Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
Χλευασμός και περιφρόνηση σε πανευρωπαϊκή κλίμακα συνόδευσαν την είδηση ότι ο τέως Εργατικός πρωθυπουργός της Βρετανίας, Τόνι Μπλερ, ανέλαβε θέση υπαλλήλου μερικής απασχόλησης στην αμερικανική επενδυτική τράπεζα JP Μόργκαν Τσέις ως «σύμβουλος στρατηγικής» έναντι αμοιβής... ενός εκατομμυρίου δολαρίων!
Φυσικά, όπως σημειώνει και η ισπανική «Ελ Παϊς» δηκτικά, «οι οικονομικές γνώσεις του Μπλερ είναι επιφανειακές, δεν είναι όμως οι γνώσεις του αλλά η ατζέντα γνωριμιών του και η επιρροή του, που αγοράζει η JP Μόργκαν». Αλλωστε ο διευθύνων σύμβουλος της αμερικανικής τράπεζας, Τζέιμι Ντάιμον, δεν μάσησε τα λόγια του: «Μόνο μια χούφτα άνθρωποι στον κόσμο έχουν τη γνώση και τις σχέσεις που έχει ο Μπλερ», δήλωσε χωρίς περιστροφές.
Το ένα εκατομμύριο δολάρια τον χρόνο δεν αρκεί όμως στον Μπλερ, ο οποίος δήλωσε στους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» ότι αναμένει έναν «μικρό αριθμό» ανάλογων προσλήψεων και σε άλλες εταιρείες σε διάφορους τομείς! Για την ώρα, πάντως, ο αμερικανικός εκδοτικός οίκος Ράντομ Χάους υπέγραψε τον Οκτώβριο ένα συμβόλαιο με τον Μπλερ για να εκδώσει τα απομνημονεύματά του έναντι... δέκα εκατομμυρίων δολαρίων! Οποιος νομίζει ότι οι Αμερικανοί είναι αχάριστοι απέναντι στους πολιτικούς που στάθηκαν σταθερά στο πλευρό τους, έχει προφανώς λανθασμένη εικόνα.
Δεν υπάρχει, άλλωστε, Βρετανός πρωθυπουργός ο οποίος να μην μπαίνει στο μισθολόγιο αμερικανικών εταιρειών μόλις απομακρυνθεί από την εξουσία.
Ο προκάτοχος του Μπλερ, ο Συντηρητικός Τζον Μέιτζορ, ανέλαβε αμέσως σύμβουλος στην αμερικανική επενδυτική εταιρεία Καρλάιλ. Η προκάτοχος του Μέιτζορ, η Μάργκαρετ Θάτσερ, ανέλαβε σύμβουλος της αμερικανικής εταιρείας τσιγάρων Φίλιπ Μόρις. Ο Συντηρητικός πρωθυπουργός πριν από τη Θάτσερ, ο Εντουαρντ Χιθ, προσελήφθη από την αμερικανική εταιρεία συμβούλων επιχειρήσεων Αρθουρ Αντερσεν και πάει λέγοντας...
Ακόμη και τον δεξιό Ισπανό πρωθυπουργό Χοσέ Μαρία Αθνάρ, φανατικό υποστηρικτή του Μπους στην επίθεση για υποδούλωση του Ιράκ, βόλεψαν οι Αμερικανοί - και μάλιστα ως πολυθεσίτη: Διορίστηκε στο διοικητικό συμβούλιο της αυτοκρατορίας των ΜΜΕ του Ρούπερτ Μπέρντοχ, στην εταιρεία επενδύσεων Σέντορος Κάπιταλ και στην επίσης αμερικανική εταιρεία Τζ. Ε. Ρόμπερτ.
Εδώ έχουμε δύο ζητήματα. Το ένα είναι γενικό και αφορά τη διαπλοκή των πολιτικών με τις επιχειρήσεις.
Το ένα εκατομμύριο δολάρια τον χρόνο δεν αρκεί όμως στον Μπλερ, ο οποίος δήλωσε στους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» ότι αναμένει έναν «μικρό αριθμό» ανάλογων προσλήψεων και σε άλλες εταιρείες σε διάφορους τομείς! Για την ώρα, πάντως, ο αμερικανικός εκδοτικός οίκος Ράντομ Χάους υπέγραψε τον Οκτώβριο ένα συμβόλαιο με τον Μπλερ για να εκδώσει τα απομνημονεύματά του έναντι... δέκα εκατομμυρίων δολαρίων! Οποιος νομίζει ότι οι Αμερικανοί είναι αχάριστοι απέναντι στους πολιτικούς που στάθηκαν σταθερά στο πλευρό τους, έχει προφανώς λανθασμένη εικόνα.
Δεν υπάρχει, άλλωστε, Βρετανός πρωθυπουργός ο οποίος να μην μπαίνει στο μισθολόγιο αμερικανικών εταιρειών μόλις απομακρυνθεί από την εξουσία.
Ο προκάτοχος του Μπλερ, ο Συντηρητικός Τζον Μέιτζορ, ανέλαβε αμέσως σύμβουλος στην αμερικανική επενδυτική εταιρεία Καρλάιλ. Η προκάτοχος του Μέιτζορ, η Μάργκαρετ Θάτσερ, ανέλαβε σύμβουλος της αμερικανικής εταιρείας τσιγάρων Φίλιπ Μόρις. Ο Συντηρητικός πρωθυπουργός πριν από τη Θάτσερ, ο Εντουαρντ Χιθ, προσελήφθη από την αμερικανική εταιρεία συμβούλων επιχειρήσεων Αρθουρ Αντερσεν και πάει λέγοντας...
Ακόμη και τον δεξιό Ισπανό πρωθυπουργό Χοσέ Μαρία Αθνάρ, φανατικό υποστηρικτή του Μπους στην επίθεση για υποδούλωση του Ιράκ, βόλεψαν οι Αμερικανοί - και μάλιστα ως πολυθεσίτη: Διορίστηκε στο διοικητικό συμβούλιο της αυτοκρατορίας των ΜΜΕ του Ρούπερτ Μπέρντοχ, στην εταιρεία επενδύσεων Σέντορος Κάπιταλ και στην επίσης αμερικανική εταιρεία Τζ. Ε. Ρόμπερτ.
Εδώ έχουμε δύο ζητήματα. Το ένα είναι γενικό και αφορά τη διαπλοκή των πολιτικών με τις επιχειρήσεις.
Οταν βλέπει κανείς τόσους κορυφαίους πολιτικούς να γίνονται υπάλληλοι επιχειρήσεων μόλις εγκαταλείπουν την πρωθυπουργία, πώς να μην κρίνει εκ των υστέρων με άκρα καχυποψία την πολιτική που άσκησαν όσο βρίσκονταν στην εξουσία; Πώς να ασκήσει φιλολαϊκή πολιτική υπέρ των ασθενέστερων κοινωνικών στρωμάτων ένας πρωθυπουργός σαν τον Τόνι Μπλερ, ο οποίος αμείβεται με ένα εκατομμύριο δολάρια για να θέσει στην υπηρεσία μιας τράπεζας το πολιτικό κύρος και τις πολιτικές γνωριμίες που έκανε ως αρχηγός της κυβέρνησης; Τι να αντιληφθεί ο Μπλερ από τα προβλήματα ενός μισθοσυντήρητου Αγγλου, που παίρνει μισθό 1.000 ευρώ τον μήνα, όταν ο ίδιος πληρώθηκε τον Νοέμβριο... μισό εκατομμύριο δολάρια για μια διάλεξη που έδωσε στο Χονγκ Κονγκ;
Το δεύτερο ζήτημα έχει να κάνει με την επιχειρούμενη από αρκετούς -με πρώτον άλλο έναν λάτρη των ΗΠΑ, τον Γάλλο πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί- προώθηση του Τόνι Μπλερ στη θέση του... προέδρου της ΕΕ! Μόλις επικυρωθεί η Συνθήκη της Λισαβόνας δεν θα υπάρχει πια εναλλασσόμενη προεδρία στην ΕΕ, αλλά θα διορίζεται ένας πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για δυόμισι χρόνια, με δυνατότητα ανανέωσης της θητείας του για ακόμη δυόμισι.
Τραγικός αλλά και ταυτόχρονα αποκαλυπτικός θα είναι ο συμβολισμός για το σημερινό πρόσωπο της ΕΕ, αν όντως προωθηθεί τελικά στη θέση αυτή ο Μπλερ. Μια Ευρώπη που κόβει ακόμη και τις συντάξεις των 500 ευρώ και αποδομεί το κράτος πρόνοιας, γιατί δήθεν «δεν αντέχει η οικονομία», να έχει πρόεδρο ένα... «ευρω-λαμόγιο» σαν τον Μπλερ που παίρνει μισό εκατομμύριο δολάρια για μια διάλεξη!
«Πάντοτε ενδιαφερόμουν για το εμπόριο και τις επιπτώσεις της παγκοσμιοποίησης. Στις μέρες μας η τομή πολιτικής και οικονομίας είναι πολύ ισχυρή σε διαφορετικά μέρη του κόσμου, συμπεριλαμβανομένων των αναδυομένων αγορών», δήλωσε με θράσος ο Μπλερ, δείχνοντας τι εννοούν ως παγκοσμιοποίηση άνθρωποι σαν κι αυτόν.
Τραγικός αλλά και ταυτόχρονα αποκαλυπτικός θα είναι ο συμβολισμός για το σημερινό πρόσωπο της ΕΕ, αν όντως προωθηθεί τελικά στη θέση αυτή ο Μπλερ. Μια Ευρώπη που κόβει ακόμη και τις συντάξεις των 500 ευρώ και αποδομεί το κράτος πρόνοιας, γιατί δήθεν «δεν αντέχει η οικονομία», να έχει πρόεδρο ένα... «ευρω-λαμόγιο» σαν τον Μπλερ που παίρνει μισό εκατομμύριο δολάρια για μια διάλεξη!
«Πάντοτε ενδιαφερόμουν για το εμπόριο και τις επιπτώσεις της παγκοσμιοποίησης. Στις μέρες μας η τομή πολιτικής και οικονομίας είναι πολύ ισχυρή σε διαφορετικά μέρη του κόσμου, συμπεριλαμβανομένων των αναδυομένων αγορών», δήλωσε με θράσος ο Μπλερ, δείχνοντας τι εννοούν ως παγκοσμιοποίηση άνθρωποι σαν κι αυτόν.
ΥΠΑΙΤΙΟΙ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ
Τέτοιους ηγέτες έχει η Ευρώπη
Ηγέτες του τύπου του Μπλερ, οι οποίοι αφθονούν στην ΕΕ σήμερα, είναι ο κύριος παράγοντας αποξένωσης των λαών της Ευρώπης από τους ηγέτες τους και από την ευρωπαϊκή ενοποίηση που αυτοί προωθούν. Αυτοί είναι οι βασικοί υπαίτιοι της βαθύτατης πολιτικής κρίσης. Ανερυθρίαστα πλέον προβάλλουν τους δεσμούς τους με το κεφάλαιο. «Οι πολιτικοί δεν θα έπρεπε να αναμειγνύουν τις μπίζνες με την παγκόσμια πολιτική», έγραψαν σε κύριο άρθρο τους ακόμη και οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» του Λονδίνου, χαρακτηρίζοντας τη στάση του Μπλερ «ανεπιθύμητο θόλωμα της γραμμής ανάμεσα στον δημόσιο και τον ιδιωτικό ρόλο».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου