Είναι έγκυρες οι "πληροφορίες" μας και δέν χωρούν αμφισβήτηση.!!
Εμπλοκή σημειώθηκε προς το τέλος των εργασιών του 18ου συνεδρίου του ΚΚΕ,όταν ομάδα συνέδρων,απο οργανώσεις της νεολαίας του κόμματος καθώς και συνέδρους των οργανώσεων στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη στο Πέραμα και τους οικοδόμους,παίρνοντας το λόγο επι της διαδικασίας πρότειναν να εκδοθεί απο το σώμα του συνεδρίου, ψήφισμα συμπαράστασης και αλληλεγγύης στους 44 (μέχρι στιγμής) νεκρούς εργάτες που έιχαν τραγικό τέλος σε ένα απο τα ορυχεία της αχανούς σοσιαλιστικής Κίνας. Στην πρόταση ψηφίσματος των συνέδρων για τα θύματα στο ορυχείο της πόλης Γκούτζαο,αναφέρονταν στοιχεία για τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας,τις απαρχαιομένες υποδομές, την έλλειψη μέτρων ασφαλείας και εκπαίδευσης με αποτέλεσμα τα αλλεπάληλα εργατικά ατυχήματα που συμβαίνουν στα ορυχεία της χώρας καθώς και τις αντισοσιαλιστικές μεθόδους αμοιβής και απασχόλησης σε πολλές επιχειρήσεις που ελέγχει το Αδελφό Κόμμα. Οι "πληροφορίες" μας αναφέρουν ότι επικράτησε σχετικός πανικός απο την πλευρά του προεδρείου και χρειάστηκε η παρέμβαση της γραμματέως του κόμματος για να παρακαμφθεί τελικά η πρόταση(με την αποδοχή απο την πλευρά των συνέδρων να εκδοθεί ανακοίνωση απο το ΠΑΜΕ) και να συνεχιστεί η διαδικασία.Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι ενώ εκείνη τη στιγμή βρισκόταν μέλος της αντιπροσωπείας του ΚΚΚίνας στην αίθουσα,αναγκάστηκε να αποχωρήσει επιδεικτικά,(ακολουθούμενο απο τον υπεύθυνο διεθνών σχέσεων του κόμματος)ανεβάζοντας την ένταση και την αμηχανία του προεδρείου.Το επεισόδιο είχε ήδη λήξει όταν εμφανίστηκε ο επικεφαλής της αντιπροσωπείας του ΚΚΚίνας και ο γραμματέας της πρεσβείας της χώρας στην Ελλάδα,για να παρακολουθήσει το κλείσιμο του δεύτερου θέματος που αφορά στις «εκτιμήσεις και τα συμπεράσματα απ' τη σοσιαλιστική οικοδόμηση τον 20ό αιώνα - και την αντίληψη του ΚΚΕ για το σοσιαλισμό».
3 σχόλια:
Το αρθρο ειναι απο την αρχη ως το τελος ψευδες. Τετοια χαλκευση ειδησεων θα ζηλευε και ο Γκαιμπελς.
Το μονο που ισχυει ειναι το εγκληματικο ατυχημα στην Κινα ειναι ασυγχωρητο και πρεπει οι υπευθυνοι να τιμωρηθουν παραδειγματικα (πραγμα που στην Ελλαδα δεν γινεται ουτε κατα διανοια - βλεπε Περαμα).
Ενας συνεδρος
Οι Έξυπνοι κατάλαβαν,οι Βιαστικοί πίστεψαν και οι Φοβιτσιάρηδες κατήγγειλαν.
Σε τούτη την πατρίδα τί γυρεύω,
με μισθοφόρους και πραιτωριανούς,
τη δόξα σου γονατιστός να ζητιανεύω,
και να χτυπώ την πόρτα σου στους ουρανούς.
Σαν ψίχουλα είναι τούτα τα στιχάκια,
από συμπόσια και ξενύχτια ποιητών,
τα ψυθιρίζουν οι χαφιέδες στα σοκάκια,
εκεί που πάω σαν το ψάρι να πιαστώ.
Κινήσαμε για μακρινό ταξίδι
κι η νύχτα φαρμακώνει τα φιλιά
ποιος κόσμος μας κρατάει και ποιο σανίδι
απόψε που δικάζουν τον Πλουμπίδη.
