Άδεια σπίτια, ακατοίκητα, ανεκμετάλλευτα, εγκαταλειμμένα περιμένοντας κάποια κερδοσκοπική μελέτη. Γειτονιές υποβιβασμένες από το οικονομικό ενδιαφέρον ιδιοκτητών και δημαρχείων, τυφλών απ΄ την απληστία. Νεολαία αποκοιμισμένη, ντοπαρισμένη, συνηθισμένη να περιμένει τις λύσεις στα προβλήματά της από κάποιον άλλο. Είμαστε εμείς οι ίδιοι, οι νέοι που έχουμε τη λύση των προβλημάτων στα χέρια μας. Όσοι υποφέρουμε καθημερινά την αποξένωση, τη δολοφονία της δημιουργικότητάς μας κλεισμένοι σε χώρους επισφαλούς εργασίας, σε πανεπιστήμια που δεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες μας αλλά σ΄αυτές των εταιριών. Το σταματάμε όλο αυτό, δημιουργούμε ελεύθερους χώρους, καταλαμβάνουμε. Ξαναπαίρνουμε τις γειτονιές και τη ζωή στα χέρια μας. Η αυτοοργάνωση είναι δυνατή, υπάρχουν χιλιάδες παραδείγματα.
Για πάνω από 20 χρόνια το κτίριο στη λεωφόρο constitución στο νούμερο 355 στην Tavernes Blanques έχει μείνει ακατοίκητο, εγκαταλειμμένο με ότι έχει μέσα: σκουπίδια, μπάζα και πολλά τετραγωνικά μέτρα αχρησιμοποίητα. Εδώ και 8 μήνες καταλήφθηκε από μια συλλογικότητα νέων ανθρώπων της περιοχής. Έτσι γεννήθηκε το CSOLa Closca. Κουβέντες, συζητήσεις, εργαστήρια, συναυλίες και διάφορες πολιτιστικές δράσεις συνόδευσαν την κατάληψη αυτού του κτιρίου. Ένας χώρος νεκρός και βρόμικος μετατράπηκε σε ένα κτίριο ζωντανό και ελεύθερο, έξω από τη δικαιοδοσία του κράτους ή οποιασδήποτε οργάνωσης που προσπαθεί να εμποδίσει τον πολιτικό μας αγώνα, αυτό είναι, ένα μέρος που μπορείς να σκέφτεσαι μόνη σου, να συμβιώνεις, να συζητάς δημόσια, να αυτοδιαχειριζόμαστε και να πραγματοποιούμε τις αντιεξουσιαστικές ιδέες μας.
Και τώρα ερχόμαστε να μείνουμε έξω. Στις 20 Φλεβάρη, για ένα 24ωρο η αστυνομία χτυπούσε το σπίτι, διατάζοντας όλες και όλους τους νέους που περνούσαν από μπροστά. Κόβοντας το ρεύμα και το νερό, ρημάζοντας πανώ και αφίσες, καταστρέφοντας παράθυρα και αλλάζοντας τα λουκέτα απαγορεύοντάς μας έτσι την είσοδο. Από την πρώτη στιγμή αυτή η προσπάθεια μπήκε στις επιχειρήσεις της αστυνομίας, κατηγορώντας και πιέζοντας με τη βοήθεια των κατασταλτικών δυνάμεων του κράτους. Μια αστυνομία που δεν σταμάταγε να τρομοκρατεί, να στριμώχνει και να χρησιμοποιεί βία ενάντια στον κόσμο που συμμετείχε στις δράσεις ή στο ίδιο το κτίριο. Για όλα αυτά φωνάζουμε καταγγέλοντας δυνατά. Παρόλο που αυτό το κτίριο κατάφεραν να επιστρέψουν για να το αφήσουν χωρίς ζωή μέσα από την εκκένωση, δεν κατάφεραν να σταματήσουν τη δύναμή μας και την όρεξη αυτής της συλλογικότητας να συνεχίσει τον αγώνα. Ένας αγώνας που θα συνεχίσει να είναι ζωντανό όσο υπάρχει η αυτοοργάνωση και οι αντιεξουσιαστικές ιδέες.
ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΧΩΡΟΙ ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΝΟΙΞΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου