"Σάπιες φράουλες" σαν τον πολιτισμό τους.

Ένα ακόμη βίαιο κεφάλαιο στον αγώνα ζωής που δίνουν χιλιάδες εργάτες γράφτηκε στην Ηλεία και συγκεκριμένα στη Μανωλάδα. Στην περιοχή υπάρχουν χιλιάδες στρέμματα με καλλιέργειες φράουλας και οι ντόπιοι παραγωγοί τα τελευταία χρόνια εκμεταλλεύονται μετανάστες για τη συγκομιδή της φράουλας, με την συνδρομή και των κρατικών μηχανισμών.


Οι εργάτες γης προσπαθούν εδώ και κάποιες μέρες να διεκδικήσουν καλύτερα μεροκάματα. Είχαν προγραμματίσει συγκέντρωση(και συνέλευση;) για να καθορίσουν το πώς θα διεξάγουν τον αγώνα τους. Την ώρα της συγκέντρωσης οι ντόπιοι ιδιοκτήτες οργάνωσαν αντί-συγκέντρωση και οπλισμένοι με ξύλα και καραμπίνες επιτέθηκαν στους συγκεντρωμένους εργάτες και ξυλοκοπούσαν όποιον έβρισκαν. Τελικός απολογισμός τουλάχιστον τέσσερις εργάτες στο νοσοκομείο, παρόλα αυτά η συγκέντρωση δεν διαλύθηκε αλλά οι εργάτες γης παρέμειναν μαζί με άλλους εργαζόμενους(κυρίως του ΚΚΕ) στην πλατεία. Να σημειωθεί πώς οι ντόπιοι αλήτες της Ηλείας δρούσαν από κοινού με τα ζώα της αστυνομίας τρομοκρατώντας τους εργαζόμενους, μάλιστα τα ζώα της αστυνομίας συνέλαβαν και καμιά δεκαριά εργαζόμενους, κυρίως μετανάστες.Οι εργάτες γης είναι τα μεγαλύτερα θύματα που ζουν σε πλήρες καθεστώς δουλείας, εργάζονται ανασφάλιστοι, με ελάχιστα μεροκάματα ενώ μετακινούνται συνήθως ανά εποχή από περιοχή σε περιοχή για να προσφέρουν την εργασία τους σε κατά τόπους εκμεταλλευτές.

Την ίδια εκμετάλλευση έζησαν κάποιοι εργάτες γης και στην Άρτα κατά την περίοδο συγκομιδής των πορτοκαλιών, όπου παραλίγο να είχαμε και τραγικές συνέπειες από την φωτιά που είχε ξεσπάσει σε πτηνοτροφείο που τους "φιλοξενούσαν". Και σε εκείνη την περίπτωση είχε καταδειχθεί η άγρια εκμετάλλευση(ανασφάλιστη εργασία, 10ωρη εργασία, ελάχιστα μεροκάματα, κλίμα φόβου και τρομοκρατίας) των εργαζομένων με την ανοχή(τουλάχιστον) των ντόπιων υπηρεσιών. Στο τέλος μάλιστα της «συνεργασίας τους» και εφόσον οι εργάτες δεν ήταν πλέον απαραίτητοι αλλά βάρος, άρχισαν να σπέρνουν δεξιά και αριστερά φήμες για μεταδοτικές ασθένειας και οι πιέσεις για αποχώρηση γινόταν πιο δυνατές. Η τοπική οικονομία είχε εξυπηρετηθεί, οι αρχές είχαν κάνει το έργο τους.

Το εμπόριο ανθρώπων και η επακόλουθη εκμετάλλευση τους στις επενδυτικές ελληνικές αλάνες (κτήματα, επιχειρήσεις και μπάρ)είναι μία από τις πιο απάνθρωπες κατακτήσεις τους σύγχρονου ελληνικού(και δυτικου) πολιτισμού και δυστυχώς έχει τις ρίζες του όχι μόνο μέσα στους μηχανισμούς εξουσίας αλλά και στην ίδια την ελληνική κοινωνία.

Τραγική ειρωνεία πριν λίγες μέρες βρέθηκε νεκρός ο ένας από τους τρεις Έλληνές απεργούς πείνας της Σεν Ναζερ της Γαλλίας. Το στόρι και εκεί είχε να κάνει με τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας, τη νέα δουλεία που θέλουν να επιβάλλουν. Τρεις Έλληνες εργάτες έκαναν απεργία πείνας προκειμένου να πληρωθούν τα δεδουλευμένα τους. Η απεργία πείνας κράτησε είκοσι μέρες έως οτου η εταιρεία(γερμανική ELBE) δώσει τα χρήματα που τους χρωστούσε. Ο ένας απεργός, ο 35 χρονος Νίκος Ασλαμαζίδης, λίγο μετά την επιστροφή του στην Ξάνθη βρέθηκε νεκρός, ήταν αυτός που η απεργία πείνας τον είχε καταβάλει περισσότερο.

.Raδιο Κλειδαρότρυπα

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΚΚΕ-ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΣΤΗ ΜΑΝΩΛΑΔΑ ΚΑΤΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ

Το ΚΚΕ καταγγέλλει την κυβέρνηση, τις εισαγγελικές αρχές και την αστυνομία, που αδιαφορούν για τους ξυλοδαρμούς, το πογκρόμ, ακόμα και τους πυροβολισμούς στον αέρα, τραμπούκων στην υπηρεσία μεγαλοαγροτών κατά των μεταναστών της Μανωλάδας και μελών του ΚΚΕ που εξέφραζαν τη συμπαράστασή τους στον αγώνα τους.

Το ΚΚΕ συμπαραστέκεται στους οικονομικούς μετανάστες που αγωνίζονται μέσα σε άθλιες συνθήκες για να επιβιώσουν. Καλεί τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στους εργάτες γης - οικονομικούς μετανάστες. Ο αγώνας είναι κοινός, κοινός είναι και ο αντίπαλος, η αντιλαϊκή πολιτική και τα οικονομικά της στηρίγματα.

Τωρα μολις γυρισαμε απο Μανωλαδα!Χθες 10:30 ειδοποιηθηκαμε απο το κομμα οτι οι τραμπουκοι των τσιφλικαδων τραυματισαν 3 μελη του κομματος, αναμεσα τους το γραμματεα της Ν.Ε. Χρηστο Γιανναρο. Την ιδια ωρα εξαπολυοταν ενα τρομερο πογκρομ στις παραγκες των φραουλοκαλλιειργειες) ωστε να αναγκαστουν να δουλεψουν. Ξεκινησαμε ξανα στις 6 ωρα.Απο την πρωτη στιγμη που μπηκαμε στο χωριο αντιμετωπισαμε ενα μπαραζ προκλησεων απο τους τραμπουκους.Εκτος απο μεσσηνια και ηλεια ευτυχως ειχαν σπευσει οι σφοι της πατρας, χωρις αυτο να τους εμποδισει να προκαλεσουν μικροζημιες σε Ι.Χ.Ενω η αστυνομια εκανε τα στραβα ματια! Εκτοτε στο χωρο της συγκεντρωσης συνεχιστηκαν οι απειλες απο τους τραμπουκους για να τρομακρατησουν τους προσερχομενους εργατες, του τυπου "ειστε ανεπιθυμητοι", "αν ειστε μαγκες ελατε να πλακωθουμε". Επισης κλεγοντουσαν για τη χαμηλη τιμη της φραουλας και οτι δεν μπορουσαν να δωσουν πανω απο 23ευρω μεροκαματο.Φανταστειτε ομως για τι τσιφλικια μιλαμε οταν για να συλεχθει η φραουλα δουλευουν 2000 εργατες- και 5 λεπτα πανω απο το κοστος να πουλανε τα κερδη ειναι τεραστια-. Το καθεστως εργασιας επιεικως χαρακτηριζεται γαλερας.Οι θερμοκρασιες που αναπτυσσονται στα θερμοκηπια ειναι αφορητες.Τα αφεντικα συχνα "ξεχνουν" ή πληρωνουν εως και 18 ευρω μεροκαματο. Το χθεσινο πογκρομ συμπληρωθηκε απο διακοπη νερου στις παραγκες και επιθεσεις σε τηλεοπτικα συνεργεια τα οποια μπορουσαν να κυκλοφορησουν μονο στη συγεντρωση του ΠΑΜΕ. Φυσικο επακολουθο των χθεσινων οργιων ηταν η μειωμενη σημερινη συμμετοχη των μεταναστων(μπαγκλαντες-βουλγαρια).Με τους περισσοτερους εργατες να δουλευουν αποφασιστηκε να δεχθουν την προταση των 28 ευρω για να κατωχυρωσουν μια νικη. Το ΠΑΜΕ κατεβασε βουλγαρους και συναδελφους απο το μπαγκλαντες για να μεταδωσουν στους εξεγερμενους το μηνυμα της ταξικης ενοτητας και συμπαραστασης.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΟΜΟΛΟΓΗΣΩ ΟΤΙ ΠΟΤΕ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙ ΤΕΤΟΙΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΗΚΟΤΗΤΑ ΤΕΤΟΙΟ ΗΘΙΚΟ ΑΝΑΣΤΗΜΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΛΥΣΣΑΛΕΑ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΟΣΟ ΕΔΕΙΞΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΑΝΘΡΩΠΟΙ-ΕΡΓΑΤΕΣ ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΟΙ, ΕΞΑΘΛΙΩΜΕΝΟΙ ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ.

ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΑΠΑΝΤΟΥΣΑΝ ΣΤΟΥΣ ΤΣΙΦΛΙΚΑΔΕΣ ΠΟΥ ΛΕΓΑΝ ΤΑΧΑ ΟΤΙ ΔΟΥΛΕΥΑΝ 6ΩΡΟ.

-ΖΗΤΟΥΣΑΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ -ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ -ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ -ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΙΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΡΑΜΠΟΥΚΩΝ ΜΕ ΔΕΞΙΟΤΗΤΑ

ΕΚΑΝΑΝ ΤΟ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟ ΤΩΝ 28 ΕΥΡΩ ΚΟΙΤΑΖΟΝΤΑΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥΣ ΤΣΙΦΛΙΚΑΔΕΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΣΤΗΘΕΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΠΚΕΤΖΗΔΕΣ. ΟΡΚΙΣΤΗΚΑΝ ΜΕ ΜΙΑ ΦΩΝΗ ΟΤΙ ΘΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΝ ΜΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥΣ ΤΑ ΚΕΚΤΗΜΕΝΑ ΤΟΥΣ. ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ ΚΚΕ ΔΕΣΜΕΥΘΗΚΑΝ ΝΑ ΘΕΣΟΥΝ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΣΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ.

.Γ.ΜΕ ΣΤΕΝΤΟΡΙΑ,ΡΩΜΑΛΕΑ,ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΦΩΝΗ ΑΝΤΗΧΗΣΕ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΗΣ ΜΑΝΩΛΑΔΑΣ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ ΜΠΑΓΚΛΑΝΤΕΣ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΕΝΩΘΕΙΤΕ!!!!!! ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΕΝΩΘΕΙΤΕ!!!!!!

Άλλαξαν οι μετανάστες

Αλλαγές που δεν αφορούν μόνο την αγορά εργασίας, αλλά αγγίζουν τις κοινωνικές και πολιτισμικές δομές της Ελλάδας, έχει ήδη προκαλέσει το ισχυρό μεταναστευτικό ρεύμα προς τη χώρα μας, που συνεχίζεται επί 18 χρόνια.
Την ίδια ώρα, σοβαρές μεταβολέ συντελούνται και στη διάρθρωση του «μεταναστευτικού κόσμου» αλλά και στον βαθμό προσαρμογής του στην ελληνική κοινωνία.
Το βέβαιο είναι ότι τα κύματα των μεταναστών που ήρθαν, κυρίως παράνομα, στην Ελλάδα, άλλαξαν σημαντικά τη φυσιογνωμία της χώρας. Εδωσαν ώθηση στην οικονομία, δημιούργησαν νέες δουλειές, αλλά και προκατάληψη.
Πάνω από 1.200.000
Οι κυβερνήσεις, από την άλλη, ουδέποτε ακολούθησαν μια συνεπή μεταναστευτική πολιτική. Προσπαθούν να ελέγξουν την κατάσταση με αποσπασματικά μέτρα: Καταστολή στα σύνορα, μαζικές επαναπροωθήσεις και απελάσεις, κρούσματα βίας, ρατσισμού και ξενοφοβίας, συμπληρώνουν τις επίσημες κρατικές πρακτικές.
Παρά τις έρευνες που έχουν γίνει, ουδείς μπορεί να προσδιορίσει με ακρίβεια τον αριθμό μεταναστών που ζουν και εργάζονται στη χώρα.
Μια νηφάλια προσέγγιση για τον «ξένο» και τη συνεισφορά του στην ελληνική ανάπτυξη είναι αυτή που ακολουθεί. Την κατέγραψε η Αννα Τριανταφυλλίδου, από το ΕΛΙΑΜΕΠ και το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Παρουσιάστηκε πρόσφατα σε επιστημονικό συνέδριο στα Γιάννενα και τα στοιχεία της έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον:
*Ο συνολικός πληθυσμός των μεταναστών στην Ελλάδα, το 2007, σύμφωνα με τα δεδομένα της έκθεσης, υπολογίζεται σε 1.247.000 άτομα.
Σε αυτά περιλαμβάνονται 350.000 ομογενείς από την Αλβανία (200.000) και την πρώην Σοβ. Ενωση (150.000).
*Οι πιο πολλοί μετανάστες (υπολογίζονται περίπου στο 70%) έχουν κοινωνική ασφάλιση και κανονική δουλειά.
*Οι περισσότεροι μετανάστες προέρχονται κυρίως από γειτονικές χώρες. Οι Αλβανοί αποτελούν το 63% όσων έχουν νόμιμη άδεια εργασίας το 2007. Ακολουθούν οι Βούλγαροι (5,6%), οι Γεωργιανοί, και μετά οι Ρουμάνοι.
*Σχεδόν οι μισοί από τους αλλοδαπούς που κατοικούν στη χώρα, είναι παντρεμένοι (48%) και το 28% έχουν οικογένειες τετραμελείς.
*Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, το 30% των μεταναστών εργάζονταν στον αγροτικό τομέα και το 12% ήταν ανειδίκευτοι εργάτες.
Οι αμοιβές τους ήταν κατά 40% μικρότερες από αυτές των Ελλήνων. Το 2007, περίπου 4 στους 10 ξένους εργάτες απασχολούνται σε ανειδίκευτη χειρωνακτική εργασία. Ενα άλλο 16% εργάζεται στον τομέα των υπηρεσιών και στις πωλήσεις προϊόντων.
Ανοίγουν μαγαζιά
*Αυξάνεται και ο αριθμός των μεταναστών που έχουν δικές τους επιχειρήσεις. Σύμφωνα με το Εμπορικό Επιμελητήριο της Αθήνας, το 2006, πάνω από 2.000 Αλβανοί έχουν ξεκινήσει τη δική τους δουλειά. Οι περισσότεροι έχουν ψιλικατζίδικα και περίπτερα. Οι Κινέζοι ανοίγουν μαγαζιά με ρούχα, οι πρόσφυγες από το Μπαγκλαντές ειδικεύονται στα εστιατόρια.
*Σύμφωνα με άλλους ερευνητές, οι μετανάστες (νόμιμοι και παράνομοι) συνεισφέρουν σε ποσοστό μεταξύ 2,3% και 2,8% στο Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (ΑΕΠ).
*Η ίδια έρευνα (Ζωγραφάκης, Κόντης, Μητράκος) κατέδειξε ότι εάν οι ξένοι εργάτες εγκατέλειπαν τη χώρα, οι μισές από τις 400.000 θέσεις εργασίας που έχουν τώρα, θα παρέμεναν κενές.
Η εξέλιξη αυτή θα δημιουργούσε αρνητικές πιέσεις στην ελληνική οικονομία. Η κατανάλωση και το ΑΕΠ θα έπεφταν, οι μισθοί θα αυξάνονταν μόνο για τους ανειδίκευτους εργάτες και το εισόδημα των μεσαίων και υψηλότερων κοινωνικών στρωμάτων θα έμενε στάσιμο ή θα μειωνόταν.
Χαμηλές αμοιβές
Ενδιαφέρον έχουν, όμως, και τα στοιχεία για τις κύριες εθνότητες που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα:
1 Αλβανοί: Παρατηρείται μια μετακίνηση από την ανειδίκευτη αγροτική εργασία προς την οικοδομή, τις μικρές επιχειρήσεις, την ημιειδικευμένη εργασία, τα εστιατόρια και τα ξενοδοχεία. Το 82% έχει σταθερή εργασία και το 57% πληρώνει εισφορές. Η μεταπήδηση από την παρανομία στη νόμιμη εργασία και η συμμετοχή τους σε ασφαλιστικούς οργανισμούς έδωσαν (κυρίως στους άνδρες) κοινωνική και οικονομική ώθηση.
Αντίθετα οι γυναίκες είναι εγκλωβισμένες σε υπηρεσίες καθαρισμού και φροντίδας. Αρκετές, ωστόσο, αποχωρούν πλέον από την εργασία για να γίνουν νοικοκυρές.
2 Ομογενείς (από την πρώην Σοβιετική Ενωση): Οι περισσότεροι δείχνουν να παγιδεύτηκαν σε δουλειές με χαμηλές απολαβές παρά την καλή εκπαίδευση που είχαν (π.χ. το 12% είναι απόφοιτοι πανεπιστημίου, όταν για τους Ελληνες το αντίστοιχο ποσοστό είναι 8%).
3 Βούλγαροι: Τρεις στους τέσσερις είναι γυναίκες και εργάζονται ως εσωτερικές σε σπίτια. Οι άνδρες απασχολούνται στην οικοδομή. Το 2004 υπολογίζονταν σε 33.638 άτομα, από τα οποία 12.500 ήταν ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ. Ο μέσος μισθός τους ήταν κατά 46% μικρότερος από τον αντίστοιχο των Ελλήνων.
4 Ρουμάνοι: Από τους περίπου 16.000 που έχουν νόμιμη άδεια παραμονής, οι 11.000 είναι ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ. Αμείβονται, κατά μέσο όρο, 32% λιγότερο από τους Ελληνες εργαζόμενους.
5 Κινέζοι: Υπολογίζεται ότι σήμερα εργάζονται στην Ελλάδα 20.000 Κινέζοι, έναντι μόλις 1.500 που είχαν καταγραφεί το 2001. Οι μισοί έχουν εγκατασταθεί στην Αθήνα και έχουν δικά τους μαγαζιά. Μερικές χιλιάδες, επίσης, μετακινούνται το καλοκαίρι στα νησιά.
6 Ασιάτες: Η εισροή ασιατών προσφύγων στην Ελλάδα άρχισε εδώ και τρεις δεκαετίες. Από τη δεκαετία του '70 ήρθαν οι πρώτοι Πακιστανοί. Μετά το 2003 παρατηρείται αύξηση στην εισορή ασιατών μεταναστών. Υπολογίζεται ότι σήμερα ζουν στην Ελλάδα περισσότεροι από 130.000 Ασιάτες, διαφόρων εθνικοτήτων, που πληρώνονται με πολύ χαμηλές αμοιβές.
Απ' αυτούς περίπου 50.000 είναι Πακιστανοί, οι οποίοι εργάζονται κυρίως σε βιομηχανίες και οικοδομές.

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΕΡΒΑΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 13/04/2008

Το εφάπαξ της ντροπής

Γιώργος Αλλαμανής


Κάθε φορά που εφεξής μια πάμπτωχη οικογένεια στην Ινδία θα φέρνει στον κόσμο ένα κορίτσι, η κυβέρνηση του Νέου Δελχί θα την «επιβραβεύει». Θα της καταβάλει, λέει, εφάπαξ γύρω στα 1.700 ευρώ. Πίσω από το εκ πρώτης όψεως φιλολαϊκό μέτρο κρύβεται μία από τις μεγαλύτερες ντροπές στον σύγχρονο παγκοσμιοποιημένο πλανήτη: η συστηματική εξόντωση περίπου 500.000 θηλυκών εμβρύων στην Ινδία κάθε χρόνο. Εκατομμύρια ινδοί σύζυγοι μόλις πληροφορούνται ότι η γυναίκα τους κυοφορεί κορίτσι την εξαναγκάζουν να κάνει έκτρωση. Και μάλιστα ενώ ο (διάτρητος...) νόμος απαγορεύει από το 1994 στους γιατρούς τόσο να ανακοινώνουν το φύλο όσο και να κάνουν τις λεγόμενες «επιλεκτικές αμβλώσεις». Τουλάχιστον 10 εκατομμύρια γυναίκες δεν γεννήθηκαν στην Ινδία τα τελευταία 20 χρόνια, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύει η βρετανική ιατρική επιθεώρηση «Lancet». Προσοχή. Το ζήτημα δεν είναι θρησκευτικό. Δεν σχετίζεται με τις γνωστές απόψεις του τύπου «έκτρωση ίσον φόνος» τις οποίες διακονεί, για παράδειγμα, η ευαγγελική Δεξιά στις Ηνωμένες Πολιτείες. Είναι πρωτίστως οικονομικό και κοινωνικό. Και επιβεβαιώνει τραγικά αυτό που μαθαίνουν οι πρωτοετείς φοιτητές Νομικής: ότι το έθιμο είναι πανίσχυρο. Σε μια παραλλαγή της νοοτροπίας που περιγράφει ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης στη «Φόνισσα», οι γυναίκες καλύτερα να μην έρχονται στον κόσμο. Μικρά παιδιά είναι τζάμπα στόματα για τάισμα. Μεγαλώνοντας δεν μπορούν να δουλέψουν στα χωράφια τόσο σκληρά όσο οι άνδρες. Οταν έρθει η ώρα να παντρευτούν, μια οικογένεια μπορεί να γονατίσει οικονομικά για να δώσει προίκα στον γαμπρό και να τις ξεφορτωθεί. Ασε που μπορεί να γεννήσουν... και άλλα κορίτσια! Ως γνωστόν, στη Γη ο γυναικείος πληθυσμός είναι συνολικά λίγο μεγαλύτερος από τον ανδρικό. Στην Ινδία ωστόσο αυτή η ισορροπία έχει πλέον τιναχθεί στον αέρα. Μόλις 927 γεννήσεις κοριτσιών αναλογούν σε κάθε 1.000 γεννήσεις αγοριών. Σε κάποια κρατίδια, όπως το (σχετικά εύπορο...) Παντζάμπ στον Βορρά, η αναλογία είναι 793 προς 1.000. Και αν οι αριθμοί δεν σας λένε πολλά, σκεφθείτε τις παρενέργειες αυτής της άθλιας πρακτικής. Υπάρχουν στην Ινδία ολόκληρες πόλεις και χωριά όπου οι ανύπανδρες γυναίκες είναι τόσο λίγες ώστε γίνεται συστηματικό δουλεμπόριο συζύγων. Το κρατίδιο Χαριάνα έχει γεμίσει από τις θλιμμένες «πάρος», όπως λέγονται τα νεαρά κορίτσια που δουλέμποροι τα αγοράζουν από τους εξαθλιωμένους γονείς τους για λίγες δεκάδες δολάρια. Τα πουλάνε σε ανύμφευτους ή χήρους άνδρες για λίγες εκατοντάδες δολάρια. Και συχνά αυτοί τις χρησιμοποιούν για σκλάβες του σεξ. Σε μία από τις ελάχιστες περιπτώσεις που έφθασαν στη Δικαιοσύνη ένας τέτοιος «γαμπρός-αγοραστής» αποκεφάλισε τη «γυναίκα του» διότι αυτή αρνούνταν να κοιμάται με τους αδελφούς του! Παράλληλα ένα τεράστιο παραϊατρικό κύκλωμα θησαυρίζει από τα εκατομμύρια παράνομα υπερηχογραφήματα και τις μαζικές αμβλώσεις-φασόν, υπό συνθήκες ανεξέλεγκτες και επικίνδυνες, που οδηγούν ακόμη και στον θάνατο κάποιες εγκύους. Στα δικαστικά χρονικά της αχανούς ινδικής υποηπείρου υπήρξε μία και μοναδική περίπτωση (το 2006), όπου ένας γιατρός και η βοηθός του καταδικάστηκαν σε διετή φυλάκιση για «επιλεκτική άμβλωση». Και το τραγικότερο: Όσες οικογένειες δεν έχουν λεφτά για να σκοτώσουν τα αγέννητα κορίτσια τα δολοφονούν εν ψυχρώ(;) μόλις γεννηθούν. Ορθώνονται οι τρίχες της κεφαλής όσων ακούν τις περιγραφές των ίδιων των μανάδων να εξηγούν μοιρολατρικά πώς έγιναν Μήδειες, συνήθως φαρμακώνοντας θηλυκά νεογέννητα ηλικίας λίγων ημερών και πετώντας τα σε χαντάκια και γκρεμούς. Και εξασφαλίζοντας μετά την επιδοκιμασία όχι μόνο του συζύγου αλλά συχνά και της μικρής κοινωνίας του χωριού τους. Ας τοποθετηθεί αυτή η άτυπη βιομηχανία θανάτων δίπλα σε άλλα φαινόμενα, όπως το παράνομο εμπόριο νεφρών με «δότες» ινδούς φτωχοδιάβολους και «λήπτες» δυτικούς νεφροπαθείς, ανάμεσά τους και Ελληνες, όπως αποκαλύφθηκε μόλις τον εφετινό Ιανουάριο. Μπορεί η ανάπτυξη στην Ινδία να καλπάζει με ρυθμό 8,7% ετησίως, μπορεί να αναπτύσσει τεχνολογίες αιχμής, μπορεί η ινδική αυτοκινητοβιομηχανία-κολοσσός Τata να εξαγόρασε, μόλις χθες, τις βρετανικές Land Rover και Jaguar (η πρώην αποικία τον πρώην αποικιοκράτη!), αλλά αυτό το εκπληκτικό και πολύχρωμο παζλ του 1,1 δισεκατομυρίου ανθρώπων κρύβει πολλά ζοφερά χρώματα.

ΦΡΑΟΥΛΕΣ, ΑΙΜΑ , ΚΑΙ ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΣΜΟΣ ΣΤΟΝ 21 ΑΙΩΝΑ

ΦΡΑΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΑΙΜΑ ΣΤΗΝ Ν.ΜΑΝΩΛΑΔΑ ΗΛΕΙΑΣ Ο ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ ΣΤΟ 21 ΑΙΩΝΑ ΕΔΡΑΙΩΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΑΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΚΑΙ ΥΟΘΕΤΗΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ Ε.Ο.Κ
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΕΨΙΛΟΝ"
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ



Ενώ σ' όλη την Ελλάδα η αγροτική οικονομία μαραζώνει, στην Ηλεία τα τελευταία τρία χρόνια συντελείται ένα μικρό οικονομικό θαύμα. Με πρωτοποριακές καλλιέργειες, καλύτερες ποικιλίες φρούτων και ευρωπαϊκή αντίληψη στη διακίνηση κι οργάνωση, οι αγρότες ανοίγουν νέες αγορές, διπλασιάζοντας τα εισοδήματά τους. Δίκαια, λοιπόν, αποκαλούν τη φράουλα «κόκκινο χρυσό». Κι εμείς αυτόν αναζητούσαμε όταν κατεβήκαμε πριν λίγες μέρες στη Νέα Μανωλάδα. Το χρυσαφι ήταν όντως κόκκινο αλλά όχι τόσο από τη φράουλας, όσο από το αίμα.
Έρευνα: Ντίνα Δασκαλοπούλου, Μάκης Νοδάρος
Φωτογραφίες: Γιάννης Λιάκος

Η Νέα Μανωλάδα είναι η «πατρίδα της φράουλας». Βγάζει το 90% της εθνικής παραγωγής. Ενα πραγματικό αρχοντοχώρι, με φαρδείς δρόμους και καλοκαμωμένα σπίτια και δυο πλατείες για την απογευματινή βόλτα. Το χωριό είναι μικρό: 2.000 κάτοικοι, 3.500 με τους μετανάστες. Το καλοκαίρι άλλοι 1.500 ξένοι εργάτες συρρέουν εδώ από όλη την Πελοπόννησο για την συγκομιδή του καρπουζιού. Το χωριό έχει 30 μικράκια στο νηπιαγωγείο κι ένα δημοτικό σχολειό με 100 περίπου παιδιά. Για γυμνάσιο και λύκειο πηγαίνουν σε άλλα, μεγαλύτερα χωριά. «Αλλά δεν έχουν αγωνία, δεν έχουν άγχος τα δικά μας τα παιδιά. Το μέλλον τους το εξασφαλίζει η γη». Το χωριό έχει κάποια εμπορικά, μερικές καφετέριες και κάποια ταβερνεία. Αυτή είναι όλη κι όλη η ζωή του. Απλή, λιτή, συμμαζεμένη. Νοικοκυρεμένη. Επιτέλους και μια ιστορία επιτυχίας.
Επιτέλους και κάποιοι έλληνες δουλευταράδες, ανοιχτόμυαλοι, ριζοσπαστικοί και πετυχημένοι. Οι αγρότες σε άλλες περιοχές της χώρας συζητούν «το φαινόμενο του κόκκινου χρυσού» ενώ τα πιο έγκυρα εξειδικευμένα έντυπα εξαίρουν «την αλλαγή νοοτροπίας, το πνεύμα συνεργασίας και εξωστρέφειας των παραγωγών». Ενθουσιασμένοι οι ευρωπαίοι διακινητές, ξετρελαμένοι οι ευρωπαίοι καταναλωτές. Πως το καταφέρνουν; Τι διαθέτουν ετούτοι οι Πελοποννήσιοι που σε όλους τους άλλους διαφεύγει; Οι άνθρωποι εδώ είναι ανοιχτόκαρδοι. Δεν υπάρχει περίπτωση να μπει ξένος στον καφενέ και να μην τον κεράσουν λίγο από το εξαιρετικό κόκκινο κρασί τους ή έναν μεζέ από τη σούβλα τους. «Η ζωή μας άλλαξε το 2005 με την συμμετοχή μας στην Fruit Logistica» δηλώνουν οι πρωτοπόροι αυτοί αγρότες. Οπου «Fruit Logistica» η μεγαλύτερη έκθεση φρούτων και λαχανικών που γίνεται κάθε χρόνο παγκοσμίως! Κι έχουν κάθε λόγο να είναι χαρούμενοι: αν συνεχιστεί η καλή πορεία του προϊόντος και τα επόμενα δυο χρόνια, οι καλλιεργούμενες εκτάσεις στην περιοχή θα φτάσουν τα 10.000 στρέμματα!Μόνο μια μικρούλα λεπτομέρεια αμαυρώνει αυτήν τη χρυσή επιχειρηματική εικόνα. «Αντιμετωπίζουμε οξύ στεγαστικό πρόβλημα με τους εργάτες» δηλώνουν οι παραγωγοί στα ευρωπαϊκά φόρα. Οπότε, σχεδιάζοντας ένα διήμερο στην ιστορία της ελληνικής επιτυχίας, λέω να ξεκινήσω από τα πιο σκούρα για να τελειώσω με τα καλύτερα. Αρχίζω λοιπόν με το «οξύ στεγαστικό πρόβλημα».

Γύρω από το χωριό απλώνονται τέσσερις παραγκουπόλεις. Μια σε κάθε σημείο του ορίζοντα. Οδηγώ μέσα στο σκοτάδι που γίνεται ολοένα και πιο πυκνό. Στρίβω αριστερά και μπαίνω σε έναν καρόδρομο της συμφοράς. Δεν βλέπω τίποτα. Σβήνω τη μηχανή κι αφήνω τα μάτια μου να συνηθίσουν το μαύρο. Πρώτα διακρίνεις τα αστέρια. Και μετά το περίγραμμα των δέντρων. Κι ύστερα κάτι ακαθόριστους όγκους. Καλύβια, παράγκες, παραπήγματα. Κι ύστερα προβάλλουν οι σκιές. Δεν βλέπω πρόσωπα, δεν βλέπω μάτια. Μόνο σφίγγω χέρια, κάποιος με χτυπάει στην πλάτη, μια γυναίκα γαντζώνει το μπράτσο μου. «Δεν πειράζει που δεν έχουμε φως, που δεν έχουμε νερό. Μεροκάματο δεν έχουμε». Μιλάει σπαστά ελληνικά, παρόλο που ζει ήδη 5 χρόνια στην Ελλάδα. Η ίδια δηλώνει τσιγγανοβουλγάρα από το Ρούσεν. Είναι κι άλλοι δικοί σου εδώ; «Πολλοί. Εδώ στη δικιά μας γειτονιά είναι Βούλγαροι, Τσιγγανοβούλγαροι και Ρουμάνοι. Παραπέρα, είναι από άλλες χώρες. Να φύγεις τώρα γιατί άμα σε δει το αφεντικό, δεν θα με πάρει ούτε αύριο στη δουλειά».
Συνήθως οι παραγκουπόλεις χτίζονται στις παρυφές του αστικού ιστού, αυθόρμητα και άναρχα. Εδώ το επιχειρηματικό δαιμόνιο ορισμένων ντόπιων πήγε ένα βήμα παραπέρα: νοικιάζουν τα χωράφια τους στους μετανάστες για να στήσουν την παράγκα. «Κάποιος ξερίζωσε μέχρι και το αμπέλι του για να στήσει τις ρουμς-του-λετ τενεκεδουπόλεις» λέει ένας κάτοικος που θέλει να διατηρήσει την ανωνυμία του. «100-150 ευρώ το μήνα πληρώνουν για να στήσουν το παράπηγμα που συνήθως παίρνει νερό και ηλεκτρικό – παρανόμως εννοείται – από κάποιο καλύβι όπου ο ιδιοκτήτης του χωραφιού βάζει τα εργαλεία του. Εννοείται επίσης ότι πληρώνουν και το νερό και το ηλεκτρικό». Μια βόλτα στις παραγκουπόλεις της Νέας Μανωλάδας αρκεί για να επιβεβαιωθεί η πληροφορία.«Τώρα είναι πολύ καλά, δόξα στον Αλλάχ. Το πρόβλημα ήταν πιο παλιά, όταν έπρεπε να πάρουμε τις βεβαιώσεις. Κι έχω και καλό αφέντη, ο δικός μου με πληρώνει πάντα. Θα πάρετε ένα τσάι;» Στην παράγκα που ο Μοχάμεντ μοιράζεται μαζί με άλλους επτά συγχωριανούς του από το Μπαγκλαντές, η τηλεόραση παίζει χαμηλά βίντεο-κλιπ: μια γκόμενα χαριεντίζεται με τα κύματα και τραγουδάει. Στα μπανγκλά ασφαλώς και δεν καταλαβαίνω τίποτα. Γενικώς. Τι εννοείς για τις βεβαιώσεις; Και τι εννοείς ότι ο αφέντης σε πληρώνει; Και το εννοείς αυτό το «αφέντης», γαμώτο μου;Εννοεί ότι κάποιοι υπάλληλοι του δήμου πλούτισαν νομιμοποιώντας με πλαστά έγγραφα τους αλλοδαπούς εργάτες. Αυτό διαπιστώθηκε μετά από την έρευνα της Υπηρεσίας Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΛ.ΑΣ η οποία απέδωσε ευθύνες, εκτός των άλλων και σε αιρετό εκπρόσωπο της τοπικής αυτοδιοίκησης, που γνώριζε αλλά σιωπούσε.
Στην κομπίνα συμμετείχαν και πολλοί ιδιοκτήτες αγροτεμαχίων που έχουν δηλώσει επάγγελμα αγρότη. Πολλοί εξ αυτών χορηγούσαν έναντι 300-500 ευρώ εκάστη, δεκάδες υπεύθυνες δηλώσεις εργασίας στους αλλοδαπούς για δήθεν μεροκάματα που είχαν κάνει με σκοπό οι τελευταίοι να τις χρησιμοποιήσουν μαζί με άλλα έγγραφα του ΟΓΑ στην έκδοση αδειών παραμονής τους.

Κι όταν ο Τζαμάλ είναι χαρούμενος γιατί απλώς πληρώνεται, εννοεί ότι το αφεντικό δεν τον καρφώνει στους μπάτσους στο τέλος της σεζόν. Πρακτική διαδεδομένη και σε αυτήν την περιοχή, όπως και σε όλη την Ελλάδα. Ο λαθρομετανάστης ή ο πρόσφυγας δουλεύει ολημερίς στο χωράφι σου. Τρεις μήνες μετά, όταν έρχεται η ώρα της πληρωμής, τον καρφώνεις στον μπάτσο. Ο οποίος δεν τον έχει δει όλο το προηγούμενο διάστημα και, ξαφνικά, τον ανακαλύπτει! «Που είναι τα χαρτιά σου;» τον ρωτάει. «Δεν έχω χαρτιά», ψελλίζει αυτός. Ιδού πως εξατμίζεται το εργατικό κόστος, υπουργέ! Οδηγώ προς τον τρίτο καταυλισμό. «Από εδώ η κόρη μου η Σάσα. Είναι μεγάλο κορίτσι πιά και μας βοηθάει. Την παίρνουμε κάθε μέρα στα χωράφια».
Ο περήφανος πατέρας ακουμπάει το χέρι του στον ώμο του μεγάλου κοριτσιού. Εκείνη παίζει τα μαλλιά της και μου χαμογελάει μέσα από τα σάπια δόντια της. «Πόσο χρονών είσαι;» Δεκαπέντε. «Σχολείο πας;» Ποτέ. «Στον γιατρό;» Παίρνει ντεπόν. Από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, όταν ήρθαν εδώ κάποιοι ακτιβιστές, έχουν να δουν γιατρό αυτοί οι άνθρωποι. Οπότε, πονάει κεφάλι; Ντεπόν. Πονάει στομάχι; Ντεπόν; Κάηκαν μαγειρεύοντας; Ντεπόν. Ζουν πολλά παιδιά εδώ στην τρίτη παραγκούπολη κι ακόμα περισσότερα ζουν σε μικρά διαμερίσματα στην Λάππα, την Βάρδα και τα γύρω χωριά. Ελάχιστα πηγαίνουν σχολείο – τα περισσότερα βγαίνουν από πολύ μικρά στη δουλειά. Με μειωμένο μεροκάματο. «Γιατί μαζεύει λιγότερες φράουλες. Φυσικό». Πολύ φυσικό το θεωρεί ο μπαμπάς της Σάσας. Οπως κι ότι η Σάσα δουλεύει. Ο μπαμπάς, η μαμά και η Σάσα σηκώνονται κάθε μέρα στις 4. Πρώτη κίνηση να ανοίξουν την τηλεόραση. Στη δική τους παράγκα έχουν ρεύμα, έτσι κάθε πρωί μαθαίνουν τα νέα της πατρίδας. Πίνουν δυνατό τσάι – γάλα η Σάσα «γιατί είναι παιδί». Κι ύστερα πηγαίνουν στην κεντρική πλατεία της Μανωλάδας για να τους φορτώσει στην καρότσα το αφεντικό και να τους πάει στο χωράφι. Η οικογένεια είναι από τις τυχερές: καταρχήν έχουν δουλειά κι έπειτα δουλεύουν για τον ίδιο γαιοκτήμονα εδώ και χρόνια. Οι υπόλοιποι στην πλατεία περιμένουν να τους διαλέξουν. Πως; Με ποιά κριτήρια; Τα γερά μπράτσα και τις φαρδιές πλάτες, για τους άντρες που κουβαλάνε τα χώματα και σκάβουν τα χωράφια. Την ευλυγισία, για τις γυναίκες που σκύβουν ανάμεσα στα στενά αυλάκια του θερμοκηπίου για να μαζέψουν τις φράουλες.

«Η Ελλάδα μας κάνει την χάρη και μας ανέχεται. Στη Βουλγαρία η Σάσα και η γυναίκα μου θα ήταν πουτάνες κι εγώ άνεργος. Είμαστε πολύ ευχαριστημένοι και να φύγεις τώρα, σε παρακαλώ, γιατί θα έρθει το αφεντικό».Γύρω στις 6.30 το πρωί, οι τυχεροί της ημέρας έχουν στοιβαχτεί στις καρότσες των γαιοκτημόνων. Θα μαζεύουν ασταμάτητα φράουλες μέσα στα θερμοκήπια. Αν η θερμοκρασία έξω είναι στους 25 βαθμούς μέσα «στα πλαστικά» εκτινάσσεται στους 40°! Σκυφτοί πάνω από τα αυλάκια ξεχορταριάζουν και συλλέγουν τα φρούτα για επτά ώρες, με ένα μικρό διάλειμμα 15 λεπτών. «Φέρνουμε δικό μας φαγητό, όμως τώρα μας δίνουν νερό. Και μετά τις κινητοποιήσεις παίρνουμε περισσότερα χρήματα». Και τι παίρνετε Ελιά; 22 ευρώ, οκτώ λιγότερα από τον ανειδίκευτο. Κι όταν χρειαστεί να δουλέψουν υπερωρίες μετά τις 5 το απόγευμα μέχρι το βράδυ, παίρνουν 3,5 ευρώ την ώρα. Ο Ελιά είναι Αλβανός και θυμάται ακόμα τις κινητοποιήσεις του 1999. Τότε οι Αλβανοί της περιοχής αντέδρασαν και οργάνωσαν την πρώτη απεργία. Ο κοινωνικός αυτοματισμός λειτούργησε και εκεί. Οι ξένοι εργάτες άρχισαν να δέρνονται μεταξύ τους και η πρώτη «εξέγερση» πνίγηκε στο αίμα. Το δικό τους αίμα. Ομως τελικά κέρδισαν. Λίγο μεγαλύτερα μεροκάματα και δροσερό νερό. Στις 2 το μεσημέρι η δουλειά σταματά. «Α, η οικογένεια είναι αξία. Εμείς τρώμε όλοι μαζί το μεσημέρι γύρω από το τραπέζι».
Ο, ας τον πούμε, κυρ-Πέτρος είναι γύρω στα 50, βιαστικός και κουρασμένος. Η ρυμούλκα του τρακτέρ του είναι γεμάτη Πακιστανούς και Ινδούς. Θα τους ξεφορτώσει στην πλατεία για να γυρίσει σπίτι και να πει την προσευχή στο τραπέζι. Από την καρότσα του κυρ Πέτρου πηδάει ο Τζεμάλ. Εμείς θα κάτσουμε για μεσημεριανό στο δικό του τραπέζι. «Πίσω στην πατρίδα διάβαζα ένα βιβλίο για τον Μεγαλέξανδρο. Για αυτό ήρθα στην Ελλάδα, επειδή οι ΄έλληνες είναι τόσο σπουδαίοι. Το χωριό μου στο Μπαγκλαντές λέγεται Κουμινλά. Με το πόδι πέρασα στο Πακιστάν. Μετά, πόδι πόδι, πήγα στο Ιράν. Μετά πάλι πόδι, στην Τουρκία. Σε κάθε χώρα πλήρωνα τον κομάντο 800 δολάρια. Κάθε χώρα, άλλο κομάντο. Αυτός ξέρει τα περάσματα και μας ταΐζει. Το πιο ακριβό πέρασμα είναι από Τουρκία σε Ελλάδα. Αυτό 2000 δολάρια». Πόσο άθλια μπορεί να είναι η ζωή στο χωριό του για να πουλήσει σπίτι και χωραφάκι ώστε να έρθει εδώ; Εδώ μαγειρεύει με το ίδιο νερό που ποτίζονται τα χωράφια. Κοιμάται σε μια παλέτα με μια κουρελού. Το τζαμί του είναι μια παράνομη παράγκα. Δεν μπορεί να βγει για βόλτα γιατί φοβάται μήπως τον σταματήσει ο μπάτσος. Κι ακόμα χειρότερα, δεν είναι καθόλου ελεύθερος. «Δεν έχει σημασία. Δεν είμαι ελεύθερος, είμαι όμως ζωντανός. Στο Μπαγκλαντές έχει ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία. Δεν είναι, όμως, όπως εδώ. Αν εκεί έρθει ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση θα σκοτώσει όποιον είναι Νέα Δημοκρατία». Ο Τζαμάλ, λοιπόν, παίρνει τα 22 του ευρώ και είναι ζωντανός στην Νέα Μανωλάδα. «Ξένος ως και στην χαρά του», κάθε απόγευμα πηγαίνει βόλτα στην κεντρική πλατεία, ψωνίζει δυο ψιλοπράγματα στο μίνι μάρκετ, τρώει παγωτό και πηγαίνει νωρίς στην παράγκα. Δεν έχει πολλές σχέσεις με την τοπική κοινωνία ούτε εκείνη μαζί του. Εισπράττει το μεροκάματό του και μετά σαν κύριος πληρώνει τους λογαριασμούς του: 1 ευρώ την ημέρα για το νοίκιο της παράγκας, 3 ευρώ την ημέρα στον νταβατζή του (τον τοπικό μαφιόζο, δηλαδή, που εισπράττει τα χρήματα ως προστασία), 5 ευρώ την ημέρα για το φαγητό του. Βάλε σε αυτά και τα λεφτά που βάζει στην άκρη γιατί χρωστάει σε συγγενείς από τους οποίους δανείστηκε, για να πληρώσει τους τράφικερς που τον έφεραν στην Ελλάδα.
Ο Τζαμάλ δουλεύει για 5 ευρώ την ημέρα. «Η τοπική κοινωνία είδε στους λαθρομετανάστες ένα εργαλείο με πολλαπλά οφέλη». Ο άνθρωπος που μας μιλάει, οδήγησε από την Νέα Μανωλάδα μέχρι την Κυλλήνη για να μας δει. Φοβάται να σπάσει τη σιωπή των χωριανών του, «που δουλεύουν υπό την προκλητική ανοχή των τοπικών αρχών». Σε αυτό το χωριό, που πνίγεται σε νέφη διοξινών και καταστρέφει με τα χημικά τον υδροφόρο του ορίζοντα, υπάρχει και μια μειοψηφία που αντιστέκεται. Και που προσπαθεί να κινητοποιήσει τις δημοτικές και νομαρχιακές αρχές, την αστυνομία, την κεντρική εξουσία. «Είμαστε από χέρι χαμένοι. Τι να πεις όταν ο Δήμος αντί να χτίσει σπίτια για τους μετανάστες, παραχωρεί την έκταση για να χτιστεί γήπεδο του γκολφ; Τόσοι πολλοί είναι πιά οι παίκτες του γκολφ σε αυτή τη χώρα; Η, όταν ο αστυνομικός που καλείται να ελέγξει κάποιον τσιφλικά είναι συγγενής του;» Οι πληροφορίες μας λένε πως οι μικροί γαιοκτήμονες «νοικιάζουν» με τη μέρα εργάτες, οι τσιφλικάδες όμως έχουν τους «δικούς» τους. «Οι τσιφλικάδες έχουν δημιουργήσει παράνομους, άθλιους καταυλισμούς με παραπήγματα από πλαστικό και καλάμια. Οι εργάτες πληρώνουν ενοίκιο για να ζουν χωρίς θέρμανση, χωρίς ηλεκτρικό, χωρίς πόσιμο νερό, χωρίς τα στοιχειώδη μέτρα υγιεινής. Και οι τσιφλικάδες παίρνουν πίσω το μεροκάματο που δίνουν στους εργάτες, εφαρμόζοντας την πρακτική των μεγάλων κλειστών ξενοδοχειακών μονάδων: μέσα στα χωράφια λειτουργούν παράνομα μίνι μάρκετ από τα οποία αναγκάζουν ο καθένας τους "δικούς του" εργάτες να ψωνίζουν καθημερινά διάφορα προϊόντα τα οποία δεν υπόκεινται σε αγορανομικό ή υγειονομικό έλεγχο». Αυτή την πληροφορία (που ερχόταν συνεχώς από διαφορετικές πηγές, μετανάστες και κατοίκους) ακολουθήσαμε και για αυτό επιμείναμε να δούμε όλους τους καταυλισμούς.
Τρεις μόλις μέρες αργότερα η πληροφορία θα επιβεβαιωνόταν: ο τσιφλικάς όταν αντιλήφθηκε την έρευνα του «Εψιλον» σήκωσε μέσα σε μια νύχτα το παράνομο μίνι μάρκετ και το μετέφερε σε μικρή ρεματιά, μακριά από τους ενοχλητικούς. Και όντως, δεν προλάβαμε να το δούμε με τα μάτια μας. Αν τα άλλα τρία σημεία του ορίζοντα είναι σημαδεμένα από τις παράγκες, αν εκεί οι άνθρωποι ζουν σκυφτές και μισοελεύθερες ζωές, τίποτα δεν με είχε προετοιμάσει για αυτό που θα έβλεπα στον τελευταίο και ίσως μεγαλύτερο καταυλισμό. Δεκάδες θερμοκήπια στη σειρά, αριθμημένα, περιφραγμένα με συρματόπλεγμα. Προβολείς φωτίζουν το κέντρο του καταυλισμού – μέσα στα θερμοκήπια κεριά. Κανένας δεν ξέρει πόσοι εργάτες ζουν εδώ. Είναι πάντως δεκάδες – μπορεί και 500. Στην άκρη του καταυλισμού οι τουαλέτες τους: παραπήγματα από καλάμια και πλαστικό με μια τρύπα στη μέση. Ολα τα λύμματα πέφτουν σε ένα μικρό ποτάμι που οδηγεί στην προστατευόμενη από τη συνθήκη Ραμσάρ λιμνοθάλασσα του Κοτυχίου.
Είναι νύχτα και οι εργάτες κάνουν βόλτες, απλώνουν μπουγάδες, μαγειρεύουν. Κανένας δεν με προσκαλεί στην παράγκα για τσάι, κανένας δεν μου ανοίγει την πόρτα, κανένας δεν θέλει να μου μιλήσει. Οι γυναίκες με οδηγούν στους άντρες τους. Πολύ γρήγορα, πολύ συνοπτικά το άτυπο συμβούλιο μού ανακοινώνει μέσα στο μισοσκόταδο την ετυμηγορία του: «Να φύγεις αμέσως από εδώ. Για ό,τι θέλεις, να ρωτήσεις το αφεντικό.» «Πόσο χρονών είσαι», ρωτάω ένα αγόρι που στέκεται δεξιά μου με τα χέρια στις τσέπες. «Δεκατέσσερα», μου απαντάει. «Δουλεύεις;», ξαναρωτάω. «Ασφαλώς, δεν είμαι τεμπέλης». «Τώρα κυρία πρέπει στ’ αλήθεια να φύγετε. Τώρα!». Ο επιστάτης εμφανίζεται καβάλα στο μηχανάκι του και κόβει βόλτες γύρω από τον καταυλισμό. Είναι ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών επιτηρητής, που εποπτεύει καθημερινά τους εργάτες.Ο ίδιος το επόμενο πρωί περιπολεί ασταμάτητα την παραγκούπολη όσο βρίσκομαι εκεί. Ο επιστάτης καβάλα γύρω γύρω από το συρματόπλεγμα και οι εργάτες να εξαφανίζονται μόλις με βλέπουν στη γωνία. Ο επιστάτης να μαρσάρει κι εγώ γονατιστή, έξω από την παράγκα να μιλάω σε ανθρώπους που βλέπω μόλις τα μάτια τους μέσα από μικρές τρύπες στο πλαστικό. Ο επιστάτης να στριφογυρίζει όλο και πιο κοντά και οι εργάτες να χώνονται όλο και πιο βαθιά στο θερμοκήπιο, που είναι το σπίτι τους. Δεν ξέρω με πόσες διαφορετικές προφορές άκουσα το ρήμα «φοβάμαι». «Φοβάμαι» σε τόνο βουλγάρικο, «φοβάμαι» σε τόνο τσιγγάνικο, «φοβάμαι» σε τόνο ανατολίτικο. Φοβάμαι πάντως σε σπαστά ελληνικά.
Και σε λίγο θα άρχιζα να φοβάμαι κι εγώ.Γιατί από εκείνη τη στιγμή και μετά δεν έκανα ούτε ένα βήμα μόνη μου. Το σαραβαλάκι μου το ακολουθούσαν μονίμως ένα μαύρο αγροτικό πολυτελείας κι ένα μηχανάκι. Και πληροφορούμαι πως διάφορα περίεργα τηλεφωνήματα άρχισαν στις αρχές του τόπου. «Τι είναι αυτοί οι Αθηναίοι ρουφιάνοι; Μαζέψτε τους». Στους εργάτες όλων των καταυλισμών έπεσε σύρμα να μην μας μιλάνε, να μην μας ανοίγουν τις πόρτες τους. Ακόμα χειρότερα, άρχισαν να εκτοξεύονται απειλές στους κατοίκους της Νέας Μανωλάδας από κάποια αόρατα μεγάλα αφεντικά. Κάπως έτσι μάθαμε πως στην περιοχή «με 2.000 ευρώ θα σε ξαπλώσουν κάτω». Το δυστύχημα είναι πως όταν εγώ τηλεφώνησα σε κάποιο μεγάλο αφεντικό, δεν δέχτηκε καν να με συναντήσει. Έτσι, δεν είχα τη χαρά να συναντήσω «τον μεγαλύτερο Έλληνα φορολογούμενο αγρότη», όπως μου συστήθηκε. Και δεν μου έλυσε την απορία «τι ρόλο βαράω». Γιατί «ο μεγαλύτερος φορολογούμενος Έλληνας αγρότης» ξέρει, λέει, για ποιούς δουλεύω και ποιοί με έβαλαν να κάνω όσα κάνω. Πριν προλάβω να μάθω κι εγώ, μου έκλεισε το τηλέφωνο κατάμουτρα.Κι έτσι φεύγω από την Βουπρασία με πολλές απορίες.
Οι «Stereo Nova» τραγουδούν δυνατά για την «τελευταία άκρη απ' το σχεδιάγραμμα της οικονομίας». Για τους λαθραίους, τους παράνομους, τους αόρατους εργάτες της Ευρώπης. Για όλους αυτούς που φτιάχνουν «το θαύμα της φράουλας» στην Ισπανία, το «θαύμα της ντομάτας» στη Νότιο Ιταλία, τον «κόκκινο χρυσό» στην Ελλάδα. Είναι «τα φαντάσματα μιας σκοτεινής κοινωνίας».

Σήμερα Δευτέρα, 24 Mαρτίου δικάζεται ο ναζιστής «Περίανδρος» Ανδρουτσόπουλος

Σήμερα Δευτέρα, 24 Mαρτίου δικάζεται ο ναζιστής «Περίανδρος» Ανδρουτσόπουλος
Συγκέντρωση έξω από τον Άρειο Πάγο (Λ. Αλεξάνδρας), στις 9.00 π.μ.

Σήμερα Δευτέρα, 24 Mαρτίου δικάζεται ο ναζιστής «Περίανδρος» Ανδρουτσόπουλος Συγκέντρωση έξω από τον Άρειο Πάγο (Λ. Αλεξάνδρας), στις 9.00 π.μ. Σήμερα Δευτέρα 24 Μάρτη δικάζεται, στο εφετείο (Λουκάρεως και Λ. Aλεξάνδρας) ο ναζιστής, παρ' ολίγον δολοφόνος του σ. Δημήτρη Kουσουρή, Aντ. Aνδρουτσόπουλος, γνωστός στις τάξεις των Xρυσαυγιτών με το παρατσούκλι «Περίανδρος». O Aνδρουτσόπουλος, Nο 2 στη φασιστική οργάνωση Xρυσή Aυγή, έχει καταδικαστεί από το μικτό ορκωτό κακουργοδικείο σε 21 χρόνια κάθειρξη για απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά του σ. Δημήτρη Kουσουρή, ηγετικού στελέχους του φοιτητικού κινήματος (μέλος της EΦEE και του NAP) και των συντρόφων του Γιάννη Καραμπατσόλη και Ηλία Φωτιάδη. Nέα Προοπτική

www.politikokafeneio.com/neo/modules.php?name=News&file=arti...

Σήμερα Δευτέρα 24 Μάρτη δικάζεται σε δεύτερο βαθμό ένας από τους παραλίγο φονιάδες του Δημήτρη Κουσουρή, στελέχους του ΝΑΡ, της νΚΑ και του φοιτητικού κινήματος και των συντρόφων του Γιάννη Καραμπατσόλη και Ηλία Φωτιάδη. Εδώλιο μόνο γι’ αυτόν που «μοστράρει» το όνομα του αιμοσταγούς Κορίνθιου τυράννου Περίανδρου! Οι διώξεις κατά δέκα «αγνώστων στοιχείων», του τάγματος εφόδου έδωσαν ονόματα επιτιθέμενων, αλλά «κρίθηκε» ότι «δεν προέκυψαν αποχρώσεις ενδείξεις»!
ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΠΠΟΣ


Προανακριτικά ο «φίρερ» Μιχαλολιάκος μπαινόβγαινε στην πίσω πόρτα της ΓΑΔΑ, ενώ καθυστέρησε μήνες η κλίση αυτοπτών, επιφέροντας απόκρυψη δραστών. Στο δικαστήριο «μαζεύτηκαν» ξεκάθαρες αρχικές καταθέσεις. «Έχω μαγαζί και δύο παιδιά» δικαιολογήθηκε μάρτυρας!


Κανένας «θεσμός» δεν ξεκαθάρισε τους μηχανισμούς της εξαετούς ασυλία Ανδρουτσόπουλου. Θάφτηκε έρευνα «αδιάφθορων» της ΕΛΑΣ για σχέσεις αστυνομικών με νεοναζί, προμήθειες υλικών, οπλοφορίες χρυσαυγιτών, ενίοτε και ως «σωματοφυλάκων» βουλευτών! Ο «καταζητούμενος» δεν πήγε στο εξωτερικό, φιλοξενήθηκε μέχρι και στο …Άγιο Όρος, παρευρέθηκε ανενόχλητος στην κηδεία του δικτάτορα Παπαδόπουλου.


Ο «τσακωμένος» με τον Ανδρουτσόπουλο Μιχαλολιάκος, όλη η Χρυσή Αυγή και παραπλήσιες φασιστικές συμμορίες ανέλαβαν την πολιτική ευθύνη και κάλυψη του Περίανδρου. Ναζιστικοί χαιρετισμοί στα δικαστήρια, αρθρογραφικοί ύμνοι στον «καταδικασμένο για τις ιδέες του εθνικιστή», εκδηλώσεις ηρωοποίησης, στοχοποίησης μαρτύρων! Μετά την καταδίκη, σε παλιότερο φασιστο-σάιτ, στη σελίδα «κομμουνιστές» τοποθετήθηκε φωτογραφία του Κουσουρή! Χθες, στη Θεσσαλονίκη «νέοι» της Χρυσής Αυγής είχαν συναυλία για το Περίανδρο και άλλους, όπως τον μαχαιροβγάλτη σκίνχεντ «Πόρκι», τον νεοναζί αστυνομικό Ανδράσκελα κλπ.


Πρόκειται λοιπόν για «παλιά, ποινική ιστορία», όπου «τελεσιδίκησε» η τότε κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, μιλώντας για …»πόλεμο ακροκιμούμενων συμμοριών»; Η πρόσφατη διανομή ρόλων μεταξύ ΜΑΤ και Χρυσής Αυγής στη Σταδίου, ενάντια σε αντιφασίστες διαδηλωτές, δίνει μια απάντηση. «Υπάρχουν πάνω από 70 περιπτώσεις που οι κομάντος της επιχείρησαν δολοφονικά χτυπήματα», τόνιζε στην πρώτη δίκη ο δημοσιογράφος Δ. Τρίμης, αναφερόμενος ως το 2006. Ελάχιστες επιθέσεις δικάστηκαν, ενώ πολλαπλασιάζονται φασιστικές μαχαιριές παλούκια ή καραμπίνες από Σολωμού, Θησείο και μετρό μέχρι σπίτια μεταναστών.


Στις 16 Ιούνη ’98, όταν εκδηλώθηκε η δολοφονική επίθεση κατά των τριών αγωνιστών, δεν σημειώθηκε «απλά» αναβάθμιση «δραστηριοτήτων» της «οργάνωσης» ή διεύρυνση πληγμάτων του παρακράτους (και) προς το ΝΑΡ. Η πάγια χρήση νεοναζί παραστρατιωτικών σε μέτωπα «παρενόχλησης» (Πολυτεχνείο ’94 κλπ), μετατράπηκε πια σε «αποστολές» εναντίον τεράστιων πολιτικών μετώπων, όπως το ’98. Οι κατασταλτικοί μηχανισμοί του «βαθέως» κράτους υπεδείκνυαν το στόχο και το σιδερένιο χέρι της τραμπούκικης συμμορίας χτυπούσε. Βαθύτατα πολιτικό το κίνημα των εξεταστικών αντιλήφθηκε άμεσα τι προσωποποιούσε το χτύπημα. «Ο Κουσουρής είμαστε εμείς» φώναζαν χιλιάδες διαδηλωτές.


Στους διαδρόμους της Ευελπίδων, το πρωινό της επίθεσης, ο νεοναζί εσμός, εξασφαλίζοντας αναβολή δίκης για αιματηρό χτύπημα σε μέλη τηε τότε ΟΣΕ, από την αγκαλιά των ΜΑΤ, δείχνει συγκεκριμένους φοιτητές φωνάζοντας «σε ξέρουμε, θα σε λιώσουμε». Σύμπτωση; Παρόντες από το πρωί ήταν ασφαλίτες και διμοιρίες που τις προηγούμενες μέρες «κάρφωναν πρόσωπα» στα εξεταστικά.


Οι …αντικαθεστωτικοί εθνικοσοσιαλιστές αποτελούν το ρόπαλο της αστικής «επιβολής τάξης», πιο επαγγελματίες από τις λούμπεν προδικτατορικές «καρφίτσες», με μεσοαστούς «ηγήτορες», καταγγελλόμενους ως ΚΥΠατζήδες.


Το ΝΑΡ και η νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση σε ανακοίνωσή τους τονίζουν ότι «το Εφετείο του επίδοξου δολοφόνου του Κουσουρή και των συντρόφων του πραγματοποιείται σε μια στιγμή όπου ο κρατικός – κυβερνητικός αυταρχισμός και καταστολή σε βάρος του εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος αναβαθμίζεται, όπου η αστυνομία χρησιμοποιεί ξανά τη φασιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής ενάντια σε αγωνιστές και αριστερούς, όπως έγινε πρόσφατα στη Σταδίου. Σε αυτό το πλαίσιο, η τιμωρία των φυσικών αυτουργών και η καταδίκη των ηθικών και πολιτικών αυτουργών της δολοφονικής επίθεσης είναι αναγκαία. Με τη μαζική παρουσία τους στη δίκη και στο κίνημα για τα κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα, οι εργαζόμενοι και οι νέοι θα δώσουν αποφασιστική απάντηση στην καταστολή».


Ήδη, φοιτητικοί σύλλογοι, σωματεία, συλλογικότητες και φορείς εκδίδουν ανακοινώσεις για τη δίκη, η οποία καθορίστηκε για αίθουσα του 6ου ορόφου στο εφετείο Αθήνας (πίσω από τον Α. Πάγο).


Για τα δικαστικά έξοδα ανοίχτηκε στην Αγροτική Τράπεζα ο λογαριασμός ΙΒΑΝ: GR33 0432 0770 0045 5010 01 93 971 (Καραμπατσόλης Γιάννης). Η ενίσχυση είναι αναγκαία!

www.politikokafeneio.com/neo/modules.php?name=News&file=arti...

Η Αντιεθνικιστική για τα γεγονότα της 2-2-2008.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ

από ΑΝΤΙΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ — τελευταία τροποποίηση 12/2/2008 22:41

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ

ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ 2-2-2008

Η τρομοκρατική επιχείρηση των ναζιστών υπερπατριωτών της Χρυσής Αυγής και της Ελληνικής Αστυνομίας στις 2 του Φλεβάρη ενάντια στους αντιφασίστες και αντιεθνικιστές της αριστεράς και του αντιεξουσιαστικού-αναρχικού χώρου, με αφορμή την απόπειρα των τελευταίων να εμποδίσουν μια ακόμη γιορτή μίσους και προτροπής για πόλεμο με την γειτονική Τουρκία, αν μη τι άλλο, αποτέλεσε ένα κορυφαίο μάθημα για την απειλή που αντιπροσωπεύει για την ελληνική κοινωνία ο εθνικισμός. Ένας εθνικισμός, όπως ο ελληνικός, που έχει στο ενεργητικό του τόσα ειδεχθή εγκλήματα, όχι μόνο στο παρελθόν όπως η κατακτητική μικρασιατική εκστρατεία, η φασιστική δικτατορία του Μεταξά, η συνεργασία με τον γερμανικό στρατό κατοχής (1941-1944), η επταετής στρατιωτική δικτατορία 1967-1974 και ο πόλεμος στην Κύπρο, αλλά και πρόσφατα, όπως η συμμετοχή των πιο αφοσιωμένων Ελλήνων εθνικιστών στην γενοκτονία της βοσνιακής πόλης Σρεμπρένιτσα.

Η πρόθεση των αντιφασιστών-αντιεθνικιστών της αριστεράς και του αντιεξουσιαστικού-αναρχικού χώρου να εμποδίσουν την πολεμική γιορτή μίσους των υπερπατριωτών της Χρυσής Αυγής υπήρξε απόλυτα δικιολογήμενη, λαμβανόμενης υπ’ όψη της πρόσφατης τρομοκρατικής δράσης των υπερπατριωτών ενάντια σε μετανάστες και σε πολλά νεολαιίστικα στέκια και χώρους αντιφασιστικών και αντιρατσιστικών συλλογικοτήτων.

Στην διάρκεια της παραπάνω τρομοκρατικής επιχείρησης η ναζιστική οργάνωση Χρυσή Αυγή κατάφερε να αποδώσει στην ελληνική σημαία το πραγματικό της νόημα: Ένα σύμβολο που η δύναμή του και η χρησιμότητα του έγκειται στην βία που αυτό μπορεί να εμπνεύσει και να ασκήσει. Το σε τι χρησιμεύει σήμερα η σημαία, το νοιώσανε καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο όσοι, κατά την συνδυασμένη επίθεση της αστυνομίας και των ναζιστών, ξυλοκοπήθηκαν άγρια από τα παλούκια των ναζιστών που ήτανε τυλιγμένα με ελληνικές σημαίες.

Η ναζιστική οργάνωση Χρυσή Αυγή κατάφερε επίσης να αποκαλύψει με τον πιο επεισοδιακό τρόπο το τι εννοούν όσοι κόπτονται για την πατρίδα και πλειοδοτούν υπέρ του πατριωτισμού: Την βίαιη επιβολή της τρομοκρατίας του κράτους απέναντι στους υπηκόους του. Γιατί το πόσο υποκριτική είναι η αγάπη των ακραιφνών πατριωτών της Χρυσής Αυγής προς την πατρίδα τους, φαίνεται ξεκάθαρα από το γεγονός ότι αυτοί οι πατριώτες υπερασπίζονται με πάθος τον ναζισμό, του οποίου θύμα υπήρξε η Ελλάδα από το 1941 ως το 1944. Ο πατριωτισμός τους είναι ο πατριωτισμός των δωσίλογων και των τσολιάδων(ταγμάτων ασφαλείας, γνωστών και σαν γερμανοτσολιάδων) της γερμανικής κατοχής.

Το πόσο οι ακραιφνείς εθνικιστές της Χρυσής Αυγής υπερασπίζονται την Ελλάδα και τους συμπατριώτες τους φαίνεται καθαρά από το γεγονός ότι ο πατριωτισμός τους συμπυκνώνεται στην προσπάθειά τους να οδηγήσουν τους Έλληνες σε κατακτητικό πόλεμο προς την γειτονική μας Τουρκία για την ανάκτηση των ψευδεπίγραφων «χαμένων πατρίδων», έναν πόλεμο που θα έχει ανυπολόγιστες καταστροφικές συνέπειες σε νεκρούς, τραυματίες και υλικές καταστροφές, για τους Έλληνες, λόγω της τεράστιας εξέλιξης των οπλικών συστημάτων και της πολεμικής τεχνολογίας γενικότερα. Συνέπειες ασύλληπτα πιο καταστροφικές από αυτές της αποτυχημένης κατακτητικής μικρασιατικής εκστρατείας του 1919-1922.

Η ταύτιση του φασισμού με τον πατριωτισμό-εθνικισμό, την οποία επέδειξε με τόσο επεισοδιακό τρόπο, για μια ακόμη φορά, η Χρυσή Αυγή, όπως και η ναζιστική τρομοκρατία που απαραίτητα προκύπτει από αυτήν την ταύτιση, αναδεικνύουν την ζωτική, για την ειρήνη και τα ηθικά και υλικά συμφέροντα της κοινωνίας, αναγκαιότητα και επικαιρότητα του αντιεθνικισμού.

Η Αντιεθνικιστική Κίνηση θεωρεί την σύζευξη του αντιφασισμού-αντιρατσισμού με τον αντιεθνικισμό, όπως αυτή εκφράστηκε από την άρνηση των αντιφασιστών-αντιρατσιστών-αντιεθνικιστών να επιτρέψουν μια ακόμη προκλητική, τρομοκρατική, εθνικιστική γιορτή μίσους στις 2 Φλεβάρη, σαν κορυφαία στιγμή του αντιφασιστικού-αντιεθνικιστικού κινήματος.

Στο πρόσωπο εκείνων των αντιφασιστών-αντιεθνικιστών που αντιτάχτηκαν στους
τρομοκράτες-πογκρομιστές της Χρυσής Αυγής και την αστυνομία που τους κάλυπτε και συμμετείχε στην επίθεση κατά των αντιφασιστών, τα θύματα του ελληνικού φασισμού είδαν επιτέλους να αναπτύσσεται μία πολιτική δύναμη αποφασισμένη να αγωνιστεί σοβαρά ενάντια στην φασιστική τρομοκρατία που έχει σαν σημαία τον εθνικισμό και σαν κοινωνική πρακτική τον ρατσισμό.

Η καθαρά απρόκλητη και τρομοκρατική επίθεση της αστυνομίας στους διαδηλωτές που επιχείρησαν να κάνουν ειρηνική πορεία από τα Προπύλαια ως τα Εξάρχεια, μετά την αποχώρησή τους από τα κεντρικά γραφεία του Πανεπιστήμιου της Αθήνας, όπου είχαν καταφύγει μερικές ώρες νωρίτερα για να γλυτώσουν από τα χημικά της αστυνομίας, καθώς και το όργιο βίας σε βάρος των άοπλων διαδηλωτών που ακολούθησε, αποκαλύπτουν το πόσο κόστισε στους φασίστες υπερπατριώτες, μέσα και έξω από την αστυνομία, η καταρράκωση της εικόνας της παντοδυναμίας τους εξαιτίας της αποτυχίας τους να πραγματοποιήσουν την εθνικιστική γιορτή μίσους τους.

Το μήνυμα που χωρίς να το καταλάβουν περάσανε σ’ όλη την Ελλάδα τα Μ.Μ.Ε., ότι οι κορυφαίοι εθνικιστές, όπως οι Χρυσαυγίτες είναι αδίστακτοι μαχαιροβγάλτες τραμπούκοι που στηρίζονται στην συνεργασία τους με το πιο κατασταλτικό σώμα της Ελληνικής Αστυνομίας, αποτελεί επιβεβαίωση της κεντρικής σημασίας που έχει για το ευρύτερο κοινωνικό-ανταγωνιστικό προς την εξουσία κίνημα ο αντιεθνικισμός.

Η Αντιεθνικιστική Κίνηση προσυπογράφει και επαυξάνει υπέρ του συνθήματος που κυριάρχησε στην πρόσφατη κορύφωση του αντιφασιστικού αντιεθνικιστικού αγώνα στις 2-2-2008: «Στον δρόμο, στον δρόμο, να σπάσουμε τον τρόμο». Όσον αφορά δε την κάλυψη των τρομοκρατών φασιστών-εθνικιστών και αστυνομικών από τα κρατικά και όποια ιδιωτικά Μ.Μ.Ε., τα οποία σιγοντάρουν τον ναζισμό και στοχοποιούν τους αγωνιστές που παλεύουν με αυτοθυσία ενάντιά του, η Αντιεθνικιστική Κίνηση αποδέχεται και αναγνωρίζει την ευστοχία του συνθήματος που κραυγάζανε τα θύματα της απρόκλητης επίθεσης της αστυνομίας, το βράδυ του Σαββάτου: «Μπάτσοι-ΤV-Νεοναζί, όλα τα καθάρματα δουλεύουνε μαζί!».

www.sitemaker.gr/antiethnikistik

Ψηφισμα της Γ.Σ. της ΕΛΜΕ Πειραια για τα γεγονότα της 2 Φλεβάρη 2008

Δημοσιεύουμε την απόφαση της Γενικής Συνέλευσης της ΕΛΜΕ Πειραιά, πολύ ενδεικτική, κατά τη γνώμη μας, του γενικού κλίματος καταδίκης της σύμπραξης νεοναζί και Αστυνομίας.

Σε πεδίο άγριας καταστολής για περισσότερο από δέκα ώρες, μετατράπηκε το Σάββατο 2/2/08, το κέντρο της Αθήνας. Από το πρωί υπήρξε αποκλεισμός και έντονη παρουσία των ΜΑΤ, προκειμένου να «διευκολυνθεί» εκδήλωση της Χρυσής Αυγής προγραμματισμένη για τις 7 το απόγευμα! Πρωτοφανή πρόκληση αποτελεί η στάση των δυνάμεων των ΜΑΤ, που, με τις εντολές του υπ. Δημόσιας Τάξης και της κυβέρνησης, σε κοινό σχηματισμό με τους φασίστες της Χρυσής Αυγής, επιτέθηκαν στην αντιφασιστική διαδήλωση διαμαρτυρίας.

Το αποτέλεσμα ήταν ο σοβαρός τραυματισμός διαδηλωτών, που μαχαιρώθηκαν και δέχτηκαν χτυπήματα με σιδηρολοστούς στο κεφάλι από τους ακροδεξιούς της Χρυσής Αυγής, με την κάλυψη των δυνάμεων καταστολής. Την ίδια στιγμή που οι φασίστες επιδίωξαν να παρελάσουν στους δρόμους της Αθήνας με την πλήρη κάλυψη της αστυνομίας, η αντιφασιστική διαδήλωση χτυπιέται με χημικά και γκλομπ.
Στην προσπάθεια διοργάνωσης απογευματινής διαδήλωσης διαμαρτυρίας, ώστε να καταγγελθούν τα δολοφονικά χτυπήματα των ακροδεξιών και η δράση των δυνάμεων καταστολής, υπήρξαν εκ νέου απρόκλητες ρίψεις χημικών, άγριος ξυλοδαρμός διαδηλωτών και πάνω από 100 προσαγωγές.

Με δεδομένα τις αυξανόμενες ρατσιστικές επιθέσεις το προηγούμενο διάστημα και την ανοιχτή φασιστική δράση της οργάνωσης που βαρύνεται με πλήθος επιθέσεων σε μετανάστες, φοιτητές και αγωνιστές αποτελεί πρόκληση για κάθε δημοκράτη η πραγματοποίηση φασιστικής παρέλασης της Χρυσής Αυγής στο κέντρο της Αθήνας.

• Το ψήφισμα εγκρίθηκε ομόφωνα (η ΔΑΚΕ έλλειπε) την Τετάρτη 6/2/08
• Κατατέθηκε το Σάββατο 9/8/08 στη Συνέλευση των προέδρων των ΕΛΜΕ από τους συντρόφους των αγωνιστικών κινήσεων. Εγινε δεκτό από όλους (πλην ΔΑΚΕ). Αρα είναι πια ψήφισμα της συνέλευσης των ΕΛΜΕ

Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΚΑΡΝΑΒΑΛΟΣ… ΤΡΩΕΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΚΑΡΝΑΒΑΛΟΣ… ΤΡΩΕΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

Ρατσιστικό πογκρόμ της Ελληνικής Αστυνομίας στο λιμάνι.

Επιχείρηση «σκούπα» έχει ξεκινήσει η Ελληνική Αστυνομία εδώ και δύο εβδομάδες κατά προσφύγων και μεταναστών που επιζητούν έστω προσωρινό κατάλυμα στην πόλη της Πάτρας. Πριν δύο εβδομάδες λοιπόν, οι αστυνομικές και λιμενικές αρχές μοίρασαν προειδοποιητικά, πολύγλωσσα σημειώματα που καλούσαν τους μετανάστες να απομακρυνθούν από τον πρόχειρο καταυλισμό που έχουν στήσει και ότι θα προστατέψουν την απρόσκοπτη διακίνηση αγαθών και εμπορευμάτων στην περιοχή του λιμανιού της Πάτρας που παρεμποδίζεται από την παρουσία των προσφύγων.

ΠΑΤΡΑ – ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΔΕΜΕΡΤΖΗ

Με τη σύμφωνη γνώμη της τοπικής πολιτικής ηγεσίας και την αγαστή συνεργασία αστυνομίας – δήμου – νομαρχίας, αμέσως μετά τη λήξη του τελεσίγραφου ξεκίνησε η επιχείρηση «καθαρό λιμάνι», με πογκρόμ και δεκάδες συλλήψεις.

Αφορμή για αυτήν την κατάσταση αποτέλεσε το μέγα τουριστικό γεγονός της περιόδου στην Πάτρα, αυτό του καρναβαλιού που θα παρεμποδιζόταν έστω και αισθητικά από την παρουσία 3.000 εξαθλιωμένων Αφγανών, Ιρακινών και Κούρδων μεταναστών που στοιβάχτηκαν σαν τα ζώα στην κυριολεξία προσωρινά μέχρι να βρουν την ευκαιρία και να φύγουν για κάποιο λιμάνι της Ιταλίας. Ο καταυλισμός τους θυμίζει εικόνες από ντοκιμαντέρ γυρισμένο σε κάποια χώρα της κεντρικής Αφρικής, καθώς εκεί έχουν στηθεί παραπήγματα από νάιλον και σε μια πολύ μικρή έκταση προσπαθούν να επιβιώσουν δεκάδες οικογένειες μεταναστών. Μοχλός ενεργοποίησης όλης αυτής της κατάστασης είναι η δημοτική αρχή και η νομαρχία Αχαΐας που βλέπει τους μετανάστες σαν τον εφιάλτη της πόλης. Ταυτόχρονα έχει δημιουργηθεί μια επιτροπή κατοίκων που ελέγχεται από μεγαλοεπιχειρηματία της περιοχής και εναντιώνεται στην παραμονή των προσφύγων εκεί.

Μέχρι στιγμής έχουν πραγματοποιηθεί εκατοντάδες συλλήψεις μεταναστών, τους οποίους είτε στοιβάζουν στα κρατητήρια είτε τους στέλνουν σε χώρους συγκέντρωσης έξω από την Πάτρα. Εκτός όμως από τις συλλήψεις, η αστυνομία εισέβαλε και στον αυτοσχέδιο καταυλισμό ενώ συνεργεία του δήμου δεν δίστασαν να κατεδαφίσουν και μέρος αυτού. Ακόμα και οι διεθνείς συνθήκες θα χαρακτήριζαν κάτι τέτοιο ως παράνομο, ενώ δεν αποκλείεται η Ελλάδα να παραπεμφθεί στο Διεθνές Δικαστήριο για αυτήν την πρακτική. Από την πλευρά τους οι μετανάστες, ανήμποροι να αντισταθούν σε μια τέτοια εξαλλοσύνη εναντίον τους, μάζευαν στωικά, θα μπορούσε να πει κανείς, τα ελάχιστα υπάρχοντά τους και απομακρύνονταν από την περιοχή ή παρακολουθούσαν την επιχείρηση κατεδάφισης του καταυλισμού τους.

Εντυπωσιακή παρόλα αυτά ήταν η συμμετοχή του κόσμου στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας που διοργανώθηκε την Τρίτη 28/1 στο Παράρτημα του Πανεπιστημίου και κατευθύνθηκε στο κέντρο της πόλης. Ακόμα και ο τοπικός Τύπος κάνει λόγο για 2.500 – 3.000 διαδηλωτές που εξοργισμένοι ζητούσαν να σταματήσει αυτή η εξευτελιστική πρακτική απέναντι στους μετανάστες. Απρόσμενη ήταν και η συμμετοχή δεκάδων μεταναστών που επέλεξαν συλλογικά να υψώσουν τη φωνή τους και να αντισταθούν στην παραφροσύνη που λαμβάνει χώρα τις τελευταίες δύο εβδομάδες. Στην πορεία έλαβαν μέρος οργανώσεις υπεράσπισης των δικαιωμάτων των μεταναστών, οργανώσεις αριστερών και αντιεξουσιαστών καθώς επίσης και μπλοκ του ΜΕΡΑ. Με μια συγκέντρωση «εξπρές» και για την τιμή των όπλων επέλεξε, από την άλλη, το ΚΚΕ για να εκφράσει την διαφωνία του στο πογκρόμ.

Το Σάββατο 26/1 διοργάνωσε μόνο του συγκέντρωση διαμαρτυρίας την οποία είχε ορίσει την ίδια μέρα και φυσικά δεν έκανε γνωστή στην τοπική κοινωνία της Πάτρας.

Από τα τελευταία γεγονότα προκύπτουν δεκάδες ερωτήματα, τα οποία φυσικά έχουν κατά καιρούς απαντηθεί. Το σίγουρο είναι πάντως πως η τοπική εξουσία προφανώς και προτιμά την προσέλευση όλο και περισσότερων τουριστών στην πόλη για το καρναβάλι, γεγονός που θα τροφοδοτήσει το τοπικό κεφάλαιο, από την «ακαλαίσθητη» εικόνα 3.000 εξαθλιωμένων και ρακένδυτων μεταναστών που στοιβαγμένοι ψάχνουν μια ευκαιρία να φύγουν προς Ιταλία. Προφανώς και θεωρούνται πρόβλημα οι πρόσφυγες στη χώρα μας, παρότι οι πατρίδες τους βρίσκονται στις εμπόλεμες ζώνες και σε μερικές από αυτές η Ελλάδα έχει στείλει «ειρηνευτικά» στρατεύματα εκεί για να διασφαλίσουν την ειρήνη και να κερδίσουν παρεμπιπτόντως και μερίδα για το ελληνικό κεφάλαιο. Πρόσφατες έρευνες αποδεικνύουν ότι οι μετανάστες έχουν αποτελέσει το «φιλί της ζωής» για την ελληνική οικονομία, συμβάλλοντας κατά 2,7% στο ΑΕΠ, γεγονός που σημαίνει ότι έχουν παράξει εισόδημα όσο χρειάζεται για να καλυφθούν τα έξοδα μιας νοσοκομειακής μονάδας για 10 χρόνια! Άλλες έρευνες επισημαίνουν το γεγονός ότι το Ασφαλιστικό στην Ελλάδα έχει γίνει βιώσιμο και θα αντέξει κατά 15 χρόνια περισσότερο εξαιτίας της εκμετάλλευσης που υπέστησαν οι μετανάστες εργαζόμενοι και οι οικογένειες τους.

Το μεταναστευτικό δεν λύνεται με νόμους και διατάξεις. Από τις νάρκες του Έβρου, εξαιτίας των οποίων κάθε τόσο ακρωτηριάζονται και πεθαίνουν μετανάστες, μέχρι τα πογκρόμ σε Πάτρα και Αθήνα, καθίσταται σαφείς οι προθέσεις όχι μόνο της ελληνικής κυβέρνησης αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

http://politikokafeneio.com/neo

«Άσυλο βασανιστηρίων η Ελλάδα»

Οδηγία της Νορβηγίας διαπιστώνει καταπάτηση των δικαιωμάτων των προσφύγων

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΣΥΜΦΩΝΙΩΝ ΤΟΥ ΕΛΣΙΝΚΙ (ΕΠΣΕ)

Τ.Θ. 60820, 15304 Γλυκά Νερά, Tηλ. 2103472259 Fax: 2106018760

email: office@greekhelsinki.gr ιστοσελίδα: http://cm.greekhelsinki.gr/

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

11 Φεβρουαρίου 2008

«Άσυλο βασανιστηρίων η Ελλάδα».

Οδηγία της Νορβηγίας διαπιστώνει καταπάτηση των δικαιωμάτων των προσφύγων.

Το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) επισημαίνει τα σημερινό αφιέρωμα των «Νέων» στη διακοπή από τη Νορβηγία της παραπομπής αιτούντων άσυλο στην Ελλάδα λόγω πρόσφατων πληροφοριών για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την ανάγκη για περισσότερη ενημέρωση σχετικά με την κατάσταση των ανθρώπων στην Ελλάδα, σε συνδυασμό με τη δημοσίευση της έκθεσης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την κακομεταχείριση στους χώρους κράτησης στην Ελλάδα.

TA NEA

Δευτέρα, 11 Φεβρουαρίου 2008

«Άσυλο βασανιστηρίων η Ελλάδα»

Οδηγία της Νορβηγίας διαπιστώνει καταπάτηση των δικαιωμάτων των προσφύγων

http://www.tanea.gr/article.aspx?d=20080211&nid=7443846

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Στέλιος Βραδέλης svradelis@dolnet.gr

Νέο ηχηρό ράπισμα δέχτηκε η χώρα μας για τον τρόπο που η Ελληνική Αστυνομία και το υπουργείο Εσωτερικών αντιμετωπίζουν τους πρόσφυγες που έχουν πραγματική ανάγκη ασύλου.

Η οδηγία με την οποία η Υπηρεσία Μετανάστευσης της Νορβηγίας απαγορεύει στους πρόσφυγες που βρίσκονται στο έδαφός της να ζητήσουν άσυλο στην Ελλάδα όπου «δεν υπάρχει καμία εγγύηση για τα δικαιώματά τους» http://assets.in.gr/AssetService/Image.ashx?c=6385283&r=0&p=0&t=0&q=85&w=800&v=1

Λίγες ημέρες μετά την άκρως επιβαρυντική για τη χώρα μας έκθεση του Συμβουλίου της Ευρώπης, όπου γίνεται αναφορά σε πληθώρα περιστατικών τυφλής αστυνομικής βίας, η Νορβηγία με απόφαση της Επιτροπής Προσφύγων της Υπηρεσίας Μετανάστευσης απαγόρευσε στους πρόσφυγες που πρέπει να ζητήσουν άσυλο στην Ελλάδα να επιστρέψουν στη χώρα μας, διότι όπως επισημαίνεται «δεν υπάρχει καμία εγγύηση για τον σεβασμό των δικαιωμάτων τους»! «Με βάση τις τελευταίες πληροφορίες για πιθανή παραβίαση των δικαιωμάτων των προσφύγων που αιτούνται άσυλο στην Ελλάδα, η Επιτροπή απαγορεύει στους πρόσφυγες που θέλουν να υποβάλουν αίτηση ασύλου να πάνε στην Ελλάδα», καταγράφει στην έκθεσή της η νορβηγική υπηρεσία, που περιέχει και τις μαρτυρίες προσφύγων οι οποίοι καταγγέλλουν βασανισμούς ακόμη και με ηλεκτροσόκ από Έλληνες αστυνομικούς!

Όπως εξηγούν στα «ΝΕΑ» μέλη της Επιτροπής Προσφύγων της Υπηρεσίας Μετανάστευσης της Νορβηγίας «όταν ένας λαθρομετανάστης συλλαμβάνεται σε μια χώρα, τότε οι διωκτικές αρχές παίρνουν τα δακτυλικά του αποτυπώματα και τα στοιχεία του μπαίνουν στο αρχείο της χώρας εισόδου. Σύμφωνα με όσα προβλέπει η Συνθήκη του Δουβλίνου, όταν ο πρόσφυγας ζητήσει άσυλο ανεξάρτητα από τη χώρα στην οποία βρίσκεται θα πρέπει να κάνει αίτηση ασύλου όχι στη χώρα που βρίσκεται, αλλά στη χώρα όπου αρχικά εντοπίστηκε. Με τα στοιχεία όμως που έχουμε συγκεντρώσει για την Ελλάδα δεν μπούμε να επιτρέψουμε σε κανέναν από τους πρόσφυγες που βρίσκονται στη χώρα μας να επιστρέψουν στην Ελλάδα, διότι αυτό είναι επικίνδυνο για τη ζωή τους».

Αυστηρή προειδοποίηση

«Η απόφαση της Νορβηγίας είναι μια αυστηρή προειδοποίηση, που αν δεν οδηγήσει σε αλλαγές θα ακολουθηθεί και από άλλες χώρες», προειδοποιεί ο Παναγιώτης Δημητράς, εκπρόσωπος του Ελληνικού Παρατηρητηρίου Συμφωνιών του Ελσίνκι, ενώ αναφέρει και τις επιβαρυντικές εκθέσεις άλλων χωρών εις βάρος της χώρας μας που πιθανόν θα οδηγήσουν σε αποφάσεις παρόμοιες με αυτές της Νορβηγίας.

Όπως αποκαλύπτει σε έκθεσή του το Συμβούλιο Προσφύγων της Δανίας «το 2006 συνελήφθησαν από τις ελληνικές αρχές 8.157 Ιρακινοί. Από αυτούς δόθηκε η δυνατότητα μόνο σε 1.415
να υποβάλουν αιτήσεις ασύλου, αλλά τελικά δεν δόθηκε σε κανέναν. Μόνο 0,5% από όσους ζητούν άσυλο τελικά το παίρνουν, κάτι που τοποθετεί την Ελλάδα στην τελευταία θέση των ευρωπαϊκών χωρών».

Η γερμανική οργάνωση Ρro Αsyl, αφού αναφέρει πληθώρα περιπτώσεων όπου υπήρξε παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, καταλήγει στο συμπέρασμα πως «η Ελλάδα υπολειτουργεί στο σύστημα υποδοχής των προσφύγων. Νόμοι υπάρχουν, αλλά τις περισσότερες φορές δεν εφαρμόζονται από τις ελληνικές Αρχές».

ΜΑΡΤΥΡΙΑ- ΣΟΚ

«Οι αστυνομικοί με χτύπησαν αλύπητα»

http://www.tanea.gr/article.aspx?d=20080211&nid=7443840

Ο ΑΧΜΕΤ ΤΖΟΥΑΝΤ Αλί αποκάλυψε στους Νορβηγούς ότι βασανίστηκε από την Ελληνική Αστυνομία με «μεσαιωνικού» τύπου βασανιστήρια στη Χίο: «Στο νησί έφτασα κολυμπώντας, όταν μας πέταξε στη θάλασσα ο Τούρκος που μας μετέφερε. Οι Έλληνες αστυνομικοί με απείλησαν και με χτύπησαν πολύ άσχημα, ακόμη και με ένα ηλεκτροφόρο ραβδί, αφήνοντάς μου σημάδια που έχω μέχρι σήμερα. Στη συνέχεια με φυλάκισαν για έναν χρόνο στη Χίο μαζί με 250 ακόμη μετανάστες. Όταν με ελευθέρωσαν πήγα στην Αθήνα, όπου με ξανασυνέλαβαν. Οι αστυνομικοί με χτύπησαν πάλι και μου πήραν όλα τα χρήματα. Αφού προσπάθησα τρεις φορές να εγκαταλείψω την Ελλάδα για να πάω στη Δανία, κατάφερα να το σκάσω με τη βοήθεια ενός αστυνομικού, τον οποίο πλήρωσα».

http://assets.in.gr/AssetService/Image.ashx?c=6385316&r=0&p=0&t=0&q=70&w=300

Η μαύρη Παρασκευή

Του Κωστή Παπαϊωάννου

http://www.tanea.gr/article.aspx?d=20080211&nid=7439503

Την Παρασκευή, η Επιτροπή Προσφυγών της Υπηρεσίας Μετανάστευσης της Νορβηγίας ανακοίνωσε στην ιστοσελίδα της ότι οι νορβηγικές αρχές αναστέλλουν εφεξής όλες τις επιστροφές αιτούντων άσυλο στην Ελλάδα κατ΄ εφαρμογήν του Κανονισμού «Δουβλίνο ΙΙ», λόγω πρόσφατων πληροφοριών για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν θα λαμβάνεται καμία απόφαση επί υποθέσεων που βρίσκονται σε εξέλιξη, ενώ για όσους ήδη έχει εκδοθεί τέτοια απόφαση δεν θα υλοποιείται. Με άλλα λόγια, η χώρα μας δεν θεωρείται ασφαλής χώρα για την επιστροφή αιτούντων άσυλο.

Κατά διαβολική σύμπτωση, την ίδια μέρα δόθηκε στη δημοσιότητα η έκθεση της Επιτροπής για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων και της Απάνθρωπης ή Ταπεινωτικής Μεταχείρισης ή Τιμωρίας (CΡΤ) για τη χώρα μας. Η Επιτροπή αυτή του Συμβουλίου της Ευρώπης έχει αρμοδιότητα να επισκέπτεται και να επιθεωρεί τους χώρους κράτησης. Ο τόνος και οι παρατηρήσεις της έκθεσης φανερώνουν έντονη δυσαρέσκεια από τη χρόνια μη συμμόρφωση των υπηρεσιών μας στις συστάσεις της Επιτροπής. Τονίζεται η συνεχής αποτυχία των αρχών να ξεπεράσουν τις οργανωτικές αδυναμίες σχετικά με τις φυλακές και τους χώρους κράτησης αλλοδαπών, οι ακατάλληλες συνθήκες σε πολλούς από τους οποίους καταγράφονται αναλυτικά. Επίσης εκφράζεται η ανησυχία από την προφανή απουσία αποτελεσματικής δράσης όταν στις αρχές φτάνουν καταγγελίες κακομεταχείρισης, γεγονός που οδηγεί σε κλίμα ατιμωρησίας στα σώματα ασφαλείας. Εξάλλου, ακόμα και κατά τη διάρκεια της επίσκεψης της Επιτροπής, τον Φεβρουάριο 2007, έλαβαν χώρα- έγιναν αντιληπτά από τα μέλη της και καταγράφονται στην Έκθεση- περιστατικά που καταδεικνύουν την απροθυμία των αρχών ασφαλείας να διερευνήσουν τέτοιες καταγγελίες και να παράσχουν ιατρική βοήθεια στα θύματα. Για τον λόγο αυτό η Επιτροπή ζητά με έμφαση να σταλεί το μήνυμα της μηδενικής ανοχής απέναντι στην κακομεταχείριση κρατουμένων και να ενισχυθεί το μήνυμα αυτό με μια δήλωση στο αναγκαίο πολιτικό επίπεδο.

Τόσο η έκθεση της Επιτροπής όσο και η απάντηση της ελληνικής κυβέρνησης (αναλυτικά στη διεύθυνση http://www.cpt.coe.int/documents/grc/2008-03-inf-eng.htm#-Τoc177182797) θα τύχουν βέβαια αναλυτικής επεξεργασίας και σχολιασμού. Όμως η πρώτη εντύπωση είναι δυστυχώς πολύ αρνητική. Επίσης, έχει τη σημασία της και η επισήμανση πως δεν χρειάζεται αστυνομική συνοδεία των μελών της Επιτροπής και δεν θα έπρεπε να υπάρχει διαρκής επιτήρηση των δραστηριοτήτων της και των ανθρώπων με τους οποίους συναντάται. Είναι και αυτή μια έμμεση υπόδειξη προς τις αρχές για την ανάγκη να λάβουν σοβαρά υπόψη τους τις αναλυτικές υποδείξεις της Επιτροπής. Όχι σαν άτακτοι μαθητές που προσπαθούν να καλύψουν την αταξία τους, αλλά λαμβάνοντας όλα τα αναγκαία μέτρα που θα ενισχύσουν ουσιαστικά τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το διπλό μήνυμα της περασμένης Παρασκευής δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο.

Ο Κωστής Παπαϊωάννου είναι πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου

«αποθήκες ανθρώπων»

Οργή και αγανάκτηση για τις αποθήκες ανθρώπων

Κλιμάκιο του Κόμματος, με επικεφαλής τον Γιώργο Μαρίνο, μέλος του ΠΓ της ΚΕ και βουλευτή του ΚΚΕ, συζήτησε με τους 130 μετανάστες για τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης

Συζητώντας με τους μετανάστες

Στο «στρατόπεδο συγκέντρωσης» στην περιοχή του Αγίου Στεφάνου, που η Νομαρχία Εύβοιας ονομάζει «Χώρο υποδοχής μεταναστών και προσφύγων», βρέθηκε κλιμάκιο της ΝΕ Εύβοιας του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον Γιώργο Μαρίνο, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτή του Κόμματος. Οι κομμουνιστές διαπίστωσαν από πρώτο χέρι τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης και υγιεινής και συζήτησαν με τους 130 μετανάστες, που στη συντριπτική τους πλειοψηφία προέρχονται από το Πακιστάν (υπάρχουν ακόμα δύο Αφγανοί και ένας Ινδός).

Η κατάσταση που επικρατεί στο χώρο είναι απερίγραπτη, άθλια και προκαλεί οργή. Οι μετανάστες είναι περικυκλωμένοι από συρματοπλέγματα, πεταμένοι σε χώρους χειρότερους από στάβλους, μέσα στη βρωμιά, χωρίς θέρμανση, με περιστασιακή διάθεση ζεστού νερού, με ορισμένες μόνο χημικές τουαλέτες, χωρίς συστηματική ιατρική φροντίδα, χωρίς επικοινωνία με τους δικούς τους.

Το ζήτημα παίρνει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις, αν αναλογιστεί κανείς ότι κατά την περίοδο 2000 - 2007 έχουν περάσει από το κέντρο περίπου 4.000 μετανάστες, σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στην κομματική αντιπροσωπεία ο προϊστάμενος του Γραφείου Πολιτικής Προστασίας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Εύβοιας, Κ. Τσιμπλής. Το ίδιο το Γραφείο και ιδιαίτερα το τμήμα που ασχολείται με τους μετανάστες - πρόσφυγες, είναι υποστελεχωμένο χωρίς καμία υποδομή και εξοπλισμό.

Ενοχη η πολιτική ΝΔ - ΠΑΣΟΚ

Σ' αυτές τις συνθήκες προσπαθούν να επιβιώσουν 130 ψυχές...

Σε δήλωσή του αμέσως μετά την περιοδεία, ο Γιώργος Μαρίνος σημείωσε ανάμεσα σε άλλα: «Οι ευθύνες της κυβέρνησης και όλων των κυβερνήσεων που εν γνώσει τους διατηρούν αυτή την κατάσταση είναι μεγάλες. Δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία. Αυτή η πολιτική που εφαρμόζεται από τις κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και την ΕΕ, καταπατά κάθε έννοια ανθρώπινου δικαιώματος, καταρρακώνει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και αυτό ισχύει για τη συντριπτική πλειοψηφία των καταυλισμών που στοιβάζουν μετανάστες ή πρόσφυγες, οι οποίοι μέσα από μια μεγάλη περιπέτεια, διωγμένοι από τη φτώχεια, τα αυταρχικά καθεστώτα, τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και αιχμάλωτοι των κάθε είδους δουλεμπορικών κυκλωμάτων, αναζητούν μια θέση στον ήλιο.

Το ΚΚΕ θα συνεχίσει, θα εντείνει τις προσπάθειές του, για να αναδειχτεί το πρόβλημα και να βρεθεί άμεσα λύση, στηρίζοντας και τις πρωτοβουλίες του ταξικού κινήματος, σε όλες τις περιοχές. Για να απελευθερωθούν οι φυλακισμένοι μετανάστες και να μην υπάρχει κανένα στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών - προσφύγων. Να διαμορφωθούν χώροι υποδοχής με ανθρώπινες εγκαταστάσεις, υπηρεσίες καθαριότητας και σίτισης, συστηματική ιατρική φροντίδα, ειδικά μέτρα για τις γυναίκες, τις μητέρες και τα παιδιά.

Να δοθεί πολιτικό άσυλο σε αυτούς που το έχουν ανάγκη και να χορηγηθούν ταξιδιωτικά έγγραφα σε αυτούς που επιθυμούν να ταξιδέψουν. Να δοθεί άδεια διαμονής και να υπάρξει φροντίδα για να εξασφαλιστεί το δικαίωμα στη δουλειά και στη στέγη. Η πάλη για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μετανάστες και οι πρόσφυγες, είναι υπόθεση της εργατικής τάξης, που ακόμα περισσότερο επιβάλλεται να βρεθεί κοντά τους, να υπερασπιστεί τα δικαιώματά τους».

Εγκαιρη παρέμβαση και από τη Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία

Σημειώνεται ότι το αίτημα για ένα πλήρως εξοπλισμένο και στελεχωμένο Κέντρο Υποδοχής, με όλες τις υποδομές, είχε καταθέσει έγκαιρα και επανειλημμένα στο Νομαρχιακό Συμβούλιο η νομαρχιακή σύμβουλος της ΝΑΣ Σοφία Ντούρου. Παρά τις διαβεβαιώσεις ότι η κατάσταση θα βελτιωθεί, η πλειοψηφία, με διάφορα προσχήματα, έχει παραπέμψει το αίτημα στις καλένδες.

Απο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ

Για τους ναζιστές και τις συγκρούσεις στο κέντρο της Αθήνας

Χαμπής Κιατίπης

Μελετητής, Συγγραφέας

Δικτυότοπος Κιατίπη: http://www.ch-kiatipis.com

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ!

Σημείωση: Αν δεν επιθυμείτε να λαμβάνετε μηνύματα μου, παρακαλώ, γράψετέ μου το.

---

From: vinozito [mailto:vinozito@otenet.gr]
Sent: Πέμπτη, 7 Φεβρουαρίου 2008 10:56 πμ
To: Undisclosed-Recipient:;@spidernet.net;;;;;
Subject: ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ 2/2 ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ από την Αντιναζιστική Πρωτοβουλία.

Η Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία - Ουράνιο Τόξο σας παρουσιάζει:
Για τους ναζιστές και τις συγκρούσεις στο κέντρο της Αθήνας

Η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία καταγγέλλει για μια ακόμα φορά την εγκληματική στάση του διακομματικού καθεστωτικού μπλοκ κορυφής που επιτρέπει τη νόμιμη λειτουργία των ναζιστών της «Χρυσής Αυγής» και προστατεύει πολιτικά και αστυνομικά τις πολιτικές εκδηλώσεις τους στο κέντρο της πόλης. Είναι αυτό το διακομματικό μπλοκ που έχει την ευθύνη τόσο για τους χθεσινούς τραυματισμούς αντιφασιστών από τους μαχαιροβγάλτες όσο και για την πρωτοφανή ανοιχτή συνεργασία ΜΑΤ-ναζιστών.
Η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία εκφράζει τη βαθιά συμπάθειά και τη συμπαράσταση της στα θύματα των επιθέσεων.

Οφείλουμε ωστόσο να εκφράσουμε για μια ακόμα φορά τη έντονη διαφωνία μας με τη μέθοδο και τις μορφές πάλης που επιλέχθηκαν από τους διοργανωτές για να αντιμετωπισθεί η συγκέντρωση των ναζιστών. Αυτή η διαφωνία υποχρέωσε την ΑΠ να μην συμμετέχει στην αντισυγκέντρωση του Σαββάτου, όπως δεν συμμετέχει σε όλες όσες γίνονται κάτω από τις ίδιες συνθήκες και χρησιμοποιούν τις ίδιες μεθόδους τα τελευταία χρόνια.

Από άποψη αρχής οι δημοκράτες όχι μόνο έχουν το δικαίωμα αλλά και οφείλουν να ματαιώνουν την πολιτική δραστηριότητα των ναζιστών. Γιατί η λογική αυτής της δραστηριότητας είναι η οργανωμένη ρατσιστική βία. Αυτό έχει αποδειχτεί στην πράξη πάμπολλες φορές και με τους τραμπούκους μαχαιροβγάλτες της Χρυσής Αυγής.
Όμως κάθε βίαιη σύγκρουση των δημοκρατών με μια ναζιστική συμμορία, για να αδυνατίζει πολιτικά και να μην ενισχύει τη θέση της τελευταίας, πρέπει να έχει την υποστήριξη της πλατειάς δημοκρατικής μάζας. Για να εξασφαλίσουν αυτήν την υποστήριξη οι αντιφασίστες θα πρέπει: πρώτον να έχουν διαφωτίσει αποτελεσματικά το λαό για το ναζιστικό και δολοφονικό χαρακτήρα της συγκεκριμένης συμμορίας, δεύτερον να έχουν αποδείξει ότι το κράτος παρανομεί και παραβιάζει κάθε συνταγματική αρχή όταν δεν θέτει εκτός νόμου αυτή τη συμμορία, και τρίτον, και το σημαντικότερο, να έχουν αποκαλύψει στο λαό ότι η κρατική αυτή συμπεριφορά οφείλεται στο γεγονός ότι όλα ανεξαίρετα τα κοινοβουλευτικά κόμματα υποστηρίζουν την νομιμότητα των ναζιστών και επιβάλουν την πολιτική και γι αυτό την ποινική ασυλία τους. Με λίγα λόγια μια βίαιη σύγκρουση με τους ναζιστές προϋποθέτει μια πολιτική καταγγελία όλων των πολιτικών κομμάτων που αποδέχονται αυτή τη νομιμότητα . Αυτό σημαίνει ότι ένα δημοκρατικό κίνημα για να φτάσει στην πλατεία Κολοκοτρώνη και να ματαιώσει μια συγκέντρωση ναζιστών πρέπει να έχει προηγούμενα περάσει από την Ρηγίλλης, την Χαριλαόυ Τρικούπη, τον Περισσό και να έχει καταλήξει στην πλατεία Κουμουνδούρου ώστε να έχει υποχρεώσει όλα αυτά τα κόμματα να πάψουν να κρύβονται και είτε να παραδεχτούν ότι περιθάλπουν και συμπαραστέκονται σε ναζιστές είτε να τους θέσουν εκτός νόμου.

Μόνο αν αυτή η πολιτική προετοιμασία έχει γίνει θα μπορεί η δημοκρατική βία να φανερωθεί στα μάτια του λαού σαν αυτό που είναι, δηλαδή σαν μια έσχατη αμυντική και δίκαιη πράξη μπροστά στην παρανομία και στην απάνθρωπη αντιδημοκρατία ενός ολόκληρου πολιτικού καθεστώτος.

Αλλά για να φανερωθεί σαν δίκαιη, αμυντική και δημοκρατική η λαϊκή βία θα πρέπει να κάνει μια τελευταία μεγάλη πολιτική πράξη: Θα πρέπει να ξεκόψει τον εαυτό της από κάθε εικόνα βίας που οι πλατειές λαϊκές μάζες έχουν αντιπαθήσει ή ακόμα μισήσει μέσα από την ίδια τους την πείρα. Δεν είναι δηλαδή δυνατό μια αντιφασιστική μειοψηφία να απαγορεύει ξαφνικά μια συγκέντρωση ναζιστών στην οποία αυτοί οι τελευταίοι αν και κληρονόμοι του δοσιλογισμού και φονιάδες εμφανίζονται σαν πατριώτες και υπερασπιστές της νομιμότητας, ούτε να αποσπάσει λαϊκή συμπάθεια όταν η ίδια φοράει κουκούλες, ή συνεργάζεται με κουκουλοφόρους. Γιατί οι τελευταίοι ανεξάρτητα από τις όποιες πολιτικές και κοινωνικές προθέσεις τους έχουν συνδέσει τον εαυτό τους με όσους για δεκαετίες καίνε σημαίες, σπάνε βιτρίνες, καίνε αυτοκίνητα και γενικά έχουν γίνει μισητοί στις πλατειές μικροαστικές ή και εργατικές μάζες που τις περιφρόνησαν σαν αλλοτριωμένες και τις προβόκαραν συστηματικά νομίζοντας συχνά ότι δρουν επαναστατικά.

Όσο αίμα και αν χύθηκε το Σάββατο και όσο να χυθεί ακόμα θα πάει χαμένο αν ο αντιφασισμός δεν διαχωριστεί αποφασιστικά με τις κουκούλες και δεν συγκρουστεί με όσους επιμένουν στις μορφές σύγκρουσης που έχουν ταυτιστεί με αυτές. Μόνο έτσι θα μπορεί να κοιτάξει κατάματα το λαό και να τον κερδίσει ενάντια στους ναζιστές. Τα ΜΑΤ θα αποκτηνώνονται και θα φασιστικοποιούνται ασταμάτητα και θα έχουν έγκριση για μεγαλύτερη βία από ένα όλο και πιο φοβισμένο και πιο μπερδεμένο κοινό όσο απέναντί τους δεν θα βρίσκεται ένα ανοιχτό, μαζικό και στη σύνθεσή του και στη νοοτροπία του δημοκρατικό κίνημα. Μόνο ένα τέτοιο κίνημα που θα έχει εξαντλήσει κάθε ειρηνική μορφή πάλης για την απαγόρευση των ναζιστών θα έχει το ηθικό έρεισμα να συγκρουστεί τελικά με μια αστυνομία και ένα πολιτικό καθεστώς που προστατεύουν τους ναζιστές. Τότε και μόνο τότε το κάθε μέλος αυτού του κινήματος θα μπορεί να βγει μπροστά σε όλο το λαό και να πει σε αυτό το πολιτικό καθεστώς και για όσο χρόνο αυτό θα καμώνεται ακόμα ότι είναι δημοκρατικό: «Ναι ήμουνα κι εγώ στη αντιναζιστική μάχη στο κέντρο της πόλης. Αν εσείς θέλετε τους φονιάδες ναζιστές να δρούν ελεύθερα τότε η δική μου θέση είναι στη φυλακή».

Δυστυχώς για μια ακόμα φορά αποδείχτηκε ότι δεν ήταν αυτή η στάση και η νοοτροπία όσων διοργάνωσαν την αντισυγκέντρωση του Σαββάτου. Αυτοί από τη μια συσκότισαν όλα τα ουσιαστικά ζητήματα της πολιτικής δημοκρατίας και από την άλλη στην πράξη έβαλαν μπροστά στο τηλεοπτικό ανενημέρωτο κοινό το δίλημμα: είτε είστε με τους ναζιστές και τα ΜΑΤ είτε είστε με τους κουκουλοφόρους. Με λίγα λόγια έβαλαν μπροστά στο λαό ένα δίλημμα που ευνοεί αφάνταστα τους ναζιστές. Αν θέλουμε να βλέπουμε κατάματα την πραγματικότητα, δηλαδή το πώς κινείται η μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού είναι ο φασισμός και όχι η δημοκρατία που βγαίνει πολιτικά κερδισμένη από τα επεισόδια του Σαββάτου. Όσο εμετικά και αν είναι τα ναζιστικά αποβράσματα εξ αιτίας της ιστορικής πείρας του πληθυσμού, η μεγάλη πλειοψηφία του όλο και πιο αποκομμένη από την πολιτική όλο και πιο ανασφαλής και γι αυτό όλο και πιο επιρρεπής στο εθνοσοβινιστικό κήρυγμα των φασιστών, συνεχίζει να ζητάει από τα ΜΑΤ τη σύλληψη των κουκουλοφόρων γιατί αυτοί πιο άμεσα συγκρούονται με τις διαθέσεις της και την άμεση της εμπειρία.

Την βασική πολιτική ευθύνη για αυτήν την ουσιαστική πολιτική ήττα του Σαββάτου την έχει ο βασικός διοργανωτής, ο Συνασπισμός που κρύφθηκε πίσω από τις μετωπικές του οργανώσεις για να παίξει για μια ακόμα φορά το διπρόσωπο καταστροφικό του παιχνίδι. Ο ίδιος ο Συνασπισμός είναι αντίθετος στην θέση να τεθεί εκτός νόμου η «Χρυσή Αυγή», ενώ κάποιες άλλες φιλικές του δυνάμεις της διοργάνωσης είναι υπέρ αυτής της θέσης. Έτσι το κάλεσμά της αντισυγκέντρωσης δεν περιείχε τη θέση της απαγόρευσης της «Χρυσής Αυγής» την ώρα που μόνη αυτή η θέση θα μπορούσε να θεμελιώσει πολιτικά την παρεμπόδιση της ναζιστικής συγκέντρωσης και την αναπόφευκτη σύγκρουση με την αστυνομία που προστάτευε αυτή τη συγκέντρωση. Αντίθετα η κατάργηση της ναζιστικής συγκέντρωσης αναζήτησε τη θεμελίωση της στο δευτερεύον ζήτημα ότι η ΧΑ θέλει να λυθεί με πόλεμο και όχι …ειρηνικά η ελληνοτουρκική αντίθεση!!! Λες και η ελληνική εξωτερική πολιτική επί 40 χρόνια δεν στηριζόταν στο ότι οι ελληνοτουρκικές διαφορές ήταν τάχα ζωτικής εθνικής σημασίας δηλαδή άξιζε να λυθούν με πόλεμο και λες και η μέθοδος λύσης των «διακρατικών εθνικών αντιθέσεων» είναι αυτή που προσδιορίζει τη διαφορά ανάμεσα στους ναζιστές και όλους τους άλλους αντιδραστικούς. Όμως δεν είναι αυτό το χειρότερο με τους διοργανωτές, ούτε το ότι αποφάσισαν την πλατφόρμα και τους στόχους της κινητοποίησής τους χωρίς να καλέσουν ανοιχτά σε διαβούλευση όλες τις αντιναζιστικές δυνάμεις, ανάμεσά τους και την Α.Π, ούτε ότι πάγια και σταθερά αρνούνται να καταδικάσουν στην πλατφόρμα τους τον αντισημιτισμό παρ όλο που αυτή η απόλυτη έκφραση θηριωδίας του ναζισμού κατατρώει κυριολεκτικά τη συνείδηση του ελληνικού λαού. Η πιο βαριά τους ευθύνη βρίσκεται στο ότι από τη μια δέχτηκαν να γίνουν οι αντιεξουσιαστές και αναρχικοί κουκουλοφόροι η αιχμή του δόρατος της αντιαστυνομικής και αντιναζιστικής βίας, από την άλλη αρνήθηκαν να τους στηρίξουν όταν έφτασε η στιγμή ή έκαναν πως δεν τους ξέρουν. Με την πολιτική, ούτε καταδικάζω- ούτε επικροτώ την αντιαστυνομική βία και με το τέχνασμα: είμαι εγώ που δέχτηκα έτσι απρόκλητα και ανεξήγητα την αστυνομική επίθεση, δηλαδή με το ότι αρνήθηκαν να κάνουν καθαρούς στο λαό τους στόχους τους στις 2 του Φλεβάρη οι διοργανωτές εξέθεσαν τον αντιναζισμό στην χειρότερη κατηγορία, εκείνη του πολιτικού καιροσκοπισμού και τον βύθισαν παραπέρα στην ανυποληψία. Αυτά όλα γιατί ο Συνασπισμός θέλησε να παραμείνει πάτρωνας του όποιου αντιναζισμού και ταυτόχρονα προστάτης «από τα μέσα» για λογαριασμό όλου του διακομματικού καθεστώτος της ναζιστικής νομιμότητας.

Η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία θεωρεί ότι αυτού του είδους η λογική και η πρακτική αντιμετώπισης των ναζιστών πρέπει να τελειώνει. Δεν βρισκόμαστε πια στα 1990 όταν για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια ο επιθετικός εθνοσοβινισμός όρμησε στην ελληνική πολιτική σκηνή και μόλις άρχισε να μετατρέπει το ελληνικό κράτος σε έναν μεγάλο τοπικό τραμπούκο. Σήμερα ο ναζισμός δεν είναι όπως τότε στο περιθώριο παρά μόνο οργανωτικά και μόνο στην ανοιχτή του εκδοχή. Από πολιτική άποψη οι βασικές του πολιτικές και ιδεολογικές αναφορές, δηλαδή ο αντισημιτισμός, ο εθνορατσισμός, ο αντικαπιταλισμός κρατικοφασιστικού τύπου και ο μονόπλευρα αντιδυτικός αντιιμπεριαλισμός ήδη είναι ισχυρές μέσα σε όλα τα κόμματα ενώ εκφράζονται και με συμπαγή τρόπο με ένα νέο μαζικό κόμμα το ΛΑΟΣ που είναι μετωπική έκφραση και ομπρέλλα του νεοναζισμού, και ταυτόχρονα είναι αποδεκτό από όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα σαν ισότιμος και έγκυρος συνομιλητής. Μετά το ΛΑΟΣ στη Βουλή ο αντιναζισμός δεν επιτρέπεται να αντιμετωπίζεται σαν περιθωριακό φαινόμενο. Ήδη από προχθές οι μαχαιροβγάλτες έχουν φανερωθεί σαν παρακράτος, τμήμα του κράτους. Αυτή η αποκάλυψη είναι η θετική συνεισφορά της σύρραξης 2 του Φλεβάρη. Από δω και μπρος το ζήτημα του ανοιχτού και του καλυμμένου ναζισμού πρέπει να γίνει κεντρικό ζήτημα πολιτικής δημοκρατίας. Αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται όλοι οι πραγματικοί δημοκράτες αντιφασίστες να συσπειρωθούμε σε ένα μαζικό κίνημα που θα αντιμετωπίσει με κύρια πολιτικές μέθοδες το ανοιχτό και το καλυμμένο νεοναζιστικό κίνημα αποκαλύπτοντας και καταπολεμώντας πρώτα απ όλα την διακομματική βάση στήριξής του.

Αθήνα, 4 Φλεβάρη 2008