Λύκοι αγκαλιά με τα σκυλιά.
Δέν έγινε λοιπόν καμία...εμπλοκή στο συνέδριο του ΚΚΕ.Όλα πήγαν μιά χαρά.!!Έτσι όπως είχαν προγραμματιστεί.
Βέβαια ακόμη και το αντίθετο να συνέβαινε κανείς δέν θα μπορούσε να το μάθει,όπως και κανένας δέ θα μπορούσε με αξιοπιστία να διαψεύσει την -συμβολική-μας ανάρτηση,αφού η κοινωνική αντιβίωση της ηγεσίας του ΚΚΕ είχε για τα καλά θωρακίσει, όχι μόνο τις πόρτες του συνεδρίου αλλά και τις πρωτοβουλίες των συνέδρων.
Πιστεύουμε ωστόσο ότι πολλοί άνθρωποι που βρίσκονταν στην ίδια αίθουσα με την αντιπροσωπεία του ΚΚΚίνας,ένοιωθαν άβολα.
* Είμαστε σίγουροι ότι στα πρόσωπά τους δέ βλέπουν το μέλλον του Κομμουνισμού,αλλά το ποιό βάρβαρο και απάνθρωπο μοντέλο καπιταλιστικής ανάπτυξης και εκμετάλευσης της εργατικής τάξης της Κίνας,που διασύρει το όραμα του Κομμουνισμού και υπονομεύει τη δυνατότητα της ανατροπής του Καπιταλισμού.
* Είμαστε σίγουροι ότι είναι πολλοί ,που θεωρούν αδιανόητο στις αρχές του 21ου αιώνα να επιχειρείς να δικαιώσεις το μοντέλο μιάς ιστορικής απόπειρας, αμβισβητούμενης σοσιαλιστικής οικοδόμησης,αντί να προσπαθείς να ερμηνεύσεις τους όρους και τις συνθήκες της αποτυχίας της,που θα επιτρέπουν όχι την απολογία για το παρελθόν,αλλά την επίθεση στο μέλλον.
* Είμαστε σίγουροι ότι είναι πολλοί εκείνοι που αναζητούν τη δυνατότητα του Κομμουνισμού όχι στα γερασμένα πορτραίτα του Στάλιν,αλλά στη διαδικασία της αναγέννησης του απελευθερωτικού οράματος των εργαζομένων,μέσα απο μία σύγχρονη θεωρητική και ιδεολογική ερμηνεία της καπιταλιστικής πραγματικότητας,βασισμένης στην επιστημονικά και μεθοδολογικά δικαιωμένη ανάλυση του Μαρξισμού,την ιστορικά αποδεκτή προσέγγιση του Λένιν και την επίκαιρη συμβολή πολλών μεταγενέστερων μαρξιστών φιλοσόφων ιστορικών και οικονομολόγων.
* Είμαστε σίγουροι ότι είναι πολλοί εκείνοι που αμβισβητούν την πολιτική υποταγής των συμφερόντων της εργατικής τάξης στην στρατηγική ταύτιση με τα συμφέροντα των μικροαστικών στρωμάτων,στην πρακτική της υποταγής στην αστική νομιμότητα και την κοινοβουλευτική ενσωμάτωση της εργατικής διαμαρτυρίας.
Εάν ήταν κάτι να ζηλέψει ο Γκαίμπελς(όπως ένας φίλος σχολίασε),δέν είναι η συμβολική "κατασκευή" μίας "είδησης", αλλά η καταστροφική πρακτική της ηγεσίας του ΚΚΕ να εγκλωβίζει χιλιάδες ανήσυχες συνειδήσεις αγωνιστών,σε μία επαναλαμβανόμενη και διαχρονική αποστράτευση,που απογοητεύει και παροπλίζει ολόκληρες γενιές που πίστεψαν και "επένδυσαν" πολιτικά και συναισθηματικά στο ΚΚΕ.
* Είναι το θράσος που έχει να εμφανίζει ώς αντικομμουνιστικές τις προσεγγίσεις και τις αναφορές διαφορετικών ρευμάτων της αριστεράς, τη στιγμή που θεωρεί "αδελφούς",συναλλάσεται και διαλέγεται με αποδεδειγμένους αντικομμουνιστές,νεκροθάφτες εργατών.
* Είναι η δυνατότητα που έχει να εμφανίζει ώς επαναστατική,την πολιτική που καταδικάζει τους εργαζόμενους απο τάξη φορέα κοινωνικής ανατροπής του καπιταλισμού,σε δύναμη εκλογικής διαμαρτυρίας και συσώρευσης κομματικής δύναμης στα συνταγματικά πλαίσια.
* Είναι η ιστορική αυταρέσκεια που ταυτίζει τη σημερινή συμβιβαστική πολιτική γραμμή και απολογητική ιδεολογική αντίληψη με τις ποιό φωτεινές σελίδες της επαναστατημένης αριστεράς στην Ελλάδα,που θεωρεί ώς αποκλειστικό και μοναδικό συνεχιστής των ηρωϊκών και ανεπανάληπτων σελίδων της ιστορικής της διαδρομής,τη σημερινή ηγετική ομάδα.
Με τη χτεσινή μας αναφορά δέν θελήσαμε φυσικά να ταυτιστούμε με καμία φιλολογία που επιχειρεί να βλάψει τάχα το ΚΚΕ και τη συνοχή του.Αυτό ούτε μας αφορά,ούτε μας απασχολεί.
Μία περισσότερο προσεχτική και λιγότερο προκατειλλημένη ανάγνωση,έκανε ορατό και αντιληπτό το χαρακτήρα και το νόημα της ανάρτησης.
Θελήσαμε με συμβολικό τρόπο να προβάλλουμε την αντίφαση που ενώ υποτίθεται ότι ένα συνέδριο ασχολείται με τις «εκτιμήσεις και τα συμπεράσματα απ' τη σοσιαλιστική οικοδόμηση τον 20ό αιώνα - και την αντίληψη του ΚΚΕ για το σοσιαλισμό»,την ίδια στιγμή φαίνεται να αγνοεί το γεγονός ότι μία χώρα χρησιμοποιεί τα σύμβολα της εργατικής εξουσίας για να επιβάλλει ένα καθεστώς εκμετάλευσης της εργατικής δύναμης,σε ένα περιβάλλον άγριας καταστολής και καταπίεσης. Ότι είναι τουλάχιστον υποκρητικό να συζητάει κανείς για το περιεχόμενο και την ουσία του σοσιαλισμού, με ένα κόμμα που η εξουσία του ανέχεται και συντηρεί ένα κοινωνικοοικονομικό σύστημα που προκαλεί χιλιάδες εργάτες νεκρούς,διατροφικά σκάνδαλα,παράνομο πλουτισμό και εξουσίες που καμία σχέση δέν έχουν με την εργατική εξουσία.
http://antistasigr.blogspot.com/2009/02/blog-post_23.html
Ετσι κάλυψε ο Ριζοσπάστης το τελευταίο συνέδριο του ΚΚ Κίνας.
Τώρα μένει να απαντηθεί το αν το ΚΚΕ δικαιώνει την ολίσθηση της ΛΔ Κίνας στον καπιταλισμό. Τα συμπεράσματα δικά σας.
Με «πυξίδα» την οικονομία της αγοράς
Ολοκληρώθηκαν αυτή τη βδομάδα οι εργασίες του 17ου Συνεδρίου του ΚΚ Κίνας, συνέδριο που χαρακτηρίζεται από τους ίδιους τους Κινέζους ως ιστορικό. Το στίγμα έδωσε η εισήγηση του απερχόμενου γραμματέα της ΚΕ, Χου Ζιντάο, που εστίασε στη λεγόμενη «επιστημονική έννοια της ανάπτυξης ως μέρος της θεωρίας του σοσιαλισμού με κινεζικά χαρακτηριστικά».
Μάλιστα ισχυρίστηκε ότι «μόνο όταν ο μαρξισμός εφαρμόζεται με βάση τις ξεχωριστές συνθήκες σε κάθε χώρα, πετυχαίνει να δείξει στους ανθρώπους την επικαιρότητα, τη δημιουργικότητά του και τη χρησιμότητά του». Ωστόσο η «αρμονική κοινωνία» που επαγγέλλεται το ΚΚ Κίνας, που ηγείται της πορείας οικονομικών μεταρρυθμίσεων, οδήγησε την Κίνα στην καπιταλιστική οικονομία της αγοράς και έχει δημιουργήσει τεράστιες οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες.
Η συνέχιση της πολιτικής ανοίγματος της οικονομίας στη διεθνή καπιταλιστική αγορά (ένταξη στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Παγκόσμια Τράπεζα), επικροτείται και από συνέδριο και τονίζεται ότι πρέπει να προχωρήσει, με τον ισχυρισμό ότι αυτό θα φέρει ευημερία στον κινέζικο λαό. Ωστόσο είναι γεγονός ότι αυτή η πολιτική δημιουργεί κοινωνική ταξική διαφοροποίηση, η ανεργία ανεβαίνει όπως και η εκμετάλλευση των εργαζομένων που πολλές φορές παίρνει και ασύδοτη μορφή. Αυτή η κατάσταση επιδρά και στις πολιτικές εξελίξεις. Ηδη από το προηγούμενο συνέδριο το ΚΚ Κίνας αποδέχτηκε τη συμμετοχή στις γραμμές του, των καπιταλιστών επιχειρηματιών, που δημιουργούνται στην Κίνα.
Με αυτή την έννοια η εμφάνιση εκμεταλλευτικών κοινωνικών δυνάμεων με πολιτική έκφραση και μέσα στο κομμουνιστικό κόμμα δημιουργεί κινδύνους για τα συμφέροντα του κινεζικού λαού. Και αυτό έχει αντίκτυπο σε όλους τους τομείς της ζωής. Ταυτόχρονα παρά τη «σοσιαλιστική ορολογία» που χρησιμοποιείται από το ΚΚ Κίνας, αυτό που διαπιστώνεται είναι ότι κυριαρχεί η καπιταλιστική επιχείρηση, ενισχύονται η ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, οι παραχωρήσεις προς το κεφάλαιο, η ένταση της εκμετάλλευσης μισθωτής εργασίας και το αδυνάτισμα του κεντρικού σχεδιασμού, που είναι απαραίτητο στοιχείο για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση.
Τα προβλήματα των κοινωνικών ανισοτήτων ή πιο συγκεκριμένα όπως κατονομάστηκαν, «της ανισομέρειας στις απολαβές», απασχόλησαν και την κεντρική εισήγηση του Ζιντάο, ωστόσο οι λύσεις που προτάθηκαν δεν αμφισβητούν τον προσανατολισμό στην οικονομία της αγοράς, και θεωρείται ότι πρέπει να υπάρξει «ελεύθερος ανταγωνισμός» και να χτυπηθούν οι «μονοπωλιακές λογικές» και τα «παράνομα κέρδη» για να βελτιωθεί η κατάσταση. Ιδιαίτερη μνεία γίνεται επίσης στα φαινόμενα διαφθοράς στον κομματικό και κρατικό μηχανισμό, που αρχίζουν να παίρνουν διαστάσεις.
Σε σχέση με την «κοινωνική πολιτική που έχει σκοπό να μειώσει σταδιακά τις μεγάλες ανισότητες» υιοθετείται ένα πλέγμα μέτρων για το «σύστημα κοινωνικής ασφάλισης» που θα στηρίζεται στην «κοινωνική ασφάλιση και βοήθεια με μια βασική σύνταξη γήρατος, ένα βασικό σύστημα περίθαλψης που θα είναι ο κεντρικός κορμός αλλά και θα συμπληρώνεται από φιλανθρωπικές προσφορές και τη λεγόμενη εμπορική, δηλαδή ιδιωτική ασφάλιση. Επίσης θα προωθηθεί η πολιτική χαμηλού ενοικίου κυρίως για οικογένειες χαμηλών εισοδημάτων που ζουν στις πόλεις. Ενώ προτείνεται να διατηρηθεί ο δημόσιος χαρακτήρας του συστήματος υγείας, χωρίς ωστόσο να αποκλείεται και η ιδιωτική επιχειρηματικότητα στον τομέα».
http://www2.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=4260640&publDate=21/10/2007
Ενας σύνεδρος
Δημοσίευση σχολίου