Μπροσούρα του Ελληνικού Οικοσοσιαλιστικού Δικτύου
Η μπροσούρα του Ελληνικού Οικοσοσιαλιστικού Δικτύου σε ψηφιακή μορφή (.pdf)
Διαθέσιμη ολόκληρη και διαιρεμένη στα δύο
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Τετάρτη 2 Ιουλίου 2008
Τρίτη 24 Ιουνίου 2008
Το περιβάλλον: μια νέα θεότητα;
Του ΝΙΚΟΛΑ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗ
Στη μνήμη του Αγγελου Ελεφάντη
Συνηθίζουμε όλο και περισσότερο σε παχύρρευστες και φαιδρές ρητορικές. Ειδικά στις επετείους όπου η εκάστοτε Παγκόσμια Ημέρα επιστρατεύεται για να στολίσει, έστω με μαύρες και μοβ κορδέλες, μια γωνιά της μεγάλης μας τηλεοπτικής και πολιτικής εμποροπανήγυρης. Το φαιδρό γίνεται ωστόσο άσεμνο και ενοχλητικά άκομψο στην περίπτωση του «περιβάλλοντος» και ακόμα περισσότερο μιας Ελλάδας που δηλώνει ότι εορτάζει την ημέρα του περιβάλλοντος. Η ίδια η λέξη παραπέμπει πλέον σε μια άσαρκη και μελοδραματική ηθικολογία, σε σελίδες με παιδικές ζωγραφιές και διαφημιστικές καταχωρίσεις «πράσινων» προϊόντων. Πράσινο μιας νέας δημαγωγίας, οικολογία για το ανοιχτόμυαλο τμήμα των ανώτερων μεσαίων στρωμάτων με τη συνοδεία έθνικ κρουστών και γλυκανάλατων στιχουργημάτων παγκόσμιου φωτισμού.
Αυτή η μετατροπή ενός κατεξοχήν σκληρού και συγκρουσιακού ζητήματος σε κονσέρτο της ποπ και παρέλαση κοινών τόπων δεν είναι κάτι ανώδυνο. Εχω την εντύπωση πως μπορεί να είναι και επικίνδυνο.
Εξοικειώνει με την ιδέα ότι τα «περιβαλλοντικά» είναι προβλήματα που δεν θέτουν σε διερώτηση τις κοινωνικές σχέσεις των συγχρόνων, την ίδια την οικονομία του συλλογικού μας βίου, παρά μόνο κάποιες ανεύθυνες ατομικές συμπεριφορές. Προβάλλει την αντίληψη ότι υπάρχει ένα νεφελώδες τοπίο συλλογικής ευθύνης που προσομοιάζει σε εκείνο το μυστηριώδες αντικείμενο το οποίο βαφτίζουμε εθνικό θέμα για να πάψουν να ασχολούνται σοβαρά μαζί του οι πολίτες. Το «περιβάλλον» γίνεται έτσι ένα ακόμα πεδίο για τεχνοκρατικές ψευδαισθήσεις και παραινέσεις προς σωφρονισμό, ιδανικό άθλημα για καριέρες συνταξιούχων της πολιτικής και διασημοτήτων σε αναζήτηση προσωπικού νοήματος και καλού κάρμα. Ποιο είναι εδώ το ενοχλητικό;
Μάλλον όχι καθαυτό το γεγονός της ιδιοποίησης της περιβαλλοντικής ευαισθησίας από τον «έξυπνο» φιλελευθερισμό των free press και των οικολογούντων του γλυκού νερού που πολλαπλασιάζονται με ανησυχητικό ρυθμό. Αυτό είναι ώς ένα βαθμό αναμενόμενο. Το ενοχλητικό είναι η διαχείριση αυτής της ευαισθησίας με τους όρους μιας θρησκευτικότητας χωρίς θρησκεία, μιας καλής συνείδησης που βασίζεται όμως στη λήθη και στη σκανδαλώδη παραμέληση κρίσιμων παραμέτρων της οικολογικής κρίσης. Οταν ας πούμε δεν θίγεται η ιερή αγελάδα της μοντέρνας ιδεολογίας, η Ανάπτυξη και η Πρόοδος, όταν αποσιωπάται το πρόβλημα των ορίων τού «πάντα περισσότερο», καταλήγει κάπου εδώ: στην καλύτερη περίπτωση σε έναν προσκοπικό νεορομαντισμό και όλο και πιο συχνά στην αμήχανη περιφορά δημόσιων ευχών που ζητούν να ικανοποιήσουν τους πάντες. Και η ψευδαίσθηση ότι «το περιβάλλον είναι θέμα που μας ενώνει όλους» είναι ίσως η χείριστη των υπηρεσιών που προσφέρουν οι ταγοί της νέας θρησκευτικότητας. Γιατί, βεβαίως, κάτι τέτοιο ελάχιστα ισχύει ακόμα και στα επιμέρους και τα λεγόμενα μικρά.
Για παράδειγμα, οι ελεύθερες από κερδοσκοπικά συμφέροντα δημόσιες ακτές της Αττικής δεν είναι αυτονόητα συμπαθές πράγμα. Στον βαθμό που ένα μεγάλο κομμάτι της «εκσυγχρονιστικής» ανάταξης της χώρας από τη δεκαετία του '80 και έπειτα στηρίχτηκε στην κουλτούρα των τραπεζοκαθισμάτων και του beach bar, στα νυχτερινά κέντρα και στην έκρηξη ατομικής επίδειξης, η διατήρηση πιο λιτών τοπίων και τρόπων αναψυχής φαντάζει σε πολλούς ως «μιζέρια» και «ακινησία». Η συστηματική κατήχηση των πολιτών στο εφήμερο φαίνεσθαι και στην άμεση απόδοση, ο προσηλυτισμός προοδευτικών και συντηρητικών στην ίδια κλίμακα απαντήσεων για το τι συνιστά καλή ζωή και ευημερία δεν επιτρέπει αισιόδοξες προβλέψεις. Το ίδιο έχω την αίσθηση ότι συμβαίνει με οτιδήποτε θα προσέγγιζε την εικόνα ενός δημόσιου χώρου χωρίς τη σημερινή παντοκρατορία του ιδιωτικού αυτοκινήτου και τον μεταμοντέρνο φαραωνισμό των Mall και των «μεγάλων επιφανειών».
Καθετί που θέτει επώδυνα υπαρξιακά και ιδεολογικά ερωτήματα για τα αυτονόητα της δημοκρατίας του μεσαίου χώρου, για τον άρτιο και οικοδομήσιμο κόσμο μας και τη συναλλακτική του ηθική απωθείται για να μη χαλάσει το κλίμα, να μη δώσει λαβή σε κακά σχόλια.Για αυτόν ίσως τον λόγο μια τέτοια επέτειος φέρνει στον νου κάτι από τις εκθέσεις ιδεών που γράφαμε προ δεκαετιών. Η διαφορά είναι πως η αρετή της αποταμίευσης φαίνεται να παραδίδει τη σκυτάλη στο must της ανακύκλωσης. Και ότι ένας μαλθακός περιβαλλοντισμός συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες να γίνει το εγκεκριμένο υπό των αρχών συμπλήρωμα διατροφής των νεοαστών.*
2 - 14/06/2008
Στη μνήμη του Αγγελου Ελεφάντη
Συνηθίζουμε όλο και περισσότερο σε παχύρρευστες και φαιδρές ρητορικές. Ειδικά στις επετείους όπου η εκάστοτε Παγκόσμια Ημέρα επιστρατεύεται για να στολίσει, έστω με μαύρες και μοβ κορδέλες, μια γωνιά της μεγάλης μας τηλεοπτικής και πολιτικής εμποροπανήγυρης. Το φαιδρό γίνεται ωστόσο άσεμνο και ενοχλητικά άκομψο στην περίπτωση του «περιβάλλοντος» και ακόμα περισσότερο μιας Ελλάδας που δηλώνει ότι εορτάζει την ημέρα του περιβάλλοντος. Η ίδια η λέξη παραπέμπει πλέον σε μια άσαρκη και μελοδραματική ηθικολογία, σε σελίδες με παιδικές ζωγραφιές και διαφημιστικές καταχωρίσεις «πράσινων» προϊόντων. Πράσινο μιας νέας δημαγωγίας, οικολογία για το ανοιχτόμυαλο τμήμα των ανώτερων μεσαίων στρωμάτων με τη συνοδεία έθνικ κρουστών και γλυκανάλατων στιχουργημάτων παγκόσμιου φωτισμού.
Αυτή η μετατροπή ενός κατεξοχήν σκληρού και συγκρουσιακού ζητήματος σε κονσέρτο της ποπ και παρέλαση κοινών τόπων δεν είναι κάτι ανώδυνο. Εχω την εντύπωση πως μπορεί να είναι και επικίνδυνο.
Εξοικειώνει με την ιδέα ότι τα «περιβαλλοντικά» είναι προβλήματα που δεν θέτουν σε διερώτηση τις κοινωνικές σχέσεις των συγχρόνων, την ίδια την οικονομία του συλλογικού μας βίου, παρά μόνο κάποιες ανεύθυνες ατομικές συμπεριφορές. Προβάλλει την αντίληψη ότι υπάρχει ένα νεφελώδες τοπίο συλλογικής ευθύνης που προσομοιάζει σε εκείνο το μυστηριώδες αντικείμενο το οποίο βαφτίζουμε εθνικό θέμα για να πάψουν να ασχολούνται σοβαρά μαζί του οι πολίτες. Το «περιβάλλον» γίνεται έτσι ένα ακόμα πεδίο για τεχνοκρατικές ψευδαισθήσεις και παραινέσεις προς σωφρονισμό, ιδανικό άθλημα για καριέρες συνταξιούχων της πολιτικής και διασημοτήτων σε αναζήτηση προσωπικού νοήματος και καλού κάρμα. Ποιο είναι εδώ το ενοχλητικό;
Μάλλον όχι καθαυτό το γεγονός της ιδιοποίησης της περιβαλλοντικής ευαισθησίας από τον «έξυπνο» φιλελευθερισμό των free press και των οικολογούντων του γλυκού νερού που πολλαπλασιάζονται με ανησυχητικό ρυθμό. Αυτό είναι ώς ένα βαθμό αναμενόμενο. Το ενοχλητικό είναι η διαχείριση αυτής της ευαισθησίας με τους όρους μιας θρησκευτικότητας χωρίς θρησκεία, μιας καλής συνείδησης που βασίζεται όμως στη λήθη και στη σκανδαλώδη παραμέληση κρίσιμων παραμέτρων της οικολογικής κρίσης. Οταν ας πούμε δεν θίγεται η ιερή αγελάδα της μοντέρνας ιδεολογίας, η Ανάπτυξη και η Πρόοδος, όταν αποσιωπάται το πρόβλημα των ορίων τού «πάντα περισσότερο», καταλήγει κάπου εδώ: στην καλύτερη περίπτωση σε έναν προσκοπικό νεορομαντισμό και όλο και πιο συχνά στην αμήχανη περιφορά δημόσιων ευχών που ζητούν να ικανοποιήσουν τους πάντες. Και η ψευδαίσθηση ότι «το περιβάλλον είναι θέμα που μας ενώνει όλους» είναι ίσως η χείριστη των υπηρεσιών που προσφέρουν οι ταγοί της νέας θρησκευτικότητας. Γιατί, βεβαίως, κάτι τέτοιο ελάχιστα ισχύει ακόμα και στα επιμέρους και τα λεγόμενα μικρά.
Για παράδειγμα, οι ελεύθερες από κερδοσκοπικά συμφέροντα δημόσιες ακτές της Αττικής δεν είναι αυτονόητα συμπαθές πράγμα. Στον βαθμό που ένα μεγάλο κομμάτι της «εκσυγχρονιστικής» ανάταξης της χώρας από τη δεκαετία του '80 και έπειτα στηρίχτηκε στην κουλτούρα των τραπεζοκαθισμάτων και του beach bar, στα νυχτερινά κέντρα και στην έκρηξη ατομικής επίδειξης, η διατήρηση πιο λιτών τοπίων και τρόπων αναψυχής φαντάζει σε πολλούς ως «μιζέρια» και «ακινησία». Η συστηματική κατήχηση των πολιτών στο εφήμερο φαίνεσθαι και στην άμεση απόδοση, ο προσηλυτισμός προοδευτικών και συντηρητικών στην ίδια κλίμακα απαντήσεων για το τι συνιστά καλή ζωή και ευημερία δεν επιτρέπει αισιόδοξες προβλέψεις. Το ίδιο έχω την αίσθηση ότι συμβαίνει με οτιδήποτε θα προσέγγιζε την εικόνα ενός δημόσιου χώρου χωρίς τη σημερινή παντοκρατορία του ιδιωτικού αυτοκινήτου και τον μεταμοντέρνο φαραωνισμό των Mall και των «μεγάλων επιφανειών».
Καθετί που θέτει επώδυνα υπαρξιακά και ιδεολογικά ερωτήματα για τα αυτονόητα της δημοκρατίας του μεσαίου χώρου, για τον άρτιο και οικοδομήσιμο κόσμο μας και τη συναλλακτική του ηθική απωθείται για να μη χαλάσει το κλίμα, να μη δώσει λαβή σε κακά σχόλια.Για αυτόν ίσως τον λόγο μια τέτοια επέτειος φέρνει στον νου κάτι από τις εκθέσεις ιδεών που γράφαμε προ δεκαετιών. Η διαφορά είναι πως η αρετή της αποταμίευσης φαίνεται να παραδίδει τη σκυτάλη στο must της ανακύκλωσης. Και ότι ένας μαλθακός περιβαλλοντισμός συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες να γίνει το εγκεκριμένο υπό των αρχών συμπλήρωμα διατροφής των νεοαστών.*
2 - 14/06/2008
Σάββατο 21 Ιουνίου 2008
ΝΕΟ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΣΤΑΘΜΟΥ ΚΤΕΛ ΣΤΟ ΜΑΤΣΙΚΑ
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΣΤΑΘΜΟΥ ΚΤΕΛ ΣΤΗΝ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (ΜΑΤΣΙΚΑ)
Πέμπτη 26-6-2008 και ώρα 20.30
μπροστά στο υπό κατασκευή ΚΤΕΛ
στην ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
ΓΙΑΤΙ
►θα υποβαθμιστεί χωρίς επιστροφή η περιοχή του ΜΑΤΣΙΚΑ
►θα αυξήσει πολλαπλάσια την κυκλοφορία και τη ρύπανση στην ήδη κορεσμένη Παπανδρέου
►θα αυξήσει επί πλέον τις ρυπογόνους ουσίες που ρέουν στην περιβαλλοντικά υποβαθμισμένη λίμνη
►θα καταστρέψει και τα εναπομείναντα δένδρα πνεύμονες της περιοχής υψηλής οικολογικής αξίας
Επιτροπή Κατοίκων Παπανδρέου Ενάντια στην κατασκευή του ΚΤΕΛ
Επιτροπή Αγώνα Πολιτών
Οι Δημοτικές και Νομαρχιακές Κινήσεις:
ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ
ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ
ΔΡΑΣΥ
ΑΠΕΙΡΟΣ ΤΟΠΟΣ
ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ
ΝΟΡΑΣΥ
Την Τετάρτη 18 Ιουνίου στην αίθουσα του ΤΕΕ Τμήμα Ηπείρου με τη συμμετοχή φορέων και πολιτών, πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση – συζήτηση σχετικά με την κατασκευή σταθμού αυτοκινήτων του ΚΤΕΛ στην περιοχή ΜΑΤΣΙΚΑ επί της οδού Παπανδρέου. Ομόφωνα επισημάνθηκε ότι ισχύουν τα εξής:
1. Η περιοχή είναι εκτός σχεδίου πόλεως και εντός ζώνης οικιστικού ελέγχου ΖΟΕ, όπου προβλέπονται συγκεκριμένες χρήσεις γης. Ο σταθμός του ΚΤΕΛ δεν ανήκει στα κοινωφελή έργα, άρα δεν έχει θέση στην παραλίμνια περιοχή του ΜΑΤΣΙΚΑ σύμφωνα με την ΖΟΕ, και αυτό αποδεικνύεται και από τα έγγραφα της Διοίκησης, σύμφωνα με τα οποία η σχετική άδεια δόθηκε για λειτουργία «εμπορικού καταστήματος»!
2. Το ΚΤΕΛ, σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύτηκαν, εξυπηρετεί 2.200.000 επιβάτες ετησίως και όπως ο Νόμος ορίζει η νέα εγκατάσταση θα πρέπει να έχει ωφέλιμο εμβαδόν άνω των 900 τετραγωνικών μέτρων και άδεια Γ΄ Κατηγορίας. Η άδεια που δόθηκε από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ιωαννίνων και μετά τη δημοσίευση των ανωτέρω στοιχείων, δόθηκε για 594 τετραγωνικά μέτρα!
3. Η Περιφέρεια, ως εκπρόσωπος της Κυβέρνησης, νομιμοποιεί πολιτικά τις αποφάσεις της Ν.Α. και της Τ.Α. Ιωαννίνων.
4. Σύμφωνα με τα μέχρι σήμερα στοιχεία, στην οδό Παπανδρέου κυκλοφορούν 25.000 οχήματα ημερησίως. Με τη λειτουργία του Σταθμού ΚΤΕΛ η περιοχή θα επιβαρυνθεί με ημερήσια δρομολόγια 150 βαρέων, ατμοσφαιρικά και ηχητικά ρυπογόνων οχημάτων του ΚΤΕΛ, καθώς και με την επί πλέον κίνηση οχημάτων που θα εξυπηρετούν όσους ταξιδεύουν. Υπολογίζεται ο αριθμός των οχημάτων στην ήδη κορεσμένη Παπανδρέου θα φτάσει στις 32.000 ημερησίως.
5. Οι κάτοικοι της περιοχής του ΜΑΤΣΙΚΑ, που παραβρέθηκαν στην συζήτηση και που χρόνια περιμένουν το σχέδιο για την περιοχή, αντιδρούν στην εγκατάσταση του σταθμού και επισημαίνουν επί πλέον ότι η εγκατάσταση του σταθμού θα υποβαθμίσει ολόκληρη την παραλίμνια περιοχή του ΜΑΤΣΙΚΑ λόγω και της νέας οικονομικής κατεύθυνσης που θα έχει η περιοχή από την εγκατάσταση ΚΤΕΛ.
6. Θα καταστραφούν και τα εναπομείναντα δένδρα υψηλής οικολογικής και περιβαλλοντικής αξίας της περιοχής, ενώ ένας τεράστιος αριθμός δένδρων έχει ήδη αφανισθεί δια παντός. Θα εξαφανιστεί και η εναπομείνασα πανίδα της περιοχής.
7. Θα αυξηθούν επί πλέον οι ρυπογόνοι ουσίες που ρέουν στην περιβαλλοντικά υποβαθμισμένη λίμνη.
Επίσης αποφασίστηκαν:
**Δημοσίευση κειμένου με τις διαπιστώσεις και αποφάσεις της συνάντησης
**Κοινή συνέντευξη Τύπου στην Νομαρχία την Τρίτη 24.6.2008 στις 1.30 μ.μ.
**Συγκέντρωση διαμαρτυρίας την Πέμπτη 26.6.2006 και ώρα 8.30 μ.μ.
μπροστά στο υπό κατασκευή ΚΤΕΛ στην Παπανδρέου
**Συνέχιση όλων των νομικών διαδικασιών
Στην συζήτηση συμμετείχαν:
Επιτροπή Κατοίκων ενάντια στην κατασκευή του ΚΤΕΛ στην οδό Παπανδρέου
Μέλη της Επιτροπής Αγώνα Πολιτών Ιωαννίνων,
Μικροϊδιοκτήτες της περιοχής ΜΑΤΣΙΚΑ
Εκπρόσωποι των Δημοτικών Κινήσεων: Συμμαχία Ενεργών πολιτών, Συνεργασία για την Αλλαγή, ΔΡΑΣΥ
Εκπρόσωποι των Νομαρχιακών Κινήσεων: ΑΠΕΙΡΟΣ Τόπος, Νομαρχιακή Πρωτοβουλία για τα Γιάννινα το Περιβάλλον και την Αλληλεγγύη, ΝΟΡΑΣΥ.
Τρίτη 17 Ιουνίου 2008
Για τη Λευκίμμη
Αξίζει πραγματικά την προσοχή όλων μας το παράδειγμα της Λευκίμμης, με τα αμεσοδημοκρατικά χαρακτηριστικά της κατά τη λήψη των αποφάσεων και τον έντονα συγκρουσιακό χαρακτήρα των κινήσεων της.Αν και συνήθως στεκόμαστε στις πρακτικές του Λευκιμμιώτικου λαού, σε επίπεδο βίας, αξίζει να προσέξουμε τον τρόπο λήψης αποφάσεων.
Αντιγράφοντας από το http://lefkimmiwtes.blogspot.com/
Με συντριπτική πλειοψηφία έγινε αποδεκτή η πρόταση για την οργανωτική δομή και τον ρόλο της Συντονιστικής Επιτροπής κατά του ΧΥΤΑ. Η απόφαση αυτή χαράζει έναν ευρύτατο ορίζοντα συνεργασίας και δράσης των υποσυνόλων και των ατόμων που αντιτίθενται στην κατασκευή του ΧΥΤΑ. Σ' αυτήν την απόφαση αναγνωρίζεται η αυτονομία και ελευθερία δράσης κάθε ατόμου και υποσυνόλου στα πλαίσια του γενικότερου κινήματος των αγωνιστών κατά του ΧΥΤΑ στα Μισοράχια.
Και μόνον αυτή η ευρύτητα αναγνώρισης και αποδοχής αυτής της αρχής και μάλιστα συμπληρωμένη με την προηγηθείσα απόφαση για ανοιχτές συνεδριάσεις με ελεύθερη και ισότιμη συμμετοχή, αποτελούν ποιοτικά χαρακτηριστικά του Λευκιμμιώτικου κινήματος το οποίο αυτήν την στιγμή παραδίδει μαθήματα Δημοκρατίας και σεβασμού στην προσωπικότητα και το δικαίωμα ελεύθερης έκφρασης διαφορετικών απόψεων και δράσεων.
Στο εξής λοιπόν η οποιαδήποτε διαφορά οπτικής και δράσης όχι μόνον δεν θεωρείται κίνδυνος για την ενότητα και την δυναμική του κινήματος αλλά, ακριβώς το αντίθετο, θεωρείται πλούτος και δύναμη ευρύτατης συσπείρωσης στον κοινό αγώνα κατά της συγκεκριμένης εξόφθαλμης υποβάθμισης του τόπου μας.
Μέχρις στιγμής λοιπόν αυτά είναι τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που κάνουνε την διαφορά από κάθε προηγούμενο συλλογικό αγώνα στον τόπο μας, μια διαφορά που ήδη άρχισε να αποδίδει καρπούς με την διαρκώς διευρυνόμενη συμμετοχή αγωνιστών, ιδίως νέων, κάθε ιδεολογικής απόχρωσης, από κάθε παραταξιακό χώρο.
Με μεγάλη ικανοποίηση και αισιοδοξία παρατηρώ εδώ ότι η κεντρική ιδέα του αγώνα μου για την δημιουργία ενός Διαπαραταξιακού Φορέα ως προϋπόθεση για ένα δυναμικό Παλλευκιμμαϊκό Μέτωπο κατά της μακρόχρονης μιζέριας, άτυπα μεν και εντελώς αυθόρμητα και απρόσμενα, γίνεται πράξη από την εκπληκτική εμφάνιση και εξέλιξη της Συντονιστικής κατά του ΧΥΤΑ, έστω κι αν ο σκοπός της είναι η αντιμετώπιση ενός μόνον (του πλέον κρίσιμου και καυτού) από τα δεκάδες σοβαρότατα προβλήματά μας. Η νέα αυτή συλλογικότητα, που η Συντονιστική Επιτροπή αναδεικνύει, είναι στην ουσία η ίδια η καρδιά και η ψυχή της Λευκίμμης, πού μόλις τώρα άρχισε να πάλει, προοιωνίζοντας την δύναμη την ορμή και το μεγαλείο της ίδιας της ζωής για την ζωή στον τόπο μας.
Και βέβαια η αναζήτηση και εφαρμογή νέων ιδεών για την επιτάχυνσή της δεν σταματάει εδώ και η συνέχεια προβλέπεται εκπληκτική, αφού γίνεται αντιληπτό στους πάντες ότι δεν θα λυγίσουμε ποτέ και δεν θα μείνουμε στην ανατροπή του ΧΥΤΑ αλλά ενωμένοι θα αγωνιστούμε ώστε η Λευκίμμη να αποτινάξει τον χαρακτήρα του εγκαταλειμμένου τόπου από τα ίδια της τα παιδιά, για να πρωτοπορήσει στον αγώνα για ευημερία και πρόοδο της πατρίδας μας.
Στην πρωτόγνωρη αυτή συλλογικότητα δεν υπάρχει κανένας αποκλεισμός για κανέναν, ούτε κανείς έχει αξιώματα περισσότερα ή λιγότερα απʼ τον άλλον.
Γι αυτό δεν υπάρχει πλέον κανένας λόγος να λείπει κανείς. Στην μοναδική αυτή Εκκλησία του Δήμου είναι περισσότερο από βέβαιο ότι κάθε αδυναμία (που δεν λείπει από κανέναν) δεν έχει καμία τύχη μπρος στο μεγαλείο της ψυχής που όλοι μέσα μας κρύβουμε. Έλα κι εσύ και τόλμησε να πεις την γνώμη σου, όσο παράξενη κι αν αυτή μπορεί να ακουστεί.
Στον αγώνα για την Λευκίμμη μας δεν περισσεύει κανείς.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΛΗΨΗΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ
(Μία εισήγηση της Λ.Ο.Α στην Συντονιστική σχετικά με τον τρόπο αποφάσεων)
1) Υποβολή υποψηφιοτήτων για το προεδρείο (Πρόεδρος, Γραμματέας)
2) Εκλογή προεδρείου με ανάταση χειρός. Την καταμέτρηση ψήφων κάνει ο γραμματέας ο οποίος κρατάει και τα πρακτικά.
3) Υπενθύμιση της διαδικασίας από τον πρόεδρο.
4) Ανάγνωση λίστας θεμάτων ημερήσιας διάταξης και των εισηγητών τους. Συμπλήρωση λίστας με τυχόν νέα θέματα.
5) Αξιολόγηση των θεμάτων με πρόταση του προέδρου και των εισηγητών ως προς το επείγον και την σπουδαιότητα.
6) Ορισμός από τον πρόεδρο του χρόνου διάρκειας των εισηγήσεων συνολικά και ανά θέμα.
7) Εισηγήσεις επί του πρώτου θέματος.
8) Λίστας επιθυμούντων να κάνουν ερωτήσεις επί των εισηγήσεων.
9) Διατύπωση ερωτήσεων.
10) Απαντήσεις εισηγητών.
11) Λίστα προτάσεων και διαλεκτική προσπάθεια σύνθεσης των ομοειδών.
12) Ψηφοφορία επί των προτάσεων.
13) Επαναλαμβάνεται η διαδικασία για το επόμενο θέμα (από 7 έως 12).
Παρατηρήσεις :
Α) Είναι περίπου αυτονόητο ότι η προστασία του προέδρου στην προσπάθειά του να τηρήσει την διαδικασία, επαφίεται στην δημοκρατική παιδεία και ευαισθησία του συνόλου των συνέδρων.
Β) Η χρήση πίνακα καταγραφής των προτάσεων είναι το ελάχιστο εποπτικό μέσο διευκόλυνσης της διαδικασίας.
Γ) Εφ' όσον η συμμετοχή στην Συντονιστική είναι ελεύθερη, η έγκαιρη κοινοποίηση τόπου και χρόνου σύγκλισης κρίνεται απαραίτητη.
Δ) Οι συνεδρίες ορίζονται ως προγραμματισμένες είτε συγκαλούνται εκτάκτως από τον τελευταίο πρόεδρο ή από ομάδα 20 πολιτών κατ' ελάχιστον.
Δευτέρα 16 Ιουνίου 2008
ΣΤΗΝ ΛΕΥΚΙΜΜΗ Η ΜΑΧΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Συνεχιζονται οι συγκρουσεις ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΩΝ κατοικων της Λευκιμμης με τις δυναμεις των ΜΑΤ αυτη την ωρα.10:50 ΜΜ
Απο κυκλους της ΕΝΑΚ
| |||
ΔΡΑΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΚΙΜΜΗ
Φωτογραφίες από τη σημερινή πορεία
Ένταση και επεισόδια σημειώθηκαν το απόγευμα της Δευτέρας έξω από τον Χώρο Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων Λευκίμης, με αποτέλεσμα, σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, να τραυματιστούν τρεις αστυνομικοί, μεταξύ αυτών ο αστυνομικός υποδιευθυντής Κέρκυρας.
Κάτοικοι επιχείρησαν να εμποδίσουν τη διαπλάτυνση του δρόμου έξω από το ΧΥΤΑ, έστησαν οδοφράγματα και συγκρούστηκαν με δυνάμεις της αστυνομίας πετώντας πέτρες. Οι αστυνομικοί απάντησαν με δακρυγόνα και πλαστικές σφαίρες.
Αυτή την ώρα, περίπου 300 κάτοικοι έχουν αποκλείσει την κεντρική οδική αρτηρία της περιοχής και επιχειρούν να ανακαταλάβουν την είσοδο του ΧΥΤΑ.
Επεισόδια στη Λευκίμη
Στο σημείο υπάρχει αστυνομική δύναμη, ενώ στην περιοχή σπεύδουν επίσης ισχυρές δυνάμεις των ΜΑΤ.
http://www.skai.gr/master_story.php?id=84979
Ανακατάληψη του ΧΥΤΑ Λευκίμμης επιχειρούν αυτή τη στιγμή οι κάτοικοι της περιοχής ενώ ήδη μέσα στον υπό κατασκευή «ΧΥΤΑ» στα Μεσοράχια έχει καταφέρει να περάσει μια ομάδα κατοίκων. Οι δυνάμεις των ΜΑΤ επιχειρούν να αναδιοργανωθούν και να ενισχύσουν την παρουσία τους με κλήση διμοιριών.
http://enakcorfu.blogspot.com/
Σάββατο 14 Ιουνίου 2008
Η καταιγίδα που έρχεται...
Η κατάσταση σήμερα δεν είναι όπως πάντα, βρισκόμαστε σε ένα καθοριστικό μεταβατικό στάδιο. Η ένταση στις τηλεοράσεις και τις εφημερίδες ήταν πάντα στο ίδιο υψηλό επίπεδο, γι' αυτό οι πολίτες δεν έχουν συνειδητοποιήσει σήμερα ότι τα πράγματα είναι διαφορετικά. Πολλοί απαισιόδοξοι, προηγούμενων εποχών, δημιούργησαν την αίσθηση ότι τα πράγματα είναι άσχημα αλλά δεν θα αλλάξουν. Πιστεύω ότι σήμερα είναι ο "Καιρός", σε λίγο θα έχουμε σημαντικές εξελίξεις. Οι λόγοι είναι πολλοί:
1) Η διεθνής οικονομία πάει από το κακό στο χειρότερο. Δείτε την άνοδο των τιμών των καυσίμων, το πολύ σοβαρό οικονομικό σοκ με τα στεγαστικά δάνεια, τις μεγάλες ανισορροπίες της αμερικανικής οικονομίας (μεγάλα ελλείμματα, ανάπτυξη κτλ).
2) Η Ευρώπη συνεχίζει να σκληραίνει απέναντι στο κοινωνικό κράτος και παραδίνεται απροκάλυπτα στην επιχειρηματική εξουσία που έχει τελείως διαφορετικά συμφέροντα από τους εργαζομένους. Γίνεται η Ευρώπη των στελεχών επιχειρήσεων και της προστασίας του κεφαλαίου.
3) Η κοινωνική δυσαρέσκεια από την οικονομική ανισορροπία τώρα ξεκινάει. Η δυσαρέσκεια προκαλείται από ένα εκρηκτικό μείγμα πληθωριστικών πιέσεων, στάσιμων εισοδημάτων, αυξημένου κόστους ζωής. Ταυτόχρονα οι Όφ σόρ κατέχουν ένα μεγάλο ποσοστό του παγκόσμιου πλούτου με παράνομο τρόπο και από παράνομες δραστηριότητες. Αφεντικά τους είναι οι μεγαλύτεροι πολιτικοί και επιχειρηματίες.
4) Η γραφειοκρατική ελίτ με ένα ρελάνς ασύδοτου θράσους υπέρ των συμφερόντων που εκπροσωπεί, προωθεί το 65ωρο εργασίας (ανά βδομάδα, όχι ανά μήνα) και υπερασπίζεται με κάθε μέσο την δημοσιονομική και νομισματική πειθαρχία εις βάρος των συμφερόντων των πολιτών.
5) Οι επιχειρηματίες κάνουν μηνύσεις στους πολιτικούς αρχηγούς και οι πολίτες "κάνουν μήνυση" στο δικομματισμό.
6) Η κερδοσκοπία διεθνώς έχει πάρει τόσο ανεξέλεγκτες διαστάσεις ώστε έχει πλέον αυτονομηθεί και στρέφεται κατά των παραδοσιακών ελίτ που την στήριξαν στο όνομα της ελεύθερης αγοράς. Η κερδοσκοπία δεν είναι αφηρημένη, την εξασκούν επώνυμοι επιχειρηματίες, μεγάλοι τραπεζίτες, μεγάλες τράπεζες, μεγάλα ασφαλιστικά ταμεία, μεγάλα αμοιβαία κεφάλαια. Η κερδοσκοπία, από μόνη της, θα οδηγήσει σε κατάρρευση το σύστημα. Γιατί να το κάνει αυτό; Πλέον υπάρχει ένας πολύ σοβαρός λόγος: τα παράγωγα χρηματοοικονομικά προϊόντα. Τα προϊόντα αυτά αποτελούν πλέον το μεγαλύτερο μέρος της παγκόσμιας κερδοσκοπίας και επιτρέπουν στους κερδοσκόπους να κερδίζουν από τις πτώσεις των αγορών. Τα παράγωγα επεκτάθηκαν ιδιαίτερα από το 1985 και μετά αλλά τα τελευταία χρόνια το κακό έχει παραγίνει. Σε αυτά οφείλεται και η πρόσφατη πιστωτική κρίση στις ΗΠΑ. Το πιο σπουδαίο όμως είναι ότι αλλάζουν τη φιλοσοφία της κερδοσκοπίας. Πλέον δεν υπάρχει κανένας λόγος προστασίας από την πτώση. Ο κάθε ένας προστατεύεται από μόνος του με τα παράγωγα και έτσι μπορεί να κερδίσει άπειρα από μια μεγάλη κατάρρευση των οικονομιών. Η ριζική δυνατότητα του καπιταλισμού για αυτοδιορθώσεις βρίσκεται αυτή τη στιγμή υπό αίρεση. Αυτό είναι το πιο σπουδαίο.
7) Οι περιβαλλοντικοί περιορισμοί αρχίζουν και φαίνονται στη ζωή μας μέσω των τιμών, μέσω της επισιτιστικής κρίσης, μέσω των περιβαλλοντικών καταστροφών και της χαμηλής ποιότητας των τροφίμων. Οι ελλείψεις καυσίμων "φωνάζουν" για μια αλλαγή μοντέλου δράσης και προοπτικής θεώρησης των πραγμάτων.
8) Η πρωτοκαθεδρία της οικονομίας αμφισβητείται πλέον από επιστήμονες της παρούσας τάξης πραγμάτων: Πέρα από την ανάπτυξη.
9) Οι πολίτες του δυτικού κόσμου πιέζονται από τις συνθήκες ζωής και διαβίωσης όχι μόνο λόγω των τιμών αλλά κυρίως από την χαμηλή ποιότητα ζωής και εργασίας. Το υπάρχον σύστημα κατάφερε όχι μόνο να μετατρέψει όλη αυτή τη δυσαρέσκεια σε ατομική υπόθεση αλλά ταυτόχρονα έκανε τα άτομα να ενοχοποιούν τον εαυτό τους δίνοντας δις $ και ευρώ σε ψυχοφάρμακα που σπάνε ρεκόρ σε πωλήσεις.10) Η κοινωνική αδικία έχει λάβει τόσο μεγάλες διαστάσεις που ακόμη και ο ίδιος ο διάβολος θα θεωρούσε τις σημερινές κοινωνικές συνθήκες ιδανικές για την κόλαση.Για όλους τους παραπάνω λόγους η κατάσταση είναι μεταβατική, οι αντιδράσεις μπορούν να γίνουν πολύ μεγάλες. Ο κόσμος που τώρα είναι σε καταστολή και κατάθλιψη δεν θέλει και πολύ να σηκώσει το κεφάλι. Οι επαναστάσεις έγιναν πάντοτε από απλούς καταπιεσμένους ανθρώπους και όχι από υπερφυσικούς ήρωες. Η έννοια άλλωστε της επανάστασης δεν είναι κάτι υπερφυσικό. Απλά φανταστείτε τις διαδηλώσεις στο Σιάτλ και αλλού κατά της παγκοσμιοποίησης επί 1000 ταυτόχρονα σε όλη την Ευρώπη με μαζικά αιτήματα κατά του νεοφιλελευθερισμού με κάθε τίμημα και κόστος...
Οι μεγάλοι φιλελεύθεροι δημοκράτες ετοιμάζονται ήδη με νομοθετικά μέτρα κατά των απεργών και των bloggers. Στόχος τους είναι ο πολίτης να κινείται μέσα σε μια πολύ περιορισμένη νομιμότητα που καθορίζουν κάθε φορά τα επιχειρηματικά συμφέροντα. Όμως, οι "δημοκρατικοί" αυτοί τύποι δεν χρειάζεται να χτίσουν και νέες φυλακές, οι ήδη υπάρχουσες θα τους χωρέσουν όλους.
greekrider.blogspot.com
1) Η διεθνής οικονομία πάει από το κακό στο χειρότερο. Δείτε την άνοδο των τιμών των καυσίμων, το πολύ σοβαρό οικονομικό σοκ με τα στεγαστικά δάνεια, τις μεγάλες ανισορροπίες της αμερικανικής οικονομίας (μεγάλα ελλείμματα, ανάπτυξη κτλ).
2) Η Ευρώπη συνεχίζει να σκληραίνει απέναντι στο κοινωνικό κράτος και παραδίνεται απροκάλυπτα στην επιχειρηματική εξουσία που έχει τελείως διαφορετικά συμφέροντα από τους εργαζομένους. Γίνεται η Ευρώπη των στελεχών επιχειρήσεων και της προστασίας του κεφαλαίου.
3) Η κοινωνική δυσαρέσκεια από την οικονομική ανισορροπία τώρα ξεκινάει. Η δυσαρέσκεια προκαλείται από ένα εκρηκτικό μείγμα πληθωριστικών πιέσεων, στάσιμων εισοδημάτων, αυξημένου κόστους ζωής. Ταυτόχρονα οι Όφ σόρ κατέχουν ένα μεγάλο ποσοστό του παγκόσμιου πλούτου με παράνομο τρόπο και από παράνομες δραστηριότητες. Αφεντικά τους είναι οι μεγαλύτεροι πολιτικοί και επιχειρηματίες.
4) Η γραφειοκρατική ελίτ με ένα ρελάνς ασύδοτου θράσους υπέρ των συμφερόντων που εκπροσωπεί, προωθεί το 65ωρο εργασίας (ανά βδομάδα, όχι ανά μήνα) και υπερασπίζεται με κάθε μέσο την δημοσιονομική και νομισματική πειθαρχία εις βάρος των συμφερόντων των πολιτών.
5) Οι επιχειρηματίες κάνουν μηνύσεις στους πολιτικούς αρχηγούς και οι πολίτες "κάνουν μήνυση" στο δικομματισμό.
6) Η κερδοσκοπία διεθνώς έχει πάρει τόσο ανεξέλεγκτες διαστάσεις ώστε έχει πλέον αυτονομηθεί και στρέφεται κατά των παραδοσιακών ελίτ που την στήριξαν στο όνομα της ελεύθερης αγοράς. Η κερδοσκοπία δεν είναι αφηρημένη, την εξασκούν επώνυμοι επιχειρηματίες, μεγάλοι τραπεζίτες, μεγάλες τράπεζες, μεγάλα ασφαλιστικά ταμεία, μεγάλα αμοιβαία κεφάλαια. Η κερδοσκοπία, από μόνη της, θα οδηγήσει σε κατάρρευση το σύστημα. Γιατί να το κάνει αυτό; Πλέον υπάρχει ένας πολύ σοβαρός λόγος: τα παράγωγα χρηματοοικονομικά προϊόντα. Τα προϊόντα αυτά αποτελούν πλέον το μεγαλύτερο μέρος της παγκόσμιας κερδοσκοπίας και επιτρέπουν στους κερδοσκόπους να κερδίζουν από τις πτώσεις των αγορών. Τα παράγωγα επεκτάθηκαν ιδιαίτερα από το 1985 και μετά αλλά τα τελευταία χρόνια το κακό έχει παραγίνει. Σε αυτά οφείλεται και η πρόσφατη πιστωτική κρίση στις ΗΠΑ. Το πιο σπουδαίο όμως είναι ότι αλλάζουν τη φιλοσοφία της κερδοσκοπίας. Πλέον δεν υπάρχει κανένας λόγος προστασίας από την πτώση. Ο κάθε ένας προστατεύεται από μόνος του με τα παράγωγα και έτσι μπορεί να κερδίσει άπειρα από μια μεγάλη κατάρρευση των οικονομιών. Η ριζική δυνατότητα του καπιταλισμού για αυτοδιορθώσεις βρίσκεται αυτή τη στιγμή υπό αίρεση. Αυτό είναι το πιο σπουδαίο.
7) Οι περιβαλλοντικοί περιορισμοί αρχίζουν και φαίνονται στη ζωή μας μέσω των τιμών, μέσω της επισιτιστικής κρίσης, μέσω των περιβαλλοντικών καταστροφών και της χαμηλής ποιότητας των τροφίμων. Οι ελλείψεις καυσίμων "φωνάζουν" για μια αλλαγή μοντέλου δράσης και προοπτικής θεώρησης των πραγμάτων.
8) Η πρωτοκαθεδρία της οικονομίας αμφισβητείται πλέον από επιστήμονες της παρούσας τάξης πραγμάτων: Πέρα από την ανάπτυξη.
9) Οι πολίτες του δυτικού κόσμου πιέζονται από τις συνθήκες ζωής και διαβίωσης όχι μόνο λόγω των τιμών αλλά κυρίως από την χαμηλή ποιότητα ζωής και εργασίας. Το υπάρχον σύστημα κατάφερε όχι μόνο να μετατρέψει όλη αυτή τη δυσαρέσκεια σε ατομική υπόθεση αλλά ταυτόχρονα έκανε τα άτομα να ενοχοποιούν τον εαυτό τους δίνοντας δις $ και ευρώ σε ψυχοφάρμακα που σπάνε ρεκόρ σε πωλήσεις.10) Η κοινωνική αδικία έχει λάβει τόσο μεγάλες διαστάσεις που ακόμη και ο ίδιος ο διάβολος θα θεωρούσε τις σημερινές κοινωνικές συνθήκες ιδανικές για την κόλαση.Για όλους τους παραπάνω λόγους η κατάσταση είναι μεταβατική, οι αντιδράσεις μπορούν να γίνουν πολύ μεγάλες. Ο κόσμος που τώρα είναι σε καταστολή και κατάθλιψη δεν θέλει και πολύ να σηκώσει το κεφάλι. Οι επαναστάσεις έγιναν πάντοτε από απλούς καταπιεσμένους ανθρώπους και όχι από υπερφυσικούς ήρωες. Η έννοια άλλωστε της επανάστασης δεν είναι κάτι υπερφυσικό. Απλά φανταστείτε τις διαδηλώσεις στο Σιάτλ και αλλού κατά της παγκοσμιοποίησης επί 1000 ταυτόχρονα σε όλη την Ευρώπη με μαζικά αιτήματα κατά του νεοφιλελευθερισμού με κάθε τίμημα και κόστος...
Οι μεγάλοι φιλελεύθεροι δημοκράτες ετοιμάζονται ήδη με νομοθετικά μέτρα κατά των απεργών και των bloggers. Στόχος τους είναι ο πολίτης να κινείται μέσα σε μια πολύ περιορισμένη νομιμότητα που καθορίζουν κάθε φορά τα επιχειρηματικά συμφέροντα. Όμως, οι "δημοκρατικοί" αυτοί τύποι δεν χρειάζεται να χτίσουν και νέες φυλακές, οι ήδη υπάρχουσες θα τους χωρέσουν όλους.
greekrider.blogspot.com
Πέμπτη 29 Μαΐου 2008
Κέρκυρα: ΕΞΩ ΤΑ ΜΑΤ ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΥΚΙΜΜΗ
Νέα επίθεση των ΜΑΤ στη Λευκίμμη
Σοβαρά επεισόδια και συμπλοκές κατοίκων με δυνάμεις των ΜΑΤ σημειώθηκαν τις πρωινές ώρες στην περιοχή της Λευκίμμης, στη νότια Κέρκυρα, που αντιδρούν στην κατασκευή του παράνομου ΧΥΤΑ στην περιοχή τους.
Τρία άτομα μεταφερθήκαν τραυματισμένα στο νοσοκομείο της Κέρκυρας εκ των οποίων μία 25χρονη εγκυμονούσα που νοσηλεύεται με εγκεφαλική αιμορραγία στην εντατική, ενώ έγιναν και τρεις συλλήψεις από την αστυνομία.
Αυτή την στιγμή συνεχίζονται οι συμπλοκές και οι κάτοικοι δηλώνουν αποφασισμένοι για όλα.
Καλούμε τους αρμόδιους φορείς της Κέρκυρας να παρέμβουν ΑΜΕΣΑ για να αποτραπούν τα χειρότερα.
Καλούμε το λαό της Κέρκυρας να συμπαρασταθεί στον αγώνα των Λευκιμμιωτών.
Η ΚΕΡΚΥΡΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑΠΟΛΗ –Η ΛΕΥΚΙΜΜΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΒΑΓΔΑΤΗ
Η Ενιαία Αριστερή Κίνηση Κέρκυρας (ΕΝΑΚ) καταγγέλλει την μεθοδευμένη επίθεση των ΜΑΤ , με δύναμη εκατοντάδων ανδρών , στη Λευκίμμη . Αν κάποιος δεν το δει με τα μάτια του , δεν μπορεί να πιστέψει την επιθετικότητα και την βαναυσότητα των ΜΑΤ εναντίον του Λευκιμμιώτικου λαού και κάθε συμπαραστάτη του. Μια νέα γυναίκα (λέγεται ότι είναι έγκυος) βρίσκεται στο νοσοκομείο σοβαρά τραυματισμένη. Αυτά μέχρι τη στιγμή που γράφεται τούτη η ανακοίνωση.
ΟΧΙ ΧΥΤΑ ΣΤΗ ΛΕΥΚΙΜΜΗ
ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΡΑ .
Έτσι εξελίσσεται στη Κέρκυρα Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΩΝ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ . Μέχρι τώρα λέγαμε – ως ΕΝΑΚ- ότι η Κέρκυρα δεν είναι Νάπολη . Τώρα προσθέτουμε : Η ΚΕΡΚΥΡΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑΠΟΛΗ , Η ΛΕΥΚΙΜΜΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΒΑΓΔΑΤΗ.
Χωρίς να μασάμε τα λόγια μας, κατονομάζουμε του υπεύθυνους αυτού του αίσχους:
1.Την κυβέρνηση ΝΔ και το υπουργείο εσωτερικών ( Νάκος – Παυλόπουλος)
2.Την περιφέρεια Ιονίων Νησιών και τους πολιτικούς προϊσταμένους της .
3.Τους δημάρχους ΠΑΣΟΚ - ΝΔ και τα στελέχη τους που εδώ και καιρό λειτουργούν υπονομευτικά , ενώ παριστάνουν τους αθώους και του Πόντιους Πιλάτους. Τώρα κάποιοι παριστάνουν τους αγωνιστές και τους διαμεσολαβητές στον αγώνα του Λευκιμμιώτικου λαού .
4.Το Σύνδεσμο Καθαριότητας (ως φορέα ) που με τη στάση του άνοιξε το δρόμο προς τις πολιτικές της βίας και της καταστολής.
5.Την εισαγγελέα Κέρκυρας κ. Νταϊρούση Η ΟΠΟΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ.
Όλοι αυτοί αναλαμβάνουν ακέραιη ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ ΜΑΣ ΔΙΕΘΝΩΣ , ΤΩΡΑ , ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗΣΠΕΡΙΟΔΟΥ .
Η ΕΝΑΚ δεν καταγγέλλει απλώς . Έχει προτείνει ήδη συγκεκριμένη λύση . ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ : α) Τώρα , ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ με κατασκευή μίας και μοναδικής εγκατάστασης για όλο το νομό Κέρκυρας , δηλ. μονάδας ολοκληρωμένης διαχείρισης απορριμμάτων , αξιοποιώντας τις σύγχρονες τεχνολογίες. Τέρμα τα παιχνίδια της Ευρωπαϊκής Ένωσης , του κράτους και των εργολάβων .β) Εγκατάλειψη τώρα κάθε σκέψης για λειτουργία ΧΥΤΑ στη Λευκίμμη και επιπλέον κλείσιμο της χωματερής Τεμπολνίου . γ) Παγκερκυραϊκόςαγωνιστικός συντονισμός , γιατί τα σκουπίδια δεν είναι πρόβλημα του Λευκιμμιώτικου λαού αποκλειστικά . Αντίθετα , οι Λευκιμμιώτες ΕΙΝΑΙ ΣΤΗ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ ΤΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ.
Η θέση της ΕΝΑΚ για την διαχείρηση των απορριμάτων
● Η Κέρκυρα δεν πρέπει να γίνει Νάπολη.
● Να κλείσουν άμεσα οι χωματερές Τεμπλονίου και
Λευκίμης.
● Απάντηση στο πρόβλημα η κατασκευή Μονάδας Ολοκληρωμένης Διαχείρισης Απορριμάτων.
1. Το πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμάτων στο νομό μας δεν είναι απλά υπαρκτό. Είναι πρόβλημα που έχει φθάσει σε οριακό επίπεδο. Την πολιτική και διαχειριστική ευθύνη για το πρόβλημα, για το ότι βρισκόμαστε στα όρια, την φέρουν οι κρατικοί και αυτοδιοικιτικοί παράγοντες και εκπρόσωποι που αντιμετώπισαν στα χρόνια που πέρασαν αυτό το κεφαλαιώδες θέμα, με τις γνωστές αντιλήψεις και πρακτικές που αντιμετώπισαν και πολλά άλλα προβλήματα του νομού μας, δημιουργώντας την σημερινή αρνητική πραγματικότητα. Σήμερα, που ο Κερκυραϊκός λαός επωμίζεται τα αποτελέσματα αυτών των πολιτικών, σύσσωμος τις αποδοκιμάζει και τις καταδικάζει. Όμως, η επιμονή των παραγόντων της εξουσίας να παρουσιάζουν τη κατάσταση υπό έλεγχο, η άρνηση τους να κάνουν δημόσια αυτοκριτική και να λάβουν ουσιαστικά μέτρα, αποτελεί προκλητική και κοινωνικά απαράδεκτη ενέργεια απέναντι στο κερκυραϊκό λαό και τις επόμενες γενιές. Επιπρόσθετα, είναι απογοητευτικό και λυπηρό μαζί, αυτοί οι παράγοντες του νεοφιλελεύθερου δικομματισμού και άλλοι συνεργάτες τους, να επιστρατεύουν την αστυνομία και τα ΜΑΤ για βίαιη καταστολή του αγώνα των κατοίκων της ΚΟΚΚΙΝΗΣ ΖΩΝΗΣ, δηλαδή
του Τεμπλονίου και της Λευκίμης, των κατοίκων που αποτελούν τη μαχητική και αγωνιστική εμπροσθοφυλακή του κερκυραϊκού λαού συνολικά, στο ευρύτερο κίνημα για την περιβαλλοντική προστασία και ανάκαμψη του νομού μας. Η ΕΝΑΚ δεν στηρίζει απλά τους αγώνες των κατοίκων αυτών των περιοχών. Τους στηρίζει και τους χαιρετίζει ως την πρωτοπορία ολόκληρου του κερκυραϊκού λαού στον αγώνα για την προστασία του περιβάλλοντος και της ίδιας της ζωής. Θεωρούμε, επίσης, γελοίο και απαράδεκτο, οι αιρετοί εκπρόσωποι του λαού (δήμαρχοι κ.λ.π.) να αξιοποιούν την αστυνομία σαν οργανωτή συσκέψεων για υποδείξεις στους αγωνιζόμενους κατοίκους ή για τερτίπια τακτικής με στόχο τον αποπροσανατολισμό και την αποδυνάμωση του αγώνα τους.
2. Η ΕΝΑΚ δημόσια διακυρήσει ότι το περιφερόμενο επιχείρημα των διαχειριστών της εξουσίας (περιφέρεια Ι.Ν. – δήμαρχοι) ότι η παραμονή στη πολιτική λειτουργίας – κατασκευής των Χ.Υ.Τ.Α. είναι μονόδρομος γιατί διαφορετικά θα χαθούν δεσμευμένες
χρηματοδοτήσεις είναι επιχείρημα ολοσχερώς απαράδεκτο, σαθρό και υποκριτικό. Στη Κέρκυρα έχουν χαθεί εξασφαλισμένες χρηματοδοτήσεις για ουσιαστικά και κοινωφελή έργα, για τις χωματερές – Χ.Υ.Τ.Α. τους έπιασε ο πόνος; Η καταστροφική και για το νομό μας πολιτική του λαδώματος της μηχανής μέσω της εκτέλεσης έργων, στις συνθήκες της ανάλγητης κυριαρχίας του ηγεμονικού τριγώνου ( κράτος – αυτοδιοίκηση – εργολάβοι ), αυτή η πολιτική πρέπει να χτυπηθεί αποφασιστικά. Διαφορετικά η προοπτική της Κέρκυρας θα προσομοιάζει ολοένα και περισσότερο στη περίπτωση της Νάπολης, της πνιγμένης στα σκουπίδια και τις χωματερές μεγαλούπολης του Ιταλικού νότου, που αποτελεί πλέον πανευρωπαϊκό αρνητικό θέμα.
3. Η ΕΝΑΚ εκφράζει την άποψη ότι το πρόβλημα των απορριμάτων του νομού μας χρειάζεται ανατρεπτική και ορθολογική θεώρηση, χρειάζεται άμεση ριζοσπαστική αντιμετώπιση. Η πολιτική που προτείνουμε είναι:
α) υπέρβαση – κατάργηση της πολιτικής επιλογής για λειτουργία – κατασκευή Χ.Υ.Τ.Α. αφού πρόκειται για αδιέξοδη και ξεπερασμένη αντίληψη.
β) να κλείσει άμεσα ο Χ.Υ.Τ.Α. Τεμπλονίου και να εγκαταλειφθεί ο Χ.Υ.Τ.Α. Λευκίμης για να σταματήσει η καταστροφή των περιοχών αυτών.
γ) να αναζητηθεί επειγόντως λύση στις νέες, προηγμένες τεχνολογίες που έχουν αναπτυχθεί και εξελιχθεί στο τομέα της διαχείρισης των απορριμμάτων. Ο νομός μας δεν χρειάζεται ούτε πολλούς Χ.Υ.Τ.Α. ούτε πολλές χωματερές, που καταστρέφουν με ταχύτητα και υπονομεύουν διαχρονικά το περιβάλλον και την οικολογική ισορροπία, με τεράστιες συνέπειες. Χρειαζόμαστε μια και μοναδική εγκατάσταση, που να λειτουργεί με συμφέρουσες προϋποθέσεις και να είναι ικανή να αντιμετωπίσει με επάρκεια τον όγκο των νομαρχιακών απορριμάτων. Χρειαζόμαστε μια και μοναδική εγκατάσταση, τοποθετημένη σε ορθολογικά επιλεγμένο χώρο, ικανή να επεξεργαστεί τα απορρίματα με ασφάλεια, χωρίς περιβαλλοντικές συνέπειες. Προτείνουμε τον προσανατολισμό του λαού της Κέρκυρας και των αρμοδίων φορέων στις νέες τεχνολογίες με την επιλογή κατασκευής μονάδας ολοκληρωμένης διαχείρισης απορριμάτων, λύση συμβατή οικολογικά και ρεαλιστική οικονομικά. Αυτή η διέξοδος θα μπορούσε να απαλλάξει οριστικά το νομό μας από το τεράστιο πρόβλημα των σκουπιδιών πριν τα σκουπίδια μας πνίξουν όλους ( μαζί και τους πολιτικούς υπευθύνους). Η δογματική προσήλωση των λεγόμενων αρμοδίων φορέων στην περιορισμένη προβληματική των Χ.Υ.Τ.Α. κρίνεται και θα κριθεί από τους πολίτες. Αυτή η περιορισμένης εμβέλειας προβληματική, αυτή η πολιτική του ψευτομονόδρομου, είναι τουλάχιστον περίεργη. Η ΕΝΑΚ καλεί τους αρμόδιους φορείς να τροποποιήσουν τη πολιτική τους όσο είναι ακόμα νωρίς, αν είναι ακόμα νωρίς. Καλούμε παράλληλα το κερκυραϊκό λαό να απαιτήσει αυτές τις λύσεις που είναι συμφέρουσες και λυτρωτικές για το νησί μας, για την ίδια τη ζωή, για το μέλλον, για την επιβίωση του.
ΕΝΙΑΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ (ΚΕΡΚΥΡΑΣ) - ΕΝ.Α.Κ.
Τ
ΕΞΩ ΤΑ ΜΑΤ ΑΠΟ ΤΗ ΚΕΡΚΥΡΑ
ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ ΤΩΡΑ
Όταν γράφτηκε αυτό το άρθρο, χθες 28-5, δεν είχε εκδηλωθεί ακόμα η μανιώδης επίθεση των ΜΑΤ, με μεγάλη δύναμη διμοιριών και ανδρών ενάντια στο Λευκιμμιώτικο λαό . Αυτό που είδαμε σήμερα, και μέχρι τώρα , όσοι βρεθήκαμε στη Λευκίμμη, που τα ΜΑΤ έχουν μετατρέψει σε Βαγδάτη, ξεπερνάει όρια ανοχής . Πρόκειται για πραγματική αντιδημοκρατική εκτροπή που επιβάλλει σε ολόκληρο το Κερκυραϊκό λαό να κινητοποιηθεί με κοινό το σύνθημα: ΕΞΩ ΤΑ ΜΑΤ ΑΠΟ ΤΗ ΚΕΡΚΥΡΑ.
Συνεχίζω με το άρθρο.
Την τελευταία περίοδο πληθαίνουν οι αναφορές σχετικά με το μεγάλο πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων στην Κέρκυρα. Τόσο με συζητήσεις στα τηλεοπτικά παράθυρα όσο και με τη συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο Κερκυραίων. Παράλληλα , με τις επαφές στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ με κοινωνικούς και εμπλεκόμενους φορείς και κυρίως με τους κατοίκους και τις επιτροπές σε Λευκίμμη και Τεμπλόνι.
Ορισμένες ουσιώδεις παρατηρήσεις:
Η συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο Κερκυραίων υπήρξε – μάλλον – αποπροσανατολιστική σχετικά με την ουσία του προβλήματος. Το πρόβλημα δεν είναι ούτε η ίδρυση Ανωνύμης Εταιρίας ΟΤΑ (πρόταση Γαβαλά – Σαρλή) ούτε η διατήρηση του διαχειριστικού ελέγχου από το Σύνδεσμο καθαριότητας (Μικάλεφ). Αυτό θα μπορούσε να είναι πρόβλημα τους σε μια άλλη , μελλοντική φάση. Το πρόβλημα σήμερα εντοπίζεται στο εάν θα παραμείνουμε δογματικά αγκυλωμένοι στη κυρίαρχη αντίληψη και πρακτική περί ΧΥΤΑ – χωματερών που έχουν φθάσει πλέον σε αδιέξοδο. Στο εάν ο Νομός της Κέρκυρας θα παραμείνει στη σημερινή πραγματικότητα των δύο χωματερών - «ΧΥΤΑ» σε Τεμπλόνι και Λευκίμμη. Γιατί εάν συνεχιστεί σε βάθος χρόνου αυτή η «πολιτική» που σήμερα υλοποιείται , τότε η Κέρκυρα - πράγματι – θα γίνει Νάπολη και η αλήθεια , όταν μάλιστα έχει την έννοια της προειδοποίησης και της αφύπνισης είναι πάντα επαναστατική, χρήσιμη και θετική. Αυτό να έχουν υπόψη όσοι διακατέχονται από τα μικροαστικά σύνδρομα , αυτά τα σύνδρομα που τελικά κρύβουν όλα τα σκουπίδια «κάτω από το χαλί» του σπιτιού.
Για την θέση της συντηρητικής παράταξης του κ. Τρεπεκλή δεν μπορεί να υπάρξει σαφής αναφορά. Πέρα από τα βαρύγδουπα και νεοφιλελεύθερα «αναπτυξιακά οράματα» αυτό που διαφαίνεται είναι η απροθυμία τους να αλλάξει κάτι επί της ουσίας.
Η Κέρκυρα σήμερα χρειάζεται επειγόντως ένα γενναίο , ένα αποφασιστικό και ριζοσπαστικό άλμα στη πολιτική διαχείρισης απορριμμάτων . Αυτό πρακτικά ονομάζεται πολιτική για την ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ. Στο Δημοτικό Συμβούλιο υπήρξε κάποια δειλή – αόριστη αναφορά (Μικάλεφ) όμως τόσο αόριστη που μπορεί να προκαλέσει ακόμα και ερωτηματικά σχετικά με τη σκοπιμότητα της αναφοράς αυτής.
Γιατί η ολοκληρωμένη διαχείριση, σαν επιλογή, έχει συγκεκριμένο περιεχόμενο, δεν είναι ένας σουρεαλιστικός πίνακας τον οποίο ερμηνεύει όπως νομίζει ο θεατής.
Στις συνθήκες της Κέρκυρας , με την μεγάλη και συνολική περιβαλλοντική επιβάρυνση και επιπλέον με το Τεμπλόνι να έχει «χτυπήσει κόκκινο» και τη Λευκίμμη – Μεσαράχι να μην ενδείκνυται , μόνη διέξοδος είναι η προσφυγή στις πλέον σύγχρονες τεχνολογίες που έχουν αναπτυχθεί στον τομέα διαχείρισης απορριμμάτων . Εκεί οφείλουν να τοποθετήσουν οι αρμόδιοι φορείς το θέμα και να εγκαταλείψουν τις συνειδητές ή ασυνείδητες αοριστολογίες και τους περιπάτους γύρω από το πρόβλημα , μέχρι να ζαλιστούν οι πολίτες που τους παρακολουθούν. Επιπλέον αόριστη και (εσκεμμένα ;) αποπροσανατολιστική είναι η βαρύγδουπη επίκληση του χωροταξικού σχεδιασμού. Γιατί αυτή η συζήτηση αποκτά διαφορετικό περιεχόμενο εάν πρόκειται να χωροθετηθούν ΧΥΤΑ και εντελώς διαφορετικό περιεχόμενο εάν πρόκειται να χωροθετηθεί σε ορθολογική βάση, μια μονάδα ολοκληρωμένης διαχείρισης απορριμμάτων . Τα δεδομένα τότε αλλάζουν και ποιοτικά και ποσοτικά. Πρώτο ζητούμενο λοιπόν αποτελεί η ριζική αλλαγή πολιτικής επιλογής , για να ξέρει ο χωροτάκτης (υπάλληλος – τεχνοκράτης) τι πράγμα θα τοποθετήσει και που , στο πλαίσιο του Νομαρχιακού χωροταξικού σχεδιασμού.
Περιεκτικά ο πυρήνας μιας νέας πρότασης, που καταθέτω στη δημόσια προβληματική, προβλέπει:
α) Εγκατάλειψη της περιορισμένης, ξεπερασμένης και καταστροφικής για το περιβάλλον και το μέλλον του νησιού μας , πολιτικής των ΧΥΤΑ – χωματερών. Ας λέει ότι νομίζει ο υφυπουργός κ. Νάκος , και οι κρατικοί και λοιποί παράγοντες.
β) Άμεσος , επείγον προσανατολισμός στην μελέτη και επιλογή των νέων , σύγχρονων τεχνολογιών που έχουν αναπτυχθεί στο τομέα διαχείριση απορριμμάτων, τεχνολογίες που εφαρμόζονται σε διάφορες ευρωπαϊκές και άλλες χώρες, με σημαντικά αποτελέσματα.
γ) Ξεκάθαρη κατεύθυνση προς την επιλογή τεχνολογιών συμβατών στις τοπικές μας ιδιαιτερότητες και ανάγκες , δηλαδή επιλογή μιας και μοναδικής εγκατάστασης , ικανής σε δυναμικότητα και ποιότητα να αντιμετωπίσει τον όγκο των Νομαρχιακών απορριμμάτων και θα λειτουργεί σε καθεστώς πλήρους δημοσίου ελέγχου.
δ) Σε αυτό το πλαίσιο , οριστικό κλείσιμο του «ΧΥΤΑ» - χωματερής Τεμπλονίου , πλήρης και οριστική εγκατάλειψη του «ΧΥΤΑ» Λευκίμμης , περιοχών ακατάλληλων, κορεσμένων και βεβαρημένων περιβαλοντικά.
Αυτές οι – συνοπτικά αναφερόμενες – προτάσεις μπορούν να συγκροτήσουν το πυρήνα μιας νέας , διαφορετικής πολιτικής , μιας πολιτικής ουσιαστικής απεμπλοκής.
Τηλ.6938360443
Άρθρο – παρέμβαση του σ. Μάριου Άνθη, μέλους της γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ και μέλους του ιδρυτικού πυρήνα της ΕΝΑΚ για τι θέμα του ΧΥΤΑ.Δευτέρα 26 Μαΐου 2008
Πρόβα θανάτου στον Άραχθο
Διέκοψαν εντελώς τη ροή των νερών του ποταμού Αράχθου.
Η εικόνα είναι από τον ποταμό Άραχθο στην γέφυρα της Άρτας, όπως ακριβώς είναι σήμερα και δείχνει εκτός των πολλών άλλων και το εξής ένα. Τη λεηλασία του υδάτινου πλούτου του ποταμού από τους εγκληματίες της ΔΕΗ και της… «αειφόρου» ανάπτυξης. Άδειος ο ποταμός Άραχθος, ένα από τα πιο σημαντικά και πιο πλούσια ποτάμια της Ηπείρου, σε μια περιοχή με συχνές και ποιοτικές βροχοπτώσεις.
Το ότι σήμερα είναι σε αυτή την κατάσταση είναι ευθύνη της ΔΕΗ(και των παραγόντων) που έχουν φέρει τον Άραχθο σε αυτή την κατάσταση με την απαράδεκτη λειτουργία των δύο φραγμάτων, πουρνάρι 1 και πουρνάρι 2. Είμαστε στα μέσα Μαΐου, αρχές καλοκαιριού και έχουν καταφέρει να διακόψουν εδώ και λίγες μέρες τη ροή του ποταμού προκαλώντας το θάνατο σε ότι είχε απομείνει μέσα στο ποτάμι. Ούτως ή άλλως η εικόνα είναι εικόνα θανάτου.
Πριν λίγους μήνες στο τέλος του προηγούμενου χρόνου με τις απεργίες των εργαζομένων της ΔΕΗ τα φράγματα αύξησαν τη λειτουργία τους κατά 70% περίπου. Αυτό έγινε για να μην καταγραφούν ζημιές στη ΔΕΗ και κάποιοι χάσουν το μέτρημα. Τότε χρειάστηκε ακόμη και η παρατήρηση του νομάρχη Άρτας(ακόμη και αυτός) για λελογισμένη χρήση των νερών της λίμνης προκειμένου να μείνει νερό και για το καλοκαίρι. Τότε στο όνομα του «συμφέροντος του λαού» έπρεπε να ποδοπατηθεί η απεργία των εργαζομένων και να καταγραφούν κέρδη στις στατιστικές της ΔΕΗ και έτσι το φράγμα δούλευε στο φουλ για να καλύπτει με ρεύμα και κέρδη αυτό που από τις απεργίες χανόταν. Το ποτάμι και οι άνθρωποί του δεν τους ενδιέφεραν.
Η σημερινή εικόνα του Αράχθου έχει επιπτώσεις και στις καλλιέργειες του κάμπου της Άρτας, που αυτή την εποχή χρειάζονται πότισμα και που ευτυχώς πριν δύο μέρες έβρεξε και βοήθησε την κατάσταση. Προβλήματα συνεχίζονται να παρουσιάζονται και στον Αμβρακικό που στα ήδη γιγαντιαία προβλήματα προστίθεται και η συνεχώς μειωμένη ροή νέων νερών.
Στις περιβαλλοντολογικές ευθύνες της ΔΕΗ είναι η συνεχής ροή του ποταμού. Όμως τα κατάφεραν, λίγο η ανεμελιά των ντόπιων υπαλλήλων, λίγο το ξεκούδουνο των ντόπιων παραγόντων και κατά πολύ η αδιαφορία όλων τους για το ποτάμι αλλά όχι και για τα κέρδη τους. Σε αυτούς κατοχυρώνεται πλήρως η ευθύνη της συγκεκριμένης εικόνας.
Σήμερα Κυριακή επισκέφθηκε την Άρτα ένας μεγαλοπαράγοντας της ΔΕΗ και μάλλον πρόεδρος και διευθυντής της, ένας κάποιος αθανασόπουλος. Έτρεξαν όλοι οι παρατρεχάμενοι της πόλης να τον συναντήσουν.
Παλιά αναλάμβαναν την μακάβρια υπόθεση της επίσημης υποδοχής ο δάσκαλος, ο παπάς και ο χωροφύλακας, σήμερα είναι ακριβώς οι ίδιοι με διαφορετικές στολές αλλά ίδιες αρμοδιότητες. Στη συνάντηση των ντόπιων παραγόντων με το αρχι-αφεντικό της ΔΕΗ, τα θέματα που ανοίχτηκαν δεν ακουμπούσαν ούτε στο ελάχιστο την εικόνα θανάτου που παρουσιάζει ο Άραχθος με τη λειτουργία των δύο φραγμάτων. Αντίθετα δόθηκαν υποσχέσεις για “κούνιες και τραμπάλες” και περαιτέρω αξιοποίηση με δρόμους και γέφυρες κατά μήκος του ποταμού και βέβαια στο μπαζωμένο μέρος του ποταμού που κυνικά αποκαλείται «παραποτάμιο πάρκο» ενώ είναι μπαζωμένο ποτάμιο «πάρκο».
Την ίδια ώρα που φωτογραφίζαμε την εικόνα του θανάτου του ποταμού τα διάφορα είδη “μεγαλοπαραγόντων” από την ομογάλακτη πανίδα, συνέτρωγαν από την «ανάπτυξη» της ΔΕΗ στον Άραχθο, μοιράζοντας σε αλλήλους συγχαρητήρια και “επικοδομιτικές” ευχές για το μέλλον που μας ετοιμάζουν.
Το ότι σήμερα είναι σε αυτή την κατάσταση είναι ευθύνη της ΔΕΗ(και των παραγόντων) που έχουν φέρει τον Άραχθο σε αυτή την κατάσταση με την απαράδεκτη λειτουργία των δύο φραγμάτων, πουρνάρι 1 και πουρνάρι 2. Είμαστε στα μέσα Μαΐου, αρχές καλοκαιριού και έχουν καταφέρει να διακόψουν εδώ και λίγες μέρες τη ροή του ποταμού προκαλώντας το θάνατο σε ότι είχε απομείνει μέσα στο ποτάμι. Ούτως ή άλλως η εικόνα είναι εικόνα θανάτου.
Πριν λίγους μήνες στο τέλος του προηγούμενου χρόνου με τις απεργίες των εργαζομένων της ΔΕΗ τα φράγματα αύξησαν τη λειτουργία τους κατά 70% περίπου. Αυτό έγινε για να μην καταγραφούν ζημιές στη ΔΕΗ και κάποιοι χάσουν το μέτρημα. Τότε χρειάστηκε ακόμη και η παρατήρηση του νομάρχη Άρτας(ακόμη και αυτός) για λελογισμένη χρήση των νερών της λίμνης προκειμένου να μείνει νερό και για το καλοκαίρι. Τότε στο όνομα του «συμφέροντος του λαού» έπρεπε να ποδοπατηθεί η απεργία των εργαζομένων και να καταγραφούν κέρδη στις στατιστικές της ΔΕΗ και έτσι το φράγμα δούλευε στο φουλ για να καλύπτει με ρεύμα και κέρδη αυτό που από τις απεργίες χανόταν. Το ποτάμι και οι άνθρωποί του δεν τους ενδιέφεραν.
Η σημερινή εικόνα του Αράχθου έχει επιπτώσεις και στις καλλιέργειες του κάμπου της Άρτας, που αυτή την εποχή χρειάζονται πότισμα και που ευτυχώς πριν δύο μέρες έβρεξε και βοήθησε την κατάσταση. Προβλήματα συνεχίζονται να παρουσιάζονται και στον Αμβρακικό που στα ήδη γιγαντιαία προβλήματα προστίθεται και η συνεχώς μειωμένη ροή νέων νερών.
Στις περιβαλλοντολογικές ευθύνες της ΔΕΗ είναι η συνεχής ροή του ποταμού. Όμως τα κατάφεραν, λίγο η ανεμελιά των ντόπιων υπαλλήλων, λίγο το ξεκούδουνο των ντόπιων παραγόντων και κατά πολύ η αδιαφορία όλων τους για το ποτάμι αλλά όχι και για τα κέρδη τους. Σε αυτούς κατοχυρώνεται πλήρως η ευθύνη της συγκεκριμένης εικόνας.
Σήμερα Κυριακή επισκέφθηκε την Άρτα ένας μεγαλοπαράγοντας της ΔΕΗ και μάλλον πρόεδρος και διευθυντής της, ένας κάποιος αθανασόπουλος. Έτρεξαν όλοι οι παρατρεχάμενοι της πόλης να τον συναντήσουν.
Παλιά αναλάμβαναν την μακάβρια υπόθεση της επίσημης υποδοχής ο δάσκαλος, ο παπάς και ο χωροφύλακας, σήμερα είναι ακριβώς οι ίδιοι με διαφορετικές στολές αλλά ίδιες αρμοδιότητες. Στη συνάντηση των ντόπιων παραγόντων με το αρχι-αφεντικό της ΔΕΗ, τα θέματα που ανοίχτηκαν δεν ακουμπούσαν ούτε στο ελάχιστο την εικόνα θανάτου που παρουσιάζει ο Άραχθος με τη λειτουργία των δύο φραγμάτων. Αντίθετα δόθηκαν υποσχέσεις για “κούνιες και τραμπάλες” και περαιτέρω αξιοποίηση με δρόμους και γέφυρες κατά μήκος του ποταμού και βέβαια στο μπαζωμένο μέρος του ποταμού που κυνικά αποκαλείται «παραποτάμιο πάρκο» ενώ είναι μπαζωμένο ποτάμιο «πάρκο».
Την ίδια ώρα που φωτογραφίζαμε την εικόνα του θανάτου του ποταμού τα διάφορα είδη “μεγαλοπαραγόντων” από την ομογάλακτη πανίδα, συνέτρωγαν από την «ανάπτυξη» της ΔΕΗ στον Άραχθο, μοιράζοντας σε αλλήλους συγχαρητήρια και “επικοδομιτικές” ευχές για το μέλλον που μας ετοιμάζουν.
Τρίτη 20 Μαΐου 2008
ΗΛΙΕΛΑΙΟ - ΦΟΝΙΑΣ: Σκοτώνει η ασυδοσία
Ποιος θυμάται τις διαφημίσεις του τυποποιημένου λαδιού που έλεγαν ότι τώρα ξέρουμε τι τρώμε;
Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως το κορυφαίο διατροφικό σκάνδαλο που έχει ζήσει ποτέ η Ελλάδα. Μιλάμε για τους 3.000 τόνους ηλιέλαιου προέλευσης Ουκρανίας το οποίο νοθεύτηκε με ορυκτέλαια και κυκλοφόρησε στη χώρα μας δια μέσου Βελγίου και Ελβετίας.
Η απάθεια, η αδράνια και η ανικανότητα των κρατικών μηχανισμών είναι ανατριχιαστική. Ο ίδιος ο υφυπουργός Ανάπτυξης, Γ. Βλάχος, παραδέχθηκε από το βήμα της Βουλής πως – τουλάχιστον μέχρι το τέλος της εβδομάδας – το 1/3 της συνολικής ποσότητας παραμένει αδέσμευτο και είναι αδιευκρίνιστο που βρίσκεται ή αν τελικά έχει καταλήξει στα πιάτα των καταναλατών.
Ο αρμόδιος φορέας για τον έλεγχο των τροφόμων, ο ΕΦΕΤ, βρίσκεται σε παράλυση, καθώς είναι αδύνατο να ελέγξει εάν οι νοθευμένες ποσότητες βρίσκονται σε ράφια ή αποθήκες. Ιδιώτες και επιχειρήσεις ανακαλούν οικεία βουλήσει ηλιέλαια ιδιωτικής ετικέτας και χωρίς κρατικό έλεγχο, με κίνδυνο επικίνδυνα προϊόντα να ξαναβρεθούν στην κατανάλωση έπειτα από μικρό χρονικό διάστημα. Ο κρατικός έλεγχος σε τελωνεία και εισαγωγικές εταιρείες είναι ανύπαρκτος, με αποτέλεσμα το σκάνδαλο να έχει ξεσπάσει από τις 7 Μαΐου με αφορμή σήμα των ελβετικών αρχών και η κυβέρνηση να αδρανεί μέχρι και μια εβδομάδα μετά. Σε όλα αυτά η απάντηση του υφυπουργού, πριν καν ακόμη βγει επισήμως η ανάλυση από το Γενικό Χημείο του Κράτους, ήταν πως το συγκεκριμένο ηλιέλαιο – Φρανκεστάιν είναι χαμηλής τοξικότητας!
Εκατομμύρια πολίτες εκτεθειμένοι από την ανυπαρξία ελεγκτικών μηχανισμών και την κρατική αδιαφορία. Εκατομμύρια πολίτες – καταναλωτές γίνονται έρμαιο στις ορέξεις «επιχειρηματιών» οι οποίοι αποθεώνουν και αποθεώνονται στο φαύλο κύκλο της «ελεύθερης αγοράς» η οποία υποθηκεύει τις ζωές και την υγεία τους. Σε αυτό το δόγμα της αποθέωσης της «ελεύθερης αγοράς» και της δήθεν αυτορρύθμισής της, παραμένει προσκολλημένη και η κυβέρνηση. Η ευθύνη της απέναντι στους πολλούς παρακάμπτεται από τις δεσμεύσεις έναντι των λίγων.
Οι δε βιομήχανοι του χώρου, καθώς ανάμεσα στα αποσυρόμενα ηλιέλαια υπάρχουν ετικέτες των μεγαλύτερων ελαιουργικών εταιρειών της χώρας (Μινέρβα και Ελαϊς για παράδειγμα) είναι οι ίδιοι που με γιγαντιαίες και πολυδάπανες καμπάνιες μας εξηγούσαν γιατί πρέπει να αγοράζουμε τυποποιημένο λάδι, κυρίως ελαιόλαδο και όχι χύμα που εγκυμονεί κινδύνους! Τι έχουν να πουν τώρα, όταν η νοθεία αποκτά ονοματεπώνυμο και μάλιστα αντί για αθώα μίγματα δημιουργεί λάδια – φονιάδες που δεν χρησιμοποιούνται ούτε σε πειραματόζωα; Αν το λάδι από το χωριό έχει λίγη μούργα ή λίγο νερό παραπάνω, δεν πρόκειται να πεθάνει κανείς. Άλλωστε ποτέ στο παρελθόν, πριν την επέλαση του τυποποιημένου, δεν είχε δημιουργηθεί τέτοιο σκάνδαλο. Αντιθέτως, πολλοί είναι αυτοί που θα πληρώσουν με τη ζωή τους ή με σοβαρά και χρόνια προβλήματα υγείας τις αδηφάγες ορέξεις των καπιταλιστών, την απληστία και το αχαλίνωτο κυνήγι του κέρδους.
ΜΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ
Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως το κορυφαίο διατροφικό σκάνδαλο που έχει ζήσει ποτέ η Ελλάδα. Μιλάμε για τους 3.000 τόνους ηλιέλαιου προέλευσης Ουκρανίας το οποίο νοθεύτηκε με ορυκτέλαια και κυκλοφόρησε στη χώρα μας δια μέσου Βελγίου και Ελβετίας.
Η απάθεια, η αδράνια και η ανικανότητα των κρατικών μηχανισμών είναι ανατριχιαστική. Ο ίδιος ο υφυπουργός Ανάπτυξης, Γ. Βλάχος, παραδέχθηκε από το βήμα της Βουλής πως – τουλάχιστον μέχρι το τέλος της εβδομάδας – το 1/3 της συνολικής ποσότητας παραμένει αδέσμευτο και είναι αδιευκρίνιστο που βρίσκεται ή αν τελικά έχει καταλήξει στα πιάτα των καταναλατών.
Ο αρμόδιος φορέας για τον έλεγχο των τροφόμων, ο ΕΦΕΤ, βρίσκεται σε παράλυση, καθώς είναι αδύνατο να ελέγξει εάν οι νοθευμένες ποσότητες βρίσκονται σε ράφια ή αποθήκες. Ιδιώτες και επιχειρήσεις ανακαλούν οικεία βουλήσει ηλιέλαια ιδιωτικής ετικέτας και χωρίς κρατικό έλεγχο, με κίνδυνο επικίνδυνα προϊόντα να ξαναβρεθούν στην κατανάλωση έπειτα από μικρό χρονικό διάστημα. Ο κρατικός έλεγχος σε τελωνεία και εισαγωγικές εταιρείες είναι ανύπαρκτος, με αποτέλεσμα το σκάνδαλο να έχει ξεσπάσει από τις 7 Μαΐου με αφορμή σήμα των ελβετικών αρχών και η κυβέρνηση να αδρανεί μέχρι και μια εβδομάδα μετά. Σε όλα αυτά η απάντηση του υφυπουργού, πριν καν ακόμη βγει επισήμως η ανάλυση από το Γενικό Χημείο του Κράτους, ήταν πως το συγκεκριμένο ηλιέλαιο – Φρανκεστάιν είναι χαμηλής τοξικότητας!
Εκατομμύρια πολίτες εκτεθειμένοι από την ανυπαρξία ελεγκτικών μηχανισμών και την κρατική αδιαφορία. Εκατομμύρια πολίτες – καταναλωτές γίνονται έρμαιο στις ορέξεις «επιχειρηματιών» οι οποίοι αποθεώνουν και αποθεώνονται στο φαύλο κύκλο της «ελεύθερης αγοράς» η οποία υποθηκεύει τις ζωές και την υγεία τους. Σε αυτό το δόγμα της αποθέωσης της «ελεύθερης αγοράς» και της δήθεν αυτορρύθμισής της, παραμένει προσκολλημένη και η κυβέρνηση. Η ευθύνη της απέναντι στους πολλούς παρακάμπτεται από τις δεσμεύσεις έναντι των λίγων.
Οι δε βιομήχανοι του χώρου, καθώς ανάμεσα στα αποσυρόμενα ηλιέλαια υπάρχουν ετικέτες των μεγαλύτερων ελαιουργικών εταιρειών της χώρας (Μινέρβα και Ελαϊς για παράδειγμα) είναι οι ίδιοι που με γιγαντιαίες και πολυδάπανες καμπάνιες μας εξηγούσαν γιατί πρέπει να αγοράζουμε τυποποιημένο λάδι, κυρίως ελαιόλαδο και όχι χύμα που εγκυμονεί κινδύνους! Τι έχουν να πουν τώρα, όταν η νοθεία αποκτά ονοματεπώνυμο και μάλιστα αντί για αθώα μίγματα δημιουργεί λάδια – φονιάδες που δεν χρησιμοποιούνται ούτε σε πειραματόζωα; Αν το λάδι από το χωριό έχει λίγη μούργα ή λίγο νερό παραπάνω, δεν πρόκειται να πεθάνει κανείς. Άλλωστε ποτέ στο παρελθόν, πριν την επέλαση του τυποποιημένου, δεν είχε δημιουργηθεί τέτοιο σκάνδαλο. Αντιθέτως, πολλοί είναι αυτοί που θα πληρώσουν με τη ζωή τους ή με σοβαρά και χρόνια προβλήματα υγείας τις αδηφάγες ορέξεις των καπιταλιστών, την απληστία και το αχαλίνωτο κυνήγι του κέρδους.
ΜΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ
Δευτέρα 24 Μαρτίου 2008
Αμβρακικός:Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΜΟΛΥΝΣΗΣ ΔΕΝ ΚΑΘΑΡΙΖΕΤΑΙ μόνο ΑΝΑΤΡΕΠΕΤΑΙ.
Οι αιτίες της μόλυνσης είναι γνωστές δεν υπάρχει για κανένα, καμιά δικαιολογία απουσίας από την προστασία αυτού του οικοσυστήματος. Ο χρόνος που απομένει για τον Αμβρακικό είναι πραγματικά πολύτιμος. Μπορεί και πρέπει να κινητοποιηθούμε άμεσα για την προστασία του Αμβρακικού.
Ο Αμβρακικός κινδυνεύει να χαθεί και από τον παράλογο, σύγχρονο τρόπο ζωής των “συγκατοίκων” του. Η γιγάντωση των αστικών περιοχών(κυρίως της πρέβεζας και της Άρτας και λιγότερο των γύρω χωριών) και ότι αυτό συνεπάγεται και δυστυχώς συνεπάγεται πολλά. Aπό αστικά λύματα και χωματερές μέχρι πιο σύνθετα προβλήματα που έχουν να κάνουν με την ανάπτυξη και τις απαιτήσεις των πόλεων και των κατοίκων τους. Πριν λίγο καιρό(1-2 χρόνια) είχε σημειωθεί ατύχημα σε μονάδα βιολογικού καθαρισμού μολύνοντας τον Αμβρακικό με μεγάλες ποσότητες λυμάτων.
Οι μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας που τα τελευταία χρόνια επίσης έχουν αναπτυχθεί επικίνδυνα, λειτουργούν συνήθως χωρίς να λαμβάνουν κανέναν μέτρο προστασίας όπως είναι υποχρεωμένες, αλλά ούτε και να τηρούν τις προϋποθέσεις λειτουργίας τους.
Η αλόγιστη χρήση γεωργικών φαρμάκων στις καλλιέργειες εμπλουτίζει επικίνδυνα τα χώματα με νάτριο που στη συνέχεια είτε με επιφανειακή μεταφορά είτε με στραγγισμό στον υδροφόρο ορίζοντα καταλήγουν στον Αμβρακικό δηλητηριάζοντας τον.
Η κτηνοτροφία της περιοχής, με μονάδες κυρίως χοιροστάσια που λειτουργούν χωρίς έλεγχο και συνείδηση της ζημιάς που κάνουν ρίχνουν τα λύματά τους σε κανάλια που οδηγούν στον Αμβρακικό. Τα πτηνοτροφεία λειτουργούν είτε χωρίς βιολογικές μονάδες είτε δεν τις λειτουργούν σωστά.
Η λειτουργία δύο λιμανιών (Πρέβεζας και Αμφιλοχίας) όπου μεγάλα καράβια κινούνται, φορτώνουν, ξεφορτώνουν, χωρίς κανέναν έλεγχο.
Η λειτουργία σταθμών αποθήκευσης πετρελαίων στην περιοχή ανάμεσα από Αμφιλοχία και Βόνιτσα, όπου αυτό το διάστημα συζητήτε και η επέκτασή τους. Οι συγκεκριμένες εταιρείες με ελάχιστο προσωπικό και με συνεχή δρομολόγια πλοίων και εγκαταστάσεις “μέσα” στον Αμβρακικό δημιουργούν τις χειρότερες προϋποθέσεις κινδύνου του Αμβρακικού. Παλαιότερα στη δεκαετία του 80΄είχαν σημειωθεί δύο ατυχήματα-εκρήξεις στις εν λόγω εταιρείες(η μία πετρέλαιο-εταιρεία έχει αλλάξει ιδιοκτησιακό καθεστώς), που μαζί με τις σημερινές επεκτάσεις τους δημιουργούν ακόμη μεγαλύτερη ανησυχία. Υπέρ των επεκτάσεων είναι μέχρι στιγμής ο δήμαρχος Αμφιλοχίας και ο νομάρχης Αγρινίου, επικαλούμενοι κυρίως λόγους που έχουν να κάνουν με την κάλυψη εργασιακών θέσεων. Η λογική όμως των εταιρειών είναι να δίνουν υπεργολαβία τις όποιες εκδουλεύσεις σε ντόπιους «εργολαβους», διαλύοντας τις όποιες δικαιολογίες των παραγόντων περί θέσεων εργασίας.
Ακολουθεί ένα από τα κείμενα που μοιράστηκε από μέλη της Ανοιχτής Συνέλευσης.
Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΜΟΛΥΝΣΗΣ ΔΕΝ ΚΑΘΑΡΙΖΕΤΑΙ μόνο ΑΝΑΤΡΕΠΕΤΑΙ.
Το κράτος του κεφαλαίου βρίσκεται σήμερα σε απόλυτη σύγκρουση με τη ζωή.
Στόχος του είναι φύση ,ζώα και άνθρωποι απόλυτα υποταγμένοι στο βωμό του κέρδους.
Η συνύπαρξη του ανθρώπου με το φυσικό περιβάλλον , είναι αποκρουστική έννοια για κάθε εξουσιαστή, διότι έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τα παράνομα συμφέροντά του.
Ένα από το εγκλήματα αυτά, συντελείται σήμερα και στην περιοχή του Αμβρακικού κόλπου. Σε ένα οικοσύστημα που έχει υποστεί τις εξής καταστροφικές παρεμβάσεις στο όνομα της "ανάπτυξης":
Η δημιουργία μικρών και μεγάλων φραγμάτων σε Λούρο και Άραχθο έχει σαν αποτέλεσμα τη μη φυσιολογική ροή του νερού ,το σπάσιμο της τροφικής αλυσίδας, την επέμβαση σε χλωρίδα-πανίδα , την αλλαγή του μικροκλίματος της περιοχής.
Η τεράστια μόλυνση των ποταμών με απόβλητα μικρών και μεγάλων επιχειρήσεων(σφαγεία ,πτηνοτροφικές και κτηνοτροφικές μονάδες, ιχθυοκαλλιέργειες , ελαιοτριβεία, πλυντήρια αυτοκινήτων, κ.α.).
Ανεξέλεγκτες "νόμιμες" και παράνομες χωματερές που μολύνουν τον υδροφόρο ορίζοντα( Χ.Υ.ΤΑ...)
Βιολογικοί καθαρισμοί: ΑΠΑΡΧΑΙΩΜΕΝΟΙ-ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΣ-ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΙ
Αλόγιστη χρήση χημικών και φυτοφαρμάκων (ψεκασμοί, ζιζανιοκτόνα, υπερλίπανση, αντιβιοτικά από τις ιχθυοκαλλιέργειες , κ.α.)
Η υποθαλάσσια σήραγγα ζεύξης Ακτίου-Πρέβεζας και η κατασκευή μαρίνας για σκάφη αναψυχής που περιορίζει την δίοδο απ' όπου γίνεται η ανανέωση των υδάτων στον Αμβρακικό.
Οι ιχθυοκαλλιέργειες που δημιουργούν ιζήματα και υπερτροφίες επιβαρύνοντας ένα ήδη ασφυκτικό περιβάλλον.
Η χρήση παράνομων μέσων ψαρέματος (τράτες) σαρώνουν ότι έχει απομείνει.
Ένας Αμβρακικός που μόνο οι πινακίδες δείχνουν ότι αποτελεί προστατευόμενο καταφύγιο σπάνιων πουλιών. Όμως το τέλος δεν ήρθε ακόμα. Αυτό το έργο το έχουν αναλάβει οι εταιρίες καυσίμων με την συναίνεση του κράτους και των τοπικών αρχών
ΟΙ ΑΠΟΘΗΚΕΣ ΥΓΡΩΝ ΚΑΥΣΙΜΩΝ ΣΤΗΝ ΑΜΦΙΛΟΧΙΑ και η ενδεχόμενη επέκτασή τους αποτελούν μία ενεργοποιημένη βόμβα στο βυθό του Αμβρακικού.
Η παρουσία τους είναι σε απόλυτη αντίθεση με την εκφρασμένη αγωνιστική διάθεση των κατοίκων της περιοχής, οι οποίοι έχουν αντιληφθεί τον κίνδυνο ενός ενδεχόμενου << ατυχήματος >> στη συγκεκριμένη μονάδα.
Ο Αμβρακικός αποτελεί σημείο αναφοράς για την συνέχιση της ζωής στη περιοχή και αυτό θα το πετύχουμε μόνο με συνεχή επαγρύπνηση, ενημέρωση και δράση.
ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΟΥΜΕ ΔΥΝΑΜΙΚΑ ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΟΡΦΕΣ ΑΓΩΝΑ ΣΤΟΥΣ ΚΡΑΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥΣ ΠΟΥ ΣΥΝΤΗΡΟΥΝ
ΚΑΙ ΕΠΩΦΕΛΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΜΟΛΥΝΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ "ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ"ΤΗΣ.
ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΩΝ.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΜΟΛΥΝΣΗ ΤΟΥ ΚΕΡΔΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ "ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ’
Παρασκευή 21 Μαρτίου 2008
Δασικές Πυρκαγιές και Παγκόσμια Μέρα Δασοπονίας
Η πολιτική στα Δασικά Οικοσυστήματα
Οι καταστροφές από τις πυρκαγιές το καλοκαίρι του 2007 στα δασικά οικοσυστήματα υπολογίζονται σε 3 εκατ. στρέμματα, σ’ όλο τον ελλαδικό χώρο.
Στην περιοχή του Νομού Ιωαννίνων κάηκαν 10 χιλιάδες στρέμματα. Αντίστοιχες καταστροφές καταγράφηκαν στην περιοχή μας τα έτη
1995, 1997, 2000 και είναι ένα φαινόμενο που κάθε χρόνο πλέον πλήττει όλο και περισσότερο το φυσικό περιβάλλον. Αν και σε αυτό συντελεί και το φαινόμενο του θερμοκηπίου, δυστυχώς τα αίτια είναι πιο συγκεκριμένα. Όλα οφείλονται στη νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση, στον τρόπο με τον οποίο προωθείται η «ανάπτυξη», που κυριαρχεί σε παγκόσμιο επίπεδο. Την ίδια πολιτική εφαρμόζουν και υλοποιούν και οι εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις όπως και οι περιφερειακοί εκπρόσωποί των καθώς και η πλειοψηφία των αιρετών της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Μια πολιτική εχθρική στα φυσικά οικοσυστήματα!
Και αυτό αποδεικνύεται με το πώς τα διαχειρίζονται:
α) Με καρπώσεις και μάλιστα με υπερκαρπώσεις όπως άλλωστε γίνεται σ’ όλους τους φυσικούς πόρους, με αποτέλεσμα η παραγωγή των δασών στην περιοχή μας να μειωθεί κατά 60%.
β) Με την μη αναδάσωση των εκτάσεων που καταλάμβαναν τα παραγωγικά δάση που κάηκαν από το 1990 και μετά, λόγω και της διέλευσης των οικονομικών μεταναστών από την αλλαγή της πολιτικής των γειτονικών χωρών αλλά και λόγω της καπιταλιστικής διαχείρισης των βοσκοτόπων, τα οποία υπολογίζονται σε 20.000 στρέμματα και τα οποία ρευστοποιήθηκαν.
γ) Με την βίαιη και άναρχη ένταξη στην καπιταλιστική εκμετάλλευση των ορεινών περιοχών (π.χ. ορεινοί δρόμοι και δραστηριότητες).
δ) Με την ανυπαρξία χωροταξικής περιβαλλοντικής πολιτικής στο λεκανοπέδιο αλλά και εντός των οικισμών, όπου και στους υπάρχοντες χώρους πρασίνου το πράσινο βρίσκεται σε διωγμό από πάρκα, δενδροστοιχίες κλπ, αλλά και γενικότερα σ’ όλη την περιοχή, αδιαφορώντας για την απαραίτητη δέσμευση των επιβλαβών εκπεμπόμενων αερίων από μεγάλους όγκους πρασίνου, όπως διεθνώς επιβάλλεται.
ε) Με την υπερκατανάλωση ως μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης. Ακόμα και οι διάφορες οδηγίες της Ε.Ε. δεν αναφέρονται καθόλου στον τομέα αυτό. Δηλαδή στην μείωση των σκουπιδιών που είναι μια σημαντική αιτία αλλά και στην προώθηση της ανακύκλωσης, με αποτέλεσμα την καταστροφή των φυσικών οικοσυστημάτων.
στ) Με την ανοχή αλλά ακόμα και με τη ίδια την κατεύθυνση προς την ένταξη των φυσικών οικοσυστημάτων στην οικονομία του «οικοπέδου» και όχι στην αγροτική ή δασική διαχείριση λόγω και των επιβεβλημένων ποσοστώσεων, αλλά και του μεγαλύτερου άμεσου κέρδους στο επενδυμένο κεφάλαιο.
Αλλά και με το πώς τα προστατεύουν:
Με το μειωμένο κατά 60% και μη εξειδικευμένο προσωπικό προστασίας φυσικών οικοσυστημάτων στις Δ.Υ. και όπου αλλού υφίσταται όπως π.χ. κυνήγι, προσωπικό που λειτουργεί αποσπασματικά, λόγω των ειδικών οικονομικών συμφερόντων.
Τέλος και η καταστολή (κατάσβεση) των δασικών πυρκαγιών γίνεται σύμφωνα με τα ιδιωτικά συμφέροντα που έχουν αναπτυχθεί και σε αυτό τον τομέα λόγω και των ντιρεκτίβων της ΕΕ. Ότι δηλαδή τα πάντα θα γίνονται μέσω του ιδιωτικού τομέα, με αποτέλεσμα σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύτηκαν προ δύο ετών (τα περυσινά στοιχεία λείπουν και τα ποσά πρέπει να είναι τεράστια λόγω μεγέθους) 500 εκατ. ευρώ οικειοποιούνται σε μεγάλο ποσοστό από τις εταιρείες που έχουν αναπτυχθεί γύρω από την πυρόσβεση, όπως οι προμηθευτές αεροπλάνων, ελικοπτέρων (τα οποία και δεν αντιμετώπισαν και δεν αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά τις μεγάλες πυρκαγιές), αυτοκινήτων κλπ, ενώ για την πρόληψη μετά δυσκολίας κάθε χρόνο διασφαλίζεται το ποσό των 6 εκατ. ευρώ(!) και αυτά από τον τομέα των Δημοσίων επενδύσεων, από τα οποία το 50% πηγαίνει πάλι στις εταιρείες πυρόσβεσης!
Εδώ θέλω να επισημάνω ότι αν από το ποσό των 500 εκατ. ευρώ το 50% δινόταν στους κατοίκους των ορεινών περιοχών που έχουν απομείνει και στους κατοίκους που ζουν κοντά στο δάσος, τους δασεργάτες και τα μέλη περιβαλλοντικών οργανώσεων που δραστηριοποιούνται στις ορεινές περιοχές, τα αποτελέσματα θα ήταν διαφορετικά. Οι κάτοικοι των παραδασόβιων και των ορεινών οικισμών θα είχαν ένα επιπλέον κίνητρο να νοιαστούν για την περιουσία των, μια κατάσταση δηλαδή που επικρατούσε στο παρελθόν.
Κ. Λούκας
Οι καταστροφές από τις πυρκαγιές το καλοκαίρι του 2007 στα δασικά οικοσυστήματα υπολογίζονται σε 3 εκατ. στρέμματα, σ’ όλο τον ελλαδικό χώρο.
Στην περιοχή του Νομού Ιωαννίνων κάηκαν 10 χιλιάδες στρέμματα. Αντίστοιχες καταστροφές καταγράφηκαν στην περιοχή μας τα έτη
1995, 1997, 2000 και είναι ένα φαινόμενο που κάθε χρόνο πλέον πλήττει όλο και περισσότερο το φυσικό περιβάλλον. Αν και σε αυτό συντελεί και το φαινόμενο του θερμοκηπίου, δυστυχώς τα αίτια είναι πιο συγκεκριμένα. Όλα οφείλονται στη νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση, στον τρόπο με τον οποίο προωθείται η «ανάπτυξη», που κυριαρχεί σε παγκόσμιο επίπεδο. Την ίδια πολιτική εφαρμόζουν και υλοποιούν και οι εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις όπως και οι περιφερειακοί εκπρόσωποί των καθώς και η πλειοψηφία των αιρετών της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Μια πολιτική εχθρική στα φυσικά οικοσυστήματα!
Και αυτό αποδεικνύεται με το πώς τα διαχειρίζονται:
α) Με καρπώσεις και μάλιστα με υπερκαρπώσεις όπως άλλωστε γίνεται σ’ όλους τους φυσικούς πόρους, με αποτέλεσμα η παραγωγή των δασών στην περιοχή μας να μειωθεί κατά 60%.
β) Με την μη αναδάσωση των εκτάσεων που καταλάμβαναν τα παραγωγικά δάση που κάηκαν από το 1990 και μετά, λόγω και της διέλευσης των οικονομικών μεταναστών από την αλλαγή της πολιτικής των γειτονικών χωρών αλλά και λόγω της καπιταλιστικής διαχείρισης των βοσκοτόπων, τα οποία υπολογίζονται σε 20.000 στρέμματα και τα οποία ρευστοποιήθηκαν.
γ) Με την βίαιη και άναρχη ένταξη στην καπιταλιστική εκμετάλλευση των ορεινών περιοχών (π.χ. ορεινοί δρόμοι και δραστηριότητες).
δ) Με την ανυπαρξία χωροταξικής περιβαλλοντικής πολιτικής στο λεκανοπέδιο αλλά και εντός των οικισμών, όπου και στους υπάρχοντες χώρους πρασίνου το πράσινο βρίσκεται σε διωγμό από πάρκα, δενδροστοιχίες κλπ, αλλά και γενικότερα σ’ όλη την περιοχή, αδιαφορώντας για την απαραίτητη δέσμευση των επιβλαβών εκπεμπόμενων αερίων από μεγάλους όγκους πρασίνου, όπως διεθνώς επιβάλλεται.
ε) Με την υπερκατανάλωση ως μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης. Ακόμα και οι διάφορες οδηγίες της Ε.Ε. δεν αναφέρονται καθόλου στον τομέα αυτό. Δηλαδή στην μείωση των σκουπιδιών που είναι μια σημαντική αιτία αλλά και στην προώθηση της ανακύκλωσης, με αποτέλεσμα την καταστροφή των φυσικών οικοσυστημάτων.
στ) Με την ανοχή αλλά ακόμα και με τη ίδια την κατεύθυνση προς την ένταξη των φυσικών οικοσυστημάτων στην οικονομία του «οικοπέδου» και όχι στην αγροτική ή δασική διαχείριση λόγω και των επιβεβλημένων ποσοστώσεων, αλλά και του μεγαλύτερου άμεσου κέρδους στο επενδυμένο κεφάλαιο.
Αλλά και με το πώς τα προστατεύουν:
Με το μειωμένο κατά 60% και μη εξειδικευμένο προσωπικό προστασίας φυσικών οικοσυστημάτων στις Δ.Υ. και όπου αλλού υφίσταται όπως π.χ. κυνήγι, προσωπικό που λειτουργεί αποσπασματικά, λόγω των ειδικών οικονομικών συμφερόντων.
Τέλος και η καταστολή (κατάσβεση) των δασικών πυρκαγιών γίνεται σύμφωνα με τα ιδιωτικά συμφέροντα που έχουν αναπτυχθεί και σε αυτό τον τομέα λόγω και των ντιρεκτίβων της ΕΕ. Ότι δηλαδή τα πάντα θα γίνονται μέσω του ιδιωτικού τομέα, με αποτέλεσμα σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύτηκαν προ δύο ετών (τα περυσινά στοιχεία λείπουν και τα ποσά πρέπει να είναι τεράστια λόγω μεγέθους) 500 εκατ. ευρώ οικειοποιούνται σε μεγάλο ποσοστό από τις εταιρείες που έχουν αναπτυχθεί γύρω από την πυρόσβεση, όπως οι προμηθευτές αεροπλάνων, ελικοπτέρων (τα οποία και δεν αντιμετώπισαν και δεν αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά τις μεγάλες πυρκαγιές), αυτοκινήτων κλπ, ενώ για την πρόληψη μετά δυσκολίας κάθε χρόνο διασφαλίζεται το ποσό των 6 εκατ. ευρώ(!) και αυτά από τον τομέα των Δημοσίων επενδύσεων, από τα οποία το 50% πηγαίνει πάλι στις εταιρείες πυρόσβεσης!
Εδώ θέλω να επισημάνω ότι αν από το ποσό των 500 εκατ. ευρώ το 50% δινόταν στους κατοίκους των ορεινών περιοχών που έχουν απομείνει και στους κατοίκους που ζουν κοντά στο δάσος, τους δασεργάτες και τα μέλη περιβαλλοντικών οργανώσεων που δραστηριοποιούνται στις ορεινές περιοχές, τα αποτελέσματα θα ήταν διαφορετικά. Οι κάτοικοι των παραδασόβιων και των ορεινών οικισμών θα είχαν ένα επιπλέον κίνητρο να νοιαστούν για την περιουσία των, μια κατάσταση δηλαδή που επικρατούσε στο παρελθόν.
Κ. Λούκας
Δευτέρα 3 Μαρτίου 2008
ΑΥΤΟΙ ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΤΑ ΥΠΕΡΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΕΤΑΙΡΙΩΝ ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΖΩΗ
Πρεβεζάνες, Πρεβεζάνοι,
Το τελευταίο διάστημα γίνεται συχνά λόγος για την ύπαρξη κεραιών κινητής τηλεφωνίας σε διάφορες γειτονιές της πόλης μας και μάλιστα δίπλα σε σχολεία, νοσοκομεία κτλ. Η δικαιολογημένη ανησυχία έχει ήδη οδηγήσει στη συγκρότηση επιτροπής αγώνα.
Το πρόβλημα δεν είναι καινούργιο. Κεραίες κινητής τηλεφωνίας φανερές αλλά τις περισσότερες φορές κρυμμένες μέσα σε θερμοσίφωνες, καμινάδες, μεταλλικές πινακίδες ή ότι άλλο μπορεί να σκαρφιστεί κανείς, κάνουν την εμφάνισή τους σε ταράτσες σπιτιών, ανθρώπων που μπροστά στο κέρδος που θα αποκομίσουν από την εταιρία που τους προμηθεύει την κεραία αδιαφορούν για τις επιπτώσεις στους συνανθρώπους τους.
Μελέτες και έρευνες που έχουν γίνει από διάφορα ερευνητικά κέντρα τόσο του εξωτερικού όσο και από Έλληνες επιστήμονες μας προειδοποιούν για τις βλαπτικές συνέπειες της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας από τις κεραίες αυτές στους ζωντανούς οργανισμούς: Διαταραχές ύπνου, καρδιακά και κυκλοφορικά προβλήματα, απορρύθμιση ορμονικού συστήματος, αλλοιώσεις της σύνθεσης του αίματος, αύξηση καρκίνων, κυρίως λευχαιμίας και εγκεφάλου, πονοκεφάλους κτλ.
Είτε παράνομα τοποθετημένες είτε «νόμιμα» (αν η ύπαρξη της απαραίτητης άδειας νομιμοποιεί και το να βάζεις σε κίνδυνο την υγεία των γύρω σου) το σίγουρο είναι ότι πρέπει να απομακρυνθούν εδώ και τώρα.
Και αυτό είναι ένα αίτημα που αφορά τον κάθε εργαζόμενο-η, τον κάθε Πρεβεζάνο, ανεξαρτήτως ηλικίας.
Ξέρουμε καλά ότι οι εταιρίες τις ανθρώπινες ανάγκες και την υγεία μας τα έχουν στην καλύτερη των περιπτώσεων γραμμένα στα παπούτσια τους. Τα κόμματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ενώ έχουν στηρίξει με κάθε μέσο την ασύδωτη ανάπτυξη των εταιρείων κινητής τηλεφωνίας,σκούζουν με όσους συνεργάζονται μαζί τους για τις «παράνομες» κεραίες.
Πρεβεζάνες,Πρεβεζάνοι
Λύση δεν αποτελούν οι δικαστικοί αγώνες απέναντι στις πανίσχυρες εταιρίες κινητής τηλεφωνίας που έχουν τεράστιο χρηματικό κόστος και ταλαιπωρούν τους κατοίκους σε μια άνιση έτσι κι αλλιώς μάχη με αβέβαιο και αρνητικό πολλές φορές αποτέλεσμα.
ΝΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΕΝΤΕΙΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΙΕΣΗ ΠΟΥ ΔΕΧΕΤΑΙ Ο ΔΗΜΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΤΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΚΕΡΑΙΕΣ ΚΙΝΗΤΗΣ ΤΗΛΕΦΩΝΙΑΣ ΣΤΗ ΠΟΛΗ.
Το δρόμο μας τον δείχνουν οι κάτοικοι των περιοχών σε Περιστέρι, Γαλάτσι κτλ, όπου μέσα από επιτροπές αγώνα κατάφεραν με μαζικούς όρους και ανάγκασαν τους δήμους να ξηλώσουν τις παράνομες κεραίες.
Πρεβεζάνες Πρεβεζάνοι η υποβάθμιση του περιβάλλοντος και η υποταγή της ανθρώπινης ζωής και της ποιότητας της στο βωμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου γίνεται στον κάθε εργασιακό χώρο, αλλά την ίδια στιγμή γίνεται με διάφορες μορφές και τρόπους σε κάθε εκδήλωση και δραστηριότητα της ζωής μας.
ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΜΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΧΩΡΟΥΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΠΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΝΟΙΚΙΑΖΟΝΤΑΙ ΣΕ ΙΔΙΩΤΕΣ. ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΦΩΤΕΙΝΕΣ ΠΙΝΑΚΙΔΕΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΩΝ-ΦΟΝΙΑΔΕΣ, ΑΠΟ ΠΑΡΚΑ ΝΑ ΠΑΙΖΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΠΑΡΚΑ ΚΕΡΑΙΩΝ!
Πρεβεζανες Πρεβεζανοι,
Να συμμετάσχουμε ενεργά στις επιτροπές αγώνα που συγκροτούνται. Μοναδικό μας όπλο η αυτοοργάνωση, η δράση, η ενότητα, η αποφασιστικότητα και η δυναμική μας αντίδραση
.
ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΤΩΡΑ ΜΙΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΟΙ ΚΕΡΑΙΕΣ ΚΙΝΗΤΗΣ ΤΗΛΕΦΩΝΙΑΣ(παράνομες ή «νόμιμες») ΑΠΟ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΜΑΣ.
Πρεβεζανες Πρεβεζανοι,
Να συμμετάσχουμε ενεργά στις επιτροπές αγώνα που συγκροτούνται. Μοναδικό μας όπλο η αυτοοργάνωση, η δράση, η ενότητα, η αποφασιστικότητα και η δυναμική μας αντίδραση
.
ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΤΩΡΑ ΜΙΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΟΙ ΚΕΡΑΙΕΣ ΚΙΝΗΤΗΣ ΤΗΛΕΦΩΝΙΑΣ(παράνομες ή «νόμιμες») ΑΠΟ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΜΑΣ.
Η δημοτική κίνηση ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΠΡΕΒΕΖΑΣ
Σάββατο 1 Μαρτίου 2008
10.000 «ΟΧΙ στον λιθάνθρακα, ΝΑΙ στη ζωή»
27Feb08
Ήταν το μεγαλύτερο συλλαλητήριο που έχει ζήσει η Καβάλα. Ήταν πάνω από 10.000 που είπαν «ΟΧΙ στον λιθάνθρακα, ΝΑΙ στη ζωή» στην κεντρική πλατεία της Καβάλας πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι της Τετάρτης από κάτοικους, μαθητές και φορείς της περιοχής, αντιδρώντας με αυτόν τον τρόπο στα σχέδια της ΔΕΗ για τη δημιουργία εργοστασίου με καύση λιθάνθρακα
Ο Πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Τσίπρας και αντιπροσωπεία του κόμματος από τους Λίτσα Αμμανατίδου, Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Β’ Θεσσαλονίκης, Γ. Χελάκη, μέλος ΚΠΕ και τον Δημ. Τζανακόπουλο, Γραμματέα της Νεολαίας ΣΥΝ συμμετείχαν στο συλλαλητήριο.
Με την προσφώνηση «αγαπητοί συμπατριώτες» άνοιξε την ομιλία του, ο πρόεδρος του Συνασπισμού Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος σημείωσε ότι η τοπική κοινωνία μίλησε στέλνοντας ένα ισχυρό μήνυμα. Ένα μήνυμα προς την κεντρική εξουσία ότι δεν θα της επιτραπεί να κάνει τους Καβαλιώτες πειραματόζωα, προκειμένου κάποιοι να κερδίσουν χρήματα. Ο Αλέξης Τσίπας απευθυνόμενος στο πλήθος τόνισε:«Δεν θα επιτρέψουμε στην υποβάθμιση της ζωής μας προκειμένου να κερδίζουν χρήματα κάποιες πολυεθνικές γερμανικές εταιρείες. Δεν θα επιτρέψουμε να γίνει η περιοχή της Ανατολικής Μακεδονίας & Θράκης ο ενεργειακός σπουπιδοτενεκές της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Οι μονάδες λιθάνθρακα που φεύγουν από τη Γερμανία και την Κεντρική Ευρώπη έρχονται στην Ελλάδα κι εμείς προσπαθούμε να τις σκορπίσουμε στην περιφέρεια και να υποβαθμίσουμε την ποιότητα ζωής των κατοίκων. Ο κ.Αθανασόπουλος, πρόεδρος της ΔΕΗ, δήλωσε ότι πρέπει να προχωρήσουνε σε έναν σχεδιασμό, κατασκευάζοντας μονάδες που θα καίνε στερεό άνθρακα στην περιοχή της Καβάλας. Σας προτρέπω λοιπόν να τον καλέσουμε εδώ στην Καβάλα για να του δείξουμε πόσο φιλόξενος είναι ο λαός της. Αφού τον πάμε μια βόλτα για να δει τις ακρογιαλιές της περιοχής, τις θάλασσες και το φυσικό κάλος, θα τον πάμε και στην Καρβάλη. Κι αφού τον κεράσουμε ένα κουραμπιέ, αφού του προσφέρουμε μια γκαζόζα με ανθρακικό, σαν αυτό που υποστηρίζει ότι θα εκπέμπεται από τα εργοστάσια του λιθάνθρακα, τότε θα του πούμε πως μπορούμε να του προσφέρουμε ότι άλλο θελήσει εκτός από κουτόχορτο. Γιατί ο λαός της Καβάλας δεν τρώει κουτόχορτο. Όταν ο λαός βγαίνει στους δρόμους, όταν οι πολίτες ενώνονται διότι η ποιότητα της ζωής δεν έχει πολιτικό χρώμα, τότε τα σχέδια που κάποιοι καταστρώνουν θα μείνουν στα χαρτιά και δεν θα περάσουν».
gkaratsioubanis.wordpress.com/2008/02/27/10000-%c2%ab%ce%9f%...
Στο βίντεο, για μόλις 15 δευτερόλεπτα, φαίνεται η πορεία ενώ κατεβαίνει την οδό Δαγκλή...
Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2008
Πάνω απο 10000 άτομα στην παρεία στην Καβάλα κατά της ΔΕΗ
Πορεία στην Καβάλα κατά της δημιουργίας του εργοστασίου της ΔΕΗ με λιθάνθρακα!
Την κατηγορηματική αντίθεσή τους στην ενδεχόμενη εγκατάσταση εργοστασίου παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με χρήση λιθάνθρακα στην περιοχή της Καβάλας διατράνωσαν σήμερα πάνω από 10.000 χιλιάδες κάτοικοι και στην Καβάλα.
http://www.kavalanet.gr/enimerosi/news_static/1204128310.php
http://www.evdomi.gr/pub/starcms/repository/static/articles/ar_21461_1.asp
http://www.proininews.gr/?cat=1
Σελίδα της συντονιστηκής επιτροπής κατά του εργοστασίου της ΔΕΗ
http://oxiallokarvounokavala.wordpress.com/
| Καβάλα |
Οι κινητοποιήσεις, που έρχονται σε συνέχεια της ματαίωσης του ΔΣ της ΔΕΗ από τη ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, την Τρίτη, γίνονται με πρωτοβουλία του Δήμου Καβάλας και των φορέων και με τη συμμετοχή και των σχολείων της περιοχής.
Ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλέξης Τσίπρας και αντιπροσωπεία του κόμματος αναμένεται να επισκεφθεί την Τετάρτη την Καβάλα και να πάρει μέρος στο συλλαλητήριο.
Το θέμα άλλωστε ήρθε στην Κομισιόν με ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΝ Δημήτρη Παπαδημούλη. Ο κ. Παπαδημούλης ρωτά εάν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι ενήμερη για το σχέδιο κατασκευής ηλεκτροπαραγωγικού εργοστασίου στην περιοχή της Νέας Kαρβάλης και αν θεωρεί ότι η δημιουργία μονάδας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με τη χρήση λιθάνθρακα συνάδει με τις στρατηγικές κατευθύνσεις της ΕΕ για μείωση του φαινομένου του θερμοκηπίου και την προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Υπενθυμίζεται ότι το πρωί της Δευτέρας οι εκπρόσωποι των φορέων που συμμετέχουν στην οργανωτική επιτροπή κατά της εγκατάστασης μονάδας παραγωγής ρεύματος με καύση λιθάνθρακα είχαν προχωρήσει σε συμβολικό αποκλεισμό των κεντρικών γραφείων της ΔΕΗ στην Καβάλα.
«Το διοξείδιο του άνθρακα δεν είναι ρύπος, αλλά αέριο του θερμοκηπίου και πίνεται με την πορτοκαλάδα, την μπύρα και την coca cola» σχολίασε σχετικά ο διευθύνων σύμβουλος της ΔΕ, Τάκης Αθανασόπουλος.
Newsroom ΔΟΛ
Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2008
O αγώνας για το περιβάλλον είναι αγώνας για την ίδια τη ζωή
προκήρυξη που μοιράστηκε στην κινητοποίηση 24/2/08 στη γέφυρα του Ρίου για την σωτηρία του Κορινθιακού
προκήρυξη που μοιράστηκε στην κινητοποίηση 24/2/08 στη γέφυρα του Ρίου για την σωτηρία του Κορινθιακού
O αγώνας για το περιβάλλον είναι αγώνας για την ίδια τη ζωή Η κατάσταση στο Κορινθιακό... Η περιβαλλοντολογική καταστροφή που λαμβάνει χώρα στον Κορινθιακό δεν είναι κάτι καινούριο. Χρόνια τώρα οι βιομηχανίες, η υπεραλίευση και τα αστικά λύματα μολύνουν τον αέρα και την θάλασσα και καταστρέφουν τον θαλάσσιο πλούτο.Μετά τις φονικές πυρκαγιές του καλοκαιριού έγινε ξεκάθαρο σε όλους ότι το κράτος σήμερα, τόσο δεν ενδιαφέρεται, όσο και δεν μπορεί να δώσει καμία λύση στα προβλήματα που καίνε τις ζωές μας. Μαζί με την κατανόηση των αδιεξόδων, εντείνεται η αγανάκτηση όσων ζουν στην ευρύτερη περιοχή του Κορινθιακού, καθώς βλέπουμε νέες εστίες ρύπανσης να δημιουργούνται και κανένα μέτρο να μην λαμβάνεται για τις ήδη υπάρχουσες. Τα αίτια αυτής της κατάστασης... Το σύνολο των περιβαλλοντολογικών προβλημάτων τα οποία αυτά ανακύπτουν σε κάθε περιοχή δεν είναι ζητήματα ανεξάρτητα από την συνολική κατάσταση όπως την βιώνουμε. Στην εποχή μας δεν υπάρχουν άλλωστε ιδιαίτερα ζητήματα τα οποία δε συνδέονται με ένα ευρύτερο παγκόσμιο όλο. Βρισκόμαστε 2 μήνες μετά τη Διάσκεψη του Μπαλί και 16 χρόνια μετά την υπογραφή του Πρωτοκόλλου του Κιότο για το περιβάλλον και η αδυναμία του καπιταλισμού να διαχειριστεί την οικολογική κρίση είναι παντού γύρω μας. Οι βιομηχανίες για να αυξήσουν την καπιταλιστική κερδοφορία δε βάζουν κανένα όριο και δε θα μπορούσαν άλλωστε. Σε ένα σύστημα όπου η συσσώρευση είναι το κριτήριο της επιβίωσης κάθε οικονομικής μονάδας, όλα επιτρέπονται... μαζικές απολύσεις, ελαστικές σχέσεις εργασίας, χρήση καρκινογόνων υλών στην παραγωγή, εκπομπή επικίνδυνων αέριων ή στέρεων ρύπων, ενώ οι αστικές κυβερνήσεις, πέρα από τις μεγαλόστομες κορώνες για την οικολογική τους ευαισθησία ή την “πράσινη οικονομία”, όχι μόνο δεν παίρνουν κανένα ουσιαστικό μέτρο, αλλά φυσικά συνεχίζουν να προωθούν την ολέθρια για τη φύση άναρχη καπιταλιστική ανάπτυξη. Ο σύγχρονος καπιταλισμός έχει καταστήσει ασυμφιλίωτα ανταγωνιστική όχι μόνο τη σχέση ανάμεσα στους ανθρώπους , αλλά και τη σχέση του ανθρώπου με τη Φύση.Η κρίση που εκδηλώνεται στο περιβάλλον και συνεχώς αυξάνεται έχει την ρίζα της στη συγκρότηση της παραγωγής και αναπαραγωγής των όρων ύπαρξης της κοινωνίας μας. Η μειοψηφία των κυνηγών του κέρδους η οποία κατέχει και ελέγχει τα μέσα παραγωγής και εκμεταλλεύεται τις ζωές μας για να αυξήσει το ποσοστό του κέρδους της, δεν μπορεί να χορτάσει χωρίς να κατασπαράξει κάθε πόρο και τελικά κάθε ζωή στον πλανήτη. Η μόνη πραγματική διέξοδος... Το πρόβλημα της φύσης δεν είναι ούτε μερικό, ούτε ιδιαίτερο. Αντίθετα είναι κορυφαία εκδήλωση της παρακμής αυτού του συστήματος καταδεικνύοντας πως βρισκόμαστε σε μια εποχή όπου η ανεπίλυτη θεμελιακή αντίφαση κεφαλαίου-εργασίας απειλεί την ίδια την ύπαρξη ζωής στον πλανήτη μας.Η μόνη ελπίδα μας απέναντι στον οικολογικό εφιάλτη φαίνεται να βρίσκεται στην οικοδόμηση μιας κοινωνίας όπου θα αποκατασταθεί η σχέση του ανθρώπου με τον εαυτό και με τη Φύση και στην απελευθέρωση των παραγωγικών δυνάμεων της ανθρωπότητας για την εύρεση μιας νέας ισορροπίας με τη Φύση. Απέναντι στον κόσμο της βαρβαρότητας και της οικο-καταστροφής προβάλλουμε ένα διαφορετικό όραμα, εκείνο της κοινωνίας των ελεύθερα συνεταιρισμένων παραγωγών για συνολική ιστορική πρόοδο του ανθρώπινου πολιτισμού, για να βρουν οι ζωές μας υγεία και περιεχόμενο. Πρέπει βέβαια παράλληλα να αναγνωρίζουμε και ταυτόχρονα να κατανοήσουμε το γεγονός ότι οι γραφειοκρατίες που έπνιξαν και πρόδωσαν τις επαναστάσεις εκεί όπου ανατράπηκε ο καπιταλισμός όχι μόνο δεν ακολούθησαν έναν δρόμο εναλλακτικό απέναντι στα αδιέξοδα του καπιταλισμού, αλλά και πρωτοστάτησαν στην καταστροφή του περιβάλλοντος με μια εκτατικά αναπτυσσόμενη οικονομία. Από τα γκουλάγκ στο Τσέρνομπιλ και από τις καπιταλιστικές παλινορθώσεις στην ασυμφωνία της Κίνας να μειώσει τους αέριους ρύπους της στη Διάσκεψη του Μπαλί δεν μπορούμε και δεν πρέπει να χαρίσουμε τίποτα στις γραφειοκρατίες. Το οικολογικό κίνημα πρέπει να αναζητήσει τις προοπτικές του στη σύνδεση των κοινών του στόχων με το επαναστατικό εργατικό κίνημα και το εργατικό κίνημα να σταθεί στο ύψος των καιρών, να κατανοήσει τις βαθύτερες ανάγκες της εποχής και να δώσει τη μάχη για τον κομμουνισμό της ελευθερίας και της οικολογίας. Όπως σε πολλές περιοχές της Ελλάδας έτσι και εδώ κάτι φαίνεται να ξυπνάει.... Είναι αναγκαίο να υπάρξει κινητοποίηση και διαρκής αγώνας απέναντι στην προσπάθεια μετατροπής του Κορινθιακού σε μια τοξική ζώνη. Τα μηνύματα από όλη την Ελλάδα είναι ενθαρρυντικά , ο κόσμος αγανακτεί και ξεσηκώνεται διαρκώς για ζητήματα της ποιότητας της ζωής στην περιοχή ή στην πόλη του. Τα τοπικά κινήματα δε μετρούν λίγες νίκες και γι' αυτό μπορούμε να θυμηθούμε το τι συνέβη με τα κάγκελα στο άλσος του Φιλοπάππου ή στην παραλία του Ελληνικού. Μόνο μέσα από τους συλλογικούς αγώνες μπορεί να ανοίξει ο δρόμος . Ούτε με κατάρες ,ούτε με ευχές , ούτε με ψεύτικα μεγάλα λόγια και υποσχέσεις των διαφόρων παραγόντων θα λύσουμε τα προβλήματά μας. Μόνοι μας πρέπει να παλέψουμε και να απαιτήσουμε την ποιότητα της ζωής μας ή τελικά την ίδια μας τη ζωή. Ένας τέτοιος αγώνας όμως δεν μπορεί να γίνει με τις πλάτες των γραφειοκρατών που τόσα χρόνια συνέβαλαν σε αυτή την κατάσταση. Λύση μπορεί να δώσει μόνο η πολύμορφη μαζική κινητοποίηση των κατοίκων όλων των περιοχών, μέσα από ανοιχτές δημοκρατικές διαδικασίες (λαϊκές συνελεύσεις) και όχι διαμέσου γραφειοκρατικών "μαγαζιών" ,που θα έρχεται σε σύγκρουση (στην πράξη και όχι μόνο στα λόγια) με λογικές που θυσιάζουν την φύση στην κερδοφορία του κεφαλαίου. Η ανάπτυξη της οικονομίας των καπιταλιστών συναντά τις ζωές μας. Δε θα κοντύνουμε τις ζωές μας στο ύψος των αναγκών τους. Θα φέρουμε την ανάπτυξη στα μέτρα των δικών μας αναγκών. Εδώ και τώρα Να παρθούν δραστικά μέτρα ώστε να ελεγχθεί η εκπομπή ρύπων των βιομηχανιών της περιοχή Βιολογική διαχείριση των λυμάτων ώστε να μη μολύνουν θάλασσα και στεριά Να σταματήσει η υπεραλίευση Η νέα σιδηροδρομική γραμμή να μην καταστρέψει το περιβάλλον Ως εδώ , ο δρόμος για το μέλλον θα ξεπηδήσει μέσα από τις ενωμένες γροθιές μας!Για μια εργατική και σοσιαλιστική διέξοδο από την κρίση του καπιταλιστικού κόσμου!
ΕΕΚ - Οργάνωση Επαναστατικής Νεολαίας
Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2008
Ζώνη Προστασίας της Λίμνης
H Επιτροπή Αγώνα Πολιτών
χαιρετίζει την απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας
που μετά από 4 χρόνια δικαίωσε την προσφυγή
του Συλλόγου Προστασίας Περιβάλλοντος Ιωαννίνων
και με την οποία ακύρωσε την Κοινή Υπουργική Απόφαση του 2003,
βάσει της οποίας η ζώνη προστασίας της λίμνης οριζόταν στα αναχώματα,
τα οποία κατασκευάσθηκαν επί Χούντας
και άφηνε 6000 στρέμματα εκτός λιμναίου οικοσυστήματος,
προς άλλες χρήσεις (οικοπεδοποίηση κ.λ.π.).
Η ΕΑΠ καλεί όλους τους πολίτες, τους φορείς
και τις Αυτοδιοικητικές Ριζοσπαστικές Κινήσεις
να συνεχίσουν τις προσπάθειές τους
συντονισμένα και μέσα από κοινή συνεργασία και δράση
να πιέσουν ώστε η λίμνη να έρθει ξανά στα φυσικά της όρια
και να μπει επί τέλους φρένο
στις πολιτικές της τσιμεντοποίησης των παραλίμνιων εκτάσεων
που προωθούνται και εκ μέρους της Κυβέρνησης
αλλά και της Νομαρχίας Ιωαννίνων
η οποία αποτελεί τον βραχίονα αυτής της πολιτικής
και με τα έργα που κατασκευάζει περιμετρικά της λίμνης
(όπως νομιμοποίηση των αναχωμάτων με την κατασκευή δρόμων)
έχει σαν στόχο
να ικανοποιήσει τα συμφέροντα του μεγάλου και μικρού κεφαλαίου,
όπως στην περιοχή του Μάτσικα και της Κατσικάς.
22/2/2008
ΕΑΠ Ιωαννίνων
Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2008
Τοπίο Εξαιρετικής Φυσικής … Καταστροφής η ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ
Σε μεθοδικό αγώνα βρίσκονται ισχυρότατα επιτελεία για να σπρώξουν ακόμα πιο κάτω την Θεσπρωτία στις θλιβερές πρωτιές της ανεργίας, της φτώχιας, της εγκατάλειψης, της περιβαλλοντικής υποβάθμισης. Η κερδοφορία των κεφαλαίων που δραστηριοποιούνται στον ενεργειακό τομέα αδυνατούν να καταλάβουν έννοιες όπως «Τοπίο Εξαιρετικού Φυσικού Κάλλους» ή «αγνό παρθένο ελαιόλαδο» ή «περιβαλλοντική όχληση και αισθητική υποβάθμιση». Αυτό που γνωρίζουν καλά είναι ότι άνθρωποι και φυσικό περιβάλλον πρέπει να υποταχθούν και να γίνουν παράγοντες διαιώνισης του «Κέρδους τους».
Αυτό είναι ουσιαστικά το μήνυμα από την επιμονή στην κατασκευή του Σταθμού Συμπίεσης του Φυσικού Αερίου στην Πέρδικα από την ΔΕΠΑ και την κυβέρνηση. Το παράξενο είναι πως αυτή η εξόφθαλμη καταστροφή που θα προκληθεί στην πιο τουριστική περιοχή και σε έναν από τους μεγαλύτερους ελαιώνες της Θεσπρωτίας, βαφτίζεται «αναπτυξιακό έργο», περιπαίζοντας την τεράστια ανάγκη αυτού του τόπου για μια ουσιαστική ανάπτυξη που θα εξυπηρετεί πρώτα και κύρια τα συμφέροντα των κατοίκων του.
Αυτή την ανάπτυξη επιδιώκουν οι κάτοικοι της Πέρδικας και των Συβότων τόσο με τις πρωτοβουλίες τους στον τουριστικό τομέα, όσο και με τον μόχθο τους στην πρωτογενή παραγωγή και αυτή την ανάπτυξη έρχεται σήμερα να αμφισβητήσει η ελληνική πολιτεία. Η Θεσπρωτία της Συμπίεσης του Φυσικού Αερίου στις καλύτερες παραλίες της, η Θεσπρωτία των δύο ΧΥΤΑ και καμιάς μεταποιητικής μονάδας, η Θεσπρωτία των Ασφαλτικών και των βρώμικων ποταμών, αποτελεί ένα φρικιαστικό όραμα που σταδιακά γίνεται πραγματικότητα και που ο Θεσπρωτικός λαός πρέπει έγκαιρα να αντιπαλέψει με όλες του τις δυνάμεις.
Σε αυτόν τον αγώνα βρίσκονταν πριν χρόνια υπερασπιζόμενοι των τόπο τους οι Θεσπρωτοί στις κινητοποιήσεις για τον Καλαμά, στον ίδιο αγώνα βρίσκεται σήμερα η «Κίνηση Πολιτών Πέρδικας-Συβότων», ενάντια στη μονάδα Συμπίεσης Φυσικού Αερίου, τον ίδιο απαράλλαχτο αγώνα διεξάγουν στην Παραμυθιά οι κάτοικοι κατά του Διανομαρχιακού ΧΥΤΑ στο αστυνομοκρατούμενο Καρβουνάρι.
Τον «ασκό του Αιόλου» που με περισσό θράσος ανοίγει η κυβερνητική πολιτική και οι ντόπιοι υποστηριχτές της, στον μικρό μας τόπο, πρέπει με το αντίστοιχο θάρρος κάποιος να τον κλείσει σύντομα. Και αυτός ο κάποιος δεν είναι άλλος από τον ίδιο τον κόσμο της δουλειάς και του μόχθου, ο εργαζόμενος Θεσπρωτός που βλέπει την υποβάθμιση να καλπάζει στον τόπο του και ξένα προς αυτόν συμφέροντα να κυριαρχούν.
Σ’ αυτή την πάλη καταθέτει όλες της τις δυνάμεις η «Θεσπρωτία της Αντίστασης και του Αγώνα» και καλεί όλο τον Θεσπρωτικό λαό να συμπαραταχθεί στους αγωνιζόμενους συμπατριώτες στην Πέρδικα-Σύβοτα και στο Καρβουνάρι.
Αλληλεγγύη στον αγώνα των κατοίκων Πέρδικας - Συβότων
ΟΧΙ άλλη υποβάθμιση του τόπου μας
Θεσπρωτία της αντίστασης και του αγώνα
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
