ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΙΣ ΜΥΘΟΙ ΤΟΥ ΑΛΒΑΝΙΚΟΥ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ

Η «εμπλοκή» τής θρησκείας με την εθνική ταυτότητα στα Βαλκάνια αποτελεί ένα σημαντικό σημείο για την κατανόηση, την ερμηνεία και την ανάγνωση ως εθνικής (εθνικιστικής) αφήγησης. Καθώς σημειώνει η ιστορικός Μιράντα Βίκερς, «στα Βαλκάνια, η θρησκεία, ο πολιτισμός και η πολιτική είναι πάντα κοντινοί συνοδοιπόροι». 

Ο Γκασμέντ Καπλάνι, (αλβανός, που από το 1991 ζει και εργάζεται στην Ελλάδα, πτυχιούχος τής Φιλοσοφικής Σχολής τού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου και διδάκτορας Ιστορίας και Πολιτικής Επιστήμης τού Παντείου Πανεπιστημίου), μελετά μια αγροτική κοινωνία, την αλβανική, επιστρέφοντας όμως, στην κομβική θεματική τής διαμόρφωσης εθνικής ταυτότητας. 

Σε αντιθέση με τη δική μας περίπτωση (σ.σ. διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Zorba the christian), ο αλβανικός εθνικισμός όχι μόνο δέν χρησιμοποίησε τη θρησκεία ως συγκροτητικό - συστατικό του στοιχείο, αλλά το ακριβώς αντίθετο, έτεινε να την υποκαταστήσει.

Η γλώσσα, το αίμα, η γη, αυτά ήταν τα υλικά, με τα οποία πλάστηκε η αλβανική εθνική ταυτότητα. Στον βαθμό, που ο «αλβανισμός» θεωρήθηκε κι αυτός θρησκεία (σύμφωνα με τον αφορισμό τού αλβανού εθνικιστή Πάσκο Βάσσα), έχει ενδιαφέρον να αναρωτηθεί κανείς για τις απώτερες συνέπειες τής σχέσης, που συνάπτεται ανάμεσα στις παραπάνω συνθήκες και την ιστορία.

Ο Καπλάνι πάντως, υποστηρίζει, ότι οι μυθευτικές - εργαλειακές χρήσεις δέν έλειψαν, μόνο, που τα πρόσημα ήταν αντεστραμμένα. Ο μύθος δέν αφορούσε μια δήθεν οργανική σχέση έθνους και θρησκείας, αλλά το ακριβώς αντίθετο, ότι οι αλβανοί ανέκαθεν αδιαφορούσαν για τη θρησκεία.
συνέχεια

ΜΩΡΟΛΟΓΟΥΝΤΕΣ ‘‘ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ’’ ΤΗΣ ΥΣΤΕΡΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ

Πώς η θεουργική μαγεία
νεοπυθαγόρειων, νεοπλατωνικών κ.ά.
άνοιξε διάπλατα το δρόμο
προς τα σκοτάδια τού μεσαίωνα

Ο χριστιανισμός δεν έφερε κάτι νέο,
απλά υιοθέτησε την εκφυλισμένη
«φιλοσοφική» σκέψη τής εποχής του

Έγραψε στις 25.01.2013 ο/η: Αργύρης Νίκος

Ήταν τέτοια η αμάθεια και η δεισιδαιμονία τού αρχαίου κόσμου στους τελευταίους αιώνες, που μεγάλες μάζες τού πληθυσμού είχαν περιπέσει στο μυστικισμό. Η θρησκεία στην ύστερη αρχαιότητα έκανε την επιστήμη υφιστάμενό της. Επικαλείτο αποκαλύψεις και δοσοληψίες με τον υπερφυσικό κόσμο. Ο τρόπος, με τον οποίο λειτουργούσε ο ελληνικός ορθολογισμός των άθεων φυσικών φιλοσόφων, των σοφιστών κ.ά., ξεράθηκε σα χόρτο στο θερμοκήπιο τού μυστικισμού.

