Οι αποφασιστικές πολιτικές μάχες των επόμενων μηνών και μέχρι τις πρόωρες βουλευτικές εκλογές- οι οποίες προβλέπονται για την άνοιξη το αργότερο- θα διεξαχθούν στο δεξιό τμήμα του φάσματος, πάνω στα προσφιλή θέματα της ακροδεξιάς: μετανάστευση, ασφάλεια, αστυνόμευση. Αυτό αποφάνθηκαν εν χορώ τα μεγάλα συγκροτήματα της ενημέρωσης την επομένη των ευρωεκλογών, σʼαυτό συμμορφώθηκε, σαν έτοιμος από καιρό, ο Κ. Καραμανλής, εξαγγέλλοντας στρατόπεδα συγκέντρωσης και επιχειρήσεις- σκούπα.
Του ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Ωστόσο, σύμφωνα με δημοσκοπήσεις που έγιναν τον περασμένο μήνα, το ζήτημα της μετανάστευσης αποτελεί μόλις την όγδοη προτεραιότητα των ψηφοφόρων, πίσω από την ανεργία, την ακρίβεια, την υγεία, την παιδεία κ.α., ενώ ακόμη και για τους ψηφοφόρους του ΛΑΟΣ μετά βίας καταλαμβάνει την τέταρτη θέση. Όσο για την εγκληματικότητα, αποτελεί την πέμπτη προτεραιότητα της κοινής γνώμης. Αν κάποιοι αγωνίστηκαν για να επιβληθεί η λεγόμενη «ατζέντα Καρατζαφέρη» στη δημόσια ζωή, αυτοί ήταν η πλειονότητα των συγκροτημάτων του Τύπου, με τις καθημερινές ομοβροντίες τους στα ζητήματα «νόμου και τάξης», από την έκρηξη του Δεκέμβρη και μετά.
Μια δεύτερη μορφή χειραγώγησης ήταν η σκανδαλώδης μεγέθυνση της πολιτικής «φούσκας» που λέγεται Οικολόγοι- Πράσινοι. Επί δύο μήνες, οι περισσότερες δημοσκοπήσεις τους έφερναν στην τρίτη θέση, με εξωπραγματικά ποσοστά της τάξης του 7% έως και 9%. Γενικά, οι κυρίαρχοι ιδεολογικοί μηχανισμοί πρόβαλαν δύο ιδέες ως «νόμιμες» απαντήσεις στη χειρότερη καπιταλιστική κρίση των τελευταίων 80 χρόνων: Την ασφάλεια, για τα πληβειακά στρώματα και την οικολογία, για τα μεσαία. Αντίθετα, κατακεραυνώθηκε ως εξωπραγματική οποιαδήποτε πολιτική πρόταση αναδιανομής του κοινωνικού πλούτου προς όφελος των εργαζομένων- το θεμέλιο μιας αριστερής απάντησης στην κρίση.
Αν έτσι έχουν τα πράγματα, πως θα πρέπει άραγε να αντιδράσουν οι μαχόμενες, αριστερές δυνάμεις στην προσπάθεια λεπενοποίησης της δημόσιας ζωής;
Το πρώτο που θα πρέπει να προσέξουμε είναι να μην πέσουμε στην παγίδα των αντιπάλων μας: Να μη συμβάλουμε στη διαμόρφωση ενός σκηνικού του τύπου «ακροδεξιοί και αγανακτισμένοι νοικοκυραίοι εναντίον ακροαριστερών και λαθρομεταναστών». Τα βασικά μας πυρά πρέπει να συνεχίσουν να κατευθύνονται εναντίον του νεοφιλελεύθερου, παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού και των βασικών πολιτικών εκφραστών του, της κεντροδεξιάς και της κεντροαριστεράς. Η ακροδεξιά έχει βεβαίως τη σημασία της, όχι τόσο ως άμεση απειλή φασιστικής εκτροπής, όσο ως «λαγός» που παρασύρει όλο το πολιτικό σύστημα προς τα δεξιά: Ο Καραμανλής τρέχει πίσω από τον Καρατζαφέρη και ο Παπανδρέου πίσω από τον Καραμανλή.
Το δεύτερο ζητούμενο είναι μια πιο πολιτική αντιμετώπιση του μεταναστευτικού προβλήματος, πέρα από σωστές, αλλά γενικόλογες διακηρύξεις ανθρωπιστικών αρχών. Χρειάζεται να ενταφιαστούν οριστικά τα ιδεολογήματα τύπου Νέγκρι που βλέπουν τη μετανάστευση ως ευλογία, απελευθερωτική έκφραση «νομαδικού πόθου» και να αναγνωρίσουμε τις διογκούμενες μετακινήσεις πληθυσμών ως μηχανισμό παγκόσμιου κοινωνικού ντάμπινγκ, μετατροπής του ταξικού πολέμου σε εμφύλιο, στο εσωτερικό της εργασίας. Αντί να καταδιώκονται οι μετανάστες σαν αποδιοπομπαίοι τράγοι, θα πρέπει να καταπολεμηθούν οι ίδιοι οι πόλεμοι του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και του Ισραήλ, που ξεριζώνουν λαούς ολόκληρους, να ακυρωθούν τα χρέη του Γʼ Κόσμου στο ΔΝΤ, να μπουν φραγμοί στα κερδοσκοπικά κεφάλαια, να διωχθούν οι μαφίες που μετακινούν παράνομα και εκμεταλλεύονται τους μετανάστες, αλλά και οι εργοδότες, μικροί και μεγάλοι, της μαύρης εργασίας.
Το τρίτο και το σημαντικότερο είναι να μετατοπίσει η Αριστερά το πεδίο της αντιπαράθεσης στο δικό της γήπεδο: Στην ασφάλεια του εργαζόμενου, όχι ως αστυνομικό, αλλά ως οικονομικό- κοινωνικό ζήτημα. Σταθερή δουλειά, ενάντια στην ανεργία, τις απολύσεις και την προσωρινή απασχόληση, επαρκή κοινωνική ασφάλιση για όλους, αξιοπρεπείς μισθούς με ριζοσπαστική αναδιανομή εισοδήματος. Προς την κατεύθυνση αυτή, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπορεί να παίξει πρωτοποριακό ρόλο, αναλαμβάνοντας τις αναγκαίες πρωτοβουλίες κοινής δράσης με όλες τις μαχόμενες δυνάμεις της κοινωνικής και πολιτικής Αριστεράς.
Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 21.6.2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου