Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2008

Διακήρυξη Καραβανιού Παρατήρησης και Αλληλεγγύης στις ζαπατιστικές κοινότητες της Τσιάπας

28 Ιουλίου – 12 Αυγούστου 2008

Είναι τώρα 14 χρόνια που οι ζαπατίστας απαντούν καθημερινά στην ερώτηση: “Μπορούμε να ζήσουμε και να οικοδομήσουμε την εξέγερση σε συνθήκες διαρκούς πολέμου, χωρίς αυτή η εξέγερση να μετατρέπεται σε τρόμο και σε πόλεμο;”. Όλη αυτήν την περίοδο επινοούν στην πράξη την απάντησή τους, προχωρώντας στο χτίσιμο της αυτονομίας στην Τσιάπας, οικοδομώντας μια εναλλακτική πρόταση, προωθώντας στο Μεξικό και στον υπόλοιπο κόσμο τις πρωτοβουλίες τους για “έναν άλλον τρόπο να κάνεις πολιτική”.

Όλοι και όλες εμείς, μέλη της Έκτης Διεθνούς και της Άλλης Καμπάνιας, σχηματίσαμε αυτό το εθνικό και διεθνές καραβάνι και επισκεφτήκαμε ιθαγενικές κοινότητες που αντιστέκονται, σε 4 από τα 5 ζαπατιστικά Καρακόλ: στη Ρεαλιδάδ, το Οβεντίκ, τη Μορέλια και την Γκαρούτσα. Ο στόχος ήταν να παρατηρήσουμε την πολιτική, οικονομική και κοινωνική κατάσταση που βιώνουν οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες, να τους δείξουμε την αλληλεγγύη μας μέσω της παρουσίας μας, να παραδώσουμε υλικά που είχαμε συγκεντρώσει και να δείξουμε στα τρία επίπεδα της κυβέρνησης ότι οι σύντροφοί μας των βάσεων στήριξης των ζαπατίστας και του ΕZLN δεν είναι μόνοι.

Διαπιστώσαμε την ανάκτηση της μητέρας γης και των εκτάσεων που ήταν στην κατοχή των γαιοκτημόνων και που σήμερα βρίσκονται στα χέρια των ιθαγενών λαών. Οι ζαπατίστας δουλεύουν και καλλιεργούν τη γη με συλλογικό τρόπο, κάτι που τους επιτρέπει να αναπτύξουν σε διατροφικό επίπεδο την αυτονομία τους. Αυτό με τη σειρά του επιτρέπει στην πράξη την ανάπτυξη των δικών τους προγραμμάτων στην υγεία, την εκπαίδευση και σε πολλούς άλλους τομείς, μέσω των δικών τους μορφών διακυβέρνησης, όπου ο λαός κυβερνά και η κυβέρνηση υπακούει.

Σχετικά με το σύστημα υγείας, μας διηγήθηκαν ότι πριν πέθαιναν παιδιά, ενήλικες και ηλικιωμένοι από ιάσιμες ασθένειες. Σήμερα συναντήσαμε λειτουργούς υγείας, κλινικές, ασθενοφόρα και εγκαταστάσεις κατάλληλες για την ιατρική και χειρουργική φροντίδα και με διαγνωστικές συσκευές. Επίσης διατηρούν πρακτικές σχετικές με τη βοτανολογία και την παραδοσιακή ιατρική. Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι αυτό το σύστημα παρέχει χωρίς διάκριση τις υπηρεσίες του και σε άτομα που δεν είναι ζαπατίστας.

Στον τομέα της εκπαίδευσης, ξαφνιαστήκαμε αφάνταστα με την επίσκεψή μας στα σχολεία, όπου τα παιδιά συμμετέχουν στην ίδια τους την εκπαίδευση, ακούν και μαθαίνουν από την ίδια τους την ιστορία. Μας διηγήθηκαν ότι πριν το εκπαιδευτικό μοντέλο, ξένο ως προς τις ανάγκες τους και σε μια μόνο γλώσσα, ήταν προϊόν επιβολής. Τώρα, οι λειτουργοί εκπαίδευσης είναι νέοι από την ίδια την κοινότητα και το εκπαιδευτικό μοντέλο βασίζεται στις ανάγκες τους και την πραγματικότητά τους, έχει ενεργητικό χαρακτήρα και είναι δίγλωσσο. Είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι αυτή, όπως και οι υπόλοιπες κοινοτικές δραστηριότητες, γίνονται χωρίς οικονομική αποζημίωση.

Επίσης μας εξήγησαν ότι από τη δημιουργία των Αυτόνομων Εξεγερμένων Ζαπατιστικών Δήμων και αργότερα των Συμβουλίων Καλής Διακυβέρνησης, με την ίδρυση των Καρακόλ πριν από πέντε χρόνια, η ανάπτυξη της αυτονομίας προχωρά με τρόπο μη αναστρέψιμο. Οι ιθαγενικές κοινότητες που αντιστέκονται αναπτύσσουν την αυτοκυβέρνηση μέσω του συστήματος τού “κυβερνώ υπακούοντας”, με τη δική τους προσπάθεια και τη στήριξη πολλών περισσότερων. Τα διάφορα επίπεδα αυτόνομης διακυβέρνησης, το κοινοτικό, των Αυτόνομων Εξεγερμένων Ζαπατιστικών Δήμων και των Συμβουλίων Καλής Διακυβέρνησης, επιτρέπουν την ανάπτυξη με συνεπή τρόπο των προγραμμάτων συλλογικής εργασίας, εκπαίδευσης, υγείας, διατροφής και όλων όσων έχουν να κάνουν με την αυτονομία τους. Τα μέλη τους εκλέγονται στη συνέλευση (μεταξύ αντρών και γυναικών κάθε ηλικίας). Δεν αμείβεται κανένα μπορούν ανά πάσα στιγμή να ανακληθούν από τη συνέλευση. Επίσης επιλύουν τις υποθέσεις, τις συγκρούσεις ή τα προβλήματα όσων καταφεύγουν στο Συμβούλιο Καλής Διακυβέρνησης, ακόμα και αν δεν είναι βάσεις στήριξης των ζαπατίστας, με γνώμονα το όλα για όλους. Τα Συμβούλια Καλής Διακυβέρνησης επιτρέπουν τη σύνδεση με τις μη ζαπατιστικές κοινότητες, με συλλογικότητες, οργανώσεις ή άτομα που σέβονται τη διαδικασία ανάπτυξης της αυτονομίας τους.

Παρατηρήσαμε τη συμμετοχή των γυναικών σε όλους τους τομείς της αυτονομίας: κατέχουν διάφορες θέσεις στην κοινότητα, στο δημοτικό συμβούλιο, στα Συμβούλια Καλής Διακυβέρνησης, καθώς και ως λειτουργοί εκπαίδευσης, υγείας, κ.λπ. Μας εξήγησαν ότι πριν από τον Επαναστατικό Νόμο των Γυναικών (1993) οι γυναίκες ήταν ξεχασμένες, δεν είχαν δικαιώματα, δεν μπορούσαν να αποφασίσουν πόσα παιδιά θα είχαν, σε τι ηλικία και με ποιον θα παντρεύονταν και επίσης δεν είχαν πρόσβαση στην εκπαίδευση ή στο σύστημα υγείας. Σήμερα υπάρχει ακόμα και κλινική αναπαραγωγικής υγείας και συνεταιρισμοί, κατακτώντας έτσι την ελευθερία τους όχι μόνο στα λόγια αλλά και στην πράξη, καθώς μπορούν να οργανωθούν από μόνες τους χωρίς να ζητήσουν άδεια από κανέναν.

Αυτό που έκανε εφικτή αυτή την πραγματικότητα που διαρκεί, είναι χωρίς αμφιβολία η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ και η καθημερινή ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ των αντρών και των γυναικών ζαπατίστας, μαζί με την ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ που μοιραζόμαστε. Η απίστευτη δύναμη αυτής της αξιοπρέπειας, της αντίστασης και της αλληλεγγύης έχουν επιτρέψει το χτίσιμο της ΖΩΗΣ αντί για τον θάνατο και της ειρηνικής ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ αντί για τον πόλεμο που η συμμαχία ανάμεσα στην πολιτική και την οικονομική εξουσία θέλουν από πάντα να επιβάλουν. Και αυτή η δύναμη των ζαπατίστας και της αλληλεγγύης έκανε εφικτό το χτίσιμο της ΕΛΠΙΔΑΣ για μια εναλλακτική στους τρόπους και τους λόγους των κινημάτων και των αντιστάσεων στον πλανήτη ΓΗ που ζουν επίσης τη βαρβαρότητα του καπιταλισμού και του νεοφιλελεύθερου μοντέλου του. Αλλά η απειλή συνεχίζει να είναι ορατή γι'αυτό και σήμερα, όπως και χτες, πρέπει να μοιραστούμε άλλη μια φορά την ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ως έναν κοινό χώρο και δρόμο, υπερασπίζοντας την ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ που ζει και αντιστέκεται στα βουνά του νοτιοανατολικού Μεξικού, τρέφοντας ταυτόχρονα τους αγώνες, τις ελπίδες, τους τρόπους και τις πρακτικές μας για να φτιάξουμε μαζί έναν άλλον κόσμο, καινούργιο, καλύτερο και εφικτό. Το να αποτρέψουμε την καταστροφή και να εμποδίσουμε τη μεξικανική κυβέρνηση να επιβάλλει τα σχέδια θανάτου, είναι επίσης στα χέρια μας. Πρέπει να δράσουμε τώρα! Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας. Πρέπει να ανανεώσουμε τη δύναμη και τη φαντασία της. Πρέπει να κάνουμε γνωστό στους ίδιους τους ζαπατίστας, στην κοινωνία, στον κόσμο και στις κυβερνήσεις ότι ο ζαπατισμός συνεχίζει να αποτελεί έμπνευση, ελπίδα, ζωή και ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ. Να δείξουμε ότι ΟΙ ΖΑΠΑΤΙΣΤΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΙ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΕΣ. Ότι εμείς οι ίδιοι και οι ίδιες δεν είμαστε μόνοι, δεν είμαστε μόνες.

Διακήρυξη

Όλοι και όλες εμείς, ως μέλη της Έκτης Διεθνούς και της Άλλης Καμπάνιας, στηρίζουμε τη διαδικασία αυτονομίας των ζαπατιστικών κοινοτήτων στα εδάφη τους και αναγνωρίζουμε τους εαυτούς μας σε αυτόν τον άλλον τρόπο να κάνεις πολιτική, κάτω και αριστερά. Ακόμα κι αν φύγουμε, επαναλαμβάνουμε ότι οι ζαπατίστας δεν είναι μόνοι και ότι δεσμευόμαστε να συνεχίσουμε τον αγώνα για την οικοδόμηση ενός κόσμου που να χωράει πολλούς κόσμους. Θα συνεχίσουμε να καταγγέλλουμε έντονα τα τρία επίπεδα της κυβέρνησης για κάθε μορφή παρενοχλήσεων, συλλήψεων, απειλών, προκλήσεων, που επιδιώκουν να βάλουν τέλος στη διαδικασία αυτονομίας των ζαπατιστικών κοινοτήτων. Απαιτούμε επίσης την αποστρατικοποίηση και την παύση της επανενεργοποίησης των παραστρατιωτικών στα ζαπατιστικά εδάφη. Είναι για μας σαφές ότι οι επιθέσεις στους ιθαγενείς λαούς έχουν να κάνουν με τις πολιτικές, τους νόμους και τα καπιταλιστικά προγράμματα που απορρίπτουμε. Απαιτούμε την άμεση απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων. Και αν μας ρωτήσουν και μας αν προτιμάμε να νικήσουμε ή να ηττηθούμε, επιλέγουμε το να αγωνιστούμε.

Εθνικό και Διεθνές Καραβάνι Παρατήρησης και Αλληλεγγύης στις ζαπατιστικές κοινότητες της Τσιάπας

Αύγουστος 2008