Δημοσιεύτηκε στα www.anarkismo.net και www.ainfos.ca Ελληνική μετάφραση «ούτε θεός-ούτε αφέντης», 24 Μάη 2008.
by Zabalaza Anarchist Communist Front - ZACF - Anarkismo Sunday, May 25 2008, 12:16pmzacf@zabalaza.net address: Διεύθυνση: Postnet Suite 47, Private Bag X1, Fordsburg,
2033, South Africasouthern africa / migration / racism / press release
V Ανακοίνωση του ZACF
Το Zabalaza Anarchist Communist Front υποστηρίζει και απαντά στην ανακοίνωση του Abahlali baseMjondolo * για τις ξενόφοβες επιθέσεις στο Γιοχάνεσμπουργκ.
Καθώς τα ΜΜΕ, οι πολιτικοί και οι «εμπειρογνώμονες» βασανίζουν το μυαλό τους για την αναζήτηση της αιτίας της «εγκληματικότητας» και «της ξενοφοβίας», από την οποία έχουν ήδη σκοτωθεί 42 άνθρωποι σε 10 ημέρες και 15.000 αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, οι οργανώσεις της εργατικής τάξης έχουν έρθει πιο κοντά στην αλήθεια από ό,τι αυτοί οι… σοφοί.
Το Abahlali baseMjondolo μας λέει ότι «ο θυμός των φτωχών μπορεί να ακολουθήσει πολλές κατευθύνσεις». Μας λένε ότι η μανία αναμιγνύεται με «τους αρουραίους και τις πυρκαγιές και την έλλειψη τουαλετών», με την ανεργία, την έλλειψη στέγης και το mandrax. Μας λένε πώς οι άνθρωποι έχουν «καταστραφεί» σε έναν κόσμο όπου οι λίγοι είναι πλούσιοι και οι πολλοί είναι φτωχοί. Ο δαίμονας που έχει εξαπολυθεί στο Gauteng και που ήδη εξαπλώνεται στο Mpumalanga και άλλες επαρχίες, είναι ο δαίμονας της φτώχειας. Είναι το παιδί του δαίμονα του καπιταλισμού, του δαίμονα της εκμετάλλευσης.
Αλλά ένας άλλος δαίμονας έχει, επίσης, εξαπολυθεί. Κι αυτός είναι ο δαίμονας του ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ.
Το Abahlali επισημαίνει ότι όλοι οι φτωχοί, όλοι οι εργαζόμενοι, αντιμετωπίζουν «το ίδιο είδος καταπίεσης». Καλούν όλους τους φτωχούς και τους εργαζόμενους να ενωθούν στον αγώνα ενάντια στην καταπίεση αυτή. Το Zabalaza Anarchist Communist Front (Αναρχικό Κομμουνιστικό Μέτωπο Zabalaza) ανταποκρίνεται σ’ αυτό το κάλεσμα. Αλλά ενάντια στην ενότητα αυτή της εργατικής τάξης εμφανίζεται μια άλλη ενότητα, μια ψεύτικη ενότητα, η ενότητα του εθνικισμού. Αυτή είναι μια ψεύτικη ενότητα μεταξύ των πλουσίων και των φτωχών, μεταξύ του καταπιεστή και καταπιεσμένου. Είναι μια ψεύτικη ενότητα που διαιρεί εκείνους που πρέπει να ενωθούν. Προσπαθεί να πείσει ότι επειδή ο αφέντης και ο σκλάβος γεννήθηκαν στην ίδια χώρα, έχουν κάτι από κοινού, κάτι από το οποίο οι σκλάβοι των άλλων χωρών πρέπει να αποκλειστούν.
Το ZACF δεν αρνείται ή δεν απορρίπτει τους δεσμούς γλώσσας, πολιτισμού και παράδοσης. Αλλά στον μέγιστο των αγώνων, τον αγώνα κατά της ένδειας, της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης, πιστοποιούμε ότι η ταξική ενότητα, η ενότητα όλων των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων πρέπει να προηγηθεί.
Όταν η Winnie Madikizela-Mandela δηλώνει ότι εκείνοι που επιτίθενται στους αλλοδαπούς δεν είναι πραγματικοί «Νοτιοαφρικανοί», τότε επισείει το δαίμονα του εθνικισμού. Λέει ότι το να είσαι Νοτιοαφρικανικός είναι καλό και το να μην είσαι Νοτιοαφρικανικός είναι κακό. Παρουσιάζεται ως ηγέτιδα που μπορεί να αποφασίσει ποιοι είναι οι πραγματικοί Νοτιοαφρικανοί. Και όπως τόσοι πολλοί πολιτικοί, θα έλεγε σίγουρα ότι πρέπει να είμαστε «υπερήφανοι Νοτιοαφρικανοί» - λες και το πού γεννιέσαι είναι το σημαντικότερο πράγμα για το να είναι υπερήφανος.
Αυτές είναι οι διαιρέσεις που μας κρατούν στη σκλαβιά, που μας αποτρέπουν από το να ενωθούμε ενάντια στους αληθινούς μας εχθρούς. Οι αληθινοί μας εχθροί - οι πραγματικοί εγκληματίες - είναι οι καπιταλιστές και το κράτος, οι ληστές που μας εκμεταλλεύονται και οι πολιτικοί που μας κάθονται στο σβέρκο. Και πάντα αυτοί οι ίδιοι συνεργάζονται ενάντιά μας, επιδιώκοντας να αποτρέψουν την ενότητά μας ενάντιά τους. Γεμίζουν έτσι τα κεφάλια μας με τα ψέματά τους, ότι μερικοί από μας σκέφτονται ότι ακόμα και η παράφρων άνοδος των τιμών των τροφίμων είναι κατά κάποιο τρόπο έργο των αλλοδαπών - όταν είναι ξεκάθαρα έργο της μικρής κάστας των καπιταλιστών όλων των χωρών που ελέγχουν την παγκόσμια αγορά και διάθεση τροφίμων.
Η φτώχεια και η καταπίεση δεν μπορούν ποτέ να εκλείψουν διαμέσου του καπιταλισμού ή του κράτους.
Το ZACF συμφωνεί με το μεγαλύτερο μέρος της ανάλυσης του Abahlali και υποστηρίζει τον κύριο όγκο των αιτημάτων του. Αλλά έχουμε μια διαφορά. Δεν μπορούμε να ακολουθήσουμε το κάλεσμά του για «μια αστυνομική δύναμη που να εξυπηρετεί τους ανθρώπους». Καμία αστυνομική δύναμη δεν μπορεί να είναι τίποτε άλλο εκτός από μέσο καταστολής, μια δύναμη διατήρησης του κράτους στην κορυφή και των μαζών στο κατώτατο σημείο, μια δύναμη υπεράσπισης των πλουσίων ενάντια στους φτωχούς. Η αστυνομία έχει επανειλημμένως δείξει αυτό το πρόσωπο ενάντια στα κινήματα των φτωχών, συλλαμβάνοντας, βασανίζοντας και δολοφονώντας μας, για να μην αναφέρουμε και τις επιθέσεις της στους μετανάστες. Όταν οι πολιτικοί καταδικάζουν τους φτωχούς Νοτιοαφρικανούς ότι επιτίθενται στους αλλοδαπούς, το κάνουν επειδή επιθυμούν να συντηρήσουν το μονοπώλιο βίας μόνο για τους εαυτούς τους και τις δυνάμεις τους.
Μπορούμε να παλέψουμε για να σταματήσουμε τη χειρότερη αστυνομική καταστολή. Παραδεχόμαστε ότι οποιοσδήποτε από μας, από φόβο για τη ζωή μας, ίσως επιδιώξει τη βοήθεια της αστυνομίας όταν δεν υπάρχει καμία άλλη εναλλακτική λύση. Δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε κανέναν για το ότι ζητά καταφύγιο στην αστυνομία, ή καλώντας την για να αποτραπούν επικείμενες επιθέσεις. Αλλά ελπίζουμε σε κάτι καλύτερο. Εάν δεν υπάρχει καμία εναλλακτική λύση, ας προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε μια τέτοια.
Ας οικοδομήσουμε τα κινήματά μας σε σημείο που οι μετανάστες - ή οι γυναίκες που αντιμετωπίζουν βιασμό, ή οι ομοφυλόφιλοι και οι λεσβίες που αντιμετωπίζουν τη σοβινιστική βία - να μην χρειάζεται να επιδιώξουν την αμφίβολη βοήθεια της αστυνομίας. Ας οικοδομήσουμε ισχυρές, οργανωμένες κοινότητες της εργατικής τάξης που να μπορούν να υπερασπιστούν και τους συντρόφους τους ενάντια στην καταστολή και το σοβινισμό. Ας οικοδομήσουμε τα κινήματά μας στο σημείο που να μπορούν να παλέψουν την καταπίεση σε κάθε της μορφή. Οι λιμενεργάτες του Ντέρμπαν απέτρεψαν πρόσφατα ένα φορτίο όπλων να αποσταλεί μέσω Νότιας Αφρικής στο καθεστώς Mugabe – αν και τα όπλα αυτά έφθασαν στο χασάπη της Χαράρε μέσω άλλης διαδρομής. Με ένα ισχυρότερο κίνημα, ένα διεθνές κίνημα της εργατικής τάξης, θα μπορούσαμε να σταματήσουμε όλες τις μελλοντικές αποστολές του είδους. Θα μπορούσαμε να τερματίσουμε τις φιλονικίες για τα υποτιθέμενα ιδανικά των τύραννων και να ανατρέξουμε την τυραννία.
Θα μπορούσαμε να πάψουμε να τσακωνόμαστε ποιος πρέπει να πάρει ένα σπίτι και να απαιτήσουμε σπίτια για όλους. Θα μπορούσαμε να πάψουμε να κατηγορούμε τους αδελφούς και αδελφές μας ότι «παίρνουν τις δουλειές» και να απαιτήσουμε εργασία για όλους. Θα μπορούσαμε να ζητάμε αποδιοπομπαίους τράγους για τις ανεβασμένες στα ύψη τιμές των τροφίμων και να αναγκάσουμε ένα άμεσο σταμάτημα στην άνοδο των τιμών ως ένα βήμα για την πρόσβαση όλων στα τρόφιμα. Θα μπορούσαμε να κερδίσουμε δελτία ταυτότητας για όλους - ή ακόμα καλύτερα, έναν κόσμο στον οποίο κανένας δεν θα χρειάζεται δελτία ταυτότητας. Θα μπορούσαμε να συντρίψουμε το στρατόπεδο συγκέντρωσης Lindela. Και οικοδομώντας ένα παγκόσμιο κίνημα πέρα από τα όποια σύνορα, θα μπορούσαμε να διακηρύξουμε σε ολόκληρο τον κόσμο:
ΟΥΤΕ ΣΥΝΟΡΑ! ΟΥΤΕ ΕΘΝΟΣ! ΟΥΤΕ ΑΠΕΛΑΣΕΙΣ!
Παρασκευή, 23 Μαΐου 2008
* Το Abahlali baseMjondolo είναι ριζοσπαστική ένωση-κίνημα ενοικιαστών με περισσότερες από 30 τοπικές ομάδες συνδεδεμένες σε αυτό στο Ντέρμπαν και άλλες κοντινές σε αυτό πόλεις και κωμοπόλεις.
http://www.zabalaza.net/
add your comments
by Zabalaza Anarchist Communist Front - ZACF - Anarkismo Sunday, May 25 2008, 12:16pmzacf@zabalaza.net address: Διεύθυνση: Postnet Suite 47, Private Bag X1, Fordsburg,
2033, South Africasouthern africa / migration / racism / press release
V Ανακοίνωση του ZACF
Το Zabalaza Anarchist Communist Front υποστηρίζει και απαντά στην ανακοίνωση του Abahlali baseMjondolo * για τις ξενόφοβες επιθέσεις στο Γιοχάνεσμπουργκ.
Καθώς τα ΜΜΕ, οι πολιτικοί και οι «εμπειρογνώμονες» βασανίζουν το μυαλό τους για την αναζήτηση της αιτίας της «εγκληματικότητας» και «της ξενοφοβίας», από την οποία έχουν ήδη σκοτωθεί 42 άνθρωποι σε 10 ημέρες και 15.000 αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, οι οργανώσεις της εργατικής τάξης έχουν έρθει πιο κοντά στην αλήθεια από ό,τι αυτοί οι… σοφοί.
Το Abahlali baseMjondolo μας λέει ότι «ο θυμός των φτωχών μπορεί να ακολουθήσει πολλές κατευθύνσεις». Μας λένε ότι η μανία αναμιγνύεται με «τους αρουραίους και τις πυρκαγιές και την έλλειψη τουαλετών», με την ανεργία, την έλλειψη στέγης και το mandrax. Μας λένε πώς οι άνθρωποι έχουν «καταστραφεί» σε έναν κόσμο όπου οι λίγοι είναι πλούσιοι και οι πολλοί είναι φτωχοί. Ο δαίμονας που έχει εξαπολυθεί στο Gauteng και που ήδη εξαπλώνεται στο Mpumalanga και άλλες επαρχίες, είναι ο δαίμονας της φτώχειας. Είναι το παιδί του δαίμονα του καπιταλισμού, του δαίμονα της εκμετάλλευσης.
Αλλά ένας άλλος δαίμονας έχει, επίσης, εξαπολυθεί. Κι αυτός είναι ο δαίμονας του ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ.
Το Abahlali επισημαίνει ότι όλοι οι φτωχοί, όλοι οι εργαζόμενοι, αντιμετωπίζουν «το ίδιο είδος καταπίεσης». Καλούν όλους τους φτωχούς και τους εργαζόμενους να ενωθούν στον αγώνα ενάντια στην καταπίεση αυτή. Το Zabalaza Anarchist Communist Front (Αναρχικό Κομμουνιστικό Μέτωπο Zabalaza) ανταποκρίνεται σ’ αυτό το κάλεσμα. Αλλά ενάντια στην ενότητα αυτή της εργατικής τάξης εμφανίζεται μια άλλη ενότητα, μια ψεύτικη ενότητα, η ενότητα του εθνικισμού. Αυτή είναι μια ψεύτικη ενότητα μεταξύ των πλουσίων και των φτωχών, μεταξύ του καταπιεστή και καταπιεσμένου. Είναι μια ψεύτικη ενότητα που διαιρεί εκείνους που πρέπει να ενωθούν. Προσπαθεί να πείσει ότι επειδή ο αφέντης και ο σκλάβος γεννήθηκαν στην ίδια χώρα, έχουν κάτι από κοινού, κάτι από το οποίο οι σκλάβοι των άλλων χωρών πρέπει να αποκλειστούν.
Το ZACF δεν αρνείται ή δεν απορρίπτει τους δεσμούς γλώσσας, πολιτισμού και παράδοσης. Αλλά στον μέγιστο των αγώνων, τον αγώνα κατά της ένδειας, της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης, πιστοποιούμε ότι η ταξική ενότητα, η ενότητα όλων των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων πρέπει να προηγηθεί.
Όταν η Winnie Madikizela-Mandela δηλώνει ότι εκείνοι που επιτίθενται στους αλλοδαπούς δεν είναι πραγματικοί «Νοτιοαφρικανοί», τότε επισείει το δαίμονα του εθνικισμού. Λέει ότι το να είσαι Νοτιοαφρικανικός είναι καλό και το να μην είσαι Νοτιοαφρικανικός είναι κακό. Παρουσιάζεται ως ηγέτιδα που μπορεί να αποφασίσει ποιοι είναι οι πραγματικοί Νοτιοαφρικανοί. Και όπως τόσοι πολλοί πολιτικοί, θα έλεγε σίγουρα ότι πρέπει να είμαστε «υπερήφανοι Νοτιοαφρικανοί» - λες και το πού γεννιέσαι είναι το σημαντικότερο πράγμα για το να είναι υπερήφανος.
Αυτές είναι οι διαιρέσεις που μας κρατούν στη σκλαβιά, που μας αποτρέπουν από το να ενωθούμε ενάντια στους αληθινούς μας εχθρούς. Οι αληθινοί μας εχθροί - οι πραγματικοί εγκληματίες - είναι οι καπιταλιστές και το κράτος, οι ληστές που μας εκμεταλλεύονται και οι πολιτικοί που μας κάθονται στο σβέρκο. Και πάντα αυτοί οι ίδιοι συνεργάζονται ενάντιά μας, επιδιώκοντας να αποτρέψουν την ενότητά μας ενάντιά τους. Γεμίζουν έτσι τα κεφάλια μας με τα ψέματά τους, ότι μερικοί από μας σκέφτονται ότι ακόμα και η παράφρων άνοδος των τιμών των τροφίμων είναι κατά κάποιο τρόπο έργο των αλλοδαπών - όταν είναι ξεκάθαρα έργο της μικρής κάστας των καπιταλιστών όλων των χωρών που ελέγχουν την παγκόσμια αγορά και διάθεση τροφίμων.
Η φτώχεια και η καταπίεση δεν μπορούν ποτέ να εκλείψουν διαμέσου του καπιταλισμού ή του κράτους.
Το ZACF συμφωνεί με το μεγαλύτερο μέρος της ανάλυσης του Abahlali και υποστηρίζει τον κύριο όγκο των αιτημάτων του. Αλλά έχουμε μια διαφορά. Δεν μπορούμε να ακολουθήσουμε το κάλεσμά του για «μια αστυνομική δύναμη που να εξυπηρετεί τους ανθρώπους». Καμία αστυνομική δύναμη δεν μπορεί να είναι τίποτε άλλο εκτός από μέσο καταστολής, μια δύναμη διατήρησης του κράτους στην κορυφή και των μαζών στο κατώτατο σημείο, μια δύναμη υπεράσπισης των πλουσίων ενάντια στους φτωχούς. Η αστυνομία έχει επανειλημμένως δείξει αυτό το πρόσωπο ενάντια στα κινήματα των φτωχών, συλλαμβάνοντας, βασανίζοντας και δολοφονώντας μας, για να μην αναφέρουμε και τις επιθέσεις της στους μετανάστες. Όταν οι πολιτικοί καταδικάζουν τους φτωχούς Νοτιοαφρικανούς ότι επιτίθενται στους αλλοδαπούς, το κάνουν επειδή επιθυμούν να συντηρήσουν το μονοπώλιο βίας μόνο για τους εαυτούς τους και τις δυνάμεις τους.
Μπορούμε να παλέψουμε για να σταματήσουμε τη χειρότερη αστυνομική καταστολή. Παραδεχόμαστε ότι οποιοσδήποτε από μας, από φόβο για τη ζωή μας, ίσως επιδιώξει τη βοήθεια της αστυνομίας όταν δεν υπάρχει καμία άλλη εναλλακτική λύση. Δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε κανέναν για το ότι ζητά καταφύγιο στην αστυνομία, ή καλώντας την για να αποτραπούν επικείμενες επιθέσεις. Αλλά ελπίζουμε σε κάτι καλύτερο. Εάν δεν υπάρχει καμία εναλλακτική λύση, ας προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε μια τέτοια.
Ας οικοδομήσουμε τα κινήματά μας σε σημείο που οι μετανάστες - ή οι γυναίκες που αντιμετωπίζουν βιασμό, ή οι ομοφυλόφιλοι και οι λεσβίες που αντιμετωπίζουν τη σοβινιστική βία - να μην χρειάζεται να επιδιώξουν την αμφίβολη βοήθεια της αστυνομίας. Ας οικοδομήσουμε ισχυρές, οργανωμένες κοινότητες της εργατικής τάξης που να μπορούν να υπερασπιστούν και τους συντρόφους τους ενάντια στην καταστολή και το σοβινισμό. Ας οικοδομήσουμε τα κινήματά μας στο σημείο που να μπορούν να παλέψουν την καταπίεση σε κάθε της μορφή. Οι λιμενεργάτες του Ντέρμπαν απέτρεψαν πρόσφατα ένα φορτίο όπλων να αποσταλεί μέσω Νότιας Αφρικής στο καθεστώς Mugabe – αν και τα όπλα αυτά έφθασαν στο χασάπη της Χαράρε μέσω άλλης διαδρομής. Με ένα ισχυρότερο κίνημα, ένα διεθνές κίνημα της εργατικής τάξης, θα μπορούσαμε να σταματήσουμε όλες τις μελλοντικές αποστολές του είδους. Θα μπορούσαμε να τερματίσουμε τις φιλονικίες για τα υποτιθέμενα ιδανικά των τύραννων και να ανατρέξουμε την τυραννία.
Θα μπορούσαμε να πάψουμε να τσακωνόμαστε ποιος πρέπει να πάρει ένα σπίτι και να απαιτήσουμε σπίτια για όλους. Θα μπορούσαμε να πάψουμε να κατηγορούμε τους αδελφούς και αδελφές μας ότι «παίρνουν τις δουλειές» και να απαιτήσουμε εργασία για όλους. Θα μπορούσαμε να ζητάμε αποδιοπομπαίους τράγους για τις ανεβασμένες στα ύψη τιμές των τροφίμων και να αναγκάσουμε ένα άμεσο σταμάτημα στην άνοδο των τιμών ως ένα βήμα για την πρόσβαση όλων στα τρόφιμα. Θα μπορούσαμε να κερδίσουμε δελτία ταυτότητας για όλους - ή ακόμα καλύτερα, έναν κόσμο στον οποίο κανένας δεν θα χρειάζεται δελτία ταυτότητας. Θα μπορούσαμε να συντρίψουμε το στρατόπεδο συγκέντρωσης Lindela. Και οικοδομώντας ένα παγκόσμιο κίνημα πέρα από τα όποια σύνορα, θα μπορούσαμε να διακηρύξουμε σε ολόκληρο τον κόσμο:
ΟΥΤΕ ΣΥΝΟΡΑ! ΟΥΤΕ ΕΘΝΟΣ! ΟΥΤΕ ΑΠΕΛΑΣΕΙΣ!
Παρασκευή, 23 Μαΐου 2008
* Το Abahlali baseMjondolo είναι ριζοσπαστική ένωση-κίνημα ενοικιαστών με περισσότερες από 30 τοπικές ομάδες συνδεδεμένες σε αυτό στο Ντέρμπαν και άλλες κοντινές σε αυτό πόλεις και κωμοπόλεις.
http://www.zabalaza.net/
add your comments
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου