Πιο αυστηρός ο νόμος για την ιθαγένεια

Αλλαγές στο νόμο περί ιθαγένειας εξετάζει η κυβέρνηση, όπως ανακοίνωσε η ηγεσία του υπουργείου Εσωτερικών, η οποία ξεκαθάρισε ότι το ζήτημα αποτελεί άμεση προτεραιότητα.

Βασική αλλαγή είναι αυτή που αφορά στην αύξηση των χρονικώνορίων, για να αποκτήσει κάποιος αλλοδαπός δικαίωμα υποβολής αίτησης για την απόκτηση ιθαγένειας. Όπως ανέφερε ο υπουργός Εσωτερικών κ. Ευριπίδης Στυλιανίδης, στόχος των αλλαγών είναι η εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας με αυστηρότερα μοντέλα, που ισχύουν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

«Θα τροποποιήσουμε μερικές διατάξεις και ό, τι σωστό υπάρχει, θα παραμείνει» δήλωσε από την πλευρά του ο υφυπουργός κ. Χ. Αθανασίου, που προανήγγειλε συνολική επανεξέταση του Κώδικα Ιθαγένειας.

Έρευνα: Οι Έλληνες ως μετανάστες…

 

Κατά καιρούς έχουν διεξαχθεί πολλές έρευνες σχετικά με τους Έλληνες που κατά περιόδους έφυγαν από τη χώρα μας πηγαίνοντας να βρουν την τύχη τους σε άλλα εδάφη. Εδάφη που έμελλαν να γίνουν οι νέες γλυκές πατρίδες τους. Ο απόηχος σε κάποιες απ’ τις έρευνες αυτές πήρε μορφή μένους εναντίων των συντελεστών τους από κορυφαίες τόσο «προοδευτικές» όσο και «συντηρητικές» πένες.

Ο λόγος που ερέθισε τις παραπάνω πένες είναι ότι η αλήθεια συγκρούεται με την κατεστημένη αντίληψη. Μια αντίληψη που θέλει του Έλληνες μετανάστες να είναι οικογενειάρχες δουλευταράδες, που παρά τις δυσκολίες «τα κατάφεραν». Μια αντίληψη που σε αντιδιαστολή με τους «εγχώριους» μετανάστες από Αλβανία, Πακιστάν κ.ο.κ., οι Έλληνες «δεν ήταν το ίδιο». Ήταν άλλη η «ποιότητα» της «ράτσας».

Οι έρευνες αυτές συγκλίνουν ως προς τα ευρήματά τους και διεξήχθησαν από την ομάδα του «Ιού της Ελευθεροτυπίας» και του «Ρεπορτάζ χωρίς Σύνορα», του Στ. Κούλογλου, εν έτη 1998. Αξίζει να τις διαβάσετε και να τις δείτε αντίστοιχα.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ http://redflyplanet.blogspot.com/2012/07/blog-post_5824.html

Για τη δολοφονική επίθεση στο Πέραμα κατά Αιγυπτίων ψαράδων μεταναστών

Δελτίο Τύπου

Πρωτοβουλίας «Ένα Καράβι για τη Γάζα»

Για  τη δολοφονική  επίθεση  στο Πέραμα  κατά  Αιγυπτίων  ψαράδων   μεταναστών

Aθήνα, 15 Ιούνη 2012

Η πρόσφατη δολοφονική επίθεση στο Πέραμα κατά Αιγυπτίων μεταναστών ψαράδων που κατοικούν απολύτως νόμιμα στη χώρα, μέσα στη δική τους εστία, το ίδιο τους το σπίτι, αποκαλύπτει ξανά την ολέθρια σχέση του ελληνικού «βαθέως» κράτους και παρακράτους με το νεοφασιστικό φαινόμενο καθώς την ευθύνη των μέχρι σήμερα πολιτικών των ελληνικών κυβερνήσεων για την άνοδο του ρατσισμού και της ισλαμοφοβίας στην ελληνική κοινωνία.

Νεοναζιστικές ομάδες, αυτοπαρουσιαζόμενες σαν αντισυστημικές δυνάμεις, εκμεταλλευόμενες την κρίση, τους φόβους και τις αγωνίες  οικονομικά αδύναμων, πολιτικά απογοητευμένων ή/και ανερμάτιστων κοινωνικών ομάδων, στρέφουν την οργή τους ενάντια στους νόμιμους αλλά και ενάντια στους παγιδευμένους στην χώρα μας μετανάστες, σπέρνοντας  ρατσιστικό μίσος. Με τον τρόπο αυτό ο εγχώριος και όχι μόνο νεοφασισμός επιτελεί ένα απολύτως συστημικό έργο ικανοποιώντας πολύτροπα τόσο τα μεγάλα όσο και τα μικρομεσαία συμφέροντα που αξιοποιούν κατάλληλα την φτηνή εργασία των μεταναστών  και παράλληλα αυτοπροστατεύονται καθώς δημιουργείται ύπουλα ένας ευάλωτος προκατασκευασμένος  εχθρός.  Με τον τρόπο αυτό,  η εντεινόμενη κοινωνική αντίθεση δεν προσανατολίζεται ενάντιά τους αλλά ενάντια στον «απρόσωπο ξένο».

Στη  συγκεκριμένη περίπτωση της εγκληματικής επίθεσης ενάντια στους Αιγύπτιους μετανάστες,  οι εμφανιζόμενοι ως προστάτες της φτωχολογιάς τραμπούκοι, στην πραγματικότητα όμως προστάτες του συστήματος ή σκέτοι «προστάτες», προαναγγέλλουν με θράσος, σε προεκλογικές τους εκδηλώσεις, ότι οι Αιγύπτιοι ψαράδες «θα δίνουν πλέον λογαριασμό στην Χρυσή Αυγή».

Η Πρωτοβουλία «Ένα Καράβι για τη Γάζα» χρωστά πολλά στην κοινότητα των Αιγυπτίων μεταναστών στην Ελλάδα, καθώς μέλη της έχουν συνεισφέρει ολόψυχα και χωρίς καμιά ιδιοτέλεια, με όλους τους  τρόπους, στην πραγματοποίηση των μέχρι σήμερα εγχειρημάτων μας κατά του ναυτικού αποκλεισμού της Λωρίδας της Γάζας από το κράτος του Ισραήλ.

Η Πρωτοβουλία «Ένα Καράβι για τη Γάζα» όπως και στο παρελθόν έχουμε πολλές φορές τονίσει,  δεν δρά σε πολιτικό κενό  και δεν είναι τυχαία η ξεχωριστή δράση της στην περιοχή της Μεσογείου, ιδιαίτερα της νοτιο-ανατολικής.  Ιστορία χιλιετιών κοινή με τους λαούς της περιοχής δίνουν ιδιαίτερο νόημα και ώθηση στη δράση της. Και μέσα σε αυτή την ιστορία, λέμε στους γελοίους και ανιστόρητους τραμπούκους που πραγματοποίησαν την θρασύδειλη προχτεσινή επίθεση, ενυπάρχει και η ιστορία εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων που έζησαν, δούλεψαν και πρόκοψαν στην φιλική Αίγυπτο.

Καταγγέλλουμε με όλη μας τη δύναμη την εγκληματική δράση των νεοναζιστικών συμμοριών, που μέχρι χτές δήλωναν θαυμαστές του Χίτλερ, ενώ πρόσφατα σε αρμονία με την φιλοισραηλινή στρατηγική του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ δηλώνουν θαυμαστές του κράτους του Ισραήλ...

Καταγγέλλουμε τις εγκληματικές πολιτικές των μέχρι χτες ελληνικών κυβερνήσεων   που χωρίς επεξεργασία σωστής μεταναστευτικής πολιτικής, προσαρμοσμένης στις γεωοικονομικές  ιδιαιτερότητες  της χώρας αλλά και συνάμα συμβατής με τις ανθρώπινες οικουμενικές αξίες, με περισσή υποτέλεια προσυπογράφουν και εφαρμόζουν κάθε άρθρο της ευρωπαϊκής-ευρωκεντρικής  μεταναστευτικής πολιτικής.  Παράλληλα καλούμε την ελληνική κοινωνία να κινητοποιηθεί και να αποδείξει  -και  στο συγκεκριμένο ζήτημα-  ότι έχει ήθος, παιδεία και προπαντός ιστορική και κοινωνική μνήμη. 

Δηλώνουμε την αμέριστη συμπαράσταση και αλληλεγγύη μας στα θύματα της δολοφονικής επίθεσης και σε ολόκληρη την κοινότητα των Αιγυπτίων μεταναστών στην Ελλάδα.

ΣΤΟ ΝΕΟ ΚΤΗΡΙΟ ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ- Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ- ΓΙΑΝΝΕΝΑ: ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΙΣ 6 ΤΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ(ΠΡΩΗΝ ΝΟΜΑΡΧΙΑ)

Υπαλληλίσκοι φοβητσιάρηδες, δούλοι παχοί! 

 

Είχαν αρκετούς καλούς λόγους τα επιτελεία της αστικής τάξης και η κυβέρνησή τους όταν εκτίμησαν, ότι η απεργία πείνας των μεταναστών στη Νομική δίνει μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για μια συνολική σύγκρουσή με το τμήμα εκείνο, της κοινωνίας συνολικά και της αριστεράς ειδικά, που επιμένει (έστω και με αδυναμίες) να αντιστέκεται.
Σε αντίθεση με το μεγάλο κομμάτι του δικού μας στρατοπέδου ο αντίπαλος έχει καταλάβει από καιρό ότι μια σύγκρουση είναι αναπόφευκτη και ετούτο υπαγορεύεται από απλό ρεαλισμό. 

Να κάνουμε την αλληλεγγύη πράξη και στάση ζωής

των Spin, DrΑluca και loophole

Από την Τρίτη 25 Ιανουαρίου, 300 περίπου μετανάστες ξεκίνησαν, ως γνωστόν, απεργία πείνας στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη διεκδικώντας την νομιμοποίηση τους. Την νομιμοποίηση των ίδιων αλλά και όσων ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα χωρίς χαρτιά, χωρίς τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των υπόλοιπων κατοίκων της, υπό καθεστώς πλήρους ανασφάλειας, αβεβαιότητας και φόβου, χωρίς ουσιαστικό δικαίωμα ύπαρξης. Άνθρωποι που έφυγαν κυνηγημένοι από πολέμους και αυταρχικά καθεστώτα, οικονομικοί μετανάστες και πρόσφυγες που ένιωσαν στο πετσί τους τι σημαίνει δυτικός επεκτατισμός, πολυεθνικές και διεθνείς οικονομικοί οργανισμοί.

Πανεπιστήμιο της αλληλεγγύης και όχι του ρατσισμού, του Παναγιώτη Σωτήρη

         Ένας από τους δρόμους της Πράγας ονομάζεται οδός 17 Νοέμβρη. Δεν παραπέμπει στη δική μας εξέγερση του Πολυτεχνείου, αλλά στην εισβολή των ναζιστικών δυνάμεων στο Πανεπιστήμιο της Πράγας στις 17/11/1939, τη σύλληψη 1200 φοιτητών και την εκτέλεση 9 από αυτούς ως «πρωτεργατών». Για τους εκπροσώπους του φασισμού και της κρατικής τρομοκρατίας το Πανεπιστήμιο ήταν πάντοτε ένας εχθρός.

Στη Νομική, εν μέσω αντιδράσεων, οι μετανάστες

«Ρατσιστικές και ακροδεξιές, εντελώς ανυπόστατες, μέχρι ανοησίας» χαρακτηρίζουν οι αλληλέγγυοι στην πανελλαδική απεργία πείνας των μεταναστών, τις δηλώσεις και τα δημοσιεύματα που κάνουν λόγο για ζημιές στο χώρο όπου στεγάζονται οι απεργοί στη Νομική Αθήνας, για παρακώλυση των μαθημάτων και της εξεταστικής της σχολής, για εισβολή των μεταναστών στο κτίριο, καθώς και για κίνδυνο στην υγεία των φοιτητών.

Χθες, Κυριακή, περίπου 250 μετανάστες ήρθαν από την Κρήτη, προκειμένου να συμμετάσχουν στην πανελλαδική απεργία πείνας μαζί με άλλους 50 μετανάστες από την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Πριν ακόμη ξεκινήσει η απεργία, ποικίλες αντιδράσεις είδαν το φως της δημοσιότητας. Φοιτητικές παρατάξεις, πολιτικά κόμματα και Μέσα ξεκίνησαν συζήτηση για την κατάσταση που επικρατεί στο κτίριο, αλλά και για την όλη πρωτοβουλία.

Συγκέντρωση – Πορεία στην Ηγουμενίτσα

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ: 

ΣΑΒΒΑΤΟ 29 ΓΕΝΑΡΗ, ΩΡΑ 12:00 ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ

ΤΕΙ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑΣ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ-ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΟ, ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΕΚΦΑΣΙΣΜΟ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ.

Εξουσία… Αποικιοκρατία… Πολεμικές επιχειρήσεις για την αφαίμαξη φυσικών και ανθρωπίνων πόρων… Οικονομικά συμφέροντα… Στρατοί κατοχής… Συγκεντρωτικά καθεστώτα ελεγχόμενα από τη δύση…

Τα ιστορικά παραδείγματα είναι πολλά και θα συνεχίσουν να πολλαπλασιάζονται όσο η ύπαρξη των παραπάνω δεν ανατρέπεται. Ενδεικτικά θα αναφέρουμε μερικά: Σιέρα Λεόνε, Νιγηρία, Σουδάν, Ερυθραία , Κουρδιστάν, Παλαιστίνη, Αφγανιστάν, Πακιστάν, Ελλάδα, Αλβανία, Σομαλία, Αλγερία, Μαρόκο και τόσες άλλες περιοχές, από τις οποίες κύματα εξαθλιωμένων αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν για λόγους που είχαν να κάνουν με τον πόλεμο των υπερεθνικών αφεντικών, που διεξάγεται με οικονομικούς ή στρατιωτικούς όρους. Ιστορική αναδρομή-Ιστορικό δίδαγμα… όσο υπάρχει  καταπίεση και εκμετάλλευση, θα μαχόμαστε στο πλευρό κάθε καταπιεσμένου για ένα κόσμο χωρίς  χαρτιά, σύνορα, πατρίδες,  κράτη,  και κάθε είδους πλαστών διαχωρισμών.

ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΩΝ 300 ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ

Η Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση στηρίζει των αγώνα των 300 μεταναστών εργατών για νομιμοποίηση όλων των μεταναστών και αναγνώριση όλων των δικαιωμάτων τους, οι οποίοι θα προχωρήσουν σε Απεργία Πείνας στις 25 Ιανουαρίου.

Έξω οι λαθρεπιβάτες απ’ τον «Τιτανικό» μας!

! του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

Στον «Επιστάτη» του Χάρολντ Πίντερ, που ενσαρκώνει στο Απλό Θέατρο ο Δημήτρης Καταλειφός, κεντρικός ήρωας είναι ο Ντέιβις - πλανόδιος, άστεγος, ένα ναυάγιο της ζωής. Δουλικός απέναντι στους δυνατούς, γλοιώδης όταν προσδοκά ελεημοσύνη, γίνεται αλαζονικός σε ακρότατο βαθμό σκληρότητας όταν οσμίζεται κάποιον «κατώτερο», τον οποίο συνήθως εντοπίζει στο πρόσωπο του ξένου. Οι μαύροι, οι Πολωνοί και οι Ελληνες είναι οι αποδιοπομπαίοι τράγοι του, προσφέροντας εύκολη ικανοποίηση στη φτηνή ματαιοδοξία, που θα γίνει τελικά η αιτία της συντριβής του.

Οι άνθωποι της αβύσσου

Χάρης Δ. Κωστούλας*

Ο τίτλος του παρόντος άρθρου υπήρξε και τίτλος βιβλίου του Τζακ Λόντον. Σε εκείνο το βιβλίο ο Αμερικάνος συγγραφέας (δημιουργός του Ασπροδόντη και του Καλέσματος της Άγριας Φύσης) περιγράφει τις συνθήκες ζωής των εξαθλιωμένων φτωχών ανθρώπων στο Δυτικό Λονδίνο στις αρχές του προηγούμενου αιώνα.

Δυστυχώς έναν αιώνα μετά και αφού η ανάπτυξη της τεχνολογίας έχει επιτρέψει στον άνθρωπο να ταξιδεύει και να εξερευνεί το διάστημα, παρόλα αυτά ακόμα και στον σημερινό αιώνα οι εικόνες που περιγράφει ο Τζακ Λόντον είναι ζωντανές και υπαρκτές.

Είναι δίπλα μας. Μπορεί να εθελοτυφλούμε και να προσποιούμαστε ότι δεν τις βλέπουμε, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν. Παρατηρείς ανθρώπους οι οποίοι σκυμμένοι πάνω από τους κάδους απορριμμάτων αναζητούν λίγη τροφή. Ταλαιπωρημένες ανθρώπινες υπάρξεις οι οποίες μη έχοντας στέγη, οργανώνουν την ζωή τους, εκτεθειμένοι στις εκάστοτε καιρικές συνθήκες. Αυτά είτε τα αγνοεί ένα μέρος των συμπολιτών μας, είτε όταν αναδεικνύονται συνοδεύονται με μια ξενοφοβική και ρατσιστική λογική.

Άνθρωποι διαφόρων εθνοτήτων, από διάφορες προελεύσεις κουβαλώντας ο καθένας την δική του πολιτιστική και πολιτισμική κουλτούρα βρίσκονται και ζουν στην χώρα μας, αναζητώντας την ευκαιρία να ζήσουν μια διαφορετική ζωή.

Άνθρωποι από το Ιράκ, το Αφγανιστάν, την Παλαιστίνη και από διάφορες άλλες χώρες διαβαίνουν τον ελλαδικό χώρο, όχι για να επισκεφτούν τα μουσεία και να δουν τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, ούτε για να δουν την νυχτερινή ζωή της Μυκόνου, αλλά αποχωρίζονται την πατρίδα τους γιατί οι συνθήκες ζωής στις χώρες τους είναι πια τραγικές, πρόκειται για χώρες οι οποίες έχουν καταστραφεί από τους πολέμους σε κάποιους από τους οποίους και η ελληνική κυβέρνηση είχε συνδράμει, μετατρέποντας τους σε οικονομικούς μετανάστες.

Ενώ λοιπόν οι κυρίαρχοι του πλανήτη με την συνδρομή των εκάστοτε ελληνικών κυβερνήσεων, έχουν κάνει αφόρητη την ζωή αυτών των ανθρώπων στις πατρίδες τους, και τους αναγκάζουν να μεταναστεύσουν, οι ίδιες αυτές κυβερνήσεις θεσπίζουν σιδερένιους νόμους όσον αφόρα την μετανάστευση…Και έτσι παρατηρούμε πλήθη από ταλαιπωρημένες περιπλανώμενες υπάρξεις σε ένα πλανήτη χωρίς διαβατήριο…

Είναι απαραίτητο και αναγκαίο να σταθούμε δίπλα σε αυτούς τους ανθρώπους. Αν η θεσμικά συγκροτημένη πολιτεία μεριμνούσε για τις συνθήκες ζωής και τους όρους ύπαρξης αυτών των ανθρώπων δεν θα πέθαιναν από την πείνα, δεν θα αρρώσταιναν από κρυοπαγήματα, δεν θα εμφανιζόταν το παραμικρό φαινόμενο μικροκλοπών.

Οι οικονομικοί μετανάστες αποτελούν το πιο εξαθλιωμένο και καταπιεσμένο κομμάτι της διεθνούς τάξης των εργαζομένων. Απέναντι στην λογική του ατομισμού και της διαίρεσης των καταπιεσμένων, εργαζόμενων και μη, μαζών που προωθούν οι κυρίαρχοι αυτού του κόσμου πρέπει να υψώσουμε την διεθνιστική μας αλληλεγγύη σε κάθε «κολασμένο της γης».

Οι αιτίες που δημιουργούν την μετανάστευση είναι κοινωνικές και οικονομικές, ο δρόμος μέσα από τον οποίο περνά η λύση για την αποτροπή του φαινόμενου της μετανάστευσης είναι η υπέρβαση του ισχύοντος κοινωνικού και οικονομικού συστήματος, το οποίο χωρίς πολέμους και εντεινόμενη κοινωνική ανισότητα δεν μπορεί να επιβιώσει.

*Μέλος της Επιτροπής Αλληλεγγύης για τους Μετανάστες
(Οι θέσεις του παραπάνω άρθρου είναι προσωπικές και δε δεσμεύουν σε καμία περίπτωση τα υπόλοιπα μέλη της Επιτροπής)


(Από τη ΒδΕλλα 10-2-2010)

καταγγελία για ΚΤΕΛ και μετανάστες

Προς την εφημερίδα

Επιστολές αναγνωστών



Την Κυριακή 22/11/2009 ταξίδευα με λεωφορείο, το οποίο ξεκίνησε από το ΚΤΕΛ στα Γιάννινα στις 15.00 με προορισμό τον Βόλο. Όταν το λεωφορείο έφτασε στο ΚΤΕΛ Καλαμπάκας, άνδρας από την ΟΠΚΕ σταμάτησε το λεωφορείο, μπήκε μέσα σ’ αυτό, καθυστερώντας το ταξίδι των επιβατών, απαιτούσε την επίδειξη ταυτοτήτων από όλους τους επιβάτες και κατέβασε από το λεωφορείο μια ομάδα επιβατών αλβανικής καταγωγής (που ίσως δεν είχαν το έγγραφο που ζήτησε, αν και δεν είμαι βέβαιη γι’ αυτό). Οι άνθρωποι αυτοί όμως πλήρωσαν στο ΚΤΕΛ και έβγαλαν το εισιτήριό τους για τον προορισμό τους.

Ρώτησα τον οδηγό ποια είναι η πολιτική του ΚΤΕΛ, (να εισπράττει τα χρήματα και μετά) να δέχεται αυτούς τους ενοχλητικούς και προσβλητικούς ελέγχους, βάζοντας μέσα όποιον πουλάει μαγκιά, και πήρα μια επιθετική απάντηση, από έναν τελικά ειρωνικότατο νεαρό.

Επειδή το συμβάν (σύνηθες φαινόμενο) προσβάλλει όλους και είναι ενέργεια βαθύτατα αντιδημοκρατική, ερωτώ:

1. Έχουμε δημοκρατία ή δικτατορία;

2. Έχουμε ελευθερία κυκλοφορίας ή καθεστώς ελέγχου και καταπίεσης;

3. Οι μετανάστες είναι άνθρωποι με δικαιώματα ή ζώα;

4. Άνθρωποι και εμπορεύματα διακινούνται ελεύθερα, όχι όμως και οι φτωχοί;

5. Πώς θα αποζημιωθούν αυτοί οι άνθρωποι, εφόσον πλήρωσαν εισιτήριο; Πώς θα αποκατασταθεί η αργοπορία;

6. Πώς σέρνονται άνθρωποι στα τμήματα και ποιες οι εγγυήσεις για το σεβασμό των δικαιωμάτων τους;

7. Οι πολίτες είναι (αυτ)ενεργοί ή φοβισμένα πρόβατα;



Να κάνουμε όλες τις δυνατές παρεμβάσεις, για να σταματήσουν όλα αυτά. Προηγμένες χώρες γνώρισαν μεγάλη ανάπτυξη χάρη σε πρόσφυγες και μετανάστες, που τώρα πια είναι πολίτες ισότιμα ενταγμένοι. Καιρός να συνυπάρξουμε και να προασπίσουμε όλοι τα δικαιώματα και τις ελευθερίες όλων.



Αλεξία Καπραβέλου

Υποψ. Διδάκτωρ

Μέλος του Δικτύου Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών Βόλου

και της Ομάδας Εθελοντών Εκπαιδευτικών του Δικτύου

«Η αστυνομία άργησε να ασχοληθεί σοβαρά με την υπόθεση»

Σχεδόν 11 μήνες μετά την δολοφονική επίθεση που δέχτηκε, η Κωνσταντίνα Κούνεβα μίλησε στον Σταύρο Θεοδωράκη και την εφημερίδα «Τα Νέα» για την περιπέτεια της και τους λόγους για τους οποίους έγινε στόχος. «Με απειλούσαν ότι αν δεν σταματήσω θα με σκοτώσουν», αποκαλύπτει η Κούνεβα.

Ήταν Χριστούγεννα του 2008 και στο ραδιόφωνο άκουσα ότι τα μεσάνυχτα μια γυναίκα δέχτηκε επίθεση με βιτριόλι. Ανατρίχιασα! Βιτριόλι σε γυναίκα; Ο νους μου, για να είμαι ειλικρινής, πήγε στα ερωτικά. Μια λεπτομέρεια όμως δεν ταίριαζε. Το θύμα ήταν καθαρίστρια και δεν επέστρεφε από γλέντι αλλά από τη βραδινή βάρδια της. «Μα είναι δυνατόν;», άρχισα τα τηλεφωνήματα. Η Αστυνομία τα μασούσε. «Όλα εξετάζονται» και άλλα τέτοια δημοσιοϋπαλληλίστικα. Κάποιοι αριστεριστές φώναξαν αμέσως για «δολοφονία». Την επομένη προστέθηκαν στο Ίντερνετ και κάτι αντιεξουσιαστές. Γυναίκες που τη γνώριζαν αποκάλυπταν ότι η Κούνεβα δεχόταν απειλές. Ήταν η ψυχή ενός μικρού αλλά δυναμικού συνδικαλιστικού κινήματος στον χώρο της καθαριότητας. Παρ΄ όλα αυτά, η είδηση δεν προβλήθηκε στην τηλεόραση.

Τότε ήταν που έγραψα στα «ΝΕΑ» ένα κείμενο με τον τίτλο «Βιτριόλι!». «Όσο κι αν προσπαθώ δεν βρίσκω πιο τραγική είδηση γι΄ αυτή την πόλη, στο κλείσιμο αυτής της χρονιάς. Οι γείτονες δεν έχουν βίντεο, τα κινητά δεν έστειλαν SΜS, κινητοποιήσεις δεν έγιναν - κάτι συνάδελφοί της μόνο διαδήλωσαν στην Αθηνάς- και βέβαια δεν υπάρχουν εντυπωσιακές φωτογραφίες για τον «απολογισμό» των περιοδικών. Ωστόσο αυτή η γυναίκα είναι εδώ, μισότυφλη, στον Ευαγγελισμό, να μας θυμίζει τον αγώνα που έδωσε» (...).

Αυτά, περίπου, έγραφα πέρυσι τον Δεκέμβριο. Από τότε, πήγα πολλές φορές στον Ευαγγελισμό. Στην αρχή η Κωνσταντίνα δεν έβλεπε. Σήμερα με το δεξί μάτι της- το μόνο που είναι ανοιχτό- διακρίνει σχήματα αλλά όχι πρόσωπα. Ο οισοφάγος της είχε καεί, αλλά τώρα μπορεί και καταπίνει. Μιλάει. Με τραχειοτομή, αλλά μιλάει. Οι πληγές στο πόδι της, από εκεί που της αφαίρεσαν δέρμα για να αναπλάσουν το πρόσωπο, την πλάτη, τα χέρια της, έχουν πια επουλωθεί. Ο Εμμανουέλ ο γιος της που στην αρχή φοβόταν να μπει στο δωμάτιο, είναι πια συχνά εδώ. Καμιά φορά διαβάζουν μαζί τα μαθήματά του και κάνουν όνειρα για τα Χριστούγεννα. «Μη βιάζεστε», τους «μαλώνει» η μητέρα της, η κυρία Ελένη.

Πότε σκεφτήκατε την Ελλάδα για πρώτη φορά;

Επειδή σπούδαζα Ιστορία, ήθελα πολύ να δω την Ελλάδα. Πήρα βίζα, ήρθα, η μαμά μου ήταν ήδη εδώ, αλλά είδα μόνο την Ακρόπολη. Δεν ήξερα ελληνικά ούτε αγγλικά και δεν κατάφερα να δω τίποτα άλλο. Γύρισα στη Βουλγαρία και είπα ότι θα έρθω άλλη φορά οργανωμένα, αλλά η ζωή μου σέρβιρε άλλα.

Τι αληθεύει από όλα αυτά που έχουν ακουστεί; Γιατί ήρθατε τελικά στην Ελλάδα;

Ήρθα το 2001 για να κάνω εγχείρηση στον γιο μου τον Εμμανουέλ. Είχε πρόβλημα στην καρδιά, τώρα είναι καλά.

Και μετά την επέμβαση αποφασίσατε να μείνετε στην Ελλάδα;

Ναι. Είχα έρθει με πολύ λίγα ρούχα γιατί δεν είχα σκοπό να παραμείνω, αλλά μας είπαν ότι έπρεπε συνεχώς να κάνουμε εξετάσεις. Θα μου κόστιζαν τόσο πολύ τα ταξίδια πήγαινε- έλα και αποφάσισα να μείνουμε εδώ.

Η πρώτη σας δουλειά στην Ελλάδα;

Δούλεψα στο σούπερ μάρκετ Μπαζάρ στην αποθήκη, στο Μοσχάτο, ενάμιση χρόνο. Νύχτα, από τις 10 έως 6 το πρωί.

Νυχτερινή.

Ναι, για να μπορώ το πρωί να είμαι με τον Εμμανουέλ. Το βράδυ τον πρόσεχε η μαμά μου που εργαζόταν το πρωί. Έπειτα από ενάμιση- δύο χρόνια που μπόρεσα να τον πάω σε παιδικό σταθμό, αποφάσισα να αλλάξω και την εργασία μου.

Πόσα παίρνατε τότε στο σούπερ μάρκετ;

500 ευρώ

Και μετά;

Έμεινα άνεργη ένα διάστημα. Είχαμε κάνει και την εγχείρηση στον Εμμανουέλ και δεν ήθελα να πάω αμέσως για δουλειά. Αφού στάθηκε στα πόδια του κάπως, ξεκίνησα στην εταιρεία όπου εργαζόταν τότε η μαμά μου, στον ΗΣΑΠ, σαν καθαρίστρια. Να καθαρίζετε τους σταθμούς. Πόσες ώρες την ημέρα;

Έξι. Μια ιστορικός να καθαρίζει τον σταθμό του ΗΣΑΠ.

Εθνογράφος είμαι.

Και πόσα λεφτά;

Α, στην αρχή ήταν 700 ευρώ. Μετά σιγά σιγά έπεφταν οι μισθοί, μέχρι που είχαν φτάσει γύρω στα 520 ευρώ.

Πώς έπεφταν οι μισθοί; Συνήθως οι
μισθοί ανεβαίνουν.

Ε, σ΄ εμάς οι μισθοί έπεφταν. Μας έβαλαν και υπογράψαμε και κάτι χαρτιά...

Δηλαδή;

Τα παρουσίασαν ως στατιστική. Μας ρώτησαν πόσες γλώσσες ξέρουμε, τι δουλειές έχουμε κάνει, πού ζούμε κ.τ.λ. και εμείς τους πιστέψαμε γιατί μέχρι τότε ήταν πολύ καλή η συμπεριφορά της εταιρείας. Παίρναμε όλα τα επιδόματα που έπρεπε να πάρουμε και έτσι τους πιστέψαμε και υπογράψαμε. Αλλά αυτά τα χαρτιά ήταν τελικά σύμβαση εργασίας, δεν ήταν στατιστική.

Και άλλαξαν τους όρους εργασίας;

Ναι. Εμφανίστηκε και ένα διάλειμμα μισής ώρας, το οποίο ούτε είχε ζητηθεί από τα συνδικάτα. Έπεσε και το ένσημο, από βαρύ έγινε απλό.

Ποια ήταν η βασική προσπάθειά σας ως γραμματέα στο σωματείο των καθαριστριών;

Η δουλειά μας ήταν να ενημερώνουμε τους εργαζόμενους για τα δικαιώματά τους. Κάναμε ελέγχους με την Επιθεώρηση Εργασίας σε διάφορα έργα, για να αποδείξουμε ότι όντως παρανομούν. Και προσπαθούσαμε να κάνουμε πρόταση νόμου να γραφτεί ως επάγγελμα ο καθαριστής, γιατί ακόμη δεν υπάρχει επάγγελμα καθαριστής.

Είσαστε ενταγμένη σε κάποιο κόμμα;

Όχι, δεν ασχολούμαι με κόμματα. Κάθε κόμμα είναι ένα πλαίσιο και κάθε άνθρωπος που συμμετέχει στο κόμμα είναι μια τελεία μέσα στο πλαίσιο. Υπάρχει ιεραρχία εκεί μέσα, κατά συνέπεια υπάρχει και ανταγωνισμός- ποιος θα πάρει την πρώτη θέση. Και αυτός ο ανταγωνισμός βγαίνει έξω, στην κοινωνία, και τελικά μεταδίδεται ένα άρρωστο πνεύμα σε όλη την κοινωνία.

Ποια είναι η ιδεολογία σας όμως;

Δεν έχω. Δεν χρειάζεται ιδεολογία στη ζωή, χρειάζεται σοφία. Οι άνθρωποι χιλιάδες χρόνια πριν από εμάς, έχουν ανακαλύψει τη σοφία.

Αυτό που ακούστηκε ότι σας είχαν προτείνει να γίνεται ευρωβουλευτής;

Σε εμένα δεν έχουν έρθει να μου κάνουν πρόταση.

Θα δεχόσασταν;

Όχι.

Κάποιος που ξέρει τη δράση σας θα έλεγε ότι είστε μια αριστερή συνδικαλίστρια.

Μπορεί να φαίνομαι σαν αριστερή, ως νοοτροπία, αλλά δεν έχω ασχοληθεί ποτέ με κόμματα. Έχω παρουσιαστεί σε εκδηλώσεις αριστερών κομμάτων -ούτε ξέρω ποιος με καλεί, να σας πω την αλήθεια- αλλά για να πω τα προβλήματα του κλάδου μας, τα προβλήματα των γυναικών, τα προβλήματα των μεταναστών.

Πριν από την επίθεση υπήρχαν απειλές;

Ναι, υπήρχαν απειλές στο κινητό. Συγκεκριμένα;
«Αν δεν σταματήσεις να τα κανείς αυτά θα σε σκοτώσουμε».

Πόσο καιρό πριν από την επίθεση σας απειλούσαν;

Έχουν ξεκινήσει από το 2006.

Λέγοντας τι;

«Να μην τα κανείς αυτά επειδή θα σε σκοτώσουμε».

Και δεν φοβηθήκατε;

Τους έκλεισα το τηλέφωνο. Και την άλλη φορά χωρίς να περιμένω να μου πουν κάτι τους είπα, «αν έχετε κάτι καλό να μου πείτε σας ακούω, αν θα μου πείτε το ίδιο σας κλείνω». Και τους το έκλεισα.

Στη δουλειά υπήρχαν άνθρωποι που σας έλεγαν «πρόσεξε, Κωνσταντίνα, θα βρεις τον μπελά σου»;

Τώρα θα μπλέξω ανθρώπους άμα το δηλώσω αυτό το πράγμα αλλά ερχόντουσαν και μου έλεγαν «τι θα πετύχεις με αυτά που κάνεις;». Ότι εγώ κάνω λάθος και αυτοί είναι σωστοί. Εγώ δεν νομίζω ότι έκανα λάθος, να βοηθάς τον κόσμο δεν είναι λάθος, αυτό είναι το καλό.

Δηλαδή αν γυρνούσατε τον χρόνο πίσω τα ίδια πράγματα θα κάνατε;

Δεν το έχω σκεφτεί ποτέ αλλά δεν πιστεύω ότι θα έκανα κάτι άλλο. Αφού με είχαν προειδοποιήσει ότι θα με σκοτώσουν και πάλι το ίδιο έκανα.


Το κράτος ανέχτηκε τις παρανομίες των εταιρειών καθαρισμού

Η αδράνεια όσον αφορά τον έλεγχο των εταιρειών με τα συνεργεία καθαρισμού είναι η μοναδική κατηγορία που προσάπτει η Κωνσταντίνα Κούνεβα στο ελληνικό κράτος. «Δεν είναι μία, δύο, τρεις εταιρείες. Όλες οι εταιρείες έχουν την ίδια συμπεριφορά και το κράτος, το ΙΚΑ, η Επιθεώρηση Εργασίας δεν έκαναν τίποτα, για να έχουμε οι εργαζόμενοι τον νόμιμο μισθό, τα νόμιμα ένσημα», λέει χαρακτηριστικά.

Έχετε την αίσθηση ότι το ελληνικό κράτος δεν σας προστάτευσε; Ότι κάποιοι πίστεψαν ότι μπορούν να σας χτυπήσουν και να μείνουν ατιμώρητοι;

Τότε; Δεν υπήρχε λόγος να με προστατεύει το κράτος, απλώς δεν έκανε τις σωστές κινήσεις με τις παρανομίες των συνεργείων καθαρισμού.

Εδώ, στον Ευαγγελισμό, σας περιποιήθηκαν;

Πολύ καλά. Πολύ καλοί γιατροί και πολύ καλοί άνθρωποι. Πάρα πολύ καλοί. Τους αγαπάω πολύ. Έχω πια μια ιδιαίτερη σχέση μαζί τους.

Ξέρετε ότι βγήκαν πολλοί στους δρόμους για σας. Όχι πάρα πολλοί, αλλά πολλοί.

Ναι, το έμαθα. Στην αρχή δεν μπορούσα να το συνειδητοποιήσω. Μου φαινόταν περίεργο. Δεν υποστήριξαν όμως μόνον εμένα, προσπαθούσαν να βοηθήσουν τον εαυτό τους, ήταν ένας τρόπος αντίδρασης.

Έγιναν διαδηλώσεις, έγραψαν συνθήματα.

Με αυτό, που γράφουν δηλαδή συνθήματα στους τοίχους, δεν συμφωνώ. Καλό είναι να έχεις άποψη, αλλά να μη χαλάς κάτι που δεν μπορείς να το φτιάξεις ξανά ο ίδιος. Πρέπει να προσέχουμε το περιβάλλον γύρω μας. Και τα μαγαζιά, τον κόσμο.

Δεν πιστεύετε δηλαδή στη βία. Ούτε ως απάντηση στη βία του κράτους.

Ε βέβαια, η βία δεν χρειάζεται. Υπάρχει ένας τρόπος πολύ καλός: ο λόγος.

Μπορείς να αλλάξεις τον κόσμο μόνο με τον λόγο;

Δεν είναι καθόλου δύσκολο. Βία σημαίνει φόβος. Βία χρησιμοποιεί αυτός που φοβάται. Για ποιον λόγο να χρησιμοποιήσει βία ο εργαζόμενος; Τι έχει να κερδίσει;


Τους πρώτους μήνες μετά την επίθεση η Κωνσταντίνα Κούνεβα δεν έβλεπε και «μιλούσε» μόνο με σημειώματα. Σήμερα, ύστερα από 8 μεγάλα χειρουργεία, και βλέπει και μιλάει. Όπως καταγγέλλουν όμως οι δικηγόροι της Κώστας Παπαδάκης και Δάφνη Βαγιανού, όλους αυτούς τους μήνες που η Κούνεβα μπορεί επιτέλους να συνεννοηθεί δεν την έχει επισκεφθεί ούτε μία φορά ο ανακριτής. Ανάλογη αδιαφορία είχε επιδείξει τις πρώτες εβδομάδες μετά την επίθεση και η Αστυνομία. Ανώτεροι αστυνομικοί παραδέχονται σήμερα ότι «πράγματι στην αρχή χάθηκε πολύτιμος χρόνος».

Πριν από μία εβδομάδα ενημέρωση για την «υπόθεση Κούνεβα» ζήτησε και ο νέος υπουργός Μιχάλης Χρυσοχοΐδης. «Για μένα το θέμα είναι ανοιχτό», λέει ο υπουργός στα «ΝΕΑ» και προσθέτει: «Είναι ένα στοίχημα να πιάσουμε αυτόν που πέταξε το υγρό αλλά και αυτούς που έδωσαν την εντολή. Την υπόθεση θα αναλάβουν οι καλύτεροι αξιωματικοί. Για μας ο φάκελος τώρα ανοίγει».

Η Αστυνομία πιστεύετε ότι έχει κάνει τη δουλειά της;

Για να μην τους έχει βρει δεν έχει κάνει τη δουλειά της σωστά.

Άργησε μάλλον να ασχοληθεί σοβαρά με την υπόθεση.

Από όσο κατάλαβα μετά, ναι.

Του γιου σας του Εμμανουέλ τι του είπατε;

Να μην έχει θυμό και μίσος. Ούτε για τον άνθρωπο αυτό ούτε για αυτόν που τον πλήρωσε. Εγώ πιστεύω ότι όσο μεγαλύτερος ήταν ο φόβος τους τόσο πιο σκληρή ήταν η επίθεση.

Μιλάτε σαν να μην έχετε μίσος μέσα σας.

Όντως δεν έχω μίσος, ναι.

Ούτε καν γι΄ αυτόν, τον συγκεκριμένο άνθρωπο που το ΄κανε;

Τον λυπάμαι, αυτός ο άνθρωπος έχει προβλήματα μεγάλα. Πρόβλημα με την ψυχή του, τον εαυτό του. Έχει εγωισμό και φόβο.

Σας έκανε ένα μεγάλο κακό όμως.

Σ΄ εμένα το κακό φαίνεται, σ΄ εκείνον δεν φαίνεται, αυτός τραβάει πολύ περισσότερα από μένα. Είμαι σίγουρη. Όταν κάνεις επίθεση σε έναν άνθρωπο, αυτό πολλαπλασιάζεται και γυρνάει σε σένα.

Η ταπεινότητα, ο αυτοέλεγχος, ταιριάζουν με τον ρόλο μιας δυναμικής συνδικαλίστριας;

Ε μάλλον ταιριάζουν, αφού εγώ είμαι έτσι.

Δεν έχει συμβεί κάποια στιγμή στη συνδικαλιστική σας δράση...

... να φωνάξω, να ξεσπάσω; Όχι, σπάνια γίνεται αυτό. Σ΄ αυτή την περίπτωση συνήθως χρησιμοποιώ το χιούμορ. Χαρακτηρίζω τον άλλον με χιούμορ και τον ηρεμώ.

Ποιοι σας συμπαραστάθηκαν όλους αυτούς τους μήνες;

Κατ΄ αρχάς σε αυτό το δωμάτιο έχουν έρθει αμέτρητοι άνθρωποι που δεν ήξερα ποτέ στη ζωή μου. Γνώρισα έναν καταπληκτικό κόσμο. Ας πούμε καθημερινά δίπλα μου σαν τη μαμά μου είναι η οικογένεια Μάτσα. Οι γιατροί Κατερίνα και Σάββας Μάτσας.

Γνωριζόσασταν από πριν με την ψυχίατρο κ. Μάτσα, την επιστημονική υπεύθυνη του «18 Άνω»;

Δεν την ήξερα, η κ. Μάτσα έμαθε στα γενέθλιά της, 1η Ιανουαρίου ότι έγινε αυτό το πράγμα κι ήρθε και βρήκε τη μαμά μου και στάθηκε δίπλα της. Με αυτόν τον τρόπο έχουν έρθει και από τον Ταύρο κοινωνικοί λειτουργοί. Βοηθάνε πάρα πολύ και το παιδί μου. Βοηθάνε οι συναδέλφισσες από το σωματείο, φιλενάδες, φίλοι που είχα.

Αντιδράσεις προκάλεσε η κατεδάφιση του καταυλισμού μεταναστών στην Πάτρα

«Βάρβαρη επιχείρηση»

Έντονες αντιδράσεις προκάλεσε η κατεδάφιση του καταυλισμού μεταναστών στην Πάτρα. Το ΚΚΕ έκανε λόγο για «βάρβαρη επιχείρηση» και ο ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε την παραίτηση Μαρκογιαννάκη, κάνοντας λόγο για πογκρόμ και κτηνωδία.

Η επιχείρηση έγινε είδηση και αντικείμενο σχολιασμού σε διεθνή μέσα ενημέρωσης.

Συγκεκριμένα, σε ανακοίνωσή του το ΚΚΕ κάνει λόγο για «βάρβαρη επιχείρηση σε βάρος δεκάδων, κυρίως ανήλικων, μεταναστών» και κάλεσε «το λαό της Αχαΐας να καταδικάσει τις αγριότητες και τα απάνθρωπα μέτρα σε βάρος των μεταναστών».

Το ΚΚΕ υποστηρίζει πως η επιχείρηση δεν έγινε για ανθρωπιστικούς λόγους, αλλά για να δείξουν οι υπεύθυνοι της επιχείρησης στην ΕΕ «ότι εφαρμόζουν τις απάνθρωπες συμφωνίες, ότι δεν επιτρέπουν την είσοδο μεταναστών στις άλλες χώρες της ΕΕ και για να κοροϊδέψουν το λαό της Αχαΐας».

«Η κυβέρνηση, ο νομάρχης και ο δήμαρχος, αν ήθελαν, μπορούσαν να λύσουν το πρόβλημα προς όφελος των μεταναστών, δίνοντας ταξιδιωτικά έγγραφα, ειδικά στους ανήλικους, για να μπορέσουν να ταξιδέψουν ελεύθερα προς τις χώρες της ΕΕ που επιθυμούν, εξασφαλίζοντας παράλληλα ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης για όσο διάστημα παραμένουν στην Ελλάδα. Αυτό πρέπει να κάνει τώρα και όχι να τους στείλει σε στρατόπεδα συγκέντρωσης» καταλήγει η ανακοίνωση.

Την παραίτηση του Χρ.Μαρκογιαννάκη ζήτησε ο ΣΥΡΙΖΑ, επισημαίνοντας:

«Η κτηνωδία της εισβολής αστυνομικών δυνάμεων που ισοπέδωσαν ολοσχερώς τον καταυλισμό που στέγαζε τους αλλοδαπούς αιτούντες άσυλο και μετανάστες της Πάτρας, χωρίς το παραμικρό ίχνος ευαισθησίας για τη διασφάλιση του δικαιώματος στέγασης τους υπό μόνιμες και αξιοπρεπείς συνθήκες, μαρτυρεί για άλλη μια φορά τον αυταρχικό κατήφορο της κυβέρνησης αναφορικά με ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

«Δεν χωράει αμφιβολία ότι το εγκληματικό αυτό πογκρόμ έχει τη συναίνεση του ίδιου του υπουργού κ. Μαρκογιαννάκη, τον οποίο καλούμε πλέον να παραιτηθεί, προτού ο φανατισμός με τον οποίο προωθεί την ακροδεξιά ατζέντα της ΝΔ γκρεμίσει και τα τελευταία υπολείμματα δημοκρατικού κράτους δικαίου» σημειώνει στην ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ.

Η είδηση στα διεθνή μέσα

Την είδηση της κατεδάφιση του καταυλισμού μετέδωσαν από νωρίς το πρωί της Κυριακής τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία Reuters και Associated Press.

Ειδικότερα, το πρακτορείο Reuters, επισημαίνει ότι η Ελλάδα έχει κατά καιρούς επικριθεί από διεθνής οργανισμούς και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων για τον τρόπο που χειρίζεται τους παράνομους μετανάστες και κυρίως για τις άθλιες συνθήκες που επικρατούν στα κέντρα υποδοχής.

Επιπλέον, σύμφωνα με το βρετανικό BBC, εκπρόσωποι του Ερυθρού Σταυρού στην Πάτρα χαρακτήρισαν την επιχείρηση «προσπάθεια εκφοβισμού των μεταναστών». Σύμφωνα με πηγή του BBC, η επιχείρηση σχεδιάστηκε για να στείλει το μήνυμα στους παράνομους μετανάστες ότι «δεν έχουν μέλλον στην Ελλάδα».

Αξίζει να σημειωθεί ότι σύμφωνα με το AP η φωτιά στον καταυλισμό μπήκε από τις αρχές, προκειμένου να καθαρίσουν το σημείο, ενώ το Reuters αναφέρει πληροφορίες από την αστυνομία, σύμφωνα με τις οποίες περίπου 150 μετανάστες απομακρύνθηκαν από τον καταυλισμό, εκ των οποίων 40 ανήλικοι, που θα προωθούνταν σε ειδικό κέντρο υποδοχής ανήλικων μεταναστών.

Μέρες Μεσοπολέμου στην Πάτρα

Η σημερινή αστυνομική επιχείρηση στην Πάτρα, που οδήγησε στην ισοπέδωση και τον εμπρησμό του προσφυγικού καταυλισμού, ανακαλεί στη μνήμη μέρες του ευρωπαϊκού Μεσοπολέμου. Αυτή η επίδειξη κρατικού ρατσισμού και βαρβαρότητας εναντίον των προσφύγων καταπατά κάθε έννοια δικαίου, ηθικής και ανθρωπιάς. Το κράτος όχι μόνο ποινικοποιεί την προσφυγιά, αλλά και αφαιρεί από εκατοντάδες ανθρώπους το δικαίωμα σε μια (στοιχειώδη και άθλια έστω) κατοικία. Οι ίδιοι άνθρωποι που έφυγαν από το Αφγανιστάν κυνηγημένοι από τα στρατεύματα της Δύσης (της Ελλάδας συμπεριλαμβανομένης), τώρα υφίστανται εδώ νέο κύκλο βάρβαρων διωγμών.

Η υιοθέτηση από την κυβέρνηση της πιο σκληρής ακροδεξιάς στάσης απέναντι στους πρόσφυγες της Πάτρας, δηλαδή η ισοπέδωση του καταυλισμού χωρίς τη λήψη οποιασδήποτε πρόνοιας για τους κατοίκους του, δεν αφήνει αμφιβολίες ότι επιταχύνεται η διολίσθηση προς έναν ιδιότυπο νέο ολοκληρωτισμό. Μια διολίσθηση για την οποία κάνουν ό,τι μπορούν τόσο το ΠΑΣΟΚ με τις κραυγές περί «μηδενικής ανοχή στη λαθρομετανάστευση», όσο και τα ΜΜΕ με τη διαρκή τρομολαγνεία περί «εισαγόμενης εγκληματικότητας».

Σήμερα όσο ποτέ άλλοτε στο παρελθόν, είναι επείγουσα η μαζική συσστράτευση για να αναχαιτιστεί η ρατσιστική επίθεση κράτους και παρακράτους. Οι πρόσφυγες δεν είναι και δεν θα μείνουν μόνοι!



Αθήνα 12/7/09





Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών

Πόσους ρατσιστές χωράει η Ελλάδα?

Μικρό λεξικό καθημερινών όρων.

Ανασφάλεια – αίσθημα καχυποψίας προς τον συνάνθρωπο σου διότι η αποξένωση και ο διαχωρισμός μεταξύ μας έχει προχωρήσει σε τέτοιο βαθμό που μαθαίνουμε για τον γείτονα μας όχι από τη πλατεία όπου κάθεται αλλά από τις ειδήσεις και της μεσημεριανές εκπομπές. Οι δημοσιογράφοι σε ρόλο ιεροκήρυκα σπέρνουν το φόβο, το μίσος και την καχυποψία.

Εγκληματικότητα – να παραβαίνεις νόμους που στοχεύουν στην ηθική, οικονομική και φυσική σου εξόντωση, οι οποίοι βασίζονται σε ρατσιστικά (φυλετικά, εθνικά , θρησκευτικά) κριτήρια και εφαρμόζονται από οπαδούς του νόμου και της τάξης, οι οποίοι ξεκίνησαν τις σταδιοδρομίες τους επί χούντας. Οι βασανισμοί, οι εξευτελισμοί, οι δολοφονίες στα σύνορα και στα κρατητήρια των ξένων από μανιακούς ψυχασθενείς με στολή, όχι μόνο δεν τιμωρούνται, αλλά συνήθως επιβραβεύονται επαγγελματικά και κοινωνικά.

Δικαιοσύνη – το να παίρνεις κατά μέσο όρο τα διπλάσια χρόνια ποινής για το ίδιο αδίκημα από έναν ντόπιο, ειδικά άμα είσαι αλβανός. Το να περιμένεις από 6 μήνες έως τρία χρόνια για να δικαστείς (το 70 % των ξένων στις φυλακές είτε περιμένουν να δικαστούν είτε μέσα για παράβαση του νόμου περί παράνομης εισόδου) και αν αποδειχθεί τελικά η αθωότητα σου να μην αποζημιώνεσαι αλλά να ευχαριστείς τη μοίρα σου που σε αφήνουν. Το να απελαύνεσαι (καινούργια τροπολογία που κατατέθηκε στη βουλή) αν κατηγορηθείς για κάποιο αδίκημα, έχεις δεν έχεις χαρτιά, χωρίς να περάσεις από δίκη για να μπορείς να υπερασπιστείς τον εαυτό σου. Το πασιφανές έγινε και νόμος με την βούλα : σκάσε, σκάβε και πάρε ένα ξεροκόμματο.

Επιχειρήσεις σκούπα – αστυνομικές επιχειρήσεις «καθαρισμού» περιοχών από ανεπιθύμητα στοιχεία (κάποια στιγμή θα έρθει και η σειρά σου), πολύ δημοφιλείς σε ναζιστικά και καθεστώτα τύπου απαρτχάιντ. Όσοι υποστηρίζουν το καθαρισμό ανθρώπων με σκούπες μάλλον κρίνουν από τη βρομιά του σπιτιού τους.

Επιτροπές κατοίκων – τοπικές οργανώσεις του ΛΑΟΣ, ενισχυμένες από σκατοφασίστες της χρυσής αυγής, οι οποίοι, ακολουθώντας πιστά την οικογενειακή παράδοση, είναι ρουφιάνοι, τραμπούκοι (μόνο με την συνοδεία του υπεύθυνου οργάνου) και τσιράκια της εκάστοτε εξουσίας.

Αγ. Παντελεήμονας – κατεχόμενη από παρακρατικούς φασίστες και αστυνομικές δυνάμεις περιοχή της Αθήνας, όπου απαγορεύεται η κυκλοφορία ξένων και πας μη σκουρόχρωμου, συνήθως με τούρκικο ή αρβανίτικο επίθετο, ορθόδοξου. Προφανώς η Αθήνα των 3,5 εκατομμυρίων κατοίκων δεν χωράει κάποιες χιλιάδες άλλους, εκτός και αν έρχονται να μας τα ακουμπήσουν, οπότε σαν γνήσιοι ραγιάδες σκύβουμε μέχρι το πάτωμα.

Κέντρα υποδοχής μεταναστών - στρατόπεδα συγκέντρωσης όπου οι ξένοι φυλακίζονται και εξοντώνονται (όπως στη Π. Ράλλη, Ελληνικό), αφού γλιτώσουν από εμπρησμούς (Πάτρα) και λιντσαρίσματα (Μανολάδα), για να χαρούν οι φιλήσυχοι πολίτες και οι υπόλοιποι να μη χαλάνε καρδιές, αφού είναι ξεκάθαρο ότι για όλα φταίει το κράτος και ο καπιταλισμός.

Λαθρομετανάστες – a) άνθρωποι από τις πιο φτωχές περιοχές του πλανήτη οι οποίοι πληρώνουν το τίμημα της ευημερίας του δυτικού κόσμου (Ε.Ε., ΗΠΑ). Τι αντίκτυπο νομίζεις ότι έχει ο προστατευτισμός και οι επιδοτήσεις που παίρνεις στους εργαζόμενους και επαγγελματίες στις χώρες εκτός ΕΕ. β)πρόσφυγες από εμπόλεμες περιοχές του πλανήτη τους οποίους υποχρεούσαι σύμφωνα με το σύνταγμα και κάθε διεθνή κανόνα να προσφέρεις τροφή και στέγη. Έτσι και αλλιώς οι κυβερνήσεις, που εσύ ψηφίζεις, έχουν συμβάλλει σε αυτούς τους γνωστούς και άγνωστους πολέμους που διεξάγονται σε μακρινές περιοχές του πλανήτη και τώρα η δυστυχία που προκάλεσαν χτυπάει και την πόρτα σου.

Αυτό σε γενικές γραμμές είναι μια περιγραφή του τι συμβαίνει στην πόλη μας και αντίστοιχα σε όλη την Ελλάδα το τελευταίο διάστημα. Σε μια κοινωνία όπου εμείς οι μετανάστες έχουμε συνηθίσει τις μαζικές υστερίες εναντίον μας η τελευταία δεν αποτελεί έκπληξη. Ούτε η ένταση της βίας, ούτε η υποστήριξη ρατσιστικών μέτρων από όλο το φάσμα του πολιτικού κόσμου και ούτε και η ευρύτατη αποδοχή και ανοχή τους από το κοινωνικό σύνολο. Η σκληρή εμπειρία της προηγούμενης δεκαετίας (1994, 1998, 2004) εξασφάλισε την ομαλότητα της ιστορικής εξέλιξης. Αυτό που πρέπει να ξεκαθαρίσουμε είναι τι θέση παίρνουμε απέναντι σε αυτή τη πραγματικότητα. Και αυτό αφορά και τους μετανάστες, αλλά πρώτα και κύρια τους ντόπιους.

Καταρχάς όλοι οι μετανάστες θα πρέπει να αντιληφθούμε ότι η προσωπικές λύσεις δεν είναι μακροχρόνιες και αργά η γρήγορα η λαϊκή βούληση θα επιβληθεί και πάνω μας. Δεν θεωρούμε καμία εθνικότητα προνομιούχα και αυτό ο καθένας που το βιώνει στο πετσί του το καταλαβαίνει πολύ καλά, αλλά θεωρούμε ότι είμαστε ακόμα σε μια κούρσα μεταξύ μας για να εξασφαλίσουμε την εύνοια των αφεντικών μας. Δεν ωφελεί να λέμε ότι οι αλβανοί κλέβουν ενώ εμείς είμαστε ήσυχοι ή ότι εμείς οι αλβανοί είμαστε δουλευταράδες και οι υπόλοιποι δεν δουλεύουν. Ο ρατσισμός και η ξενοφοβία ξεκινάνε από μια αίσθηση ισχύος και εξουσίας που σου δίνει το κυρίαρχο στοιχείο διαχωρισμού ντόπιων και ξένων, τα χαρτιά (το φυλετικό δικαίωμα παραμονής σε έναν τόπο). Άρα αυτή η εξουσία θα χρησιμοποιηθεί εναντίον σου οποτεδήποτε θεωρηθεί χρήσιμο από τον καθένα ακόμα και αγγελούδια να γίνουμε.

Σε ότι αφορά τους ντόπιους θεωρούμε ότι ο ρατσισμός θα πρέπει να απαντηθεί με το ίδιο νόμισμα. Μερικές φορές ίσως και πιο δυνατά για να παραδειγματιστούν και οι υπόλοιποι που θα απαξιώσουν τη ζωές μας. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε σε κανένα, με στολή η χωρίς, να μας πάρει την αξιοπρέπεια και ακόμα πιο πολύ τη ζωή μας. Δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε παρά μόνο το τομάρι μας και αυτό πρέπει να το πουλήσουμε ακριβά.

Σε ότι αφορά τους ανθρώπους που μας υποστηρίζουν θεωρούμε ότι αλληλεγγύη στους μετανάστες είναι να προσφέρεις μια δουλιά, μια στέγη, χαρτιά (με λευκούς γάμου κλπ) ή έστω ένα φιλικό χαμόγελο, χωρίς να απαιτείς να ασπαστεί την ιδεολογική σου δοξασία.. Αλληλεγγύη είναι το να ξέρεις τι επιπτώσεις έχει στη ζωή μας η προσπάθεια εξασφάλισης χαρτιών και όχι η θεωρητική γνώση των συνθηκών που δημιουργούν τα προβλήματα μας. Αλληλεγγύη σημαίνει να κατανοείς ότι το να είσαι αλβανός ή βούλγαρος ή πακιστανός δεν είναι θέμα προσωπικής επιλογής, όπως το να είσαι εθνικιστής η διεθνιστής, αριστερός η δεξιός, αλλά παρόλα αυτά καθορίζει σε πρακτικό επίπεδο τις περισσότερες πτυχές της ζωής μας.

Κανένας δεν ήρθε εδώ για να γίνει το ιδανικό σου επαναστατικό υποκείμενο. Έτσι κι αλλιώς η πάλη το ενάντια στο ρατσισμό και την εκμετάλλευση είναι καθήκον του καθενός που δεν ανέχεται αυτή τη πραγματικότητα στη δική του κοινωνία. Είναι πρωτίστως μια πάλη για να εξασφαλίσεις μια ανεχτή πραγματικότητα για τον εαυτό σου. Το να είσαι μετανάστης δεν είναι τιμή, είναι ντροπή οι άνθρωποι να χρειάζονται συνοδευτικά χαρτιά σαν να είναι κούτες με προϊόντα. Το σύνθημά μας πρέπει να είναι είμαστε όλοι ντόπιοι!

Έτσι κι αλλιώς αυτό το κομμάτι γης μας χωράει όλους. Αυτοί που είναι επικίνδυνοι για το κοινωνικό σύνολο είναι οι ρατσιστές και οι φασίστες, οι οποίοι άμα γίνουν πιο πολύ θα αποτελούν κίνδυνο για την κοινωνική συνοχή και το όποιο επίπεδο δημοκρατίας έχουμε εδώ που ζούμε. Τότε οι σκούπες και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης θα γράφουν και το όνομα σου επάνω και η αμοιβή της εργασίας σου δεν θα είναι τα 700€ αλλά η απελευθέρωση που θα σου προσφέρει. Για αυτό η απάντησή στο ερώτημά μας πρέπει να είναι ξεκάθαρη:

Έξω ο ρατσισμός και ο φασισμός

Από τις πλατείες, τις γειτονιές και τη ζωή μας

ΣΤΕΚΙ ΑΛΒΑΝΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

Η Αριστερά απέναντι στην ατζέντα Καρατζαφέρη

Οι αποφασιστικές πολιτικές μάχες των επόμενων μηνών και μέχρι τις πρόωρες βουλευτικές εκλογές- οι οποίες προβλέπονται για την άνοιξη το αργότερο- θα διεξαχθούν στο δεξιό τμήμα του φάσματος, πάνω στα προσφιλή θέματα της ακροδεξιάς: μετανάστευση, ασφάλεια, αστυνόμευση. Αυτό αποφάνθηκαν εν χορώ τα μεγάλα συγκροτήματα της ενημέρωσης την επομένη των ευρωεκλογών, σʼαυτό συμμορφώθηκε, σαν έτοιμος από καιρό, ο Κ. Καραμανλής, εξαγγέλλοντας στρατόπεδα συγκέντρωσης και επιχειρήσεις- σκούπα.

Του ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Ωστόσο, σύμφωνα με δημοσκοπήσεις που έγιναν τον περασμένο μήνα, το ζήτημα της μετανάστευσης αποτελεί μόλις την όγδοη προτεραιότητα των ψηφοφόρων, πίσω από την ανεργία, την ακρίβεια, την υγεία, την παιδεία κ.α., ενώ ακόμη και για τους ψηφοφόρους του ΛΑΟΣ μετά βίας καταλαμβάνει την τέταρτη θέση. Όσο για την εγκληματικότητα, αποτελεί την πέμπτη προτεραιότητα της κοινής γνώμης. Αν κάποιοι αγωνίστηκαν για να επιβληθεί η λεγόμενη «ατζέντα Καρατζαφέρη» στη δημόσια ζωή, αυτοί ήταν η πλειονότητα των συγκροτημάτων του Τύπου, με τις καθημερινές ομοβροντίες τους στα ζητήματα «νόμου και τάξης», από την έκρηξη του Δεκέμβρη και μετά.

Μια δεύτερη μορφή χειραγώγησης ήταν η σκανδαλώδης μεγέθυνση της πολιτικής «φούσκας» που λέγεται Οικολόγοι- Πράσινοι. Επί δύο μήνες, οι περισσότερες δημοσκοπήσεις τους έφερναν στην τρίτη θέση, με εξωπραγματικά ποσοστά της τάξης του 7% έως και 9%. Γενικά, οι κυρίαρχοι ιδεολογικοί μηχανισμοί πρόβαλαν δύο ιδέες ως «νόμιμες» απαντήσεις στη χειρότερη καπιταλιστική κρίση των τελευταίων 80 χρόνων: Την ασφάλεια, για τα πληβειακά στρώματα και την οικολογία, για τα μεσαία. Αντίθετα, κατακεραυνώθηκε ως εξωπραγματική οποιαδήποτε πολιτική πρόταση αναδιανομής του κοινωνικού πλούτου προς όφελος των εργαζομένων- το θεμέλιο μιας αριστερής απάντησης στην κρίση.

Αν έτσι έχουν τα πράγματα, πως θα πρέπει άραγε να αντιδράσουν οι μαχόμενες, αριστερές δυνάμεις στην προσπάθεια λεπενοποίησης της δημόσιας ζωής;

Το πρώτο που θα πρέπει να προσέξουμε είναι να μην πέσουμε στην παγίδα των αντιπάλων μας: Να μη συμβάλουμε στη διαμόρφωση ενός σκηνικού του τύπου «ακροδεξιοί και αγανακτισμένοι νοικοκυραίοι εναντίον ακροαριστερών και λαθρομεταναστών». Τα βασικά μας πυρά πρέπει να συνεχίσουν να κατευθύνονται εναντίον του νεοφιλελεύθερου, παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού και των βασικών πολιτικών εκφραστών του, της κεντροδεξιάς και της κεντροαριστεράς. Η ακροδεξιά έχει βεβαίως τη σημασία της, όχι τόσο ως άμεση απειλή φασιστικής εκτροπής, όσο ως «λαγός» που παρασύρει όλο το πολιτικό σύστημα προς τα δεξιά: Ο Καραμανλής τρέχει πίσω από τον Καρατζαφέρη και ο Παπανδρέου πίσω από τον Καραμανλή.

Το δεύτερο ζητούμενο είναι μια πιο πολιτική αντιμετώπιση του μεταναστευτικού προβλήματος, πέρα από σωστές, αλλά γενικόλογες διακηρύξεις ανθρωπιστικών αρχών. Χρειάζεται να ενταφιαστούν οριστικά τα ιδεολογήματα τύπου Νέγκρι που βλέπουν τη μετανάστευση ως ευλογία, απελευθερωτική έκφραση «νομαδικού πόθου» και να αναγνωρίσουμε τις διογκούμενες μετακινήσεις πληθυσμών ως μηχανισμό παγκόσμιου κοινωνικού ντάμπινγκ, μετατροπής του ταξικού πολέμου σε εμφύλιο, στο εσωτερικό της εργασίας. Αντί να καταδιώκονται οι μετανάστες σαν αποδιοπομπαίοι τράγοι, θα πρέπει να καταπολεμηθούν οι ίδιοι οι πόλεμοι του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και του Ισραήλ, που ξεριζώνουν λαούς ολόκληρους, να ακυρωθούν τα χρέη του Γʼ Κόσμου στο ΔΝΤ, να μπουν φραγμοί στα κερδοσκοπικά κεφάλαια, να διωχθούν οι μαφίες που μετακινούν παράνομα και εκμεταλλεύονται τους μετανάστες, αλλά και οι εργοδότες, μικροί και μεγάλοι, της μαύρης εργασίας.

Το τρίτο και το σημαντικότερο είναι να μετατοπίσει η Αριστερά το πεδίο της αντιπαράθεσης στο δικό της γήπεδο: Στην ασφάλεια του εργαζόμενου, όχι ως αστυνομικό, αλλά ως οικονομικό- κοινωνικό ζήτημα. Σταθερή δουλειά, ενάντια στην ανεργία, τις απολύσεις και την προσωρινή απασχόληση, επαρκή κοινωνική ασφάλιση για όλους, αξιοπρεπείς μισθούς με ριζοσπαστική αναδιανομή εισοδήματος. Προς την κατεύθυνση αυτή, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπορεί να παίξει πρωτοποριακό ρόλο, αναλαμβάνοντας τις αναγκαίες πρωτοβουλίες κοινής δράσης με όλες τις μαχόμενες δυνάμεις της κοινωνικής και πολιτικής Αριστεράς.

Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 21.6.2009