Δεκέμβρη διώκονται με διατάξεις του αντιτρομοκρατικού,προφυλακισμένοι χωρίς δίκη,την ώρα που οι επίδοξοι δολοφόνοι της Κ.Κούνεβα απολαμβάνουν την αδιαφορία και την ανικανότητα της αστυνομίας.
Στο πρόσωπο του ναζί -δολοφόνου που σε λίγους μήνες πιθανά να κυκλοφορεί ανάμεσά μας,αθωώθηκε η συμμορία που τριγυρνάει στους δρόμους χτυπάει μετανάστες και τρομοκρατεί αγωνιστές.
Στο πρόσωπό του απελευθερώνεται ο τρόμος και ο φόβος του παρακράτους που μαζί με τα ΜΑΤ και την αστυνομία θέλουν να θωρακίσουν την κοινωνία, απέναντι στην πάλη για τα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας.
Η "ανεξάρτητη δικαιοσύνη" καταδίκασε τη δυναμική αντίσταση και τον ανυποχώρητο αγώνα που εκφράστηκε την περίοδο της πάλης ενάντια στον διαγωνισμό του ΑΣΕΠ και απο τους αγωνιστές της επαναστατικής αριστεράς που παρολίγο να μήν είναι μαζί μας.
Τίποτε δέν εισέπραξαν απο το μήνυμα του Δεκέμβρη.Απο την οργή και τη θυμό που προκάλεσε η δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου,αλλά καί η πεποίθηση για την ατιμωρησία των ενόχων.
Σε ένα κράτος Κορκονέας που οι φονιάδες στο τέλος δικαιώνονται,οι ληστές της δημόσιας περιουσίας αθωώνονται,οι κομπιναδόροι - μαφιόζοι επιχειρηματίες και οι νονοί της νύχτας,κυκλοφορούν ελεύθεροι και ατιμώρητοι για να εκμεταλεύονται και να τρομοκρατούν εργαζόμενους,η μόνη απάντηση είναι οι αγώνες των εργαζομένων.
Αγώνες ανεξάρτητοι,ανυποχώρητοι και δυναμικοί,πάνω απο τα στενά όρια της ανοχής που επιβάλλει η ολοκληρωτική κοινοβουλευτική "δημοκρατία",της υπεύθυνης αντιπολίτευσης,των ελεγχόμενων αντιδράσεων και της συναινετικής υποταγής.
Τρίτη 10 Μαρτίου 2009
Η τρομοϋστερία του αστυνομικού παρακράτους δεν θα περάσει
Με αφορμή την
ένοπλη επίθεση κατά επίσης οπλισμένων αστυνομικών όπισθεν του Εθνικού
Μουσείου και τον τραυματισμό ενός εξ αυτών, έχει εξαπολυθεί ένα όργιο τρομοκρατίας
και απειλών κατά του μαζικού κινήματος, της αριστεράς και του
αντιεξουσιαστικού χώρου. Αμέσως μετά την επίθεση δεκάδες διμοιρίες των
ΜΑΤ κύκλωσαν τα Εξάρχεια συλλαμβάνοντας 100 και πλέον πολίτες και
τρομοκρατώντας οποιονδήποτε βρίσκονταν μπροστά τους, δήθεν ψάχνοντας να
βρουν τους δράστες της επίθεσης. Μόνο ηλίθιοι μπορεί να πιστεύουν ότι
θα έβρισκαν οτιδήποτε ψάχνοντας μέσα στα Εξάρχεια και μεταξύ ανύποπτων
περαστικών. Ο στόχος είναι περισσότερο από προφανής. Η σύνδεση της
επίθεσης με το κίνημα, την αριστερά και τους αντιεξουσιαστές οι οποίοι
συλλήβδην κατηγορούνται ως οι “ηθικοί αυτουργοί”, και ως εκ τούτου
δικαιολογείται η τρομοκράτησή τους από τις κρατικές δυνάμεις καταστολής
και η επιβολή στρατιωτικού νόμου στο κέντρο της Αθήνας.
Από το πρωί της Δευτέρας 5/1 κυβέρνηση, εκπρόσωποι της ΓΑΔΑ, μπασκίνες
συνδικαλιστές, ασφαλίτες, χουνταίοι αναλυτές, αστυνομικοί ρεπόρτερ που
επαναλαμβάνουν με μανία τις αστυνομικές “διαρροές”, από κοινού με
γραβατομένους φασίστες και όλο το κατακάθι της “νοικοκυροσύνης” του
νόμου και της τάξης, περιφέρονται στα κανάλια απειλώντας θεούς και
δαίμονες, ζητώντας δηλώσεις μετάνοιας ακόμα και από τους γελοίους
οικοδεσπότες τους, αλλά πάνω από όλα από το ΣΥΡΙΖΑ και όσους στάθηκαν
στο πλάι και όχι απέναντι στην νεολαιίστικη εξέγερση, μετά την εν ψυχρώ
δολοφονία του 16χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου.
Στην πραγματικότητα ένα πράγμα τους απασχολεί, πολύ περισσότερο
φυσικά από τα κροκοδείλια δάκρυα για τον τραυματισμένο αστυφύλακα. Πως
θα αποκατασταθεί το κύρος της αστυνομίας και μαζί με αυτή το κύρος του
πολιτικού συστήματος και της κυβέρνησης που πλέον στο λαϊκό
υποσυνείδητο είναι καταγραμμένη σαν μια συμμορία που συστηματικά
λεηλατεί τη δημόσια περιουσία και τον μόχθο του εργαζόμενου λαού. Όλοι
αυτοί τώρα καλούν να μην πραγματοποιηθεί το συλλαλητήριο της 9ης
Γενάρη, να μην συνεχιστούν οι κινητοποιήσεις, να κλειστούμε στα σπίτια
μας και να συνεχίσουμε να ανεχόμαστε τις μούρες τους μέχρι να
τελειώσουν το πλιάτσικο.
Ουστ από δω φαρισαίοι υποκριτές
Το τσούρμο των υποκριτών που τσιρίζουν από το πρωί της Δευτέρας στα
κανάλια και θα συνεχίζουν μέχρι να μας τρυπήσουν τα αυτιά, “για το αίμα
των αθώων αστυνομικών”, για τους “δολοφόνους τρομοκράτες” και για τους
“ηθικούς αυτουργούς” που καθώς φαίνεται είναι τα 2/3 του πληθυσμού που
αρνούνται πλέον να κυβερνιούνται από το αστυνομικό κράτος και
παρακράτος της ΝΔ, είναι ακριβώς οι ίδιοι που όταν η πραιτοριανή
αστυνομία τους δολοφονεί, μιλάνε για “μεμονωμένα περιστατικά” και
“ατυχή γεγονότα”.
Είναι οι ίδιοι που μόλις κανείς τους καταγγείλει, κάνουν τα πάντα
για να μην φτάσει η υπόθεση στο ακροατήριο, αφού πρώτα φροντίσει ένας
“ανεξάρτητος” εισαγγελέας να τη στείλει δια παντός στο αρχείο, είναι οι
ίδιοι που φροντίζουν τα όπλα να έχουν εκπυρσοκροτήσει και οι σφαίρες να
έχουν εξοστρακιστεί, είναι οι ίδιοι που αφού ρίξουν μερικούς μετανάστες
σε κανένα ρέμα μετά θα μας λένε ότι έπεσαν μόνοι τους, είναι ακριβώς οι
ίδιοι που συνέλαβαν τουλάχιστον 350 ανθρώπους στις διαδηλώσεις του
Γενάρη, για να τους σαπίσουν στο ξύλο και να τους φορτώσουν στους
περισσότερους το μισό ποινικό κώδικα ακόμα και κατηγορίες βάσει του
αντιτρομοκρατικού νόμου. Είναι οι ίδιοι που μας έπρηξαν με τις
τζαμαρίες θεωρώντας ότι οι ανθρώπινες ζωές, τα χημικά αέρια και ότι
προξενούν αυτά, οι εκατοντάδες τραυματισμοί από ξυλοδαρμούς ενόπλων σε
άοπλους διαδηλωτές είναι ήσσονος σημασίας σε σχέση με το μείζον που
είναι το χριστουγεννιάτικο πλαστικό δέντρο του Κακλαμάνη και οι
βιτρίνες της Σταδίου και της Ερμού. Είναι ακριβώς οι ίδιοι που στην
τρομοκρατική δολοφονική επίθεση, από γκάνγκστερ της εργοδοσίας, με
βιτριόλι κατά της μετανάστριας βιοπαλαίστριας Κωσταντίνας Κούνεβα
μητέρας ενός ανήλικου παιδιού η οποία χαροπαλεύει, όχι μόνο δεν έκαναν
το παραμικρό για να βρούνε τους ενόχους αλλά ούτε καν μια δήλωση
συμπάθειας για το θύμα και καταδίκης των δολοφόνων.
Που ήταν εδώ η δικαιοσύνη να κινήσει αυτεπάγγελτη δίωξη για αυτήν
την κακουργηματική επίθεση; Που ήταν η “καλή” αστυνομία” να κάνει μια
σκούπα έξω από το ΣΕΒ, ή έξω από τη Ρηγίλης μήπως και βρει κανέναν
φυσικό ή ηθικό αυτουργό; Πού ήταν αυτοί να καλέσουν σε ανάκριση τον
“νοικοκύρη” εργοδότη της που την απειλούσε καθημερινά για τη
συνδικαλιστική της δράση; Μα που να ήταν. Μόλις που είχαν θάψει τα
αμέτρητα σκάνδαλα, των κουμπάρων, των υποκλοπών, των απαγωγών, των
ομολόγων, των αυθαιρέτων, του Ζαχόπουλου, των off-shore του Βουλγαράκη,
των βατοπεδίων, της Simens, του χρηματιστηρίου. Είναι οι ίδιοι που στο
ολοκαύτωμα των 3 εκ. καμένων στρεμμάτων και στους 80 νεκρούς που άφησαν
πίσω τους οι στάχτες δεν είδαν καμία ποινική ευθύνη της πολιτείας.
Ξεθεωμένοι από τα κουκουλώματα της ασυδοσίας των αφεντικών τους, κάνουν
την πάπια όταν ο απλός λαός χρειαστεί την ανάγκη του “κράτους δικαίου”.
Άθλιοι υποκριτές. Εσείς δεν είσαστε που για το έγκλημα κατά του
πληθυσμού της Γαζας δεν βγάζετε άχνα. Εσείς δεν είσαστε που
δικαιολογείτε τις επιθέσεις του Ισραήλ αρκεί τάχα να μην στοχεύουν
άοπλους πολίτες. Ούτε μια τόση δα καταδίκη για τους εγκληματίες πολέμου
που ισοπεδώνουν νοσοκομεία, πολυκατοικίες και νηπιαγωγεία. Που είναι οι
πολιτικάντηδες και οι λακέδες τους δημοσιογράφοι των δελτίων των 8 να
σιχτιρίσουν το έγκλημα. Πουθενά οι απατεώνες. Εσείς δεν είσαστε που
φυλάτε το άντρο της διεθνούς τρομοκρατίας τις πρεσβείες των ΗΠΑ και του
Ισραήλ σαν αστακό. Τολμάτε να μιλάτε για ανθρώπινες ζωές, όταν το έχετε
βουλώσει στο έγκλημα πολέμου που γίνεται εδώ και 10 μέρες μπροστά στη
μούρη σας και δήθεν είσαστε ανήμποροι να αντιδράσετε. Όχι δεν είσαστε
ανήμποροι, είσαστε συνένοχοι και συνέταιροι, αποτελείτε μέρος της ίδιας
οργανωμένης συμμορίας και δράτε από κοινού με στόχο την τρομοκράτηση
και την εξόντωση όσων αντιστέκονται στις αθλιότητες σας. Και έχουν το
θράσος να μιλάνε για τους “ανήμπορους” και “απροστάτευτους”
αστυνομικούς των “700 ευρώ”. Τι να πει κανείς. Τα ίδια σκουλήκια
έστρωσαν το δρόμο πριν 80 χρόνια στις ναζιστικές συμμορίες του Χίτλερ.
Άξιος ο μισθός σας καθάρματα.
Καμία μετάνοια στο αστυνομικό κράτος και τους νοσταλγούς της χούντας και των σταλινικών γκουλάκ
Σύσσωμο το αστυνομικό παρακράτος από κοινού με το φασιστικό
σκουπιδαριό απαιτεί εδώ και τώρα από το κίνημα και τις πολιτικές τους
οργανώσεις να γονατίσουν μπροστά τους και να μετανοήσουν για την
εξέγερση του Δεκέμβρη. Δίπλα σε αυτό τον οχετό το ΚΚΕ της
εθνοθρησκόληπτης Κανέλη που μαζί με τους χουνταίους κατηγορούν κάθε
τρεις και λίγο το ΣΥΡΙΖΑ και όσους στηρίζουν την εξέγερση ενάντια στο
αστυνομικό κράτος του Καραμανλή.
Ε λοιπόν πάρτε χαμπάρι μια και καλή. Δεν γονατίζουμε μπροστά σας,
ούτε πρόκειται να απολογηθούμε για οτιδήποτε, ειδικά σε εσάς που
υπάρχετε μόνο για να τρομοκρατείτε, να σκοτώνετε και να βασανίζετε
όσους δεν ανέχονται την εκμετάλλευση, την αδικία, την εξουσία των
αφεντικών σας και τη δική σας ασυδοσία και ατιμωρησία.
Και γατί φωνάζετε ρε νοσταλγοί της χούντας; Γιατί απαιτείτε δηλώσεις
μετάνοιας από την αριστερά; Μήπως αυτό είναι προϋπόθεση για να βρείτε
ποιοι σας επιτέθηκαν. Τι σας εμποδίζει να εξαντλήσετε τα δικαιώματα που
σας δίνει ο νόμος που εξάλλου εκπροσωπείτε; Τι ανησυχείτε; Όλα τα
έχετε. Χιλιάδες ενόπλους, εκατοντάδες εισαγγελείς και δικαστικούς να
σας συνδράμουν, κάμερες, χαφιέδες, ρουφιάνους πάσης φύσεως. Τι
διαμαρτύρεστε και παριστάνετε τους κατατρεγμένους και τους ριγμένους.
Γιατί ανησυχούν οι συνδικαλιστές αστυφύλακες, μήπως και δεν αποδοθεί
δικαιοσύνη; Μήπως και οι σφαίρες πάθουν εξοστρακισμό;
Όχι φυσικά! Δεν υπάρχει κανένας λόγος να χτυπιούνται για αυτό στα
κανάλια. Ο λόγος είναι άλλος. Να τρομοκρατήσουν το κίνημα, να το
παίξουν θύμα, να αποκαταστήσουν το ρόλο τους όχι για να γίνει καλύτερη
η αστυνομία, αλλά για να συνεχίσει να σπέρνει το φόβο στους
καταπιεσμένους και να σπάει τα κόκαλα σε όσους αμφισβητούν την εξουσία
και την πολιτική της στους δρόμους.
Βεβαίως ένας αριστερός, ένας οποιοσδήποτε άνθρωπος που μισεί την
αδικία και την εκμετάλλευση έχει κάθε λόγο να απεχθάνεται το αίμα.
Αυτός είναι που περισσότερο από όλους και για λόγους αρχής δεν θα
επιθυμούσε να λυθούν οι διαφορές με μια αιματηρή αναμέτρηση. Πολύ
περισσότερο από όλους αυτούς που χτυπιούνται για τον αστυφύλακα και που
θα εύχονταν να είναι νεκρός, ένας αγωνιστής της κοινωνικής δικαιοσύνης
και της ελευθερίας, θα απεύχονταν μια τέτοια εξέλιξη. Μόνο που αυτή η
ευχή δεν είναι καθόλου επιλεκτική.
Όμως αυτοί που ζητάνε αίμα είναι το κράτος και οι πραιτοριανοί του.
Είναι αυτοί που βομβαρδίζουν τους άοπλους διαδηλωτές, με καρκινογόνα
χημικά απαγορευμένα από τις διεθνείς συμβάσεις ακόμα και για πόλεμο,
είναι αυτοί που ξυλοφορτώνουν και βασανίζουν κρατούμενους ακόμα κι αν
αυτό θεωρείται έγκλημα πολέμου, είναι αυτοί που αν βρεθούν
κατηγορούμενοι για οποιοδήποτε έγκλημα ακόμα και για φόνο τη
σκαπουλάρουν στη χειρότερη με 2 χρόνια στη φυλακή, όσα κι ένας
οποιοσδήποτε πολίτης αν βρεθεί κατηγορούμενος για ένα απλό πλημμέλημα.
Αυτοί οι αιμοσταγείς πολιτικάντηδες δεν ντρέπονται να λένε αυτές τις
αηδίες μαζί με τους νοσταλγούς του Χίτλερ και του Άουσβιτς. Οι ίδιοι
μας έλεγαν ότι ο Κοτρωνέας είναι μια μεμονωμένη περίπτωση και ότι δεν
μπορεί να ευθύνεται για την πράξη του ολόκληρη η αστυνομία και το
κράτος. Και τώρα ρε υποκριτές γιατί ευθύνεται όλο το κίνημα, τα
Εξάρχεια, ο ΣΥΡΙΖΑ, η άκρα αριστερά, οι νεολαίοι που διαδηλώνουν, το
άσυλο και όποιος δεν σας κάνει κέφι; Γιατί δηλαδή αυτό εδώ δεν είναι
ένα μεμονωμένο περιστατικό; Γιατί δεν ψάχνετε μήπως οι σφαίρες
εξοστρακίστηκαν ή μήπως τα όπλα εκπυρσοκρότησαν ή ακόμα μήπως αυτοί που
σας επιτέθηκαν ήταν εν βρασμώ ψυχής ή ακόμα και έγκλημα τιμής (όπως
ακούστηκε για την Κούνεβα);
Λοιπόν ακούστε το καλά απόγονοι της χι και των γερμανοτσολιάδων.
Πρώτα θα απολογηθείτε για τις χιλιάδες οικογένειες που έχετε
καταστρέψει από την κατοχή, τα Δεκεμβριανά και τον Εμφύλιο. Πρώτα θα
απολογηθείτε για τα εγκλήματα του αστυνομικού παρακράτους της ΕΡΕ και
των ανακτόρων, για τα ξερονήσια και τις εκτελέσεις εκατοντάδων
αγωνιστών, πρώτα θα ψάξετε αναμεταξύ σας για τη δικτατορία του
Παπαδόπουλου και τους εκατοντάδες νεκρούς του Πολυτεχνείου, πρώτα να
βρείτε τους φονιάδες του Σιδέρη, του Κουμή, της Κανελοπούλου, του
πακιστανού μετανάστη που ρίξατε στο χαντάκι και σκοτώθηκε στην Πέτρου
Ράλλη πριν δύο μήνες, πρώτα θα φέρετε τους δολοφόνους της 40χρονης
Μαρίας Κουλούρη στη Λευκίμη της Κέρκυρας, πρώτα θα βρείτε και θα
αποκαλύψετε τα εγκλήματα και τους βασανισμούς εκατοντάδων ή και
χιλιάδων μεταναστών και αγωνιστών στα αστυνομικά κάτεργα και μετά θα
μιλήσετε για την αξία της ανθρώπινης ζωής.
Και κάτι ακόμα. Η κυβέρνηση και όσοι έχουν αναλάβει καθήκοντα
απολογητή της, θα πρέπει να συνηθίσουν και στην ιδέα ότι η
πραγματικότητα ξεπερνάει κατά πολύ την τηλεοπτική τους φαντασίωση. Λίγο
περισσότερο σωφροσύνη δεν θα έβλαπτε τούτες τις στιγμές. Υπάρχει ζωή
και μετά τη ΝΔ, το ΛΑΟΣ, το ΚΚΕ και το ΠΑΣΟΚ.
Κάτω η κρατική τρομοκρατία
Εδώ και δύο μέρες στο κέντρο της Αθήνας η αστυνομία μιμείται τους
ναζήδες και τους ταγματασφαλίτες στο μπλόκο της Κοκκινιάς. Ανοίγουν
σπίτια, μπουκάρουν σε μαγαζιά, βρίζουν όποιον δεν συνάγει με τις
προδιαγραφές του κάθε καθυστερημένου μπάτσου, στήνουν σκευωρίες σε
αγωνιστές, έχουν πλέον το ελεύθερο να χτυπάνε και να συμπεριφέρονται
σαν βαρβαρικός στρατός κατοχής. Δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία ότι η
κυβέρνηση προκαλεί ανοιχτά τη σύγκρουση σε ένα χώρο και μια στιγμή που
πιστεύει ότι έχει το συσχετισμό. Όμως αυτό που την καιει περισσότερο
δεν είναι να καθαρίσει με τα Εξάρχεια, ούτε να στριμώξει ακόμα πιο πολύ
τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο χειρότερος εφιάλτης της είναι ένας νέος Δεκέμβρης. Γι’
αυτό και προσπαθεί με προληπτικές κινήσεις ανοιχτής τρομοκρατίας να
κλείσει τον κόσμο και ιδιαίτερα τη νεολαία στο σπίτι τους. Ίσως το
καταφέρουν, ίσως και όχι. Αυτό θα φανεί πολύ γρήγορα στις επόμενες
μέρες. Το συλλαλητήριο της 9ης
Γενάρη θα πρέπει να είναι μια μαζική απάντηση στο αστυνομικό παρακράτος
και την κυβέρνηση Καραμανλή. Επίσης θα είναι μια σκληρή απάντηση στο
φασισταριό και τη εθνοσταλινική κλίκα της ηγεσίας του ΚΚΕ που έχουν
αναλάβει το ρόλο της πέμπτης φάλαγγας της παραπαίουσας κυβέρνησης.
Όμως ακόμα κι αν επιτύχουν το σκοπό τους, θα πρέπει να ξέρουν ότι οι
επόμενες βδομάδες θα είναι εξίσου κρίσιμες. Όταν η ύφεση θα σκάσει πάνω
στα μαγαζάκια, όταν η αγορά θα στεγνώσει τελείως, όταν οι μεγάλες
επιχειρήσεις αρχίσουν τις μαζικές απολύσεις, όταν οι δημόσιοι υπάλληλοι
θα απαιτήσουν ξανά τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα (γιατροί, εφ’ άπαξ)
και όταν ο Αλογοσκούφης θα ψάχνει γονυπετής τα 50 δις € για να πληρώσει
τα δάνεια και τους τόκους της φιλελεύθερης φούσκας της τελευταίας
15ετίας. Τότε να δούμε από πού θα φύγουν.
Υ.Σ.
Η ένοπλη επίθεση σίγουρα προκαλεί ερωτηματικά σε κάθε αγωνιστή, για
το αν θα χρησιμοποιηθεί από το κράτος για κλιμάκωση της καταστολής, για
το αν είναι μια προβοκατόρικη ενέργεια που επίσης θα χρησιμοποιηθεί για
το ίδιο σκοπό, για το αν είναι ενέργεια μιας οργάνωσης ένοπλης βίας
όπως αφήνει να διαρρεύσει η αστυνομία κ.ο.κ. Ότι κι αν είναι, ένα είναι
σίγουρο. Η σύγκρουση με το αστικό κράτος δεν μπορεί να είναι μια
υπόθεση ορισμένων ζορό που έχουν αναλάβει εργολαβικά το ρόλο του λαϊκού
τιμωρού. Ιστορικά η τακτική αυτή έχει αποτύχει να λειτουργήσει και ως
τιμωρού και ως πυροκροτητή του μαζικού κινήματος. Το αστικό κράτος και
οι μηχανισμοί του μπορούν να αντιμετωπιστούν αποφασιστικά και νικηφόρα
μόνο από ένα κίνημα που δίνει τη δυνατότητα συμμετοχής σε χιλιάδες και
εκατοντάδες χιλιάδες εξεγερμένους να δράσουν από κοινού, να
επεξεργαστούν τις εμπειρίες τους, να οργανώσουν το κίνημά τους, και σε
τελευταία ανάλυση να αναλάβουν και τις ευθύνες που απορρέουν από την
ίδια τους τη δράση. Οι οργανώσεις που δρουν έξω από αυτές τις
διαδικασίες χάνουν την επαφή τους με την πραγματικότητα, αυτονομούνται
και τελικά αποκτούν συμφέροντα που αφορούν όχι το κίνημα αλλά τη δική
τους επιβίωση.
Το ζήτημα είναι καθαρά πολιτικό και όχι αστυνομικό. Το κίνημα πρέπει
να απορρίψει τέτοιες μορφές δράσης, όχι γιατί τόσο γιατί αυτές
ενδεχομένως γίνονται το άλλοθι για περισσότερη καταστολή, όσο γιατί
γίνονται εύκολη λεία στα χέρια των μηχανισμών κρατικής καταστολής. Όσοι
τώρα νομίζουν ότι με το να αποποιούνται γενικώς τη βία και να δίνουν
πιστοποιητικά νομιμοφροσύνης θα αμβλύνουν τα σχέδια της κρατικής
καταστολής είναι εντελώς γελασμένοι, για να μην πούμε ανόητοι. Το
κράτος δεν χρειάζεται καμία αφορμή για να εκδηλώσει ανοιχτά το
κατασταλτικό του μένος. Το κάνει εδώ και καιρό απέναντι στις πλέον
ειρηνικές εκδηλώσεις. Το έκανε τη Δευτέρα σε μια ειρηνική εκδήλωση
πολιτών της Πτολεμαϊδας όταν περικυκλώθηκε από αστυνομικές δυνάμεις
συλλαμβάνοντας και παίρνοντας τα στοιχεία σε όλους όσους συμμετείχαν σε
αυτή την απολύτως νόμιμη εκδήλωση, δύο εκ των οποίων παραπέμφθηκαν στο
αυτόφωρο!!! (polites-sto-dromo.blogspot.com).
Κάθε αγώνας, κάθε απεργία, διαδήλωση, σύγκρουση, πράξη ανυπακοής, ακόμα
και ένα λεκτικό επεισόδιο που προκαλούν συχνά οι διμοιρίες των ΜΑΤ
μπορεί να γίνει η αφορμή για να ματοκυλιστεί μια διαδήλωση. Μόνο στις
λιτανείες του ΚΚΕ δεν υπάρχει αυτός ο κίνδυνος.
Η αντιμετώπιση της καταστολής του κράτους είναι ζήτημα συσχετισμού,
αποφασιστικότητας και οργάνωσης και όχι ζήτημα καλής διαγωγής. Γι’ αυτό
και τώρα απαιτείται η μέγιστη αλληλεγγύη ανάμεσα σε όλα τα κομμάτια του
κινήματος. Κανένας όμηρος στα χέρια της κρατικής τρομοϋστερίας που
προωθείται συστηματικά από το σύνολο των καθεστωτικών ΜΜΕ. Οι απειλές
και τα ουρλιαχτά δεν πρέπει να φοβίσουν κανέναν αγωνιστή και
αγωνίστρια. Η δύναμή μας είναι οι αγώνες και το κίνημα. Εκεί θα γίνει
σμπαράλια το βρωμερό σχέδιο του αστυνομικού παρακράτους και της
κυβέρνησης.
Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2009
Το παρακράτος (ξανα)μπαίνει στο παιχνίδι
Η επίθεση, χθές το βράδυ, με χειροβομβίδα στο «Στέκι των Μεταναστών» στα Εξάρχεια αποτελεί την πιο σημαντική πολιτική εξέλιξη των ημερών.
Είναι πιο σημαντική και από την πρόσφατη απόδραση Παλαιοκώστα στον Κορυδαλλό. Η τελευταία αυτή περίπτωση ήταν απλώς μια ακόμη απόδειξη της πλήρους διάλυσης της αστυνομίας και της κρατικής μηχανής- έργο της σεμνής και ταπεινής νεοδημοκρατικής κυβέρνησης. Η χθεσινή επίθεση σηματοδοτεί την ενεργή επανεμφάνιση του παρακράτους στα πολιτικά πράγματα με σκοπό το ξεκίνημα ενός νέου κύκλου αίματος.
Σύμφωνα με όλες τις μαρτυρίες η χειροβομβίδα κατά τύχη δεν έσκασε μέσα στο στέκι όπου συνεδρίαζαν 30 περίπου άτομα, από τις επιτροπές των Αντιρρησιών Συνείδησης στον Στρατό. Η έκρηξη ήταν πολυ ισχυρή και προκάλεσε ζημιές στα διπλανά διαμερίσματα .Η φωτογραφία της ζαρντινιέρας έξω από το στέκι είναι χαρακτηριστικη. Παρ ολίγο θα υπήρχαν θύματα και μάλιστα στα Εξάρχεια, για δεύτερη φορά μέσα σε 3 μήνες. Τα όσα υποθέτει κανείς ότι θα επακολουθούσαν αποδεικνύουν και το μέγεθος της προβοκάτσιας.
Στην πραγματικότητα έχουμε να κάνουμε με κύκλους που προωθούν την στρατηγική της έντασης, ακριβώς όπως ξεκίνησε στην Ιταλία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και κορυφώθηκε την δεκαετία του 70. Χρειάζεται να θυμηθούμε ορισμένα γεγονότα από την γειτονική χώρα:
-Το 1969 ξεκινούν βομβιστικές επιθέσεις με κορυφαίο γεγονός την Σφαγή στην Πιάτσα Φοντάνα του Μιλάνου που είχε ως αποτέλεσμα 18 νεκρούς και 84 τραυματίες. Η αστυνομία κατηγορεί τον αναρχικό Πιέτρο Βαλπρέντα για να αποκαλυφθεί μετά από χρόνια και μετά από πολλές προσπάθειες της αριστεράς, ότι η επίθεση ήταν έργο της νεοφασιστικής οργάνωσης «Νέα Τάξη».
-Παρόμοιες τρομοκρατικές ενέργειες συνεχίζονται και τα επόμενα χρόνια .Τον Απρίλιο του 1972 ύστερα από μια βομβιστική επίθεση στο Πετεάνο, δολοφονούνται τρεις καραμπινιέροι. Οι αρχές κατηγορουν ξανά την αριστερά, για να αποδειχθεί το 1990 ότι δράστες –και της βοβμιστικής επίθεσης και των δολοφονιών των καραμπινιέρων- ήταν στελέχη ακροδεξιών τρομοκρατικών οργανώσεων, με επικεφαλής τον νεοφασίστα τρομοκράτη Βίνσεντ Βινσινγκουέρρα. Στην δική του ο Βινσινγκουέρρα ομολόγησε αφοπλιστικά: «kάθε βομβιστική επίθεση από το 1969 και μετά συνδεόταν με μια ομάδα. Οι διαταγές δίνονταν από ένα μηχανισμό που ανήκε στο κράτος και ειδικότερα από μια παράλληλη μυστική δομή του υπουργείου Εσωτερικών».
Οπως μου είχε εξηγήσει σε μια συνέντευξη ο ιδρυτής των «Ερυθρών Ταξιαρχιών» Αλμπέρτο Φραντσεσκίνι, σύστησαν μαζί με τον Ρενάτο Κούρτσιο την κυριότερη-αριστερή- τρομοκρατική οργάνωση της Ιταλίας ακριβώς για να αντιδράσουν σε παρόμοια περιστατικά και την τρομοκρατία της ακροδεξιάς. Η διαφορά της σημερινής Ελλάδας είναι βρισκόμαστε ήδη στην εποχή της «διάχυτης τρομοκρατίας»: υπάρχουν ομάδες όπως ο «Επαναστατικός Αγώνας» και η «Σέχτα Επαναστατών» που διεκδικούν αυτόν τον ρόλο. Αν χθες είχε χυθεί αίμα, η «απάντηση» των προηγούμενων οργανώσεων θα δικαιολογείτο όπως ακριβώς και η επίθεση εναντίον της αστυνομικής περιπόλου στα Εξάρχεια μετά την δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου.
Σε αυτόν τον νέο κύκλο του αίματος που από τύχη δεν ξεκίνησε χθες, οι κυβερνητικές ευθύνες είναι τεράστιες. Οι αποδείξεις από την δράση του παρακράτους στην διάρκεια των συγκρούσεων του Δεκέμβρη κατατέθηκαν ακόμη και στην Βουλή, χωρίς να ιδρώσει το αυτί κανενός υπουργού. Αλλά από την κυβέρνηση αυτή δεν μπορεί κανείς να περιμένει τίποτα. Οσοι ενδιαφέρονται να μην αντικατασταθεί η δημοκρατία και η μαζική δράση από την κριτική των όπλων θα πρέπει να αντιδράσουν ενεργά σε οποιαδήποτε παρόμοια ενέργεια. Και θα πρέπει να αντιδράσουν ΤΩΡΑ.
Στέλιος Κούλογλου
Είναι πιο σημαντική και από την πρόσφατη απόδραση Παλαιοκώστα στον Κορυδαλλό. Η τελευταία αυτή περίπτωση ήταν απλώς μια ακόμη απόδειξη της πλήρους διάλυσης της αστυνομίας και της κρατικής μηχανής- έργο της σεμνής και ταπεινής νεοδημοκρατικής κυβέρνησης. Η χθεσινή επίθεση σηματοδοτεί την ενεργή επανεμφάνιση του παρακράτους στα πολιτικά πράγματα με σκοπό το ξεκίνημα ενός νέου κύκλου αίματος.
Σύμφωνα με όλες τις μαρτυρίες η χειροβομβίδα κατά τύχη δεν έσκασε μέσα στο στέκι όπου συνεδρίαζαν 30 περίπου άτομα, από τις επιτροπές των Αντιρρησιών Συνείδησης στον Στρατό. Η έκρηξη ήταν πολυ ισχυρή και προκάλεσε ζημιές στα διπλανά διαμερίσματα .Η φωτογραφία της ζαρντινιέρας έξω από το στέκι είναι χαρακτηριστικη. Παρ ολίγο θα υπήρχαν θύματα και μάλιστα στα Εξάρχεια, για δεύτερη φορά μέσα σε 3 μήνες. Τα όσα υποθέτει κανείς ότι θα επακολουθούσαν αποδεικνύουν και το μέγεθος της προβοκάτσιας.
Στην πραγματικότητα έχουμε να κάνουμε με κύκλους που προωθούν την στρατηγική της έντασης, ακριβώς όπως ξεκίνησε στην Ιταλία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και κορυφώθηκε την δεκαετία του 70. Χρειάζεται να θυμηθούμε ορισμένα γεγονότα από την γειτονική χώρα:
-Το 1969 ξεκινούν βομβιστικές επιθέσεις με κορυφαίο γεγονός την Σφαγή στην Πιάτσα Φοντάνα του Μιλάνου που είχε ως αποτέλεσμα 18 νεκρούς και 84 τραυματίες. Η αστυνομία κατηγορεί τον αναρχικό Πιέτρο Βαλπρέντα για να αποκαλυφθεί μετά από χρόνια και μετά από πολλές προσπάθειες της αριστεράς, ότι η επίθεση ήταν έργο της νεοφασιστικής οργάνωσης «Νέα Τάξη».
-Παρόμοιες τρομοκρατικές ενέργειες συνεχίζονται και τα επόμενα χρόνια .Τον Απρίλιο του 1972 ύστερα από μια βομβιστική επίθεση στο Πετεάνο, δολοφονούνται τρεις καραμπινιέροι. Οι αρχές κατηγορουν ξανά την αριστερά, για να αποδειχθεί το 1990 ότι δράστες –και της βοβμιστικής επίθεσης και των δολοφονιών των καραμπινιέρων- ήταν στελέχη ακροδεξιών τρομοκρατικών οργανώσεων, με επικεφαλής τον νεοφασίστα τρομοκράτη Βίνσεντ Βινσινγκουέρρα. Στην δική του ο Βινσινγκουέρρα ομολόγησε αφοπλιστικά: «kάθε βομβιστική επίθεση από το 1969 και μετά συνδεόταν με μια ομάδα. Οι διαταγές δίνονταν από ένα μηχανισμό που ανήκε στο κράτος και ειδικότερα από μια παράλληλη μυστική δομή του υπουργείου Εσωτερικών».
Οπως μου είχε εξηγήσει σε μια συνέντευξη ο ιδρυτής των «Ερυθρών Ταξιαρχιών» Αλμπέρτο Φραντσεσκίνι, σύστησαν μαζί με τον Ρενάτο Κούρτσιο την κυριότερη-αριστερή- τρομοκρατική οργάνωση της Ιταλίας ακριβώς για να αντιδράσουν σε παρόμοια περιστατικά και την τρομοκρατία της ακροδεξιάς. Η διαφορά της σημερινής Ελλάδας είναι βρισκόμαστε ήδη στην εποχή της «διάχυτης τρομοκρατίας»: υπάρχουν ομάδες όπως ο «Επαναστατικός Αγώνας» και η «Σέχτα Επαναστατών» που διεκδικούν αυτόν τον ρόλο. Αν χθες είχε χυθεί αίμα, η «απάντηση» των προηγούμενων οργανώσεων θα δικαιολογείτο όπως ακριβώς και η επίθεση εναντίον της αστυνομικής περιπόλου στα Εξάρχεια μετά την δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου.
Σε αυτόν τον νέο κύκλο του αίματος που από τύχη δεν ξεκίνησε χθες, οι κυβερνητικές ευθύνες είναι τεράστιες. Οι αποδείξεις από την δράση του παρακράτους στην διάρκεια των συγκρούσεων του Δεκέμβρη κατατέθηκαν ακόμη και στην Βουλή, χωρίς να ιδρώσει το αυτί κανενός υπουργού. Αλλά από την κυβέρνηση αυτή δεν μπορεί κανείς να περιμένει τίποτα. Οσοι ενδιαφέρονται να μην αντικατασταθεί η δημοκρατία και η μαζική δράση από την κριτική των όπλων θα πρέπει να αντιδράσουν ενεργά σε οποιαδήποτε παρόμοια ενέργεια. Και θα πρέπει να αντιδράσουν ΤΩΡΑ.
Στέλιος Κούλογλου
Για την δολοφονική επίθεση με χειροβομβίδα στο Στέκι Μεταναστών
Χτες το βράδυ 24/2/09 στις 10:05 «άγνωστοι» πέταξαν χειροβομβίδα στο Στέκι Μεταναστών που βρίσκεται στην οδό Τσαμαδού στα Εξάρχεια (στον ίδιο χώρο στεγάζονται και τα γραφεία του Δικτύου για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα). Εκείνη την ώρα το Στέκι ήταν γεμάτο κόσμο μιας και είχε ανοιχτή εκδήλωση ο Σύνδεσμος Αντιρρησιών Συνείδησης και συνεδρίαζε το συντονιστικό της οργάνωσης μας. Η επίθεση δεν είχε θύματα από καθαρή τύχη δεδομένου ότι η χειροβομβίδα δεν μπόρεσε να σπάσει το διπλό τζάμι του παραθύρου, έκανε γκελ, και τελικά έσκασε στη ζαρντινιέρα που βρίσκεται μπροστά στο κτίριο.
Η χτεσινή φασιστική παρακρατική δολοφονική επίθεση εντάσσεται στη γενική προσπάθεια καθεστωτικής αντεπίθεσης μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη. Όλο το τελευταίο διάστημα παρατηρούμε την όξυνση της κρατικής και παρακρατικής βίας καθώς και μια εκστρατεία μαύρης προπαγάνδας ενάντια στους χώρους αντίστασης («η άκρα Αριστερά είναι υπεύθυνη για τη βία»). Οι «άγνωστοι» που πέταξαν τη χειροβομβίδα δεν στρέφονται μόνο εναντίον μας, αλλά ενάντια συνολικά στο ανταγωνιστικό κίνημα, σε όσους και όσες εξεγέρθηκαν το Δεκέμβρη, σε όσες και όσους αρνούνται έμπρακτα τη δικτατορία των αγορών και τη «δημοκρατία» του ροπάλου.
Είναι μάλλον περιττό να πούμε ότι δεν πρόκειται να κάνουμε βήμα πίσω, είναι μάλλον περιττό να δηλώσουμε ότι το παρακράτος θα πάρει την απάντηση που του αξίζει
Αθήνα 25 Φεβρουαρίου 2009
Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα
http://diktio.org/
Η χτεσινή φασιστική παρακρατική δολοφονική επίθεση εντάσσεται στη γενική προσπάθεια καθεστωτικής αντεπίθεσης μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη. Όλο το τελευταίο διάστημα παρατηρούμε την όξυνση της κρατικής και παρακρατικής βίας καθώς και μια εκστρατεία μαύρης προπαγάνδας ενάντια στους χώρους αντίστασης («η άκρα Αριστερά είναι υπεύθυνη για τη βία»). Οι «άγνωστοι» που πέταξαν τη χειροβομβίδα δεν στρέφονται μόνο εναντίον μας, αλλά ενάντια συνολικά στο ανταγωνιστικό κίνημα, σε όσους και όσες εξεγέρθηκαν το Δεκέμβρη, σε όσες και όσους αρνούνται έμπρακτα τη δικτατορία των αγορών και τη «δημοκρατία» του ροπάλου.
Είναι μάλλον περιττό να πούμε ότι δεν πρόκειται να κάνουμε βήμα πίσω, είναι μάλλον περιττό να δηλώσουμε ότι το παρακράτος θα πάρει την απάντηση που του αξίζει
Αθήνα 25 Φεβρουαρίου 2009
Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα
http://diktio.org/
| |||
| ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΥΡΙΖΑ ΓΙΑ ΤΗ ΧΘΕΣΙΝΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΕ ΣΤΕΚΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΣΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ Με αφορμή τη χθεσινή δολοφονική επίθεση με χειροβομβίδα στο στέκι μεταναστών στην οδό Τσαμαδού στα Εξάρχεια, το Γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση: Καταδικάζουμε την φασιστικού τύπου δολοφονική επίθεση με χειροβομβίδα στο στέκι μεταναστών στην οδό Τσαμαδού στα Εξάρχεια. Είναι προφανές ότι οι δράστες της επίθεσης είχαν σκοπό να προκαλέσουν θύματα. Αξίζει να σημειωθεί ότι η επίθεση έγινε γύρω στις 10 το βράδυ της Τρίτης κι ενώ το στέκι ήταν γεμάτο από κόσμο. Τέτοιου είδους εγκληματικές ενέργειες σκορπούν τον τρόμο κι έχουν σαν σκοπό να εκφοβίσουν κάθε δύναμη που αμφισβητεί, αντιστέκεται και κινητοποιείται. Το κίνημα της νεολαίας, οι εργαζόμενοι, οι κοινωνικά αδύνατοι, δεν θα κάνουν ούτε βήμα πίσω. Ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας για την ενότητα και την κοινή δράση της αντικαπιταλιστικής αριστεράς για την επίθεση στο στέκι μεταναστών ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΤΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΛΑΪΚΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ, ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΣΥΜΜΟΡΙΕΣ Η δολοφονική επίθεση με χειροβομβίδα στα Εξάρχεια στο Στέκι Μεταναστών, που δεν είχε νεκρούς από τύχη, είναι μια ενέργεια φασιστικής έμπνευσης υποκινημένη από την κυβερνητική υστερία και την κατασταλτική εξόρμηση μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη. Μέσα στην καπιταλιστική κρίση επιτίθενται στο εργατικό και λαϊκό κίνημα, στον κόσμο του αγώνα, και γι' αυτό ανοίγουν το δρόμο για τους φασίστες και τους ρατσιστές που πότε στον Άγιο Παντελεήμονα και στην Πάτρα παρέα με τους δολοφόνους του Νίκου Τεμπονέρα και πότε στις διαδηλώσεις μας εμφανίζονται στο πλευρό της Αστυνομίας και των ΜΑΤ να επιτίθενται και να προκαλούν. Για να κλιμακώσουν την κυβερνητική αντιλαϊκή επίθεση, για να περάσουν τα σταθεροποιητικά τους προγράμματα, τα μέτρα υπέρ των τραπεζιτών, τα μέτρα των απολύσεων και της φτώχειας, δεν διστάζουν να καταφεύγουν σε μηχανισμούς βίας και τρομοκρατίας όπως αυτούς που έριξαν βιτριόλι στη συνδικαλίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα. Η κυβέρνηση και το πολιτικό σύστημα ανοίγουν το δρόμο στους κατασταλτικούς μηχανισμούς και σε κάθε λογής φασιστικές συμμορίες. Το συγκεκριμένο περιστατικό εκδηλώθηκε την ίδια μέρα που οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής προκαλούσαν στα δικαστήρια για να αθωωθεί ο αρχιδολοφόνος ηγέτης της συμμορίας τους Περίανδρος Ανδρουτσόπουλος που είχε επιτεθεί στους Δημήτρη Κουσουρή, Ηλία Φωτιάδη και Γιάννη Καραμπατσόλη στις 16 του Ιούνη 1998. Καλούμε σε κοινό αγώνα το εργατικό και το φοιτητικό κίνημα, σε κοινή δράση της αριστεράς, για να τους φράξουμε το δρόμο, για να οικοδομηθεί ένα πολιτικό εργατικό και νεολαϊστικο κίνημα που θα ανατρέψει την επίθεση της κυβέρνησης και θα τσακίσει τις φασιστικές συμμορίες. Πρωτοβουλία για την ενότητα και την κοινή δράση της αντικαπιταλιστικής αριστεράς Α.Κ. Αθηνας για επιθεση στο Δίκτυο Το βράδυ της 24/02 χτύπησαν το κτίριο που στεγάζονται το Δίκτυο για τα Κοινωνικά και Πολιτικά Δικαιώματα, Μετανάστες, ο Σύνδεσμος Αντιρρησιών Συνείδησης και άλλες συλλογικότητες. Η χειροβομβίδα σκοπό είχε τη μαζική δολοφονία ανθρώπων που βρισκόταν εντός της αιθούσης και το μόνο εμπόδιο ήταν το δεύτερο τζάμι του παραθύρου που πετάχτηκε αυτός ο εκρηκτικός μηχανισμός. Η δολοφονική επίθεση αυτή δεν είναι συμβολική αλλά αντίθετα απόλυτα πραγματική. Είναι το δολοφονικό χέρι της αντίδρασης που αποφάσισε να δείξει το αιματοβαμμένο πρόσωπό της. Και η αντίδραση δεν είναι μόνο το κράτος, το παρακράτος, οι φασιστικές συμμορίες αλλά και τα τσιράκια και οι οπαδοί του κρατισμού, του εθνικισμού, της μισαλλοδοξίας. Το συμπέρασμα που μπορεί να εξάγει καθένας είναι σαφές. Δολοφονική επίθεση ενάντια στα Εξάρχεια και ότι αυτό συμβολίζει. Δολοφονική επίθεση ενάντια στο κίνημα αντίστασης. Δολοφονική επίθεση ενάντια στην εξέγερση του Δεκέμβρη. Δολοφονική επίθεση ενάντια στους αλληλέγγυους της Κούνεβα. Δολοφονική επίθεση ενάντια στη ζωές των ανθρώπων, που τόσο πολύ μισούν αυτές οι αντιδραστικές συμμορίες, αποδεικνύοντάς το επανειλημμένα στο παρελθόν. Όσο αφορά εμάς, θεωρούμε ότι έπεσε στο δικό μας παράθυρο και η επαγρύπνηση όλων των δυνάμεων του επαναστατικού κινήματος πρέπει πλέον να θεωρείται δεδομένη. Αδέρφια επαγρυπνείτε, η αντίδραση δολοφονεί. ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΑΘΗΝΑΣ |
| ||
Τρίτη 3 Φεβρουαρίου 2009
Ο νέος εσωτερικός εχθρός
Ο «ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ» ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ
Δυο μήνες μετά τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου, βρισκόμαστε πια στη φάση της αποτίμησης της μεγαλύτερης νεανικής εξέγερσης των μεταπολιτευτικών χρόνων. Μιας εξέγερσης που, όπως συμβαίνει πάντα με τα ξεσπάσματα αυτού του είδους, δεν παρήγαγε μεν άμεσα πολιτικά αποτελέσματα, είναι όμως βέβαιο πως δεν θα μείνει χωρίς επιπτώσεις στις συνειδήσεις και την πολιτική συμπεριφορά χιλιάδων νέων (και όχι μόνο), όπως διαπιστώνουμε από την αυξημένη μαχητικότητα με την οποία αντιμετωπίζονται πια οι αθλιότητες των κυβερνώντων.
Οι πρόσφατες δυναμικές αντιδράσεις στην καταστροφή του πάρκου της οδού Κύπρου στα Πατήσια αποτελούν ένα, μικρό μόνο, πρώτο δείγμα αυτής της καινούριας πραγματικότητας.
Μια ειδική πτυχή της δημόσιας συζήτησης για την εξέγερση του Δεκέμβρη αφορά τη στάση του ευρύτερου «πατριωτικού χώρου» απέναντι στα γεγονότα. Αναφερόμαστε στο ιδιόμορφο εκείνο δίκτυο πολιτικών κινήσεων, εντύπων, πολιτιστικών συλλόγων και ιστοσελίδων που αναδύθηκε ως διακριτό υποκείμενο πριν από δύο χρόνια, με αφορμή την εκστρατεία ενάντια στο «μειοδοτικό» βιβλίο ιστορίας της Στ' Δημοτικού κι έκτοτε αποτελεί μιαν ακόμη αυτοτελή συνιστώσα της εγχώριας πολιτικής ζωής.
Τα βασικά χαρακτηριστικά αυτού του «χώρου», που περιλαμβάνει συλλογικότητες τόσο της παραδοσιακής ακροδεξιάς όσο και προερχόμενες από τη μεταπολιτευτική αριστερά, έχουν περιγραφεί αναλυτικά σε παλιότερα δημοσιεύματά μας («Κ.Ε.» 18/2/07, 11/3/07 και 24/3/07). Δεν χρειάζεται, ως εκ τούτου, να τα επαναλάβουμε εδώ. Θα σημειώσουμε απλά πως, και τούτη τη φορά, η κοινή (εχθρική) στάση του «χώρου» απέναντι στη νεανική εξέγερση αποτυπώθηκε κυρίως μέσα από τη λειτουργία ενός ενιαίου επικοινωνιακού δικτύου, με την αναπαραγωγή των ίδιων πολιτικών κειμένων και αναλύσεων σε έντυπα και σάιτ και τη συνακόλουθη «ζύμωση» των επιμέρους συνιστωσών του πάνω σε μια κοινή προβληματική.
Δύο ήταν τα βασικά σημεία στα οποία συνέκλιναν οι αναλύσεις του «πατριωτικού χώρου» για το κίνημα της νεολαίας της χώρας μας:
*Πρώτον, η πάνδημη καταγγελία των προοδευτικών ιδεών της μεταπολίτευσης (ιδίως της «αποξένωσης» του σχολείου και της κοινωνίας από τις «πατροπαράδοτες αξίες» του έθνους) ως υπεύθυνων για τον «εκτραχηλισμό», τον «εθνομηδενισμό» και την «αυθάδεια» της νεολαίας, άμεση απόρροια των οποίων θεωρήθηκε η εξέγερση.
*Δεύτερον, η σύμπλευση με τα σενάρια που εκπορεύθηκαν από το Μαξίμου και (όπως το καλοκαίρι του 2007 με τις πυρκαγιές ή, πρόσφατα, με το σκάνδαλο του Βατοπεδίου) αποδίδουν την «αναταραχή» σε υποτιθέμενο σχεδιασμό των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών (και των «ντόπιων οργάνων» τους) με στόχο την ανατροπή της «εθνικά υπερήφανης» κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή.
Ανάλογα με την ιδιοπροσωπία των επιμέρους συνιστωσών του «χώρου», τα σενάρια αυτά εμφανίζουν βέβαια κάποιες διαφορές όσον αφορά την ακριβή ταυτότητα (και κυρίως τον καταμερισμό ευθυνών μεταξύ) των υποτιθέμενων «οργάνων» της σκευωρίας. Η συνωμοτική λογική παραμένει, ωστόσο, κοινή σε όλες τις προσεγγίσεις.
Εξίσου κοινές είναι οι παραπλανητικές συγκρίσεις της πρόσφατης εξέγερσης με τις αντικυβερνητικές «πορτοκαλί επαναστάσεις» που σημειώθηκαν -με εμφανή αμερικανική υποστήριξη- την τελευταία δεκαετία σε διάφορες χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ.
Οι πρωτεργάτες
Σύμφωνα με τις μεταγενέστερες εξιστορήσεις, το «κίνημα» κατά του βιβλίου της ΣΤ' Δημοτικού ξεκίνησε από έναν βορειοελλαδίτη δάσκαλο, τον Δημήτρη Νατσιό. Μετά τη νίκη του κινήματος, αυτός συνέχισε τον αγώνα από άλλο μετερίζι: τον περασμένο Μάρτιο οργάνωσε π.χ. μαζί με τον Κώστα Ζουράρι «αγωνιστικές» παρελάσεις μαθητών της Θεσσαλονίκης στα σύνορα με την ΠΓΔΜ.
*Σε κείμενό του που τιτλοφορείται «Εάλω... οι πόλεις» και αναρτήθηκε στις 11/12/08 στον δικτυακό τόπο «Αντίβαρο» (για να αναδημοσιευθεί στη συνέχεια στο «Ρεσάλτο»), ο ίδιος δάσκαλος εκφράζει τον πανικό του μπροστά στα τεκταινόμενα:
«Σφίχτηκε η καρδιά μας αυτές τις ημέρες. Τι κακό είναι αυτό; Πώς κατάντησε έτσι η καημένη η πατρίδα μας; Φόβος και τρόμος για τα μελλούμενα». Η ανησυχία του δεν αφορά την κρατική βία («όσοι μιλούν για συλλογική ευθύνη της αστυνομίας», αποφαίνεται, «είναι ή επιπόλαιοι ή φερέφωνα του κουκουλαβάνου») αλλά την έκταση των αντιδράσεων: «Στα δημοτικά σχολεία αυτές τις μέρες μικρά παιδιά φορούν τις κουκούλες των παλτών τους και παπαγαλίζουν το γνωστό πανάθλιο σύνθημα κατά της αστυνομίας. Αλίμονό μας!»
Η ανάλυσή του είναι εξαιρετικά απλή: «Σ' εκείνα τα κρίσιμα χρόνια πρέπει να εντοπίσουμε τα αίτια του τωρινού κακού. Χούντα - Πολυτεχνείο - Αλλαγή, τα τρία αυτά κομβικά γεγονότα ίσως μπορούν να ερμηνεύσουν το σημερινό ψυχορράγημα της πατρίδας». Η χούντα «κατόρθωσε να γελοιοποιήσει αξίες με τις οποίες πορεύτηκε ο λαός μας επί αιώνες», η δε πτώση της έφερε την κατάρρευση:
«Μεταπολίτευση. Δεν ήταν απλά τα πράγματα. Ο,τι χειρότερο είχε συμβεί. Διαπομπεύονται, καταστρέφονται ρίζες. Ανοίγει άβυσσος κάτω από τα πόδια μας. Χάσαμε την ταυτότητά μας, την ιδιοπροσωπία μας. Ο Ελληνας υποκορίστηκε, μεταβλήθηκε σε Γραικύλο. Τον έφαγε η πρόοδος, η πολλή, η αχώνευτη. Αλλαξε τα φώτα στην Παιδεία. Κατέστρεψε τη γλώσσα. Εξοβέλισε πρότυπα εδραία, "δίδαξε" στα παιδιά πρώτα τη διεκδίκηση και μετά την υποχρέωση, τα γέμισε με μιαν αρρωστιάρικη ανησυχία για το πώς θα βγάλουν το ψωμί τους μονάχα».
Πώς να μην ακολουθήσει χάος, αφού «αυτά τα πρώην παιδιά και νυν κουκουλοφόρες ορδές ποτέ δεν διδάχθηκαν την απαγόρευση, τον σεβασμό, την πειθαρχία. Δεν έμαθαν ότι υπάρχει και Θεός, και χωρίς Θεό όλα επιτρέπονται. Τώρα διαλύουν, γιατί τους ανήκει -έτσι τους λέμε- την πατρίδα μας».
*Ακόμη πιο προωθημένη ήταν η στάση του δικτυακού τόπου «Αντίβαρο», που το 2006 οργάνωσε την ηλεκτρονική συλλογή υπογραφών ενάντια στο βιβλίο της ΣΤ' Δημοτικού. Κάποια από τα κείμενα που αναρτήθηκαν εκεί τον Δεκέμβριο για την εξέγερση καταγγέλλουν ως υπεύθυνες τις «ξενόφερτες ιδεολογίες» (συγκεκριμένα: «τα αδιέξοδα φιλελεύθερα και μαρξιστικά θεωρήματα και ιδεολογήματα») «που από καιρό ροκανίζουν τον ελληνικό κατ' αλήθειαν συλλογικό βίο» και την «κοινωνικοπολιτικά προσδιορισμένη τάξη και δικαιοσύνη» (Παναγιώτης Ηφαιστος).
Τα περισσότερα, όμως, επικεντρώνονται στην αναπαραγωγή των σεναρίων περί «πορτοκαλί επανάστασης».
*Αφού ξεκαθαρίσει πως «η δολοφονία του 15χρονου ήταν μεμονωμένο περιστατικό» κι ότι «δεν υπάρχουν πολιτικές ευθύνες» της κυβέρνησης, ο καθηγητής Βασίλης Φίλιας δηλώνει εντυπωσιασμένος από τον «πανελλαδικό συντονισμό», για να αναρωτηθεί στη συνέχεια ρητορικά: «Μήπως πρόκειται για προσπάθεια παρέμβασης των δυνάμεων που θέλουν να ανατρέψουν τον Καραμανλή; Τα τρία "διπλωματικά" ανοίγματα που έκανε πρόσφατα (προς Ρωσία, προς Κίνα και η άρνηση της υιοθέτησης της διεύρυνσης του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια) τον έχουν βάλει στο στόχαστρο».
Πορτοκαλί και μαύρο
*Κατηγορηματικότερος, ο αντιπροέδρος του «Δικτύου 21» Χρύσανθος Λαζαρίδης μας διαβεβαιώνει πως «αυτό που έγινε, πριν λίγα εικοσιτετράωρα ΔΕΝ ήταν "επανάσταση". Δεν ήταν "εξέγερση". Δεν ήταν "έκρηξη κοινωνικής διαμαρτυρίας"». Απλά, «κάποιοι εκμεταλλεύθηκαν ένα τραγικό περιστατικό για να αποπειραθούν "πολύχρωμη εξέγερση" και στην Ελλάδα (κατά τα πρότυπα της Γεωργίας και της Ουκρανίας)». Καλεί, μάλιστα, τον λαό να «ξεσπάσει» και να «τρομοκρατήσει τους τρομοκράτες» (10.12).
*Μπροστάρης στον αγώνα κατά του «αφελληνιστικού πολυπολιτισμού» και των ιστοριογραφικών παραφυάδων του, ο καθηγητής Κωνσταντίνος Ρωμανός προχωρεί ακόμη παραπέρα.
«Μετά το ολοκαύτωμα της ελληνικής υπαίθρου το 2007, είδαμε τέλος του 2008 και τις πόλεις να καίγονται» γράφει στο «Παρόν» (21/12). «Καταργήστε τα ΜΑΤ, αφοπλίστε τη δολοφονική αστυνομία, απαιτεί από την κυβέρνηση το χάος. Να βγουν τα σχολιαρόπαιδα στο δρόμο, να εκπαιδευτούν από τις κουκούλες στην υψηλή τέχνη της εκ των ένδον διάλυσης της πατρίδας τους. Να απαιτήσουν, αν και ακόμα ζουν στην ευμάρεια του οικογενειακού οίκου, ικανοποιητικές αποδοχές για το μέλλον τους». Ιδού, λοιπόν, η νέα εθνική απειλή: οι «υπερβολικές» απαιτήσεις των νέων για... ικανοποιητικές αμοιβές!
Με λιγοστές εξαιρέσεις, οι εφημερίδες και οι δημοσιογράφοι που πρωταγωνίστησαν στην καμπάνια για την αποκατάσταση της «εθνικά ορθής» σχολικής ιστορίας θα στρατευθούν επίσης στην «αποκάλυψη» της «συνωμοσίας» που κρύβεται πίσω από τη νεανική εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008.
*Η επικοινωνιακή π.χ. ναυαρχίδα του «πατριωτικού χώρου», το «Παρόν» του Μάκη Κουρή, ήταν αυτή που ανέλαβε να στηρίξει τα σενάρια περί «πορτοκαλί επανάστασης» με απτά (πλην ευφάνταστα) «στοιχεία». Ηδη από τις 14/12, εκτενές ανώνυμο ρεπορτάζ προσπαθεί να μας πείσει π.χ. πως «όλοι και όλα "φωτογραφίζουν" σχέδιο», επικαλούμενο «γεγονότα» όπως ο ερχομός στην Αθήνα τηλεοπτικών συνεργείων του BBC και του Ρόιτερ πριν από τον φετινό γιορτασμό του Πολυτεχνείου, η υποτιθέμενη «μεταφορά» 300 ταραξιών «από τα Χανιά στη Λάρισα» ή ο (διόλου πρωτότυπος) ισχυρισμός κάποιου ανώνυμου στελέχους του ΠΑΣΟΚ πως οι περισσότεροι καταληψίες του ΕΜΠ δεν είναι φοιτητές.
Μαθαίνουμε, τέλος, ότι μετά τις πρώτες συγκρούσεις «ο Δήμος της Αθήνας μάζεψε 27 αυτοκίνητα με πέτρες θαλάσσης», με τις οποίες κάποια μυστηριώδης δύναμη εφοδίασε τους καταληψίες του ΕΜΠ. Η τελευταία αυτή «είδηση» απευθύνεται προφανώς σε ανθρώπους που αγνοούν παντελώς πώς ξηλώνονται πεζοδρόμια εν ώρα οδομαχιών -αυτό ωστόσο δεν εμπόδισε την αναπαραγωγή της από έντυπα όπως το εξαρχιώτικο «Ρεσάλτο»...
*Η εφημερίδα του Κουρή δεν ήταν φυσικά η μόνη απ' την οποία μπορούσε ν' αντλήσει κανείς τέτοιου είδους «πληροφορίες». Αψογος προφανώς γνώστης της αλβανικής, ο Μάκης Δεληπέτρος αποκάλυψε στην «Απογευματινή» (11/12) ότι οι οδομαχίες με τα ΜΑΤ διεξάγονται από «καταστροφείς» που δεν είναι μόνο «ποτισμένοι με αμφεταμίνες για να αντέχουν σε τετραήμερες αψιμαχίες», αλλά και «εκ των οποίων πλείστοι όσοι ακούσαμε να μιλούν τη διάλεκτο Γκεγκ με την απόχρωση των βουνών του Κοσόβου»!
Ο «Αδέσμευτος Τύπος», πάλι, μας πληροφορεί πως «οι αρχές ασφαλείας έχουν εντοπίσει συγκεκριμένους Σκοπιανούς "αντιεξουσιαστές" στα θλιβερά γεγονότα της Θεσσαλονίκης» (3/1).
*Στον «Ελεύθερο», ο Απόστολος Αποστολόπουλος διαπιστώνει πως «ο υπόκοσμος βγήκε παγανιά και καίει οργανωμένα τις πόλεις, όπως πέρυσι έκαψε τα δάση», αλλά και ότι «Πακιστανοί πληρώθηκαν για να πάρουν μέρος, επικουρικά, στο πάρτυ της καταστροφής και του πλιάτσικου» (12/12).
*Ο Μανόλης Κοττάκης, τέλος, θα μας ενημερώσει από τις στήλες του «Ελεύθερου Τύπου» (12/12), επικαλούμενος «πληροφορίες του ρεπορτάζ» που δεν είναι βέβαια σίγουρος «αν ισχύουν» (αλλά παρ' όλα αυτά τις δημοσιεύει), ότι «από τις 17 Νοεμβρίου βρίσκονται στην Ελλάδα "εισαγόμενοι αντιεξουσιαστές"».
Και συνεχίζει: «Οι πληροφορίες λένε ότι μερικοί από όσους κλείστηκαν στο Πολυτεχνείο, το βράδυ του Σαββάτου, δεν ήταν Ελληνες. Οτι ήταν δύο διαφορετικών εθνικοτήτων. Τη μία τη φωτογράφισε με τον τρόπο της η Αλέκα. Για την άλλη δεν χρειάζεται να έχουμε πολλή φαντασία. Είναι από γειτονική χώρα της πρώτης. [...] Ο Καραμανλής ξέρει, αλλά δεν του επιτρέπει η θέση του να μιλήσει. Οταν γραφτεί κάποτε η Ιστορία θα τα μάθουμε όλα». (Προς το παρόν, ο πρωθυπουργός μας κλείνει απλώς το μάτι μέσω του έμπειρου δημοσιογράφου).
Από δεξιά κι αριστερά
*Πολύ λογικά, τα έντυπα και οι οργανώσεις της ακροδεξιάς, ολόκληρη η πολιτική φιλοσοφία των οποίων οικοδομείται πάνω σε παρόμοιες συνωμοτικές θεωρίες, δεν έμειναν πίσω. Για τη «Χρυσή Αυγή» είναι έτσι προφανές ότι βρισκόμασταν μπροστά σε μια «γενική πρόβα για πορτοκαλί "επανάσταση"» από «μηχανισμούς αποσταθεροποίησης» -με τη διαφορά, βέβαια, ότι αυτοί οι τελευταίοι θέλουν να πλήξουν όχι την κυβέρνηση αλλά την Ελλάδα γενικώς, η οποία «τους ενοχλεί» και «πρέπει να τσαλακωθεί» (10/12).
Αλλωστε, κατά τη ναζιστική εφημερίδα και οργάνωση, ακόμη και ο Μάης του '68 δεν ήταν παρά «η πρώτη πορτοκαλί επανάσταση» (12/5/08).
*Από κοντά κι ο Γιώργος Καρατζαφέρης. Στη συνέντευξη τύπου που έδωσε στις 12/12. εξήγησε πως «οι νέοι είναι αυθόρμητοι», μεν, αλλά «έχουν και μια αθωότητα» που «πάντα ιστορικά την εκμεταλλεύονται πράκτορες, προβοκάτορες και παράσιτα». Εφερε μάλιστα, σαν χαρακτηριστικό παράδειγμα το... Πολυτεχνείο του 1973, όταν «πάνω από τον απλό αγώνα των νέων πέρασε ο Ιωαννίδης» («Α1» 13/12/08). Για να ακυρωθεί η «προβοκάτσια», ζήτησε έτσι την προληπτική απαγόρευση των δημόσιων συναθροίσεων σε όλη τη χώρα!
*Ακόμη πιο εύγλωττα ήταν άλλα στελέχη του ΛΑΟΣ. «Κάποιοι διεθνείς ολετήρες φοβούνται πολύ το Ελληνικό Εθνος και τα παιδιά του. Είναι αυτοί που ονειρεύονται μέσα από τα σκοτεινά λαγούμια τους την κατάλυση της ελευθερίας λαών και εθνών είτε με διάφορες εκδημοκρατίσεις [!] είτε με πολιτικές και κοινωνικές αναταραχές» μας διαβεβαιώνει, π.χ., από τη μόνιμη στήλη του στο «Στόχο» (18/12) ο Σπυρίδων Καραχάλιος, μέλος της Γραμματείας Ιδεολογικού του κόμματος, προειδοποιώντας ότι «οι γνωστοί πασίγνωστοι της αναρχικής ψευδοεπανάστασης εμφανίζονται κάθε φορά που ζητείται εθνική ήττα». Ευτυχώς, όμως, κατά το ίδιος στέλεχος του ΛΑΟΣ, «ο λαός μας προσβλέπει στους υποτιθέμενους ακραίους της Ελληνικής Εθνικοκοινωνικής [= Εθνικοσοσιαλιστικής] Παράταξης και εμείς οφείλουμε να ηγηθούμε μιας ριζοσπαστικής πολιτικής ανατροπής και εγκαθίδρυσης ενός Εθνικού λαοκρατικού Καθεστώτος».
Εντελώς διαφορετικά διλήμματα έθεσε η εξέγερση στους παλιούς ακροαριστερούς της μεταπολίτευσης που σήμερα συνωστίζονται στον «πατριωτικό χώρο». Κάποιοι απ' αυτούς είχαν πρωταγωνιστήσει, βλέπεις, στις (ομοειδείς αλλά πολύ μικρότερης κλίμακας) δυναμικές αντιδράσεις που ακολούθησαν τον φόνο του, Μιχάλη Καλτεζά, το 1985. Η αντίφαση ανάμεσα σ' αυτό το παρελθόν και την τωρινή πολιτική συμμαχιών με τις «εθνικά ευαίσθητες» δυνάμεις της χώρας, σε συνδυασμό με την οργανωτική αποκοπή από ένα κίνημα στο οποίο αποδίδουν «εθνομηδενιστικά» χαρακτηριστικά, ήταν έτσι κάτι παραπάνω από ορατή.
*Το «Ρεσάλτο» δεν αντιμετώπισε, βέβαια, κανένα δίλημμα. «Τις αγελαίες ψυχώσεις αυτών των ημερών τις είπαν οι έμμισθοι πολιτικοί και δημοσιογραφικοί υπάλληλοι "κοινωνική εξέγερση" και μάλιστα οι πολιτικοί προβοκάτορες (ΣΥΡΙΖΑ) παρομοίωσαν τα γεγονότα με τα ιστορικά κινήματα» γράφει χαρακτηριστικά ο «εκδότης-διευθυντής-ιδιοκτήτης» του, Θύμιος Παπανικολάου, στο τεύχος του Ιανουαρίου.
Στην πραγματικότητα, υποστηρίζει, «δεν ήταν καμιά "λαϊκή εξέγερση" εναντίον του καθεστώτος, αλλά μια "εξέγερση" του καθεστώτος εναντίον της κοινωνίας, του λαού και των αυθεντικών κινημάτων, μια "εξέγερση" των "νταβάδων" και των υπαλλήλων τους για τη διάλυση της ελληνικής κοινωνίας, τη μετατροπή της σε ζούγκλα».
Δεν διστάζει μάλιστα να υποδείξει και τους υπαίτιους του ξεσηκωμού:
«Τον τόνο της "καθοδήγησης" τον δίνουν οι πιο καλοδουλεμένες μήτρες της "νταβατζίδικης" καμαρίλας: το Λαμπρακιστάν και η "Ελευθεροτυπία". Τα πρωτοσέλιδα αυτών των εφημερίδων είναι αποκαλυπτικά. Το ίδιο αποκαλυπτική είναι η πρακτική των εστιών του Σόρος: "Ιός" και "Indymedia"» (σ. 13).
*Από κοντά και κάποιος Αντώνης Πλάκας, που αναπτύσσει το γνωστό σενάριο περί υπονόμευσης της κυβέρνησης Καραμανλή «για το θράσος της να αψηφήσει τις αυτοκρατορικές εντολές και να συνάψει κομβικές σχέσεις με τη Ρωσία», συνδέοντας την εξέγερση με τις πυρκαγιές του 2007 και τη «λαίλαπα των σκανδάλων και της σκανδαλολογίας» (σ. 7). Ο ίδιος ανακαλύπτει επίσης σχέδιο αντικατάστασης της ΕΛ.ΑΣ. με «στρατιές πολυεθνικών αλλοδαπών μισθοφόρων», αφού «οι ελληνικές στρατιωτικές και αστυνομικές δομές που υπάρχουν σήμερα δεν μπορούν να ανταποκριθούν στη νέα φασιστική θηριωδία του πλανητικού ιμπεριαλισμού, ακριβώς γιατί προέρχονται από τα σπλάχνα αυτού του λαού» (σ. 29). Τα ΜΑΤ, προπύργιο του αντιιμπεριαλιστικού αγώνα!
Τα «χαϊδεμένα τσογλάνια»
*Προβλήματα δεν έχει ούτε ο Κομοτηναίος «Αντιφωνητής», εκ των συνεκδοτών της «Ρήξης», που βλέπει στην εξέγερση έναν συγκερασμό της «ελεεινής νοοτροπίας του χαϊδεμένου τσόγλανου που θέλει το άτομο να ζητά τα πάντα εδώ και τώρα» και της «ανθελληνικής ψύχωσης της κυρίαρχης ιντελιγκέντσιας» (16/12/08, σ. 5), προσφεύγει δε στον Στέλιο Παπαθεμελή για να μας αναλύσει τα τεκταινόμενα και να εισηγηθεί τη χρήση «λαστιχένιων σφαιρών» κατά των διαδηλωτών (σ. 2). Λίγο παρακάτω διαβάζουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, η «κοινοβουλευτική φασιστοπλέμπα των ψευτοαριστερών ρεβιζιομηδενιστών της απόλυτης ντροπής», είναι «σχεδόν εκτός νόμου πλέον στη συνείδησή μας» (σ. 8).
*Η ίδια η «Ρήξη» στέκεται μάλλον αμήχανη απέναντι στα γεγονότα. Το πρώτο φύλλο που κυκλοφόρησε μετά την εξέγερση καταφεύγει σε μια πλουραλιστική καταγραφή απόψεων, με κοινό χαρακτηριστικό την αποστασιοποίηση μεν από το κίνημα, όχι όμως και την ανοιχτή πάντα καταγγελία του.
Τον τόνο δίνει, ωστόσο, κι εδώ το άρθρο του Γιώργου Ρακκά, που διαπιστώνει πως «τα κύρια χαρακτηριστικά αυτού του ξεσπάσματος είναι η άρνηση, η καταστροφή κι ένας διάχυτος, γενικευμένος μηδενισμός» και καταφεύγει -κι αυτός- στα γνωστά σενάρια: «Οι ολιγάρχες του τόπου έχουν βρει μια πολύ κατάλληλη ευκαιρία να εκμεταλλευτούν τη διάχυτη οργή των νέων και να χρησιμοποιήσουν τη δολοφονία του Αλέξη, προκειμένου να προκαλέσουν ακόμη μεγαλύτερη φθορά στην κυβέρνηση και να ρίξουν τον Καραμανλή, λόγω των ανοιγμάτων που έκανε προς τους Ρώσους και τους Κινέζους».
*Στο επόμενο φύλο (10/1/09), την ανάλυση του φαινομένου αναλαμβάνει ο Γιώργος Καραμπελιάς, ισορροπώντας ανάμεσα στις «ανταγωνιστικές εκδοχές» της εξέγερσης και της «πορτοκαλί επανάστασης». Διαπιστώνει βέβαια μια «ατμόσφαιρα εθνομηδενισμού, μεταμοντέρνου ολοκληρωτισμού, ιδεολογικής, ακόμα και φυσικής τρομοκρατίας», καθώς «αυτά τα παιδιά είναι απολύτως "κακομαθημένα" και στην ίδια την εξέγερσή τους». Τις «μηδενιστικές αντιδράσεις» αυτής της «χαβιαροαριστεράς», προειδοποιεί, «μπορούν να τις εκμεταλλευτούν ή να επιχειρήσουν να τις εκμεταλλευτούν, τόσο εξωτερικές δυνάμεις, που θέλουν να ρίξουν ή να υποτάξουν ακόμη περισσότερο τον Καραμανλή, όσο και εσωτερικοί καιροσκόποι -Αλαβάνοι, αλλά και τρομοκράτες».
Μας διαβεβαιώνει, ωστόσο, ότι «η έκταση των Δεκεμβριανών του 2008 είναι στην πραγματικότητα πολύ μικρότερη απ' ό,τι εμφάνισαν τα κανάλια, τα κόμματα και οι πρεσβείες [!], επειδή είχαν συμφέρον να το κάνουν».
Τελικό συμπέρασμα του άρθρου (που αναπαράγεται στο «Αντίβαρο» και αλλού) είναι ωστόσο η ανάγκη προσεταιρισμού των «παρασυρμένων» από τις υγιείς δυνάμεις του έθνους: «Θα ήταν μεγάλο σφάλμα να χαρίσουμε όλη αυτή τη νεολαιίστικη αντίδραση στις δυνάμεις της ψευδο-εναλλακτικής παγκοσμιοποίησης και του εθνομηδενισμού, χαρακτηρίζοντάς την συλλήβδην ως αντιδραστική ή "φασιστική νέου τύπου". Η πραγματικότητα τα επόμενα χρόνια θα οδηγήσει στη συρρίκνωση αυτών των τάσεων και την ενίσχυση των αντιπαγκοσμιοποιητικών ρευμάτων, τα οποία, με τη σειρά τους, δεν θα πρέπει να εκχωρήσουμε αμαχητί στο ΛΑΟΣ και τη Χρυσή Αυγή».
Φως φανάρι ότι μεταξύ αυτών των «συνιστωσών» παίζεται η ηγεμονία του «πατριωτικού χώρου» και των «αντιπαγκοσμιοποιητικών ρευμάτων»...
Χωρίς αμφιβολία, ήταν η δεύτερη μεγάλη είδηση των ημερών της εξέγερσης, δίπλα στο μαζικό ξεσηκωμό της νέας γενιάς. Αναφερόμαστε στην κινητοποίηση ενός ιδιότυπου παρακράτους «αγανατισμένων πολιτών» που «πήραν το νόμο στα χέρια τους», υποκαθιστώντας (ή συντρέχοντας) την ΕΛ.ΑΣ. κατά των διαδηλωτών σε μια σειρά από πόλεις - από την Πάτρα και τη Λάρισα ώς τη Λαμία και την Κομοτηνή.
Η επιστράτευση αυτών των «αγανακτισμένων» έγινε είτε με άγνωστης ταυτότητας SMS είτε με την οργανωμένη διασπορά φημών, που «προειδοποιούσαν» για επικείμενες επιδρομές «εισαγόμενων κουκουλοφόρων» στις αντίστοιχες πόλεις και καλούσαν τους καταστηματάρχες σε «αυτοάμυνα». Η προέλευση αυτών των σύγχρονων «ψιθύρων» ήταν κάτι παραπάνω από προφανής και, σύμφωνα με ηγετικά στελέχη των τοπικών κοινωνιών, πήγαζε από τα υπολείμματα παρακρατικών μηχανισμών του παρελθόντος.
Ο δήμαρχος Πατρών Αντρέας Φούρας έκανε λόγο για επανεμφάνιση των ανθρώπων που είχαν οργανώσει τις διαβόητες «ανακαταλήψεις» σχολείων του 1991 (με αποτέλεσμα τον κτηνώδη φόνο του καθηγητή Τεμπονέρα απ' τον τότε πρόεδρο της τοπικής ΟΝΝΕΔ), ενώ στην Κομοτηνή ο δημοτικός σύμβουλος Δάμων Δαμιανός σύγκρινε τις βιαιότητες κατά των φοιτητών με το πογκρόμ του 1990 κατά της μουσουλμανικής μειονότητας, επισημαίνοντας ότι «οι ίδιοι άνθρωποι που πρωταγωνίστησαν τότε, πρωταγωνιστούν και σήμερα» («Παρατηρητής» 13.12).
Κοινό χαρακτηριστικό όλων των περιπτώσεων ήταν ότι, στις πόλεις όπου εμφανίστηκαν οι «αγανακτισμένοι», δεν είχαν σημειωθεί καταστροφές ιδιωτικών περιουσιών από διαδηλωτές.
Οσο για τους παρακρατικούς που έσπευσαν να «αποκαταστήσουν την τάξη», δεν φάνηκαν να νοιάζονται για το σεβασμό της δημόσιας περιουσίας περισσότερο από τους «κουκουλοφόρους». Τόσο στην Πάτρα όσο και στην Κομοτηνή, οι «αγανακτισμένοι πολίτες» έσπασαν τις εισόδους ή/και παράθυρα πανεπιστημιακών κτιρίων, κατά την προσπάθειά τους να λιντσάρουν τους φοιτητές που βρίσκονταν εκεί. Φυσικά, ουδείς συνελήφθη από τα ΜΑΤ γι' αυτές τις καταστροφές, ούτε ακούστηκε οποιαδήποτε φωνή για δίωξη των εν λόγω «πολιτών» για διακεκριμένες φθορές...
Η στάση του «πατριωτικού χώρου» απέναντι σ' αυτή τη δυναμική έκφραση της διπλής πόλωσης κινήθηκε κατά κανόνα μεταξύ ενεργού ανάμειξης κι ενθουσιώδους υποδοχής. Δεν είναι μόνο η ναζιστική οργάνωση του Μιχαλολιάκου που επαίρεται ότι «στην Πάτρα και σε άλλες πόλεις οι πολίτες όχι απλά αντέδρασαν αλλά εγκωμίασαν και τη Χρυσή Αυγή διότι μόνο αυτή ήταν δίπλα τους» (24.12). Ούτε οι απολογητές της, όπως ο Γ. Φωτιάδης του «Αδέσμευτου Τύπου» ή ο πρώην υπουργός Βασίλης Μπεκίρης στην «Απογευματινή» (18.12), που καταγγέλλουν σαν συκοφαντίες («των "καλόπαιδων" της "παγκοσμιοποιημένης" και νεοταξίτικης δημοσιογραφίας» και των «υπερασπιστών των αναρχικών») κάθε ταύτιση των «νοικοκυραίων εμπόρων», που «πήραν το νόμο στα χέρια τους και προστάτευσαν την περιουσία τους», με «ανύπαρκτους χρυσαυγίτες».
Με την εξαίρεση ενός ενδιαφέροντος άρθρου του Θόδωρου Ντρίνια στη «Ρήξη» (που καταθέτει την ανησυχία του όχι τόσο για τη «συμμετοχή εξτρεμιστών της ακροδεξιάς στις ομάδες των "αγανακτισμένων"», όσο για το γεγονός ότι «αυτή συνέβη μπροστά στα αδιάφορα ή ακόμα και επιδοκιμαστικά βλέμματα χιλιάδων Πατρινών που συγκεντρώθηκαν στο σημείο των επεισοδίων»), τα περισσότερα κείμενα των εντύπων του «χώρου» που ασχολούνται με το θέμα εκφράζουν ανοιχτά τη συμπάθειά τους ή και τον ενθουσιασμό τους για την ιδιότυπη αυτή λαϊκή «αυτάμυνα», βλέποντάς την ως ένα πρώτο βήμα για την ανάκτηση του «πεζοδρομίου» από τις εθνικές δυνάμεις. Ακόμη κι ο κομοτηναίος «Αντιφωνητής» του Κώστα Καραΐσκου, που καταδικάζει ρητά ως «οχλαγωγική ενέργεια» τις φθορές στο εκεί πανεπιστήμιο, θεωρεί «μείζον όφελος» αυτή την «κινητοποίηση των πολιτών ενώπιον ενδεχόμενου κινδύνου, έστω και με αδυναμίες ή υπερβολές» (16.12.08, σ. 8).
«Αν μπορούμε να μιλήσουμε για κάποιο κίνημα που δημιουργήθηκε στην πατρίδα μας τον τελευταίο καιρό», συνοψίζει χαρακτηριστικά ο Γιάννης Κουριαννίδης του ΛΑΟΣ από τις στήλες του «Ελεύθερου Κόσμου» (14.12), «αυτό είναι των ενεργών πολιτών ενάντια στην αυθαιρεσία και την παραβατικότητα και όχι η ωμή βία των αλητών του περιθωρίου. Ο Αγιος Παντελεήμονας, η Πάτρα, η Λάρισα και τώρα η Κομοτηνή έδειξαν το δρόμο. Επεται συνέχεια!».
Ο «ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ» ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ
Ο νέος εσωτερικός εχθρός
ΦΟΡΕΙΣ ΤΟΥ ΙΟΥ: ΤΑΣΟΣ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΡΙΜΗΣ, ΑΝΤΑ ΨΑΡΡΑ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΨΑΡΡΑΣ / ios@enet.gr
Αθήνα 23.12.2008 |
Οι πρόσφατες δυναμικές αντιδράσεις στην καταστροφή του πάρκου της οδού Κύπρου στα Πατήσια αποτελούν ένα, μικρό μόνο, πρώτο δείγμα αυτής της καινούριας πραγματικότητας.
Μια ειδική πτυχή της δημόσιας συζήτησης για την εξέγερση του Δεκέμβρη αφορά τη στάση του ευρύτερου «πατριωτικού χώρου» απέναντι στα γεγονότα. Αναφερόμαστε στο ιδιόμορφο εκείνο δίκτυο πολιτικών κινήσεων, εντύπων, πολιτιστικών συλλόγων και ιστοσελίδων που αναδύθηκε ως διακριτό υποκείμενο πριν από δύο χρόνια, με αφορμή την εκστρατεία ενάντια στο «μειοδοτικό» βιβλίο ιστορίας της Στ' Δημοτικού κι έκτοτε αποτελεί μιαν ακόμη αυτοτελή συνιστώσα της εγχώριας πολιτικής ζωής.
Τα βασικά χαρακτηριστικά αυτού του «χώρου», που περιλαμβάνει συλλογικότητες τόσο της παραδοσιακής ακροδεξιάς όσο και προερχόμενες από τη μεταπολιτευτική αριστερά, έχουν περιγραφεί αναλυτικά σε παλιότερα δημοσιεύματά μας («Κ.Ε.» 18/2/07, 11/3/07 και 24/3/07). Δεν χρειάζεται, ως εκ τούτου, να τα επαναλάβουμε εδώ. Θα σημειώσουμε απλά πως, και τούτη τη φορά, η κοινή (εχθρική) στάση του «χώρου» απέναντι στη νεανική εξέγερση αποτυπώθηκε κυρίως μέσα από τη λειτουργία ενός ενιαίου επικοινωνιακού δικτύου, με την αναπαραγωγή των ίδιων πολιτικών κειμένων και αναλύσεων σε έντυπα και σάιτ και τη συνακόλουθη «ζύμωση» των επιμέρους συνιστωσών του πάνω σε μια κοινή προβληματική.
Δύο ήταν τα βασικά σημεία στα οποία συνέκλιναν οι αναλύσεις του «πατριωτικού χώρου» για το κίνημα της νεολαίας της χώρας μας:
*Πρώτον, η πάνδημη καταγγελία των προοδευτικών ιδεών της μεταπολίτευσης (ιδίως της «αποξένωσης» του σχολείου και της κοινωνίας από τις «πατροπαράδοτες αξίες» του έθνους) ως υπεύθυνων για τον «εκτραχηλισμό», τον «εθνομηδενισμό» και την «αυθάδεια» της νεολαίας, άμεση απόρροια των οποίων θεωρήθηκε η εξέγερση.
*Δεύτερον, η σύμπλευση με τα σενάρια που εκπορεύθηκαν από το Μαξίμου και (όπως το καλοκαίρι του 2007 με τις πυρκαγιές ή, πρόσφατα, με το σκάνδαλο του Βατοπεδίου) αποδίδουν την «αναταραχή» σε υποτιθέμενο σχεδιασμό των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών (και των «ντόπιων οργάνων» τους) με στόχο την ανατροπή της «εθνικά υπερήφανης» κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή.
Ανάλογα με την ιδιοπροσωπία των επιμέρους συνιστωσών του «χώρου», τα σενάρια αυτά εμφανίζουν βέβαια κάποιες διαφορές όσον αφορά την ακριβή ταυτότητα (και κυρίως τον καταμερισμό ευθυνών μεταξύ) των υποτιθέμενων «οργάνων» της σκευωρίας. Η συνωμοτική λογική παραμένει, ωστόσο, κοινή σε όλες τις προσεγγίσεις.
Εξίσου κοινές είναι οι παραπλανητικές συγκρίσεις της πρόσφατης εξέγερσης με τις αντικυβερνητικές «πορτοκαλί επαναστάσεις» που σημειώθηκαν -με εμφανή αμερικανική υποστήριξη- την τελευταία δεκαετία σε διάφορες χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ.
Οι πρωτεργάτες
Σύμφωνα με τις μεταγενέστερες εξιστορήσεις, το «κίνημα» κατά του βιβλίου της ΣΤ' Δημοτικού ξεκίνησε από έναν βορειοελλαδίτη δάσκαλο, τον Δημήτρη Νατσιό. Μετά τη νίκη του κινήματος, αυτός συνέχισε τον αγώνα από άλλο μετερίζι: τον περασμένο Μάρτιο οργάνωσε π.χ. μαζί με τον Κώστα Ζουράρι «αγωνιστικές» παρελάσεις μαθητών της Θεσσαλονίκης στα σύνορα με την ΠΓΔΜ.
*Σε κείμενό του που τιτλοφορείται «Εάλω... οι πόλεις» και αναρτήθηκε στις 11/12/08 στον δικτυακό τόπο «Αντίβαρο» (για να αναδημοσιευθεί στη συνέχεια στο «Ρεσάλτο»), ο ίδιος δάσκαλος εκφράζει τον πανικό του μπροστά στα τεκταινόμενα:
«Σφίχτηκε η καρδιά μας αυτές τις ημέρες. Τι κακό είναι αυτό; Πώς κατάντησε έτσι η καημένη η πατρίδα μας; Φόβος και τρόμος για τα μελλούμενα». Η ανησυχία του δεν αφορά την κρατική βία («όσοι μιλούν για συλλογική ευθύνη της αστυνομίας», αποφαίνεται, «είναι ή επιπόλαιοι ή φερέφωνα του κουκουλαβάνου») αλλά την έκταση των αντιδράσεων: «Στα δημοτικά σχολεία αυτές τις μέρες μικρά παιδιά φορούν τις κουκούλες των παλτών τους και παπαγαλίζουν το γνωστό πανάθλιο σύνθημα κατά της αστυνομίας. Αλίμονό μας!»
Η ανάλυσή του είναι εξαιρετικά απλή: «Σ' εκείνα τα κρίσιμα χρόνια πρέπει να εντοπίσουμε τα αίτια του τωρινού κακού. Χούντα - Πολυτεχνείο - Αλλαγή, τα τρία αυτά κομβικά γεγονότα ίσως μπορούν να ερμηνεύσουν το σημερινό ψυχορράγημα της πατρίδας». Η χούντα «κατόρθωσε να γελοιοποιήσει αξίες με τις οποίες πορεύτηκε ο λαός μας επί αιώνες», η δε πτώση της έφερε την κατάρρευση:
Συγκλίσεις και αποκλίσεις του «πατριωτικού χώρου» κατά την αποτίμηση της νεανικής εξέγερσης. |
Πώς να μην ακολουθήσει χάος, αφού «αυτά τα πρώην παιδιά και νυν κουκουλοφόρες ορδές ποτέ δεν διδάχθηκαν την απαγόρευση, τον σεβασμό, την πειθαρχία. Δεν έμαθαν ότι υπάρχει και Θεός, και χωρίς Θεό όλα επιτρέπονται. Τώρα διαλύουν, γιατί τους ανήκει -έτσι τους λέμε- την πατρίδα μας».
Τα περισσότερα, όμως, επικεντρώνονται στην αναπαραγωγή των σεναρίων περί «πορτοκαλί επανάστασης».
Πορτοκαλί και μαύρο
*Μπροστάρης στον αγώνα κατά του «αφελληνιστικού πολυπολιτισμού» και των ιστοριογραφικών παραφυάδων του, ο καθηγητής Κωνσταντίνος Ρωμανός προχωρεί ακόμη παραπέρα.
«Μετά το ολοκαύτωμα της ελληνικής υπαίθρου το 2007, είδαμε τέλος του 2008 και τις πόλεις να καίγονται» γράφει στο «Παρόν» (21/12). «Καταργήστε τα ΜΑΤ, αφοπλίστε τη δολοφονική αστυνομία, απαιτεί από την κυβέρνηση το χάος. Να βγουν τα σχολιαρόπαιδα στο δρόμο, να εκπαιδευτούν από τις κουκούλες στην υψηλή τέχνη της εκ των ένδον διάλυσης της πατρίδας τους. Να απαιτήσουν, αν και ακόμα ζουν στην ευμάρεια του οικογενειακού οίκου, ικανοποιητικές αποδοχές για το μέλλον τους». Ιδού, λοιπόν, η νέα εθνική απειλή: οι «υπερβολικές» απαιτήσεις των νέων για... ικανοποιητικές αμοιβές!
Με λιγοστές εξαιρέσεις, οι εφημερίδες και οι δημοσιογράφοι που πρωταγωνίστησαν στην καμπάνια για την αποκατάσταση της «εθνικά ορθής» σχολικής ιστορίας θα στρατευθούν επίσης στην «αποκάλυψη» της «συνωμοσίας» που κρύβεται πίσω από τη νεανική εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008.
*Η επικοινωνιακή π.χ. ναυαρχίδα του «πατριωτικού χώρου», το «Παρόν» του Μάκη Κουρή, ήταν αυτή που ανέλαβε να στηρίξει τα σενάρια περί «πορτοκαλί επανάστασης» με απτά (πλην ευφάνταστα) «στοιχεία». Ηδη από τις 14/12, εκτενές ανώνυμο ρεπορτάζ προσπαθεί να μας πείσει π.χ. πως «όλοι και όλα "φωτογραφίζουν" σχέδιο», επικαλούμενο «γεγονότα» όπως ο ερχομός στην Αθήνα τηλεοπτικών συνεργείων του BBC και του Ρόιτερ πριν από τον φετινό γιορτασμό του Πολυτεχνείου, η υποτιθέμενη «μεταφορά» 300 ταραξιών «από τα Χανιά στη Λάρισα» ή ο (διόλου πρωτότυπος) ισχυρισμός κάποιου ανώνυμου στελέχους του ΠΑΣΟΚ πως οι περισσότεροι καταληψίες του ΕΜΠ δεν είναι φοιτητές.
Μαθαίνουμε, τέλος, ότι μετά τις πρώτες συγκρούσεις «ο Δήμος της Αθήνας μάζεψε 27 αυτοκίνητα με πέτρες θαλάσσης», με τις οποίες κάποια μυστηριώδης δύναμη εφοδίασε τους καταληψίες του ΕΜΠ. Η τελευταία αυτή «είδηση» απευθύνεται προφανώς σε ανθρώπους που αγνοούν παντελώς πώς ξηλώνονται πεζοδρόμια εν ώρα οδομαχιών -αυτό ωστόσο δεν εμπόδισε την αναπαραγωγή της από έντυπα όπως το εξαρχιώτικο «Ρεσάλτο»...
*Η εφημερίδα του Κουρή δεν ήταν φυσικά η μόνη απ' την οποία μπορούσε ν' αντλήσει κανείς τέτοιου είδους «πληροφορίες». Αψογος προφανώς γνώστης της αλβανικής, ο Μάκης Δεληπέτρος αποκάλυψε στην «Απογευματινή» (11/12) ότι οι οδομαχίες με τα ΜΑΤ διεξάγονται από «καταστροφείς» που δεν είναι μόνο «ποτισμένοι με αμφεταμίνες για να αντέχουν σε τετραήμερες αψιμαχίες», αλλά και «εκ των οποίων πλείστοι όσοι ακούσαμε να μιλούν τη διάλεκτο Γκεγκ με την απόχρωση των βουνών του Κοσόβου»!
Ο «Αδέσμευτος Τύπος», πάλι, μας πληροφορεί πως «οι αρχές ασφαλείας έχουν εντοπίσει συγκεκριμένους Σκοπιανούς "αντιεξουσιαστές" στα θλιβερά γεγονότα της Θεσσαλονίκης» (3/1).
*Στον «Ελεύθερο», ο Απόστολος Αποστολόπουλος διαπιστώνει πως «ο υπόκοσμος βγήκε παγανιά και καίει οργανωμένα τις πόλεις, όπως πέρυσι έκαψε τα δάση», αλλά και ότι «Πακιστανοί πληρώθηκαν για να πάρουν μέρος, επικουρικά, στο πάρτυ της καταστροφής και του πλιάτσικου» (12/12).
*Ο Μανόλης Κοττάκης, τέλος, θα μας ενημερώσει από τις στήλες του «Ελεύθερου Τύπου» (12/12), επικαλούμενος «πληροφορίες του ρεπορτάζ» που δεν είναι βέβαια σίγουρος «αν ισχύουν» (αλλά παρ' όλα αυτά τις δημοσιεύει), ότι «από τις 17 Νοεμβρίου βρίσκονται στην Ελλάδα "εισαγόμενοι αντιεξουσιαστές"».
Και συνεχίζει: «Οι πληροφορίες λένε ότι μερικοί από όσους κλείστηκαν στο Πολυτεχνείο, το βράδυ του Σαββάτου, δεν ήταν Ελληνες. Οτι ήταν δύο διαφορετικών εθνικοτήτων. Τη μία τη φωτογράφισε με τον τρόπο της η Αλέκα. Για την άλλη δεν χρειάζεται να έχουμε πολλή φαντασία. Είναι από γειτονική χώρα της πρώτης. [...] Ο Καραμανλής ξέρει, αλλά δεν του επιτρέπει η θέση του να μιλήσει. Οταν γραφτεί κάποτε η Ιστορία θα τα μάθουμε όλα». (Προς το παρόν, ο πρωθυπουργός μας κλείνει απλώς το μάτι μέσω του έμπειρου δημοσιογράφου).
Από δεξιά κι αριστερά
*Πολύ λογικά, τα έντυπα και οι οργανώσεις της ακροδεξιάς, ολόκληρη η πολιτική φιλοσοφία των οποίων οικοδομείται πάνω σε παρόμοιες συνωμοτικές θεωρίες, δεν έμειναν πίσω. Για τη «Χρυσή Αυγή» είναι έτσι προφανές ότι βρισκόμασταν μπροστά σε μια «γενική πρόβα για πορτοκαλί "επανάσταση"» από «μηχανισμούς αποσταθεροποίησης» -με τη διαφορά, βέβαια, ότι αυτοί οι τελευταίοι θέλουν να πλήξουν όχι την κυβέρνηση αλλά την Ελλάδα γενικώς, η οποία «τους ενοχλεί» και «πρέπει να τσαλακωθεί» (10/12).
Αλλωστε, κατά τη ναζιστική εφημερίδα και οργάνωση, ακόμη και ο Μάης του '68 δεν ήταν παρά «η πρώτη πορτοκαλί επανάσταση» (12/5/08).
Στην απομάκρυνση του σχολείου από τη θρησκεία επιρρίπτεται η ευθύνη για τη «θρασύτητα» της νέας γενιάς. |
*Ακόμη πιο εύγλωττα ήταν άλλα στελέχη του ΛΑΟΣ. «Κάποιοι διεθνείς ολετήρες φοβούνται πολύ το Ελληνικό Εθνος και τα παιδιά του. Είναι αυτοί που ονειρεύονται μέσα από τα σκοτεινά λαγούμια τους την κατάλυση της ελευθερίας λαών και εθνών είτε με διάφορες εκδημοκρατίσεις [!] είτε με πολιτικές και κοινωνικές αναταραχές» μας διαβεβαιώνει, π.χ., από τη μόνιμη στήλη του στο «Στόχο» (18/12) ο Σπυρίδων Καραχάλιος, μέλος της Γραμματείας Ιδεολογικού του κόμματος, προειδοποιώντας ότι «οι γνωστοί πασίγνωστοι της αναρχικής ψευδοεπανάστασης εμφανίζονται κάθε φορά που ζητείται εθνική ήττα». Ευτυχώς, όμως, κατά το ίδιος στέλεχος του ΛΑΟΣ, «ο λαός μας προσβλέπει στους υποτιθέμενους ακραίους της Ελληνικής Εθνικοκοινωνικής [= Εθνικοσοσιαλιστικής] Παράταξης και εμείς οφείλουμε να ηγηθούμε μιας ριζοσπαστικής πολιτικής ανατροπής και εγκαθίδρυσης ενός Εθνικού λαοκρατικού Καθεστώτος».
Εντελώς διαφορετικά διλήμματα έθεσε η εξέγερση στους παλιούς ακροαριστερούς της μεταπολίτευσης που σήμερα συνωστίζονται στον «πατριωτικό χώρο». Κάποιοι απ' αυτούς είχαν πρωταγωνιστήσει, βλέπεις, στις (ομοειδείς αλλά πολύ μικρότερης κλίμακας) δυναμικές αντιδράσεις που ακολούθησαν τον φόνο του, Μιχάλη Καλτεζά, το 1985. Η αντίφαση ανάμεσα σ' αυτό το παρελθόν και την τωρινή πολιτική συμμαχιών με τις «εθνικά ευαίσθητες» δυνάμεις της χώρας, σε συνδυασμό με την οργανωτική αποκοπή από ένα κίνημα στο οποίο αποδίδουν «εθνομηδενιστικά» χαρακτηριστικά, ήταν έτσι κάτι παραπάνω από ορατή.
*Το «Ρεσάλτο» δεν αντιμετώπισε, βέβαια, κανένα δίλημμα. «Τις αγελαίες ψυχώσεις αυτών των ημερών τις είπαν οι έμμισθοι πολιτικοί και δημοσιογραφικοί υπάλληλοι "κοινωνική εξέγερση" και μάλιστα οι πολιτικοί προβοκάτορες (ΣΥΡΙΖΑ) παρομοίωσαν τα γεγονότα με τα ιστορικά κινήματα» γράφει χαρακτηριστικά ο «εκδότης-διευθυντής-ιδιοκτήτης» του, Θύμιος Παπανικολάου, στο τεύχος του Ιανουαρίου.
Στην πραγματικότητα, υποστηρίζει, «δεν ήταν καμιά "λαϊκή εξέγερση" εναντίον του καθεστώτος, αλλά μια "εξέγερση" του καθεστώτος εναντίον της κοινωνίας, του λαού και των αυθεντικών κινημάτων, μια "εξέγερση" των "νταβάδων" και των υπαλλήλων τους για τη διάλυση της ελληνικής κοινωνίας, τη μετατροπή της σε ζούγκλα».
Δεν διστάζει μάλιστα να υποδείξει και τους υπαίτιους του ξεσηκωμού:
«Τον τόνο της "καθοδήγησης" τον δίνουν οι πιο καλοδουλεμένες μήτρες της "νταβατζίδικης" καμαρίλας: το Λαμπρακιστάν και η "Ελευθεροτυπία". Τα πρωτοσέλιδα αυτών των εφημερίδων είναι αποκαλυπτικά. Το ίδιο αποκαλυπτική είναι η πρακτική των εστιών του Σόρος: "Ιός" και "Indymedia"» (σ. 13).
*Από κοντά και κάποιος Αντώνης Πλάκας, που αναπτύσσει το γνωστό σενάριο περί υπονόμευσης της κυβέρνησης Καραμανλή «για το θράσος της να αψηφήσει τις αυτοκρατορικές εντολές και να συνάψει κομβικές σχέσεις με τη Ρωσία», συνδέοντας την εξέγερση με τις πυρκαγιές του 2007 και τη «λαίλαπα των σκανδάλων και της σκανδαλολογίας» (σ. 7). Ο ίδιος ανακαλύπτει επίσης σχέδιο αντικατάστασης της ΕΛ.ΑΣ. με «στρατιές πολυεθνικών αλλοδαπών μισθοφόρων», αφού «οι ελληνικές στρατιωτικές και αστυνομικές δομές που υπάρχουν σήμερα δεν μπορούν να ανταποκριθούν στη νέα φασιστική θηριωδία του πλανητικού ιμπεριαλισμού, ακριβώς γιατί προέρχονται από τα σπλάχνα αυτού του λαού» (σ. 29). Τα ΜΑΤ, προπύργιο του αντιιμπεριαλιστικού αγώνα!
Τα «χαϊδεμένα τσογλάνια»
*Προβλήματα δεν έχει ούτε ο Κομοτηναίος «Αντιφωνητής», εκ των συνεκδοτών της «Ρήξης», που βλέπει στην εξέγερση έναν συγκερασμό της «ελεεινής νοοτροπίας του χαϊδεμένου τσόγλανου που θέλει το άτομο να ζητά τα πάντα εδώ και τώρα» και της «ανθελληνικής ψύχωσης της κυρίαρχης ιντελιγκέντσιας» (16/12/08, σ. 5), προσφεύγει δε στον Στέλιο Παπαθεμελή για να μας αναλύσει τα τεκταινόμενα και να εισηγηθεί τη χρήση «λαστιχένιων σφαιρών» κατά των διαδηλωτών (σ. 2). Λίγο παρακάτω διαβάζουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, η «κοινοβουλευτική φασιστοπλέμπα των ψευτοαριστερών ρεβιζιομηδενιστών της απόλυτης ντροπής», είναι «σχεδόν εκτός νόμου πλέον στη συνείδησή μας» (σ. 8).
*Η ίδια η «Ρήξη» στέκεται μάλλον αμήχανη απέναντι στα γεγονότα. Το πρώτο φύλλο που κυκλοφόρησε μετά την εξέγερση καταφεύγει σε μια πλουραλιστική καταγραφή απόψεων, με κοινό χαρακτηριστικό την αποστασιοποίηση μεν από το κίνημα, όχι όμως και την ανοιχτή πάντα καταγγελία του.
Τον τόνο δίνει, ωστόσο, κι εδώ το άρθρο του Γιώργου Ρακκά, που διαπιστώνει πως «τα κύρια χαρακτηριστικά αυτού του ξεσπάσματος είναι η άρνηση, η καταστροφή κι ένας διάχυτος, γενικευμένος μηδενισμός» και καταφεύγει -κι αυτός- στα γνωστά σενάρια: «Οι ολιγάρχες του τόπου έχουν βρει μια πολύ κατάλληλη ευκαιρία να εκμεταλλευτούν τη διάχυτη οργή των νέων και να χρησιμοποιήσουν τη δολοφονία του Αλέξη, προκειμένου να προκαλέσουν ακόμη μεγαλύτερη φθορά στην κυβέρνηση και να ρίξουν τον Καραμανλή, λόγω των ανοιγμάτων που έκανε προς τους Ρώσους και τους Κινέζους».
*Στο επόμενο φύλο (10/1/09), την ανάλυση του φαινομένου αναλαμβάνει ο Γιώργος Καραμπελιάς, ισορροπώντας ανάμεσα στις «ανταγωνιστικές εκδοχές» της εξέγερσης και της «πορτοκαλί επανάστασης». Διαπιστώνει βέβαια μια «ατμόσφαιρα εθνομηδενισμού, μεταμοντέρνου ολοκληρωτισμού, ιδεολογικής, ακόμα και φυσικής τρομοκρατίας», καθώς «αυτά τα παιδιά είναι απολύτως "κακομαθημένα" και στην ίδια την εξέγερσή τους». Τις «μηδενιστικές αντιδράσεις» αυτής της «χαβιαροαριστεράς», προειδοποιεί, «μπορούν να τις εκμεταλλευτούν ή να επιχειρήσουν να τις εκμεταλλευτούν, τόσο εξωτερικές δυνάμεις, που θέλουν να ρίξουν ή να υποτάξουν ακόμη περισσότερο τον Καραμανλή, όσο και εσωτερικοί καιροσκόποι -Αλαβάνοι, αλλά και τρομοκράτες».
Μας διαβεβαιώνει, ωστόσο, ότι «η έκταση των Δεκεμβριανών του 2008 είναι στην πραγματικότητα πολύ μικρότερη απ' ό,τι εμφάνισαν τα κανάλια, τα κόμματα και οι πρεσβείες [!], επειδή είχαν συμφέρον να το κάνουν».
Τελικό συμπέρασμα του άρθρου (που αναπαράγεται στο «Αντίβαρο» και αλλού) είναι ωστόσο η ανάγκη προσεταιρισμού των «παρασυρμένων» από τις υγιείς δυνάμεις του έθνους: «Θα ήταν μεγάλο σφάλμα να χαρίσουμε όλη αυτή τη νεολαιίστικη αντίδραση στις δυνάμεις της ψευδο-εναλλακτικής παγκοσμιοποίησης και του εθνομηδενισμού, χαρακτηρίζοντάς την συλλήβδην ως αντιδραστική ή "φασιστική νέου τύπου". Η πραγματικότητα τα επόμενα χρόνια θα οδηγήσει στη συρρίκνωση αυτών των τάσεων και την ενίσχυση των αντιπαγκοσμιοποιητικών ρευμάτων, τα οποία, με τη σειρά τους, δεν θα πρέπει να εκχωρήσουμε αμαχητί στο ΛΑΟΣ και τη Χρυσή Αυγή».
Φως φανάρι ότι μεταξύ αυτών των «συνιστωσών» παίζεται η ηγεμονία του «πατριωτικού χώρου» και των «αντιπαγκοσμιοποιητικών ρευμάτων»...
Το άλλο «κίνημα»
Η επιστράτευση αυτών των «αγανακτισμένων» έγινε είτε με άγνωστης ταυτότητας SMS είτε με την οργανωμένη διασπορά φημών, που «προειδοποιούσαν» για επικείμενες επιδρομές «εισαγόμενων κουκουλοφόρων» στις αντίστοιχες πόλεις και καλούσαν τους καταστηματάρχες σε «αυτοάμυνα». Η προέλευση αυτών των σύγχρονων «ψιθύρων» ήταν κάτι παραπάνω από προφανής και, σύμφωνα με ηγετικά στελέχη των τοπικών κοινωνιών, πήγαζε από τα υπολείμματα παρακρατικών μηχανισμών του παρελθόντος.
Ο δήμαρχος Πατρών Αντρέας Φούρας έκανε λόγο για επανεμφάνιση των ανθρώπων που είχαν οργανώσει τις διαβόητες «ανακαταλήψεις» σχολείων του 1991 (με αποτέλεσμα τον κτηνώδη φόνο του καθηγητή Τεμπονέρα απ' τον τότε πρόεδρο της τοπικής ΟΝΝΕΔ), ενώ στην Κομοτηνή ο δημοτικός σύμβουλος Δάμων Δαμιανός σύγκρινε τις βιαιότητες κατά των φοιτητών με το πογκρόμ του 1990 κατά της μουσουλμανικής μειονότητας, επισημαίνοντας ότι «οι ίδιοι άνθρωποι που πρωταγωνίστησαν τότε, πρωταγωνιστούν και σήμερα» («Παρατηρητής» 13.12).
Κοινό χαρακτηριστικό όλων των περιπτώσεων ήταν ότι, στις πόλεις όπου εμφανίστηκαν οι «αγανακτισμένοι», δεν είχαν σημειωθεί καταστροφές ιδιωτικών περιουσιών από διαδηλωτές.
Οσο για τους παρακρατικούς που έσπευσαν να «αποκαταστήσουν την τάξη», δεν φάνηκαν να νοιάζονται για το σεβασμό της δημόσιας περιουσίας περισσότερο από τους «κουκουλοφόρους». Τόσο στην Πάτρα όσο και στην Κομοτηνή, οι «αγανακτισμένοι πολίτες» έσπασαν τις εισόδους ή/και παράθυρα πανεπιστημιακών κτιρίων, κατά την προσπάθειά τους να λιντσάρουν τους φοιτητές που βρίσκονταν εκεί. Φυσικά, ουδείς συνελήφθη από τα ΜΑΤ γι' αυτές τις καταστροφές, ούτε ακούστηκε οποιαδήποτε φωνή για δίωξη των εν λόγω «πολιτών» για διακεκριμένες φθορές...
Η στάση του «πατριωτικού χώρου» απέναντι σ' αυτή τη δυναμική έκφραση της διπλής πόλωσης κινήθηκε κατά κανόνα μεταξύ ενεργού ανάμειξης κι ενθουσιώδους υποδοχής. Δεν είναι μόνο η ναζιστική οργάνωση του Μιχαλολιάκου που επαίρεται ότι «στην Πάτρα και σε άλλες πόλεις οι πολίτες όχι απλά αντέδρασαν αλλά εγκωμίασαν και τη Χρυσή Αυγή διότι μόνο αυτή ήταν δίπλα τους» (24.12). Ούτε οι απολογητές της, όπως ο Γ. Φωτιάδης του «Αδέσμευτου Τύπου» ή ο πρώην υπουργός Βασίλης Μπεκίρης στην «Απογευματινή» (18.12), που καταγγέλλουν σαν συκοφαντίες («των "καλόπαιδων" της "παγκοσμιοποιημένης" και νεοταξίτικης δημοσιογραφίας» και των «υπερασπιστών των αναρχικών») κάθε ταύτιση των «νοικοκυραίων εμπόρων», που «πήραν το νόμο στα χέρια τους και προστάτευσαν την περιουσία τους», με «ανύπαρκτους χρυσαυγίτες».
Με την εξαίρεση ενός ενδιαφέροντος άρθρου του Θόδωρου Ντρίνια στη «Ρήξη» (που καταθέτει την ανησυχία του όχι τόσο για τη «συμμετοχή εξτρεμιστών της ακροδεξιάς στις ομάδες των "αγανακτισμένων"», όσο για το γεγονός ότι «αυτή συνέβη μπροστά στα αδιάφορα ή ακόμα και επιδοκιμαστικά βλέμματα χιλιάδων Πατρινών που συγκεντρώθηκαν στο σημείο των επεισοδίων»), τα περισσότερα κείμενα των εντύπων του «χώρου» που ασχολούνται με το θέμα εκφράζουν ανοιχτά τη συμπάθειά τους ή και τον ενθουσιασμό τους για την ιδιότυπη αυτή λαϊκή «αυτάμυνα», βλέποντάς την ως ένα πρώτο βήμα για την ανάκτηση του «πεζοδρομίου» από τις εθνικές δυνάμεις. Ακόμη κι ο κομοτηναίος «Αντιφωνητής» του Κώστα Καραΐσκου, που καταδικάζει ρητά ως «οχλαγωγική ενέργεια» τις φθορές στο εκεί πανεπιστήμιο, θεωρεί «μείζον όφελος» αυτή την «κινητοποίηση των πολιτών ενώπιον ενδεχόμενου κινδύνου, έστω και με αδυναμίες ή υπερβολές» (16.12.08, σ. 8).
«Αν μπορούμε να μιλήσουμε για κάποιο κίνημα που δημιουργήθηκε στην πατρίδα μας τον τελευταίο καιρό», συνοψίζει χαρακτηριστικά ο Γιάννης Κουριαννίδης του ΛΑΟΣ από τις στήλες του «Ελεύθερου Κόσμου» (14.12), «αυτό είναι των ενεργών πολιτών ενάντια στην αυθαιρεσία και την παραβατικότητα και όχι η ωμή βία των αλητών του περιθωρίου. Ο Αγιος Παντελεήμονας, η Πάτρα, η Λάρισα και τώρα η Κομοτηνή έδειξαν το δρόμο. Επεται συνέχεια!».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ
Ο «Ιός», «Ο νέος "εθνικός χώρος". Το Who is Who κινήσεων και περιοδικών» («Κ.Ε» 11.3.2007).
Περιγραφή του εθνικόφρονος δικτύου οργανώσεων, διανοουμένων, εντύπων κι ιστοσελίδων, η αλληλοδιαπλεκόμενη δραστηριότητα του οποίου αναδείχθηκε στο προσκήνιο με την εκστρατεία κατά του βιβλίου Ιστορίας της Στ' Δημοτικού.
Περιγραφή του εθνικόφρονος δικτύου οργανώσεων, διανοουμένων, εντύπων κι ιστοσελίδων, η αλληλοδιαπλεκόμενη δραστηριότητα του οποίου αναδείχθηκε στο προσκήνιο με την εκστρατεία κατά του βιβλίου Ιστορίας της Στ' Δημοτικού.
ΔΕΙΤΕ
«Ο Σαράντος Καργάκος συνομιλεί με τον Γιώργο Καρατζαφέρη για το σήμερα και το αύριο της Ελληνικής Πολιτείας».
Εκπομπή του «ΤΗΛΕ-ΑΣΤΥ» (14.1.09) που διανεμήθηκε ως DVD από την κομματική «Αλφα Ενα» (και) για την πρόσφατη νεανική εξέγερση.
Μεταξύ ύμνων του επιφανούς φιλολόγου προς το ΛΑΟΣ («τη μόνη κοινοβουλευτική ομάδα που αρθρώνει πολιτικό λόγο σήμερα»), την εκ μέρους του απονομή ευσήμων στον Καρατζαφέρη (για τη «λεξιτεχνία» και τα άψογα ελληνικά του) και την κατάθεση των υποψιών του ότι «τα επεισόδια» του Δεκέμβρη έγιναν για ν' αποσπαστεί προληπτικά η προσοχή της ελληνικής νεολαίας από... τη μελλοντική σφαγή της Γάζας, απολαμβάνουμε στιχομυθίες όπως η παρακάτω:
Σ.Κ.: «Εκείνο που έχει κυριαρχήσει σήμερα στην Ελλάδα, και στην πολιτική και στην Παιδεία, είναι η περίφημη κουλτούρα των Εξαρχείων. Αλλά η κουλτούρα των Εξαρχείων έχει να κάνει περισσότερο με την Αμερική, παρά με τις ελληνικές παραδόσεις. Εάν κοιτάξετε όλες τις επιγραφές αυτών των υποτίθεται επαναστατημένων νεαρών, θα δείτε ότι όλες έχουν έναν ενιαίο ανθελληνικό χαρακτήρα».
Γ.Κ.: «Αρα, μιλάτε για όργανα της Νέας Τάξης Πραγμάτων;»
Σ.Κ.: «Θα έλεγα για αταξία πραγμάτων. Μιλάω για ένα χάος όπου κυρίαρχο στοιχείο στον τόπο μας είναι ο μηδενισμός».
Ο ΙΟΣ ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ
Εκπομπή του «ΤΗΛΕ-ΑΣΤΥ» (14.1.09) που διανεμήθηκε ως DVD από την κομματική «Αλφα Ενα» (και) για την πρόσφατη νεανική εξέγερση.
Μεταξύ ύμνων του επιφανούς φιλολόγου προς το ΛΑΟΣ («τη μόνη κοινοβουλευτική ομάδα που αρθρώνει πολιτικό λόγο σήμερα»), την εκ μέρους του απονομή ευσήμων στον Καρατζαφέρη (για τη «λεξιτεχνία» και τα άψογα ελληνικά του) και την κατάθεση των υποψιών του ότι «τα επεισόδια» του Δεκέμβρη έγιναν για ν' αποσπαστεί προληπτικά η προσοχή της ελληνικής νεολαίας από... τη μελλοντική σφαγή της Γάζας, απολαμβάνουμε στιχομυθίες όπως η παρακάτω:
Σ.Κ.: «Εκείνο που έχει κυριαρχήσει σήμερα στην Ελλάδα, και στην πολιτική και στην Παιδεία, είναι η περίφημη κουλτούρα των Εξαρχείων. Αλλά η κουλτούρα των Εξαρχείων έχει να κάνει περισσότερο με την Αμερική, παρά με τις ελληνικές παραδόσεις. Εάν κοιτάξετε όλες τις επιγραφές αυτών των υποτίθεται επαναστατημένων νεαρών, θα δείτε ότι όλες έχουν έναν ενιαίο ανθελληνικό χαρακτήρα».
Γ.Κ.: «Αρα, μιλάτε για όργανα της Νέας Τάξης Πραγμάτων;»
Σ.Κ.: «Θα έλεγα για αταξία πραγμάτων. Μιλάω για ένα χάος όπου κυρίαρχο στοιχείο στον τόπο μας είναι ο μηδενισμός».
Ο ΙΟΣ ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
