Εργάτες, Εργάτριες, Νέοι και Νέες
Η 1η Μάη του 1866 έγινε το σύμβολο μιας νέας εποχής στη ζωή και τον αγώνα των εργατών ενάντια στην αστική τάξη, για το δικαίωμα στη δουλειά, την κατάργηση της εκμετάλλευσης, των ιμπεριαλιστικών πολέμων, την κοινωνική απελευθέρωση.
142 χρόνια μετά, σε μια εποχή πρωτόγνωρων δυνατοτήτων για τη ζωή των εργαζομένων από την εκρηκτική ανάπτυξη της επιστήμης, της τεχνολογίας και της παραγωγής υλικού και πνευματικού πλούτου, οι αστικές κυβερνήσεις σε ολόκληρο τον κόσμο, «δεξιές», κεντροδεξιές ή «κεντροαριστερές»» ακολουθούν την ίδια αντιδραστική νεοφιλελεύθερη πολιτική της άγριας λιτότητας και εκμετάλλευσης, της απελευθέρωσης των αγορών, της ιδιωτικοποίησης των πάντων, ενός νέου αναπτυσσόμενου αυταρχισμού, των πολέμων και των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, της λεηλασίας της φύσης και του περιβάλλοντος, την πνευματικής λοβοτομής και της πολιτισμικής υποβάθμισης.
Με μια ακραία επιθετική στρατηγική απέναντι στο εργατικό κίνημα επιχειρούν να συντρίψουν τα συλλογικά, κοινωνικά δικαιώματα των εργατών-παραγωγών πλούτου, στο όνομα του ατομικού δικαιώματος για «ελεύθερη» πώληση της εργατικής δύναμης. Να επιβάλουν τον βαθύτερο κατακερματισμό, την εξατομίκευση της εργατικής τάξης. Να διαμορφώσουν συμμαχίες νέου τύπου με ξεχωριστά τμήματά της, προσφέροντας κάποια μίζερα δώρα και πλαστές δυνατότητες.
Η πολιτική αυτή οδηγεί στην φτώχεια, τη πείνα, την εξαθλίωση, την ανεργία, την εργασιακή αβεβαιότητα, την οικολογική δηλητηρίαση της φύσης, την αλλοτρίωση των ανθρώπων, τη μίζερη ζωή. Οδηγεί σε δραματικά αδιέξοδα και αντιθέσεις, μπροστά στις οποίες το κεφάλαιο επιλέγει ένα νέο γύρο ακόμα πιο αντιδραστικών μέτρων, εκμετάλλευσης, κοινοβουλευτικού αυταρχισμού, καταστροφής της φύσης και πολέμων, που μπορεί να καταλήγει σε ένα κοινωνικό, οικονομικό και οικολογικό ολοκαύτωμα.
Αυτή την πολιτική υπηρετούν η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ με τον τρόπο τους το καθένα και με πολιτικό λαγό το ακροδεξιό, εθνικιστικό και ρατσιστικό ΛΑΟΣ.
Ωστόσο το εργατικό κίνημα στη χώρα μας και γενικότερα δηλώνει δυναμικά παρόν και βάζει τη δική του σφραγίδα του στις πολιτικές εξελίξεις, οδηγεί στην πολιτική απονομιμοποίηση της αντεργατικής εκστρατείας των «επάνω» και την εμφάνιση δυνατοτήτων στην πολιτική ώστε το «δεν πάει άλλο με την πολιτική των κυβερνώντων, του κεφαλαίου, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Αμερικάνων» να μπορεί «να πάει αλλιώς».
Το Νέο Αριστερό Ρεύμα και η νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση σε αυτήν ακριβώς την περίοδο της αναγεννώμενης ελπίδας, καλεί σε συστράτευση-συμπόρευση όλες τις πρωτοπόρες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις του αντικαπιταλιστικού-ανατρεπτικού αγώνα να γίνουμε συνδημιουργοί:
* Μιας τολμηρής και σε βάθος αναγέννησης-ανασυγκρότησης του εργατικού και ευρύτερα του λαϊκού κινήματος. Μόνο ένα τέτοιο εργατικό κίνημα, που θα διαχωρίζεται απο τον αστικό και γραφειοκρατικό συνδικαλισμό τύπου ΓΣΕΕ και θα υπερβαίνει τη στρατηγική ανεπάρκεια και τη ρεφορμιστική λογική του ΠΑΜΕ, μπορεί να αναμετρηθεί αποτελεσματικά και νικηφόρα με την αστική επίθεση.
* Ενός νέου ταξικού εργατικού κινήματος, που θα ενώνει ειδικευμένους και ανειδίκευτους, Έλληνες και ξένους, σταθερά και ελαστικά εργαζόμενους και άνεργους. Και θα είναι ικανό να συντονίζεται με άμεσο και δημοκρατικό τρόπο πάνω σε στόχους από τη σκοπιά των σύγχρονων δικαιωμάτων και αναγκών των εργαζόμενων και της νεολαίας.
* Ενός κοινωνικού και πολιτικού κινήματος Εργατικής-Λαϊκής Αντιπολίτευσης,
αντίστασης και ανατροπής της πολιτικής κυβέρνησης-ΕΕ-κεφαλαίου, που θα μπορεί να αποκρούει μέτρα, να σπάει καίριους κρίκους της αστικής επίθεσης, να πετύχει υλικές κατακτήσεις υπέρ των εργαζομένων και να διαμορφώσει συνθήκες για μια συνολική αντεπίθεση του εργατικού κινήματος για την ανατροπή της αστικής πολιτικής και κυριαρχίας.
* Στην οικοδόμηση ενός μαχόμενου πολιτικού ρεύματος της ριζοσπαστικής κοινωνικής δράσης, της αντικαπιταλιστικής πάλης. Της ΑΛΛΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, της κομμουνιστικής απελευθερωτικής προοπτικής στη νέα εποχή που ζούμε. Που θα υπερασπίζεται τις κατακτήσεις του Οκτώβρη και των άλλων μεγάλων επαναστάσεων, όλες της σύγχρονες κατακτήσεις της εργατικής τάξης, αλλά και θα αναζητά τολμηρά τις αιτίες για τις καταρρεύσεις των τελικά εκφυλισμένων-αντεργατικών καθεστώτων του «υπαρκτού σοσιαλισμού».
Εργάτες - Εργάτριες, Νέοι και Νέες
Η 1η Μάη είναι ημέρα συλλογικού πολιτικού απολογισμού της δράσης του εργατικού κινήματος και χάραξης στόχων.
Απολογισμό της πορείας και χάραξη των δρόμων και των στόχων που θα οδηγήσουν σε νίκες του εργατικού κινήματος δεν μπορεί να πραγματοποιήσει η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ και οι εκπρόσωποι του αστικής πολιτικής μέσα στο εργατικό κίνημα. Την ανάγκη αυτή δεν μπορεί να εκφράσει ούτε η πολιτική συγκυβέρνησης της Αυτόνομης Παρέμβασης με την ΠΑΣΚΕ ούτε η αναποτελεσματική αντίληψη και πρακτική του ΠΑΜΕ.
Το ΝΑΡ και η ν.Κ.Α. θα στηρίξουν όλες τις πολύμορφες εκδηλώσεις και πορείες που, με ανεξάρτητο τρόπο, σε μορφή και περιεχόμενο, από την αστική πολιτική και τον υποταγμένο συνδικαλισμό και με όρους κινήματος (συσπείρωση σωματείων, εργατικών νεολαιίστικων συλλογικοτήτων και αγωνιστών) θα τιμήσουν τους αγωνιστές που θυσιάστηκαν για τα ιδανικά του εργατικού κινήματος και θα εκφράσουν τη διάθεση για την ταξική ανασυγκρότησή του.
Στην κατεύθυνση αυτή, καλούν όλο το μαχόμενο αντικαπιταλιστικό δυναμικό, τις κινήσεις, τα σχήματα και τις μετωπικές πρωτοβουλίες καθώς και τις οργανώσεις της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς να δράσουν από κοινού για μαζικές, ανεξάρτητες, πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις και εκδηλώσεις επιθεώρησης των δυνάμεων μιας νέας αγωνιστικής ταξικής ενότητας για την ανατροπή της αντεργατικής επίθεσης κυβέρνησης- κεφαλαίου- ΕΕ και ανίχνευσης των δρόμων της σύγχρονης αναγέννησης του εργατικού κινήματος.
Αθήνα, Μάης 2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου