Η δολοφονία του 15χρονου

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

Βούρκωσε όλη η χώρα. Δεκαπέντε μόλις χρόνων το παιδί και να κείτεται νεκρό στη μέση του δρόμου, με την καρδιά τρυπημένη από σφαίρα αστυνομικού! Δεν το χωράει ο νους. Μύρισε ο τόπος από την άνοιξη της πρώιμης νιότης του Αλέξανδρου που δεν πρόλαβε να ανθίσει. Βαρύ το αίσθημα της αδικίας. Βαθύ το αίσθημα της οργής. Ψυχρός εγκληματίας ο δολοφόνος αστυνομικός - χωρίς ούτε καν το υποτιθέμενο ελαφρυντικό της ταραχής ή του πανικού από τις συγκρούσεις μιας διαδήλωσης. Πήγε και άφησε το περιπολικό στο οποίο επέβαινε και γύρισε με τον συνεργό του για να «καθαρίσει». Εβγαλε το περίστροφο και πυροβόλησε εν ψυχρώ. Τέλειο σημάδι. Ο Αλέξανδρος ήταν νεκρός πριν καν προλάβει το κορμί του να σωριαστεί στη γη. «Δολοφονία από πρόθεση» απεφάνθη ο εισαγγελέας. Αυτήν την κατηγορία του απήγγειλε. Ρίγος φρίκης διαπερνά τη σπονδυλική στήλη όλων όσων συνειδητοποιούν τι σημαίνει αυτό. Ενας αστυνομικός διαπράττει «δολοφονία από πρόθεση» με θύμα ένα 15χρονο αγόρι!

Οι μολότοφ των οργισμένων νεαρών σε πολλές πόλεις της Ελλάδας έγιναν κεριά στη μνήμη του αδικοχαμένου παιδιού, φωτίζοντας αποτρόπαια το σκοτάδι όχι μόνο της νύχτας, αλλά και της κοινωνίας μας. Φυσικά και είναι αθώοι οι άνθρωποι που είδαν τα αυτοκίνητα ή τα καταστήματά τους να καταστρέφονται. Μήπως ήταν όμως λιγότερο αθώο το 15χρονο παιδί που ο δολοφόνος αστυνομικός καταδίκασε στην εσχάτη των ποινών, όχι βλάπτοντας την περιουσία του, αλλά αφαιρώντας του την ίδια του τη ζωή μόνο και μόνο για να δείξει ότι είναι «μάγκας» και ότι «δεν σηκώνει κουβέντα»; Είναι να μην αρχίσει αυτός ο φαύλος κύκλος της τυφλής βίας.

Ποιος έχει την πολιτική ευθύνη για τη διαπαιδαγώγηση της Αστυνομίας προς την κατεύθυνση του να θεωρεί κύριο εχθρό της τους νεαρούς των Εξαρχείων - και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό που να τους πυροβολεί στο ψαχνό; Γιατί, βεβαίως, η Αστυνομία είναι υπεύθυνη αυτή τη φορά για την έκρηξη της βίας.

Αναπότρεπτα η μνήμη γυρίζει πολλά χρόνια πίσω, πάνω από είκοσι. Στο μοιραίο 1985, όταν λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 17ης προς τη 18η Νοεμβρίου, όταν μετά τη λήξη της πορείας δεκάδων χιλιάδων διαδηλωτών προς την αμερικανική πρεσβεία εντελώς ειρηνικά κατά τον εορτασμό της επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, ο αστυνομικός Αθ. Μελίστας πυροβόλησε και σκότωσε τον 16χρονο μαθητή Μιχάλη Καλτεζά κατά τη συμπλοκή αναρχικών και ΜΑΤ στα Εξάρχεια. Ο φονιάς αστυνομικός αθωώθηκε αργότερα, ειρήσθω εν παρόδω.

Τον Μάη του 1985, έξι μήνες πριν από τον φόνο του 16χρονου παιδιού, ο Μάνος Χατζιδάκις, γνωστός για τις δεξιές πολιτικές πεποιθήσεις του, είχε δημοσιεύσει στο περιοδικό «Τέταρτο» με τον τίτλο «Μια μοβ σκιά Μαϊου» ένα συγκλονιστικό, προφητικό κείμενο. Εκεί υπογράμμιζε ότι αρνείται να δει τον εχθρό στο πρόσωπο των «παιδιών των Εξαρχείων», ένα από τα οποία ήταν και ο Μιχ. Καλτεζάς, και έγραφε για την Αστυνομία πως έφτασε «να εκπροσωπεί ό,τι χολεριασμένο και άρρωστο κρύβει βαθιά του ο άνθρωπος για να προστατέψει μ έναν ακάθαρτο μανδύα τις έννοιες έθνος, πατρίδα, σπίτι, εκκλησία, κράτος και οικογένεια. Εννοιες ιερές που έγιναν πανάθλιες απ όσους ανέλαβαν με αυθαιρεσία ανάξια να τις φρουρήσουν».

Γυρίζοντας στο σήμερα, «τραύμα στο κράτος δικαίου» χαρακτήρισε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου. Σωστά. Το «τραύμα», και μάλιστα θανάσιμο, το είδαμε όλοι. Το «κράτος δικαίου» ψάχνουν να βρουν τα παιδιά, να καταλάβουν τι εννοούμε εμείς οι μεγαλύτεροι με αυτόν τον όρο. Γιατί το κράτος που οι νέοι γνωρίζουν είναι το κράτος που κάνει βρώμικες μπίζνες με τους «μοναχο-γιάπηδες» της Μονής Βατοπεδίου.

Το κράτος που κλέβει τα ασφαλιστικά ταμεία με τα «δομημένα» ομόλογα. Το κράτος που βρίσκει εν μία νυκτί 28 δισεκατομμύρια ευρώ για τους τραπεζίτες, αλλά δηλώνει ότι δεν έχει λεφτά για να δώσει ένα πενηντάρικο αύξηση στους συνταξιούχους. Το κράτος που τελικά κατέληξε και να δολοφονεί παιδιά με τα όργανά του...

Η κρατική βία -και μάλιστα στην πιο ωμή μορφή της, την ανθρωποκτονία- είναι πολύ πιο επικίνδυνη από τις μολότοφ των νεαρών. Ιδίως όταν ασκείται σε μια εποχή που η κοινωνία βράζει από μύρια όσα προβλήματα.

Η Αστυνομία είναι ο φορέας άσκησης της κρατικής βίας και οι ενέργειές της βαρύνουν πολιτικά την κυβέρνηση. Το στίγμα από το αίμα του 15χρονου Αλέξανδρου έβαψε ήδη ανεξίτηλα τα χέρια της κυβέρνησης της ΝΔ.

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΝΔ

Οι «πραίτορες» που έγιναν φονιάδες

«Το κράτος είστε εσείς!» είχε πει ως πρωθυπουργός ο Κ. Μητσοτάκης απευθυνόμενος στα ΜΑΤ. «Είστε οι πραίτορες της πόλης!» είχε πει στους αστυνομικούς ο προηγούμενος υπουργός Δημόσιας Τάξης της κυβέρνησης Καραμανλή, ο Βύρων Πολύδωρας. Δεν είχε διαλέξει τυχαία την παρομοίωση με τους πραίτορες ο Β. Πολύδωρας, καθώς στην αρχαία Ρώμη οι πραίτορες ήταν ταυτόχρονα υπεύθυνοι για την τήρηση της τάξης, αλλά και δικαστές! Αυτές τις αρχές διαπαιδαγώγησης τις αφομοίωσαν, λοιπόν, πολύ καλά κάποιοι αστυνομικοί - τόσο καλά που αισθάνθηκαν ότι μπορούν πλέον να γίνουν και δολοφόνοι εν ψυχρώ...