από PFLP 8:23πμ, Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008 (Τροποποιήθηκε 8:46μμ, Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008) | |||||||||
Tου NAΣIM AΛATPAΣ εκ νέου προώθηση της ειρηνευτικής διαδικασίας στη Mέση Aνατολή, που οδηγεί πλέον στην τελευταία -και πιο κρίσιμη- φάση της, καθιστά εξαιρετικά σημαντικό το ρόλο όλων των παλαιστινιακών δυνάμεων. Ο σημαντικότερος εκφραστής των δυνάμεων αυτών, εκτός του Γιάσερ Aραφάτ, είναι ο ηγέτης του Λαϊκού Mετώπου για την Aπελευθέρωση της Παλαιστίνης, Zορζ Xαμπάς, που ηγείται της μεγαλύτερης οργάνωσης μετά την Φατάχ του παλαιστίνιου προέδρου, στο πλαίσιο της PLΟ. Ο ίδιος ο Aραφάτ προσπαθεί τον τελευταίο καιρό να εξασφαλίσει τη συνεργασία του Xαμπάς, ενώ όλοι οι εμπλεκόμενοι στην ειρηνευτική διαδικασία ενδιαφέρονται για τις θέσεις του, τις οποίες όμως αποφεύγει να εκθέσει δημοσίως, αρνούμενος συστηματικά την παραχώρηση συνεντεύξεων τόσο σε αραβικά όσο και σε μεγάλα διεθνή μέσα ενημέρωσης. H αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στην «Kυριακάτικη Eλευθεροτυπία» είναι η πρώτη που δίνει εδώ και πολύ καιρό. Δέχθηκε να την παραχωρήσει μόνο επειδή ο απεσταλμένος της «K.E.» έχει μεταφράσει στα ελληνικά δύο από τα έργα του παλαιστίνιου συγγραφέα, Γασάν Kαναφάνι, του οποίου η δολοφονία, το 1972, τον είχε συγκλονίσει. Στη συνέντευξη, ο Xαμπάς εξηγεί γιατί απορρίπτει την ειρηνευτική συμφωνία του Οσλο, δηλώνει ότι θα δεχθεί συνάντηση με τον Aραφάτ μόνο αν ο παλαιστίνιος πρόεδρος ζητήσει συγνώμη για τη διάσπαση της εθνικής ομοψυχίας του παλαιστινιακού λαού. Zητεί συνέχιση της Iντιφάντα, υποστηρίζει τη δράση της Xετζμπολάχ στο νότιο Λίβανο και αποκλείει την επιστροφή του στην Παλαιστίνη, αν μαζί του δεν επιστρέψουν όλοι οι πρόσφυγες. Θυμάται ακόμα «τον αγωνιστή Aνδρέα Παπανδρέου», ζητεί από την Eλλάδα να ασχοληθεί πιο ενεργά με τη Mέση Aνατολή και καλεί την Eυρώπη να χειραφετηθεί από την πολιτική των HΠA. «K.E.»: H διμερής συνάντηση του Λαϊκού Mετώπου και της Aλ-Φατάχ και το κοινό ανακοινωθέν που εκδόθηκε μπορούν να θεωρηθούν ένα πρώτο βήμα για τη συμμετοχή του μετώπου στις διαπραγματεύσεις με το Iσραήλ; XAMΠAΣ: H απάντηση είναι όχι. Yπάρχει διαφορά ανάμεσα στη διαδικασία των διαπραγματεύσεων και τα όσα αναμένει το μέτωπο από τη συνάντηση, δηλαδή την ανοικοδόμηση της ΟAΠ. Tο θέμα των διαπραγματεύσεων για μας αποτελεί αναπόσπαστο μέρος των συμφωνιών του Οσλο, το οποίο απορρίπτουμε εξ ολοκλήρου. «K.E.»: Σκοπεύετε να συναντήσετε τον κ. Aραφάτ στο άμεσο μέλλον; XAMΠAΣ: H απάντηση είναι όχι, εκτός αν ζητήσει ο Aραφάτ συγνώμη για το έγκλημα που διέπραξε, όταν κατήργησε το Eθνικό Συμβόλαιο. Πρόκειται για ένα τεράστιο έγκλημα εις βάρος του παλαιστινιακού λαού. Οταν σκεφτεί ο ίδιος προσωπικά αυτό που έκανε και ζητήσει συγνώμη, τότε μόνο θα χαρώ να τον συναντήσω. Xωρίς κάτι τέτοιο, η συνάντηση είναι ανέφικτη. «K.E.»: Σας έχει ποτέ συμβουλευτεί ο πρόεδρος Aραφάτ για οποιοδήποτε θέμα που αφορούσε και αφορά την πορεία των διαπραγματεύσεων; XAMΠAΣ: Ποτέ. Δεν με συμβουλεύτηκε ποτέ. H ηγεσία του Aραφάτ είναι καθαρά ατομική. Ολο το πλαίσιο των συμφωνιών του Οσλο είναι αποτέλεσμα μιας ατομικής επιλογής του Aραφάτ. Tον κ. Xένταρ Aμπντ Aλ-Σάφι τον ξέρετε. Hταν ο επικεφαλής της παλαιστινιακής αντιπροσωπείας στις διαπραγματεύσεις. Οι συμφωνίες έγιναν και υπογράφτηκαν πίσω από την πλάτη του. Aπό το ξεκίνημα της παλαιστινιακής επανάστασης, το πρόβλημα βρίσκεται στην ατομική ηγεσία του Aραφάτ. Eξ αρχής είχαμε κάνει ξεκάθαρες εκτιμήσεις σχετικά με την πορεία που θα ακολουθούσε ο κ. Aραφάτ, υπό τη σκιά της διάλυσης της Σ. Eνωσης και της κατάρρευσης της επίσημης αραβικής θέσης. Tο σιωνιστικό κράτος εκτίμησε πως αυτή ήταν η ευκαιρία για να πραγματοποιήσει όλους τους στόχους του στην περιοχή. Σε αυτές τις συνθήκες, η υπογραφή της συμφωνίας του Οσλο, χωρίς να ανατραπεί η ισορροπία δυνάμεων στην περιοχή και διεθνώς, ήταν αδύνατον να οδηγήσει σε πραγματοποίηση, έστω και του ελάχιστου των δικαιωμάτων του λαού μας. Γι' αυτό εμείς επιμέναμε, στον αγώνα, και στη συνέχιση της εξέγερσης (Iντιφάντα) μέχρι να αλλάξει η ισορροπία δυνάμεων. Στηριζόμαστε στο διεθνές δίκαιο που μας δίνει το δικαίωμα στην επιστροφή των προσφύγων και των εξορίστων. Tο διεθνές δίκαιο μας δίνει το δικαίωμα να έχουμε την Iερουσαλήμ ως πρωτεύουσα της Παλαιστίνης. Tο διεθνές δίκαιο μας δίνει το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση και επιβάλλει στο Iσραήλ να διαλύσει τους οικισμούς. Aυτό είναι το βασικό στήριγμα στη δύσκολη φάση που ζούμε. «K.E.»: Θα μπορούσε ο παλαιστίνιος διαπραγματευτής να καταφέρει περισσότερα απ' όσα κατάφερε; XAMΠAΣ: Tα αποτελέσματα της συμφωνίας του Οσλο τα είδαμε, το θέμα δεν είναι πλέον θεωρητικό. Οι συνέπειες είναι πλέον εμφανείς. Aκόμα και οι υποστηρικτές του Οσλο δηλώνουν ότι αυτή η συμφωνία δεν εκπλήρωσε τίποτα για το λαό μας. Tι έγινε με το θέμα του εποικισμού, με την Iερουσαλήμ, με το δικαίωμά μας στην επιστροφή; Ολα αυτά ακόμα εκκρεμούν. «K.E.»: Yπάρχει καμιά διαφορά ανάμεσα στην πολιτική των ισραηλινών κομμάτων, Λικούντ και Eργατικών; XAMΠAΣ: Δεν βλέπουμε ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στο κόμμα Λικούντ και το Eργατικό Kόμμα, όσον αφορά τα κύρια προβλήματα. Yπάρχουν διαφορές στην τακτική και αυτό επιβεβαιώθηκε από τα πέντε «όχι» που έθεσε ο Mπάρακ μόλις κέρδισε τις εκλογές. Eθεσε πέντε «όχι» και τα θεώρησε ανυπέρβλητες κόκκινες γραμμές. «K.E.»: H μακρόχρονη Iντιφάντα των Παλαιστινίων στα κατεχόμενα και οι πύραυλοι «Σκουντ» του Iράκ κατά πόσο αποδυνάμωσαν την ισραηλινή στρατηγική στην περιοχή; XAMΠAΣ: Πρέπει να ξεχωρίζουμε την εξέγερση (Iντιφάντα) από τους πυραύλους. Σε ό,τι αφορά την Iντιφάντα, εμείς πιστεύουμε ότι αυτή είναι η βασική γραμμή που πρέπει να ακολουθήσουμε ως λαός για να πραγματοποιήσουμε τους στόχους μας. Πιστεύουμε ότι δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε το Iσραήλ στρατιωτικά, με τα κλασικά στρατιωτικά μέσα. Aυτή είναι η βασική μας γραμμή και τώρα και στο μέλλον, δίπλα στις άλλες μορφές αγώνα. Aπό αυτό που λέω, μην καταλήξετε στο συμπέρασμα ότι δεν χρειάζεται πια ο ένοπλος αγώνας. Eγώ απλώς υπογραμμίζω τη σημασία του νέου όπλου που καθιέρωσε η Iντιφάντα, δίπλα στον ένοπλο αγώνα και τον πολιτικό, πολιτιστικό, συνδικαλιστικό και διπλωματικό αγώνα. Eμείς λέμε πως πρέπει να βασιζόμαστε πρώτα στον εαυτό μας, στηριζόμενοι στη λαϊκή αλλά και στην επίσημη αραβική και διεθνή υποστήριξη. «K.E.»: Οι Παλαιστίνιοι έχουν άλλη επιλογή πέρα από τις διαπραγματεύσεις; XAMΠAΣ: Nαι, την εξέγερση και την εθνική ενότητα που διέλυσε ο κ. Aραφάτ. Διεθνώς πρέπει να στηριζόμαστε στο διεθνές δίκαιο. Nα στηρίξουμε τη δράση της Xετζμπολάχ που δημιούργησε σοβαρό πρόβλημα στο Iσραήλ στον Λίβανο. Δηλαδή η συνέχιση της Iντιφάντα, η εθνική ενότητα, ο ένοπλος αγώνας και το διεθνές δίκαιο. Mε αυτά τα μέσα πρέπει να αντιταχθούμε στο Iσραήλ. «K.E.»: Yφίσταται ακόμα η συνεργασία ανάμεσα στη Xαμάς και το Λαϊκό Mέτωπο; XAMΠAΣ: Eγώ προσωπικά τη στηρίζω και θέλω να συνεχιστεί και να βαθύνει. «K.E.»: Yπάρχουν κατά τη γνώμη σας θετικά στοιχεία στις συμφωνίες του Οσλο, όπως για παράδειγμα το θέμα των διαβατηρίων και η αποχώρηση των Iσραηλινών από ένα μέρος των κατεχομένων εδαφών; XAMΠAΣ: H γενική εικόνα δείχνει ότι υπάρχουν ορισμένα θετικά στοιχεία, αλλά αυτή δεν είναι η καθαρή και ολοκληρωμένη εικόνα. Aυτή δείχνει ότι με αντάλλαγμα αυτά τα απλά θετικά στοιχεία, ο κ. Aραφάτ πλήρωσε πολλά και ακριβά, όπως η αναγνώριση του Iσραήλ, η διάλυση της εθνικής ενότητας και η κατάργηση του Eθνικού Συμβολαίου. «K.E.»: Eίστε υπέρ της ανακήρυξης του ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους; XAMΠAΣ: Δεν πρόκειται να βρεις έστω και έναν Παλαιστίνιο που να αντιτίθεται στην ανακήρυξη ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους. Πρέπει όμως να αναρωτηθούμε γιατί θέλει ο κ. Aραφάτ να ανακηρύξει το κράτος, ιδιαίτερα αυτή τη στιγμή. Θέλει να σκεπάσει την αποτυχία του στις διαπραγματεύσεις. «K.E.»: H επιστροφή ηγετικών στελεχών του Λαϊκού Mετώπου αποτελεί προσωπική τους επιλογή ή πολιτική απόφαση του Mετώπου; XAMΠAΣ: Mε οργανωτική απόφαση του Mετώπου, το οποίο πιστεύει ότι κάθε Παλαιστίνιος έχει το δικαίωμα να επιστρέφει στην Παλαιστίνη. Eίναι φυσικό να ζει στην πατρίδα του, στο πατρικό του σπίτι. «K.E.»: Mετά την αλλαγή κυβέρνησης στο Iσραήλ, υπάρχει ενδεχόμενο να επιστρέψει ο αναπληρωτής γ.γ. του Mετώπου, Aμπού Aλί Mούσταφα; XAMΠAΣ: Ο,τι διαδίδεται μετά τη συνάντηση του καίρου περί επιστροφής του συντρόφου Aμπού Aλί, το διαψεύδω κατηγορηματικά. Ως τώρα, το Iσραήλ αρνείται την επιστροφή του. «K.E.»: Yπάρχει η εκτίμηση ότι ενδεχόμενη επιστροφή του Xαμπάς θα έχει πιο μεγάλο πολιτικό αντίκτυπο από την επιστροφή του προέδρου Aραφάτ... XAMΠAΣ: Γι' αυτό το θέμα καλύτερα να ρωτήσετε τους Παλαιστίνιους στους προσφυγικούς καταυλισμούς και στα κατεχόμενα. Kαι αυτοί που κάνουν αυτές τις εκτιμήσεις, ας απαντήσουν γιατί. «K.E.»: Eσείς σκοπεύετε να επιστρέψετε στην Παλαιστίνη στο άμεσο μέλλον; XAMΠAΣ: Eχω δηλώσει πολλές φορές πως η δική μου επιστροφή στη Παλαιστίνη εξαρτάται από την επιστροφή των 4,5 εκατομμυρίων παλαιστινίων προσφύγων που ακόμα βρίσκονται στους καταυλισμούς, με βάση την απόφαση 194 του ΟHE που κατοχυρώνει το δικαίωμα επιστροφής των προσφύγων. «K.E.»: Γίνονται διαπραγματεύσεις για την επιστροφή σας; XAMΠAΣ: H απάντησή μου είναι όχι. Tι Iσραήλ γνωρίζει πολύ καλά τη θέση μου γι' αυτό το θέμα. Tη γνωρίζει και ο Aραφάτ. «K.E.»: Πώς βλέπετε τις επικείμενες διαπραγματεύσεις μεταξύ Συρίας και Iσραήλ; XAMΠAΣ: Nομίζω πως η Συρία θέλει να επιστρέψουν τα Yψώματα του Aλ-Γκουλάν (Γκολάν) με βάση τις αποφάσεις του διεθνούς δικαίου. Tο βασικό χαρακτηριστικό της συριακής ηγεσίας είναι ότι εξακολουθεί να στηρίζεται εκατό τοις εκατό στις αποφάσεις του διεθνούς δικαίου. Ομως ο Aραφάτ και η Iορδανία δεν στηρίχτηκαν σταθερά στις αποφάσεις αυτές και κράτησαν πιο ήπια στάση. Eνώ η Συρία θέλει να εφαρμοστούν στην πράξη αυτές οι αποφάσεις. Πάρε για παράδειγμα αυτό που συμβαίνει στο Λίβανο ο οποίος, με την απόλυτη στήριξη της Συρίας, απαιτεί να εφαρμοστεί η απόφαση 425 του Συμβουλίου Aσφαλείας. Aυτή την πολιτική και αυτή την πορεία έπρεπε να ακολουθήσει ο Aραφάτ. Δηλαδή να στηριχθεί στις αποφάσεις του διεθνούς δικαίου και να βροντοφωνάξει στη διεθνή κοινότητα, ζητώντας στήριξη και εφαρμογή όλων των αποφάσεων. Eδώ είναι το λάθος του Aραφάτ. Eθεσε τις αποφάσεις αυτές υπό διαπραγμάτευση και συμβιβασμό. Ο Aσαντ αρνήθηκε αυτή την πολιτική και επέμεινε να εφαρμοστούν οι αποφάσεις. «K.E.»: Aσκούνται πιέσεις στη Συρία για την παρουσία σας στη Bηρυτό; XAMΠAΣ: Δεν ασκείται καμία πίεση. Eγώ ο ίδιος συναντήθηκα με τον αντιπρόεδρο της Συρίας πριν από ένα μήνα και δεν αισθάνθηκα ότι τίθεται τέτοιο θέμα. Aνέκαθεν η Συρία μάς λέει ότι είναι καθήκον της και φυσικό να μας στηρίζει στον αγώνα μας μέχρι να δικαιωθούμε. Πάντα αυτό ακούμε. «K.E.»: Πώς βλέπετε το ρόλο της Eλλάδας στη Mέση Aνατολή; XAMΠAΣ: Πρέπει να συνεχίσει να είναι ενεργός, όπως ήταν με τον αγωνιστή Aνδρέα Παπανδρέου, να φροντίσει να ενεργοποιηθεί και στην περιοχή αυτή και όχι μόνο στην Eυρώπη και τα Bαλκάνια. Θέλω να στείλω προσωπικά τους χαιρετισμούς μου στον ελληνικό λαό, στο μεγαλείο των αγώνων του για την ελευθερία και την ανεξαρτησία. Eυχαριστούμε τον ελληνικό λαό και το ελληνικό κράτος που στάθηκαν πλάι μας στις κρίσιμες και δύσκολες φάσεις που ζήσαμε και ζούμε και ελπίζω να συνεχιστεί αυτή η θαυμάσια προσφορά. «K.E.»: Πώς βλέπετε το ρόλο της E.E.; XAMΠAΣ: Θέλουμε και απαιτούμε να είναι ανεξάρτητος από την πολιτική και τη στρατηγική των HΠA, να είναι αντάξιος των αγώνων των λαών της για ελευθερία και ανεξαρτησία και μακριά από τις μαύρες πολιτικές που εφαρμόστηκαν κατά των λαών της Mέσης Aνατολής, της Aφρικής και άλλων. Kαι αυτό εξαρτάται βασικά και ουσιαστικά από τα άγρυπνα μάτια των λαών της Eυρώπης. Γενικά ευχαριστούμε την Eυρώπη γι' αυτά που μας προσέφερε. | |||||||||
| Προσθέστε περισσότερες πληροφορίες ανοίξτε συζήτηση για αυτό το άρθρο | |||||||||
| 820088 | |||||||||
| ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΣ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ από Ν.Α 8:30πμ, Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008 | |||||||||
Ζορζ Χαμπάς (1926-2008)27/01/2008  Αδιάλλακτος μέχρι τέλους Την πατρίδα που εγκατέλειψε σε ηλικία 21 ετών, έμελλε να μην ξαναντικρίσει ποτέ στα υπόλοιπα 61 χρόνια της ζωής του. Επρόκειτο, από ένα σημείο και μετά, για δική του επιλογή: έχοντας καταγγείλει τη Συμφωνία του Όσλο, δεν μπορούσε παρά να αρνηθεί και την εγκατάστασή του στο ιδιόμορφο ημι-κρατικό μόρφωμα που αυτή δημιούργησε στα κατεχόμενα Παλαιστινιακά Εδάφη. Και όμως: η ελεγχόμενη από τη Φατάχ Παλαιστινιακή Αρχή, τιμά τη μνήμη του με τριήμερο επίσημο πένθος, παραμερίζοντας παλαιές αντιπαλότητες. Συνιδρυτής της κυριότερης οργάνωσης της Παλαιστινιακής Αριστεράς, του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, ο Ζωρζ Χαμπάς, ο οποίος κατέληξε χθες σε ένα νοσοκομείο του Αμάν μετά από πολυετή δοκιμασία της υγείας του, έχαιρε μεγάλου σεβασμού στον αραβικό κόσμο, μολονότι αυτό που κυρίως ανέδειξε η πολιτική διαδρομή του ήταν ότι το Μεσανατολικό πρόβλημα αποτελεί διαμάχη πρωτίστως ενδο-αραβική. Υπέρμαχος της ανατροπής όλων των διεφθαρμένων και καταπιεστικών καθεστώτων της περιοχής, ο Χαμπάς ανήκε σε μία εποχή που τα δυναμικότερα στοιχεία του αραβικού κόσμου αναζητούσαν την αλήθειά τους όχι στο Κοράνι αλλά στο "Κεφάλαιο" του Μαρξ και στρέφονταν για έμπνευση όχι στη Μέκκα αλλά στο Ανόι και το Πεκίνο. Εποχή που αξίζει να θυμόμαστε, τώρα που η μεταψυχροπολεμική αυτοεκπληρούμενη προφητεία της "σύγκρουσης των πολιτισμών" έχει φέρει στο προσκήνιο άλλους πρωταγωνιστές και έχει σχεδόν σβήσει από τη μνήμη την προϊστορία της μακρότερης ανοιχτής διαμάχης στον πλανήτη.
Γεννημένος τον Απρίλιο του 1926 στη Λύδδα (σημερινή Λοντ του κεντρικού Ισραήλ), από ευκατάστατη οικογένεια ελληνορθόδοξων Αράβων εμπόρων, ο Ζορζ Χαμπάς έμοιαζε προορισμένος να αφιερωθεί στην Ιατρική την οποία σπούδασε στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Βηρυτού. Ωστόσο η ζωή του εσωστρεφούς αριστούχου φοιτητή ανατράπηκε οριστικά όταν το 1948, η σύγκρουση που για τους Ισραηλινούς πέρασε στην Ιστορία ως ο "Πόλεμος της Ανεξαρτησίας" και για τους Παλαιστινίους ως η "Καταστροφή" ("Νάκμπα"), οδήγησε τους κατοίκους της Λύδδας στην οδό της προσφυγιάς, μέσα από μια "Πορεία Θανάτου", που αποτελεί ένα από τα θλιβερότερα κεφάλαια της Ιστορίας του Μεσανατολικού. Ιδρυτικό μέλος το 1951 του Αραβικού Εθνικιστικικού Κινήματος, το οποίο εμπνεόταν από το Νασερισμό, ο Χαμπάς αρχικά εργάσθηκε ως παιδίατρος στην Ιορδανία, την οποία αναγκάσθηκε να εγκαταλείψει το 1957 μετά από ένα αποτυχημένο κίνημα για την εκθρόνιση του Βασιλιά Χουσεϊν. Επόμενοι σταθμοί της περιπλάνησής του υπήρξαν η Συρία, από την οποία εκδιώχθηκε το 1963 στον απόηχο της διάλυσης της Ηνωμένης Αραβικής Δημοκρατίας, και κατόπιν η Αίγυπτος. Η ήττα των Αράβων στον Πόλεμο των Έξι Ημερών το 1967 τον οδήγησε αφενός στην απόφαση να ιδρύσει το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, κρίνοντας ότι η χειραφέτηση των Αράβων από τα "αποικιοκρατικά κατάλοιπα" είναι δυνατή μόνο υπό τη σημαία του Μαρξισμού, και αφετέρου στην υιοθέτηση τρομοκρατικών τακτικών, με κυριότερο όπλο τις αεροπειρατείες, δραματικότερη των οποίων υπήρξε αυτή που κατέληξε στο Έντεμπε της Ουγκάντα. Πρόκειται για μια επιλογή που κατέστησε παγκοσμίως γνωστή (αν όχι διαβόητη) την παλαιστινιακή υπόθεση και η οποία εξελίχθηκε σε "μπούμερανγκ" το 1970, όταν η τριπλή αεροπειρατεία επί ιορδανικού εδάφους που καταρράκωσε την εξουσία του βασιλιά Χουσείν οδήγησε στον λεγόμενο "Μαύρο Σεπτέμβρη", με τους πιστούς στον μονάρχη Βεδουϊνους να εκδιώκουν δια της βίας όλους τους παλαιστίνιους μαχητές.
Παραμερίζοντας από την ηγεσία του Μετώπου, λόγω προβλημάτων υγείας το 2000, ο Χαμπάς πρόλάβε να δει τον διάδοχό του Αμπού Αλί Μουσταφά να δολοφονείται το 2001, διαρκούσης της δεύτερης Ιντιφάντα, σε επιδρομή ισραηλινών ελικοπτέρων στη Ραμάλλα, και την οργάνωσή του να καταντά μόλις 4,2% των ψήφων στις εκλογές της Παλαιστινιακής Αρχής το 2006 που ανέδειξαν νικήτρια τη Χαμάς. "Για δεκαετίες η παγκόσμια κοινή γνώμη απλώς μας αγνοούσε. Τουλάχιστον τώρα μιλούν για μας" είχε δηλώσει ο Χαμπάς το 1970 εν μέσω του κύματος αεροπειρατειών που είχε εξαπολύσει η οργάνωσή του. Αν σκεφτούμε ότι λίγα χρόνια νωρίτερα η ισραηλινή πρωθυπουργός Γκόλντα Μεϊρ δήλωνε με κάθε σοβαρότητα ότι "δεν υπάρχουν Παλαιστίνιοι", δεν μπορούμε παρά να του δώσουμε κάποιο δίκιο… | |||||||||
| 820090 | |||||||||
| The journey of Al-Hakim: 1925-2008 από MsKs 8:37πμ, Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008 | |||||||||
www.pflp.ps/english/?q=journey-al-hakim-1925-2008 | |||||||||
| 820091 | |||||||||
| ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΣΤΗ ΠΟΛΗ ΛΥΔΔΑ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΟ ΚΑΙΡΟ από Ν.Α 8:40πμ, Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008 | |||||||||
Πέθανε ο Ζορζ ΧαμπάςΕRΤ.GRχτές | 12:22
Πέθανε το Σάββατο στο Αμμάν της Ιορδανίας ο Ζορζ Χαμπάς, ο ιδρυτής του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PFLP). Ο Χαμπάς αποχώρησε από τη θέση του ΓΓ του Λαϊκού Μετώπου τον Ιούλιο του 2000, αφού ηγήθηκε της παλαιστινιακής οργάνωσης για περισσότερο από μία τριακονταετία. Γεννημένος στο Κάιρο το 1929;;;;;, ο Χαμπάς ήταν άρρωστος εδώ και αρκετά χρόνια και ζούσε στην Ιορδανία. Την Κυριακή, ο πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούντ Αμπάς απέτισε φόρο τιμής στον ιδρυτή του PFLP και κήρυξε επίσημο πένθος. "Ο θάνατος αυτού του ιστορικου ηγέτη είναι μια μεγάλη απώλεια για την παλαιστινιακή υπόθεση και για τον παλαιστινιακό λαό, για τον οποίο αγωνίσθηκε επί 60 χρόνια", δήλωσε ο Αμπάς, σύμφωνα με τον εκπρόσωπό του Ναμπίλ Αμπού Ρουντέινα. Η παλαιστινιακή προεδρία έδωσε εντολή οι σημαίες να κυματίζουν μεσίστιες για τρεις ημέρες σε ένδειξη πένθους και να ανοίξει μια αίθουσα συλλυπητηρίων. Πολέμιος των ειρηνευτικών συνομιλιών με το ΙσραήλΟ ιδρυτής του PFLP, γνωστός ως Αλ-Χάκιμ, πέθανε σε ηλικία 82 ετών σε νοσοκομείο του Αμμάν, όπου είχε εισαχθεί με καρδιακά προβλήματα πριν από 10 ημέρες, σύμφωνα με τον πρεσβευτή της Παλαιστινιακής Αρχής στο Αμμάν. Ο Ζoρζ Χαμπάς, ο οποίος είχε γεννηθεί το 1925 στη Λύδδα (σημερινό Λοντ, στο Ισραήλ), ήταν άρρωστος εδώ και μερικά χρόνια και είχε αποφασίσει να ζήσει στην Ιορδανία, χώρα καταγωγής της συζύγου του. ---Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ Το PFLP, το οποίο ίδρυσε ο Χαμπάς το 1968, υποστήριζε τον ένοπλο αγώνα για τη δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους και βρέθηκε παραμερισμένο το 1993, όταν ο Γιάσερ Αραφάτ, τότε ηγέτης της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, υπέγραψε προσωρινές συμφωνίες ειρήνης με το Ισραήλ. Στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και στις αρχές του 1970, το PFLP είχε πραγματοποιήσει αεροπειρατείες και απαγωγές για να στρέψει την προσοχή στον παλαιστινιακό αγώνα. Το Σεπτέμβριο 1970, το PFLP είχε καταλάβει με αεροπειρατεία και είχε καταστρέψει ταυτόχρονα τρία επιβατικά αεροπλάνα δυτικών αεροπορικών εταιρειών. Ακολούθησε καταστολή των ανταρτών από τον βασιλιά Χουσεΐν της Ιορδανίας. Ο Χαμπάς, ο οποίος καταγόταν από εύπορη χριστιανική οικογένεια και είχε πτυχίο παιδιάτρου από την ιατρική σχολή του Αμερικανικού Πανεπιστημίου της Βηρυτού, είχε γίνει αρχικά γνωστός ως επικεφαλής του Αραβικού Εθνικιστικού Κινήματος το 1952 και ήταν σε όλη τη ζωή του αντίθετος στη διεξαγωγή ειρηνευτικών συνομιλιών με το Ισραήλ. Παραιτήθηκε από τη θέση του Γενικού Γραμματέα του PFLP το 2000. Τον διαδέχθηκε ο Αμπού Αλί Μουστάφα, ο οποίος σκοτώθηκε από το Ισραήλ το 2001, στη διάρκεια της παλαιστινιακής εξέγερσης. Γαλλικό Πρακτορείο, Reuters, ΑΠΕ-ΜΠΕΜπέττυ Σαβούρδου | |||||||||
| 820093 | |||||||||
| ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΥΝΤΡΟΦΟΕ από Ν.Α 8:52πμ, Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008 | |||||||||
χώρος συζήτησης και ενημέρωσης Κυριακή, 27 Ιανουάριος 2008Καλή πατρίδα Georges Habash
Το παγκόσμιο επαναστατικό και αντιιμπεριαλιστικό κίνημα είναι φτωχότερο. Πέθανε στην Ιορδανία ο Ζωρζ Χαμπάς, ιστορικός ηγέτης του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Ο πρόσφυγας του μεγάλου διωγμού του 1948 δεν θα ξαναγυρίσει ποτέ στην Παλαιστίνη, αρνούμενος, εκτός των άλλων, να νομιμοποιήσει και τις προδοτικές όπως τις θεώρησε συμφωνίες του Όσλο. Είθε το όραμά του για μια ελεύθερη δημοκρατική Παλαιστίνη να μπορέσει να δικαιωθεί... anasynthesi.blogspot.com/2008/01/georges-habash.html | |||||||||
| 820095 | |||||||||
| Άρθρο του Αμπντ Αλ-Μπάρι Ατουάν στην Αλ-Κούντς Αλ-Άραμπι από Ν.Α 9:06πμ, Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008 (Τροποποιήθηκε 11:22πμ, Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008) | |||||||||
| |||||||||
| 820173 | |||||||||
| ο λαός της Παλαιστίνης έχασε τον «σοφό της επανάστασής» του από N.A 1:41μμ, Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008 | |||||||||
ΖΟΡΖ ΧΑΜΠΑΣ Πέθανε στα 82 του ο ηγέτης του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης Εφυγε ο «σοφός επαναστάτης» Του ΝΑΣΙΜ ΑΛΑΤΡΑΣ Προχθές το βράδυ ο λαός της Παλαιστίνης έχασε τον «σοφό της επανάστασής» του, τον Χακίμ Αλ-Θάουρα, όπως άρεσε στον Αράφατ να καλεί τον πολιτικό ηγέτη του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (ΛΜΑΠ), Ζορζ Χαμπάς, παρότι αποτελούσε ασυμβίβαστο αντίπαλό του. Η διεθνής, η αραβική και η παλαιστινιακή αριστερά από σήμερα θυμούνται τα άλματα που είχαν κάνει στον αντιιμπεριαλιστικό αγώνα τους, όταν ο (τυπικά, χριστιανός ορθόδοξος) «αρχιτρομοκράτης» Χαμπάς, ο πιο κυνηγημένος στις δεκαετίες '70 και '80 από όλες σχεδόν τις (αραβικές, αμερικανικές και ισραηλινές) μυστικές υπηρεσίες, ως γνήσιος λαϊκός ηγέτης, μεταμόρφωνε ένα αραβικό πατριωτικό κίνημα σε αριστερό επαναστατικό. Το έργο της δημιουργίας νέων αραβικών ένοπλων, εθνικοαπελευθερωτικών και δημοκρατικών, οργανώσεων και κομμάτων, το ανέλαβε παρά τους κινδύνους για τη ζωή του -τουλάχιστον δύο φορές η Μοσάντ προσπάθησε να τον απαγάγει ή να τον δολοφονήσει, χωρίς όμως επιτυχία. Η πρώτη ήταν το 1973, όταν ισραηλινά μαχητικά ανάγκασαν αεροπλάνο της Middle East Airlines να τους ακολουθήσει στο Ισραήλ, πιστεύοντας πως ανάμεσα στους επιβάτες ήταν ο Χαμπάς, αλλά ο Χαμπάς δεν ήταν εκεί. Η δεύτερη αεροπειρατία έγινε το 1986 εναντίον λιβυκού αεροπλάνου, που κατευθυνόταν από Τρίπολη προς Δαμασκό. Και πάλι δεν τον βρήκαν.
Οι αεροπειρατίες Οι πολυεθνείς ομάδες και οι μαχητές του ΛΜΑΠ έγιναν γνωστοί στον κόσμο από τις επιθέσεις εναντίον αμερικανικών και ισραηλινών συμφερόντων στόχων σε όλο τον κόσμο και από τις αεροπειρατίες που πραγματοποίησαν εναντίον ισραηλινών, αμερικανικών και ευρωπαϊκών αεροπλάνων. Η πιο γνωστή ήταν η ταυτόχρονη κατάληψη 4 αεροπλάνων, το 1970, οι επιβάτες των οποίων οδηγήθηκαν στο «Αεροδρόμιο της Επανάστασης», που είχαν φτιάξει πρόχειρα στην έρημο της Ιορδανίας. Οταν το Ισραήλ απέρριψε αίτημα του ΛΜΑΠ να απελευθερώσει τους Παλαιστινίους κρατουμένους, τα μέλη της οργάνωσης του Χαμπάς, αφού έβγαλαν έξω όλους τους επιβάτες, ανατίναξαν τα αεροπλάνα. Η πράξη αυτή έδωσε στην Ιορδανία την αφορμή για να ξεκινήσει έναν εξοντωτικό πόλεμο εναντίον του παλαιστινιακού αντάρτικου. Το ΛΜΑΠ το 1973, ύστερα από απόφαση Συνεδρίου, σταμάτησε οριστικώς τις «ειδικές αποστολές», καθώς ο στόχος τους εκπληρώθηκε με την απόφαση του ΟΗΕ που αναγνώριζε τα δικαιώματα του παλαιστινιακού λαού. Οι μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ, όμως, συνέχισαν τις δικές τους ειδικές αποστολές. Λέγεται ότι τέτοια ήταν και η ισραηλινή επιχείρηση στο Εντεμπε. Μια προβοκάτσια στην οποία φέρεται να ενεπλάκη το ΛΜΑΠ για να σπάσει η συμμαχία του Αραφάτ με τους Γάλλους. Πηγή: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 28/01/2008 | |||||||||
| 820175 | |||||||||
| Πέθανε ο ιδεολογικός αντίπαλος του Αραφάτ από N.A 1:51μμ, Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008 | |||||||||
Πέθανε ο ιδεολογικός αντίπαλος του Αραφάτ 28/1/2008 Σε ηλικία 81 ετών πέθανε, το περασμένο Σάββατο, στο Αμάν της Ιορδανίας, όπου ζούσε τα τελευταία χρόνια, ο Ζορζ Χαμπάς, μια απ τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες του παλαιστινιακού απελευθερωτικού κινήματος, ιδρυτής του «Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης» (PFLP) και ιδεολογικός αντίπαλος του Γιάσερ Αραφάτ. «Είχε ένα έντονο καρδιακό επεισόδιο και πέθανε ακαριαία», δήλωσε η Λέιλα Καλέντ, εκπρόσωπος του PFLP, το οποίο ο Χαμπάς είχε ιδρύσει το 1967. Στην ταραγμένη δεκαετία του 70, η οργάνωση του Χαμπάς είχε γίνει γνωστή από τέσσερις αεροπειρατείες στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη, στην Απω Ανατολή και στον Περσικό Κόλπο. Τα αεροσκάφη είχαν μεταφερθεί στη Μέση Ανατολή, όπου ανατινάχθηκαν. Ο Χαμπάς, γνωστός και ως Αλ Χακίμ (που σημαίνει «γιατρός», εξαιτίας των ιατρικών σπουδών του), υπήρξε ηγέτης του PFLP για περισσότερα από 30 χρόνια και εγκατέλειψε τη θέση του το 2000. Για πολλά χρόνια η οργάνωση ασκούσε μεγάλη επιρροή στο εσωτερικό της «Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης» (ΟΑΠ) ως αντίβαρο της «Φατάχ», του Γιάσερ Αραφάτ. Η οργάνωση PFLP, υπό την καθοδήγηση του Χαμπάς, επιζητούσε τόσο την «παναραβική ενότητα» με στόχο την απελευθέρωση της Παλαιστίνης, όσο και τη «διεθνοποίηση» του παλαιστινιακού προβλήματος. | |||||||||
| 820178 | |||||||||
| Πένθος για τον ιστορικό μαχητή των Παλαιστινίων από N.A 1:57μμ, Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008 | |||||||||
 ΖΟΡΖ ΧΑΜΠΑΣ Πένθος για τον ιστορικό μαχητή των Παλαιστινίων  Ζορζ Χαμπάς. Ο ιδρυτής του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστί- νης ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΕ την ιατρική για τον ένοπλο αγώνα και πίστευε πως ένα μικρό παλαιστινιακό κράτος δίπλα στο Ισραήλ θα μπορούσε να χρησιμεύσει μόνο για την εξαπόλυση περισσότερων επιθέσεων κατά του εβραϊκού κράτος. Αυτός ήταν ο Ζορζ Χαμπάς, ο ιδρυτής του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (ΡFLΡ), ο οποίος πέθανε το Σάββατο σε ηλικία 80 ετών από καρδιακά προβλήματα στο Αμμάν της Ιορδανίας. Το ΡFLΡ, από την ίδρυσή του το 1968, τασσόταν υπέρ του ένοπλου αγώνα για την δημιουργία παλαιστινιακού κράτους και βρέθηκε παραμερισμένο όταν το 1993 ο Γιάσερ Αραφάτ, ηγέτης της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, υπέγραψε προσωρινές συμφωνίες με το Ισραήλ. Στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και στις αρχές του 1970, το ΡFLΡ βρέθηκε στο επίκεντρο της διεθνούς προσοχής με τις αεροπειρατείες που πραγματοποίησε για να στρέψει το ενδιαφέρον στον παλαιστινιακό αγώνα. «Έζησε για τον λαό του και πέθανε για τον λαό του», είπε η σύζυγός του, Χίλντα Χαμπάς. «Ο θάνατος αυτού του ιστορικού ηγέτη είναι μια μεγάλη απώλεια για το παλαιστινιακό ζήτημα και για τον παλαιστινιακό λαό για τον οποίο αγωνίστηκε επί 60 χρόνια», δήλωσε ο Παλαιστίνιος πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς, ο οποίος έδωσε εντολή να κυματίζουν οι σημαίες μεσίστιες στα παλαιστινιακά εδάφη επί τρεις μέρες, σε ένδειξη πένθους. | |||||||||
| 820194 | |||||||||
| TO ARABIC BBC από N.A 2:31μμ, Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008 | |||||||||
 تشييع جورج حبش في عَمان شيع في العاصمة الأردنية عمان مؤسس حركة القوميين العرب والجبهة الشعبية لتحرير فلسطين جورج حبش الذي وافته المنية مساء السبت عن عمر يناهز الحادية والثمانين. وانطلق موكب التشييع من مستشفى الاردن وسط عمان الى مقر كنيسة الروم الارثوذكس في منطقة الصويفية، جنوب شرق عمان، لاقامة الصلاة عليه قبل ان يوارى جثمانه الثرى في مقبرة سحاب.
وقالت ليلى خالد، والتي شاركت في خطف طائرة ركاب غربية بناء على طلبه، إن وفودا من سورية ولبنان ودول الخليج العربية وخصوصا البحرين ستأتي لتقديم التعازي في وفاة حبش. وقد شارك نحو خمسمائة شخص في عملية نقل الجثمان من المستشفى. وقال عطا الله خيري السفير الفلسطيني في عمان ان "رئيس المجلس الوطني الفلسطيني سليم الزعنون ناب عن الرئيس الفلسطيني محمود عباس في مراسم التشييع". كما شارك ياسر عبد ربه امين سر اللجنة التنفيذية لمنظمة التحرير الفلسطينية تشييع الجنازة. سيرة حافلة ولد حبش في 22 ابريل/نيسان عام 1925 ببلدة اللد في فلسطين التي كانت واقعة تحت الانتداب البريطاني. كان طالبا بكلية الطب في الجامعة الأمريكية في بيروت حينما اندلعت حرب عام 1948 واضطرت عائلته الثرية للرحيل عن فلسطين خلال النكبة.
بعد أن أتم دراسته في كلية الطب برعاية والدته، أدار عيادة في عمان لمدة خمسة أعوام. وفي العام 1952 عمل على تأسيس حركة القوميين العرب التي كان لها دور في نشوء حركات أخرى في الوطن العربي، وظل يعمل في مجال دراسته حتى عام 1957، فر بعدها من الأردن إلى العاصمة السورية دمشق وصدرت بحقه عدّة أحكام بين الأعوام 1958 و1963. نتيجة لقناعته بأن من حقه العودة الى وطنه أنشأ حبش الجبهة الشعبية لتحرير فلسطين في عام 1968 والتي بلغت من القوة أن احتلت المرتبة الثانية في مصاف الفصائل الفلسطينية بعد حركة فتح التي كان يقودها ياسر عرفات. عارض اتفاقات السلام مع اسرائيل ورفض الاعتراف بالدولة اليهودية. تبنت الجبهة مبدأ "العنف الثوري" وفي أواخر الستينيات وأوائل السبعينيات نفذت عمليات خطف طائرات وأشخاص من أجل نشر الوعي العالمي بالنضال الفلسطيني.
في سبتمبر/أيلول 1970 خطفت الجبهة الشعبية ثلاث طائرات غربية في آن واحد في الاردن ودمرتها جميعا مما دفع العاهل الاردني الراحل الملك حسين لمواجهة الفصائل الفلسطينية على أرض الاردن فيما عرف لاحقا بأحداث أيلول الأسود. وفي عام 1976 قامت الجبهة الشعبية لتحرير فلسطين بأشهر عملياتها وهي خطف طائرة تابعة لشركة طيران اير فرانس والتوجه بها لمطار عنتيبي بأوغندا، حيث توجهت فرقة من القوات الخاصة الاسرائيلية الى عنتيبي وقتلت الخاطفين وأنقذت 98 رهينة من الاسرائيليين واليهود. وقد قتل في العملية ثلاثة رهائن ورئيس فرقة القوات الخاصة الإسرائيلية، وهو الشقيق الأكبر لرئيس الوزراء الإسرائيلي السابق بنيامين نيتنياهو. انتقل حبش الذي يطلق عليه أنصاره ومحبوه داخل منظمة التحرير الفلسطينية لقب "الحكيم" (أي الطبيب) الى بيروت التي عاش فيها حتى الغزو الاسرائيلي للبنان عام 1982. وانتقل بعدها الى سوريا. في عام 2000 تنحى حبش عن قيادة الجبهة وسلم زعامتها الى أبو علي مصطفى الذي قتلته اسرائيل في عام 2001 خلال الانتفاضة الفلسطينية الثانية.  سنوات الثورة.. za www.bbc.co.uk/arabic/avconsole/bb_wm_fs.shtml?redirect=fs.sh... | |||||||||
| 820197 | |||||||||
| TO BBC από N.A 2:36μμ, Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008 | |||||||||
| |||||||||
| 820198 | |||||||||
| BBC FOR HABASH από N.A 2:39μμ, Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008 | |||||||||
| |||||||||
| 820199 | |||||||||
| BBC FOR PFLP από N.A 2:43μμ, Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008 | |||||||||
| |||||||||
| 820266 | |||||||||
| αντίο σύντροφε από Ν.Α 4:55μμ, Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008 | |||||||||
ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΗΔΕΙΑ ΤΟΥ ΣΤΟ ΑΜΜΑΝ ΤΗΣ ΙΟΡΔΑΝΙΑΣ. 
ميدل ايست اونلاين وذكر مراسلون في المكان ان نعش حبش الذي توفي السبت في عمان بعد معاناة مع المرض قد لف بالعلم الفلسطيني وحمل على اكتاف جنود من جيش التحرير الفلسطيني في الاردن (قوات بدر) قبل ان يوضع في مقبرة "سحاب". ووري جثمان حبش الثرى عند حوالي الساعة 16:00 بالتوقيت المحلي (14:00 ت غ) وسط هتافات "ياحكيم ارتاح ارتاح واحنا حنواصل الكفاح". وشارك في التشييع نحو الفي شخص يتقدمهم عدد من السياسيين الفلسطينيين كان ابرزهم رئيس المجلس الوطني الفلسطيني سليم الزعنون الذي اناب عن الرئيس الفلسطيني محمود عباس وعزام الاحمد رئيس كتلة فتح في المجلس التشريعي الفلسطيني وياسر عبد ربه امين سر اللجنة التنفيذية لمنظمة التحرير الفلسطينية واحمد قريع كبير كما شارك في التشييع نواب عرب في الكنيست الاسرائيلي منهم احمد الطيبي ومحمد بركه. وتوفي حبش في "مستشفى الاردن" في عمان السبت عن 82 عاما بعد عشرة ايام من دخوله المستشفى بسبب مشاكل في القلب. وحبش المولود في بلدة اللد الفلسطينية عام 1925 كان يعاني منذ سنوات من مشاكل صحية واختار الاردن مقرا له بعيد عن وطنه فلسطين. وقد اسس حبش الجبهة الشعبية في كانون الاول/ديسمبر 1967 التي اصبحت منذ تأسيسها احد ابرز فصائل المقاومة الفلسطينيةالمفاوضين الفلسطينيين ونايف حواتمة الامين العام للجبهة الديمقراطية لتحرير فلسطين | |||||||||
| 820273 | |||||||||
| Aνακοίνωση του Συλλόγου Ιντιφάντα για τον Ζορζ Χαμπάς από Σύλλογο Ιντιφάντα 4:58μμ, Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008 | |||||||||
| Σε άλλη δημοσίευση και στη σελίδα του Συλλόγου | |||||||||
| 820276 | |||||||||
| αντίο στον επαναστάτη που τρομοκρατούσε τους εχθρούς του λαού της Παλαιστίνης. από Ν.Α 5:10μμ, Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008 | |||||||||
 Χαίρε αξιοπρεπή επαναστάτη 2008-01-28Αντίο Σοφέ μου σύντροφε, αντίο στον επαναστάτη που τρομοκρατούσε τους εχθρούς του λαού της Παλαιστίνης...αντίον στον άνθρωπο συνείδηση της ένοπλης παλαιστινιακής επανάστασης... في رحيل القائد والمفكر جورج حبش بقلم: الجمعي قاسمي وداعا أيها المتشح بكبرياء ثوري نادر.. وداعا أيها الحكيم. ها هي فلسطين ومعها الأمة العربية تودّع مرة أخرى قائدا فذا، أقض مضاجع الأعداء، وأخاف قوى العدوان في ساحات النزال، وأرهب العدو بفكره وبعزته وشدته في الحق والعدل. تقف فلسطين اليوم ومعها الأمة العربية دامعة باكية لتودع القائد الدكتور جورج حبش، حكيم الثورة وضميرها الحي الذي فارقنا مساء يوم السبت 26 يناير/كانون ثاني في لحظة تاريخية حرجة ما أحوجنا فيها إلى حكمته التي كثيرا ما حمت القضية الفلسطينية، وجنبتها مؤامرات التصفية المتعددة التي إستهدفتها. تقف فلسطين اليوم، لتودع الحكيم، في القدس واللد وقلقيلية ونابلس وغزة وحيفا ويافا والجليل وبئر السبع، وفي كل مخيمات الداخل والشتات والمنافي، في اليرموك والبداوي وعين الحلوة والنيرب، وصبرا وشاتيلا، والراشدية، والبريج والوحدات، حيث يشعر فيها أبناء الشعب الفلسطيني أنهم أحوج ما يكونوا إليه مثل خيط من الضياء والعقل. ويزداد هذا الشعور قسوة، ويتحول رحيل حبش في هذه اللحظة التاريخية إلى ما يشبه الحسرة المكبوتة بغصة في الحلق بطعم الحنظل، بالنظر إلى المشهد السوداوي شديد الظلمة الذي يلف حاليا القضية الفلسطينية، ويسد الآفاق أمام أبناء الشعب الفلسطيني، حتى وإن كان إلى حين. رحل الحكيم بينما إسرائيل ماضية في مخططاتها التوسعية والإقصائية لإستبعاد أية إمكانية واقعية لقيام دولة فلسطينية كاملة السيادة حتى ولو على جزء صغير من الأراضي الفلسطينية. رحل ضمير الثورة، وإسرائيل تسعى بشتى السبل والوسائل تكريس سياساتها ومشاريعها الإقصائية التصفوية لكل الأماني والتطلعات الفلسطينية المشروعة في العودة، وتقرير المصير، وإقامة الدولة الفلسطينية المستقلة كاملة السيادة. وبالمقابل، يتعمق الشرخ داخل الساحة الفلسطينية، ويتجاوز إنقسام أبناء الشعب الواحد، ليشمل الجغرافيا، وفق منحى غير مسبوق إتخذ مسارات بالغة الخطورة جعلت الحقوق المشروعة للشعب الفلسطيني، التي قاتل بشراسة من أجل صيانتها مهددة بالضياع. وأمام هذا المشهد المأساوي، الذي زادته الرايات السوداء التي باتت ترفع في غزة قتامة، ضعف قلب أبو ميساء، ولم تتحمل عضلته ضغط الراهن الذي تحول فيه الأخوة إلى أعداء، وسال فيه الدم الفلسطيني برصاص فلسطيني، وهو الذي كان دائما يردد "نختلف ولا ننقسم.. نخوض سجالات سياسية ولا نتراشق بالرصاص، ولا حتى الإتهامات". ولأن الحديث عن الدكتور جورج حبش هو حديث عن العام قبل الخاص، فإن الموضوعية تستدعي الإشارة إلى أنه كقائد صنع التاريخ، وتجاوز بفكره ونضاله الفرد ليتحول إلى ما يشبه الكيان المتكامل، متشعب ومترابط بعقيدة وعزيمة وقوة لا يمكن تفكيكها من خلال إلتحامه الصادق والأمين بحركة شعبه. بل أن حبش الذي أسس وقاد حركة القوميين العرب قبل قرابة ستين عاما، كما أسس وقاد الجبهة الشعبية لتحرير فلسطين قبل أربعين عاما، كان حريصا طوال تاريخه على أن يظل أمينا لقضايا شعبه، ما جعله يؤثر في مسار أكثر من حقبة تاريخية بأفكاره وممارسته السياسية التي تحولت إلى إرث لأجيال فلسطينية وعربية. وحبش الذي ولد في الأول من أغسطس/آب من العام 1925 في مدينة اللد، إختار بكل الوعي الإدراك وتجاوز الذات، الإلتزام بحركة ومستقبل شعبه، حيث بدأ حياته السياسية عندما تمكن صحبة عدد من رفاقه عام 1949 من تحويل جمعية"العروة الوثقى" بالجامعة الأمريكية ببيروت إلى منتدى للنشاط السياسي والفكري، وهي الجمعية التي كانت تهتم أساسا بقضايا اللغة والآداب. وإستطاع خلال تلك الفترة تنظيم سلسلة من الندوات السياسية حول النكبة وسبل الرد عليها، تحدث فيها عدد من الأسماء السياسية البارزة في تلك الفترة مثل الراحل كمال جنبلاط، والشاعر عمر أبو ريشة. وفي نفس العام، أسس حبش صحبة عدد من رفاقه السوريين واللبنانيين مجموعة سرية أطلق عليها إسم "كتائب الفداء العربي"، حيث نفذت هذه المجموعة عددا من العمليات منها ضرب السفارة الأمريكية بالقدس، وبعض المؤسسات الصهيونية، إلى أن كُشف أمر المجموعة، وتلاشت. وبعد ذلك، بدأ يفكر في أهمية العمل الجماهيري للرد على العدوان، وبدأت تتبلور لديه فكرة تأسيس حركة القوميين العرب وذلك في بداية العام 1951 عندما تخرج من الجامعة الأمريكية صحبة رفيق دربه الشهيد وديع حداد. وبعد فترة وجيزة من العمل كأستاذ بالجامعة الأمريكية، إستقال حبش من عمله، وتحول للإقامة في الأردن، حيث فتح عيادة طبية، إستخدمها للإشراف على نواة حركة القوميين العرب التي بدأت تتشكل في لبنان وسوريا والعراق والكويت. وأصدر في الأردن مجلة حملت إسم "الرأي"، لم تستمر طويلا حيث أغلقتها السلطات الأردنية، ليتحول حبش بعد ذلك إلى سوريا، ويبدأ في طباعة مجلته من جديد، حيث كانت تهرب إلى الأردن. وبعد طرد غلوب باشا من الأردن عام 1955، وإلغاء المعاهدة البريطانية الأردنية، عاد حبش إلى الأردن، لتعقد بذلك حركة القوميين العرب مؤتمرها التأسيسي عام 1956 بحضور مندوبين عن فلسطين ولبنان والعراق وسوريا والأردن والكويت.، لتتوسع عام 1959 بإنضمام فروع السودان وليبيا واليمن بشقيه الجنوبي والشمالي، ومناطق اخرى من الخليج العربي. وفي العام 1961، أعلن الإنفصال، وتفكيك الوحدة بين سوريا ومصر، ليتم إعتقال حبش، ثم أفرج عنه بعد فترة وجيزة، ليختفي عن الأنظار عام 1963 لمدة ناهزت العام بعد إتهامه بالتخطيط للإنقلاب الذي نفذه جاسم علوان صيف عام 1963 في دمشق بهدف إعادة الوحدة الفورية مع مصر. وبعد هزيمة حزيران 1967، بدأ حبش ورفاقه في الإعداد لتأسيس الجبهة الشعبية لتحرير فلسطين التي أعلن عن تأسيسها رسميا في الحادي عشر من ديسمبر/كانون أول من العام 1967، لتشكل بذلك منعطفا هاما لم ينه قناعات حبش بالقضية القومية والوحدة العربية. وخلال شهر مارس/آذار من العام 1968 أُعتقل حبش في سوريا، غير أنه استطاع الهروب من السجن إثر عملية نوعية ودقيقة نفذها رفيقه وديع حداد، حيث غادر إلى لبنان ومن هناك تحول إلى القاهرة، حيث قابل الزعيم الراحل جمال عبد الناصر للمرة الأولى بعد هزيمة الخامس من حزيران. وبمجرد عودته إلى الأردن، وجد حبش نفسه أمام إنشقاق يقوده نايف حواتمة الذي أسس الجبهة الديمقراطية لتحرير فلسطين بعد أن إختار حبش المعالجة الهادئة للتناقضات الفكرية والسياسية داخل الجبهة الشعبية. ولم تتوقف المشاكل التي واجهت حبش في تلك الفترة، حيث بمجرد إنتقاله للإقامة في لبنان بعد أحداث أيلول الأسود عام 1970، حتى تفاقمت التناقضات داخل الجبهة الشعبية، لتنتهي بإنشقاق جديد عام 1972، خرجت على إثره مجموعة أطلقت على نفسها الجبهة الثورية لتحرير فلسطين. وخلال الفترة ما بين 1969 و1973 برزت الجبهة الشعبية لتحرير فلسطين بعملياتها النوعية، وخاصة منها خطف الطائرات التي كثيرا ما تباينت الآراء، وإختلفت حول أهميتها وجدواها النضالية. إلى ذلك، تعرض حبش إلى العديد من محاولات الإغتيال، حيث عمدت طائرات حربية إسرائيلية عام 1973 إلى تحويل وجهة طائرة مدنية لبنانية أثناء رحلة لها بين بيروت وبغداد كان يفترض أن يكون حبش على متنها. وفي العام 1980 تعرض حبش إلى أزمة صحية، حيث أجريت له عملية جراحية في الدماغ إنتهت بإصابته بشلل نصفي، لتبدأ مشاكله الصحية، إلى أن توفي مساء السبت في الأردن. ذلك هو جورج حبش، الذي كثيرا ما وصف بأنه "حكيم الثورة"، و"صمام الآمان" للأهداف الوطنية للشعب الفلسطيني، بحكم إلتزامه بحق تقرير المصير والبناء الديمقراطي للمجتمع الفلسطيني وحق شعبه في السيادة على أرضه ووطنه بقيادة منظمة التحرير الفلسطينية. فواداعا أيها المتشح بكبرياء ثوري نادر...وداعا جورج حبش ...وداعا أيها الثائر الشجاع والمتواضع... وداعا أيها الحكيم....وداعا يا ضمير شعب مازال صامدا، مناضلا عنيدا.
الجمعي قاسمي كاتب وصحفي تونسي | |||||||||
| 820283 | |||||||||
| Ο Σύλλογος Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό «Ιντιφάντα» από Ν.Α 5:15μμ, Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008 | |||||||||
Το Σάββατο 26 Γενάρη 2007 πέθανε σε ηλικία 81 ετών μια από τις μεγαλύτερες μορφές της Παλαιστινιακής Αντίστασης, ο Ζορζ Χαμπάς. Φόρος τιμής στον Ζορζ Χαμπάς Ο Ζορζ Χαμπάς υπήρξε ο ιδρυτής του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Στο πρόσωπο του εκπροσωπήθηκαν από τη μεριά οι πιο μαχητικές τάσεις του Παλαιστινιακού κινήματος και από την άλλη η συνάντηση της αγωνιζόμενης Παλαιστίνης με τη διεθνή Αριστερά. Η ζωή του Ζορζ Χαμπάς ταυτίστηκε με την πορεία του Παλαιστινιακού απελευθερωτικού κινήματος. Γεννημένος το 1926 στην πόλη Λύδδα (αλ-Λουντ) της κεντρικής Παλαιστίνης, θα ακολουθήσει το δρόμο της προσφυγιάς το 1948. Σπουδάζει Ιατρική στο Αμερικάνικο Πανεπιστήμιο της Βηρυτού όπου αρχίζει την πολιτική δράση του. Προσχωρεί στο νασερικό παναραβισμό και συμμετέχει στην ίδρυση του Κινήματος Αράβων Εθνικιστών. Το 1967, έξι μήνες μετά τον πόλεμο των έξι ημερών, ιδρύει το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Το Λαϊκό Μέτωπο γίνεται γνωστό σε όλο τον κόσμοόταν μέλη του καταλαμβάνουν αεροπλάνα και τα οδηγούν στην Ιορδανία. Πέρα όμως από την ιδιαίτερη μαχητικότητα του, ο Χαμπάς διακρίνεται για την επιμονή του στη σύνδεση της Παλαιστινιακής υπόθεση με τη δημοκρατική-σοσιαλιστική αλλαγή στις Αραβικές χώρες. Παροιμιώδης έχει μείνει η φράση του «ο δρόμος για το Τελ-Αβίβ περνάει από το Αμάν και τη Βηρυτό». Ταυτόχρονα, χαράσσει μια πορεία που τον απομακρύνει από τον παναραβισμό και τον φέρνει πιο κοντά στο μαρξισμό και τη Νέα Αριστερά που αναδύεται από το καμίνι του 1968. Αργότερα, θα απορρίψει τη συμφωνία του Όσλο και θα επιμείνει μέχρι το τέλος στην ανάγκη συνέχισης της Αντίστασης. Δεν θα σταματήσει ποτέ να εργάζεται για την ενότητα του Παλαιστινιακού λαού. Ο Σύλλογος Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό «Ιντιφάντα» εκφράζει στην Κεντρική Επιτροπή του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης τα θερμά συλλυπητήρια του για το θάνατο του Ζορζ Χαμπάς. Μπορεί η φυσική παρουσία του Ζορζ Χαμπάς να έφτασε στο τέλος της, η μνήμη του όμως δεν πρόκειται να σβήσει. Θα συνεχίζει να αποτελεί παράδειγμα σε όσους αγωνίζονται για την κοινωνική απελευθέρωση στην Παλαιστίνη και όλο τον κόσμο. Αθήνα 28/1/08 | |||||||||
| 820301 | |||||||||
| Αλ-Τζαζιρα από Ν.Α 5:43μμ, Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008 | |||||||||
 جورج حبش يشيع في عمان إلى مثواه الأخير جنازة رمزية لحبش في جنين بالضفة الغربية (رويترز) شيع المئات في العاصمة الأردنية عمّان مؤسس حركة القوميين العرب والجبهة الشعبية لتحرير فلسطين الزعيم الفلسطيني جورج حبش. وانطلق موكب التشييع بمشاركة شخصيات فلسطينية وأردنية ومئات من مناصري الشعبية وفصائل منظمة التحرير الفلسطينية من مستشفى الأردن وسط العاصمة إلى مقر كنيسة الروم الأرثوذكس بمنطقة الصويفية (جنوب شرق عمّان) لإقامة الصلاة عليه، قبل أن تتم مواراة جثمانه الثرى بمقبرة سحاب. وشارك رئيس المجلس الوطني الفلسطيني سليم الزعنون في مراسم التشييع نيابة عن رئيس السلطة محمود عباس، إضافة إلى أمين سر اللجنة التنفيذية لمنظمة التحرير ياسر عبد ربه. وقد توفي حبش عن عمر ناهز 82 عاما بعدما أدخل الأسبوع الماضي مستشفى بالعاصمة الأردنية، عقب تدهور صحته حيث كان يعاني من المرض منذ عدة سنوات. ونعت العديد من الشخصيات والقيادات الفلسطينية وغيرها وفاة حبش، فيما أمر الرئيس عباس بتنكيس الأعلام لمدة يوم واحد في جميع المؤسسات حدادا على رحيل الفقيد، وأعلن الحداد لمدة ثلاثة أيام بالأراضي الفلسطينية. | |||||||||
| 820304 | |||||||||
| Ένα ήσυχο τέλος για μια ζωή ταραχώδη από Ν.Α 5:50μμ, Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008 | |||||||||
 تشييع الحكيم: نهاية هادئة لحياة مليئة بالصخب  يرحل الدكتور جورج حبش مؤسس حركة القوميين العرب و"الجبهة الشعبية لتحرير فلسطين" بعيداً عن مسقط رأسه -مدينة اللد- التي ناضل ستين عاما من اجل العودة اليها، يرحل هادئا بعد أن عاش حياة مليئة بالصخب والمتفجرات. الحكيم ومع اخر أنفاسه التي لفضها على سرير الموت اطلق رصاصة اصابت جهاز الموساد الإسرائيلي الذي فشل بحسب الصحافة الإسرائيلية في "إغلاق الحساب المرير مع حبش". توفي الحكيم في 26 كانون الثاني/يناير 2008 في العاصمة الأردنية عمان بعد صراع طويل مع مرض عضال. و كان حبش قد أدخل مستشفى الأردن بالعاصمة الأردنية أسبوعا قبل وفاته عقب تدهور صحته. وشيع جثمان الحكيم من مستشفى الأردن إلى مقر الكنيسة الأرثوذكسية في عمان الاثنين 28 كانون الثاني/يناير 2008 ، حيث وري بعدها الثرى في المقبرة المسيحية في سحاب. وشارك في التشيع حشد كبير من أنصار الراحل، إضافة آلي قيادات الجبهة الشعبية لتحرير فلسطين، ورفع المشاركون في الجنازة اعلام الجبهة وصور الحكيم. و شارك في التشيع رئيس المجلس الوطني الفلسطيني سليم الزعنون مندوبا عن الرئيس الفلسطيني محمود عباس، وامين عام الجبهة الديمقراطية لتحرير فلسطين نايف حواتمه. كما شارك السفير السوري في عمان مندوبا عن الرئيس بشار الاسد والسفير العراقي مندوبا عن الرئيس جلال طالباني . وعقب أعلان وفاة الحكيم وصفت الصحافة الإسرائيلية جهاز المواد "بالمشلول"، وتساءلت الصحافة عن دور الموساد ولماذا لم يعجل بوصول حبش إلى " الجحيم " ؟ وقال موقع "معاريف" الالكتروني بان الدكتور حبش الذي توفي عن عمر ناهز 82 عاما نفذ خلالها اكثر العمليات العسكرية "دموية" على غرار ما شهده مطار بن غريون عام 1972 واغتيال وزير السياحة رحبعام زئيفي، واضافت الصحيفة سيذكره التاريخ كأكثر " الارهابيين قسوة في تاريخ الصراع "، حسب وصفها. وفي زاوية اخرى قال الموقع" بان رئيس الموساد مئير داغان يقف على رأس مؤسسة اصابها الشلل فاسرائيل التي اغتالت اخر المشاركين في عملية ميونخ عام 1972 والتي اودت بحياة 11 رياضيا اسرائيليا اعتراها النعاس وغفلت عن اغتيال "رأس الافعى" . يوم حزين المناضلة ليلى خالد وصفت الراحل بكلمات رثاء ممزوجة بالدموع، قائلة "يوم حزين لنا وللأمة العربية وجميع أحرار العالم يوم رحيل القائد الذي وهب حياته لوطنه وقضيته جورج حبش". وتضيف "رحل لاجئا، ولم يزل يناضل لحق عودة كل اللاجئين الفلسطينيين إلى وطنهم المغتصَب. امين عام حزب الوحدة الشعبية الدكتور سعيد ذياب قال "في هذا اليوم فقد شعبنا رجلا من أغلى الرجال وأكثرهم التصاقا بالنضال الفلسطيني لم يكن قائدا فلسطينيا فحسب، بل مناضل عالمي " واضاف كل أحرار العالم والتقدميون سيتذكرون بأسى وحسرة رحيل جورج حبش. ويتحدث الأمين العام للجبهة الديموقراطية نايف حواتمة عن رفيق نضاله، قائلا "رحل الدكتور جورج حبش مناضلا فلسطينيا قوميا. رحل ولم تكتحل عيناه برؤية القدس عاصمة للدولة الفلسطينية الحرة". وعن ذكرياته معه، يقول "جمعنا معا النضال القومي والوطني، فعملنا على تطوير النضال بعد أن تعلمنا من تجربة النكبة العربية الكبرى في 1948 وما جرته علينا من وبال، فحاولنا توأمة التوجه القومي مع الوطني وطورناهما ليخدما مجموع الحركة الوطنية الفلسطينية". وبأسى بالغ يصف رئيس المجلس الوطني الفلسطيني سليم الزعنون الراحل الحكيم بـ"الرجل التاريخي العظيم"، مضيفا "لطالما كنا نتطلع إلى رأيه وصواب بصيرته في مجالسنا الوطنية وقضايانا كافة". ويردف الزعنون "كلنا تثقفنا من نشرات الثأر التي كان يخطها الحكيم بيراعه في مصر عام 1952، لقد كان حكيما ومثقفا بكل ما للكلمة من معنى". حياة صاخبة ولد الحكيم لعائلة من الروم الأرثوذكس وتلقى دراسته الإبتدائية في اللد عام 1925، ومن ثم تابع دراسته الثانوية بمدارس يافا والقدس، لينزح عن فلسطين في نكبة 1948. عام 1951 تخرج حبش من الجامعة الأميركية في بيروت طبيب أطفال، ، ليعمل بعدها في العاصمة الأردنية عمّان والمخيمات الفلسطينية. في عام 1952 باشر تأسيس حركة القوميين العرب والتي سبقتها مجموعة العمل الطلابي ومن ثم كتائب الفداء العربي التي أسسها مع زملائه ومنهم الشهيد وديع حداد. في ديسمبر من العام 1967 أسس الجبهة الشعبية لتحرير فلسطين مع مصطفى الزبري وآخرون وظل أمينا عاما لها حتى العام 2000، حيث ترك موقعه طوعا ليخلفه فيه مصطفى الزبري المعروف بأبو علي مصطفى. وصدر البيان السياسي الاول للجبهة في 11/12/1967. لكن مسيرة هذا التشكيل تعثرت نتيجة خلافات سياسية في وجهات النظر ، فانسحبت جبهة التحرير الفلسطينية في تشرين الاول عام 1968 وشكلت الجبهة الشعبية لتحرير فلسطين - القيادة العامة. قامت الجبهة الشعبية لتحرير فلسطين على مباديء الماركسية اللينينية. وروج حبش في إطار قيادته للجبهة الشعبية للأعمال المثيرة والتي أخذ بعضها شكل عمليات اختطاف طائرات اسرائيلية وتفجير لبعض خطوط النفط والغاز وهجمات على السفارات الإسرائيلية في عدة عواصم غربية. يعد حبش ، الذي يرى على انه آخر عقلاء فلسطين، من ألد المعارضين للإتفاقيات المبرمة بين الفلسطينيين واسرائيل و قد ابقى الخلاف دون ان يصيب الدم الفلسطيني او يشرذم المجتمع الفلسطيني عبر انقسامات و حروب اهلية . © 2008 البوابة(www.albawaba.com) | |||||||||
| 820306 | |||||||||
| Από την κηδεία του Χαμπάς στο Αμμάν από Ν.Α 5:55μμ, Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008 | |||||||||
 جثمان جورج حبش يواري الثرى في عمان تشييع جثمان جورج حبش بالأردن  عمان : بدأت اليوم الاثنين في العاصمة الأردنية مراسم تشييع جثمان جورج حبش زعيم الجبهة الشعبية لتحرير فلسطين الذي وافته المنية مساء السبت عن عمر يناهزالـ82 عاما. وذكرت قناة "الجزيرة" الإخبارية أن موكب التشييع انطلق من مستشفى الاردن إلى مقر كنيسة الروم الارثوذكس في منطقة الصويفية (جنوب شرق عمان) لاقامة الصلاة عليه قبل ان يوارى جثمانه الثرى في مقبرة سحاب. ورفع المشيعون الاعلام الفلسطينية واعلام الجبهة الشعبية لتحرير فلسطين وصورة ضخمة لحبش ولافتات كتب عليها "وداعا ايها الحكيم انا على العهد باقون". ودرس جورج حبش بكلية الطب في الجامعة الأمريكية ببيروت وتخرج منها عام 1951 متخصصا في طب الأطفال، فعمل في العاصمة الأردنية عمّان والمخيمات الفلسطينية. وفي عام 1952 عمل على تأسيس حركة القوميين العرب التي كان لها دور في نشوء حركات أخرى في الوطن العربي، وظل يعمل في مجال دراسته حتى عام 1957، فر بعدها من الأردن إلى العاصمة السورية دمشق وصدرت بحقه عدّة أحكام بين الأعوام 1958 و 1963. إنتقل بعدها من دمشق إلى بيروت. وفي العام 1961 تزوج من فتاة مقدسية هي هيلدا حبش، وانجبا بنتان. وفي ديسمبر/كانون الاول من العام 1967 أسس الجبهة الشعبية لتحرير فلسطين مع مصطفى الزبري وآخرون وظل أمينا عاما لها حتى العام 2000، حيث ترك موقعه طوعا او لمرضه ليخلفه فيه أبو علي مصطفى | |||||||||
| 820307 | |||||||||
| MAAN NEWS AGENCY από Ν.Α 6:02μμ, Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008 | |||||||||
 MAAN NEWS AGENCY --------------------------- Palestinians throughout the Middle East mourn George Habash Date: 28 / 01 / 2008 Time: 12:35 Amman Ma'an The funeral procession of George Habash, the founder of the Popular Front for the Liberation of Palestine (PFLP) began on Monday afternoon at Jordan Hospital in Amman where the nationalist leader died. The procession is headed for the Roman Orthodox church, and then the Sahab cemetery. Habash, also known as Al-Hakim, died of a heart attack on Saturday evening. The Secretary General of the Palestinian National Initiative, Mustafa Barghouthi, also the former Palestinian minister of information, traveled to Amman to attend the funeral. Barghouthi said Habash was a symbol of the Palestinian struggle and a tireless advocate of Palestinians' rights. Palestinian President Mahmoud Abbas declared three days of mourning to honor Habash. There were several symbolic funerals in the West Bank and the Gaza Strip in which mourners took to the streets carrying Habash posters. Speaking at a rally in Jenin in the northern West Bank, Jenin Governor Qaddora Mousa said that with the death of Habash, Palestinian national unity has lost one of its pillars. Also in Jenin, Amir As-Sa'di spoke on behalf of the Palestinian National and Islamic Forces by Amir As-Sa'di who promised that the Palestinian forces will follow in Habash's steps until they achieve Palestinian national goals. The political bureau of a PFLP offshoot, the Popular Front for the Liberation of Palestine - General Command (PFLP-GC) issued a statement expressing their sadness for the departure of Al-Hakim as well as pride for being under his command before they established the General Command as a separate faction. The Union of UNRWA employees in Lebanon also expressed sorrow for the loss of "a historic Palestinian leader." | |||||||||
| 820308 | |||||||||
| Jordan buries Palestinian guerrilla leader Habash από Ν.Α 6:06μμ, Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008 | |||||||||
  2008-01-28 Jordan buries Palestinian guerrilla leader Habash Habash, Christian who led PFLP for three decades and was fierce proponent of armed struggle against Israel. By Musa Hattar – AMMAN George Habash, founder of the Popular Front for the Liberation of Palestine, the radical anti-Israeli group that pioneered plane hijackings in the 1970s, was being buried in Jordan on Monday after his death at the age of 82.
Hundreds of mourners carried Palestinian flags and large pictures of the veteran guerrilla leader and chanted pro-PFLP slogans as his flag-draped coffin was carried to a Greek Orthodox church in the west of Amman.
Habash, a Christian who led the PFLP for three decades and was a fierce proponent of armed struggle against Israel, died in an Amman hospital on Saturday of heart problems.
"The leader of our national unity is gone, but his wisdom is here to stay. You leave us with sorrow and pain in our hearts," crowds of mourners shouted.
Among those attending the funeral was the head of the Damascus-based Democratic Front for the Liberation of Palestine, Nayef Hawatmeh, and some Arab members of the Israeli parliament.
Habash will be buried at the Sahab cemetery southeast of the capital.
Palestinian president Mahmud Abbas on Saturday paid tribute to Habash and ordered flags to be flown at half-mast for three days in the Palestinian territories.
"The death of this historic leader is a great loss for the Palestinian cause and for the Palestinian people for whom he fought for 60 years," he said.
Habash stepped down as head of the Damascus-based PFLP in July 2000 after leading the leftist faction, a key component of the Palestine Liberation Organisation, for more than 30 years.
He had been living in Jordan, the homeland of his wife, after an illness forced his retirement from political life.
In September 1970, PFLP guerrillas hijacked four aircraft and spectacularly blew them up after the passengers had been taken off.
Habash, whose group also attacked Israeli embassies and other targets, argued that the hijackings were legitimate action against Israel to throw the spotlight on the neglected Palestinian cause.
He also called for the overthrow of Jordan's monarchy in 1970 before the Black September clashes in which the Jordanian army expelled the Palestine Liberation Movement from the kingdom.
Habash was a staunch opponent of the policy of compromise of the late PLO chief Yasser Arafat, ruling out a normalisation of ties with the Jewish state and accusing him of making too many concessions.
He graduated from the American University of Beirut in 1951 as a paediatrician, and the next year he founded the Arab Nationalist Movement, which aimed at unifying the whole Arab world to confront Israel.
Married with two daughters, Habash was born in 1925 in the Palestinian town of Lydda, now in Israel and known as Lod, the son of a Greek Orthodox merchant family.
| |||||||||
| 820323 | |||||||||
| Telegraph από N.A 6:46μμ, Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008 | |||||||||
George HabashLast Updated: 2:10am GMT 28/01/2008 George Habash, the Palestinian guerrilla leader who died in Jordan on January 26 aged 80, earned an entry in the grim annals of Middle Eastern politics as one of those responsible for introducing the world to international terrorism.
As chief of the Marxist-leaning Popular Front for the Liberation of Palestine (PFLP), the second largest group within the PLO after Yasser Arafat's Fatah movement, Habash "pioneered" the use of airliner hijackings to call attention to the cause of his people. The PFLP was born in 1967, after the Arab defeat by Israel in the Six-Day war. "We decided to adopt the Vietnamese model," Habash recalled, "a strong political party, complete mobilisation of the people, and the principle of not depending on any regime or government. We were now preparing for 20 or more years of war against Israel and its backers." The PFLP was an offshoot of the broader-based Arab Nationalist Movement, which Habash had founded in the early 1950s in response to what he called the "oppression and scattering and misfortunes [suffered by] the Palestinian people" since 1948, when 80 per cent of what had been Palestine became Israel. A Christian Arab by birth, and a physician by training, he became known among his followers as "Hakim" - a term of respect denoting both "doctor" and "wise man". advertisement The PFLP affected an intellectual, almost ascetic, nature; its members derived a mystical satisfaction from being a small band cut off from the world, obeying rules and standards of their own making. In those early days Habash offered a romantic formula for restless youth - nothing but blood, sweat and tears. During its heyday in the late 1960s and early 1970s the PFLP carried out a series of hijackings and bomb attacks against Israeli and Western civilians. The most spectacular was on September 6 1970, when PFLP terrorists simultaneously hijacked an El Al Boeing 707, a Pan American 747, a TWA 707 and a Swissair DC-8 - eventually blowing up the last three. This event changed the face of the Palestinian movement, and led to the expulsion of Palestinian guerrillas from their bases in Jordan. In 1976 the PFLP was responsible for the hijacking of an Air France flight which landed at Entebbe, Uganda. In a famous military operation, the Israelis carried out a daring rescue by paratroopers. Insiders claimed that Habash was never the mastermind of the Front's most murderous acts - that these were the work of his "terror lieutenant", Wadi Hadda. But he undoubtedly approved. The PFLP did more than upset world governments: it caused deep and acrimonious divisions within the Palestinian resistance movement itself. One of its attacks, for example, at Israel's Lod airport in 1972, was so barbaric that the PFLP was said to have had trouble recruiting Palestinians to do the job. In the end Habash's men employed three kamikaze guerrillas of the Japanese Red Army to spray the airport with bullets, killing 23 people and wounding scores of others. Meanwhile Yasser Arafat increasingly resented the bad press earned by the skyjacking exploits of the PLFP. As the squabbles between the PLO's various factions intensified, and as the atrocities increased, Habash began to moderate his hard line. The man who, at the height of his radical career in the 1970s, would happily advocate "unlimited terrorism" from his HQ in the centre of one of Jordan's teeming Palestinian refugee camps, ended by trying to shift PFLP policy away from crude violence. The son of a Greek Orthodox grain merchant, George Habash was born at the Palestinian town of Lydda (now Lod) on April 22 1927. After completing his schooling he enrolled as a medical student at the American University in Beirut - the city that was to become a headquarters for himself, Arafat and other leaders until the Israelis drove them out in 1982. When the British withdrew from Palestine in May 1948 Habash and his family were forced to join the 700,000 Palestinian Arabs displaced by the creation of the Israeli state. His experience of working as a volunteer doctor among Arab refugees decided his political future. In 1953 he and his fellow sympathisers feared that Israel and the Western powers were moving towards an unjust "final solution" to the Palestinian question, and duly formed the Arab Nationalist Movement. Under the patronage of Egypt's President Nasser, who trained Palestinian commandos and supported their raids into Israel, the ANM branched out from its base in Amman, the Jordanian capital. Cells were established throughout the Middle East, and the movement committed itself to a programme of Socialist activism. Between 1956 and 1964 the ANM unsuccessfully worked for the creation of an Arab superstate which would surround Israel. In 1957, after being implicated in a plot to overthrow King Hussein of Jordan, Habash decamped to Damascus, where he established a medical clinic and married a cousin, with whom he was to have two children. The ANM's difficulties continued: in 1961, after a three-year-long merger with Egypt, Syria withdrew from the United Arab Republic; two years later Habash was expelled from Syria by the Baathists, and went underground in Beirut. The crunch came in 1964, when the Israelis began diverting the Jordan River to provide water for desert irrigation. Habash, frustrated by Nasser's inability to react, decided to disassociate himself from Egypt. With Arafat's newly-formed Al Fatah group, the ANM embarked on a guerrilla war aimed at targets inside Israel. In 1967 Habash, once more dissatisfied with the movement's progress, broke away to create the PFLP - which quickly allied itself with terrorist organisations such as the Baader Meinhof gang in West Germany and the Japanese Red Army. In person Habash came across as courteous, intellectual and as a man of considerable charm. He spoke excellent English. Like Arafat, he was never comfortable in the field, although he did a spell on the side of the nationalists who forced the British out of Aden. Above all he was an ideologue, in his early years an outspoken Marxist-Leninist. "[Arafat's] Fatah represents the petit bourgeoisie," he would say, "the PFLP represents the labouring classes." As the Israelis' most wanted man, Habash lived an increasingly shadowy, nomadic life, appearing in public rarely and always unexpectedly. In 1973 he narrowly escaped being kidnapped by the Israelis when he was due to travel on a flight from Beirut to Baghdad. The aircraft was delayed for three hours in London, and Habash, who was suffering from heart problems, was advised by doctors not to fly. This last-minute change of plan saved him from being captured when the flight was intercepted by Israeli fighters within minutes of take-off from Beirut and forced to land at a military field in Northern Galilee. By the 1980s Habash was finding himself under pressure from younger, more militant ideologists in his movement who sought to broaden its focus to embrace world revolution. He continued, however, to attempt to influence events. When Arafat agreed to negotiate with Israel at the Middle East peace conference in November 1991 Habash pulled his group out of the PLO, calling on his supporters to attack Jewish settlers in the hope of torpedoing the talks. In February 1992 Habash was at the centre of a scandal in France, after he arrived at a Red Cross hospital in Paris, ostensibly to be treated for a stroke. Three senior French ministers were sacked for having admitted a terrorist without consulting the foreign minister, Roland Dumas, or President Mitterrand, both of whom were away at the time. For some days Habash's fate was uncertain while it was debated whether or not an Israeli extradition demand was practicable. Eventually he was released, and returned home with his wife. The PFLP's uneasy relationship with Arafat was again highlighted in 1993 after the signing of the Oslo Peace Accords. Habash and his group broke with Arafat, whom they accused of selling out the Palestinian revolution, and allied themselves with organisations such as Hamas and the Palestinian Islamic Jihad. Although he later sought to repair his ties with Arafat, the influence of Habash and the PFLP thereafter waned. He remained the PFLP's secretary-general until 2000. In recent years he had been in poor health. | |||||||||
| 820324 | |||||||||
| TIME από N.A 6:53μμ, Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008 | |||||||||
 Monday, Jan. 28, 2008 Terrorism's Christian Godfather
You could call George Habash, a Palestinian leader who died in Amman on Saturday at the age of 82, the godfather of Middle East terrorism. If you assumed that Palestinian or Arab extremism somehow sprung entirely from Islam — from the puritanical Wahabbi intolerance and so forth — take a close look at Habash's first name. He was a Greek Orthodox Christian, who sang in his church choir as a boy back in the Palestinian town of Lydda. Habash's life tells us a lot about the long Israeli-Palestinian conflict, which seems as intractable as ever, and prompts reflection on the Middle East's seemingly unstoppable whirlwind of violence. Habash's group, the Popular Front for the Liberation of Palestine (PFLP), pioneered the hijacking of airplanes as a Middle East terror tactic — one eventually employed by the al-Qaeda hijackers on 9/11 — way back in 1968 when three PFLP armed operatives commandeered an Israeli El Al airliner enroute from Rome to Tel Aviv. Checking in for a flight has never been the same since. Many PFLP operations remain etched into history as some of the most infamous acts of terrorism. In 1970, PFLP terrorists hijacked four airliners at one time, flew three of them to Jordan, blew them up, and triggered the Black September civil war between Jordan's Hashemite monarchy and Palestinian guerrillas. In 1972, Japanese Red Army terrorists working with the PFLP massacred 24 people at Israel's Lod International Airport (now called Ben Gurion International Airport). In 1976, the PFLP's last hijacking ended in the daring rescue by Israeli counter-terrorism commandos in Entebbe, Uganda. By then, the actions of Habash's small but radical faction had propelled the Middle East into cycles of violence that were ever more extreme. They have yet to subside. Besides multiplying in number and intensity, Palestinian terrorism prompted reciprocal Israeli counter-attacks on neighboring countries that in some instances led to the outbreak of war. But compared to the terrorists behind today's nihilistic suicide bombings and mass atrocities such as 9/11, Habash's commandos were almost softies. Before blowing up the three planes in Jordan in a spectacular, televised moment that was the 9/11 of its day, all of the 300 or so passengers were evacuated and quickly freed. To what exact extent Habash inspired the likes of Osama bin Laden is a matter of conjecture. While the al-Qaeda leader seeks to avenge Palestinians and surely was aware of Habash's exploits, he would not be impressed by Habash's Christianity, Marxist-Leninist politics or connections to the ex-Soviet Union. It is clear, however, that the PFLP's audacious actions prompted other Palestinian factions to launch international terror campaigns of their own. Admirers of the PFLP's headline-making attacks within Yasser Arafat's mainstream Fatah group went on to plan an attack on the Olympic Games in 1972 — ending in the Munich Massacre of 11 Israeli athletes and six others. What led Habash, a Christian physician — hence his nickname al-Hakim or the doctor — into such a life, of revolution, of killing? The son of a well-to-do merchant, he was trained at the American University of Beirut, the most liberal university in the Middle East then as now. His background was almost identical to that of his best friend, Wadia Haddad, the No. 2 in the PFLP and the operational genius and passionate proponent of the group's terrorist acts. When I asked Habash that question during a series of interviews many years ago, he simply told me about his personal experiences when his family lost its home during Israel's 1948 War of Independence, what the Palestinians call the Catastrophe. Habash's mother insisted he stay in Lebanon for his studies. He told me he "respected her very much. She was praying all the time. She influenced me to be merciful, kind to people, to love people, etc." When war broke out in 1948, he returned to Lydda. In July, Israeli forces led by Moshe Dayan entered Lydda and its population emptied. Israeli accounts long portrayed the Palestinians as having "fled." But Israeli historian Benny Morris wrote in 1999 that Israeli forces killed at least 250 townspeople, including young men massacred in a mosque. "Immediately after this, with [Israeli Prime Minister] Ben Gurion's authorization, the troops expelled the inhabitants of Lydda and Ramle and drove them toward the [Arab] Legion lines to the east," according to Morris. That was the horror Habash recollected as well, compounded for him by a personal tragedy: the same night, one of his sisters died in the town. Although she succumbed to typhoid, the clan blamed the Israeli onslaught for preventing her from receiving proper care. He buried the sister in the backyard, took her small children by the hand and followed the orders of the Israeli soldiers to leave. "The soldiers would say, 'All of you, out! In this direction!'" Habash recalled. "I remember asking one of the soldiers where we were supposed to go." Habash told me he rejected Christianity then. "I was all the time imagining myself as a good Christian, serving the poor. When my land was occupied, I had no time to think about religion." Habash never returned to Lydda, which, renamed Lod, became part of the State of Israel. He and Haddad spent their time volunteering medical services in the newly established Palestinian refugee camps and later formed the Arab Nationalist Movement in solidarity with Egypt's revolutionary leader, Gamal Abdul Nasser. After Nasser's humiliating defeat in the 1967 war with Israel, Palestinians broke off from the group and formed the PFLP. Habash initially sought to use terrorism to instigate a Palestinian uprising against Israel and popular revolts in Arab countries like Jordan ruled by pro-Western leaders. When I told Habash, "You were a medical doctor, yet you killed and assassinated and used volence," he did not flinch from responding. "All the time I was believing from the bottom of my heart and brain that I am fighting for a righteous cause," he said. "The Israelis took our country because they are powerful, and that is why we have to attain power, because justice without power means nothing. Certain [terrorist] operations would make Palestinians themselves feel that they can do something, which would make all the world stop and say, 'Oh, what is this?'" Four decades after Habash introduced the world to airplane hijacking, that question continues to be asked about the violent actions of Palestinians. Habash succeeded in raising awareness of their cause, yet his extreme, vengeful methods also helped drench it in blood, and likely brought Palestinians no closer to freedom and dignity. | |||||||||
| 820326 | |||||||||
| AFP: Ο ΒΕΤΕΡΑΝΟΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΟΣ ΗΓΕΤΗΣ από Ν.Α 6:57μμ, Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008 | |||||||||
 Veteran Palestinian leader George Habash dies in Amman AMMAN (AFP) — George Habash, founder of the radical Popular Front for the Liberation of Palestine (PFLP) which he led for three decades, died on Saturday in a hospital of the Jordanian capital at the age of 82. The Palestinian ambassador to Jordan, Atallah Khairy, said Habash was hospitalised in Amman 10 days ago with heart problems and died shortly after 8 pm (1800 GMT). Palestinian president Mahmud Abbas paid tribute to Habash and ordered flags to be flown at half-mast for three days in the Palestinian territories. "The death of this historic leader is a great loss for the Palestinian cause and for the Palestinian people for whom he fought for 60 years," during which he lived in exile, Abbas said. His family said Habash would be buried in Amman on Monday or Tuesday. Habash stepped down as head of the Damascus-based PFLP in July 2000 after having led the leftist faction which is a key component of the Palestine Liberation Organisation for more than 30 years. He had been living in Jordan, the homeland of his wife, after an illness forced his retirement from political life. The PFLP under Habash had hijacked airliners to Jordan and he called for the overthrow of its monarchy in 1970 before the Black September clashes in which the Jordanian army expelled the PLO from the kingdom. Habash argued that the hijackings were legitimate action against Israel as a means of shining the spotlight on the neglected Palestinian cause. The PFLP also attacked Israeli embassies and oil pipelines. A charismatic but controversial figure, Habash was a fierce opponent of the policy of compromise of PLO chief Arafat, ruling out a normalisation of ties with the Jewish state and accusing him of making too many concessions. He opposed Arafat's 1993 Oslo autonomy deal and refused to return to the Palestinian territories after the launch of autonomy in 1994, while insisting on the right of return of Palestinian refugees to their former homes in Israel. Habash's own life was turned upside-down one day in July 1948, when he found himself caught up in a tide of thousands pouring down a dusty road as they fled the Israeli advance on his hometown. He graduated from the American University of Beirut in 1951 as a paediatrician, and the next year he founded the Arab Nationalist Movement (ANM), which aimed at unifying the whole Arab world to confront Israel. At the same time he worked in a "people's dispensary" in Amman until 1957 when he was forced to go underground as a result of his political activity, and moved to Damascus where he stayed from 1958 to 1963, before moving to Beirut. He founded the PFLP, preaching "popular armed resistance," in December 1967, six months after the Six-Day War which saw Israel seize east Jerusalem, the West Bank and the Gaza Strip. Habash's radicalism, and his denunciation of Arab regimes, put a price on his head, and not only in Israel. He was wanted in Jordan and at one time even imprisoned in Syria, although he managed to escape. The PFLP formed the hard core of a "Rejection Front" based in Damascus. Married, and the father of two daughters, Habash moved to the Syrian capital in 1982, when the Israeli invasion of Lebanon drove all Palestinian factions from Beirut where he had established his headquarters. Habash was born in 1925 in the Palestinian town of Lydda, now in Israel and known as Lod, the son of a Greek Orthodox merchant family. | |||||||||
| 820327 | |||||||||
| Palästinenser-Vorkämpfer Habash ist tot από Ν.Α 7:01μμ, Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008 | |||||||||
 Palästinenser-Vorkämpfer Habash ist totGeorges Habash gründete 1967 die Volksfront zur Befreiung Palästinas und predigte zeitlebens den "bewaffneten Widerstand" gegen Israel. FlugzeugentführungenDer gelernte Kinderarzt Habash hatte die PFLP nach der arabischen Niederlage gegen Israel im Sechstagekrieg 1967 gegründet. Friedensabkommen mit Israel lehnte er kategorisch ab. Der christliche Palästinenser gab die Parole aus, der israelische Feind müsse überall in der Welt angegriffen werden. Die PFLP verübte zahlreiche Anschläge auf israelische Botschaften, Ölpipelines und Flugzeuge der Airline El Al. Mehrere Flugzeuge entführte sie in die jordanische Wüste. Ein vierköpfiges PFLP-Kommando entführte im Oktober 1977 die deutsche Urlaubermaschine "Landshut", um die Freilassung von elf Terroristen der "Roten Armee Fraktion" zu erpressen. -->  Herzprobleme Habash sei vor zehn Tagen wegen Herzproblemen ins Krankenhaus eingeliefert worden, teilten Palästinenservertreter in Amman mit. Der PFLP-Gründer, der sich lange im Exil in Syrien aufhielt, wo die PFLP auch ihren Sitz hat, lebte bereits seit einigen Jahren in Jordanien, dem Geburtsland seiner Frau. Sein Amt als Generalsekretär gab er im Juli 2000 Amt ab. AbspaltungenIm Laufe der Geschichte spalteten sich zwei Organisationen von der PFLP ab: Die PFLP-GC (PFLP-Generalkommando) spaltete sich unter Ahmed Jibril von der PFLP ab und boykottiert die PLO seit 1984. 1977 spaltete sich die PLF (Palästinensische Befreiungsfront) ab. Auch sie ist Teil der PLO. Die DFLP (Demokratische Front zur Befreiung Palästinas) ist eine kleinere Organisation, ebenso Mitglied der PLO und politisch eher moskauorientiert gewesen. | |||||||||
| 820328 | |||||||||
| Muere George Habash, fundador del Frente Popular para la Liberación de Palestina από Ν.Α 7:08μμ, Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008 | |||||||||
. Muere George Habash, fundador del Frente Popular para la Liberación de Palestina  26/01/2008 | Actualizada a las 23:16h El Cairo. (EFE).- El fundador del Frente Popular para la Liberación de Palestina (FPLP), George Habash, murió hoy en Ammán, Seguir leyendo noticia PALABRAS CLAVE Palestina, Israel, Frente Popular, Jordania, OLP, Arafat, Cruz Roja, Sinaí, Siria, Túnez, Beirut, Egipto, Estado, Madrid, Ramala, Damasco, Francia, Hussein, Al Fatah, El Cairo, Al Yazira, Jerusalén, Mitterrand, Cisjordania, Yaser Arafat, París, Golán, Cairo, Ammán, Omán, Gaza, Naciones Unidas, Amán La cadena, que en su página web cita como fuente de la información a la dirigente del FPLP Leila Khaled, señaló que Habash sufrió un ataque al corazón esta tarde y murió casi de inmediato. George Habash, ex secretario general del Frente Popular para la Liberación de Palestina (FPLP), nació en Lidda, cerca de Jerusalén, el 2 de agosto de 1925. Estudió medicina en la Universidad Americana de Beirut y se especializó en pediatría. Llamado por los palestinos 'Al Hakím' (el doctor), cambió en 1957 la práctica de la Pediatría por las armas para combatir a Israel. La ocupación israelí de Palestina, en 1948, humilló de tal forma a Habash, que entonces tenía 22 años, que le hizo volcarse a combatir al enemigo judío mediante la guerra de guerrillas. En 1952 fundó el Movimiento de Nacionalistas Arabes (MNA), de inspiración nasserista, que, aunque centrado en el problema palestino, buscó dar una dimensión panárabe a la lucha contra Israel. Frustrado por la falta de apoyo a esa ideología, Habash pasó del nacionalismo al socialismo y fundó el Frente Popular para la Liberación de Palestina (FPLP) el 11 de diciembre de 1967, seis meses después de la Guerra de los Seis Días, en la que los árabes perdieron el Sinaí, la franja de Gaza, Cisjordania y el Golán. Como muchos intelectuales palestinos cristianos, Habash se alineó con las tesis izquierdistas, que entonces se veían como las que mejor podían representar un pueblo unido por motivos nacionales y no religiosos. El FPLP es un grupo de tendencia marxista-leninista, que proclama la lucha armada hasta que se produzca el completo retorno de los refugiados palestinos a su tierra y hasta la construcción de una Palestina independiente. Es la segunda facción radical de la Organización para la Liberación de Palestina (OLP), después de Al Fatah, de Yaser Arafat, y durante mucho tiempo fue uno de los grupos más activos del terrorismo internacional. El FPLP, compuesto por intelectuales, no acepta el reconocimiento por parte de la OLP de la Resolución 242 de Naciones Unidas, que reconoce implícitamente la existencia del Estado de Israel. Asimismo, pretende que se disuelva el Estado de Israel y se sustituya por uno palestino en el que convivan musulmanes, judíos y cristianos. El FPLP cobró notoriedad internacional en el verano de 1969 cuando componentes del FPLP secuestraron cuatro aviones de pasajeros de distintas nacionalidades, entre ellos un estadounidense y un israelí, y desviaron tres a Jordania y uno a Egipto, donde los hicieron explotar tras evacuar a sus ocupantes. El hecho desestabilizó la situación política jordana y desembocó en el denominado "septiembre negro", en 1970, cuando se produjo una sangrienta represión de los palestinos en Jordania por parte del Gobierno de Hussein y la expulsión de la OLP del país. Habash tuvo que abandonar Jordania y se refugió en Siria, donde su movimiento tiene la sede oficial. Las discrepancias de Habash con Arafat comenzaron en 1974 y duraron décadas, marcadas siempre por el mismo motivo: Habash consideraba que Arafat seguía una línea demasiado entreguista y moderada. Esta enemistad se cristalizó en el abandono en varias ocasiones del FPLP del "paraguas" de la Organización para la Liberación de Palestina, aunque siempre terminó volviendo al redil. Contrario al diálogo con Israel, Habash personificó la convicción palestina de que el proceso de paz iniciado en la Conferencia de Madrid no es sino un ardid estadounidense-israelí para postergar las aspiraciones nacionalistas de sus compatriotas sin tierra ni derechos políticos. El 29 de enero de 1992, Habash, víctima de una hemorragia cerebral, fue trasladado de Túnez a París e ingresado en el hospital Henry Dunant, de la Cruz Roja francesa. Ese día, Mitterrand y su ministro de Exteriores, Roland Dumas, se encontraban visitando el sultanato de Omán. El escándalo surgido por la hospitalización del líder del FPLP, presentado casi como "uno de los más peligrosos terroristas", provocó el cese de cuatro altos funcionarios socialistas, incluida la presidenta de la Cruz Roja francesa, y terminó con la expulsión de Francia de Habash. A finales de abril de 2000 abandonó la secretaría general del FPLP por su avanzada edad y por razones de salud, tras haber ocupado el cargo durante 33 años. Le sucedió Abu Ali Mustafa, quien ocupaba la vicesecretaría, pero éste murió asesinado en agosto de 2001 en un ataque de la fuerza aérea israelí en El Bire, en el distrito de Ramala. En mayo de 2000 viajó por primera vez a El Cairo desde hacía 31 años y en los últimos años, enfermo de cáncer, vivía entre Damasco y Amán. | |||||||||
| 820331 | |||||||||
| Radical Palestinian movement founder George Habash dies από Ν.Α 7:13μμ, Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008 | |||||||||
 Monday » January 28 » 2008 Radical Palestinian movement founder George Habash dies Suleiman al-Khalidi Reuters Saturday, January 26, 2008 AMMAN - George Habash, the founder of a radical movement that staged hijackings and kidnappings to highlight the Palestinian struggle, died in Jordan today, his family said. He was 80. Habash founded the radical Popular Front for the Liberation of Palestine in 1968. A refugee from fighting that broke out over the creation of Israel in 1948 in British-ruled Palestine, he lived in exile and succumbed to a heart condition in a hospital in Amman, his doctor said. The PFLP favours armed struggle to establish a Palestinian state and found itself sidelined in 1993 when Yasser Arafat, then leader of the Palestine Liberation Organisation (PLO), signed interim peace deals with Israel. Scores of supporters thronged the hospital to offer their condolences to his wife Hilda and his two daughters. "We will all carry the banner of Habash and the Arab nation he dearly cherished. Habash always believed Palestine would be liberated," Hilda Habash told Reuters. She said Habash, who was hospitalized five days ago, was until the last hours of his life following events in the Palestinian territories and was deeply moved by the humanitarian plight of Gazans who are under an Israeli blockade. "He lived for his people and died for his people," she said. Palestinian President Mahmoud Abbas's office declared a three-day mourning period for Habash. Nabil Abu Rdainah, a senior Abbas aide, paid tribute to him as a "historical leader." In Damascus, senior Hamas official Mohammad Nazzal said Habash's death was a "huge loss" for the Palestinian cause. "We had our ideological differences, but Dr. Habash shared Hamas' opposition to the peace deals the Palestinian Liberation Organisation signed with the Jewish state as a sellout of Palestinian rights," Nazzal said. "He did not just establish a Palestinian group. Dr. Habash was a national Palestinian leader." Habash's PFLP, which burst on the world scene in the late 1960s and early 1970s with a series of airliner hijacks, opposed negotiations with Israel. With military precision, PFLP guerrillas hijacked four Western airliners with more than 500 people aboard in September 1970 to punish Western governments for supporting Israel, win the release of prisoners and embarrass King Hussein of Jordan. Three of the aircraft were blown up at "revolution airfield," a desert landing strip near Zarqa in Jordan, and the fourth, a Pan Am jumbo jet, was destroyed in Cairo. No passengers were involved. A soft-spoken guerrilla leader who gave up medicine for revolution, Habash believed a Palestinian mini-state alongside Israel, as advocated by Palestinian moderates, should be used only for more assaults on the Jewish state. Habash, who came from a wealthy Christian family, first achieved political prominence at the head of the Arab Nationalist Movement in 1952. He stepped down as PFLP general-secretary in 2000, handing over to Abu Ali Mustafa, who was killed by Israel in 2001 during a Palestinian uprising. | |||||||||
| 820338 | |||||||||
| buitenland Palestijnse leider George Habash overleden από Ν.Α 7:17μμ, Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008 | |||||||||
buitenland Palestijnse leider George Habash overleden AMMAN/RAMALLAH - De Palestijnse voorman George Habash is zaterdag in de Jordaanse hoofdstad Amman overleden. Dit is zaterdag door de Palestijnse Autoriteit in Ramallah bevestigd. Er zijn drie dagen van rouw afgekondigd voor de dood van deze radicaal linkse politicus en guerrillaleider.
Habash is 81 jaar geworden. Hij werd in het Palestijnse Lydda geboren, een plaats die nu in Israël ligt en Lod heet. Hij was kind van bemiddelde Grieks-orthodoxe ouders. Habash studeerde voor arts aan de Amerikaanse Universiteit van Beiroet toen honderdduizenden Palestijnen onder wie zijn familie in 1948 werden verdreven door de vestiging van de joodse staat. Na de Zesdaagse Oorlog van 1967 radicaliseerde de linkse Habash zijn strijd voor de bevrijding van zijn land. Hij stichtte daarvoor het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina (PFLP). Dat legde zich aanvankelijk vanuit Jordanië ook toe op vliegtuigkapingen. In 1970 maakte hij het daarbij met drie gekaapte toestellen tegelijk veel te bont en de Jordaanse koning verdreef de PLO-strijders met geweld. Habash woonde tot 1982 in Libanon, vervolgens in Syrië en later in Jordanië. Het PFLP is een belangrijk onderdeel van de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie (PLO). Maar Habash bleef met zijn PFLP een fel tegenstander van de akkoorden van Oslo (1993), waarmee PLO-leider Yasser Arafat zich profileerde als verzoener. Die hoopte daarmee de belangen van de Palestijnen te kunnen dienen. Habash bleef erbij dat alleen de gewapende strijd vruchten zou afwerpen en dat er geen vrede mogelijk was met een joodse staat in Palestina. De radicale, Arabisch-nationalistische PFLP werd door Arafats gematigde koers feitelijk gemarginaliseerd, ook nadat het falen van Arafats akkoorden uit Oslo duidelijk was geworden. Een nieuwe generatie Palestijnse radicalen bleek vooral zijn heil te zoeken bij islamitisch geöriënteerde groepen. Habash was meer dan dertig jaar de leider van het PFLP maar moest om gezondheidsredenen in juli 2000 deze taak neerleggen. | |||||||||
| 820339 | |||||||||
| جورج حبش يوارى από Ν.Α 7:23μμ, Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008 | |||||||||
  جورج حبش يوارى الثرى بعمان وجنازات رمزية في الضفة شخصيات فلسطينية شاركت في تشييع جورج حبش في عمان (الفرنسية) دفن اليوم في مقبرة سحاب بعمان مؤسس حركة القوميين العرب والجبهة الشعبية لتحرير فلسطين الزعيم الفلسطيني جورج حبش، وذلك في ختام جنازة مهيبة شارك فيها المئات من بينهم شخصيات فلسطينية وأردنية. وانطلق موكب التشييع من مستشفى الأردن وسط العاصمة إلى مقر كنيسة الروم الأرثوذكس بمنطقة الصويفية (جنوب شرق عمّان) حيث أقيمت طقوس الجنازة، وسارت بعدها باتجاه مقبرة سحاب حيث ووري الزعيم الراحل الثرى.  وشارك في الجنازة رئيس المجلس الوطني الفلسطيني سليم الزعنون نيابة عن رئيس السلطة محمود عباس إضافة إلى أمين سر اللجنة التنفيذية لمنظمة التحرير ياسر عبد ربه. جنازة رسمية لجورج حبش في نابلس (الفرنسية) جنازات رمزية وفي الضفة الغربية انطلقت جنازات رمزية لحبش, حمل أثناءها المتظاهرون نعوشا جابوا بها الشوارع. ونعت شخصيات وقيادات فلسطينية جورج حبش، في حين أمر الرئيس عباس بتنكيس الأعلام يوما واحدا في جميع المؤسسات حدادا على رحيله، وأعلن الحداد ثلاثة أيام في الأراضي الفلسطينية. وقد توفي حبش عن عمر ناهز 82 عاما بعدما أدخل الأسبوع الماضي مستشفى في العاصمة الأردنية، عقب تدهور صحته، حيث كان يعاني من المرض منذ عدة سنوات. | |||||||||
| 820367 | |||||||||
| Ο ΥΠΕΡΟΧΟΣ "ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣ" από Ν.Α 8:34μμ, Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008 | |||||||||
Ο ΥΠΕΡΟΧΟΣ "ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣ"Του Γασάν ΣάρμπαλΑλ-Χαίγιατ Έχω γνωρίσει πολλούς αεροπειρατές, πολλούς δράστες ένοπλων επιθέσεων, πολλούς απαγωγείς ομήρων ...οι περισσότεροι από αυτούς βρίσκονται στις λίστες των πιο επικίνδυνων τρομοκρατών και καταζητουμένων...ο Ζόρζ Χαμπάς ήταν ο καλύτερος όλων ήταν ο πιο υπέροχος "τρομοκράτης". «الإرهابي» الناصعغسان شربل الحياة - 28/01/08//
شاءت المهنة ان يكون لي في عالم ما قبل 11 ايلول (سبتمبر) اصدقاء قساة. خطفوا طائرات او أمروا بخطفها. زرعوا عبوات او أرسلوا من يزرعها. احتجزوا رهائن او أصدروا فتوى الاحتجاز. وفي المقاييس الدولية تدرج اسماء هؤلاء في لوائح الارهابيين والمطلوبين. وغالبا ما كان هؤلاء مصابين بهاجس البحث عن وطنهم. مرة يصطدمون مباشرة بالاحتلال. ومرة اخرى يهاجمون داعميه. وثالثة يشتبكون فيها مع من يعتبرون انه يعوق طريقهم وحلمهم. وكان جورج حبش من ابرز هؤلاء «القساة» وأنصعهم. غاب جورج حبش من دون ان يتحقق حلمه. يمكن القول ان هذا الحلم بدا أشد صعوبة منه في اي يوم. بدا صعباً الى شفير الاستحالة. لم يتمكن من ان يشم ثانية رائحة تراب اللد التي ولد فيها. بخلت عليه بالعودة حياً. وستبخل عليه بعزاء النوم في ترابها. يخاف الاحتلال «الحكيم» حياً. ويخافه مسجى في الارض التي يعشق. يعرف الاحتلال ان هذا الرجل لا يتنازل عن حلمه وانه قد يستأنف التحريض من قبره. سألته في منتصف التسعينات ان كان يائسا. وكان لليأس ما يبرره. القيادة الفلسطينية عادت الى بعض تراب فلسطين بعد «مصافحة تاريخية» تابعها من بعيد عبر الشاشات. العراق استحال ركاما بفعل المغامرة التي ارتكبتها قيادته يوم غزت الكويت. الانقسام العربي صارخ والتدهور العربي في ذروته. الاتحاد السوفياتي اندحر وانفجر وغادر الى المتاحف مصطحبا معه المعسكر الاشتراكي. وصديقك فيديل كاسترو يقف على جزيرته العنيدة كقبطان يستعد لموعد الغرق. رد بابتسامة معجونة بالمرارة «لا وجود لليأس في قاموسي لا استطيع التسليم بانتصار دائم للظلم». كان جورج حبش يعرف انه بات يعيش في عالم غير ذلك الذي سمح له بارتكاب احلام «الثأر» و «العودة». وشعرت انه غرق في الذكريات. ثمة مشهد لم يستطع تناسيه او التخفيف من وطأته. مئات الاف الفلسطينيين يقتلعون في 1948 من ارضهم ويتحولون لاجئين في المخيمات. واعترف انه لولا ذلك المشهد لكان طبيبا ينهمك بحياته العادية وابحاثه وهواياته. لكن الرجل الذي خانته صحته باكرا لم يسمح لإرادته ان تخون. كان يردد ان المطلوب اعادة قراءة التجربة والاخطاء والمتغيرات رافضا ما اعتبره تبريرا للتنازلات تحت ستار الواقعية وتبدل موازين القوى. حين بلغني نبأ وفاته تقاطرت الصور في ذهني في ضوء ما سمعته منه ومن رفاقه خصوصا الذين تحلقوا حول رفيقه الاقرب الى قلبه الدكتور وديع حداد والذين اطلقوا غضبهم في وجه العالم احتجاجا على تناسيه مأساة الشعب الفلسطيني. كان جورج حبش صوتا صارخا وعنيفا ومتشددا اخطأ وأصاب، ما يسمح باتهامه أحيانا بالافتقار الى الواقعية من دون ان يسمح بالتشكيك بصدقه ونزاهته وهو تميز بهما. ذات يوم تلقى حداد رسالة مقتضبة من حبش يمكن ايجازها بكلمتين «اشعل المنطقة». وتجاوب حداد فنظم عملية خطف الطائرات الى «مطار الثورة» في الاردن في 1970 وتبع تلك الضربة المدوية ما تبعها. قبلها في 1968 تلقى حداد من حبش الذي كان سجينا في سورية كلمة السر وهي «أما آن الاوان يا وديع» فعرف حداد ان عليه المخاطرة. ذهب وديع الى دمشق ونظم عملية «خطف» السجين جورج حبش من حراسه ونقله الى لبنان. كان جورج حبش شديد الحضور في دفاتر النصف الثاني من القرن الماضي. من تأسيس «حركة القوميين العرب» الى تأسيس «الجبهة الشعبية لتحرير فلسطين» ومن المواجهات الدامية في الاردن في 1970 الى حصار بيروت في 1982 مرورا بخطف الطائرات ونجومية كارلوس. كان حبش «ارهابيا» بالمعايير الدولية لكنه كان بالتأكيد «الارهابي» الحالم الناصع. | |||||||||
| 820373 | |||||||||
| جثمان مؤسس حرك από Ν.Α 8:46μμ, Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008 | |||||||||
 جثمان مؤسس حركة القوميين العرب جورج حبش يوارى الثرى في مقبرة تقع جنوب شرق عمان 28/01/2008 14:23 (توقيت غرينتش) ووري الثرى جثمان مؤسس حركة القوميين العرب والجبهة الشعبية لتحرير فلسطين جورج حبش الاثنين في مقبرة سحاب التي تقع جنوب شرق العاصمة الاردنية عمان بحضور حشد كبير من السياسيين الفلسطينيين. وقد لف نعش حبش الذي توفي مساء السبت في عمان بعد معاناة مع المرض بالعلم الفلسطيني وحمل على اكتاف جنود من جيش التحرير الفلسطيني في الاردن قبل مواراته الثرى وسط هتافات "ياحكيم ارتاح ارتاح واحنا حنواصل الكفاح". وشارك في التشييع نحو الفي شخص يتقدمهم عدد من السياسيين الفلسطينيين كان ابرزهم رئيس المجلس الوطني الفلسطيني سليم الزعنون الذي اناب عن الرئيس الفلسطيني محمود عباس وعزام الاحمد رئيس كتلة فتح في المجلس التشريعي الفلسطيني وياسر عبد ربه امين سر اللجنة التنفيذية لمنظمة التحرير الفلسطينية واحمد قريع كبير المفاوضين الفلسطينيين ونايف حواتمة الامين العام للجبهة الديمقراطية لتحرير فلسطين. كما شارك في التشييع نواب عرب في الكنيست الاسرائيلي منهم احمد الطيبي ومحمد بركه. وتوفي حبش في "مستشفى الاردن" في عمان مساء السبت عن عمر ناهز الثانية والثمانين عاما بعد 10 ايام من دخوله المستشفى بسبب مشاكل في القلب. وحبش من مواليد بلدة اللد الفلسطينية عام 1925 كان يعاني منذ سنوات من مشاكل صحية واختار الاردن مقرا له. وقد اسس حبش الجبهة الشعبية في ديسمبر/كانون الاول 1967 التي اصبحت منذ تأسيسها احد ابرز فصائل المقاومة الفلسطينية. | |||||||||
Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2008
Η μοναδική αποκλειστική συνέντευξη του Ζόρζ Χαμπάς σε ελληνική εφημερίδα
Archive footage 
Doctors used to tell him, you are feeling pain with the people of Gaza 
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου