του Στέφανου Μπατσή από την εφημερίδα ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΦαινομενικά η συγγραφή του παρόντος κειμένου έγινε με αφορμή το νεοεκδοθέν πρώτο βιβλίο του Κωνσταντίνου Βήτα, του οποίου τον τίτλο δανειζόμαστε κι εδώ.
Η πραγματικότητα ωστόσο με οδηγεί κάποια χρόνια πίσω, σε πιο τρυφερές ηλικίες, τότε που σοκαρισμένος λίγο-πολύ διαπίστωνα πως υπάρχει εκτός από την τρέχουσα μουσική αισθητική έκφραση και κάτι άλλο. Κάτι διαφορετικό από τους αγαπημένους και δεδομένης αναγνώρισης Αγγελάκα, Παυλίδη, Θ. Παπακωνσταντίνου.
Η ειδοποιός διαφορά, που καθόρισε τελικά τη σχέση μου με την τέχνη των Στέρεο Νόβα και του Κ.Β., μία σχέση θα έλεγα πια βιωματική, ήταν πάντοτε –και παραμένει- η στιχουργική του. Οφείλουμε να του αναγνωρίσουμε αναντίρρητα πως χάρη στη δουλειά του, έφτασε σε πολύ υψηλά επίπεδα. Και μπορεί να μην είναι ο μοναδικός ποιητής δρόμου, αλλά σίγουρα είναι ο μοναδικός που κατόρθωσε να απευθυνθεί σε τόσο μεγάλα ακροατήρια, διατηρώντας ωστόσο μέσω της τέχνης του μία προσωπική σχέση με τον καθένα ξεχωριστά.
Δεν είναι τυχαίο που στην αρχή-αρχή, όταν άκουσα Στέρεο Νόβα, ήμουν βέβαιος πως αυτοί οι στίχοι, αυτά τα μουσικά ηχοτοπία φτάνουν από τον πομπό τους μονάχα σε μένα, απευθύνονται σε μένα, εκτιμώνται από μένα. Ύστερα, κι ευτυχώς δηλαδή, ψάχνοντας αντιλήφθηκα ότι ο ελιτισμός μου ήταν ολοσδιόλου κούφιος κι ότι, όχι μόνο δεν ανακάλυψα την Αμερική, αλλά αντίθετα δεν ήμουν τίποτα παραπάνω από ένας ακόμη πιστός κοινωνός ανάμεσα σε πολλούς άλλους. Το γλυκό συναίσθημα όμως της προσωπικής επαφής διατηρείται ακόμη. Την ίδια αίσθηση θα έχουν φαντάζομαι κι άλλοι πολλοί, που η περιδιάβαση του Κ.Β. στη σύγχρονη μεγαλούπολη, στον «ασύρματο» κόσμο μας τους συγκινεί για την ακρίβεια με την οποία σταχυολογούνται στα τραγούδια του όσα μας διεγείρουν ποικιλοτρόπως, όσα μας διώχνουν κι όσα μας ελκύουν στις πολιτείες από μπετόν και καλώδια που φτιάξαμε, για να ζήσουμε τις ζωές μας. . .
Ο Κωνσταντίνος Βήτα υπήρξε ο πρώτος πιθανότατα που προσέγγισε τόσο πετυχημένα αυτήν τη θεματολογία, ο πρώτος που αφουγκράστηκε τόσο άμεσα την αγωνία της εποχής και των ανθρώπων της, και αποδείχτηκε ο ικανότερος στο να σκηνοθετεί αστικές ιστορίες καθημερινότητας με τα πιο ταιριαστά χρώματα, με τις πιο καίριες σκιές. Γι’ αυτό και είναι σημαντική η συγκέντρωση όλων αυτών των στίχων-ποιημάτων του σ’ αυτό το βιβλίο των εκδόσεων «Οξύ». Συν τοις άλλοις αρκετοί στίχοι συνοδεύονται από κάποια ενδιαφέροντα σκαριφήματα, τα οποία προέρχονται από σημειώσεις της εκάστοτε εποχής κι από τις κασέτες του τηλεφωνητή που είχε φυλάξει ο Κ.Β., εντάσσοντάς μας περισσότερο στα δρώμενα την εποχής της συγγραφής τους. Τέλος, μερικές φωτογραφίες και κάποια σκίτσα που επίσης υπάρχουν στο βιβλίο αποδείχνουν την ιδανική αλληλεπίδραση εικαστικής και μουσικής ματιάς, που συνέτειναν στο αρμονικό αποτέλεσμα των τραγουδιών των Στέρεο Νόβα.
Υ.Γ. Είναι πασίδηλο φυσικά τι σάουντρακ επέλεξα να με συντροφεύει όσο έγραφα το κείμενο…
*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στις 9 Δεκεμβρίου στην καλή (και μαχητική) ιστοσελίδα www.pressinaction.gr. Το βιβλίο του Κωνσταντίνου Βήτα, του ιδρυτή των Στέρεο Νόβα που τιτλοφορεί και το κείμενο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Οξύ.
Υ.Γ. Είναι πασίδηλο φυσικά τι σάουντρακ επέλεξα να με συντροφεύει όσο έγραφα το κείμενο…
*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στις 9 Δεκεμβρίου στην καλή (και μαχητική) ιστοσελίδα www.pressinaction.gr. Το βιβλίο του Κωνσταντίνου Βήτα, του ιδρυτή των Στέρεο Νόβα που τιτλοφορεί και το κείμενο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Οξύ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου