Χειρουργείτε τα δικαιώματα των ΑμεΑ κύριε πρωθυπουργέ

Σκληραίνει τη στάση της έναντι των κυβερνητικών μέτρων η συνομοσπονδία ΑμεΑ
Δεύτερη σκληρή επιστολή προς Παπανδρέου εντός τριών ημερών

Αγωνία, θλίψη, απόγνωση, οργή: Τα παραπάνω συναισθήματα εκφράζουν τα άτομα με αναπηρία μετά την ανακοίνωση στις 2 Μαϊου των κυβερνητικών μέτρων, που στο ελάχιστο δεν προστατεύουν τις ευπαθείς λεγόμενες κοινωνικές ομάδες από το αναπόφευκτο κατρακύλισμα στην παραπέρα περιθωριοποίηση και εξαθλίωση.

Τα όρια αν(τ)οχής των ΑμεΑ έχουν εξαντληθεί

Ξεκάθαρο μήνυμα της ΕΣΑμεΑ στον Γιώργο Παπανδρέου

Εμπεριέχεται σε επιστολή παραμονή πρωτομαγιάς

Με σκληρότατη επιστολή της προς τον πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου υπό τον εύλογο τίτλο “είμαστε και εμείς εδώ”, η εθνική συνομοσπονδία ΑμεΑ δηλώνει την κάθετη αντίθεσή της σε όλα τα σχεδιαζόμενα μέτρα πολιτικής που θα υποβαθμίσουν περαιτέρω το ήδη άθλιο επίπεδο διαβίωσης στην χώρα μας της συντριπτικής πλειοψηφίας των ανθρώπων με αναπηρία. “Τα ΑμεΑ δεν αντέχουν άλλο” αναφέρει χαρακτηριστικά η επιστολή. Εξηγώντας ότι τα προς εφαρμογή νέα μέτρα θα οδηγήσουν τα ΑμεΑ και τις οικογένειές τους σε κοινωνική ασφυξία και απόγνωση.

Ο εξεγερμένος Μάης των ελλήνων τυφλών

Ενάντια στο κατεστημένο, επέμειναν και δικαιώθηκαν

Λεπτομέρειες και ντοκουμέντα από την ιστορική εξέγερση του 1976

Ακριβώς πριν 34 χρόνια έλαβε χώρα η “κρίσιμη πράξη” που έθεσε τις βάσεις για την χειραφέτηση των ελλήνων αναπήρων και για την δημιουργία τα μετέπειτα χρόνια οργανωμένου αναπηρικού κινήματος. Πρόκειται για την κατάληψη του Οίκου Τυφλών Καλλιθέας από ομάδα εξεγερμένων τυφλών, που δεν δίστασαν να αντιπαρατεθούν μετωπικά με το κατεστημένο (οικονομικό, πολιτικό, θρησκευτικό), έχοντας όλο το δίκιο με το μέρος τους αλλά και όλες τις πιθανότητες εναντίον τους.

Ένας απέραντος Καιάδας

Στην Ελευθεροτυπία διαβλασαμε τη Δευτέρα για την περιπέτεια τεσσάρων Ελλήνων, μελων του πανελλήνιου συλλόγου παραπληγικών, που βρέθηκαν πρόσφατα στο Λος Αντζελες για ένα διεθνές συνέδριο. Μετά το τέλος του συνεδρίου, η πτήση τους για Λονδίνο ματαιώθηκε, λόγω της ηφαιστειακής στάχτης. Καθώς δεν ήταν εφοδοασμένοι με χρήματα και πιστωτικές κάρτες, επικοινώνησαν τηλεφωνικά με έλληνες βουλευτές, οι οποίοι δήλωσαν αδυναμία να τους βοηθήσουν. Επέστρεψαν στο ξενοδοχείο από όπου όμως τους πέταξαν έξω, καθώς δεν είχαν να πληρώσουν για την παράταση της διαμονής τους. Το ελληνικό προξενείο, στο οποίο απευθύνθηκαν, επίσης δήλωσε αδυναμία, και έτσι οι παραπληγικοί βρέθηκαν με τα αναπηρικά αμαξίδια να περιφέρονται σαν την άδικη κατάρα, άστεγοι κι εγκαταλελειμμένοι στους δρόμους της μεγαλούπολης!
Και μιλάμε για άτομα με επιβαρυμμένη υγεία, που χρειάζονται ιδιαίτερη φροντίδα... Τελικά το προξενείο τους έστειλε σε μια "φτηνή πανσιόν για ζευγαράκια", όμως το άλλο πρωί ο εκπρόσωπος του προξενείου κατέφθασε στο δωμάτιο τους και ζήτησε από τους παραπληγικούς να υπογράψουν, δηλώνοντας τον αριθμό ταυτοτητάς τους και το ΑΦΜ τους, ότι εντός δεκαημέρου θα επιστρέψουν στο κράτος τα έξοδα της παραμονής τους!
Στα λόγια, στις φιέστες, το κράτος εκφράζει το σεβασμό του για τα άτομα με "ειδικές ικανότητες", όμως στην πράξη τους φέρεται σαν να ήταν σκουπίδια. Όλοι αναγνωρίζουν ότι την κρίση θα την πληρώσουν κυρίως οι πιό αδύναμοι. Και στην πρώτη γραμμή των πιό αδύναμων βρίσκονται, πέρα από τους χαμηλοσυνταξιούχους, οι άνθρωποι με κινητικά προβλήματα. όπως και τα παιδιά με νοητική στέρηση και άλλα προβλήματα. Αυτοί γίνονται τα πρώτα θύματα της ανάλγητης πολιτικής. Όλο και πιό συχνά ακούμε για θεραπευτήρια που κινδυνεύουν με λουκέτο, αδυνατώντας να καλύψουν τα λειτουργικά τους έξοδα.
Ο Καιάδας στην αρχαία Σπάρτη ήταν μια χαράδρα, όμως ο σύγχρονος ελληνικός Καιάδας απλώνεται σε πόλεις κάμπους και χωριά.

ΠΡΙΝ Κυρική 2 Μαίου 2010

Εξαπάτηση διαρκείας των εκπαιδευτικών με βαριές αναπηρίες

Τους αρνούνται τον διορισμό που βάσει νόμου δικαιούνται

Στον πλευρό τους η εθνική συνομοσπονδία ΑμεΑ

 Ομολογουμένως ο χαρακτηρισμός “συνειδητή απάτη” είναι βαρύς, πλην όμως η αγανάκτηση που εξωθεί σ’ αυτόν μοιάζει κάτι παραπάνω από δικαιολογημένη. Αρκεί, προς απόδειξιν, να σημειωθεί ότι η εγκύκλιος του υπουργείου που καλούσε τους ανάπηρους εκπαιδευτικούς να καταθέσουν δικαιολογητικά ώστε να προσληφθούν, όριζε ως καταληκτικό χρονικό σημείο κατάθεσης την 11η Δεκεμβρίου 2009.

Ρατσιστική συμπεριφορά συμβούλου

Για χυδαία ρατσιστική συμπεριφορά εγκαλείται ειδικός σύμβουλος της υπουργού παιδείας

Γενικόλογη η απάντηση του υπουργείου στην καταγγελία των εκπαιδευτικών με αναπηρίες...Από την "Ε"

ΑΝΙΧΝΕΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΤΗΝ ΣΧΕΣΗ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ ΚΑΙ ΜΜΕ

Oι πολιτικές διαχείρισης των κοινωνικών θεμάτων (ζητουμένων) που αφορούν τους ανθρώπους με αναπηρία, αρνούνται σε πανευρωπαϊκό επίπεδο (με τις όποιες ανά χώρα παραλλαγές τους) να αποδεχτούν/υπηρετήσουν και έμπρακτα κατοχυρώσουν ένα βασικό-αμετακίνητο δικαιωματικό πλαίσιο, που διασφαλίζει τις ίσες ευκαιρίες πρόσβασης στα θεσπισμένα κοινωνικά δικαιώματα και στα θεμελιώδη κοινωνικά αγαθά. Από την άλλη όμως, στο επίπεδο της πολιτικής επικοινωνίας, η αναγκαιότητα ύπαρξης του ως άνω δικαιωματικού πλαισίου ουδέποτε τα τελευταία χρόνια αμφισβητείται έστω κατ’ ελάχιστον, αντιθέτως επικροτείται ως διεκδίκηση και διατυπώνεται ως ευχή από τους εκφραστές της κυρίαρχης πολιτικής, δίχως τον παραμικρό ενδοιασμό. Η αντίφαση είναι κραυγαλέα. Είναι, παράλληλα, και αποκαλυπτική. Η αποστασιοποιημένη/απενοχοποιημένη μελέτη της, προσφέρει περίσσεια ορατότητα, καθιστά σαφές, το σύγχρονο παιχνίδι χειραγώγησης των (όποιων) κοινωνικών διεκδικήσεων και της (όποιας) δυναμικής τους. Φωτίζει τον πυρήνα του.

ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗΣ
Ο πυρήνας (η λογική) του παιχνιδιού της χειραγώγησης έχει να κάνει με τον έλεγχο του κοινωνικού αντιλόγου, ή αλλιώς, με την πάση θυσία ενσωμάτωσή του στα επιτρεπτά όρια της μη αμφισβήτησης, ώστε προληπτικά να αποστερείται και την έστω ελάχιστη επικινδυνότητα/δυναμική. Ο συγκεκριμένος πυρήνας, η ως άνω κατασταλτική λογική, εκφράζεται/αποτυπώνεται σε ποικιλλία αλληλοσυμπληρωματικών συνταγών/στρατηγικών.
Επί των θεμάτων αναπηρίας η συνταγή είναι η πλέον απλή/ξεκάθαρη. Γι’ αυτό και η πλέον αποκαλυπτική της συνολικής λογικής του παιχνιδιού της χειραγώγησης . Αποκωδικοποιείται στά εξής (επιγραμματικά) : Το δικαιωματικό πλαίσιο που διεκδικεί το κίνημα των ανθρώπων με αναπηρία και οι αληθώς συμπαρατασσόμενοί του, όχι μόνο δεν αμφισβητεί κατ’ ελάχιστον το αξιακό σύστημα-υπόβαθρο (στην θεωρία) του σύγχρονου δυτικού Κράτους Δικαίου, αλλά- αντιθέτως- αυτού τις θεμελιώδεις αρχές επικαλείται και την έμπρακτη εφαρμογή τους αξιώνει. Κατά συνέπεια, ο διεκδικητικός λόγος που αφορά την δικαιωματική προσέγγιση των θεμάτων αναπηρίας είναι κατ’ εξοχήν νόμιμος υπό την θεμελιώδη του όρου έννοια, επ’ ουδενί δεν μπορεί να απομονωθεί/ενοχοποιηθεί ως περιθωριακός. Επίσης, δεν είναι συγκυριακός αλλά διαχρονικός. Δηλαδή, έχει ωριμάσει μέσα στα χρόνια έναν συμπαγή πυρήνα αξιολόγησης και ιεράρχησης κωδικών και στόχων επικοινωνίας, αλλά και μιά κρίσιμη μάζα πρεσβευτών, εγγυητών, αναλυτών και/ή διαχειριστών του που διαρκώς διευρύνεται.
Δεδομένων των παραπάνω (λόγος διεκδικητικός και θεμελιακά νομιμός με διαρκώς πιό αναγνωρίσιμα χαρακτηριστικά και διευρυνόμενη την γκάμα των εκφραστών του), το διεκδικούμενο δικαιωματικό πλαίσιο γιά τα θέματα αναπηρίας οικειοποιήθηκε/οικειοποιείται ή επιχειρείται να οικειοποιηθεί (στην ρητορεία) από τους συνειδητούς αρνητές του(στην πράξη). Οικειοποιούνται μιά χρόνια διεκδίκηση και την συγκαταλέγουν στις επιδιώξεις ή ακόμα και στις προτεραιότητές τους, οι εκπρόσωποι είτε της φερόμενης ως προοδευτικής είτε και της αμιγώς συντηρητικής κυρίαρχης (των καιρών) πολιτικής ελίτ, οι οποίοι εμπράκτως διά των επιλογών τους την αντιμάχονται.
Ατέλειωτος πατερναλισμός, άγρια βία ασκούμενη ενάντια στην αλήθεια των εννοιών, στην ταυτότητα των κοινωνικών ρόλων, στην αναγκαιότητα πρώτης ύλης που συνθέτει μείγματα χειραφέτησης. Κεκτημένη η νομιμότητα μιάς και ρητορεύουν υπέρ αυτής οι θεσμικοί θεματοφύλακές της έστω και αν βάναυσα την κακοποιούνε, απόλυτη η υπονόμευση των διεκδικητών της μιάς και δεν έχουν τι και από ποιόν να διεκδικήσουν.
Τους επιτρέπεται μόνο : Να ικανοποιούνται από την καθολική αποδοχή του διεκδικητικού πλαισίου τους. Να υποθέτουν ότι η μη ικανοποίηση των δικαιωματικών αιτημάτων τους έχει να κάνει με την μη κατανόηση λεπτομερειών που καλούνται οι ίδιοι επαρκώς να εξηγήσουν. Να αυτοπροσδιορίζονται αυτάρεσκα ως κοινωνική/ιδεολογική ή όποιου άλλου είδους πρωτοπορία που καλείται να διαδραματίσει σημαντικό εκπαιδευτικό ρόλο. Να παριστάνουν ότι δεν πτοούνται από τις επάλληλες ματαιώσεις στην πράξη προσδοκιών και αιτουμένων τους, μιάς και γιά τους πρωτοπόρους κάτι τέτοιο δεν επιτρέπεται. Να καταγγέλλουν τις επάλληλες ματαιώσεις ,δίχως όμως ποτέ τιμωρία και αντισταθμιστικά να αξιώνουν/διεκδικούν από τους αυτουργούς. Να επικαλούνται την αόριστη-αόρατη κοινωνική υστέρηση/ανεπάρκεια ως άλλοθι των ματαιώσεων, αλλά και έμμεσο κριτήριο απαλλαγής συνάμα των όποιων συγκεκριμένων-ορατών αυτουργών. Να τροφοδοτούνται διαρκώς από προσδοκίες διαρκώς ματαιωνόμενες και με αυτές διαρκώς να ανατροφοδοτούν την δημόσια συζήτηση, υπηρετώντας εκ του αποτελέσματος τον μόνιμο της όποιας εξουσίας στρατηγικό στόχο.

*Η τελευταία φράση συμπυκνώνει την ουσία, τους επιβαλλόμενους όρους (και επιβεβλημένους στόχους) του παιχνιδιού της κοινωνικής χειραγώγησης. Το οποίο σε ότι αφορά την διαχείριση των θεμάτων αναπηρίας είναι κάτι παραπάνω από αντιληπτό, είναι εξώφθαλμο. Το ίδιο εξώφθαλμος είναι και ο ρόλος των λεγομένων έγκριτων ΜΜΕ, όπως ευθύς αμέσως ολίγον πιό αναλυτικά θα επιχειρήσουμε να εξηγήσουμε.

Η ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΜΕ

Τα άμεσα ή έμμεσα συνδεδεμένα με τις έπιχειρηματικές και πολιτικές κυρίαρχες ελίτ σύγχρονα ΜΜΕ, αποτελούν εξ’ αντικειμένου το πεδίο έκφρασης/διαμόρφωσης/επιβολής των όρων της χειραγώγησης. Κατασκευάζουν σκόπιμα τον υποτελή κοινωνικό ρόλο των ανθρώπων με αναπηρία ώστε να αντανακλάται ως αυτονόητη/νομοτελειακή η υποτελής κοινωνική διαβίωση στην οποία η συντριπτική πλειοψηφία τους εξαναγκάζεται.
Δεδομένης της κατασκευής, ο βίαιος πατερναλισμός και η αυτάρεσκη φιλανθρωπική προσέγγιση δεν αξιολογούνται ως συνειδητή πολιτική επιλογή (τίθενται εκτός πεδίου πολιτικής αξιολόγησης). Αντιθέτως, καταχρηστικά επικοινωνούνται ως ουδέτερη πολιτικά - θετική κοινωνικά πρακτική, ή στην καλύτερη περίπτωση (ας μας επιτραπεί να την ονομάσουμε ψευδοπροοδευτική) ως μη αρνητική a-priori κοινωνικά πρακτική, υπό την έννοια ότι μπορεί να είναι και θετική υπό κάποιες – πάντοτε αιωρούμενες, ουδέποτε σαφείς - προϋποθέσεις.
Οι μεθοδολογίες κατασκευής υποτελούς κοινωνικού ρόλου του ανθρώπου με αναπηρία από τα κυρίαρχα ΜΜΕ κινούνται στην βάση μιάς απαράβατης αρχής. Την αποδίδουμε μέσα σε μιά φράση : Τα θέματα αναπηρίας αντιμετωπίζονται επικοινωνιακά ως ειδικά θέματα, επ’ ουδενί δεν επιχειρείται να κατοχυρωθεί το δικαιωματικό της θέσης τους στο προσκήνιο της κοινωνικής και πολιτικής ατζέντας.
Στην θεωρία, ένας από τους πρωταρχικούς ρόλους – λόγους ύπαρξης των ΜΜΕ και του δημοσιογραφικού επαγγέλματος, είναι η προάσπιση των αρχών του Κράτους Δικαίου, διά του ελέγχου της πολιτικής εξουσίας που αν λειτουργεί ανεξέλεκτη δύναται (είναι επιρρεπής) να τις παραβιάσει. Οι παραβιάσεις θεμελιωδών δικαιωμάτων των ανθρώπων με αναπηρία που δεν σημαίνουν παρά παραβίαση των θεμελιωδών αρχών του Κράτους Δικαίου, είναι πανθομολογημένη πραγματικότητα. Την ομολογούν και οι ίδιοι οι αυτουργοί της για να θημηθούμε την εισαγωγή μας. Γιά να χρησιμοποιήσουμε και την δύναμη των αριθμών, οι παραβιάσεις δεν αφορούν μιά αμελητέα κοινωνική ποσότητα αλλά το 10% κατ’ ελάχιστον του πληθυσμού των λεγόμενων σύγχρονων δυτικών χωρών. Βάσει της κοινής λογικής,συνεπώς, θα αναμένετο αν όχι απ’ όλα τουλάχιστον από τα αυτοπροσδιοριζόμενα ως προοδευτικά ΜΜΕ, μιά 100% δικαιωματική προσέγγιση των θεμάτων αναπηρίας , που θα συνίστατο σε άσκηση εντεινόμενης πίεσης ώστε οι παραβιάσεις δικαιωμάτων να αρθούν/αποκατασταθούν και σε συνεπή/συνεχή καταγγελτική στάση-κριτική όσο αυτό δεν γίνεται.
Στην πράξη, λοιπόν, συμβαίνει προκλητικά και απροσχημάτιστα το ακριβώς αντίθετο. Η όποια παρουσίαση-επικοινωνία ειδήσεων που αφορούν τις παραβιάσεις θεμελιωδών δικαιωμάτων των ανθρώπων με αναπηρία είναι μεμονωμένη/αποσπασματική. Ποτέ δεν συνοδεύεται από στρατηγική έντασης της πίεσης πλην κάποιων μετρημένων περιπτώσεων με κριτήριο απαράβατο το προς επίλυση αίτημα να είναι επίσης μεμονωμένο/αποσπασματικό . Ωσάν, εντέλει, τα ΜΜΕ να υπόκεινται σε καθεστώς αυτοαπαγόρευσης σε ότι αφορά την αληθώς δικαιωματική προσέγγιση, δηλαδή την εκ του ρόλου τους επιβεβλημένη συνολική – δομική προάσπιση των δικαιωμάτων των αναπήρων.
Η αποσπασματικότητα, επί της ουσίας αποτελεί την πάγια μεθοδολογία παρουσίασης θεμάτων αναπηρίας. Αδιαμφισβήτητα έχει να κάνει με την ποσότητα (είναι ελάχιστα τα θέματα που επικοινωνούνται σε σύγκριση με την τεράστια έκταση των παραβιάσεων θεμελιωδών δικαιωμάτων των αναπήρων ), αλλά κατά μείζονα λόγο έχει να κάνει με την ποιότητα. Δηλαδή, αφενός με την συνειδητή ανεπάρκεια της δημοσιογραφικής έρευνας , αφετέρου με την παντελή έλλειψη κριτηρίων σε ότι αφορά την επιλογή αληθώς ουσιωδών θεμάτων.
Πλήθος κλισέ, μεγαλοστομίες, κραυγαλέες υπερβολές, ανούσιες επικλήσεις γιά επίδειξη μιάς ασαφούς κοινωνικής ευαισθησίας, έντονες εκρήξεις καταγγελτικότητας χωρίς σαφή απεύθυνση, διαρκής σύγχιση των ορίων μεταξύ της αορίστου-απροσδιόριστης κοινωνικής ευθύνης και της σαφούς-μετρήσιμης πολιτικής. Ολα αυτά υποκαθιστούν συνειδητά τον στοχευμένο λόγο, την απαραίτητη δημοσιογραφικά μετεξέλιξη της όποιας πληροφορίας ή δεδομένου σε στοχευμένο επιχείρημα, προς υπεράσπιση των αδικούμενων στα πλαίσια του κατά συνθήκη υπάρχοντος Κράτους Δικαίου. Παράλληλα, η εμμονή σε δημοσιεύματα (γιά τα έντυπα Μέσα) και τηλεοπτικές εκπομπές (γιά τα ηλεκτρονικά) που πεισματικά αναδεικνύουν ως είδηση την μεμονωμένη περίπτωση και συστηματικά αποσυνδέουν το ειδικό από το γενικό, δημιουργεί εμπράκτως τις προϋποθέσεις γιά την άσκηση πατερναλιστικών ρόλων/πρακτικών και την κοινωνική νομιμοποίησή τους ως μοναδικών ρεαλιστικών διεξόδων.


*Η κοινωνική νομιμοποίηση του πατερναλισμού είναι το κυρίαρχο ζητούμενο των κοινωνικών και πολιτικών ελίτ αναφορικά με την διαχείριση του πλαισίου αιτημάτων που θέτουν οι αναπηρικές οργανώσεις και οι συνοδοιπόροι τους. Αυτό, λοιπόν, το κυρίαρχο ζητούμενο υπηρετούν και τα λεγόμενα έγκυρα – έγκριτα κυρίαρχα ΜΜΕ διά των πράξεων και παραλείψεών τους. Και το υπηρετούν απροσχημάτιστα. Το αποδεικνύουν οι ανερυθροίαστες απαντήσεις που δίδονται από εκπροσώπους των ΜΜΕ όταν καλούνται να απολογηθούν γιά υπονομευτική παρουσίαση των θεμάτων αναπηρίας. Θα αναφερθούμε σ’ αυτό πιό αναλυτικά αμέσως παρακάτω γιά να γίνει απολύτως ξεκάθαρο του λόγου μας το αληθές.

Η ΕΜΠΡΑΚΤΗ ΑΡΣΗ ΤΗΣ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΜΜΕ

Είναι αυστηρά συγκεκριμένο το παιχνίδι της επικοινωνιακής χειραγώγησης (συνειδητού ετεροπροσδιορισμού) των κοινωνικών ρόλων και της συνακόλουθης χειραγώγησης των κοινωνικών διεκδικήσεων. Αρα, αυστηρά συγκεκριμένοι εξίσου επιβάλλεται να είναι και οι όροι – στρατηγικές αντιμετώπισης αυτού του παιχνιδιού. Το οποίον προδήλως σημαίνει, ότι πρέπει να ωριμάσει μέσα στην σκέψη όλων όσοι αγωνίζονται γιά την ισότιμη πρόσβαση των ανθρώπων με αναπηρία στο θεσμοθετημένο πλαίσιο δικαίου, η αναγκαιότητα ύπαρξης μιάς τέτοιας (αυστηρής) στρατηγικής. Το παράδειγμα που ακολούθως παρατίθεται σαφώς αποδεικνύει ότι η ωρίμανση εξακολουθεί να αποτελεί ζητούμενο.

Το παράδειγμα έχει ως εξής: Οι έχοντες την ευθύνη της κυβέρνησης στην Ελλάδα, ανακοίνωσαν το 2006 με πάσα επισημότητα, ότι δημιουργούν στην ψηφιακή δημόσια τηλεόραση το πρώτο και μοναδικό γιά τα ευρωπαϊκά δεδομένα κανάλι που κάνει πράξη το δικαίωμα των ανθρώπων με αναπηρία στην ισότιμη-απελευθερωτική ενημέρωση/επικοινωνία. Ειπώθηκε όχι μία αλλά πάμπολλες φορές σε επάλληλα πανηγυρικού τύπου συνέδρια, ότι το φέρον το όνομα PRISMA PLUS πρωτοπόρο κανάλι θα αποτελέσει το αντίπαλο δέος της καθολικά κυριαρχούσας στερεοτυπικής/πατερναλιστικής αντίληψης στον τρόπο παρουσίασης των θεμάτων αναπηρίας. Θα τηρεί τις προδιαγραφές ώστε να εξελιχτεί σταδιακά σε μόνιμο βήμα έκφρασης των ανθρώπων με αναπηρία και όσων στο πλευρό τους συντάσσονται/αγωνίζονται. Θα λειτουργήσει, εντέλει, ως μοντέλο-πιλότος που θα συμπαρασύρει στην πορεία το σύνολο των ΜΜΕ σε πιό ορθολογικές/απελευθερωτικές παρουσιάσεις των θεμάτων αναπηρίας.

Οι ως άνω πανηγυρικές ανακοινώσεις και/ή παραλλαγές τους έγιναν διά υπουργικών χειλέων ενώπιον μεικτών – αποτελούμενων από ανθρώπους των ΜΜΕ και εκπροσώπους του αναπηρικού κινήματος - ακροατηρίων. Υπό την έννοια δε αυτή είχαν τον χαρακτήρα δέσμευσης. Με απλά λόγια, απαιτήθηκε και κατόπιν αξιοποιήθηκε η παρουσία των ανθρώπων με αναπηρία, γιά να επικυρωθεί το ειλικρινές αλλά και το αποδεκτό ως τέτοιο των υπουργικών εξαγγελιών. Ας προσεχθεί στο σημείο αυτό μιά κρίσιμη λεπτομέρεια : Δεν εκλήθη ο εκπρόσωπος της πολιτείας από τους αναπηρικούς φορείς γιά να πληροφορηθεί αιτήματά τους και επ’ αυτών ρητορικά ανταποκρίθηκε γιά να χαϊδέψει αυτιά ως είθισται. Αντιθέτως, ο ίδιος απηύθυνε πρόσκληση γιά διαβούλευση ώστε να ενσωματώσει a-priori τα αναπηρικά ζητούμενα στο υπό διαμόρφωση κανάλι, μιάς και αυτόν ακριβώς τον ρόλο –όπως επίμονα ισχυριζόταν – η δημιουργία του καναλιού υπηρετούσε.
Στην πράξη η διαβούλευση αποδείχτηκε ψευδεπίγραφη. Το δήθεν πρωτοποριακό κανάλι PRISMA PLUS στο ελάχιστο δεν υπηρέτησε τον λόγο/ρόλο γιά τον οποίον δημιουργήθηκε. Αντιθέτως, με πρόσχημα τους ανθρώπους και τα θέματα αναπηρίας, υπήρξε μεγάλης έκτασης διασπάθιση δημόσιου χρήματος και δη ευρωπαϊκής προέλευσης (από το πρόγραμμα Κοινωνία της Πληροφορίας). Το κανάλι - πρόσχημα θρασύτατα χρησιμοποιήθηκε γιά το βόλεμα συμπαθούντων το κυβερνητικό κόμμα, οι οποίοι την παραμικρή σχέση δεν είχαν με τα θέματα αναπηρίας. Αλλωστε, το τελευταίο κατέστη αυταπόδεικτο από την επιλεγείσα θεματική του καναλιού όταν οι διαδικασίες δημιουργίας του ολοκληρώθηκαν, που στο ελάχιστο δεν εξειδίκευε/αναβάθμιζε τα θέματα αναπηρίας. Πέραν της παρουσίας ενός προσώπου-χρήστη αναπηρικού αμαξιδίου σε ρόλο παρουσιαστή live απογευματινού ενημερωτικού προγράμματος που επιχειρήθηκε να λειτουργήσει ως άλλοθι, πλην όμως ήταν τόσο κραυγαλέο που ευθέως γινόταν αντιληπτό ως καρικατούρα ...

Η όλη περίπτωση που περιγράφεται είναι η πλέον οριακή εκδοχή εξώφθαλμης εξαπάτησης των ανθρώπων με αναπηρία με διακύβευμα την διεκδικούμενη από πλευράς τους σχέση ισοτιμίας με τα ΜΜΕ. Εξαπατήθηκαν άμεσα-απευθείας από τον ίδιο τον εκπρόσωπο μιάς νόμιμα εκλεγμένης κυβέρνησης, αποκλείστηκαν από ένα δημόσιο ΜΜΕ που στο όνομα των δικών τους δικαιωμάτων χρηματοδοτήθηκε και υπάρχει έως και σήμερα. Η κοινή λογική λέει ότι αν μη τι άλλο θα έπρεπε να έχουν αντιδράσει επιθετικά, να έχουν σθεναρά καταγγείλει την εις βάρος τους εξώφθαλμη καπηλεία. Δεν έκαναν το παραμικρό,σιώπησαν, εξακολουθούν έως σήμερα να σωπαίνουν.

Γιατί σιώπησαν ή κατά μείζονα λόγο γιατί σιωπούν σε πάμπολλες μέσα στα χρόνια αντίστοιχες περιπτώσεις; Εχει προφανώς να κάνει με την ασυνείδητη αποδοχή του υποτελούς ρόλου ο οποίος ποικιλλοτρόπως τους επιβάλλεται, έστω και αν την ανατροπή αυτού του ρόλου φέρονται - φαίνονται κοινωνικά να διεκδικούν με πλήρη συνείδηση. Αυτός είναι ο άλλος ορισμός του παιχνιδιού της χειραγώγησης, ο έχων σημείο αναφοράς αυτούς που υπόκεινται σ’ αυτήν και όχι αυτούς που την ασκούν. Συνθέτουμε τους δύο ορισμούς: Συνειδητή καλλιέργεια φρούδων προσδοκιών και νομιμοποίησή τους διά της ανέξοδης επικρότησης (ο ορισμός με σημείο αναφοράς τους χειραγωγούς), αγνόηση των επάλληλων ματαιώσεων/διαψεύσεων των προσδοκιών και άφεση αμαρτιών των αυτουργών τους (ο ορισμός με σημείο αναφοράς τους χειραγωγούμενους).
Ιδού μετά την σύνθεση και η αυτονόητη συνταγή της ανατροπής : Αρνηση συμμετοχής στο παιχνίδι το όνομά της, ή αλλιώς γκρέμισμα των τειχών της επιβεβλημένης από την εξουσία σιωπής, ή αλλιώς βίαιη χειραφέτηση. Από μόνη της σημαίνει ανατροπή του παιχνιδιού, απονομιμοποίησή του. Και πέραν όλων προϋποθέτει συνείδηση του ότι το παιχνίδι (της απονομιμοποίησης επιβεβλημένων από την εξουσία όρων) δεν κερδίζεται με ζητούμενα την κοινωνική εκπαίδευση ή ευαισθητοποίηση ούτε με συμμετοχή σε ψευδεπίγραφες διαβουλεύσεις, δεν είναι παιχνίδι εκπαιδευτικό, αλλά αμιγώς πολιτικό – συγκρουσιακό.
Η απονομιμοποίηση των λεγόμενων έγκυρων-έγκριτων ΜΜΕ που αποτελούν τον κύριο κρίκο του παιχνιδιού της χειραγώγησης, η άρνηση του υποτελούς ρόλου (ζωής) και τρόπου (σκέψης) ενώπιόν τους, αποτελεί βήμα χειραφέτησης τουλάχιστον των πρωτοποριών του κοινωνικού χώρου της αναπηρίας, αλλά και κρίσιμο βήμα-προϋπόθεση γιά την διεκδίκηση στοιχειώδους σεβασμού κάποια στιγμή στο μέλλον. Τα ΜΜΕ δεν θα χειραφετηθούν ποτέ, διότι εκ του ρόλου τους υπηρετούν την κοινωνική νομιμοποίηση των ορίων λόγου-αντίλογου που καθορίζουν οι ελίτ, οι οποίες εκ του λόγου ύπαρξής τους παρεμποδίζουν τις διαδικασίες αληθούς χειραφέτησης. Αρα : Διά της απονομιμοποίησής των λεγόμενων έγκριτων ΜΜΕ, διά της αμφισβήτησης του ρόλου τους ως δήθεν αντιπροσωπευτικού εκφραστή της μέσης κοινωνικής αντίληψης (καταρχάς μέσ’ τα μυαλά, αυτή και του παρόντος κειμένου η εστίαση), οι ρόλοι κοινωνικής υποτέλειας που συνειδητά/συστηματικά επιβάλλονται στους ανθρώπους με αναπηρία θα πάψουν τουλάχιστον να επικοινωνούνται/επιβάλλονται ως νομοτελειακοί. Και τότε θα σημάνει η αρχή του τέλους τους. Δύσκολος δρόμος έως και ακατόρθωτος , αλλά συνάμα μονόδρομος...
*Υστατο κρίσιμο ερώτημα : Πως μεθοδεύεται η απονομιμοποίηση στην πράξη; Πως η ωρίμανση της αναγκαιότητάς της αποτυπώνεται σε δράσεις; Δύο είναι οι κατευθύνσεις. Αφενός, συνεπής στάση επίθεσης-καταγγελίας έναντι των ΜΜΕ που χρεώνουν την αναπηρία με όρους κοινωνικής υποτέλειας, άρνηση νομιμοποίησης της χρέωσης διά της σιωπής/ανοχής. Αφετέρου, διάνοιξη παράπλευρων διαδρομών, νέες στρατηγικές επικοινωνίας και διεκδίκησης των αιτημάτων. Δημιουργία αυτόνομων ΜΜΕ με την μέγιστη δυνατή συμμετοχή-συνυπευθυνότητα ανθρώπων με αναπηρία, συμπόρευση με κοινωνικές δυνάμεις που επίσης διεκδικούν απελευθερωτικά κοινωνικά πλαίσια απαλλαγμένες από αυταπάτες, επικοινωνιακή οριοθέτηση του ξεκάθαρου κοινωνικού ρόλου που οι άνθρωποι με αναπηρία αξιώνουν. Με μιά κουβέντα, επιθετική άσκηση του δικαιώματος στον αυτοπροσδιορισμό. Μοναδική ικανή και αναγκαία συνθήκη ώστε το αυτοπροσδιοριζόμενο ως αναπηρικό κίνημα να αποκτήσει ταυτότητα αληθινού κινήματος ανατροπής των κραυγαλέων εις βάρος των αναπήρων ανισοτήτων και όχι - έστω αθέλητα - νομιμοποίησής τους.

Αντώνης Σκορδίλης, δημοσιογράφος

http://www.facebook.com/topic.php?uid=36648012630&topic=11775#/group.php?gid=36648012630

ΣΚΛΗΡΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΑΚΟΜΑ Κ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ!ΝΤΡΟΠΗ Κ ΑΙΣΧΟΣ

«Βήματα ζωής για το παιδί με αναπηρία» το διαχρονικό μήνυμα-σήμα κατατεθέν της Ελληνικής Εταιρίας Προστασίας Αποκαταστάσεως Αναπήρων Παίδων (ΕΛΕΠΑΠ), τείνει να ακούγεται (και διαβάζεται) τον τελευταίο χρόνο ως κακόγουστο αστείο.
Από τις αρχές 2009, τα μόνα βήματα που ο μακροβιότερος φορέας παροχής υπηρεσιών σε παιδιά με αναπηρία (ιδρύθηκε το 1937) πραγματοποιεί, είναι -δυστυχώς- «βήματα προς τα πίσω». Τόσο πολύ πίσω, που ο οριστικός γκρεμός, ο «Καιάδας» του αποκλεισμού από όσα μέχρι το κοντινό χθες προσφέρονταν, είναι πια ορατός στα 140 παιδιά τού «σήμερα» της ΕΛΕΠΑΠ και στις οικογένειές τους.

Τα δραματικά σημερινά αδιέξοδα της ΕΛΕΠΑΠ έχουν ως ρίζες, αφενός τη σημαντική μείωση της κρατικής επιχορήγησης (κάλυπτε το 25% του προϋπολογισμού, πλέον καλύπτει μόλις το 14%), αφετέρου τον περιορισμό των εσόδων από χορηγίες, με αιτία (ή αφορμή;) την ευρύτερη οικονομική κρίση. Ηδη, ελέω εγκατάλειψης από τους χορηγούς, ξεκίνησε φέτος η διαδικασία του «λουκέτου» για βασικά προγράμματα-υπηρεσίες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το ΡΑΔΙΟ ΕΛΕΠΑΠ, η πρότυπη παραγωγή ραδιοπρογράμματος από μαθητευόμενους δημοσιογράφους με αναπηρία, που επί τέσσερα χρόνια φιλοξενείτο από τη συχνότητα του διαδημοτικού ρ/σ «Επικοινωνία». Τέρμα αίφνης η χορηγία, από αρχές Ιουνίου το πρόγραμμα πλέον δεν υπάρχει...

Η περίπτωση του ραδιοπρογράμματος είναι απλώς ενδεικτική. Στην αδιέξοδη κατάσταση, την οποία η ΕΛΕΠΑΠ σήμερα βιώνει, «τίποτε δεν υπάρχει» βέβαιον και ασφαλές, όπως αρμόζει σε υπηρεσίες απευθυνόμενες στην πλέον «ευαίσθητη» ομάδα παιδιών. Δεν υπάρχουν καν, με τη βεβαιότητα-ασφάλεια που θα τους έπρεπε, τα κρίσιμα εξωτερικά προγράμματα (εργοθεραπείες, φυσικοθεραπείες, λογοθεραπείες, θεραπευτική κολύμβηση), που η ΕΛΕΠΑΠ απρόσκοποπτα «μια ζωή» προσέφερε. Ελέω έλλειψης προσωπικού, η λίστα αναμονής υπερβαίνει τα 40 άτομα. Ειδικότερα για την κολύμβηση, το «τίποτε δεν υπάρχει» είναι κυριολεκτικό. Από αρχές Ιουνίου η πισίνα έχει δηλωθεί «χαλασμένη» και χρήματα να επισκευαστεί δεν διατίθενται! Και το σπουδαιότερο όλων: στη σημερινή ΕΛΕΠΑΠ δεν υπάρχουν καν... κανονικοί εργαζόμενοι! Από σήμερα 20 Ιουλίου, οι 105 «μόνιμοι» υπόκεινται σε ένα ιδιότυπο καθεστώς διαθεσιμότητας μέχρι την 1η Σεπτεμβρίου, έως τότε θα λαμβάνουν το ήμισυ των κανονικών αποδοχών τους!

Ολα τα παραπάνω «δεν» μόνο συγκυριακά δεν είναι. Δυστυχώς, δεν μοιάζει καν να υπάρχει ορατή προοπτική διεξόδου. Προς απόδειξιν: Την Τετάρτη 8 Ιουλίου ανακοινώθηκε από τη διοίκηση σε εκπροσώπους των γονέων ότι λόγω αδυναμίας πληρωμής των απαραίτητων οδηγών και συνοδών, τα σχολικά λεωφορεία που μεταφέρουν τα 140 παιδιά τους στα ειδικά σχολεία (Νηπιαγωγεία και Δημοτικά) της ΕΛΕΠΑΠ, την ερχόμενη σχολική περίοδο δεν θα κυκλοφορήσουν! «Οποιος δύναται ας φέρνει το παιδί του μονάχος», η... λύση που ακολούθως προτάθηκε στους άναυδους γονείς με έναν μόνο τρόπο ερμηνεύεται: Για όσους στερούνται την οικονομική δυνατότητα «να μπορούν», προτείνεται ο γκρεμός, ο «Καιάδας», ως μοναδική (α)διέξοδος...

ΚΑΘΕΝΑΣ ΑΣ ΒΓΑΛΕΙ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ...
ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΠΟΥ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙ...

ΑΓΩΝΑΣ ΣΚΛΗΡΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΠΑΙΤΕΙΑΣ, ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ, ΓΙΑΤΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ ΘΕΛΟΥΝ ΘΥΣΙΕΣ ΚΑΙ ΑΣ ΤΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΟΛΑ ΕΜΕΙΣ (Ο ΛΑΟΣ ΠΟΥ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΕΝΟΩ) ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ Η ΦΩΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΑΣ.
ΟΜΑΔΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ.
ΓΑΛΑΤΣΙ 21ος ΑΙΩΝΑΣ κ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΤΟΥΝΤΑΣ.

«Όχι» στη συλλήβδην καταδίκη των συνταξιούχων με αναπηρία

Την έντονη διαμαρτυρία του εκφράζει σύσσωμο το εθνικό αναπηρικό κίνημα για την πρόθεση της κυβέρνησης να προχωρήσει σε περικοπές αναπηρικών συντάξεων, θέτοντας έτσι τα άτομα με αναπηρία, μια από τις πλέον ευάλωτες και οικονομικά ασθενέστερες ομάδες του πληθυσμού, στο κατώφλι της φτώχειας και της εξαθλίωσης.

Με το πρόσχημα των «αναπήρων – μαϊμούδων», η κυβέρνηση καταδικάζει ουσιαστικά στην ανέχεια συλλήβδην όλους δικαιούχους συντάξεων αναπηρίας της χώρας, αντί - σε μια περίοδο που η οικονομική κρίση πλήττει βάναυσα όλους τους Έλληνες πολίτες- να θεσπίσει περαιτέρω μέτρα στήριξης των οικονομικά ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων, όπως θα έπρεπε.

Η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία καταγγέλλει την ενοχοποίηση αυτή των ίδιων των ατόμων με αναπηρία, τη στιγμή που για την υπάρχουσα κατάσταση ευθύνεται αποκλειστικά και μόνο η παντελής αδυναμία πολιτικής, που σε συνδυασμό με ένα σύστημα που ευνοεί τις πελατειακές σχέσεις με τους γνωμοδοτούντες τα ποσοστά αναπηρίας, έχει εγκαθιδρύσει στη χώρα μια στρεβλή κουλτούρα, την οποία τώρα καλούνται να πληρώσουν τα άτομα με αναπηρία.

Η Ε.Σ.Α.μεΑ., πάντοτε υποστήριζε και διεκδικούσε την αναμόρφωση του συστήματος πιστοποίησης της αναπηρίας σε όλα τα επίπεδα, με βάσει και τα διεθνή πρότυπα, διεξάγοντας αγώνα για τη θέσπιση της Κάρτας Αναπηρίας, προκειμένου να δοθεί τέλος στο φαύλο κύκλο της διαρκούς επανεξέτασης των ατόμων με αναπηρία. Ωστόσο η Κάρτα Αναπηρίας, έγινε κάρτα αδιαφορίας, αφού το θέμα έμεινε στις καλένδες και τις απλές εξαγγελίες, με αποτέλεσμα, τα άτομα με αναπηρία για μια ακόμα φορά να τίθενται υπό αμφισβήτηση με πρόσχημα την οικονομική ένδεια.

Το αναπηρικό κίνημα της χώρας κρούει για μια ακόμα φορά τον κώδωνα του κινδύνου και ζητεί εδώ και τώρα θέσπιση της Κάρτας Αναπηρίας, καθώς και μέτρων ενίσχυσης των οικονομικά ασθενέστερων, αντί των περικοπών που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός.

Ο Πρόεδρος της Συνομοσπονδίας κ. Βαρδακαστάνης δήλωσε σχετικά: «Στα αστυνομικά μέτρα, μέτρα καταστολής που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός για τους συνταξιούχους με αναπηρία είναι έκδηλη η πλήρης αδυναμία εύρεσης και εφαρμογής ουσιαστικών μέτρων, για την στήριξη όσων πραγματικά αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα εν μέσω μιας δεινής οικονομικής συγκυρίας. Με πρόφαση τους «αναπήρους – μαϊμού», φράση που χρησιμοποιείται για να καλύψει την «πολιτική – μαϊμού», η κυβέρνηση καταδικάζει στη φτώχεια όλα τα άτομα με αναπηρία που διαβιούν με μοναδικό εισόδημα την αναπηρική σύνταξη, στη στιγμή που θα περιμέναμε την εξαγγελία αυξήσεων στις αναπηρικές συντάξεις, που είναι ως γνωστόν συντάξεις πείνας. Το αναπηρικό κίνημα της χώρας δεν αποδέχεται και δεν θα επιτρέψει αυτή την κατάφορη αδικία. Η συλλήβδην καταδίκη των ατόμων με αναπηρία δεν θα περάσει».

www.esaea.gr

Προσοχή οι ανάπηροι είναι δημόσιος κίνδυνος !!!

http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=58908
ΕΡΕΥΝΑ ΣΟΚ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ ΜΑΣ

Τα στοιχεία που προέκυψαν από έρευνα της METRON ANALYSIS και έγινε στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «ΑΝΤΙΣΤΙΓΜΑ ΑΘΗΝΑ» είχαν εξαιρετικό ενδιαφέρον αλλά δεν με εξέπληξαν.
Ναι είμαι δημόσιος κίνδυνος το παραδέχομαι!!
Ανήκω στην κατηγορία των σωματικά αναπήρων και θα πρέπει να με φοβάστε.
Μην μου νοικιάσετε ποτέ το σπίτι σας .
Μην επιτρέψετε στην κόρη σας να βγει μαζί μου.
Δημιουργήστε όσο μπορείτε περισσότερα εμπόδια βάζοντας ατελείωτες σκάλες για να μην μολύνω με την παρουσία μου τους χώρους που συναθροίζεστε .
Διατηρήστε τα “κανονικά” σχολεία και για εμάς τους άλλους τα “ειδικά”.
Μην συγκριθούμε με τους “κανονικούς” μαθητές, μην ανακατέψουμε τους “φυσιολογικούς” με τους “ανώμαλους” διότι ελλοχεύει ο κίνδυνος να είμαι καλύτερος και μετά θα πρέπει στην παρέλαση να κρατήσω την σημαία και αυτό συνιστά προσβολή για το εθνικό σύμβολο.
Αν κατά τύχη περάσω στο πανεπιστήμιο φροντίστε να το κάνετε απροσπέλαστο για να μην το υποβαθμίσω με την παρουσία μου .
Αν εργαστώ στην επιχείρηση σας φροντίστε να με απολύσετε γρήγορα λόγο ανικανότητας .
Δημιουργήστε κοινωνική απόσταση από έμενα και τους ομοίους μου.
Αν αποτύχω στην δουλειά μου ,στις σχέσεις μου , στον γάμο μου, αν θυμώσω, φερθώ άδικα αποδώστε το στην αναπηρία μου, εστιάστε στο “έλλειμμα” μου όχι σε έμενα , αυτό φταίει για όλα.
Αυτή είναι η συνταγή για να δημιουργήσετε την τέλεια κοινωνία.
Απορρίψτε, καταδικάστε, οτιδήποτε διαφέρει από την νόρμα οτιδήποτε δεν εναρμονίζεται με την κυρίαρχη άποψη .
Ενθαρρύνετε τα “κανονικά” παιδιά σας να βηματίζουν ρυθμικά το ένα πίσω από το άλλο.
απόλυτα συγχρονισμένα!
απόλυτα όμοια!
Φροντίστε μόνο πάση θυσία να παραμείνετε όμοιοι διότι στην αντίθετη περίπτωση θα αποτελείτε και εσείς δημόσιο κίνδυνο.

Αντώνης Ρέλλας
Σκηνοθέτης – πολίτης με αναπηρία

Από το http://www.facebook.com/inbox/readmessage.php?t=1102393079240#/inbox/readmessage.php?t=96748929193&mbox_pos=0

Ο στιγματισμός ζει και... βασιλεύει

Δημόσιο κίνδυνο θεωρούν οι 8 στους 10 Αθηναίους άτομα που προέρχονται από κοινωνικά ευπαθείς ομάδες-χρήστες ουσιών, αποφυλακισμένοι, μετανάστες, ψυχικά ασθενείς, οροθετικοί (HIV/AIDS), άστεγοι και σωματικά ανάπηροι.

Συγκεκριμένα το 53,2% θεωρεί ότι αποτελούν δημόσιο κίνδυνο συχνά, ενώ το 27,8 πάντα!
Μάλιστα το 48,2% των Αθηναίων πιστεύει ότι τα άτομα που ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες σπάνια μπορούν να εργαστούν σε κανονικές δουλειές και το 35% ότι δεν μπορούν ποτέ.

Οσο για το αν κάποιο άτομο από το οικογενειακό ή φιλικό περιβάλλον τους ανήκει σε κάποια ευπαθή κοινωνική ομάδα, η συντριπτική πλειονότητα των Αθηναίων δημοτών απαντά «κανένας»! Συγκεκριμένα, «κανένας» από το 89% των Αθηναίων δεν συναναστρέφεται με ψυχικά ασθενείς, «κανένας» από το 79% με μετανάστες, «κανένας» από το 95% με αποφυλακισμένους, «κανένας» από το 99% με άστεγους, «κανένας» από το 92% με χρήστες ουσιών, «κανένας» από το 98% με οροθετικούς και «κανένας» από το 89% με σωματικά ανάπηρους.

Τα στοιχεία που προέκυψαν από έρευνα της METRON ANALYSIS, η οποία πραγματοποιήθηκε από τις 5 έως τις 10 Ιουνίου σε δείγμα 600 Αθηναίων -αντρών και γυναικών- ηλικίας από 18 ετών και άνω, αποδεικνύουν ότι συνάνθρωποί μας πράγματι βιώνουν κοινωνικό αποκλεισμό. Η έρευνα έγινε στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «ΑΝΤΙΣΤΙΓΜΑ ΑΘΗΝΑ» του Δήμου Αθηναίων που στοχεύει -μέσα από συγκεκριμένες δράσεις- στην καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού. Επιστημονικά υπεύθυνη της Ομάδας Εργασίας Εκπόνησης του προγράμματος είναι η επίκουρη καθηγήτρια Ψυχιατρικής, Μαρίνα Οικονόμου-Λαλιώτη.

Υψηλό είναι και το ποσοστό του «δείκτη κοινωνικής απόστασης» από τις ευπαθείς ομάδες, που ανέρχεται στο 56% και καθορίζεται από θετική ή αρνητική απάντηση σε ερωτήματα όπως: «Θα καθόσασταν δίπλα στο λεωφορείο σε άτομο που...», «θα μένατε σε ένα διπλανό διαμέρισμα από κάποιον που...», «θα νοικιάζατε το σπίτι σας σε κάποιον που...», «θα δίνατε δουλειά σε κάποιον που...», «θα παντρευόσασταν κάποιον που...»

Ομως με τέτοια αντιμετώπιση από την κοινωνία «το άτομο που στιγματίζεται έχει να αντιμετωπίσει μια διπλή δοκιμασία: δοκιμάζεται καθημερινά όχι μόνο από την ίδια τη δυσμενή κατάσταση, που αποτελεί αιτία της κοινωνικής απαξίωσής του, αλλά και λόγω των διακρίσεων που προέρχονται από τις προκαταλήψεις και το στίγμα» είπε ο δήμαρχος Αθηναίων σε χθεσινή συνέντευξη Τύπου στο δημαρχείο, όπου παρουσιάστηκαν τα στοιχεία της έρευνας και το πρόγραμμα «ΑΝΤΙΣΤΙΓΜΑ ΑΘΗΝΑ».

Η κ. Οικονόμου-Λαλιώτη υπογράμμισε ότι το «στίγμα είναι μια κοινωνική κατασκευή, είναι η αντανάκλαση του πολιτισμού μιας κοινωνίας και όχι μια ιδιότητα των ατόμων».

Ελπιδοφόρο πάντως είναι ότι στο ερώτημα αν θα συμμετείχατε στις δράσεις του προγράμματος «ΑΝΤΙΣΤΙΓΜΑ ΑΘΗΝΑ» το 47% απαντά «μάλλον ναι» και το 26,7% «σίγουρα ναι».

*Για πληροφορίες σχετικά με το Πρόγραμμα «ΑΝΤΙΣΤΙΓΜΑ ΑΘΗΝΑ» στην ιστοσελίδα: http://www.antistigmaathina.gr/

ΝΑΥΣΙΚΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΙΔΗ

Ευρωεκλο-λογικές ειδικές ανάγκες!

Πρόσωπα χαμογελαστά, απαστράπτοντα. Υφος γεμάτο σιγουριά, αισιοδοξία. Απαντες οφείλουν να πείσουν τον τηλε-φακό και μέσω αυτού τους ψηφοφόρους τηλε-πολίτες ότι είναι επαρκείς υποψήφιοι. Διαθέτουν όραμα για τον τόπο, ευρωπαϊκό προσανατολισμό στην σκέψη, είναι σκληρά αποφασισμένοι να δουλέψουν για τα εγχώρια συμφέροντα στα ευρωπαϊκά «κέντρα αποφάσεων».
Α, και για να μην ξεχνιόμαστε "όλοι για έναν και ένας για όλους". Πάνω από όλα συνιστούν ομάδα! Δύο κάδρα διαφορετικού χρωματισμού -ένα γαλάζιο και ένα πράσινο- η ίδια επακριβώς εικόνα ως περιεχόμενο. Κυρίες και κύριοι υποψήφιοι ευρωβουλευτές, απάνθρωπα αγέρωχοι και αγέρωχα απάνθρωποι. Στη μέση οι επικεφαλής -γαλάζια κυρία και πράσινος κύριος- μια παρέα αγκαλιαστή οι υπόλοιποι σε διάταξη αμφιθεατρική για τις κοίλες ειδικές ανάγκες του τηλε-φακού. Αναφέρθηκα σε ειδικές ανάγκες και ο νους με παρέπεμψε στα λεγόμενα άτομα με ειδικές ανάγκες -ένα απ' αυτά είναι και ο ίδιος- τα συντομογραφικώς αποδιδόμενα ως ΑΜΕΑ. Είχε και απ' αυτά το αμφιθεατρικό κάδρο. Μια κυρία γαλάζια, ένας κύριος πράσινος, αμφότεροι σε θέσεις ψηφοδελτίου τιμητικές μη εκλέξιμες, αμφότεροι στην τιμητική κεντρική του κάδρου θέση, προφανώς ελέω τιμητικής εκλογής του έχοντος βαθιά γνώση των ειδικών αναγκών (του τηλε-φακού) τηλεσκηνοθέτη. Ακόμα προφανέστερα, αμφότεροι -γαλάζια κυρία και ο πράσινος κύριος- πρόσωπα δροσερά, φρέσκα, νεανικά, από αυτά που "γράφουν" στον τηλε-φακό. Ε, και βέβαια, χρήστες αναπηρικού αμαξιδίου, ώστε αμφότεροι να εγγράφουν στη συλλογική μνήμη την απαραίτητη (ψευδ)αίσθηση αντιπροσωπευτικότητας και της ...ποικιλομορφικής διαφορετικότητας. Ευρωσυνδυασμοί των δύο μονομάχων της εγχώριας εξουσίας. Τρόπος παρουσίασης πλήρως εξευρωπαϊσμένος. Ιδιος με αμερικάνικος...».

Άρης Ταστάνης
Συγγραφέας με κινητική αναπηρία

Παρέμβαση αναπήρων πολιτών

Στον βωμό των προεκλογικών σκοπιμοτήτων το επίδομα θέρμανσης για τα άτομα
με αναπηρία
Διαβάστε το τελευταίο δελτίο τύπου της κίνησης μας όπου αποδεικνύεται η
αναξιοπιστία και η άνιση μεταχείριση μεταξύ των αναπήρων από ένα κράτος που
είναι αφερέγγυο. Όλα για τις εκλογές σε μια απόλυτα πελατειακή λογική.
http://www.panap.gr/?p=169#more-169

Το προεδρικό διάταγμα για την απόκτηση περιπτέρων από άτομα με αναπηρία.
Διαβάστε αυτό το διάταγμα που θέτει τις προϋποθέσεις για ένα μέτρο που
μπορεί να βοηθήσει τα άτομα με αναπηρία, ειδικά αυτά που δεν μπορούν να
ενταχτούν στην αγορά εργασίας.
http://www.panap.gr/?p=168

Τα Δικαιώματα των Παιδιών και Νέων με Αναπηρία στην Εκπαίδευση και την
Κοινωνία
Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε ημερίδα με αυτόν τον τίτλο από το
νεοσύστατο Ινστιτούτο για τα δικαιώματα των νέων και παιδιών με αναπηρία. Η
κίνηση μας χαιρέτησε με την παρουσια και την τοποθέτηση της στην
συγκεκριμένη εκδήλωση, περιγράφοντας το τεράστιο έλλειμμα που υφίσταται στο
πεδίο των δικαιωμάτων των νέων με αναπηρία.
http://www.panap.gr/?p=167

Επιστολή της ΚΑ. Μαρίας Σφακιοτάκη για τα αναπηρικά αυτοκίνητα.
Πρόκειται για ένα κείμενο με ενδιαφέρουσες προτάσεις για ένα θέμα που αφορά
την ποιότητα ζωής εκατοντάδων χιλιάδων με αναπηρία.
http://www.panap.gr/?p=166

Αφαντες οι αμοιβές προγράμματος του ΟΑΕΔ
Μία ακόμη «σκαστή» περίπτωση αναξιοπιστίας και κακοδιαχείρισης.
http://www.panap.gr/?p=165#more-165

Επιστολή της κίνησης μας προς την Υπουργό απασχόλησης & κοινωνικής
προστασίας ΚΑ. Φάνη Πετραλιά
Σε αυτή μας την επιστολή εκθέτουμε για άλλη μια φορά την επιτακτική ανάγκη
της θέσμοθέτησης πλαισίου που θα διασφαλίζει την διαφάνεια στην διαχείριση
του δημόσιου χρήματος από τις αναπηρικές και τις μη κυβερνητικές οργανώσεις
ευρύτερα.
http://www.panap.gr/?p=164

Τώρα μπορείτε να ακούτε το περιεχόμενο της ιστοσελίδας μας και από το
τηλέφωνο καλώντας τον τηλεφωνικό αριθμό 210861194 με αστική χρέωση.
Πρόκειται για μια καινοτόμα εφαρμογή που έχει αναπτύξει η εταιρεία
E-rhetor. Επισκεφθείτε για περισσότερες πληροφορίες το
http://feed.webrhetor.gr
Σε αυτή την προσπάθεια έχει συμβάλει με την συνεργασία του ο σύλλογος
τεχνολογικής ανάπτυξης τυφλών που λειτουργεί τον πολυμορφικό κόμβο
ενημέρωσης
http://www.blind.gr

ένα νέο ηλεκτρονικό περιοδικό έχει ξεκινήσει στο διαδίκτυο σχετικό με τα
άτομα με αναπηρία. Ο τίτλος του είναι «Ακίδα» και είναι μια προσπάθεια που
προέρχεται από μέλη του Πανπειραϊκού συλλόγου παραπληγικών. Σας συνιστούμε
να το επισκέπτεστε στο
http://akida-eu.blogspot.com/

Και βέβαια να μην ξεχάσετε να επισκεφθείτε και την autonomiaexpo την
καταξιωμένη έκθεση για τις τεχνολογίες τις σχετικές με την αναπηρία που
κάθε χρόνο οργανώνεται από το περιοδικό «Αναπηρία τώρα.»
http://www.autonomiaexpo.org
http://www.disabled.gr



Παρέμβαση αναπήρων πολιτών
------------------

Αίτημα για προσβάσιμες παραλίες στα Άτομα με Αναπηρία

Επιστολή διαμαρτυρίας της Ε.Σ.Α.μεΑ. στους συναρμόδιους Υπουργούς



Επιστολή διαμαρτυρίας προς όλους τους συναρμόδιους Υπουργούς (Εσωτερικών, Οικονομίας, Ανάπτυξης, ΠΕΧΩΔΕ, Υγείας, Αγροτικής Ανάπτυξης, Πολιτισμού, Τουριστικής Ανάπτυξης, Μεταφορών και Εμπορικής Ναυτιλίας) απέστειλε η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία, εκφράζοντας την αγανάκτηση του συνόλου των ατόμων με αναπηρία για την παρεμπόδιση της ελεύθερης απόλαυσης του δικαιώματός της στην αναψυχή, τον τουρισμό και τον ελεύθερο χρόνο, δεδομένου ότι ενόψει της καλοκαιρινής περιόδου, δεν έχουν για μια ακόμα φορά ληφθεί τα απαραίτητα μέτρα που θα διασφαλίσουν την πρόσβασή τους στις ελληνικές παραλίες.



Η Ε.Σ.Α.μεΑ. επισημαίνει ότι παρά την ύπαρξη νομοθεσίας που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί, προκειμένου να λυθεί το ζήτημα της πρόσβασης (νόμος 2971/2001 (ΦΕΚ 285Α/19.12.01) «Αιγιαλός, παραλία και άλλες διατάξεις» και 2831/2000 (ΦΕΚ 140Α/ 13.6.2000) «Τροποποίηση των διατάξεων του Ν. 1577/1985 “Γενικός Οικοδομικός Κανονισμός” και άλλες πολεοδομικές διατάξεις» και Εγκύκλιος 31 με αρ. πρωτ. 21826/ 19.04.07 της Γεν. Δ/νσης Τοπικής Αυτοδιοίκησης του Υπουργείου Εσωτερικών), η νομοθεσία αυτή δεν εφαρμόζεται ή παρουσιάζει σημαντικά κενά.



Για το λόγο αυτό ζητεί από τους συναρμόδιους Υπουργούς να προσεγγίσουν με σοβαρότητα και σαφήνεια το θέμα της προσβασιμότητας των ακτών στο 10% των πολιτών της, αξιοποιώντας άμεσα το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο, συμπληρώνοντας και αποσαφηνίζοντας τις σχετικές διατάξεις όπου αυτό είναι απαραίτητο, απλοποιώντας και τυποποιώντας τις διαδικασίες, συντονίζοντας και κινητοποιώντας τις αρμόδιες Υπηρεσίες σε κάθε επίπεδο, σε συνεργασία και με την Ε.Σ.Α.μεΑ.



Τα χρονικά περιθώρια έχουν πλέον στενέψει δραματικά. Οι ελληνικές ακτές ανήκουν σε όλους τους Έλληνες ανεξαιρέτως. Τα άτομα με αναπηρία δεν θα επιτρέψουν να παραμείνουν για άλλη μία φορά απλοί θεατές!

Autonomia EXPO στις 15, 16 και 17 Μαΐου στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας

Η Autonomia EXPO, η μεγάλη έκθεση για την αναπηρία, την αποκατάσταση, την ανεξάρτητη διαβίωση, την προσαρμοσμένη τεχνολογία, την αισθητική και τον πολιτισμό ξεκινά για τρίτη φορά στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, από το πρωί στις 10 η ώρα έως το βράδυ στις 9 η ώρα, απολύτως προσπελάσιμη και πλήρως υποστηριζόμενη.

Για τρίτη συνεχόμενη φορά το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας θα γεμίσει από εκατοντάδες περίπτερα και χιλιάδες προϊόντα αποκατάστασης και βοηθήματα για την ανεξάρτητη διαβίωση και τους ανεξάρτητους τρόπους ζωής.

Χιλιάδες άνθρωποι με αναπηρίες από όλη την Ελλάδα, την Κύπρο και την ομογένεια θα γεμίσουν το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας με χρώμα, άποψη, δραστηριότητες και προσπελάσιμους τρόπους ζωής, γιατί η Autonomia EXPO είναι κάτι πολύ περισσότερο από μια έκθεση προϊόντων και υπηρεσιών για την αναπηρία. Είναι μια έκθεση αυτής καθεαυτής της αναπηρίας ως εμπειρίας και ως διαφοράς συνθηκών και όρων ζωής. Δείτε τις φωτογραφίες από τις προηγούμενες διοργανώσεις για να απολαύσετε την προσέλευση του κόσμου…

Η Autonomia EXPO διοργανώνεται από το περιοδικό ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ και το Disabled.GR και είναι απολύτως προσπελάσιμη σε όλες τις γνωστές αναπηρίες και εξυπηρετείται από προσπελάσιμα μέσα μαζικών μεταφορών (ηλεκτρικό σιδηρόδρομο και Τραμ).

Η Autonomia EXPO λειτουργεί από το πρωί στις 10 η ώρα έως το βράδυ στις 9 η ώρα

Στα ευρωδικαστήρια οι σύλλογοι ΑμεΑ

Στα ευρωπαϊκά δικαστήρια θα προσφύγουν οι σύλλογοι ΑμεΑ και σύλλογοι Γονέων ΑμεΑ της χώρας, για τις απαράδεκτες συνθήκες που επικρατούν στην Ελλάδα.

Ελάχιστα είναι τα ειδικά σχολεία, ενώ η νομοθετική ρύθμιση της Ειδικής Αγωγής μένει χωρίς αντίκρισμα, καθώς δεν δίνονται τα απαραίτητα κονδύλια για υποδομές και πρόσληψη εξειδικευμένου προσωπικού. Τα παραπάνω αναφέρουν σε ανοιχτή επιστολή τους προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τους υπουργούς Υγείας, Παιδείας και Απασχόλησης και τη Βουλή, δεκαπέντε σύλλογοι ΑμεΑ και σύλλογοι γονέων ΑμεΑ. Μεταξύ άλλων, υπογραμμίζουν ότι, από τα 180.000 παιδιά με αναπηρίες και μαθησιακές δυσκολίες, μόνο 13.500 παρακολουθούν κάποια μορφή πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και μόλις το 10% συνεχίζει σε δευτεροβάθμια ειδική αγωγή. Τα ειδικά σχολεία είναι σχεδόν ανύπαρκτα, τα τμήματα ένταξης ή τα ειδικά εργαστήρια έχουν ανεπαρκέστατες υποδομές και προσωπικό. Τα προγράμματα των δήμων μένουν στη μέση, λόγω ανεπαρκούς χρηματοδότησης, η συντριπτική πλειονότητα των παιδιών με αναπηρίες βρίσκονται στα σπίτια τους ή αφημένα σε τάξεις κοινών σχολείων, ενώ δεν προωθείται η αυτόνομη διαβίωση σε ξενώνες με εξειδικευμένο προσωπικό. Κάθε συνεδρία εργοθεραπείας, λογοθεραπείας και φυσιοθεραπείας κοστίζει 30-40 ευρώ, δηλαδή 360-960 ευρώ τον μήνα. Το δημόσιο επιστρέφει 53 ευρώ για εργοθεραπεία, 53 ευρώ για φυσιοθεραπεία και 150 ευρώ για λογοθεραπεία, δηλαδή 256 ευρώ τον μήνα. Το ΙΚΑ δίνει 200-230 ευρώ και η Πρόνοια 450 - 720 ευρώ το δίμηνο.

Προκλητικός αποκλεισμός φοιτήτριας με αναπηρία

Σε ορισμένες περιπτώσεις διακριτικής συμπεριφοράς εναντίον συμπολιτών μας με αναπηρία, η χιλιοειπωμένη λέξη «αναλγησία» μοιάζει λίγη για να αποδώσει την πρέπουσα απαξία στους αυτουργούς...
Η εικοσιτριάχρονη Μ.Ρ. είναι η μόνη φοιτήτρια της Σχολής Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων Πανεπιστημίου Αιγαίου με έδρα τη Σύρο, που είναι χρήστρια αναπηρικού αμαξιδίου. Οταν προ πενταετίας εισήχθη στη σχολή, διαπίστωσε πως οι χώροι φοίτησης στην πλειονότητά τους ήταν απροσπέλαστοι για φοιτητές της «κατηγορίας» της. Αιτήθηκε στοιχειώδεις παρεμβάσεις (δύο ράμπες για αντίστοιχα κτίρια, όχι δα τίποτε σπουδαίο) ώστε να μπορεί -τουλάχιστον- να διαβαίνει το κατώφλι των φοιτητικών κτιρίων. Ελαβε τη διαβεβαίωση ότι άμεσα θα πραγματοποιηθούν. Επί ένα χρόνο δεν πραγματοποιήθηκε το παραμικρό. Τέλη 2005 υποχρεώθηκε ο πατέρας της να πληρώσει από την τσέπη του τοπικό μάστορα και να στήσει όπως όπως μια αυτοσχέδια ράμπα στην είσοδο του ενός κτιρίου. Φτιάχτηκε το μετέπειτα διάστημα και μια ράμπα ακόμα για το άλλο κτίριο. «Με τα ψέματα» μπορούσε πλέον η Μ.Ρ. να εισέρχεται στους ισόγειους χώρους δύο εκ των τριών συνολικά κτιρίων της σχολής της (για πρόσβαση στους ορόφους ούτε λόγος, καμία η σχετική μέριμνα). Η δυνατότητα πρόσβασης καθόρισε και τον ρου των σπουδών, σε απλά ελληνικά η Μ.Ρ. συμμετείχε στις εξετάσεις των μαθημάτων που «δίνονταν» στους δύο προσβάσιμους ισόγειους χώρους. Ελέω επιμέλειας (όσα έδινε τα πέρναγε) δεν έμενε πολύ πίσω στις σπουδές, παρότι έχανε όλα τα... μη ισόγεια μαθήματα, πορευόταν ελπίζοντας ότι συν τω χρόνω κάτι θα γίνει. Δεν έγινε, δυστυχώς, το καλύτερο αλλά το χειρότερο: τέλη 2008 ελέω καταστροφής της αποχέτευσης «τέθηκε εκτός λειτουργίας» το ένα εκ των δύο κτιρίων με προσβάσιμο στη Μ.Ρ. ισόγειο χώρο.

Αδιέξοδο! Στο 5ο έτος ήδη η Μ.Ρ. και με κάμποσα (ελέω όχι αμέλειας, αλλά μη προσβασιμότητας) χρωστούμενα στην πλάτη της, παρακάλεσε τους «αρμόδιους» της σχολής της να εξετάσουν πέντε συγκεκριμένα μαθήματα που 'θελε οπωσδήποτε «να περάσει» στον μοναδικό πλέον προσβάσιμο σ' αυτήν ισόγειο χώρο. Εισακούστηκε κατά το... ένα πέμπτο! Οι αθεόφοβοι, ωσάν να επρόκειτο για κάποιο δύσκολο αίτημα, επέλεξαν να εξετάσουν τέσσερα εκ των πέντε «κρίσιμων» για τη Μ.Ρ. μαθημάτων σε απροσπέλαστο σ' αυτήν χώρο...

Το θέμα της Μ.Ρ. συζητήθηκε -έστω με... πενταετή καθυστέρηση- στη γενική συνέλευση των συμφοιτητών της στις 30 Μαρτίου, όπου και αποφασίστηκε να ζητηθούν αρμόδιες εξηγήσεις από τη σχολή. Και το κωμικοτραγικά οξύμωρο του πράγματος: Η σχολή της Μ.Ρ. συμπεριλαμβάνει στο πρόγραμμα σπουδών της το μάθημα «Σχεδίαση για όλους» που αναλύει την αναγκαιότητα πρόσβασης των ΑμεΑ σε όλες τις υποδομές και σχεδιασμούς. Χα, χα, χα...

Α. ΣΚΟΡΔΙΛΗΣ

ΝΑ ΠΑΠΑΣ , ΝΑ ΜΑΛΑΜΑ

Ιερέας στα Ιωάννινα πυροβόλησε με αεροβόλο όπλο άτομο με αναπηρία

Εξηντάχρονος ιερέας συνελήφθη στον Άγιο Ιωάννη, του δήμου Πασσαρώνος, στα Ιωάννινα γιατί πυροβόλησε με αεροβόλο όπλο άτομο με αναπηρία. Το θύμα ήταν συγχωριανός του ιερέα και σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά μέχρι τώρα, ο ιερέας πήρε το αεροβόλο όπλο που είχε στο σπίτι του και πυροβόλησε εναντίον του συγχωριανού του, καθώς ο τελευταίος παρενοχλούσε το τελευταίο χρονικό διάστημα τη σύζυγό του.

Το θύμα τραυματίστηκε ελαφρά στο πόδι και μετά από την μεταφορά του στο νοσοκομείο όπου του δόθηκαν οι πρώτες βοήθειες, επέστρεψε στο σπίτι του. Σύμφωνα με τα όσα είπε ο ιερέας στους αστυνομικούς, δεν γνώριζε ότι το αεροβόλο όπλο ήταν γεμάτο και ήθελε να το χρησιμοποιήσει για εκφοβισμό.

Ο ιερέας οδηγήθηκε στον εισαγγελέα Ιωαννίνων που διενεργεί την προανάκριση, ενώ αναζητείται και η σύζυγός του, καθώς είχε χειροδικήσει σε βάρος του 30χρονου θύματος.

Πηγή: Greek-News.gr

«Μέτωπο» για τα δικαιώματα των ΑμεΑ

Εναν και πλέον χρόνο καθυστερεί η ελληνική κυβέρνηση να κυρώσει την ψηφισθείσα από 140 κράτη-μέλη Διεθνή Σύμβαση του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των ΑμεΑ.

Συνακόλουθα, εκκρεμεί και η υπογραφή-κύρωση του λεγόμενου Προαιρετικού Πρωτοκόλλου της σύμβασης, που προσφέρει το δικαίωμα ατομικής προσφυγής στα ΑμεΑ όταν οι διατάξεις της σύμβασης παραβιάζονται. Πρακτικώς, η σύμβαση εξακολουθεί να αποτελεί «κενό γράμμα» για τους Ελληνες αναπήρους, παρά το γεγονός ότι οι παραβιάσεις των δικαιωμάτων τους στη χώρα μας διαχέονται σε όλα τα επίπεδα του δημόσιου βίου. Πρόσφατο είναι το -μεταξύ πάμπολλων αντίστοιχων- παράδειγμα της νεαρής δικηγόρου με πρόβλημα όρασης Πωλ. Παπανικολάου που βίωσε την άρνηση διοικητικού υπαλλήλου να την εξυπηρετήσει, ειρωνευόμενος επί της ουσίας την αισθητηριακή της αναπηρία. Η νεαρή δικηγόρος -σε αντίθεση με πάμπολλες αντίστοιχες περιπτώσεις- δεν παρέβλεψε τη ρατσιστική εναντίον της συμπεριφορά, δημόσια την κατήγγειλε (βλ. προ μηνός σχετικό δημοσίευμα της «Ε»), τα πράγματα κατόπιν αυτού πήραν τον «πειθαρχικό» δρόμο τους. Το μείζον, όμως, έγκειται στο ότι η «περίπτωση Παπανικολάου» έδωσε το έναυσμα για σχέδιο κοινής δράσης μεταξύ των Δικηγορικών Συλλόγων Αθηνών και Πειραιά και της Εθνικής Συνομοσπονδίας ΑμεΑ, τα κυριότερα σημεία του οποίου ανακοινώθηκαν σε συνέντευξη Τύπου τη Δευτέρα 23/3. Κατ' αρχάς, αποφασίστηκε η άσκηση συντονισμένης πίεσης ώστε τα της Σύμβασης και του Πρωτοκόλλου της να «προχωρήσουν» το ταχύτερο δυνατόν. Παράλληλα, ανακοινώθηκε ένα ευρύτερο πλαίσιο συνεργασίας που αγγίζει χρόνια προβλήματα, όπως την έλλειψη προσβασιμότητας των δικαστικών κτιρίων, αλλά και των δικαστικών διαδικασιών για τους ΑμεΑ, καθώς και το κάκιστο επίπεδο ιατρικών υπηρεσιών που παρέχονται στους ανάπηρους φυλακισμένους, ιδιαίτερα αυτούς με χρόνιες παθήσεις (νεφροπαθείς, θαλασσαιμικούς κ.ο.κ.), των οποίων η ζωή κρέμεται κυριολεκτικά από μια κλωστή. «Στοχεύουμε σε άμεσα αποτελέσματα», διαμήνυσαν από κοινού οι πρόεδροι των Δικηγορικών Συλλόγων Αθηνών και Πειραιά Δ. Παξινός και Σ. Μανουσάκης και ο πρόεδρος της ΕΣΑμεΑ Γ. Βαρδακαστάνης, προσδίδοντας στους στόχους του «μετώπου» τους τη διάσταση του κατεπείγοντος.
Α. ΣΚΟΡΔΙΛΗΣ

Εκρηκτικές ελλείψεις προς όφελος των ιδιωτών

Από τον “Ρ”

Άμεσες λύσεις στα εκρηκτικά προβλήματα που αντιμετωπίζει το μοναδικό στη χώρα Εθνικό Ίδρυμα Αποκατάστασης Αναπήρων (ΕΙΑΑ), με αποτέλεσμα να υποβαθμίζεται δραματικά η αποκατάσταση και η ζωή των νοσηλευόμενων και οι εργαζόμενοι να δουλεύουν σε συνθήκες υπερεντατικοποίησης και εξάντλησης, απαίτησαν χτες οι εργαζόμενοι του ΕΙΑΑ με συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Υγείας.Υπογράμμισαν ότι το ΕΙΑΑ, που ούτως ή άλλως αποτελεί σταγόνα στον ωκεανό των αναγκών των αναπήρων της χώρας, υπολειτουργεί εξαιτίας της υποχρηματοδότησης και των εκρηκτικών ελλείψεων προσωπικού. Την ίδια ώρα ξεφυτρώνουν σαν τα «μανιτάρια» ιδιωτικά κέντρα αποκατάστασης, οικογένειες ξεπουλάνε ό,τι έχουν και δεν έχουν για την αποκατάσταση, ενώ η κυβέρνηση προχωράει στην κατασκευή και λειτουργία κέντρων αποκατάστασης μέσω των Συμπράξεων του Δημόσιου με τον Ιδιωτικό Τομέα (ΣΔΙΤ).
Στο ΕΙΑΑ κενές παραμένουν το 50% των οργανικών θέσεων προσωπικού. Στην απογευματινή και βραδινή βάρδια τρεις νοσηλευτές είναι υπεύθυνοι για 65 κατάκοιτους ασθενείς. «Εχουμε φτάσει στα όρια της εξάντλησης. Οι συγγενείς αναγκάζονται να κάνουν τους νοσηλευτές και τους τραυματιοφορείς ή να πληρώνουν αποκλειστικές νοσοκόμες. Οι νοσηλευόμενοι αντί της 1,5 ώρας φυσιοθεραπεία που χρειάζονται κάνουν 20 λεπτά και αντί για 5 μέρες τη βδομάδα, όπως χρειάζονται, κάνουν δύο», κατήγγειλαν οι εργαζόμενοι. Απ’ το ΕΙΑΑ λείπουν αναγκαίες ειδικότητες επιστημόνων, ενώ υπάρχουν μόλις ένας ψυχολόγος και ένας ψυχίατρος για τους 125 εσωτερικούς ασθενείς και για πολλούς ακόμα εξωτερικούς.
Ομως, σε συνάντηση που είχαν οι εργαζόμενοι με τον υφυπουργό Υγείας Γιώργο Κωνσταντόπουλο, ο τελευταίος επικεντρώνοντας σε ειδικότητες όπως οι φυσιοθεραπευτές και οι τραυματιοφορείς μίλησε για κάποιες προσλήψεις με συμβάσεις έργου, αλλά και για προσλήψεις με προγραμματικές συμβάσεις μέσω των αναπηρικών οργανώσεων. Ανέφερε ακόμα ότι το ΕΙΑΑ θα ενταχθεί στο ΕΣΥ με τροπολογία στο νομοσχέδιο για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, εξαιρώντας όμως σημαντικές προνοιακές δομές του ΕΙΑΑ (εργαστήριο για αναπηρικά είδη, ειδικό γυμνάσιο - λύκειο κ.α) για τις οποίες δεν ξεκαθάρισε τι σχεδιάζει το υπουργείο.
Στη συγκέντρωση παραβρέθηκαν, μεταξύ άλλων, η Λέττα Μεθωνιού στέλεχος του ΠΑΜΕ Υγείας - Πρόνοιας και ο Μάριος Καμακάρης στέλεχος της ΕΣΚ Παραπληγικών και της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα Αναπήρων. Οι οποίοι εκφράσανε την ανησυχία τους για τους σχεδιασμούς του υπουργείου και κάλεσαν τους εργαζόμενους να παλέψουν για αποκλειστικά δημόσια δωρεάν Υγεία - Πρόνοια, με κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης, για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού κ.ά.
—————————————————————————
ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ
Κραυγή ντροπής για την κυρίαρχη πολιτική

Τα τεράστια προβλήματα της ειδικής αγωγής ήρθαν στο προσκήνιο στη σχετική σύσκεψη που διοργάνωσε χτες το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών.Στην κατάσταση της ειδικής αγωγής σήμερα και στις προθέσεις του υπουργείου αναφέρθηκε ο Γ. Ηρακλέους. Οπως σημείωσε, σύμφωνα με στοιχεία του ΥΠΕΠΘ, «ειδική εκπαίδευση» χρειάζεται ένας αριθμός μεγαλύτερος από 180.000 μαθητές (10% του μαθητικού δυναμικού) που περιλαμβάνει τόσο τα άτομα με αναπηρίες όσο και εκείνα με μαθησιακές δυσκολίες. Από αυτά, μόνο 13.500 μαθητές, παιδιά της ηλικίας του δημοτικού σχολείου, παρακολουθούν κάποια μορφή Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης σε ειδικές τάξεις ή σχολεία, ενώ μόλις το 10% από αυτούς, δηλαδή 1.400 περίπου μαθητές, συνεχίζει σε κάποια δευτεροβάθμια διαδικασία ειδικής αγωγής. «Αυτό το ποσοστό από μόνο του είναι μια κραυγή ντροπής για την κυρίαρχη πολιτική των μέχρι τώρα κυβερνήσεων και για το κοινωνικό σύστημα που εγκληματικά αδιαφορεί για συγκεκριμένους λόγους», σημείωσε ανάμεσα σε άλλα, ενώ σε ό,τι αφορά το νομοσχέδιο που ετοιμάζεται, τόνισε πως μπορεί να «δίνει την εντύπωση ότι ενδιαφέρεται και μεριμνά για όλα, στην ουσία όμως όχι μόνο δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα, αλλά το επιδεινώνει με περίσσια υποκρισία».
Τους βασικούς στόχους πάλης που θέτει το ΠΑΜΕ για την ειδική αγωγή, ανέπτυξε στην εισήγησή του ο Αντ. Καλόβουλος, τονίζοντας ότι ο αγώνας για αυτά τα προβλήματα πρέπει να καταλάβει μια από τις πρώτες θέσεις στο γενικότερο αγώνα για το σχολείο των λαϊκών αναγκών. Το πλαίσιο πάλης προτάσσει την ανάγκη για καθιέρωση της ειδικής αγωγής ως υποχρεωτικής και αποκλειστικά δημόσιας και δωρεάν από την ηλικία των 3 χρόνων, κατάργηση των νόμων 2817/2000 και 3194/2003 που είναι κομμένοι και ραμμένοι στα μέτρα της ΕΕ, καθιέρωση τρίχρονης ειδικής προσχολικής αγωγής και ειδικών βρεφονηπιακών σταθμών, αποκλειστικά δημοσίων και δωρεάν, ίδρυση σχολείων «μεταλυκειακής» ειδικής επαγγελματικής εκπαίδευσης για όσα παιδιά δεν μπορούν να φοιτήσουν σε κοινές επαγγελματικές σχολές, εξασφάλιση του αναγκαίου ειδικευμένου εκπαιδευτικού προσωπικού, μέτρα για τη στήριξη των αναπήρων μαθητών, φοιτητών και σπουδαστών κ.ά.
Στη συζήτηση που ακολούθησε, η αγανάκτηση ξεχείλισε. Οι απόφοιτοι του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής καταγγέλλουν πως αν και το τμήμα ιδρύθηκε το 1993, ακόμα δεν έχει διοριστεί ούτε ένας δάσκαλος. Οι εργαζόμενοι σε δομές ένταξης και στήριξης των ΑμΕΑ μιλούν για τα υπεράριθμα τμήματα και τους ελάχιστους εκπαιδευτικούς.
Κι όπως επισημάνθηκε, μπορεί κάποιος να θεωρήσει το συγκεκριμένο νομοσχέδιο ότι κάτι πάει να συμμαζέψει, ωστόσο δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα κείμενο συγκάλυψης της βαρβαρότητας που βιώνουν καθημερινά γονείς, εκπαιδευτικοί και ΑμΕΑ: «Πετάει στον Καιάδα της Νέας Τάξης Πραγμάτων και της εκμετάλλευσης τα παιδιά με ειδικές ανάγκες».
Υπογραμμίστηκε ότι το θέμα είναι να βρουν το δικό τους σχολείο τα εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά με ειδικές ανάγκες, που είναι εκτός εκπαίδευσης. Να υποχρεωθεί το κράτος να τους βρίσκει δουλειά. Να σταματήσουν οι γονείς να πληρώνουν από την τσέπη τους και οι εκπαιδευτικοί να έχουν πλήρη εργασιακά δικαιώματα.
Στη σύσκεψη κατέληξαν σε πρωτοβουλίες ανάδειξης των ζητημάτων της ειδικής αγωγής με συγκέντρωση υπογραφών, περιοδείες του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών σε σχολικές μονάδες ειδικής αγωγής και παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Παιδείας το επόμενο διάστημα.
Ανάμεσα στους παρευρισκόμενους ήταν εκπρόσωποι από Δημοκρατική Ενότητα Γονέων, Συντονιστική Επιτροπή Νέων Αναπήρων, Επιτροπή Αγώνα Νέων ΑμΕΑ, Σύλλογο Εργαζομένων στο ΚΕΑΤ, ΚΕΚ ΑμΕΑ, ΕΣΚ ΑμΕΑ, Εθνική Ομοσπονδία Τυφλών, εκπρόσωποι Συλλόγων Δασκάλων και ΕΛΜΕ, του Συλλόγου Αποφοίτων του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής και άλλοι.