Η αρχαία μαγεία απέδιδε τα πάντα στην άμεση ή έμμεση επαφή με υπερφυσικές δυνάμεις. Ασχολείτο συνήθως με τον υλικό κόσμο, που θεωρείτο, ότι κυβερνιόταν κι ελεγχόταν από αόρατες παρουσίες. Οι παρουσίες αυτές έπρεπε να ελεγχθούν από το μάγο, ο οποίος ήθελε να αποκτήσει γνώση και δύναμη μέσω αυτών, ώστε να αλλάξει το παρόν και να προβλέψει ή να επηρεάσει το μέλλον.

Έτσι, η μαγεία κατά την αρχαία εποχή ήταν κάτι, που έπρεπε να αποκαλυφθεί από κάποιο θεό ή να μαθευτεί μέσω μιας διαδικασίας μύησης. Όχι μόνο τα κατώτερα στρώματα, οι αγράμματοι και οι αμόρφωτοι, πίστευαν στη μαγεία, αλλά και οι «διανοούμενοι» ως το τέλος τής αρχαιότητας ήταν πεισμένοι, ότι επικίνδυνες υπερφυσικές δυνάμεις δρούσαν γύρω τους κι ότι οι δυνάμεις αυτές μπορούσαν να τεθούν υπό έλεγχο με ορισμένα μέσα.

---

Οι αρχαίοι έδεναν με μάγια με σκοπό να βλάψουν όσους εχθρεύονταν γράφοντας μερικές φορές μόνο τα ονόματά τους ή άλλοτε και τις κατάρες σε μολύβδινες πινακίδες, που τις τύλιγαν σφικτά και τις έθαβαν κατά προτίμηση στους τάφους ή τις έριχναν σε βαθιά πηγάδια. Οι κατάδεσμοι είχαν συχνά ερωτικό περιεχόμενο, όπως η εικονιζόμενη αποτύπωση κατάδεσμου γραμμένου και στις δύο πλευρές (δ΄- γ΄αι. π.Χ., Μουσείο Πολυγύρου) ή στόχευαν σε επαγγελματική επιτυχία και αντιζηλία, οπότε περιλάμβαναν καταλόγους ονομάτων των υποψηφίων θυμάτων.

---

Πέραν των πολλών μυθικών ηρώων ή ηρωίδων, που είχαν σχέση με τη μαγεία (π.χ. Μήδεια, Αιήτης, Πασιφάη, Πέρσης, πατέρας τής Εκάτης κ.λπ.) συναντάμε μάγους και σε ιστορικούς χρόνους, όπως: ο Επιμενίδης ο Κρης, στον οποίο αποδίδεται η κάθαρση των Αθηνών από το κυλώνειο άγος, όπως και τής Δήλου (Πλούταρχος, «Σόλων»), ο Βάκις, που προφήτευσε περί τής μάχης τής Σαλαμίνας (Ηρόδοτος, VIII, 96) κ.λπ..
συνέχεια

ΟΛΑ ΤΑ ΗΞΕΡΕ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

Γέροντας Παϊσιος: Πως θα καταλάβουμε ότι είναι κάποιος ψυχοπαθής

Ο Γέροντας Παϊσιος απαντά μέσω της διδαχής του πως θα καταλάβουμε αν κάποιος είναι ψυχοπαθής ή όχι. Επίκαιρο θέμα, μια που τελευταία συμβαίνουν διάφορα...με τελευταίο τραγικό συμβάν την εκτέλεση ανθρώπων στην πρεμιέρα του Batman στο Ντένβερ της Αμερικής. Η γλώσσα γραφής είναι αυτή του βιβλίου.

Γέροντα, πως μπορεί κανείς να καταλάβει αν κάποιος είναι δαιμονισμένος και όχι ψυχοπαθής; - Αυτό και ένας απλός γιατρός, ευλαβής, μπορεί να το καταλάβει. Όσοι πάσχουν από δαιμόνιο, όταν πλησιάσουν σε κάτι ιερό, τινάζονται. Έτσι φαίνεται ξεκάθαρα ότι έχουν δαιμόνιο. Λίγο αγιασμό αν τους δώσεις η με άγιο Λείψανο αν τους...