Αλεξάνδρα Χαρίτου , Πριν από 13 ώρες
Για όλα φταίει το Hangover. Μια αντρική αγέλη ξεκινάει να γιορτάσει την τυπική τελευταία μέρα της ελευθερίας του γαμπρού. Η κατάσταση βγαίνει εκτός ελέγχου και προκύπτουν ανείπωτα ευτράπελα - και μια από τις πιο ξεκαρδιστικές κωμωδίες των τελευταίων ετών. Δεν ξέρω ούτε έναν άντρα που να μην απόλαυσε αυτήν την ταινία. Και δεν ξέρω επίσης κανέναν που να μην εύχεται κρυφά να ζήσει παρόμοιες στιγμές εκτροχιασμού όταν έρθει η ώρα για το δικό του bachelor party. Το ερώτημα είναι: Μπορεί;
Όπως πιθανόν να υποψιαζόσουν, το Hangover δεν είναι μια ταινία βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα. Το σενάριο του είναι εξίσου πιθανό να το ζήσεις όσο το να σου αφήσει μια μακρινή θεία 10.000.000 ευρώ ή να ξυπνήσεις ένα πρωί με υπερφυσικές δυνάμεις ή να ταξιδέψεις με διαστημόπλοιο. Sure, όλα είναι δυνατά, αλλά ο νόμος των πιθανοτήτων δεν είναι με το μέρος σου. Δεν φταις εσύ, δεν είσαι ξενέρωτος, απλώς δεν υπάρχουν οι σουρεάλ συνθήκες για να συμβεί. Εν προκειμένω χρειάζεσαι 4 εισιτήρια για Vegas (με μια πρόχειρη αναζήτηση το κόστος ανέρχεται σε €5.000 μόνο το ταξίδι και η 19 ώρες ταξίδι), πολλά ναρκωτικά, μια κότα, μια τίγρη, έναν Κινέζο και – το πιο δυσεύρετο απ’ όλα – έναν Ζακ Γαλυφιανάκη.
Αν τα παραπάνω χαρακτηριστικά λείπουν, είσαι και η αγέλη σου είστε απλά άλλο ένα γκρουπάκι από τύπους που έκλεισαν τραπέζι σε κλαμπ της παραλιακής/ σε μπουζούκια της Εθνικής/ σε στριπτιζάδικο της Συγγρού και θέλουν πάση θυσία «να το ζήσουν». Αυτό δεν είναι κακό. Κακό είναι να νομίζεις πως μπορείς να περάσεις κάθε όριο γιατί αυτή η μέρα είναι «αλλιώτικη από τις άλλες». Να έχεις πάρει έναν συμβολισμό (τελευταία μέρα ανύπαντρος) και να τον έχεις κάνει άλλοθι για κάθε απωθημένο (τελευταία μέρα για να πιω σαν να μην υπάρχει αύριο, τελευταία μέρα για να το ξεφτιλίσουμε, τελευταία μέρα για να κάνω σεξ με άλλη). Αν θες να κάνεις όλα τα παραπάνω, αν θέλεις πραγματικά να «το ζήσεις», ζήσ’ το. Αλλά μην έχεις αυταπάτες πως φταίει η συγκεκριμένη special νύχτα. Η νύχτα αυτή δεν έχει τίποτα το special (εκτός αν παραγγείλετε πίτσες σπέσιαλ). Αν φας όλα σου τα λεφτά σε αλκοόλ, το πρωί θα τα κλαις. Αν καταναλώσεις όλο το αλκοόλ που μπορούν να σου αγοράσουν τα λεφτά σου, το πρωί θα έχεις hangover και δεν θα είναι διόλου επικό ή αστείο όπως η ταινία. Αν κάνεις σεξ με τη stripper/πόρνη/ whatever σου κανονίσουν οι κολλητοί σου, το πρωί θα είσαι απλά ένας τύπος που κεράτωσε τη μέλλουσα σύζυγό του. Which is fine, αν αυτό το κάνεις ούτως ή άλλως μια φορά το μήνα. Αλλά μη κοροϊδεύεις τον εαυτό σου πως την ημέρα του bachelor έχεις άφεση.
Κατανοώ πως ξεχωριστή μέρα την κάνουν οι άλλοι. Πως εσύ καλείσαι να τιμήσεις τις παραδόσεις, να παίξεις το ρολάκι που σου έχει γραφτεί και να ανταποκριθείς στις προσδοκίες των φίλων σου που σε θέλουν στο τέλος της βραδιάς ημιλιπόθυμο με ένα string φορεμένο στο κεφάλι. Όλα τα παραπάνω οφείλεις να τα σεβαστείς μόνο αν τα γουστάρει και τα αντέχει ο οργανισμός σου. Διαφορετικά γιατί να υπακούσεις σε κλισέ, και μάλιστα ξενόφερτα; Εδώ δεν υπακούς στα δικά μας. Η παράδοση λέει την Ανάσταση να τρως αρνιά, αλλά ξέρω αμέτρητους που σιχαίνονται το αρνί και τη βγάζουν με τσουρέκι. Η παράδοση λέει τις απόκριες να ντυθείς καραγκιόζης, αλλά αυτή την ιδέα την ψιλοεγκατέλειψες γύρω στα 25 σου. Δεν είναι εθιμοτυπικό το θέμα - είναι εντελώς προσωπικό. Άλλωστε πρόκειται για το δικό σου bachelor, τον δικό σου γάμο, τη δική σου γυναίκα.
Και για να σου δώσω αυτό που ίσως περιμένεις, αν δηλαδή είναι αποδεκτό να κάνεις σεξ με την καλλίγραμμη κορασίδα που θα σου σερβίρουν στο πιάτο οι φίλοι, η απάντηση είναι: εσύ ξέρεις. Αν βρίσκεσαι σε μια σχέση που την έχεις ορίσει ως καθαρά μονογαμική, δεν έχεις λόγο να το κάνεις. Και για μην ακούσεις γκρίνια από τους άλλους, μπορείς να αρκεστείς να δώσεις μια μίνι παράσταση για τους κολλητούς σου χώνοντας 10ευρα στο κιλοτάκι της κυρίας που σου κάνει το αισθησιακό της lapdance.
Αν, πάλι, στο δικό σου σύστημα αξιών δεν τρέχει και τίποτα να κάνεις σεξ με κάποια άλλη, go ahead και κάν' το. Αν εσύ είσαι ΟΚ με αυτό, είμαστε όλοι ΟΚ με αυτό (και ελπίζουμε να μη σε πειράζει αν η νύφη κάνει τα ίδια σε κάποια άλλη γωνιά της πόλης). Αν ακόμη είσαι αναποφάσιστος (εξού και διάβασες μέχρι τέλους αυτό το κείμενο), υπάρχει ένας καλός μπούσουλας για να σε βοηθήσει: Ό,τι νιώθεις πως είναι λάθος, μάλλον όντως είναι λάθος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου