fractal: ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΒΛΑΧΟΔΗΜΑΡΧΟΙ ΤΟΥ CERN...ΤΑ ΠΗΡΑ ΚΡΑΝΙΟ ΚΑΙ ΤΑΓΚΑΡΩ!!!!

Πέμπτη 5 Ιουλίου 2012

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΒΛΑΧΟΔΗΜΑΡΧΟΙ ΤΟΥ CERN...ΤΑ ΠΗΡΑ ΚΡΑΝΙΟ ΚΑΙ ΤΑΓΚΑΡΩ!!!!

Αντιγράφω ένα υπέροχο κείμενο από το https://www.facebook.com/dargiros#!/photo.php?fbid=148379278632953&set=a.105858402885041.7440.100003826449246&type=1

Κοιτάξτε αυτήν την εικόνα. Δείτε πόσο οι στιγμές της φύσης μας είναι αγγελικές. Για ποιο Μποζονιο και πράσινα άλογα ψάχνεται? Για το σωματίδιο του θεού? Μα πόσο μάταιοι είσα...στε, ψεύτες έτσι κι αλλιώς. Όλα είναι πληροφορία και τίποτα άλλο δεν υπάρχει. Αυτός που έκανε την αρχή ίσως να είναι ο θεός. Όλα εξελίσσονται μέσα από την πρώτη πληροφορία, αλλά αγαπητοί μου επιστήμονες, δεν έχει σημασία τι είναι, από που έρχεται και που πάει η πληροφορία, αλλά ότι υπάρχει ένα σύστημα που την λαμβάνει, και αυτό είναι η ψυχή.
Δες!!!!!... ναι πάλι αυτήν την εικόνα, εμένα μου σηκώνονται οι τρίχες, μου σφίγγονται τα μάγουλα, ξεραίνεται το στόμα μου, ανάβει η ματιά μου...ο θεός δεν είναι πουθενά...αλλά είναι κρυμμένος μέσα σε τέτοιες εικόνες...όσο για τα περί φυσικής διαβάστε το ακόλουθο κείμενο και κάντε όλοι σας εκεί στο CERN μια ερώτηση στον εαυτό σας...Μήπως έρχεστε δεύτεροι και καταϊδρωμένοι...και μήπως επειδή θα με αποκαλείτε γραφικό...πάει να πει ότι κάποτε δεν θα λάμψει η αλήθεια...αχ ναι ξέχασα..τότε θα έχετε πεθάνει και εσείς και εγώ!!!
Εάν θέλετε να ξέρετε κατά πόσο το σύμπαν, οι πλανήτες, και η γη είναι αλήθεια, και είναι μια πραγματικότητα τότε είναι απλό.

ΡΩΤΗΣΤΕ ΕΝΑΝ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΤΥΦΛΟΣ... ΝΑ ΣΑΣ ΠΕΡΙΓΡΑΨΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ!!!

ΣΑΣ ΑΦΙΕΡΩΝΩ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΙΟ ΚΑΤΩ ΙΣΤΟΡΙΑ...ΠΟΥ ΤΗΝ ΤΡΕΜΕΤΕ...!!!

THE TED TARANTINO STORY

THE WORLD WILL CHANGE...YOU CANT STOP INFORMATION RUNNING

17 /10/1995 Massachusetts Institute of Technology.

Άνοιξα την βαριά πόρτα και μπήκα. Η αίθουσα ήταν παλιά και πολύ όμορφη. Ένα τεράστιο τραπέζι οβάλ που θα ήθελε 15 άτομα για να μετακινηθεί έπιανε μεγάλο μέρος της αίθουσας συσκέψεων. Τα 9 άτομα που κάθονταν δεν έπιαναν τόπο, σε αυτήν την μεγάλη και ψηλή αίθουσα.

Χαιρέτησα και με σύστησε ο Πρύτανης σε όλους. Έξι άντρες 4 μαθηματικοί,1 Ατομικός Φυσικός, 1 Ψυχολόγος. Τρεις γυναίκες, 2 Μαθηματικοί, 1 Χημικός. Ο Πρύτανης δεν αρκέστηκε στα ονόματα και αφού κάθισα, άρχισε να μιλάει χωριστά για τον καθένα και τον τομέα και το έργο που έχει τελέσει για την επιστήμη. Αφού περάσαν 15 λεπτά, είχα παρατηρήσει ότι όλοι με κοιτούσαν χωρίς καμιά έκφραση εκτός της απορίας, πως ένας αρχιτέκτονας είχε έρθει εδώ να ανακατευθεί με την δουλειά τους. Δεν αρέσει αυτό στους ακαδημαϊκούς, όταν χομπιστες ανακατεύονται στα δικά τους. Θέλουν να τον ξεφτιλίσουν όσο το δυνατόν πιο βαριά, ώστε να αποχωρίσεις από τα χωράφια τους.
Αφού ο Πρύτανης παρουσίασε επί 10 λεπτά για το τι κάνω, είπε..
« Μετά από την πολύμηνη αλληλογραφία μας Κύριε Dr. Ing.Tarantino, αποφασίσαμε από κοινού 2 πράγματα εδώ στο Ινστιτούτο.
Πρώτα και αφού περάσετε τις εξετάσεις που θα σας κάνουμε, θα χρηματοδοτήσουμε και θα φτιάξουμε τον υπολογιστή και τις πλάκες που έχετε δώσει στην μελέτη σας, για να εφαρμόσουμε το πείραμα το οποίο ζητάτε.
Θέλω πριν οτιδήποτε όμως να πετύχετε στις εξετάσεις που θα σας κάνουμε. Μòνo τότε η επιστημονική κοινότητα του Ινστιτούτου θα χρηματοδότησή το πείραμα, αν και δεν είναι πολλά τα λεφτά για την παροχή αυτών που ζητάτε όμως η αρχή μας είναι αυτη. Κυρίως για να μην χάνουμε χρόνο. Εάν δε περάσετε επιτυχώς τις εξετάσεις με μέσο όρο πάνω από 80% θα σας δώσουμε τον τίτλο του Διδάκτορα των Φυσικών Επιστημών στα Μαθηματικά αλλά και στην Φυσική.
Επειδή είμαστε ρεαλιστές και γνωρίζουμε ότι δεν θα επιτύχετε, θέλω να σας πω ότι η επιστήμη θα δίνει πάντα την ευκαιρία σε κάποιον να προβάλει την άποψη, η το έργο του, και εμείς εδώ είμαστε πολύ συγκεκριμένοι και ανοιχτοί σε αυτήν την ιδέα. Όσον αφορά την νομική υπόσταση της εξέτασης και του πειράματος έχουμε υπογράψει όλοι αυτό εδώ το συμβόλαιο που μας δεσμεύει, τίποτα από όσα μας γνωστοποιήσετε, να μην τα δημοσιοποιήσουμε χωρίς την άδεια σας.
Η εξέταση θα έχει 3 σκέλη. Ένα μαθηματικό με μαθηματικά προβλήματα τα οποία είναι ειδικά φτιαγμένα για χομπιστες σαν εσάς. Ένα με προβλήματα γενικής φύσης που θα έχουν απαντήσεις με επιλογή, 6 για κάθε ερώτηση, και ένα σκέλος με ψυχολογία που νομίζω θα είναι και το πιο εύκολο. Θα γίνει η εξέταση σε αυτό τον χώρο. Θα βάλουμε μια κάμερα να σας καταγράφει και ένα ρολόι το οποίο θα το ενεργοποιείτε να καταγράφει τον χρόνο όσο θα επεξεργάζεστε τις ερωτήσεις. Έχετε την δυνατότητα να φεύγετε, και να έρχεστε όποτε θέλετε. Εάν θέλετε να πάτε στο ξενοδοχείο σας, ο Κύριος που σας έφερε είναι στην διάθεση σας, όπως και όταν θέλετε να ξανάρθετε. Ο Μέγιστος χρόνος είναι 4 ημέρες. Δεν θα έχετε τίποτα να καταγράψετε και να πάρετε μαζί σας. Όταν ξεκινήσετε όμως με τα μαθηματικά, θα πρέπει να τελειώσετε και μετά να φύγετε από το κτίριο. Το ίδιο ισχύει και για τα άλλα 2 αντικείμενα.
Θα ήθελα τώρα να σας κάνουμε ερωτήσεις. Θα ξεκινήσει ο ανυπόμονος ψυχολόγος μας. Έχουμε διαβάσει όλοι την εκτενέστατη βιογραφία σας, και αυτός έχει μια ερώτηση. Παρακαλώ..»
Ο ψυχολόγος παίρνει τον λόγο...
« Θα σας κάνω δυο ερωτήσεις, διότι τώρα σας βλέπω και μου εμπνεύσατε την δεύτερη.
Πρόπερσι διδάσκατε σε πανεπιστήμιο Αρχιτεκτονική. Σε 2 μήνες λέτε σας έδιωξαν. Δεν δίνετε επαρκείς εξηγήσεις στην βιογραφία σας. Γιατί λοιπόν σας έδιωξαν?
Δεύτερη ερώτηση είναι ότι φαίνεσθαι πολύ γυμνασμένος. Γιατί?»
Ξεροβήχω λίγο..ξεκινώ.
« Στο πρώτο ερώτημα σας θα απαντήσω πολύ σύντομα, αν και το θέμα θέλει πολύ συζήτηση. Με έδιωξαν διότι αντί να διδάσκω Αρχιτεκτονική, δίδασκα Φυσιολογία του ανθρώπου. Αυτά τα συνέδεα με τον χώρο. Ήθελα πρώτα να καταλάβουν οι φοιτητές το φυσικό περιβάλλον, για να μπορέσουν να διδαχτούν από αυτό και να δημιουργήσουν το ανάλογο τεχνητό που είναι αυτό που κάνει η Αρχιτεκτονική. Είχα 39 φοιτητές και τους έβγαζα έξω στα βουνά και στα πάρκα δεν κάτσαμε ποτέ στην αίθουσα. Αυτό εκνεύρισε 5 φοιτητές και με αναφέρανε, ότι δεν διδάσκω την ύλη και κάνω ότι θέλω. Με κάλεσαν σε επιτροπή. Απολογήθηκα. Αποφάσισαν. Έφυγα.
Το δεύτερο αν και δεν κατανοώ και την ερώτηση, απαντώ απλά ότι πρέπει να υπάρχει μια ισορροπία μεταξύ εγκεφάλου και σώματος. Αποτέλεσμα αυτής της ισορροπίας είναι αυτό που λέμε «διάθεση». Έχω καλή διάθεση μετά την γυμναστική.»
Ο ψυχολόγος σκάει χαμόγελο και λέει..
« Μα έχετε ανάγκη από τόσο πολύ?...Γυμναστική εννοώ.»
« Με ποιον συσχετισμό κάνετε αυτήν την ερώτηση?. Μήπως συσχετίζοντας εμένα με τον μέσο όρο του πληθυσμού που είναι καχεκτικός και αγύμναστος? Επιστρέφω την ερώτηση με μια διαπίστωση λοιπόν. Όλοι σας κάνετε πολύ λίγη γυμναστική.»
Τότε πετάγεται μια καθηγήτρια και λέει...
« Θα είχατε ταλέντο και στην Νομική επιστήμη νομίζω...»
Την κοιτώ χωρίς καμιά έκφραση για τον χλευασμό της και γυρνάω προς τον Πρύτανη το βλέμμα μου πάλι.
Άρχισαν να ρωτάνε και να απαντάω στα πάντα. Ξεψάχνισαν κάθε τους απορία. Μετά από 2 ώρες έληξε η συνεδρία. Επέστρεψα στο ξενοδοχείο και σκεφτόμουν αν έκανα καλά που ήρθα εδώ στο στόμα του λύκου. Πήγα στην θερμαινόμενη πισίνα μπήκα στην σάουνα και έβγαλα όσο νερό γινόταν από το σώμα μου. Βγήκα έξω και έπεσα στην παγωμένη γούρνα και η ηλεκτρική εκκένωση που αισθάνθηκα από το καυτό στο παγωμένο με ζάλισε. Βγήκα και έπεσα στην θερμαινόμενη πισίνα και άρχισα τα πέρα δώθε επί 1 ώρα, και το μυαλό μου μέσα στην σκέψη. Τι θα μου έβαζαν αύριο για εξέταση? Θα είχε ένα σορό παγίδες. Είπα να είμαι έτοιμος για τις παγίδες τους. Τουλάχιστον ήξερα ότι θα αποτύχω, αλλά ήθελα να φύγω με αξιοπρέπεια από εδώ. Έστω με αυτήν.

Ήταν 9 το πρωί. Μου είχαν δώσει το κομμάτι της εξέτασης με τα μαθηματικά προβλήματα. Θα ήταν το δυσκολότερο διότι δεν ήξερα τόσα όσο εκείνοι. Έτσι υπέθεσα. Όμως ομολογώ ότι ήταν δίκαιοι. Είχαν προσαρμόσει έτσι τα θέματα που ήταν βατά για τις γνώσεις μου. Άρχισα λοιπόν. Πάτησα το κουμπί του ρολογιού. σε 1 ώρα 7 λεπτά και 35 δευτερόλεπτα, είχα κάνει τις μισές απαντήσεις. Πάτησα το ρολόι να σταματήσει. Βγήκα έξω και πήγα στον κήπο. Ήταν μερικά σκορπισμένα πηγαδάκια από φοιτητές και υπαλλήλους από ότι φαίνονταν. Έκανα 3 τσιγάρα μαζεμένα. Ξάφνου έρχεται ο Ψυχολόγος φουριόζος.
« Απίστευτο!!!...καπνίζετε?»
« Ναι γιατί?»
« Μα εσείς αθλητής και καπνίζετε?»
« Διαβάσατε το βιογραφικό μου. Είδατε πουθενά γραμμένο την λέξη αθλητής. Όχι!...Δεν είμαι αθλητής. Άρα καπνίζω.»
« Μα κάνετε πολύ κακό στην υγειά σας...»
« Πιο πολύ κακό μου κάνουν τα φυτοφάρμακα και η καύση υδρογονανθράκων...πιστέψτε με...σας το λέει ένας καπνιστής...καπνίζω διότι ηρεμώ με την ναρκωτική ουσία του τσιγάρου. Συνειδητοποιημένα καπνίζω διότι ξέρω ότι μου κάνει πιο πολύ καλό από κακό.»
« Σας αφήνω...πως πάτε με την εξέταση?»
« Έχω τελειώσει τις μισές ερωτήσεις...πάω τώρα για τις άλλες μισές...τις δύσκολες μάλλον.»
« Τις μισές?...έχετε καταπληκτικό έξυπνο χιούμορ...χαχαχαχαχαα...τις μισές ? χαχαχαχααχα..είμαι πολύ περίεργος για την κατάληξη σας!!»
« Σε αυτό είμαστε ταυτόσημοι...και εγώ!! »

Πέρασαν 3 μέρες. Τελείωσα. Ο συνολικός μου χρόνος ήταν 9 ώρες 37 λεπτά και 1 δευτερόλεπτο. Παρέδωσα τα γραπτά πήγα στο ξενοδοχείο. Ξάπλωσα αφού έκανα το συνηθισμένο μπάνιο μου και έκλεισα τα μάτια μου.
Σκέφτηκα πόσο έξυπνοι ήταν και αυτοί. Είχαν βάλει μερικές ερωτήσεις πολύ έξυπνες. Δεν ήταν πραγματικές. Ήταν ψεύτικες και αναζητούσαν να δουν τι θα γράψω. Στα μαθηματικά είχαν βάλει έναν τύπο που έμοιαζε με τον αληθινό π.χ. και αναζητούσαν με διάφορα νούμερα να βγάλω το αποτέλεσμα. Ήταν ένας σπάνιος τύπος. Εγώ έγραψα σαν απάντηση...« Ο τύπος είναι λάθος ...εάν βάλετε τον σωστό θα ασχοληθώ. Έχετε κάνει τυπογραφικό λάθος.»
Στο « στο γενικής φύσεως» κομμάτι ήταν τόσο πανούργοι στα θέματα....μάλλον διαβολικοί θα έλεγα. Έφτυσα αίμα εκεί το ομολογώ. Δεν ήξερα καν αν έχω 50%. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το θέμα με μια εταιρεία με Ταξί και πόσα λάστιχα θα άλλαζε σε συνδυασμό με τα χιλιόμετρα που διανύει η εταιρεία τον χρόνο. Εάν το υπολόγιζες σκέτα ήσουν λάθος. Η εταιρεία για να αγοράζει 10 ταξί τον χρόνο και να αυξάνει τον χρόνο εργασίας, σήμαινε ότι είχε επίσης διανύσει περισσότερα χιλιόμετρα. Χρειάζονταν περισσοτερα λάστιχα να αλλάξει κάθε χρόνο. Πόσα όμως? Έπρεπε να τα βρεις ακριβώς. Οι πληροφορίες δεν υπήρχαν έπρεπε μόνο από μια πληροφορία εκείνη που έλεγε ότι είχαν ξοδέψει 178 τον πρώτο χρόνο που ξεκίνησε η εταιρεία να βρεις τα υπόλοιπα. Τον πρώτο χρόνο όλα τα αυτοκίνητα είχαν καινούργια λάστιχα, άρα έπρεπε να βρεις και τον τύπο προοδευτικής φθοράς για τους επόμενους χρόνους. Όλα τα Ταξί δεν έκαναν τα ίδια χιλιόμετρα άρα δεν άλλαξαν όλα λάστιχα τον πρώτο χρόνο. Ακούγεται εύκολο. Αλλά δεν ήταν. Ο κάθε ένας θα το έκανε με μαθηματικά. Εγώ πρώτα το έκανα φυσικά. Μετά το απάντησα μαθηματικά στηριζόμενος πάντα στην φυσική εξέλιξη του συμβάντος. Από εκεί αποφάσισα ποιες εξισώσεις θα μου δώσουν τα δεδομένα για να κάνω την χρήση τους στην μαθηματική και στην στατιστική εφαρμογή. Μαγικά κόλπα δηλαδή. Που αν και λένε μερικοί ότι όλα είναι σχετικά, τελικά δεν είναι τίποτα σχετικό.

Πέρασαν 10 μέρες. Κανένα τηλέφωνο. Είπα πως αύριο θα πάρω εγώ να ρωτήσω τι γίνεται. Με είχε φάει η μοναξιά πάλι, και έτρωγα τις ώρες διαβάζοντας κάνοντας βόλτες και πηγαίνοντας στην πισίνα και στη σάουνα. Έπεσα για ύπνο εκείνο το βράδυ στις 11. Στις 2 το πρωί χτυπάει το τηλέφωνο. Το σηκώνω...
« Ναι...!!»
« Συγνώμη. Ντυθείτε και ελάτε στο μπαρ στον πίσω χώρο της εισόδου.»
Ήταν ο Πρύτανης. Κατέβηκα αφού μπήκα να ρίξω κρύο νερό στο κορμί μου να συνέλθει. Καθόταν σε μια πολυθρόνα με έναν φάκελο πάνω στο τραπέζι μπροστά του ακουμπισμένο.
« Αγαπητέ ζητώ συγνώμη για την ώρα. Κάθισε λίγο.»
Κάθομαι και τον κοιτάζω. Ήταν πολύ ανήσυχος.
« Λοιπόν άκουσε με. Στα τεστ πήγες πολύ άσχημα. Μάλλον πήγες τόσο καλά που είναι άσχημα. Δεν μπορείς να έρχεσαι σε μια από τις μεγαλύτερες παγκοσμίως κοινότητες της επιστήμης και να την φτύνεις στο πρόσωπο. Εδώ αφιερώνουν τα πάντα μερικοί. Όλη την ζωή τους. Την οικογένεια. Τα πάντα για να κάνουν επιστημονική δουλειά. Λοιπόν άκουσε με. Στα τεστ έχεις τα εξής αποτελέσματα. Μαθηματικά 72%. Λογικό εφόσον δεν σπούδασε. Εγώ αφού τελείωσα τις σπουδές και δέκα χρόνια μετά στο παρόμοιο σχεδόν τεστ έβγαλα 81%. Καταστροφή νούμερο. Ένα αυτη λοιπόν. Δεύτερον στην ψυχολογία 62%. Οκ αυτό είναι θέμα προσωπικότητας.Σε πολλά λειτουργείς σαν φυσιολογικός άνθρωπος, σε μερικά σαν τρελός. Όμως δεν έπρεπε να έχεις πάνω από 35% μέγιστο!....»
Σταματάει και βαριανάσαινε. Κοιτάει απεγνωσμένα γύρω του. Εγώ δεν έχω καταλάβει ακόμα τι γίνεται.
« Στο γενικής φύσεως άνθρωπε έκατσες στο 97%!!!! Ήμαρτον!!!. 3 λάθη έχεις. Που? Μέσα στις 10 πρώτες εύκολες ερωτήσεις, μάλιστα από λάθος πρόσθεση. Έχεις θέμα στην πρόσθεση μάλλον!. Δεν είναι δυνατόν όμως να βρίσκεις C στην απάντηση με τα λάστιχα. Όλες οι απαντήσεις είναι σωστές σε αυτήν την άσκηση. Όμως μια είναι η «ιδανική » απάντηση που λέμε. Πες μου πως την βρήκες τώρα! Γράφε εδώ...ορίστε στυλό και χαρτί όπου έχω και την άσκηση τυπώσει...Γράφε!»
Άρχισα και του έγραφα. Του εξηγούσα και ταυτόχρονα. Με σταμάτησε στην μέση.
« Ένταξή μην συνεχίζεις. Κατάλαβα. ...Κατάλαβα!»
Σταμάτησα. Αυτός έβγαλε το τεστ από μια τσάντα και πρότεινε.
« Άκου τώρα. Εδώ είναι ένα τεστ με φυσιολογικό αποτέλεσμα. Έχω βάλει κατά την γνώμη μου τις απαντήσεις εγώ. Τις έχω πάρει από τις λύσεις. Βγάζει 82%. Θα παρουσιάσεις αυτό. Υπέγραψε σου δίνω το δικό σου πίσω. Είναι καλό να μην φανείς αυτό που είσαι. Ο κόσμος θα είναι πολύ τσαντισμένος μαζί σου. Πολλοί θα σε ακολουθούν από πίσω. Άστο λοιπόν. Ξέχασε το!!!!. Επειδή είμαι δίκαιος αν και μου χάλασες όλη μου την ζωή. Έχω κανονίσει να εγκαταστήσουν τα μηχανήματα για το πείραμα. Θα το κάνεις μόνο παρουσία μου. Εάν δεν πετύχει θα το κάνεις και μπροστά στους άλλους. Εάν πετύχει να το κάνεις μόνος σου μετέπειτα όπου θες,εγώ δεν θέλω να σε ξαναδώ η να ακούσω το όνομα μου να το αναφέρεις ως μαρτυρία. Θα σε ταράξω στις μηνύσεις εάν κάπου πεις το όνομα μου. Θα σε κάνουμε στην τελετή φέτος επίτιμο Διδάκτορα αφού διαβάσεις την ύλη αυτη που σου δίνω και έρθεις ένα μήνα πριν να περάσεις επιτροπή και να γνωρίζεις καλά αυτήν την ύλη. Με το χαρτί αυτό η ζωή σου θα είναι εύκολη. Πάμε να τελειώνω μαζί σου διάολε. Υπάρχει μια συμφωνία πάνω σε αυτόν τον κόσμο. Οι μάγοι δεν ανακατεύονται με τους επιστήμονες. Διάολε μην χαλάσεις αυτήν την συμφωνία. Θα σε φάμε ζωντανό με μαχαιροπίρουνα σε πιάτα ακριβής πορσελάνης !!!»
Είχα μπερδευτεί τώρα. Όμως δεν μου άφηνε περιθώρια ο τρόπος και η ταραχή του να πω τίποτα εκτός...
« Ότι επιθυμείτε ...δεν ρωτάω τίποτα...θα το κάνουμε όπως θέλετε...εγώ είμαι ο φιλοξενούμενος...αλίμονο!!»

Πήρα τα πράγματα μου από το δωμάτιο. Τις δισκέτες με τα προγράμματα μου, και το κουτάκι με τα 3 σφαιρίδια άνθρακα που ζύγιζαν το κάθε ένα 0.33 γραμμάρια, και ήταν 0.5 διαμέτρου του χιλιοστού το κάθε ένα. Μπήκα στο αυτοκίνητο του Πρύτανη. Μετά 20 λεπτά περίπου φτάσαμε σε ένα κέντρο ερευνητικό. Περάσαμε τον έλεγχο άμεσα. Μπήκαμε σε ένα κτίριο και περπατήσαμε σε έναν διάδρομο φαρδύ. Χτυπήσαμε μια πόρτα. Βγήκε μια μικροκαμωμένη γλυκιά μελαχρινή κοπέλα με λυγερό σώμα και πεταχτά έντονα οπίσθια . Καρφώθηκα εκεί για λίγο καθώς αυτοί οι δυο πηγαίναν μπροστά και εγώ σαν παραπεταμένος πίσω. Άνοιξε μια πόρτα και μπήκαμε σε κάτι σαν εργαστήριο.Η ταμπέλα έγραφε « Α Εργαστήριο Ατομικής Φυσικής». Άνοιξα την τσάντα μου. Έβγαλα τα πράγματα μου.
« Αυτοί είναι οι υπολογιστές που ζητήσατε να φτιάξουμε. Είναι όπως τους σχεδιάσατε. Πείτε πάλι στην Δρ. Τρούμαν τι θέλετε για θερμοκρασία στον θάλαμο. Έχουμε βάλει την πλακέτα μέσα όπως μας ζητήσατε. Ο Χώρος αυτη την στιγμή έχει -30 βαθμούς θερμοκρασία. Σε λίγο θα φτάσει τους μείον 35 που έχετε ζητήσει. Η αντοχή του σε υψηλές θερμοκρασίες είναι 3212 βαθμούς στον αέρα. Υπάρχουν μηχανήματα μεγάλης τεχνολογίας επεξεργασίας μέσα στον θάλαμο. Μην ανησυχείτε είναι ότι καλύτερο στην περιοχή έχουμε. Ούτε ακτινοβολία μπορεί να διαφύγει. Λοιπόν εκφράσου!»
« Να ανοίξουμε τους υπολογιστές και να φορτώσω το πρόγραμμα. Μετά μπορείτε να βάλετε τα 3 σφαιρίδια πάνω στην πλάκα παρακαλώ?»
Απαντάει η Δρ. Τρούμαν καταφατικά. Παίρνει το κουτάκι ανοίγει μια πόρτα και τα βάζει με ένα μικρο τσιμπιδάκι πάνω στην πλάκα. Εμείς την παρακολουθούσαμε από το παράθυρο του άλλου δωματίου που ήταν οι υπολογιστές και τα γραφεία.
Επιστρέφοντας η Δρ. Τρούμαν με ρώτησε τι τάση θέλω στην πλάκα. Της απάντησα 4000 VOLT, 100 A. Εκείνη πήγε σε έναν άλλο υπολογιστή πιο δίπλα και έβαλε αυτό που της είπα.

Η πλάκα Α ήταν συνδεδεμένη με ειδικό χάλκινο φαρδύ καλώδιο με διαφανή κάλυψη σιλικόνης. Από τον υπολογιστή έφευγε ένα άλλο καλώδιο και πήγαινε σε έναν ηλεκτρομαγνητικό φορτιστή, ο οποίος μετέδιδε ηλεκτρομαγνητισμό στην πλάκα Β που ήταν στο ασφαλισμένο δωμάτιο. Ο καθηγητής ευχαρίστησε την κοπέλα, και είπε ότι θα κάτσουμε μόνοι μας. Έφυγε και εγώ είχα κάτσει στους υπολογιστές και έκανα κάποιες δοκιμές, ενώ ο Πρύτανης καθόταν και δεν έκανε τίποτα. Όλα ήταν έτοιμα. Γυρνάω και του λέω.
«Κύριε Πρύτανη ξεκινάω. Όταν πατήσω αυτό το κουμπί θα ξεκινήσει η διαδικασία.»
« Αγόρι μου. Εάν καταφέρεις να αυξήσεις το Σύμπαν κατά 0,99 του γραμμαρίου σήμερα, και να δημιουργήσεις ύλη με μάζα...χαθήκαμε!!! Όμως τι να κάνω? Αν δεν σε αφήσω θα μείνω με την απορία. Εάν σε αφήσω και αποτύχεις θα είμαι ευτυχισμένος. Εάν πετύχεις όπως είπαμε. Να πας στο διάολο και ακόμα παραπέρα!!...Αλλά εξαφανίσου από εδώ. Πάρε τον τίτλο και φύγε ...και κυρίως σκάσε!!! Πάτα το!!!...Ξεκίνα επιτέλους!»

Πάτησα το κουμπί. Ο θάλαμος άρχισε να ανεβάζει θερμοκρασία σιγά και σταθερά. Οι ποσότητες της ακτινοβολίας ήταν τεράστιες και κάποια στιγμή ο Πρύτανης μου λέει...
« Κλειστο!!!...Θα καταστρέψει τον χώρο και τα υλικά του! είσαι λίγο πάνω από το όριο!!!»
« Δώσε 10 δεύτερα ακόμα...θα αρχίσει να εξασθενεί...»
« Είσαι τρελός!...Κλειστο είπα!!»
« Να κοίτα πέφτει!!!...άστο!!»

Ήρθε μετά από μια ώρα αφού την φωνάξαμε η Δρ. Τρούμαν πάλι. Ζητήσαμε να κάνει την διαδικασία της εξασφάλισης του χώρου. Να δει για ραδιενέργεια, θερμοκρασία, ακτινοβολία , τυχόν αέρια. Αφού κοίταξε περί τα 15 λεπτά διάφορα όργανα και υπολογιστές είπε..
« Θα βάλω το ρομπότ τα βγάλει την πλάκα. Είναι καλύτερα έτσι. Πιο σίγουρα τα πράγματα.»
« Μπορείτε να δείτε εάν επάνω στην πλάκα έχει κάτι?» λέει ο Πρύτανης
« Ναι με το ρομπότ μπορώ να πλησιάσω να εστιάσω και να δώσω εδώ με μεγάλη ανάλυση την επιφάνεια της πλάκας.»
« Οκ βάλτε μας στην οθόνη και θα εστιάσουμε εμείς μονοί μετά. Θέλουμε χρόνο να επεξεργαστούμε το θέμα. Δείξε στον κύριο τις λειτουργίες της κάμερας.»
Το Ρομπότ μπήκε στον θάλαμο από τον προθάλαμο. Πήγε πάνω από την πλάκα. Τότε ο Πρύτανης λέει.
« Ευχαριστώ. Θα συνεχίσουμε από εδώ εμείς. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ. Μόλις τελειώσουμε θα σας πούμε.»

Εστίασα πάνω στην πλάκα. Τρία μικρά ίδια σφαιρίδια άνθρακα παρουσιάστηκαν στην πλάκα. Ο Πρύτανης είχε ανοίξει διάπλατα το στόμα. Έπιασε το κεφάλι του με τα δυο του χέρια και τα μάτια του ήταν γυαλιστερά.
« Άνθρωπε!!!...όλα είναι ένα MATRIX...η πληροφορία είναι πίσω από όλα!!! Ανέλυσες και μετέφερες την πληροφορία, και δημιούργησες νέα ποσότητα, νέα ύλη, νέο βάρος.»
« Ναι...δεν το περίμενα να το μπορώ αυτό. Αλλά πάντα πίστευα ότι για να υπάρχει μια κατάσταση, αυτη πρέπει να έχει κάποια αλυσίδα από πληροφορίες. Πως γίνονται οι χημικές ενώσεις παράδειγμα, εάν η μια δεν έχει την πληροφορία να ενωθεί με την άλλη. Κλωνοποιησα πληροφορίες. Εφόσον το έκανα έφτιαξα την κατάλληλη συνθήκη για δημιουργία. Ένα πολύ μικρο BIG BANG κάναμε απόψε. Παραμένει όμως το ερώτημα για μένα ποιος φτιάχνει τις πληροφορίες? »
Ο Πρύτανης σηκώθηκε πήρε το τσιμπιδάκι και το κουτάκι μου. Πήρε τα σφαιρίδια από την πλάκα Α και μετά άνοιξε την πόρτα ασφαλείας και μπήκε μέσα στον προθάλαμο του πειραματικού χώρου. Μπήκε και στον χώρο και δεν τον έβλεπα. Μέτα λίγο γύρισε και μου έδωσε το κουτάκι.
« Ορίστε 6 σφαιρίδια άνθρακα. Όπως είπαμε. Φύγε για την χώρα σου αύριο. Εμείς τελειώσαμε εδώ. Η επιστήμη παίρνει διαζύγιο από σένα εδώ. Θα σε περιμένω μόνο το καλοκαίρι στην απονομή. Θα λάβεις τις σχετικές επιστολές. Αυτό που έγινε εδώ ξέρεις πολύ καλά ότι δεν έγινε ποτέ. Σε ευχαριστώ. Πάμε!!»

Μπούρδες!!!...Έτσι σκεφτόμουν καθώς περπατούσα την Βοστόνη επί 6 ώρες να έρθει η επόμενη μέρα να πάρω το αεροπλάνο για το σπίτι. Τι ποιο εύκολο από αυτό που έκανα. Ήταν τόσο απλό και όλοι νόμιζαν ότι ήταν και δύσκολο. Οι άνθρωποι είναι κατασκευαστές καταστάσεων και μύθων. Θέλουν να παραμένουν μόνο εντός αυτού που ελέγχουν. Τι ανία θεέ μου. Τους λες απλά πράγματα, τόσο αυτονόητα,και όμως δεν μπορούν να τα φανταστούν. Βλέπουν παντού το κακό. Κακό είναι να λες ότι πριν την ύλη υπήρχε η πληροφορία. Οκ ας πούμε ο Θεός, μην κολλάμε στις λέξεις. Όλα δεν γίνονται τυχαία. Όλα έχουν μια αλληλουχία κάποιας πληροφορίας που ψάχνει να βρει το ταίρι της και σαν ταίρι να πάει να ενωθεί με άλλα ταίρια. Μια κοινωνία πληροφοριών. Όχι!!! Επιμένουν ότι υπάρχουν! Σαν ύλη, σαν μάζα, σαν ενέργεια! Μπούρδες!!! Υπάρχουμε σαν ταινία σε μια οθόνη. Την εικόνα την απαρτίζουν πληροφορίες που σε πολύ γρήγορα κάδρα αφήνουν φως η σκοτάδι. Όμως εμείς δεν βλέπουμε τις κουκκίδες. Βλέπουμε το σύνολο του κάδρου. Την ώρα που ο ήρωας του έργου παίζει το δράμα η την κωμωδία του. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι κακό να ξέρουμε ότι είναι οι κουκκίδες εκεί και όχι κάτι πραγματικό.

Το σύστημα όμως παίζει και αυτό την δραματική του. Αστροφυσική, ατομική φυσική, ηλεκτρόνια, νετρόνια, όλα έχουν όμως μια πηγή. Την πηγή της πληροφορίας. Τίποτα δεν δημιουργείτε εάν δεν συσταθεί πρώτα η πληροφορία του. Τώρα φυσικά δεν ξέρω πια μηχανή,η τρόπος, η ον, η πηγή αποφασίζει για τις πληροφορίες. Αυτό λέγεται θεός για μένα. Μου αρέσει ότι θα μείνει κρυφό. Εάν τα βρίσκαμε όλα δεν θα υπήρχε το ψάξιμο. Εγώ ζούσα από το ψάξιμο. Εξάλλου ποιος λέει ότι ο Θεός δεν θέλει να ανακαλυφθεί. Ίσως κάθεται εκεί πάνω στον θρόνο του και λέει « άντε να δω θα με βρείτε ποτέ?»
Ο επιστήμονας έχει αρχές. Έχει ιστορία. Έχει θεωρήματα. Ο μάγος είναι ελεύθερος. Η λογική δεν υπάρχει. Το MATRIX όμως του κάθε τι, έχει λογική. Επόμενος αγώνας να βρούμε την λογική που αρμόζει στο δικό μας το MATRIX. Αυτό που θεωρεί απειλή η επιστήμη, ότι δηλαδή προστεθήκαν 0,99 γραμμάρια στο βάρος του σύμπαντος το θεωρώ παρατραβηγμένο για μια τόσο σοφή επιστημονική κοινότητα. Σίγα το βάρος. Δεν άλλαξε τίποτα. Ακόμα το ίδιο είμαστε. Κανένας δεν κατάλαβε ότι άλλαξα όλη την φυσική επιστήμη σε 3 ώρες. Όλοι συνεχίζουν την δουλειά τους. Ο καθηγητής γύρισε πίσω και έβαλε σίγουρα κάποιους να πάρουν τα προγράμματα που είχα στους υπολογιστές σκέφτηκα. Τι απογοήτευση θα είχε όταν ανακάλυψε ότι οι δίσκοι ήταν κενοί. Είχα προγραμματίσει να πέσουν τα προγράμματα με το κατέβασμα των υπολογιστών. Δεν θα ήθελα ο επόμενος Νομπελίστας της φυσικής να είναι ένας κλέφτης. Θα ήθελα επιτέλους να αναγνωριστούν οι Μάγοι. Αυτό αναζητούσα! Την αναγνώριση των μάγων, διότι κανένας δεν μιλάει για αυτούς και μάλιστα τώρα τους κοροϊδεύουν παλιά τους έκαιγαν τους Μάγους. Ο Προμηθέας, ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι, και ο αγαπημένος μου βασιλιάς όλων Τέσλα!

Περνούσα μέσα από ένα πάρκο με ένα ξέφωτο ανάμεσα στα ψηλά δένδρα. Γυρνάω στον ουρανό και βλέπω ένα πουλί ψηλά που έκανε ελεύθερα κύκλους από πάνω μου. Πολύ ψηλά ίσα που φαινόταν. Τι μεγάλη ελευθερία. Τι ομορφιά η πτήση και το ύψος. Άλλη οπτική λοιπόν. Η διάφορα μας όμως δεν είναι μεγάλη, άπλα διαφορετική. Τι διαφορά έχει να βλέπεις κάτι από κάτω προς τα επάνω η από πάνω προς τα κάτω? Φυσικά καμιά μάλλον. Όμως τα μάτια του πουλιού βλέπουν άλλα, και τα δικά μου μάτια άλλα. Εγώ φτιάχτηκα να κοιτώ στα ψηλά. Αυτό φτιάχτηκε να κοιτά από ψηλά. Όμως στο πνεύμα σου αναζητάς πάντα αυτό που δεν έχεις. Εγώ ένοιωθα ήρεμος και ευτυχισμένος που χαζεύω τις απλές ομορφιές που μου χαρίζουν τα μάτια μου, και η επεξεργασία της ψυχής μου. Θα ήθελα εκείνη την στιγμή μια γυναίκα να μου τσιμπήσει τα δυο μου μάγουλα και ταυτόχρονα να μου έδινε ένα υγρό φιλί στο στόμα. Πιο πολύ αξία έχει αυτό παρά 0,99 γραμμάρια παραπάνω ύλης.
Γύρισα μετά δέκα μήνες στην Μασαχουσέτη. Έκανα της χαζοεξετασεις τους και ανέβηκα στην τελετή και πήρα τον τίτλο. Δεν είχα μιλήσει με κανέναν από το περιβάλλον μου και δεν είχε έρθει και κανείς στην τελετή φυσικά. Μόνος και εδώ. Στην δεξίωση πήγα να πάρω ένα ποτήρι σαμπάνια. Έρχεται ο Πρύτανης και μου κλείνει το μάτι.