Απαλλοτριωσεις παντου

Αραχτός κι ανέμελος...
Με τον ΑΝΔΡΕΑ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗ

ΠΕΝΤΑΚΟΣΙΕΣ χιλιάδες Ευρωπαίοι πολίτες υπολογίζεται ότι θα διαδηλώσουν σήμερα στους δρόμους των Βρυξελλών, ενώ οι πολιτικοί ηγέτες τους θα συζητούν για την ακρίβεια, αναζητώντας ασπιρίνες.ΑΝ σκεφτείς πως εδώ οι τιμές των καταναλωτικών αγαθών είναι διπλάσιες και οι μισθοί στο 1/3 των προηγμένων χωρών, εμείς δεν θα 'πρεπε να συμμετάσχουμε, δι' αντιπροσώπων έστω, σ' αυτή τη χλιαρή διαδήλωση, αλλά να αντιδράσουμε πιο δυναμικά. Προβλέπω κάτι σε... λεηλασία σουπερμάρκετ, επιθέσεις στα σουβλατζίδικα, καταλήψεις ζαχαροπλαστείων κ.ο.κ.ΘΑ μου πεις: «Τι σου φταίει ο άμοιρος σουβλατζής κι ο ζαχαροπλάστης ο συμπαθής;». Οταν τρέχουνε τα σάλια του άλλου που βλέπει τη σούβλα με το κοκορετσάκι να γυρίζει νωχελικά και την ταψάρα με τα σιροπιαστά γλυκά, δεν σκέπτεται λογικά... Του πέφτει το ζάχαρο, παθαίνει υπογλυκαιμία και ορμά!ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ ένα παντοδύναμο καταναλωτικό κίνημα που θα αποκαλύπτει, θα ενημερώνει και θα μποϊκοτάρει τα υπερτιμημένα προϊόντα. Εξαλλες νοικοκυρές με μπικουτί που θα οργανώνουν πογκρόμ και θα λιντσάρουν τους κερδοσκόπους και τους μεσάζοντες. Να συνεννοούμεθα με email και SMS και να μην πληρώνει κανένας τους λογαριασμούς της ΔΕΗ, του ΟΤΕ, της ΕΥΔΑΠ. ΤΟ πρόβλημα είναι δικό μας. Που δεν έχουμε καταναλωτική συνείδηση, ομόνοια και δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε. Πες ότι υπήρχε ένας καταναλωτικός -του στυλ: θρησκευτικός- ηγέτης και έδινε εντολή να μην πληρώσει κανείς τη δόση του δανείου ή της κάρτας. Τι θα γινόταν; Θα αναγκάζονταν οι τράπεζες να ρίξουν τα επιτόκια και να μειώσουν τα κέρδη τους.ΕΠΕΙΔΗ δεν το βλέπω να δημιουργείται ένα καταναλωτικό κίνημα τόσο ισχυρό, ελπίζω εξ ανάγκης να αναπτυχθεί ένα άλλο κίνημα: εναλλακτικό - αντικαταναλωτικό.

Σύνθημά του: «Καταναλώνουμε λιγότερο - για να ζήσουμε
περισσότερο»!ΤΟΥΤΕΣΤΙΝ: «Δεν αγοράζω τίποτα»! Θα κάνω ό,τι μου λέει ο γιατρός μου: «Μην τρως, μην πίνεις, μην καπνίζεις, γράψ' τα όλα εκεί που ξέρεις και περπάτα συνέχεια!» Αρα τι τα χρειάζομαι τα λεφτά; Γιατί να δουλεύω όλη μέρα; Ξεκινάω από το τελευταίο: πουλάω τ' αυτοκίνητό μου και κυκλοφορώ με τα πόδια. Δεν πληρώνω ούτε στο τρόλεϊ και το ΜΕΤΡΟ: ας με κλείσουνε μέσα να με ταΐζουν τζάμπα...

ΕΙΠΑ «να με ταΐζουν»; Λάθος! Ο διαιτολόγος μου 'χει φτιάξει ένα πρόγραμμα πείνας που ούτε ο Γκαργκάνας δεν θα μπορούσε να διανοηθεί. Αν είχα τα γκατς να το εφαρμόσω, δεν υπήρχε λόγος να δουλεύω, θα 'χα όλο τον χρόνο ελεύθερο. Ετσι κι αλλιώς τα σουπερμάρκετ, οι πιτσαρίες, τα σουβλατζίδικα, τα ζαχαροπλαστεία, τα μπαράκια είναι για ευτραφείς τύπους σαν κι εμένα, απαγορευμένοι χώροι. Οταν περνάω το κατώφλι τους είναι σαν να υπογράφω τη θανατική μου καταδίκη! Οπότε... αν δεν καταναλώνω τίποτα, δεν έχω ανάγκη κανέναν: να κι αν είναι ακριβά, να κι αν είναι φτηνά!ΘΑ μου πεις: «δεν θα ντυθείς»; Οχι! Ούτε καν από σέκοντ χαντ. Θα λανσάρουμε νέο κίνημα γυμνιστών: αν μας συλλάβουν θα αναγκαστούν να μας ντύνουν και να μας ταΐζουν τζάμπα. Πού θα κοιμάμαι; Χα-χα! Σε φίλους μου. Στα πάρκα! Κλοσάρ κι έτσι. Νο πρόμπλεμ! ΕΧΩ πλήρη επίγνωση του τι γράφω: δεν είμαι καθόλου, μα καθόλου σίγουρος πως είναι καλύτερα να δουλεύεις μέρα - νύχτα και ν' αγχώνεσαι για να μπορείς να τρως, να πίνεις και να καπνίζεις. Να σου κατασκευάζουν νέες ανάγκες και συ να τρέχεις ασθμαίνοντας πίσω τους. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χλιδή απ' το να 'σαι αραχτός κι ανέμελος!

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 18/06/2008

http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=92243192