Αφίσες ΕΑΑΚ Ιωαννίνων

ΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑ ΛΙΓΟΥΣ

(των επιχειρήσεων και του πολέμου)


ΚΑΝΕΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑ κ ΔΙΔΑΚΤΡΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ


Η περίοδος που διανύουμε για τους περισσότερους μεταπτυχιακούς φοιτητές έχει άγχος, διάβασμα και τρέξιμο. Τα μαθήματα, τα εργαστήρια, τα project, οι επιτηρήσεις μας πιέζουν. Και από δίπλα οι αλλαγές στο ασφαλιστικό που πλήτουν όλους μας. Την ίδια ώρα όμως επιλέγει το Υπουργείο Παιδείας να «αλλάξει το τοπίο» στο πολυτεχνείο και στα πανεπιστήμια όλης της χώρας με την ψήφιση των νόμων για τα μεταπτυχιακά και την έρευνα, την προώθηση εσωτερικών κανονισμών σύμφωνα με το νόμο-πλαίσιο. Φαίνεται λοιπόν ότι και για την κυβέρνηση η περίοδος είναι έντονη πολιτικά και με πολύ «τρέξιμο» επίσης. Η ανελέητη κούρσα της ενάντια στα δικαιώματά μας και στους αγώνες του φοιτητικού-εκπαιδευτικού κινήματος της προηγούμενης περιόδου είναι σε εξέλιξη. Και αυτό διότι η νέα πραγματικότητα που μας ετοιμάζουν προβλέπει:
§ Χρηματοδότηση των Μεταπτυχιακών Προγμαμμάτων από «χορηγίες, παροχές, κληροδοτήματα, φορέων του δημοσίου ή ιδιωτικού τομέα γενικά, νομικά ή φυσικά πρόσωπα, ερευνητικά προγράμματα, κοινοτικά προγράμματα, επιχορηγήσεις του κρατικού προϋπολογισμού και δίδακτρα». Θεσμοθετείται δηλαδή το άνοιγμα της έρευνας στους ιδιώτες και στις επιχειρήσεις. Αν όμως χρειαστεί και δεν υπάρχουν λεφτά υπάρχουν και τα δίδακτρα!! Την ίδια ώρα η υποχρηματοδότηση εντείνεται..
§ Το πρόγραμμα σπουδών του Μεταπτυχιακού ορίζεται από Γενική Συνέλευση Ειδικής Σύνθεσης και όχι από το τμήμα για να φτιαχνεί κατά παραγγελία μακριά από αντριδράσεις...
§ Αξιολόγηση για τα Μεταπτυχιακά αλλιώς κόβονται. 4-ετές πλάνο.managers.Εμπορία ευρεσιτεχνιών. Ιδρυση πανεπιστημικιακών ινστιτούτων και μεταπτυχιακών R ‘n D. Κίνητρα για την ανάπυξη έρευνας για το ΝΑΤΟ.
Μήπως τα πράγματα είναι σκούρα για την ήδη δύσκολη, χωρίς δικαιώματα ζωή της πλειοψηφίας από εμάς; Η μήπως όσα λέμε δεν αντιστοιχούν στην πραγματικότητα και κινδυνολογούμε;
Καταρχήν όσα νομοθετούνται δεν απηχούν την θέληση των περισσοτέρων στην εκπαιδευτική κοινότητα. Κινητοποιήσεις έγιναν έξω από τη βουλή από την ΠΟΣΔΕΠ και από συλλόγους. Ήδη εδώ η ΓΣΤ του Γενικού Τμήματος έχει εναντιωθεί με ξεκάθαρο τρόπο στους νέους νόμους.
Να όμως και ένα παράδειγμα που φωτίζει το μέλλον που μας φτιάχνουν:
Στο Πολυτεχνείο δραστηριοποιείται, σύμφωνα με το δημοσίευμα του Βήματος (27/1/08) η εταιρεία EADS-3 Sigma. O τίτλος του άρθρου είναι αποκαλυπτικός: «Γιατρός που κατασκευάζει ιπτάμενα όπλα στα Χανιά». Πρόκειται για μια πρότυπη εταιρία που ανταγωνίζεται σε αυτή την κατηγορία του εξοπλισμού, στους εναέριους-και μη στόχους , τέσσερις άλλες «μεγάλες» εταιρείες διεθνώς παράγοντας ευρύτερη, όπως δηλώνει ο διευθυντής της, γκάμα «προϊόντων». Η εταιρεία δραστηριοποιείται στο Πεδίο Βολής Κρήτης βοηθώντας στη δοκιμή υπερσύγχρονων όπλων αλλά και στα περισσότερα πεδία βολής του κόσμου. Πρόκειται δηλαδή για εταιρεία με εμπλοκή άμεση σε πολεμικές δοκιμές. Και από το πεδίο βολής πίσω στο πολυτεχνείο καθώς η εταιρεία συμβάλλεται με πλήθος ερευνητικών προγραμμάτων με το ίδρυμα.
Κρυφό χαρτί της η ιδιαίτερη έμφαση στην έρευνα όπως διαβάζουμε στο Βήμα. Η συνεργασία αυτή βάζει ερωτήματα για τους «ακαδημαϊκούς» της συνεργάτες. Ποιον καθησυχάζουν οι ανακοινώσεις του Πρύτανη ότι δεν υπάρχει πολεμική έρευνα όταν δεν «ανοίγει» τον ΕΛΚΕ σε εκπροσώπους μεταπτυχιακών κ φοιτητών. Γιατί σιωπούν οι συνεργαζόμενοι καθηγητές; Υπάρχει περίπτωση και ενδείξεις ώστε ο πνευματικός κόπος φοιτητών, μεταπτυχιακών και διδακτορικών να καταλήγει να εφαρμόζεται σε πεδία βολής..
Είμαστε σίγουροι ότι η πλειοψηφία της εκπαιδευτικής κοινότητας θέλει εκπαίδευση και έρευνα όχι για τέτοιους σκοπούς αλλά για της ανάγκες της κοινωνίας. Είμαστε ακόμα περισσότερο σίγουροι ότι η πλειοψηφία της κοινωνίας καταδικάζει τέτοιες «σκοτεινές» συμπράξεις. Πόσο μάλλον που τα Χανιά υποφέρουν από την ασύδοτη λειτουργία του Πεδίου Βολής και των Νατοϊκών Βάσεων. Το θέμα έχει πολιτικές διαστάσεις και αφορά όχι μόνο την πολυτεχνιακή κοινότητα αλλά την κοινωνία ολόκληρη. Πόσο μάλλον που στην περίοδο που διανύουμε ανοίγουν «θερμά» μέτωπα στα Βαλκάνια και στη Μέση Ανατολή και η αντιπολεμική δράση είναι αναγκαία.
· Καμία πολεμική έρευνα στο ΠΚ
· Να ανοίξουν οι λογαριασμοί του ΕΛΚΕ στους εκπροσώπους των συλλόγων
· Άμεση σύγκλιση γενικής συνέλευσης μεταπτυχιακών με αυτό το θέμα
· Να μην εφαρμοστούν οι νέοι νόμοι και την έρευνα και τα μεταπτυχιακά


Ανεξάρτητη Κίνηση Μεταπτυχιακών

Απειλει ο Στυλιανιδης;

«Εφαρμόστε το νόμο αλλιώς χρήματα δεν θα έχετε». Αυτό το τελεσίγραφο μπορεί να αποδώσει σε λέξεις την αποφασιστικότητα του υπουργού Παιδείας -σε αντίθεση με τη μέχρι τώρα στάση του- όχι μόνο στις ενστάσεις της Συνόδου των πρυτάνεων, προχθές, για ανεφάρμοστες διατάξεις του νόμου (πολλαπλό σύγγραμμα, συγκρότηση εκλεκτορικών και κρίση μελών ΔΕΠ, πρυτανικές εκλογές) αλλά και εν όψει του πανεκπαιδευτικού μετώπου κατά της «επιστροφής στον Μεσαίωνα» η οποία δρομολογείται με την «ολοκλήρωση» της παρέμβασης στην Ανώτατη Εκπαίδευση.
ΠΡΟΣ ΠΡΥΤΑΝΕΙΣ: Εφαρμόστε το νόμο, αλλιώς χρήματα γιοκ
Τελεσίγραφο Στυλιανίδη

Της ΑΝΝΑΣ ΑΝΔΡΙΤΣΑΚΗ

«Εφαρμόστε το νόμο αλλιώς χρήματα δεν θα έχετε». Αυτό το τελεσίγραφο μπορεί να αποδώσει σε λέξεις την αποφασιστικότητα του υπουργού Παιδείας -σε αντίθεση με τη μέχρι τώρα στάση του- όχι μόνο στις ενστάσεις της Συνόδου των πρυτάνεων, προχθές, για ανεφάρμοστες διατάξεις του νόμου (πολλαπλό σύγγραμμα, συγκρότηση εκλεκτορικών και κρίση μελών ΔΕΠ, πρυτανικές εκλογές) αλλά και εν όψει του πανεκπαιδευτικού μετώπου κατά της «επιστροφής στον Μεσαίωνα» η οποία δρομολογείται με την «ολοκλήρωση» της παρέμβασης στην Ανώτατη Εκπαίδευση.

Οχι ότι δεν επαναλάμβανε συνεχώς την απάντηση «εφαρμόστε το νόμο», όταν επί δύο ώρες οι πρυτάνεις εξηγούσαν γιατί δεν μπορεί να εφαρμοστεί ο νόμος σε ορισμένα σημεία. Απλώς, η απειλή της μη χρηματοδότησης προέκυψε με σαφήνεια από τις ενέργειές του. Ητοι, από την ενημέρωση σχετικά με το σχέδιο νόμου για τα μεταπτυχιακά -απαραίτητη προϋπόθεση για τα οποία είναι η αξιολόγηση που αποτελεί προαπαιτούμενο για την εξασφάλιση χρηματοδότησης- και από την παρουσίαση του πολυαναμενόμενου πρότυπου Εσωτερικού Κανονισμού και του υποδείγματος του Τετραετούς Ακαδημαϊκού-Αναπτυξιακού Προγραμματισμού. Με αυτά εξειδικεύονται όλες οι βασικές διατάξεις του νόμου για τα ΑΕΙ και επιβεβαιώνεται η μετάλλαξη του ελληνικού πανεπιστημίου σε εκπαιδευτήριο περιορισμένων ελευθεριών, που προοιωνίζονταν οι γενικές του ρυθμίσεις.

Ο πολυσέλιδος και λεπτομερής κανονισμός, που αναφέρεται σε όλες τις εκφάνσεις λειτουργίας των Ιδρυμάτων, αφού αναιρεί εκ των πραγμάτων την -κατά τ' άλλα υπαρκτή για τον ΥΠΕΠΘ- δυνατότητα «το κάθε πανεπιστήμιο να βάλει τη δική του συμπληρωματική πινελιά», προχωρά σε ρυθμίσεις για όλους και για όλα και κυρίως στη βάση της εκπλήρωσης «κριτηρίων» και «υποχρεώσεων». Στα 17 του κεφάλαια προβλέπει κανόνες που αφορούν από την οργάνωση λειτουργίας και τις πολλές επιτροπές (και συμβούλια) μέχρι τα «δικαιώματα και τις υποχρεώσεις» διδασκόντων και διδασκομένων, πειθαρχικές διαδικασίες και δεοντολογία αλλά και ακαδημαϊκές διαδικασίες, όπως τον επαναπροσδιορισμό των προπτυχιακών σπουδών.Οσο για το υπόδειγμα του τετραετούς προγραμματισμού, οι προϋποθέσεις για εξεύρεση πηγών χρηματοδότησης εκτός της δημόσιας, αναφέρονται σαφώς και φυσικά με πάγιο δεδομένο την αξιολόγηση. «Επενδύσεις», «χρηματοδότηση από άλλες πηγές», «συμμετοχή στις διαδικασίες διασφάλισης της ποιότητας» περιλαμβάνονται στους προβλεπόμενους όρους.Κατά τ' άλλα, οι πρυτάνεις εξακολουθούν να δηλώνουν ότι δεν εφαρμόζονται αρκετά από τα ισχύοντα. Οπως εξηγούν: «Οι αναθέσεις μαθημάτων σε διδάσκοντες γίνονται μετά την επιλογή των συγγραμμάτων (!) και επιπλέον οι φοιτητές αποφασίζουν τον Σεπτέμβριο ενώ η παραγγελία των τουλάχιστον δύο συγγραμμάτων από τον Μάρτιο! Πώς λοιπόν θα εφαρμοστεί το νέο σύστημα του πολλαπλού συγγράμματος» αναρωτιούνται. Από την άλλη, είναι ήδη σοβαρή η δυσλειτουργία εξαιτίας του απαγορευτικά κοστοβόρου συστήματος αξιολόγησης (παρουσία εξωτερικών κριτών) κατά τις διαδικασίες κρίσης των μελών ΔΕΠ. Τέλος, αν και εξαιτίας του φόβου και όχι διατάξεων του νόμου, προβληματίζονται για τις πρυτανικές εκλογές. Ακραία περιστατικά σε ορισμένα Ιδρύματα (καταστροφή κάλπης κ.ά.) προκαλούν σκεπτικισμό για το υψηλό ποσοστό φοιτητικής συμμετοχής στις διαδικασίες.«Το υπουργείο προχωράει στην ολοκλήρωση των μεταρρυθμίσεων που κρίνει απαραίτητες για την ανώτατη εκπαίδευση» δηλώνει ο πρύτανης του Ε.Μ. Πολυτεχνείου Κων. Μουτζούρης, βέβαιος για τις αντιδράσεις που θα προκληθούν.

Οπως επισημαίνει: «το σχέδιο του εσωτερικού κανονισμού και το υπόδειγμα του τετραετούς οικονομικού προγραμματισμού που παραδόθηκαν στους πρυτάνεις, απαιτούν μεγάλη προσοχή από τα ΑΕΙ στον τρόπο προσαρμογής τους στα δεδομένα του κάθε πανεπιστημίου. Αναμένεται ότι θα προκληθούν τεταμένες συζητήσεις στα ΑΕΙ».«Με τις δηλώσεις και τις πράξεις του ο υπ. Παιδείας αποδεικνύει ότι συνεχίζει την ίδια επιθετική πολιτική» καταγγέλλει ο αντιπρόεδρος της ΠΟΣΔΕΠ Γιάννης Μαΐστρος, αναφερόμενος στο «γκρέμισμα των σημερινών Πανεπιστημίων» και την αντικατάστασή τους από «επιχειρήσεις με μάνατζερ και ιδιωτικές συμβάσεις, πωλητήρια υπηρεσιών που θα συμπληρώνουν τις πενιχρές κρατικές δαπάνες για την παιδεία, προκειμένου να επιβιώσουν!»«Οι νόμοι της αγοράς -συνεχίζει- και ο ανταγωνισμός, η αγοραία κατάταξη και πιστοποίηση των σπουδών, η ποινικοποίηση κάθε ακαδημαϊκής ή δημοκρατικής δραστηριότητας των μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας, αποτελούν μερικά μόνο από τα στοιχεία που εισάγει ο λεγόμενος "πρότυπος εσωτερικός κανονισμός"».«Ολες αυτές οι επεμβάσεις όπου δοκιμάστηκαν απέτυχαν. Είναι καταδικασμένες να αποτύχουν και στη χώρα μας. Το κίνημα παιδείας απέτρεψε την αναθεώρηση του άρ. 16, δηλώνει ότι η ισοτίμηση των ΚΕΣ με τα Πανεπιστήμια αποτελεί... "αιτία πολέμου" και αναζητά κοινό βηματισμό για να απαντήσει στις προκλήσεις της κυβέρνησης και να ματαιώσει την επιστροφή στον Μεσαίωνα!»

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 03/03/2008

Πανεπιστήμια και οπλικά συστήματα.

ΗΜΕΡΗΣΙΑ 8/2/2008

Γράφει ο Δημήτρης Πατέλης, Επίκουρος καθηγητής Πολυτεχνείου Κρήτης

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=4670&subid=2&tag=3452&pubid=899110

Η θέση και ο ρόλος του επιστήμονα αλλάζει άρδην, γεγονός που οδηγεί στη διαμόρφωση μίας ιδιότυπης τεχνοκρατικής «συντεχνιακής συνείδησης»

Σε δημοσίευμα (Ένας γιατρός που κατασκευάζει ιπτάμενα όπλα στα Χανιά), αναφέρεται η θεαματική πορεία μιας βιομηχανίας οπλικών συστημάτων, η οποία, σε στενή συνεργασία με το Πολυτεχνείο Κρήτης και το Ε.Μ.Π., τροφοδοτεί τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ελλάδας, της Γαλλίας, της Ολλανδίας, της Σουηδίας, της Αμερικής, του Καναδά και του Ισραήλ, εταιρείες κατασκευής αντιαεροπορικού και αμυντικού υλικού, αλλά και σημαντικό αριθμό νατοϊκών και άλλων φίλιων κρατών και αμυντικών βιομηχανιών. Επιβεβαιώνεται λοιπόν εκ νέου, ότι η επιλογή κατεύθυνσης της περαιτέρω ανάπτυξης της έρευνας από το εκάστοτε φάσμα δυνατοτήτων, δεν γίνεται πάντοτε βάσει της εσωτερικής λογικής της εν λόγω έρευνας, είτε βάσει της συνειδητοποίησης των βαθύτερων αναγκών της ανθρωπότητας.

Η μονομέρεια της στρατιωτικοποίησης της επιστήμης παραμορφώνει την επιστημονική και τεχνολογική πρόοδο. Έτσι, ως αναγκαίο επακόλουθο της υπαγωγής της έρευνας στη λογική της μεγιστοποίησης της κερδοφορίας, με τις «αμυντικές» ανάγκες ανακύπτει ένας ισχυρότατος εξωγενής ως προς την ερευνητική διαδικασία και εν πολλοίς παρελκυστικός παράγοντας, που παρεμβαίνει καταλυτικά και παραμορφωτικά στο έργο της. Οι επιστημονικές και τεχνολογικές καινοτομίες που αποσκοπούν στην καταστροφή, προωθούνται εν πολλοίς κατά προτεραιότητα, έναντι αυτών που αποσκοπούν στη δημιουργία, στην ικανοποίηση των βαθύτερων πραγματικών αναγκών της ανθρωπότητας.

Η θέση και ο ρόλος του επιστήμονα αλλάζει άρδην, γεγονός που οδηγεί στη διαμόρφωση μίας ιδιότυπης τεχνοκρατικής «συντεχνιακής συνείδησης». Πέρα από κάθε έννοια επιστημονικής δεοντολογίας και ανθρωπισμού, κάποιοι επιστήμονες γίνονται (ή ευελπιστούν να γίνουν) σύμβουλοι διοικητικών, πολιτικών και στρατιωτικών φορέων, αξιολογητές και τιμητές των πάντων, εμπλέκονται (ή φιλοδοξούν να εμπλακούν) σε θεσμούς παρά την εξουσία. Μεταξύ των επιστημόνων γνώρισε ιδιαίτερη διάδοση και εδραιώθηκε μια ιδιαίτερα αμοραλιστική στάση, κατά την οποία δεν έχει ιδιαίτερη σημασία η πηγή της χρηματοδότησης Το όλο πρόβλημα ανάγεται σε τεχνικό-διαχειριστικό, δεδομένης μάλιστα και της εξασφάλισης μίας σχετικής εισοδηματικής σταθερότητας, σε ένα ασταθές οικονομικό περιβάλλον. Αρκεί να «τρέχουν» τα ερευνητικά προγράμματα, να συντελούν στην εξέλιξη, αξιολόγηση και σταδιοδρομία των επιστημόνων (με δημοσιεύσεις, εμπλουτισμό των βιογραφικών σημειωμάτων με «προσόντα» και προϋπηρεσίες, κ.ο.κ.) και να προσφέρουν επιπλέον έσοδα. Παράλληλα με αυτή την «ακαδημαϊκή» ανωτερότητα αυτού του τύπου επιστημόνων, ατροφούν και οι ηθικοί ενδοιασμοί αναφορικά με τους σκοπούς, τα πεδία εφαρμογών, τα όρια, τους όρους και τις πιθανές χρήσεις του έργου τους. Άλλωστε, κατά τα κυρίαρχα θετικιστικά-τεχνοκρατικά πρότυπα του αντικειμενισμού, ο επιστήμονας οφείλει να είναι κοινωνικά, ιδεολογικά, αξιολογικά κ.ο.κ. ουδέτερος και αμερόληπτος...

Η εμπλοκή ερευνητών (του ΕΜΠ και του Πολυτεχνείου Κρήτης) σε τέτοιου είδους δραστηριότητες, θα πρέπει να μας προβληματίσει σοβαρά, σε μια εποχή που η επιχειρούμενη από τις αρχές αντιμεταρρύθμιση στο Πανεπιστήμιο δημιουργεί φυτώρια αντιεπιστημονικών και αντιανθρωπιστικών πρακτικών. Εδώ εγείρονται ζητήματα ηθικής τάξεως, επιστημονικής δεοντολογίας, αλλά και θεσμικού χαρακτήρα. Ποιοι είναι αυτοί που αποφασίζουν εν κρυπτώ και παραβύστω την προώθηση παρόμοιων προγραμμάτων, υπό ποίους όρους, και υπό τη ευθύνη ποίου θεσμικού οργάνου; Επιτρέπεται να μαθαίνουμε για όλα αυτά εκ των υστέρων από τον Τύπο, λόγω της όποιας οίησης κάποιου εμπλεκόμενου ιδιώτη-επιχειρηματία; Η επιστήμη, η τεχνολογία και το Πανεπιστήμιο δεν μπορούν να λειτουργούν ως θεσμοί υπεράνω κριτικής και κοινωνικού ελέγχου, χωρίς σαφή προσδιορισμό των ορίων και των όρων ανάπτυξής τους, διότι κατ αυτό τον τρόπο, από καθολικές δημιουργικές δυνάμεις της ανθρωπότητας, μετατρέπονται σε δυνάμεις διαφθοράς και καταστροφής. Η όποια σιωπή και συγκάλυψη συνιστά συνενοχή.

Πτυχία μάνατζμεντ από τα... ΜακΝτόναλντς!

          «Eθνος» 29/1


Πρόσβαση σε κολέγια και πανεπιστήμια μέσω... McDonalds; Σωστά
διαβάσατε,
καθώς η γνωστή αλυσίδα εστιατορίων φαστ φουντ εκτός από μπέργκερ θα
σερβίρει προσεχώς και πτυχία μάνατζμεντ!



Για πρώτη φορά, η βρετανική κυβέρνηση αναγνώρισε μεγάλα εταιρικά
εκπαιδευτικά προγράμματα ως ισότιμα των απολυτηρίων λυκείου και -σε
ορισμένες περιπτώσεις- των εισαγωγικών εξετάσεων, που είναι αντίστοιχες

με τις δικές μας... Πανελλαδικές!



Σύμφωνα με την κυβερνητική εκπαιδευτική επιτροπή «Qualifications and
Curriculum Αuthority», η αλυσίδα φαστ φουντ McDonalds, καθώς και άλλες
δύο εταιρείες-κολοσσοί στη Βρετανία θα μπορούν να απονέμουν ανώτερα
εκπαιδευτικά πιστοποιητικά ως μέρος της προσπάθειας της κυβέρνησης του
Γκόρντον Μπράουν να βελτιώσει τις δεξιότητες των νέων.



Είναι η πρώτη φορά που εταιρικά εκπαιδευτικά προγράμματα αναγνωρίζονται

κρατικά στη Βρετανία, ωστόσο θα είναι στη διακριτική ευχέρεια των
πανεπιστημίων και των κολεγίων αν θα αποδεχτούν τα εταιρικά πτυχία ως
βάση για την εισαγωγή των υποψηφίων.



«Πρόκειται για ένα βήμα προς την εξάλειψη των παλιών διαχωρισμών
ανάμεσα
σε εταιρικά εκπαιδευτικά προγράμματα και στα κρατικά απολυτήρια, κάτι
που θα ωφελήσει τους υπαλλήλους, τους εργοδότες και ολόκληρη τη χώρα»,
δήλωσε κυβερνητικός εκπρόσωπος.



Μαθήματα

Η αλυσίδα εστιατορίων θα προσφέρει μεταξύ άλλων μάθημα για τα «Βασικά
Προσόντα του Μάνατζερ», που αποσκοπεί στην ανάπτυξη των δεξιοτήτων που
απαιτούνται για τη διεύθυνση ενός εστιατορίου McDonalds από το
μάρκετινγκ έως την εξυπηρέτηση πελατών.



Τη δυνατότητα απονομής διπλωμάτων αντίστοιχων με τα απολυτήρια λυκείου
θα έχει και η εταιρεία υποδομών σιδηροδρόμου Network Rail, καθώς και η
αεροπορική εταιρεία τοπικής εμβέλειας Flybe.



«Ηρθε η ώρα να αφυπνίσουμε τη νεολαία, τους υπαλλήλους και τους
εργοδότες και να καταλάβουμε ότι καλούμαστε τώρα σε μια νέα εθνική
προσπάθεια και μια κινητοποίηση, για να νικήσουμε τη νέα κούρσα
δεξιοτήτων», θα δηλώσει ο Βρετανός πρωθυπουργός, Γκόρντον Μπράουν,
ενώπιον κορυφαίων επιχειρηματιών στο Λονδίνο. Στην ομιλία του,
αποσπάσματα της οποίας έχει ήδη δώσει στη δημοσιότητα, ο Μπράουν θα
κάνει λόγο για την «κούρσα δεξιοτήτων» της Βρετανίας στην
παγκοσμιοποιημένη οικονομία.



ΕΡΗ ΠΑΝΣΕΛΗΝΑ

Κίνδυνοι από την εμπλοκή πανεπιστημιακών σε σκοτεινά προγράμματα εν κρυπτώ και παραβύστω.

Παραγωγή οπλικών συστημάτων στα Χανιά σε στενή συνεργασία με το Πολυτεχνείο Κρήτης!

Η πολυτεχνειακή κοινότητα, ο λαός των Χανίων και ο ελληνικός λαός συνολικά, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι η όποια (αποτιμούμενη μεταξύ άλλων σε ανθρώπινες ζωές και σε ζωές αμάχων, παιδιών και γυναικών) επιτυχία των ένδοξων συμμαχικών στρατευμάτων των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, του Ισραήλ, κ.ά., στα πεδία των μαχών των «Ανθρωπιστικών Πολέμων» της «Νέας Τάξης», οφείλεται και στην «υλοποίηση μεγάλων αναπτυξιακών προγραμμάτων», σε στενή συνεργασία με το Πολυτεχνείο Κρήτης…
Σε σχετικό δημοσίευμα, αναφέρονται μεταξύ άλλων τα εξής (Το ΒΗΜΑ, 27/01/2008, http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=15272&m=D07&aa=1): «μια μικρή πρότυπη βιομηχανία στην περιοχή του Νομού Χανίων … Παράγει τηλεκατευθυνόμενα αεροσκάφη πολλαπλών χρήσεων, … δηλαδή με δυο λόγια παράγει ηλεκτρονικούς στόχους για το ΝΑΤΟ, αλλά και για αρκετούς εθνικούς στρατούς!... Το Ισραήλ … προμηθεύεται ηλεκτρονικούς στόχους για τις εναέριες ασκήσεις της από την ελληνική εταιρεία…
Το 1999 η STN Atlas Elektronik GmbH απέκτησε το 50% των μετοχών και η εταιρεία μετονομάστηκε και λειτούργησε υπό την επωνυμία STN Atlas - 3 Sigma. Στις αρχές του 2002 αυτό το ποσοστό μεταβιβάστηκε στη European Aeronautics Defence & Space Company (EADS), τοποθετώντας την εταιρεία στον όμιλο ενός από τους μεγαλύτερους κατασκευαστές αεροναυτικών και αμυντικών συστημάτων παγκοσμίως. … Ως τώρα έχει πραγματοποιήσει επενδύσεις ύψους 10 εκατ. ευρώ με ίδια κεφάλαια και διαθέτει εγκαταστάσεις 3.000 τ.μ. σχεδιασμού, ανάπτυξης και παραγωγής ειδών υψηλής τεχνολογίας στα Χανιά, εξυπηρετώντας τόσο τις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις όσο και σημαντικό αριθμό νατοϊκών και άλλων φίλιων κρατών και αμυντικών βιομηχανιών, απασχολώντας ειδικευμένο προσωπικό 60 ατόμων…Δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην έρευνα, η εταιρεία …συνεργάζεται στενά με το Πολυτεχνείο Κρήτης και το ΕΜΠ, υλοποιώντας σημαντικό αριθμό προγραμμάτων. Σε αυτή τη φάση βρίσκεται σε εξέλιξη μεγάλο αναπτυξιακό πρόγραμμα για τη δημιουργία θαλάσσιου μη επανδρωμένου σκάφους επιφανείας ειδικών αποστολών σε συνεργασία με το Πολυτεχνείο Κρήτης.
Όπως αναφέρει ο κ. Σαρρής, μεταξύ των πελατών του περιλαμβάνονται οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ελλάδας, της Γαλλίας, της Ολλανδίας, της Σουηδίας, της Αμερικής, του Καναδά και του Ισραήλ, καθώς και εταιρείες κατασκευής αντιαεροπορικού και αμυντικού υλικού όπως η Raytheon των ΗΠΑ, η Rafael του Ισραήλ και η γαλλοολλανδική Thales. Επίσης μεγάλο ενδιαφέρον έχει δείξει ο νατοϊκός οργανισμός NSPO, ο οποίος εδρεύει στην Ουάσιγκτον, με την υποστήριξη του Πολεμικού Ναυτικού, για τα προϊόντα υψηλών δυνατοτήτων και ειδικότερα για τον νέο υπό ανάπτυξη υπερηχητικό στόχο πολλαπλών ρόλων. Παράλληλα έχει υπογραφεί συμφωνητικό συνεργασίας με την ΕΑΒ για συνανάπτυξη και συμπαραγωγή συναφών προϊόντων και συστημάτων.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, η εταιρεία του μεταξύ των άλλων παράγει προϊόντα όπως είναι Iris Jet, Iris Propeller, Perseas Twin Jet - Single Jet - Propeller, Alkyon, Nearchos UAV, σταθμοί ελέγχου εδάφους, αυτόματους πιλότους τηλεκατεύθυνσης, καταπέλτες και υλικά υποστήριξης. Επίσης παρέχει υπηρεσίες σε όλα σχεδόν τα ευρωπαϊκά Πεδία Βολής (στην Κρήτη, Meppen και Todendorf στη Γερμανία, Ανδραβίδα στην Πελοπόννησο, Cel και Cem στη Γαλλία, Shdema στο Ισραήλ, Vidsel στη Σουηδία), καθώς και σε πεδία βολής ανοικτών θαλασσών, επιχειρώντας από πολεμικά σκάφη (Αιγαίο, Μεσόγειος, Ατλαντικός Ωκεανός, Καραϊβική κ.ά.), καθώς και σε όλες τις βολές αποδοχής των συστημάτων που παρέλαβαν οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις τα τελευταία χρόνια, όπως Stinger, OSA-ΑΚ, Tor Μ1, Patriot, Crotale, Hawk Phase ΙΙΙ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η βασική δραστηριότητα της εταιρείας (προϊόντα και υπηρεσίες) είναι εξαγωγική…το 98% του όγκου των πωλήσεων και το 90% του τζίρου της γίνεται στη διεθνή αγορά. Οι πωλήσεις της στη διάρκεια του 2007 ήταν περίπου 7 εκατ. ευρώ - διπλάσιες έναντι του 2006 -, ενώ εφέτος εκτιμά ότι ίσως πλησιάσει και τα 18 εκατ. ευρώ. Ο ίδιος θεωρεί ότι με την επιχειρηματική του δραστηριότητα έχει ενισχυθεί η θέση της χώρας μας στον διεθνή τομέα της αμυντικής αεροναυπηγικής βιομηχανίας. Είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ένωσης Ελληνικών Εταιρειών Αεροναυπηγικής και Άμυνας (ΕΕΛΕΑΑ) που εκπροσωπεί τις 20 μεγαλύτερες ελληνικές εταιρείες του κλάδου. …».
Είναι συχνές οι αναφορές στις δυνατότητες ειρηνικών-παραγωγικών εφαρμογών των αποτελεσμάτων της πολεμικής βιομηχανίας. Πρόκειται για το λεγόμενο ζήτημα spin off, που αφορά τα παράπλευρα αποτελέσματα στρατιωτικών ερευνητικών και τεχνολογικών προγραμμάτων, εν είδει τεχνικών λύσεων, επεξεργασμένων τεχνολογικών εφαρμογών, επιστημονικών ιδεών, πληροφοριών κλπ. Οι όποιες τυχόν μεταγενέστερες χρήσεις αποτελεσμάτων στρατιωτικών ερευνών και εφαρμογών στην πολιτική ζωή, επ’ ουδενί λόγω δεν είναι σε θέση να αντισταθμίσουν την κολοσσιαία φθορά που επιφέρει στην ανθρωπότητα η ύπαρξη και η ανάπτυξή τους, πολλώ μάλλον δε η χρήση τους.
Η συγκέντρωση και ανάλωση πόρων της κοινωνίας για στρατιωτική τεχνολογία, επιφέρει καταστροφικές επιπτώσεις στις παραγωγικές δυνάμεις της ανθρωπότητας, που θέτουν φραγμούς στην πολιτισμική ανάπτυξη (συμπεριλαμβανομένης της επιστήμης και της τεχνολογίας). Αυτή η μονομέρεια της στρατιωτικοποίησης της επιστήμης παραμορφώνει την επιστημονική και τεχνολογική πρόοδο. Αποσπά πολύτιμο δυναμικό και πόρους από την επίλυση πράγματι επιτακτικών προβλημάτων που εγείρονται από κοινωνικές και οικονομικές ανάγκες. Η τεράστιας κλίμακας αμυντική παραγωγή οδηγεί σε περικοπές της ειρηνικής παραγωγής και σε ανεπανόρθωτες σπατάλες περιορισμένων και μη ανανεώσιμων φυσικών πόρων, η ορθολογική αξιοποίηση των οποίων σε ειρηνικούς σκοπούς θα μπορούσε να συνεισφέρει στην οικονομική και πολιτισμική ανάπτυξη της κοινωνίας.
Η επιλογή κατεύθυνσης της περαιτέρω ανάπτυξης της έρευνας από το εκάστοτε φάσμα δυνατοτήτων, δεν γίνεται πάντοτε βάσει της εσωτερικής λογικής της εν λόγω έρευνας, είτε βάσει της συνειδητοποίησης των βαθύτερων αναγκών της ανθρωπότητας.
Έτσι, ως αναγκαίο επακόλουθο της υπαγωγής της έρευνας στη λογική της μεγιστοποίησης της κερδοφορίας, με τις «αμυντικές» ανάγκες ανακύπτει ένας ισχυρότατος εξωγενής ως προς την ερευνητική διαδικασία και εν πολλοίς παρελκυστικός παράγοντας, που παρεμβαίνει καταλυτικά και παραμορφωτικά στο έργο της. Οι επιστημονικές και τεχνολογικές καινοτομίες που αποσκοπούν στην καταστροφή, προωθούνται εν πολλοίς κατά προτεραιότητα, έναντι αυτών που αποσκοπούν στη δημιουργία, στην ικανοποίηση των βαθύτερων πραγματικών αναγκών, πρωτίστως εκείνων που υποφέρουν από την εκμετάλλευση, αλλά και της προοπτικά ενιαίας ανθρωπότητας.
Επιπλέον κίνητρα για τη στρατιωτικοποίηση της επιστήμης δημιουργεί ή αύξουσα ένταξη της επιστήμης στα σύγχρονα οπλικά συστήματα και η ταχεία ηθική παλαίωσή τους. Σε αυτή την κατεύθυνση προετοιμάζεται συστηματικά το έδαφος και μέσω του υποδουλωτικού καταμερισμού της εργασίας που κυριαρχεί εντός της επιστημονικής και τεχνολογικής δραστηριότητας επί κεφαλαιοκρατίας. Εδώ επικρατεί η υπερειδίκευση, ο κατακερματισμός της γνώσης με αγοραία χρησιμοθηρικά κριτήρια και ο συνακόλουθος ερευνητικός μινιμαλισμός. Η κατάσταση αυτή παρέχει αρκετή ευχέρεια και άνεση για την απομόνωση κατά το δοκούν επιμέρους αντικειμένων, σχέσεων, παραγόντων κ.ο.κ. του επιστητού, γεγονός που εξουδετερώνει κοσμοθεωρητικούς, θεωρητικούς, μεθοδολογικούς αλλά και δεοντολογικούς ενδοιασμούς για την αποσπασματική, εργαλειακή και χρησιμοθηρική προσέγγιση πληθώρας τεχνικών εφαρμογών.
Η θέση και ο ρόλος του επιστήμονα αλλάζει άρδην, γεγονός που οδηγεί στη διαμόρφωση μίας ιδιότυπης τεχνοκρατικής «συντεχνιακής συνείδησης». Πέρα από κάθε έννοια επιστημονικής δεοντολογίας και ανθρωπισμού, κάποιοι επιστήμονες γίνονται (ή ευελπιστούν να γίνουν) σύμβουλοι διοικητικών, πολιτικών και στρατιωτικών φορέων, αξιολογητές και τιμητές των πάντων, εμπλέκονται (ή φιλοδοξούν να εμπλακούν) σε θεσμούς παρά την εξουσία. Βαθμηδόν αποκτούν κατά κανόνα τον ίδιο τρόπο θεώρησης των πραγμάτων και τις ίδιες απόψεις με αυτές της εξουσίας που υπηρετούν. Η επιδίωξη αυτής της κατηγορίας επιστημόνων-προγραμματοθήρων να αναρριχηθούν σε «ανώτερα κλιμάκια», είτε να διατηρήσουν τη θέση τους σε αυτά, να αισθάνονται μέλη μίας ελίτ, δημιουργεί ένα κλίμα πλήρους αρμονίας μεταξύ επιστημόνων, πολιτικών, πολιτειακών και στρατιωτικών αρχών.
Οι πρακτικές αυτές κλιμακώνονται με περαιτέρω κινήσεις άμεσης ή έμμεσης (μέσω κρατικής ρύθμισης) υπαγωγής της επιστήμης και της τεχνολογίας στο κεφάλαιο, με άγοντα το ρόλο του Στρατιωτικού Βιομηχανικού Συμπλέγματος (αυτού του κρατικοδίαιτου μονοπωλιακού κεφαλαίου, με την τεράστια ισχύ και τις προσβάσεις, με εγκάθετα στελέχη σε όλα τα κλιμάκια της εξουσίας, της επιστήμης, της βιομηχανίας θεάματος - ακροάματος και των Μ.Μ.Ε.).
Μεταξύ των επιστημόνων γνώρισε ιδιαίτερη διάδοση και εδραιώθηκε μια ιδιαίτερα αμοραλιστική στάση, κατά την οποία δεν έχει ιδιαίτερη σημασία η πηγή της χρηματοδότησης (ιδιωτικό κεφάλαιο, κρατικός προϋπολογισμός, αμυντικά κονδύλια κ.ο.κ.). Το όλο πρόβλημα ανάγεται σε τεχνικό-διαχειριστικό (αφορά π.χ. τη σύνταξη κατάλληλων για έγκριση από τα αρμόδια όργανα τεχνικών δελτίων…), δεδομένης μάλιστα και της εξασφάλισης μίας σχετικής εισοδηματικής σταθερότητας μέσω της πρόσδεσης σε προγράμματα αμυντικού προορισμού, σε ένα ασταθές οικονομικό περιβάλλον. Αρκεί να «τρέχουν» τα ερευνητικά προγράμματα, να συντελούν στην εξέλιξη, αξιολόγηση και σταδιοδρομία των επιστημόνων (με δημοσιεύσεις, εμπλουτισμό των βιογραφικών σημειωμάτων με «προσόντα» και προϋπηρεσίες, κ.ο.κ.) και να προσφέρουν επιπλέον έσοδα.
Παράλληλα με αυτή την «ακαδημαϊκή» ανωτερότητα αυτού του τύπου επιστημόνων … ατροφούν και οι ηθικοί ενδοιασμοί αναφορικά με τους σκοπούς, τα πεδία εφαρμογών, τα όρια, τους όρους και τις πιθανές χρήσεις του έργου τους. Άλλωστε, κατά τα κυρίαρχα θετικιστικά-τεχνοκρατικά πρότυπα του αντικειμενισμού, ο επιστήμονας οφείλει να είναι κοινωνικά, ιδεολογικά, αξιολογικά κ.ο.κ. ουδέτερος και αμερόληπτος…Εάν μάλιστα προσθέσουμε και το μεταμοντέρνο πάθος για «αποδόμηση», η ίδια η αρχή της ανιδιοτελούς αναζήτησης της αλήθειας δεν έχει πλέον θέση στο πανεπιστήμιο. Αλλά σε κάθε περίπτωση υπάρχουν και τα τρέχοντα ιδεολογήματα που επενδύουν παρόμοια εγχειρήματα με πατριωτικό φωτοστέφανο: λόγοι «εθνικού συμφέροντος», «εθνική ασφάλεια», «στρατιωτική υπεροχή εν ονόματι της ειρήνης», «κομμουνιστικός κίνδυνος», «αυτοκρατορία του κακού», «διεθνής τρομοκρατία», κ.ο.κ.
Ο γαλουχημένος σε αυτό το πνεύμα επιστήμονας, ελίσσεται με περισσή ευελιξία σε διοικητικά κ.λπ. όργανα και διαδρόμους της εξουσίας. Οι έρευνες που αφορούν τις ροές στελεχιακού δυναμικού μεταξύ πανεπιστημίων (με πρωτοπόρο το Μ.Ι.Τ. κ.ά.), αμυντικής βιομηχανίας και Υπουργείου Άμυνας και τη θεσμικά αναπαραγόμενη διαπλοκή αυτού του κυκλώματος, είναι εντυπωσιακές.
Τέτοιου τύπου επιστήμονας δεν θα διστάσει να συμμετάσχει και στα πλέον απίθανα προγράμματα, όπως εκείνο που περιελάμβανε την έρευνα της σύνθεσης του αίματος διαφόρων πληθυσμών του πλανήτη, για τον εντοπισμό των δυνατοτήτων επιλεκτικής προσβολής ολόκληρων λαών με βακτηριολογικά όπλα. Το ήθος του δεν τον εμποδίζει να λειτουργεί ως σύμβουλος του Πενταγώνου κατά τον πόλεμο στο Βιετνάμ, όπως ο διαπρεπής φυσικός Gell-Mann.
Έχει προκαλέσει μεγάλη εντύπωση ο «ακαδημαϊκός» κυνισμός του Φέρμι, ενός από τους σημαντικούς συντελεστές της ατομικής βόμβας, ο οποίος, απαντώντας στους ενδοιασμούς που εξέφραζαν συνάδελφοί του μετά την έκρηξη και τις επιπτώσεις της στην Ιαπωνία, αναφώνησε: «Ναι, αλλά τι ωραίο πείραμα!». Ωστόσο, ευτυχώς για την ανθρωπότητα, υπάρχουν και επιστήμονες άλλου τύπου, με αξιοπρέπεια, συνείδηση και μαχητική στάση ζωής (βλ. π.χ. Διακήρυξη του Pugwash, Τουπαδάκης Α.).
Η εμπλοκή ερευνητών (και του Πολυτεχνείου Κρήτης) σε τέτοιου είδους δραστηριότητες, θα πρέπει να μας προβληματίσει σοβαρά, σε μια εποχή που η επιχειρούμενη από τις αρχές αντιμεταρρύθμιση στο Πανεπιστήμιο δημιουργεί φυτώρια αντιεπιστημονικών και αντιανθρωπιστικών πρακτικών.
Εδώ εγείρονται ζητήματα ηθικής τάξεως, επιστημονικής δεοντολογίας, αλλά και θεσμικού χαρακτήρα.
Ο σύλλογος Μελών Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού, οι σύλλογοι εργαζομένων, φοιτητών αλλά και τα συλλογικά όργανα Διοίκησης του Ιδρύματος οφείλουν να αναδείξουν με υπευθυνότητα το πρόβλημα σε όλες του τις διαστάσεις και να λάβουν μέτρα.
Δεδομένου ότι βασικοί σκοποί του Συλλόγου είναι μεταξύ άλλων (άρθρο 2): «α. Η προώθηση του εκδημοκρατισμού των ΑΕΙ και η μελέτη και η συμβολή στην επίλυση των προβλημάτων της Ανώτατης Παιδείας. β. Η άνοδος του επιπέδου σπουδών και της έρευνας που πραγματοποιείται στο Πολυτεχνείο Κρήτης και ο προσανατολισμός τους προς τις ανάγκες μιας ανεξάρτητης και αυτοδύναμης επιστημονικής, τεχνολογικής, οικονομικής και πολιτιστικής ανάπτυξης της χώρας. γ. Η σύνδεση του Πολυτεχνείου Κρήτης με τον κοινωνικό του περίγυρο και η συμβολή του στη μελέτη και επίλυση προβλημάτων της περιοχής. δ. Η κατοχύρωση και προβολή του επιστημονικού έργου των μελών του καθώς και η διεκδίκηση της επίλυσης όλων των θεμάτων που έχουν σχέση με την επιστημονική τους εξέλιξη…στ. Η προάσπιση του Πανεπιστημιακού ασύλου και των ακαδημαϊκών ελευθεριών. ζ. Η ενεργή και υπεύθυνη τοποθέτηση απέναντι στα εθνικά κοινωνικά και λαϊκά προβλήματα», η συμμετοχή Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού σε παρόμοια προγράμματα συνιστά κατάφορη παραβίαση των αρχών επιστημονικής δεοντολογίας και του Καταστατικού του συλλόγου μας. Υπενθυμίζω ότι: «Μέλη του Συλλόγου που παραβιάζουν τις διατάξεις του Καταστατικού και τις αποφάσεις των νομίμων οργάνων του … διαγράφονται με απόφαση της Γ.Σ. ύστερα από εισήγηση του Δ.Σ.»(άρθρο 8,3).
Το Δ.Σ. του Συλλόγου μελών Διδακτικού και Επιστημονικού Προσωπικού, δεδομένης της σοβαρότητας και του κατεπείγοντος του θέματος, οφείλει βάσει του καταστατικού να συγκαλέσει Έκτακτη Γενική Συνέλευση με αυτό το θέμα.
Η αδιαφάνεια που καλύπτει αυτές τις δραστηριότητες, εγείρει μείζον θεσμικό-διοικητικό ζήτημα δημοσίου ελέγχου, πανεπιστημιακού ασύλου και αυτοδιοίκησης. Συνάδουν άραγε τα παραπάνω με την «προάσπιση του Πανεπιστημιακού ασύλου και των ακαδημαϊκών ελευθεριών»; Ποιοι είναι αυτοί που αποφασίζουν εν κρυπτώ και παραβύστω την προώθηση παρόμοιων προγραμμάτων, υπό ποίους όρους, και υπό τη ευθύνη ποίου θεσμικού οργάνου; Επιτρέπεται να μαθαίνουμε για όλα αυτά εκ των υστέρων από τον τύπο, λόγω της όποιας οίησης κάποιου εμπλεκόμενου ιδιώτη-επιχειρηματία;
Οι υπεύθυνοι αυτών των χειρισμών, οφείλουν να λογοδοτήσουν στα αρμόδια όργανα και δημόσια. Οφείλουμε να διεκδικήσουμε θεσμικά πλήρη διαφάνεια και έλεγχο επί όλων των ερευνητικών προγραμμάτων και των οικονομικών τους.
Η επιστήμη, η τεχνολογία και το Πανεπιστήμιο δεν μπορούν να λειτουργούν ως θεσμοί υπεράνω κριτικής και κοινωνικού ελέγχου, χωρίς σαφή προσδιορισμό των ορίων και των όρων ανάπτυξής τους, διότι κατ’ αυτό τον τρόπο, από καθολικές δημιουργικές δυνάμεις της ανθρωπότητας, μετατρέπονται σε δυνάμεις διαφθοράς και καταστροφής.
Η όποια σιωπή και συγκάλυψη, συνιστά συνενοχή στο ανοσιούργημα.

Με τιμή Δημήτρης Πατέλης
Επίκουρος καθηγητής
Ταμίας του Συλλόγου μελών Διδακτικού και Επιστημονικού Προσωπικού του Πολυτεχνείου Κρήτης

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ- Στο στόχαστρο η υποχρεωτική εκπαίδευση

Το «έξυπνο», «βιοκλιματικό», «οικολογικό» σχολείο - ή όπως αλλιώς θέλει να το βαφτίσει το υπουργείο Παιδείας - ήρθε πρόσφατα στην επικαιρότητα, για να δημιουργήσει φρούδες ελπίδες σε γονείς και μαθητές περί βελτίωσης του σχολικού περιβάλλοντος και των υποδομών της εκπαίδευσης. Ο υπουργός Παιδείας, Ε. Στυλιανίδης, ανακοίνωσε ότι εξασφάλισε χρηματοδότηση για παρεμβάσεις σε 1.233 σχολικά κτίρια ανά τη χώρα, αφήνοντας ανοιχτό το αν θα γίνουν με τη μέθοδο των Συμπράξεων Δημόσιου - Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ). Με κάθε τρόπο, πάντως, οι εξαγγελίες για τις «βιοκλιματικές», «οικολογικές» παρεμβάσεις στα σχολεία ανοίγουν την όρεξη των ιδιωτών για κερδοσκοπία και προμηνύουν ...μεγάλες μπίζνες.
Ακόμα δεν έχει απαντήσει το υπουργείο Παιδείας για το ποιος θα είναι ο ρόλος των ιδιωτών που θα «εκμεταλλεύονται» τα σχολεία αφού τα φτιάξουν με τη μέθοδο των ΣΔΙΤ. Είναι σίγουρο, όμως, ότι όταν ανοίγουν οι πόρτες των σχολείων στις επιχειρήσεις, αυτές δεν κοιτούν μόνο πώς θα διαφημιστούν για ένα άμεσο οικονομικό κέρδος, αλλά ενδιαφέρονται να ελέγξουν την εκπαίδευση, να έχουν άμεση παρέμβαση στο περιεχόμενό της.
«Μπολόνια»... για την υποχρεωτική εκπαίδευση
Και σ' αυτό τον τομέα, στο περιεχόμενο της εκπαίδευσης, η παρέμβαση του κεφαλαίου είναι διαρκής, έντονη και συντονισμένη. Σε επίπεδο ΕΕ αρχίζει αυτή την περίοδο μια συζήτηση για την υποχρεωτική εκπαίδευση, κάτω από τον τίτλο «Σχολεία για τον 21ο αιώνα», με στόχο - όπως φαίνεται - να καταλήξει σε ένα συνολικό πλαίσιο αναδιαρθρώσεων, αντίστοιχων αυτών που υπαγορεύει η διαδικασία της Μπολόνια για την ανώτατη εκπαίδευση.
Στη συζήτηση μετέχει φυσικά και η ελληνική κυβέρνηση, που - ας μην ξεχνάμε - έχει ήδη έτοιμο στα συρτάρια της ένα πόρισμα του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας (ΕΣΥΠ) για αναδιαρθρώσεις σε Γυμνάσια - Λύκεια, κατ' αναλογία προς το πόρισμα που αποτέλεσε τη βάση για τον αντιδραστικό νόμο - πλαίσιο περί ανώτατης εκπαίδευσης.
Σε αυτή τη φάση, ο «μπούσουλας» για τη διαβούλευση στην ΕΕ είναι το έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Κομισιόν με τίτλο «Σχολεία για τον 21ο αιώνα» (SEC(2007)1009), που «ανοίγει» τη συζήτηση θέτοντας 8 ερωτήματα.
Το «τι» θέλουν να κάνουν με τα σχολεία, το έχουν ξεκάθαρο, δεδομένο. Τα ερωτήματα και η διαβούλευση έχουν να κάνουν με το «πώς» θα το κάνουν. Θα «βάλουν κάτω», δηλαδή, τα μέτρα και τις ρυθμίσεις που έχουν περάσει σε εθνικό επίπεδο στα διάφορα κράτη - μέλη, για να επιλέξουν τα πιο αποτελεσματικά.
Οπου «αποτελεσματικά» σημαίνει να καθιστούν την εκπαίδευση πιο ανταγωνιστική, να την υποτάσσουν στις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου. Γι' αυτό το κείμενο μιλάει για «σημασία της εκπαίδευσης και της κατάρτισης στο πλαίσιο της στρατηγικής της Λισαβόνας (...) για τη μακροπρόθεσμη ανταγωνιστικότητα της Ευρωπαϊκής Ενωσης».
Να η απάντηση στο «τι» θέλουν: «Ανταγωνιστικότητα» των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, διαιώνιση των κερδών και συνολικά του συστήματος. Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει παρά με τη διαιώνιση και την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Ετσι, ακόμα κι αν κάποια από τα σημεία του κειμένου της ΕΕ μοιάζουν να οδηγούν σε «βελτιώσεις», διαβάζοντας κάτω από τις εύηχες λέξεις συναντούμε πάντα τον ίδιο στόχο, τις απάνθρωπες επιδιώξεις του καπιταλισμού.
Εκπαιδευμένοι να υπηρετούν το κεφάλαιο
«Πώς μπορούν να οργανωθούν τα σχολεία έτσι ώστε να παρέχουν σε όλους τους μαθητές το πλήρες φάσμα των βασικών ικανοτήτων;», «Με ποιον τρόπο μπορούν τα σχολεία να εφοδιάζουν τους νέους ανθρώπους με ικανότητες και κίνητρα για μάθηση εφ' όρου ζωής;», «Πώς μπορούν να συμβάλουν τα σχολικά συστήματα στην υποστήριξη της μακροπρόθεσμης διατηρήσιμης οικονομικής ανάπτυξης στην Ευρώπη;».
Τα τρία πρώτα ερωτήματα της διαβούλευσης υπαγορεύουν το στόχο («οικονομική ανάπτυξη», διάβαζε καπιταλιστική ανάπτυξη) και το περιεχόμενο των αναδιαρθρώσεων για τα σχολεία.
Δε μιλούμε για ολόπλευρη και ολοκληρωμένη βασική εκπαίδευση και μόρφωση, αλλά για ένα «πακέτο» γνωστικών και κοινωνικών δεξιοτήτων: «"Παραδοσιακές" ικανότητες, όπως είναι η γνώση της μητρικής γλώσσας, η γνώση ξένων γλωσσών, οι βασικές ικανότητες στα μαθηματικά και στις φυσικές επιστήμες και η ψηφιακή ικανότητα, αλλά και εγκάρσιες ικανότητες, όπως το "μαθαίνω πώς να μαθαίνω", η κοινωνική ικανότητα και η ικανότητα άσκησης της ιδιότητας του πολίτη, η ανάληψη πρωτοβουλίας, η επιχειρηματικότητα και η πολιτισμική ευαισθησία και έκφραση».
Το μίνιμουμ γνωστικών δεξιοτήτων, οι οποίες περιλαμβάνονται στο πακέτο, αφορά στις ανάγκες στοιχειώδους επικοινωνίας και χειρισμού των μέσων παραγωγής που στηρίζονται στη σύγχρονη τεχνολογία. Το κεφάλαιο δεν έχει ανάγκη από εργαζόμενους με περισσότερες γνώσεις. Του αρκούν αυτά τα στοιχειώδη.
Οσο για τις «εγκάρσιες» ικανότητες, είναι αυτές που ετοιμάζουν τους αυριανούς «απασχολήσιμους», που θα κάνουν δική τους υπόθεση το πώς θα είναι πιο ανταγωνιστικοί (δηλαδή, πώς θα τους εκμεταλλεύονται περισσότερο οι εργοδότες τους) και έτοιμοι να υπερασπιστούν πολύπλευρα αυτό το σύστημα της εκμετάλλευσης.
Οι μαθητές θα διδάσκονται ότι η όποια εκπαίδευση (και στη συνέχεια η όποια «δυνατότητα» ή «ευκαιρία» εργασίας) είναι ατομική, δική τους υπόθεση κι όχι κρατική ευθύνη. Θα μάθουν να κατηγορούν τον εαυτό τους για όλα τα αδιέξοδα του συστήματος.
Σ' αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η «μαθητοκεντρική δραστηριότητα, στην οποία ο μαθητής και ο δάσκαλος (...) συνοικοδομούν (...) γνώση». Ετσι γίνεται «αχταρμάς» το παιδικό μυαλό, αφού ακόμα και στα μαθηματικά, που «ένα κι ένα κάνουν δύο», ο κάθε μαθητής καταλήγει να ...«συνοικοδομεί» άλλο αποτέλεσμα!


Διαφοροποιημένη, εξατομικευμένη εκπαίδευση

«Πώς μπορούν τα σχολικά συστήματα να καλύψουν την ανάγκη προώθησης της ισότητας, να ανταποκριθούν στην πολιτισμική πολυμορφία και να μειώσουν την πρόωρη εγκατάλειψη του σχολείου;», «Εάν ο στόχος των σχολείων είναι να ανταποκρίνονται στις επιμέρους μαθησιακές ανάγκες του κάθε μαθητή, πώς θα πρέπει να διαμορφωθούν τα προγράμματα, η σχολική οργάνωση και οι ρόλοι των εκπαιδευτικών;», «Πώς μπορούν οι σχολικές κοινότητες να προετοιμάσουν τους νέους ανθρώπους να γίνουν υπεύθυνοι και να τους εμφυσήσουν θεμελιώδεις αξίες όπως η ειρήνη και η ανοχή της διαφορετικότητας;», λένε τα επόμενα ερωτήματα του κειμένου.
Τα προβλήματα που γεννά ο καπιταλισμός (φτώχεια, μετανάστευση, κ.ά.) προκαλούν και μάζες εξαθλιωμένων παιδιών που μένουν μακριά από την εκπαίδευση ή κάποια στιγμή την εγκαταλείπουν. Αυτό είναι πρόβλημα για το σύστημα, όχι με ανθρωπιστικούς όρους, αλλά γιατί θέλει οι πάντες να αποτελούν διαθέσιμη εργατική δύναμη, έτοιμη για ξεζούμισμα. Ετσι, βάζει στόχο τη μείωση της πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου (όπου πρόωρη σημαίνει πριν τα 13 χρόνια!) ώστε να είναι περισσότεροι αυτοί που θα αποκτούν το μίνιμουμ των προαναφερθεισών χρηστικών δεξιοτήτων.
Για να μπορούν να εντάσσονται μετανάστες, μειονοτικοί, φτωχοί, κ.ο.κ., στο σχολείο, αυτό θα λειτουργεί με διαφορετικές ταχύτητες, θα εκπονεί διαφορετικά προγράμματα για τον καθένα. Με αυτό το σκεπτικό η ΕΕ υπαγορεύει την εξατομικευμένη εκπαίδευση, που εξ ορισμού ακυρώνει κάθε έννοια εκπαιδευτικής ισότητας.
Ταυτόχρονα, ο φτωχός, ο μετανάστης, το παιδί με ειδικές ανάγκες... θα είναι αύριο ένα «εργαλείο» της εκάστοτε επιχείρησης. Για να είναι συμβατά μαζί του και τα υπόλοιπα «εργαλεία» της επιχείρησης, θα πρέπει από το σχολείο να έχουν μάθει να συνυπάρχουν, να δουλεύουν μαζί ως ομάδα για την «ανταγωνιστικότητα» της επιχείρησης. Λειτουργώντας δε μ' αυτό τον τρόπο, το σχολείο θα φροντίζει πρώτα απ' όλα την αθώωση του ίδιου του συστήματος που γεννά τη φτώχεια, τους πολέμους, την εξαθλίωση, δίνοντας βάρος στην «ανοχή»... αφού, «τι να κάνουμε, συμβαίνουν κι αυτά»...
Δάσκαλοι - μάνατζερ σε σχολεία - επιχειρήσεις
«Πώς μπορεί να καταρτιστεί και να υποστηριχτεί το εκπαιδευτικό προσωπικό ώστε να αντεπεξέλθει στις προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει;», «Πώς μπορούν οι σχολικές κοινότητες να έχουν την κατάλληλη ηγεσία και τα κίνητρα που χρειάζονται για να επιτύχουν;», «Πώς θα αποκτήσουν την αρμοδιότητα να αποφασίζουν οι ίδιες για το πώς θα αναπτυχθούν ώστε να ανταποκρίνονται στις μεταβαλλόμενες ανάγκες και στα μεταβαλλόμενα αιτήματα;» καταλήγουν τα ερωτήματα.
Δεν αρκεί το στελεχικό δυναμικό της εκπαίδευσης (κάθε τύπου διευθυντές) να ενστερνίζεται το πνεύμα της ΕΕ. Θα πρέπει όλο το έμψυχο δυναμικό (δάσκαλοι και καθηγητές) «να ανταποκριθεί στο αίτημα της εξατομικευμένης μάθησης και να μάθει στους μαθητές πώς να μαθαίνουν αυτόνομα και για όλη τους τη ζωή (...) Αναλαμβάνει ενδεχομένως, επίσης, πρόσθετα καθήκοντα λήψης αποφάσεων ή διοικητικά καθήκοντα, ως συνέπεια της αυξημένης σχολικής αυτονομίας». Ετσι, η ΕΕ αγωνιά για το πώς θα φτιάξει τους καθηγητές - μάνατζερ που χρειάζεται.
Την ίδια στιγμή προτάσσει το «αίτημα συνεργασίας των σχολείων με άλλους φορείς και οργανισμούς» (βλέπε επιχειρήσεις), ενώ λέει πως «υπάρχουν διαφορετικές διαδικασίες που εξασφαλίζουν ότι τα σχολεία λογοδοτούν στις κοινότητες από τις οποίες εξαρτώνται». Δηλαδή, οι επιχειρήσεις και οι χρηματοδότες θα αξιολογούν και θα ελέγχουν το περιεχόμενο της εκπαίδευσης στο σχολείο. Και, φυσικά, το κάθε σχολείο θα κλείνει τις δικές του μπίζνες με τους εκάστοτε φορείς και επιχειρήσεις...


Γιάννα ΣΤΡΕΒΙΝΑ

"Ρ"

Τα θρανία της ανισότητας

ΕΡΕΥΝΑ ΓΣΕΕ: Οι περισσότεροι φοιτητές από εύπορες οικογένειες

Της ΑΝΝΑΣ ΑΝΔΡΙΤΣΑΚΗ

Ενας στους τρεις Ελληνες που αποτελούν τη λεγόμενη «καρδιά των εργαζομένων», τη θεωρούμενη πιο δυναμική κατηγορία πολιτών, ηλικίας 30-40 ετών, έχει φοιτήσει «το πολύ μέχρι το Γυμνάσιο». Αντίθετα, μόλις ένας στους πενήντα διαθέτει μεταπτυχιακό-διδακτορικό.

Στοιχεία-έκπληξη για το μορφωτικό επίπεδό μας, το οποίο, ωστόσο, αποτελεί βασικό όπλο ενάντια στη φτώχεια. Οσο υψηλότερο είναι το μορφωτικό επίπεδο, τόσο μικρότερος ο κίνδυνος της φτώχειας. Ωστόσο, όπως επιβεβαιώνει η αποκαλυπτική έρευνα της ΓΣΕΕ (του Κέντρου Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής), η εκπαίδευση στην Ελλάδα παραμένει ταξική και, επιπλέον, περιφερειακά άνιση. Οι περισσότεροι φοιτητές προέρχονται από εύπορες οικογένειες.

Με άλλα λόγια, αν λάβουμε υπ' όψιν ότι οι δείκτες βελτίωσης του μορφωτικού επιπέδου αποτελούν ένα από τα δύο βασικά κριτήρια της αξιολόγησης των πολιτικών για την καταπολέμηση της φτώχειας (το άλλο είναι η παιδική θνησιμότητα), τότε η Ελλάδα δεν βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση. Να το πούμε αλλιώς: Αν κάποιος από 30-40 ετών είναι εργαζόμενος και έχει λάβει τη στοιχειώδη υποχρεωτική (ή και λιγότερο από αυτήν) εκπαίδευση, τότε οι πιθανότητες αξιοπρεπούς επιβίωσης όλο και λιγοστεύουν, ενώ τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα αν είναι γονέας, ενώ αν πρόκειται για γυναίκα, πρέπει να ανησυχεί. Το ποσοστό κινδύνου οικονομικής επισφάλειας είναι υψηλότερο στις γυναίκες (20,9%), σε σχέση με τους άνδρες (18,3%).

Τα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν από τους ερευνητές του ΚΑΝΕΠ είναι αποκαλυπτικά, ακόμη και για τους ίδιους, που περίμεναν ότι το προαναφερόμενο προφίλ του σύγχρονου Ελληνα ανήκε στο παρελθόν. Εξίσου αποκαλυπτικά, όμως, είναι και τα δεδομένα που προκύπτουν σε ό,τι αφορά τον καθοριστικό ρόλο της εκπαίδευσης στην κοινωνικο-οικονομική ανάπτυξη των πολιτών και της χώρας, αλλά από την άλλη και των ανισοτήτων σ' αυτήν, εξαιτίας της «ανισόρροπης εκπαιδευτικής ανάπτυξης», που βασίζεται σ' ένα σύστημα το οποίο συντηρεί και αναπαράγει «έναν ιδιότυπο ανορθολογισμό, που αγγίζει τα όρια του παραλογισμού». Αυτό τόνισε χθες ο υπεύθυνος των ερευνητικών προγραμμάτων του ΚΑΝΕΠ και παρουσιαστής της έρευνας, Νίκος Παΐζης.

Ανάμεσα στα σημαντικά ευρήματα της έρευνας, εντάσσονται:

- Ο συσχετισμός του κοινωνικού αποκλεισμού στην πρόσβαση σε ΑΕΙ και ΤΕΙ με τους δείκτες οικονομικής και πολιτιστικής ανάπτυξης.

- Η ανάδειξη της γεωγραφίας των ανισοτήτων στην εκπαίδευση.

- Η σύνδεση της σχολικής αναποτελεσματικότητας με τη διαφαινόμενη απαξίωση της γνώσης.

Αναλυτικότερα:

Οι επιπτώσεις του επιπέδου εκπαίδευσης των μελών των νοικοκυριών στη φτώχεια αναδεικνύεται, ανάμεσα σε άλλα, από τα εξής στοιχεία:

- Το 83,7% των φτωχών είναι αναλφάβητοι, έχουν τελειώσει μερικές τάξεις του Δημοτικού, Δημοτικό ή Γυμνάσιο, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για τους μη φτωχούς εκτιμάται στο 47,3%.

- Οι μη φτωχοί που έχουν μεταπτυχιακό είναι 24 φορές περισσότεροι από τους αντίστοιχους φτωχούς.

- Το 54,2% αυτών που δεν έχουν πάει καθόλου σχολείο (αναλφάβητοι) απειλείται από φτώχεια. Το αντίστοιχο ποσοστό για άτομα που έχουν τελειώσει ΑΕΙ μειώνεται δραστικά, στο 4,2%.

Οι «κραυγαλέες» κοινωνικές ανισότητες στον χώρο της Ανώτατης Εκπαίδευσης έχουν πολλές αφετηρίες και διαδρομές. Σύμφωνα με την έρευνα, υπάρχουν:

- Περιοχές με χαμηλό δείκτη ευημερίας, αλλά χαμηλό δείκτη πρόσβασης στα ΑΕΙ. Σε Ροδόπη και Ξάνθη, το 52% έχουν πάρει υποχρεωτική μόρφωση, ενώ στην Ευρυτανία το 42,94%.

- Περιοχές με υψηλό δείκτη ευημερίας και υψηλό δείκτη πρόσβασης. Χαρακτηριστικές είναι οι Αθήνα (29,16% είναι πτυχιούχοι ΑΕΙ), Θεσσαλονίκη (29,12%), Ιωάννινα (30,09%), Χίος (26,16%) και Χανιά.

- Περιοχές με αντιθέσεις. Αλλες με χαμηλό δείκτη ευημερίας και υψηλό δείκτη πρόσβασης, όπως οι Σέρρες και η Καρδίτσα, αλλά και αντίθετα, δηλαδή με υψηλούς οικονομικούς δείκτες, αλλά χαμηλούς εκπαιδευτικούς δείκτες.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της κατηγορίας αποτελούν οι τουριστικές περιοχές (Ζάκυνθος, Κυκλάδες), όπου διαπιστώνεται απαξίωση της γνώσης, αλλά και άλλες περιοχές, όπως ο Νομός Ρεθύμνου -και ειδικά στα ορεινά. Το 40% των κατοίκων έχουν λάβει υποχρεωτική μόρφωση, ενώ το 25% μόνο του Δημοτικού. Εδώ και χρόνια παρατηρείται το φαινόμενο της σχολικής διαρροής. Η περιοχή, όμως, ευημερεί. Η ευκολία πλουτισμού, τα προϊόντα παραοικονομίας και φοροδιαφυγής -που τώρα διερευνώνται, με αφορμή τα επεισόδια στα Ζωνιανά- ήταν και παραμένουν λόγοι απαξίωσης του σχολείου ως εργαλείου κοινωνικής καταξίωσης.

Το ότι υπάρχουν εκπαιδευτικές ανισότητες δεν αποτελεί είδηση, λένε οι ερευνητές της ΓΣΣΕ. Το ότι όμως η εθνική εκπαιδευτική πολιτική αδικεί κατάφωρα τις περιοχές που μειονεκτούν, δεν έχει αναδειχθεί.

- Ο πολιτικός σχεδιασμός είναι αποκλειστικά κεντρικός και εξειδικεύεται με τον αυτό τρόπο στις περιφέρειες.

- Το -κοινωνικά και συνταγματικά- κεκτημένο της δωρεάν Παιδείας αφενός βάλλεται, αφετέρου δεν επαρκεί για να υπάρξει ουσιαστική ισότητα ευκαιριών στην πρόσβαση στην Ανώτατη Εκπαίδευση.

Οι φοιτητές εξακολουθούν στην πλειονότητά τους να προέρχονται από εύπορες οικογένειες, ενώ ο αριθμός αυτών που προέρχονται από τα πολυπληθέστερα λαϊκά στρώματα είναι αναλογικά εξαιρετικά χαμηλός. Και αυτή η δυσαναλογία, αντί να μειώνεται, εντείνεται.

- Και από την άλλη, εξακολουθούμε να δίνουμε τεράστια ποσά στην παραπαιδεία. Τα ελληνικά νοικοκυριά έδωσαν τη χρονιά 2004-2005 4.371.300.000 ευρώ.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 25/01/2008

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΚΑΛΕΣΜΑ στα ΓΙΑΝΝΕΝΑ

Α

Σε ένα πολιτικό σκηνικό που σκιαγραφείται από την επίθεση στα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα, σε ένα φόντο πολιτικών και παρά-πολιτικών «σκανδάλων», η προώθηση των αντί - εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων συνεχίζεται.

Παρά την καθολική αντίθεση φοιτητικών συλλόγων, δασκάλων, καθηγητών, αλλά και της κοινωνίας συνολικά η κυβέρνηση της Ν.Δ. προχώρησε με τη βία στη ψήφιση του νέου Νόμου-Πλαίσιο. Πιο συγκεκριμένα στο Παν/μίο Ιωαννίνων παρατηρούμε την εφαρμογή πτυχών του νέου νόμου, καθώς και της αντί – εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης συνολικά, μέσω:

· Της παραπομπής σε Ένορκη Διοικητική Εξέταση μελών ΔΕΠ, τα οποία εξέφρασαν δημόσια αντιθετικές απόψεις σε σχέση με τις Πρυτανικές Αρχές, εντείνοντας το κλίμα πειθάρχησης και τρομοκράτησης κάθε φωνής αντίστασης.

· Του Τεχνολογικού «Πάρκου», το οποίο αποτελεί «Ανώνυμη Εταιρία», χρηματοδοτείται όμως από το Πανεπιστήμιο, τη στιγμή που δεν καλύπτονται ούτε στο ελάχιστο βασικές ανάγκες των σχολών και των φοιτητών.

· Του διορισμού εταιρίας security στο Νιάρχειο, το οποίο καταστρατηγεί το Παν/κό Άσυλο και ευθυγραμμίζεται πλήρως με τις επιλογές και τις κατευθύνσεις της κυβερνητικής πολιτικής.

Ο «κομιστής» της κυβερνητικής πολιτικής και υπουργός παιδείας Στυλιανίδης έρχεται στα Γιάννενα, όχι για να συναντηθεί με τον πρύτανη Γεροθανάση στα πλαίσια μιας εθιμοτυπικής επίσκεψης. Αντίθετα θα είναι στην πόλη και θα συναντηθεί με τις Πρυτανικές Αρχές για να τις συγχαρεί και να τις επιβραβεύσει για την πρόοδο που έχουν επιτελέσει στην εφαρμογή των αντί – εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων. Στη συνέχεια σκοπός της συνάντησης είναι ο από κοινού σχεδιασμός και η περαιτέρω προώθηση και άλλων πτυχών της αναδιάρθρωσης (managers, συγγράμματα, Αξιολόγηση, μεταπτυχιακά κτλ..)

Το φοιτητικό κίνημα που από καιρό έχει διατυπώσει τις ξεκάθαρες αντιθέσεις του στις επιχειρούμενες αλλαγές, καλείται να ματαιώσει την «συνάντηση κορυφής» με δυναμικό και μαζικό τρόπο, στην κατεύθυνση του μπλοκαρίσματος των νέων μέτρων, των αντί-εκπαιδευτικών νόμων, της επιχειρούμενης πειθάρχησης.

Παλεύουμε για:

§ Δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση για όλους χωρίς ταξικούς, οικονομικούς, ρατσιστικούς και εξεταστικούς φραγμούς – Δωρεάν σίτιση – στέγαση – συγγράμματα - συγκοινωνίες για όλους - Αύξηση των δαπανών για όλες τις φοιτητικές και κοινωνικές ανάγκες. Όχι στην υποταγή της εκπαίδευσης στους νόμους της αγοράς και στις ανάγκες των επιχειρήσεων. Δωρεάν σίτιση, στέγαση, συγγράμματα, συγκοινωνίες κλπ.

§ Όχι στην επιχειρηματική λειτουργία των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ.

§ Κάτω τα χέρια από το άσυλο. Υπεράσπιση και διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των συνδικαλιστικών ελευθεριών. Όχι στον περιορισμό των διαδηλώσεων – Κάτω η κρατική καταστολή.

Καλούμε σε:

Πορεία την Πέμπτη 24/1, ώρα 16:00 στην Νομαρχία με προορισμό το ξενοδοχείο Du Lac.

ΑΡιστερή ΕΝότητα (Συμμετέχουν Δ.Α.Ρ.Α.Σ. ,Αριστερά Σχήματα) σχήματα της Ε.Α.Α.Κ. - ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗ ΠΑΛΗ Ενωτικές Πρωτοβουλίες Ε.Α.Α.Κ.- Πρ. ΓΕΝΟΒΑ,

Αυτόνομοι φοιτητές/τριες

Στους δρόμους για κολέγια

Της ΑΝΝΑΣ ΑΝΔΡΙΤΣΑΚΗ


ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΑΕΙ και ΤΕΙ πραγματοποιούν διαδοχικές απεργίες προδιαγράφοντας μια ταραχώδη εξεταστική

Μπαρούτι αρχίζει να μυρίζει στον ευρύτερο χώρο της εκπαίδευσης. Καθηγητές σε ΑΕΙ και ΤΕΙ πραγματοποιούν διαδοχικές απεργίες, από την 1η Φεβρουαρίου, προδιαγράφοντας, έτσι, μια ταραχώδη εξεταστική, φοιτητές συντονίζονται για δυναμικές κινητοποιήσεις, ενώ οι συναντήσεις, σήμερα και αύριο, καθηγητών μέσης εκπαίδευσης και δασκάλων με τον υπουργό Παιδείας θα καθορίσουν(;) τη στάση του κλάδου.

Δύο 24ωρες αποφάσισε η ΠΟΣΔΕΠ, την 1η και 13η Φεβρουαρίου, ενώ σχεδιάζουν εκστρατεία δράσης και ενημέρωσης

«Αιτία πολέμου» χαρακτηρίζουν πλέον οι πανεπιστημιακοί «οποιαδήποτε προσπάθεια αναγνώρισης των ΚΕΣ», προαναγγέλλοντας, έτσι, τις εκρηκτικές συνθήκες αναμονής και υποδοχής των παρεμβάσεων Στυλιανίδη στο χώρο (δημιουργία θεσμικού πλαισίου, εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας για την αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων αποφοίτων Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών κ.ά.). Προχθές, η ΠΟΣΔΕΠ αποφάσισε την πραγματοποίηση δύο 24ωρων απεργιών, την 1η αλλά και στις 13 Φεβρουαρίου, ημέρα πανεργατικής κινητοποίησης, ενώ σχεδιάζουν εκστρατεία δράσης και ενημέρωσης, ειδικά για «την αξία των πτυχίων και των επαγγελματικών δικαιωμάτων», με την ίδια δυναμική της περιόδου «αγώνων για το 16», όπως δηλώνουν χαρακτηριστικά στελέχη της Ομοσπονδίας.

Στις 13 Φεβρουαρίου δυναμικό αγωνιστικό «παρών» αναμένεται να δώσουν και οι φοιτητές αλλά και οι καθηγητές στα ΤΕΙ, οι οποίοι, άλλωστε, άνοιξαν το χορό των απεργιακών δράσεων από τον περασμένο Δεκέμβριο. Ηδη έχουν προγραμματίσει μια 24ωρη και μια 48ωρη στις 5 Φεβρουαρίου και στις 14 και 15 αντιστοίχως, ενώ την αμέσως επόμενη μέρα θα επανεκτιμήσουν την κατάσταση. Δηλώνουν ανυποχώρητοι αν δεν δοθούν οριστικές λύσεις από το ΥΠΕΠΘ.

Το μισθολογικό

Το Ασφαλιστικό, όπως σε όλους τους κλάδους έτσι και σ' αυτόν της εκπαίδευσης αδιακρίτως βαθμίδας, εντάσσεται στα ζητήματα αιχμής, ενώ τα ΚΕΣ είναι αυτά που θα πυροδοτήσουν το κλίμα όταν ο κ. Στυλιανίδης αναπτύξει τις πρωτοβουλίες που έχει εξαγγείλει σχετικά με τη «ρύθμιση του χώρου» αυτού. Τα επιμέρους αιτήματα αφορούν το μισθολογικό (αύξηση αποδοχών και ενσωμάτωση επιδομάτων) και τις δαπάνες για την Παιδεία. Οι πανεπιστημιακοί προσθέτουν το θέμα των συμβασιούχων (407) διδασκόντων και αυτό των «άδικων καταλογισμών στους καθηγητές του Πανεπιστημίου της Κρήτης».

Πριν κλείσει ο μήνας, προαναγγέλλουν, θα επανεκτιμηθεί η κατάσταση και θα ληφθεί η απόφαση «για συνέχιση και πρόγραμμα δράσης».

www.enet.gr

Σπεύδουν Αγγλοι, Γάλλοι και Αμερικάνοι!

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΝΑΝΟΥΡΗ

Χειραψίες, χαμόγελα και μπίζνες. Ο αμερικανός πρέσβης Ντάνιελ Σπέκχαρντ (στη φωτογραφία με τον Κ. Καραμανλή), όπως και ο βρετανός υφυπουργός Εκπαίδευσης Μπιλ Ράμελ (στην πρόσφατη συνάντησή του με τον Ευρ. Στυλιανίδη) δεν κρύβουν την επιθυμία των κυβερνήσεών τους για επιχειρηματικά ανοίγματα στην ελληνική εκπαιδευτική «αγορά».

Σκληρό παζάρι από εκπαιδευτικά λόμπι των ΗΠΑ αλλά και ευρωπαϊκών χωρών, που φτάνει ακόμη και σε διπλωματικό επίπεδο, δέχεται η κυβέρνηση για την αναγνώριση των κολεγίων: Πρέσβεις πάνε κι έρχονται στο υπουργείο Παιδείας, ενώ οι πιέσεις φτάνουν και στο Μαξίμου.

Η οδηγία 36/2005, που πρέπει οσονούπω να ενσωματωθεί στο ελληνικό δίκαιο, αναγνωρίζει επαγγελματικά δικαιώματα στους αποφοίτους των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών (ΚΕΣ) που συνεργάζονται με πανεπιστήμια της Ε.Ε. Ευνοεί κατ' αρχάς τα βρετανικά ιδρύματα που αποτελούν την πλειονότητα των ξένων πανεπιστημίων που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας με το σύστημα της δικαιόχρησης.

*Σε πρόσφατη συνάντηση με τον υφυπουργό Παιδείας της Βρετανίας, Μπιλ Ράμελ, ο Ευρ. Στυλιανίδης ζήτησε «συνεργασία των δύο χωρών ώστε να διασφαλίζεται η ποιότητα των βρετανικών ιδρυμάτων που δημιουργούν παραρτήματα στην Ελλάδα».

Αμερικανοί φίλοι

Η ποιότητα είναι ένα από τα λίγα αναχώματα που ενδέχεται να υψώσει η κυβέρνηση στον κατακλυσμό που φέρνουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση τα φρανσάιζ ιδιωτικά πανεπιστήμια.

*Η Γαλλία, που ανησυχεί για την επικράτηση των Αγγλοσαξόνων στην αγορά, έσπευσε να στείλει τον πρύτανη της Σορβόνης που ανακοίνωσε τη δημιουργία παραρτήματος στην Αθήνα προς υπεράσπιση της γαλλομάθειας. Τα γαλλικά, ωστόσο, πανεπιστήμια διεκδικούν στην πραγματικότητα μικρότερο μερίδιο της «πίτας».

*Στο χορό μπήκαν και τα αμερικανικά κολέγια που σύμφωνα με την οδηγία δεν υποχρεούται η χώρα μας να αναγνωρίσει. Ωστόσο, ο αμερικανός πρέσβης Ντάνιελ Σπέκχαρντ έθεσε το θέμα της αναγνώρισης σε δύο συναντήσεις του με τον έλληνα υπουργό Παιδείας το οποίο θα βρίσκεται στην αντζέντα κατά την επικείμενη επίσκεψη του Ευ. Στυλιανίδη στις ΗΠΑ.

*Θύματα των εξελίξεων θα είναι, σε κάθε περίπτωση, τα περιφερειακά ΑΕΙ και ΤΕΙ, πολλά τμήματα των οποίων δεν εξασφαλίζουν κανένα επαγγελματικό δικαίωμα.

Βρισκόμαστε πολύ κοντά στο παράδοξο να προτιμήσουν εκατοντάδες νέοι την ιδιωτική και αμφίβολης ποιότητας «τριτοβάθμια εκπαίδευση» που παρέχουν τα ΚΕΣ από τη «δωρεάν» παιδεία των δημόσιων πανεπιστημίων και ΤΕΙ επειδή στοιχίζει λιγότερο -το κόστος διαβίωσης σε πόλη μακράν της μόνιμης κατοικίας είναι συχνά μεγαλύτερο από τα δίδακτρα των κολεγίων- και, βεβαίως, επειδή τα πτυχία της μετρούν περισσότερο στην ελεύθερη αγορά εργασίας (εκτός Δημοσίου).

Βλέποντας και κάνοντας

Το υπουργείο Παιδείας, από την πλευρά του, εμφρανίζεται ψύχραιμο χωρίς να δείχνει ότι πιέζεται χρονικά.

«Αναμένουμε τις αποφάσεις του ευρωπαϊκού δικαστηρίου από το σκεπτικό των οποίων θα διαφανούν τα περιθώρια εντός των οποίων θα κινηθούμε», αναφέρουν πηγές του ΥΠΕΠΘ. «Κατόπιν θα ελέγξουμε το σύστημα παρεχόμενης εκπαίδευσης των ΚΕΣ, όσον αφορά στις υποδομές, στο διδακτικό προσωπικό και στο επίπεδο σπουδών, θα μεταθέσουμε αρμοδιότητες του παλιού υπουργείου Εμπορίου στο Παιδείας και θα εναρμονιστούμε πλήρως με την οδηγία χωρίς να υπεισέρχεται το συνταγματικό κώλυμα του άρθρου 16», καταλήγουν.

Ο πρύτανης της Σορβόνης, που σχεδιάζει τη δημιουργία παραρτήματος στην Ελλάδα.

*Πάντως, ο εκτελεστικός νόμος για τη λειτουργία των κολεγίων -που είναι και το ζητούμενο- δεν έχει ακόμη αρχίσει θεσμικά τουλάχιστον να μελετάται. Είναι βέβαιο, όμως, ότι ο υπουργός έχει δεχθεί τις πρώτες εισηγήσεις. Στη νομοπαρασκευαστική επιτροπή πιθανότατα θα συμμετάσχουν πρυτάνεις ΑΕΙ και πρόεδροι ΤΕΙ, όπως έχει δεσμευτεί ο υπουργός Παιδείας. Αυτό, ωστόσο, δεν ανησυχεί καθόλου τους ιδιοκτήτες των ΚΕΣ.

*«Επιθυμούμε τον έλεγχο της πολιτείας επειδή θα δώσει στα ΚΕΣ μεγαλύτερη κοινωνική αποδοχή και θα εμποδίσει επιχειρηματίες άσχετους με την εκπαίδευση να δραστηριοποιηθούν στο χώρο», σημειώνει ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Κολεγίων, Γ. Καρκανιάς. «Τόσα χρόνια δουλεύουμε με παθητικό, στηριζόμενοι οικονομικά από εκπαιδευτικούς ομίλους μεταλυκειακού επιπέδου, προσδοκώντας ότι με την εφαρμογή της οδηγίας οι επιχειρήσεις μας θα γίνουν κερδοφόρες».

Οι προδιαγραφές

Σχετικά με τις προδιαγραφές λειτουργίας των κολεγίων, οι εκπρόσωποί τους δεν θεωρούν ότι θα είναι υπερβολικών απαιτήσεων.

«Κατά πάσα πιθανότητα θα είναι λίγο αυστηρότερες από τις ισχύουσες στα ιδιωτικά ΙΕΚ. Αλλωστε, στα δημόσια πανεπιστήμια σήμερα δεν υπάρχουν καν προδιαγραφές. Στα ΙΕΚ ο αριθμός των σπουδαστών πολλαπλασιαζόμενος επί 1,3 μας δίνει το εμβαδόν της αίθουσας διδασκαλίας. Εάν κάτι τέτοιο ίσχυε σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, τα περισσότερα απ' αυτά θα έκλειναν την επομένη. Αντίθετα, τα Εργαστήρια Ελευθέρων Σπουδών αντέχουν σε αυστηρότερες ρυθμίσεις» υποστηρίζει ο Γ. Καρκανιάς.

«Αντέχουμε ακόμη και αυστηροποίηση των προσόντων του διδακτικού προσωπικού μας. Ο ΔΟΑΤΑΠ (πρώην ΔΙΚΑΤΣΑ) αναγνωρίζει ως ομοταγή με τα πτυχία ελληνικών πανεπιστημίων εκείνα που χορηγούνται από ιδρύματα που το 50% των καθηγητών τους κατέχει διδακτορικό τίτλο. Στα ΤΕΙ κάτι παρόμοιο δεν είναι καν απαραίτητο. Εμείς σήμερα καλύπτουμε τέτοιους όρους», συνεχίζει ο συνομιλητής μας.

*Από την άλλη πλευρά, τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ έχουν θορυβηθεί από τις εξελίξεις. Ηδη τα πανεπιστήμια Αιγαίου και Κρήτης καθώς και το Πολυτεχνείο Κρήτης έχουν συνασπιστεί προκειμένου να αντιμετωπίσουν από κοινού τους κινδύνους που προκαλεί η εφαρμογή της οδηγίας. «Η αξιολόγηση των κολεγίων αναφορικά με τις υποδομές, τα προγράμματα σπουδών και τα προσόντα των διδασκόντων είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να ξεκαθαρίσει το τοπίο» υπογραμμίζει ο πρόεδρος του ΣΑΠΕ-ΕΣΥΠ και της Δ.Ε. του πανεπιστημίου Δυτ. Μακεδονίας, Χρ. Μασσαλάς.

«Η πλειονότητα των κολεγίων παρέχει σπουδές λυκειακού επιπέδου, κι αυτό δεν μπορεί να συνεχίζεται».

ΤΕΙ σε μαρασμό

Το μεγαλύτερο πλήγμα, ωστόσο, θα δεχτούν τα ΤΕΙ που τα δύο χρόνια εφαρμογής του βαθμολογικού ορίου του 10 έχουν απολέσει περισσότερες από 30.000 θέσεις εισακτέων. «Τα ετήσια δίδακτρα των ΚΕΣ δεν ξεπερνούν τις 10.000 ευρώ, τη στιγμή που τα έξοδα διαβίωσης σε μια επαρχιακή πόλη είναι αρκετά περισσότερα. Γιατί να μην προτιμήσει, λοιπόν, ένας νέος τα κολέγια όταν του παρέχουν ειδικότητες αιχμής, με φθηνότερο κόστος και με επαγγελματικά δικαιώματα αντίστοιχα των ΑΕΙ;» αναρρωτιούνται καθηγητές και σπουδαστές των τεχνολογικών ιδρυμάτων.

*Πηγές του ΥΠΕΠΘ θεωρούν ότι η συνταγματική επιταγή του άρθρου 16 δεν εμποδίζει την εναρμόνιση με την κοινοτική οδηγία.

«Σημαντικότερο είναι το ερώτημα που έθεσε το ΣτΕ στο Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων περί του εάν το κοινοτικό δίκαιο υπερισχύει των εθνικών συνταγμάτων. Σε κάθε περίπτωση είναι προτιμότερο να ιδρύσουμε ορισμένα μη κερδοσκοπικά, πανεπιστήμια που θα αποδυναμώσουν το θεσμό των ΚΕΣ και θα φέρουν στη χώρα μας εκπαιδευτικό συνάλλαγμα», επισημαίνουν.

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 13/01/2008

ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ;

ΙΩΑΝΝΙΝΑ www.epirusgate.gr

Γράφει ο/η Περικλής Παππάς

12.01.08

Ο αναβρασμός που επικρατεί το τελευταίο διάστημα στους χώρους του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων δείχνει ότι κάτι σοβαρό συμβαίνει. Ο Πρύτανης δέχεται τα βέλη όχι μόνο από την Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση αλλά και από τον Σύλλογο ΔΕΠ ο οποίος προχωρά και σε κινητοποιήσεις. Πέρα από τον υπόγειο πόλεμο που φαίνεται ότι έχει ξεσπάσει μεταξύ των Πανεπιστημιακών, για λόγους που μάλλον σχετίζονται με τα προγράμματα και το μοίρασμά τους, κανείς δεν θα πρέπει να ξεχνά ότι επί Πρυτανείας Γεροθανάση, ξεκίνησαν, ολοκληρώθηκαν ή είναι σε εξέλιξη πάνω από είκοσι Ένορκες Διοικητικές Εξετάσεις. Η εντολή για την διενέργεια ΕΔΕ φαίνεται ότι αποτελεί την εύκολη λύση για τον σημερινό Πρύτανη και πιθανόν να έχει δίκιο. Μόνο που για ορισμένα τουλάχιστον θέματα, που απασχόλησαν σφόδρα την κοινή γνώμη, καλό θα ήταν να γίνεται γνωστό και το αποτέλεσμα της ΕΔΕ... Από την άλλη, όπως αναφέρουν καλά ενημερωμένες πηγές της Πανεπιστημιακής Κοινότητας, σε ορισμένα τμήματα είναι σε εξέλιξη ένας πρωτοφανής πόλεμος μεταξύ των καθηγητών. Αλληλοκατηγορίες, εντάσεις, και έντονο παρασκήνιο, διαμορφώνουν ένα ζοφερό τοπίο που δεν συνάδει σε Πανεπιστήμιο αριστείας! Οι ευθύνες της Πρυτανικής Αρχής είναι τεράστιες. Και η πρώτη ευθύνη είναι να πει δημόσια την αλήθεια. Αν δηλαδή οι καταγγελίες που διατυπώνονται έχουν βάση και ποια είναι. Διαφορετικά πρέπει να αποκαλύψει τους λόγους και τις αιτίες που γίνονται. Εξάλλου ορισμένα μέλη του Πανεπιστημίου ισχυρίζονται ότι πίσω από πολλά εκ των καταγγελλόμενων, κρύβεται η αντίδραση κάποιων που δεν θέλουν να αλλάξει στο παραμικρό ένα κατεστημένο ετών...

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΙ ΑΝΤΙΔΡΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΡΕΥΝΑΣ

Γράφει ο/η Περικλής Παππάς

08.01.08

Η ανοιχτή επιστολή- ανακοίνωση της παράταξης «Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση» η οποία κυκλοφορεί ως φειγ βολάν στους χώρους του Πανεπιστημίου, πέρα από την επίθεση στο Τεχνολογικό Πάρκο περιέχει ένα ακόμη σημείο, που πρέπει να προβληματίσει το σύνολο της επιστημονικής κοινότητας. Η παράταξη δια της υπογραφής του καθηγητή Βασίλη Τσίκαρη ζητά να μην γίνει το Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογίας, «ενός ακόμη υποψήφιου φορέα υπονόμευσης του Δημόσιου Πανεπιστημίου και καταβόθρας του δημόσιου χρήματος. Τα κονδύλια που προορίζονται για το ΚΕΤΗ να διατεθούν για την βελτίωση της ερευνητικής και εκπαιδευτικής υποδομής του Πανεπιστημίου». Αυτά μεταξύ των άλλων αναφέρονται στην σχετική ανακοίνωση και είναι αρκετά για να καταδείξουν τον υπόγειο και σκληρό πόλεμο μεταξύ των Πανεπιστημιακών για το μοίρασμα των κονδυλίων. Μόνο που το Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογίας είναι πολύ σοβαρή υπόθεση και είναι υπόθεση που αφορά στο σύνολο της Ηπείρου και των φορέων της περιοχής και δεν μπορεί να μετατραπεί σε υπόθεση μιας μικρής ή μεγαλύτερης ομάδας Πανεπιστημιακών. Το Κέντρο Έρευνας θα αποτελέσει μία πραγματική επανάσταση για την περιφέρεια της Ηπείρου, όπως ακριβώς συνέβη πριν από χρόνια στην Κρήτη με την ίδρυση του ΙΤΕ. Αλήθεια υπάρχουν Πανεπιστημιακοί που αμφισβητούν το έργο και την προσφορά του ΙΤΕ; Που εκτιμούν ότι υπονομεύει το δημόσιο Πανεπιστήμιο; Αν υπάρχουν θα θέλαμε πραγματικά να τους μάθουμε!

http://www.epirusgate.gr