Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΕΓΑ
Οι εργαζόμενοι στην Αττική πάνε στη δουλειά τους με το Ι.Χ., χάνουν μία ώρα την ημέρα στον δρόμο, αντιμετωπίζουν πρόβλημα πάρκινγκ και ελεύθερων χώρων και εργάζονται δύο ώρες την εβδομάδα περισσότερο από τους λοιπούς μισθωτούς στην υπόλοιπη χώρα.
Το Μετρό αναδεικνύεται σε... ταξικό μέσο μαζικής μεταφοράς. Δεν αφορά τους μισθωτούς, οι οποίοι το χρησιμοποιούν σε ποσοστό μόλις 14%. Αντιθέτως, η «εργατιά» μετακινείται είτε με το αργό λεωφορείο (32%), λογικό αφού εν αντιθέσει με το Μετρό φτάνει και στις πιο λαϊκές γειτονιές, είτε με το ακριβό και ρυπογόνο Ι.Χ. (48%). Κατά συνέπεια το αίτημα του ΕΚΑ, σύμφωνα με την πρόεδρο του Κέντρου Στ. Σαλουφάκου, για «επέκταση του Μετρό στις λαϊκές συνοικίες και στον άξονα της Κηφισίας» εκτός από επίκαιρο δείχνει και μια ποιοτική στροφή στις εργατικές διεκδικήσεις.
Η κατοχή αυτοκινήτου μεταξύ των μισθωτών αυξήθηκε από 51% το 1997 (αντίστοιχη έρευνα του ΕΚΑ) σε 64% σήμερα. Βεβαίως, λόγω και οικονομικών συνθηκών μόνο το 1% πληρώνει πάρκινγκ. Και δεδομένου ότι ελάχιστες κατοικίες διαθέτουν χώρους στάθμευσης, τα αυτοκίνητα είναι παρκαρισμένα στους δρόμους. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες το 48% των μισθωτών νιώθει δυσαρεστημένο από τις μετακινήσεις και το 75% από το κυκλοφοριακό πρόβλημα. Οι 6 στους 10 εργαζομένους πηγαίνουν στη δουλειά τους 6 με 8 το πρωί.
Επίσης, μόλις το 4% πληρώνει για βρεφονηπιακό σταθμό. Λογικό, αφού κοστίζει 266 ευρώ τον μήνα (για όσους πληρώνουν). Οι υπόλοιποι στέλνουν τα παιδιά σε κρατικούς - δημοτικούς σταθμούς, το κόστος καλύπτεται από τη συλλογική σύμβαση (τράπεζες κ.λπ.) ή... προσλαμβάνονται στο σπίτι οι παππούδες.
Η έλλειψη χώρων στάθμευσης (78%), ελεύθερων χώρων (77%), πρασίνου (68%), η κατάσταση των δρόμων (69%), η ηχορρύπανση (63%) και η απουσία κάδων ανακύκλωσης (49%) είναι τα μεγαλύτερα περιβαλλοντικά προβλήματα της πρωτεύουσας.
Οι χαμηλοί μισθοί είναι το κυριότερο πρόβλημα για το 14% των μισθωτών και στην πρωτεύουσα οι μισθωτοί απασχολούνται έως και 2 ώρες την εβδομάδα (41,97 ώρες) περισσότερο από την περιφέρεια.
Η «γενιά των 700 ευρώ» αντιστοιχεί στο 25% των εργαζομένων του Λεκανοπεδίου και πάντως το 43% διαβιούν κάτω από 1.000 ευρώ τον μήνα και μόλις το 35% πάνω από αυτό το όριο (αδιευκρίνιστο το 22%). Η γενιά αυτή ξεχωρίζει για την ακόλουθη «ταυτότητα»: 93% εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα, 82% μη συνδικαλισμένοι, 73% γυναίκες, 18-24 ετών είναι το 69% και στο ίδιο ποσοστό δεν μετέχουν στις απεργίες.
Το 73% των εργαζομένων συχνά ή μερικές φορές επηρεάζονται στην προσωπική τους ζωή από τις εργασιακές συνθήκες. Πόσω μάλιστα όταν το 58% δεν είναι ικανοποιημένοι από τις προοπτικές εξέλιξης στην εργασία και την αμοιβή.
Το 58% δεν χρησιμοποιούν ηλεκτρονικό υπολογιστή.
Προλογίζοντας τη μελέτη ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γ. Παναγόπουλος, είπε ότι «τα Εργατικά Κέντρα τα οποία δεν υπογράφουν συμβάσεις επιβάλλεται να στρέψουν την προσοχή τους στην ποιότητα ζωής και τις συνθήκες εργασίας των μελών τους». Η πρόεδρος του ΕΚΑ, Στ. Σαλουφάκου, επισήμανε ότι οι έρευνες θα συνεχιστούν ώστε να «προσανατολιστεί η δράση μας στα καυτά προβλήματα των μισθωτών της πόλης μας». Η παρουσίαση της μελέτης στάθηκε αφορμή, εν μέσω δεινής οικονομικής κρίσης, για την... επανασύνδεση των συνδικαλιστικών παρατάξεων αφού βρέθηκαν όλες στο ίδιο τραπέζι. Ετσι, μετά την πρόεδρο, η οποία πρόσκειται στην ΠΑΣΚΕ, μίλησαν:
- Ο εκπρόσωπος του ΠΑΜΕ, Χρ. Κατσιώτης, ο οποίος τόνισε ότι «οι εργαζόμενοι διαπιστώνουν πως τα συνδικάτα δεν είναι και τόσο αποτελεσματικά».
- Ο Κ. Ησυχος (Αυτόνομη Παρέμβαση) είπε ότι «βρισκόμαστε σε ένα σταυροδρόμι» ενώ αναφέρθηκε στη μείωση της συνδικαλιστικής συχνότητας και
- Ο Β. Τσιτούρας (ΔΑΚΕ) ζήτησε να βρεθεί λύση στα συγκεκριμένα προβλήματα. *
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 19/11/2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου