ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΖΑΧΟΠΟΥΛΟΥ-ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ

ΔΥΟ-ΔΥΟ, ΣΤΗΝ ΜΠΑΝΙΕΡΑ ΔΥΟ-ΔΥΟ!

(ΑΛΛΑ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΞΕΠΛΕΝΕΙ)

Με το χέρι στην μύτη παρακολουθεί σύσσωμο το πανελλήνιο τα τηλε-παράθυρα των τελευταίων εβδομάδων, για να προστατευτεί από την φοβερή δυσωδία που αυτά αποπνέουν.

Πίσω από το προφανές, που είναι το μεγάλο πολιτικό σκάνδαλο που αγγίζει τον ίδιο τον πρωθυπουργό διαμέσου του στενού του περιβάλλοντος, της οικογένειας του, των προσωπικών φίλων και των στενών συνεργατών και συμβούλων του, αναπτύσσεται μια γιγαντιαία επιχείρηση χειραγώγησης της κοινής γνώμης με σκοπό τον αποπροσανατολισμό της.

Το πραγματικό πολιτικό σκάνδαλο που έχει να κάνει με τα πεπραγμένα του παραλίγο αυτόχειρα Ζαχόπουλου, όταν διαχειρίζονταν δημόσιο χρήμα, αποχαρακτήριζε εκτάσεις, και έστηνε διαγωνισμούς για πρόσληψη στο υπουργείο Πολιτισμού, έχει μπει ή επιχειρείται να μπει σε δεύτερη μοίρα, και η προσοχή εστιάζεται σε έναν γνωστό-άγνωστο πόλεμο επιχειρηματικών και εκδοτικών συμφερόντων με γενικό τίτλο: «Βρείτε τον κομιστή-εκβιαστή».

Και όμως:

Είναι δεδομένες και στοιχειοθετημένες αν μη τι άλλο οι ευθύνες του Ανδριανού και του Αγγέλου, που αφού κατήγγειλαν εκβιασμό, κάλυπταν επί μέρες τον εκβιαστή επικαλούμενοι το δημοσιογραφικό απόρρητο, ενώ η παραδοχή ότι έλαβαν προϊόν εγκληματικής ενέργειας (το ή τα DVD) και δεν το προσκόμισαν αμέσως στην δικαιοσύνη, αποτελεί ποινικό αδίκημα. Υπάρχει σαφώς συναλλαγή ή απόπειρα συναλλαγής με τον/τους κομιστές. Ή μήπως ο κομιστής θέλησε να προστατεύσει την κυβέρνηση προσφέροντας οικιοθελώς μια εκδούλευση (για να ρυθμιστεί ευνοϊκότερα δική του υπόθεση ή απλά για να μην καταρρεύσει το προφίλ του Καραμανλή). Ξέχασε λέει κλειδωμένο στο γραφείο του ο Ανδριανός το DVD και δεν το είδε εγκαίρως. Και τότε γιατί παραιτήθηκε ο Ζαχόπουλος? Γελάει ο κόσμος με την ρήση του Καραμανλή ότι η κυβέρνηση «Ούτε εκβιάζει, ούτε εκβιάζεται».

Είναι δεδομένες οι ευθύνες των αρμόδιων υπουργών-υφυπουργών στο Υπ. Πολιτισμού που αφού έστησαν διαγωνισμό προσλήψεων, για να βολέψουν τους δικούς τους ανθρώπους (στους οποίους για κάποιον λόγο δεν χώρεσε και η κα. Τσέκου), τον ακύρωσαν για να προσλάβουν τους ευνοούμενους τους, με άλλες διαδικασίες από το παράθυρο, όπως αποκαλύφθηκε στην δημοσίευση του σχετικού ΦΕΚ πριν από μια εβδομάδα. Στην εποχή της «σεμνοταπεινής» κυβέρνησης Καραμανλή διορίζεσαι στο δημόσιο μόνο αν είσαι συγγενής ή ερωτικός σύντροφος κάποιου «σεμνοταπεινήτη» πολιτικού της ΝΔ.

Είναι δεδομένες και επίσημα καταγεγραμμένες οι καταγγελίες ανώτερων υπαλλήλων του Υπ. Πολιτισμού και του ίδιου του Τατούλη, για παράνομες αναθέσεις έργων από τον Γενικό γραμματέα του Υπ. Πολιτισμού. Συγκεκριμένες καταγγελίες έκανε η προϊσταμένη ελεγκτικού του Υπ. Πολιτισμού κα. Έρση Φιλλοπούλου για παραβιάσεις στην διαδικασία απευθείας ανάθεσης έργων. Τις καταγγελίες υιοθέτησε και ο πρώην υφυπουργός Τατούλης. Και όμως ο Ζαχόπουλος που τις προωθούσε τόσο καιρό επιβίωνε στο πόστο του συνεχώς από το 2004 και ανεξαρτήτως των πολιτικών του προϊστάμενων.

Είναι δεδομένη η εμπλοκή της ΕΥΠ (αν είναι δυνατόν!) που επίσημα ανακοίνωσε ότι της ζητήθηκε, υποτίθεται σε ανύποπτο χρόνο, από τον Ζαχόπουλο η συνδρομή της για να ερευνηθούν καταγγελίες του για εκβιασμούς. Ο Ανδριανός μάλιστα ισχυρίζεται ότι την συνομιλία του στο «Βυζαντινόν» του Χίλτον, κατέγραψαν φωτογραφικά οι άνδρες της προσωπικής του φρουράς (λες και είναι τίποτα Γιαπωνέζοι τουρίστες).

Είναι δεδομένη η εμπλοκή των φασιστών του ΛΑΟΣ, καθώς ο φερόμενος ως ένας εκ των εκβιαστών, ο δικηγόρος της Τσέκου εργάζεται στο δικηγορικό γραφείο του πατήρ και του υιού Πλεύρη. Πιστεύει έστω και ένας άνθρωπος ότι ο Πλεύρης δεν γνώριζε τίποτα για την δράση του στενού συνεργάτη και παρολίγον αυτόχειρα δικηγόρου? Τι ανταλλάγματα έδωσε η κυβέρνηση της ΝΔ στο ΛΑΟΣ για να περάσει σε δεύτερη μοίρα και να θαφτεί η εμπλοκή του ΛΑΟΣ στην υπόθεση? Πόσο εύκολα τραβήχτηκαν από τα κανάλια οι κκ Γεωργιάδης και υιός Πλεύρη μετά την παρέμβαση Καρατζαφέρη?

Είναι δεδομένη η πολιτική ή/και ποινική ευθύνη βουλευτή της ΝΔ (κατά πάσα πιθανότητα του Κουκοδήμου) που είτε μεσολαβεί μεταξύ ΣΔΟΕ και δημοσιογράφων, είτε έχει περιέλθει εις γνώση του απόπειρα συναλλαγής μεταξύ ΣΔΟΕ και δημοσιογράφων και αντί να καταγγείλει αυτό στην δικαιοσύνη, η υπόθεση παραπέμπετε … στο διαρκές ημερήσιο τηλε-δικαστήριο. Και φυσικά εδώ είναι δεδομένη η πολιτική ευθύνη της κυβέρνησης που καλύπτει τον βουλευτή. Και φυσικά εδώ είναι δεδομένη και η ευθύνη των δημοσιογράφων Τριανταφυλλόπουλο και Κουϊκ στους οποίους μίλησε αυτός ο βουλευτής. Αν αυτά τα πράγματα ισχύουν, τότε η μη άμεση προσφυγή των δημοσιογράφων στην δικαιοσύνη είναι απόκρυψη παράνομης συναλλαγής και ας μην επικαλούνται οι κύριοι αυτοί το δημοσιογραφικό απόρρητο.

Υπάρχει δεδομένη εμπλοκή του επικεφαλής του ΣΔΟΕ και προσωπικού φίλου των Καραμανλή και Αλογοσκούφη, δικηγόρου Κλαδά. Είτε δεν έλεγξε ως όφειλε και όταν όφειλε τον λογαριασμό του Θέμου Αναστασιάδη, είτε όπως κατήγγειλε ο Τριανταφυλλόπουλος επιχείρησε να κάνει συμψηφισμό υποθέσεων.

Και πάνω απ’ όλα είναι δεδομένη η χειραγώγηση της –κατά τα άλλα ανεξάρτητης- δικαιοσύνης (το σκάνδαλο των σκανδάλων). Κάλυψε τον Ανδριανό και τον Αγγέλου που έκρυβαν τον φερόμενο εκβιαστή επικαλούμενοι το δημοσιογραφικό απόρρητο. Προφυλάκισε τάχιστα την Τσέκου η οποία διώκεται με την διαδικασία του αυτόφωρου, ως ύποπτη εκβιασμού δημοσίου λειτουργού αν και ο Ζαχόπουλος είχε παραιτηθεί και συνεπώς δεν ήταν πλέον δημόσιος λειτουργός. Δεν έχει ακόμη ασκήσει δίωξη κατά του βουλευτή και πρώην Υπ. Ναυτιλίας Κεφαλογιάννη ο οποίος δήλωσε ότι εκβιάστηκε από δημοσιογράφο τον οποίο δεν κατήγγειλε τότε (άρα τον κάλυψε). Διαρρέονται καθημερινά επιλεκτικά αποσπάσματα από την σχηματιζόμενη δικογραφία κατά παράβαση κάθε έννοιας δικονομικών κανόνων και οι εισαγγελείς σφυρίζουν αδιάφορα. Είτε τα διαρρέουν οι ίδιοι, είτε αδιαφορούν όταν δεν διώκουν ποινικά αυτούς που τα διαρρέουν. Και ο Θόδωρος Ρουσσόπουλος και οι άλλοι «ψευτοθόδωροι» του καθημερινού κυβερνητικού briefing, τα σχολιάζουν ανερυθρίαστα, αντί να πουν το προφανές, ότι αποτελούν απόρρητα δεδομένα. Αυτή η πρακτική θυμίζει ημέρες καλοκαιριού 2002, όταν γίνονταν ο τρομοπόλεμος με αφορμή την υπόθεση της 17Ν.

Και από κοντά τα συγκροτήματα των ΜΜΕ βρήκαν την ευκαιρία να δώσουν μάχες μέσα στα πλαίσια του ανταγωνισμού τους για την δική τους πίττα. Μόνο που αυτές οι μάχες μοιάζουν περισσότερο με «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» και ξαναμοίρασμα της τράπουλας μεταξύ αντίπαλων οικογενειών-συμμοριών της σικελικής μαφίας. Σωρεία ποινικών αδικημάτων καταγγέλλονται ή διαπράττονται καθημερινά, μπροστά στις κάμερες των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών (που από μόνα τους είναι … ποινικά αδικήματα, καθώς συνεχίζουν να λειτουργούν χωρίς νόμιμη άδεια λειτουργίας και θεσμοθετημένο κώδικα δεοντολογίας εδώ και 18 χρόνια). Διαπόμπευση δικαίων και αδίκων, επιλεκτικές διαρροές στοιχείων δικογραφίας, διφορούμενες και συγκαλλημένες αλλά πολύ συγκεκριμένες απειλές που κάποιος χρειάζεται αποκωδικοποιητή για να τις καταλάβει, φημολογία για ύπαρξη σωρείας DVD και CD, ηχογραφημένες συνομιλίες, απ’ όλα έχει ο μπαξές. Η εικόνα που περνάει στον κόσμο είναι ότι όλοι έχουν στοιχεία για όλους και όλοι εκβιάζουν και εκβιάζονται απ’ όλους, έτσι σφιχτά μουντζωπιασμένοι που είναι.

Στην παρούσα φάση φαίνεται πως το πάνω χέρι το έχει μια ιδιότυπη συμμαχία υπό την αιγίδα του ομίλου Λαμπράκη (και των συν-ιδιοκτητών του MEGA CHANNEL), η οποία προωθεί το σενάριο της στοχοποίησης ενός συγκεκριμένου αδύναμου κρίκου (του Θέμου Αναστασιάδη). Σύμμαχος στην συμμαχία των προθύμων και άνθρωπος κλειδί, ο Μάκης, ο ζούγκλας, ο κωλοτούμπας, ο οποίος αφού φωτογραφήθηκε ως ύποπτος εκβιαστής από το «μεγάλο κανάλι» στα αρχικά στάδια της υπόθεσης, τα γύρισε, «δίνοντας» τον πρώην ομο-μπάνιερο συνέταιρο του. Ομοίως τα γύρισε και η προφυλακισμένη κα. Τσέκου που αφού επιβεβαίωσε την πλήρη αναξιοπιστία της ως μάρτυρας (αρχικά δήλωνε ότι δεν είχε σχέση με τον Ζαχόπουλο, κατόπιν δήλωνε ότι δεν ζήτησε ανταλλάγματα για το DVD, μετά δήλωνε ότι το DVD το παρέδωσε σε MEGA και εφημερίδα ΘΕΜΑ), γύρισε την υπερασπιστική της γραμμή, κατηγορώντας τον Θ. Αναστασιάδη, ως μοναδικό κομιστή του DVD προσχωρώντας σε αυτήν την συμμαχία. Μαζί τους (άγνωστο γιατί) και μερικοί «μικρότεροι παίκτες» όπως ο εκδότης του ΠΑΡΟΝ, Μάκης Κουρής που πρωτο-λανσάρισε αυτό το σενάριο.

Και πάνω απ’ όλους, το ίδιο το Μέγαρο Μαξίμου. Είναι ίσως χαρακτηριστικό και έχει ιδιαίτερη συμβολική σημασία το γεγονός ότι την ώρα που ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος κατήγγειλε τον μέχρι εκείνη την στιγμή συνέταιρο του, ο Καραμανλής μιλούσε σε σχετική ημερίδα για την διαφθορά που γίνονταν υπό την αιγίδα του Μεγάρου Μουσικής.

Το Μέγαρο του συγκροτήματος Λαμπράκη που κατηγορήθηκε από το ΘΕΜΑ των Μάκη-Θέμου ως προνομιακός αποδέκτης χρηματοδοτήσεων από το Υπ. Πολιτισμού, δια χειρός Ζαχόπουλου.

Το MEGA της συμμορίας των 5, που αν και αρχικά καταγγέλθηκε ως αποδέκτης και πιθανός κομιστής του DVD, την έβγαζε λάδι, επειδή η κα. Τρέμη έδωσε τον λόγο της, ως κυρία, ότι δεν κάνει τέτοιες δουλειές. Βέβαια αν φοράς ακριβό ταγιέρ (ή ακριβό κουστούμι σαν αυτό του Ντερμπεντέρη) γίνεσαι πιστευτός, ενώ αν είσαι «Ζούγκλας» ή «Μαύρη Τρύπα» ή αλλάζεις στρατόπεδο ή σε τρώει η μαρμάγκα. Η αποκάλυψη (την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές) ότι υπάρχει συνομιλία στελέχους του σταθμού που παραδέχεται την πλήρη γνώση του καναλιού για το DVD, ίσως αποδειχτεί θρυαλλίδα ραγδαίων εξελίξεων που θα ανατρέψουν τα δεδομένα.

ΟΙ ΑΜΕΣΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΣΕ ΕΝΑ ΣΥΣΤΗΜΑ ΣΕ ΣΗΨΗ

Ωστόσο είναι δευτερεύον ζήτημα της υπόθεσης η προσπάθεια των μεγαλο-εκδοτών να αλώσουν το κοινό των κυριακάτικων φύλλων ή να αποτρέψουν την πτώση τους από την πρωτοκαθεδρία της ενημέρωσης και χειραγώγησης (διαλύοντας ή συρρικνώνοντας ουσιαστικά την μερίδα που είχε πάρει το ΘΕΜΑ το τελευταίο διάστημα). Το βιογραφικό του συγκροτήματος Λαμπράκη στην σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας, το έχουν καθιερώσει πρωτίστως, ως την άτυπη συλλογική συνείδηση της αστικής τάξης της χώρας. Είναι έκδηλη η προσπάθεια να υιοθετηθεί και να πλασαριστεί στην κοινή γνώμη, η πλέον ανώδυνη για την κυβέρνηση εκδοχή, ενός προσωπικού παραστρατήματος ενός φίλου του πρωθυπουργού, μερικών ατυχών χειρισμών των στενών συνεργατών του, και ενός εκβιαστή εκδότη που επιχειρεί να εκμεταλλευτεί την κατάσταση.

Εκτός από το επίσης προφανές, να καλυφθούν τα νώτα του Μεγάρου Μουσικής σε πιθανές παράνομες δοσοληψίες με τον Ζαχόπουλο, υπάρχει κάτι πιο σημαντικό που δεν μπορεί να παραγνωριστεί.

Η κυβέρνηση είναι εξαιρετικά αποδυναμωμένη πιο πολύ και από την επόμενη των εκλογών. Στηρίζεται μόλις σε 152 βουλευτές (συν την δυσφημιστική προς αυτήν στήριξη του ΛΑΟΣ) έχοντας χάσει και το πλεονέκτημα της πρόωρης προσφυγής σε κάλπες για αναβάπτιση της στην κολυμπήθρα του Σιλωάμ. Μόλις πριν από 4 μήνες το έκανε κερδίζοντας οριακή αυτοδυναμία. Έκαψε μάλιστα και την όποια προωθητική δύναμη της έδωσε πρόσκαιρα η κάλπη, καθώς επιχείρησε να περάσει ευθύς εξαρχής το ασφαλιστικό υποτιμώντας τις λαϊκές αντιδράσεις. Έσπασε τα μούτρα της πανηγυρικά εξαιτίας της εργατικής εξέγερσης που σηματοδότησε η απεργία της 12^ης Δεκεμβρίου (αν και έσωσε τα προσχήματα με την ασφαλιστική δικλείδα διεξόδου που της έδωσαν τα κανάλια, θυσιάζοντας τον Μαγγίνα) και τώρα φαίνεται παραλυμένη.

Διόλου τυχαία ο ΣΕΒ μιλάει για το νοσηρό κλίμα που δυσκολεύει την «προώθηση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων» στην οικονομία. Διόλου τυχαία επίσης παρατηρούνται κάποια περίεργα πολιτικά φαινόμενα τις τελευταίες μέρες. Όπως η ξαφνική συνάντηση μεταξύ Μητσοτάκη και αμερικάνου πρέσβη και η συνακόλουθη δήλωση του επιτίμου, περί συνολικότερης κρίσης στην πολιτική που απαιτούν νέα πρόσωπα. Ή η ξαφνική αναφορά για το ενδεχόμενο να έχουμε σύντομα γυναίκα πρωθυπουργό. Ή ακόμη η ξαφνική ενεργοποίηση του Βενιζέλου και του ομίλου προβληματισμού που στήνει. Ή ακόμη οι δηλώσεις Κωνσταντόπουλου για την ανάγκη ίδρυσης νέου κεντρο-αριστερού κόμματος. Ή ακόμη οι δηλώσεις Νικήτα Κακλαμάνη για την ανάγκη συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.

Τα πράγματα οδηγούν σε κάποια λογικά συμπεράσματα. Από την στιγμή που η αδύναμη κυβέρνηση Καραμανλή οδηγείται σε αδιέξοδα, το σύστημα συνολικά είναι στριμωγμένο. Η λύση Βενιζέλου σαν ασφαλιστική δικλείδα ορατής διάδοχης κατάστασης στο ΠΑΣΟΚ, δεν περπάτησε μόλις πριν από δύο μήνες. Το ασφαλιστικό οδήγησε σε μια συμμαχία όλων των λαϊκών τάξεων (ακόμη και των μικρο-μεσαίων) υπό την προωθητική δύναμη και ηγεμονία της εργατικής τάξης. Η κυβέρνηση δεν μπορεί να προσφύγει σε πρόωρες εκλογές επικαλούμενη ανύπαρκτα εθνικά θέματα (ακόμη και ένας διακοσμητικός πρόεδρος σαν τον Παπούλια δεν θα προσυπέγραφε τέτοιο σχετικό διάταγμα). Μήπως όμως προκύψουν ξαφνικά πραγματικά «εθνικά ζητήματα» στην ευαίσθητη περιοχή των Βαλκανίων? Μήπως φτιαχτεί κακήν κακώς κάποιο τρίτο κόμμα για να ανακοπεί η αδιαμεσολάβητη στροφή προς τα αριστερά του κόσμου? Μήπως πάμε σε οικουμενική λύση? Όλα τα σενάρια πάνω στο τραπέζι.

Προς το παρόν φαίνεται πως η αστική τάξη στην Ελλάδα θα παίξει άλλη μια ζαριά όλα για όλα με την παρούσα κυβέρνηση. Ο Καραμανλής είναι υποχρεωμένος να αποδείξει στα αφεντικά του την αποτελεσματικότητα του και έτσι την χρησιμότητα του. Συνεπώς η μάχη για το ασφαλιστικό (μέσα σε συνθήκες ραγδαίας επιδείνωσης της οικονομικής κατάστασης λόγω κραχ) είναι μάχη ζωής ή θανάτου. Η σωστή προετοιμασία και η επιτυχία της Γενικής Απεργίας της 13 Φεβρουαρίου ίσως κρίνει το πολιτικό και οικονομικό σκηνικό της χώρας για χρόνια.

Ήρθε η ώρα της εργατικής τάξης, ήρθε η ώρα της αριστεράς.

Γ.Χ.

23-01-2008

WWW.EEK.GR