4/3/2009
Εύλογα ερωτηματικά προκαλεί η προσπάθεια καλλιέργειας κλίματος έντασης στις σχέσεις Ελλάδας-Δ. Μακεδονίας από την κυβέρνηση της Ν.Δ. Αφού προηγήθηκε η καταδίκη της επίθεσης ακραίων εθνικιστικών στοιχείων της Δ. Μακεδονίας σε Έλληνες τουρίστες στην Οχρίδα, από τον εκπρόσωπο του Υπ. Εξωτερικών Γ. Κουμουτσάκο, ακολούθησε η έκδοση άτυπης ταξιδιωτικής οδηγίας από το ΥΠ.ΕΞ.
Η ελληνική κυβέρνηση αδιαφορώντας για τους Έλληνες εργαζόμενους που καθημερινά περνούν τα σύνορα για να εργαστούν σε συνθήκες μαύρης εργασίας στις ελληνικές επιχειρήσεις της Δ. Μακεδονίας, υποκριτικά προειδοποιεί τους Έλληνες ταξιδιώτες «που ενδέχεται να αντιμετωπίσουν προβλήματα, καθώς έχει δημιουργηθεί αρνητικό κλίμα εις βάρος της χώρας μας, που οδήγησε σε προπηλακισμούς προσώπων και φθορές σε οχήματα, αλλά και με αυστηρή και καταχρηστική εφαρμογή εις βάρος των Ελλήνων πολιτών των κανόνων στα τελωνεία, στους κανόνες οδικής κυκλοφορίας, στις μεταφορές τράνζιτ κλπ». Αργότερα, η επικεφαλής του ελληνικού Γραφείου Συνδέσμου Α. Παπαδοπούλου προέβη σε διάβημα διαμαρτυρίας.
Γιατί όμως αυτή η επιθετικότητα από την ελληνική κυβέρνηση; Σε πολύ πιο οξυμένες περιόδους στις σχέσεις των δύο γειτονικών κρατών (και με επιθέσεις στο Γραφείο Συνδέσμου της Ελλάδας κλπ) δεν είχαν εκδοθεί αντίστοιχες οδηγίες.
Επίσης, δεν λογαριάζει η ελληνική κυβέρνηση ότι η ακραία συμπεριφορά της, που τυγχάνει ιδιαίτερης προβολής ήδη από τα ΜΜΕ, θα βρει πρόθυμους συνοδοιπόρους στο γνωστό Νομάρχη Μόνιμο Καρναβαλιστή-το μητροπολίτη Άνθιμο της εθνικιστικής τύφλωσης-το ακροδεξιό ΛΑΟΣ κλπ, διαμορφώνοντας κλίμα εθνικιστικού παροξυσμού όπου οι προβοκάτορες κουκουλοφόροι των μυστικών υπηρεσιών και τα μέλη της δολοφονικής οργάνωσης ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ θα βρουν το περιθώριο επιθέσεων «αντεκδίκησης»; Ή μήπως θέλει να τις εκμεταλλευτεί πολιτικά;
Τέλος, εντύπωση προκαλεί ο «θόρυβος» της υπ. Εξωτ. Ντ. Μπακογιάννη εναντίον της Δ. Μακεδονίας σε σύγκριση με τους «λεπτούς χειρισμούς» της ή την αφωνία της απέναντι στη δημόσια ομολογία για τη μαζική δολοφονία Ελλήνων-Κυπρίων αιχμαλώτων από τα τουρκικά στρατεύματα εισβολής-κατοχής.
Νομίζουμε ότι οι προθέσεις της ΝΔ είναι εύκολο να διαπιστωθούν: στο εξωτερικό θέλει να χρησιμοποιήσει την ένταση μεταξύ Ελλάδας-Δ. Μακεδονίας ως διαπραγματευτικό χαρτί απέναντι στις πιέσεις που δέχεται από τις ΗΠΑ για την ελληνική αστική ενεργειακή πολιτική έναντι της Ρωσίας, τις απαιτήσεις των ΗΠΑ για την αύξηση των ελληνικών δυνάμεων στο Αφγανιστάν κλπ, αλλά και την επάνοδο του ζητήματος εισόδου της Δ. Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ που είχε μπλοκάρει η ελληνική κυβέρνηση στη Σύνοδο του Βουκουρεστίου, θέτοντας επίσης σε νέα βάση το ζήτημα των διαπραγματεύσεων για το όνομα του γειτονικού κράτους.
Στο εσωτερικό προσπαθεί με αγωνία να αποπροσανατολίσει από τα καυτά κοινωνικά προβλήματα που δημιουργεί η αντεργατική πολιτική της. Μπορεί να παραγγέλνει νέα οχήματα καταστολής πλήθους με την χρήση νερού, αλλά γνωρίζει ότι ο εθνικισμός, η προβολή των «εθνικών κινδύνων», η απαίτηση για «εθνική ενότητα» μεταξύ του κόσμου του πλούτου, που απαιτεί τη διάσωση των κερδών του και του κόσμου της εργασίας, που καλείται να πληρώσει (με ατελείωτη λιτότητα, ανεργία, έμμεσους φόρους και νέα αντιασφαλιστικά εκτρώματα) είναι η πιο αποτελεσματική καθυπόταξη του εργατικού κινήματος.
Αυτός είναι ο δρόμος που ακολουθεί και το ΠΑΣΟΚ, οι ανακοινώσεις του οποίου αυξάνουν την εθνικιστική έξαρση, αλλά είναι πάντα υποχρεωμένες να προσαρμόζονται και στις ανάγκες του αντιπολιτευτικού του ρόλου.
Εμείς καλούμε την Αριστερά να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Να αποσυρθεί άμεσα από τα Συμβούλια Πολιτικών Αρχηγών που συμμετείχαν οι ηγέτες του ΚΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ και να καταδικάσει την επιθετική πολιτική ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.
Πρέπει τώρα να αναπτυχθούν μεγάλοι και αποφασιστικοί εργατικοί αγώνες που θα υπερασπιστούν τις σύγχρονες εργατικές ανάγκες.
Να οικοδομήσουμε εργατικό διεθνιστικό μέτωπο ενάντια στον εθνικισμό-ρατσισμό-μιλιταρισμό. Ούτε η Ε.Ε.-ΟΝΕ «θα μας σώσει», ούτε ο Προστατευτισμός των εθνικών κρατών που επιδιώκουν την σωτηρία των τραπεζών-βιομηχάνων-εφοπλιστών. Όπως δεν μοιράστηκαν τα κέρδη τους σε εποχές «φούσκας της κερδοφορίας» τους, έτσι, όχι μόνο δε μοιράζονται την χασούρα, αλλά απαιτούν νέες θυσίες από τους εργαζόμενους.
Οι εργαζόμενοι στα Βαλκάνια πρέπει να συντονίσουν τους αγώνες τους. Για να ξέρουν οι επιχειρηματίες και οι επενδυτές ότι όπου και να πάνε το εργοστάσιο τους οι εργαζόμενοι παλεύουν για το ίδιο μεροκάματο, την ίδια ασφάλιση, έχουν τα ίδια δικαιώματα και ανάγκες.
Να αναγνωρίσουμε στο γειτονικό λαό το δικαίωμα να καθορίσει ο ίδιος την ταυτότητα του και να αγωνιστούμε για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων όλων των μειονοτήτων, όπως και αν ορίζονται (εθνικά-θρησκευτικά κλπ).
Να παλέψουμε για να φύγουν οι ιμπεριαλιστές (ΗΠΑ-Ε.Ε.-ΝΑΤΟ) από τα Βαλκάνια και να ηττηθεί η αντεργατική-αυταρχική-τυχοδιωκτική-ιμπεριαλιστική πολιτική της κυβέρνησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου