Η αυτοπαγίδευση του Καραμανλή

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

Πολύ άσχημα έχει μπλέξει ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής με την επικείμενη επίσημη επίσκεψή του στην Αγκυρα. Δεν φτάνει που με ανεπίτρεπτη επιπολαιότητα βιάστηκε να συμφωνήσει στην πραγματοποίησή της χωρίς να υπάρχει απολύτως κανένας λόγος και κανένα αντικείμενο, τώρα η τουρκική πολιτική και στρατιωτική ηγεσία τον έχουν κυριολεκτικά εξευτελίσει και τον «σέρνουν» ταπεινωμένο στην Αγκυρα. Το χειρότερο όμως δεν είναι το προσωπικό πολιτικό κόστος που θα πληρώσει ο Κώστας Καραμανλής, για το οποίο άλλωστε φέρει ακέραιη την ευθύνη και δικαίως θα το πληρώσει, αλλά οι μακροπρόθεσμες συνέπειες της πράξης του στα Ελληνοτουρκικά, τις οποίες θα καταβάλλει η χώρα μας και μετά την απομάκρυνση του Κώστα Καραμανλή από την πρωθυπουργία. Οπως η προδοτική συνθήκη της Ζυρίχης που υπέγραψε ο θείος του, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, βύθισε την Κύπρο στο αίμα και τελικά έφερε τους Τούρκους να κατέχουν πάνω από το ένα τρίτο του νησιού, έτσι και το ταξίδι που ετοιμάζεται να κάνει ο σημερινός Καραμανλής θα σηματοδοτήσει τη νομιμοποίηση όλων των τουρκικών βλέψεων έναντι της Ελλάδας.

Το πολιτικοστρατιωτικό κατεστημένο της Αγκυρας πήρε χαμπάρι ότι έχει να κάνει με μια άκρως υποχωρητική κυβέρνηση και μεθοδικά και αμείλικτα διαμορφώνει βήμα βήμα το πλαίσιο της επίσκεψης, υπαγορεύοντας ντε φάκτο τους όρους του ως προς τα θέματα που θα συζητηθούν, έτσι ώστε να είναι εναρμονισμένα προς τις τουρκικές βλέψεις. Μέχρι και τις «γκρίζες ζώνες» στα Ιμια ανάστησαν, αλλάζοντας απλώς τους βοσκούς και τα κατσίκια τους με τους ψαράδες και τις τσιπούρες! Μέχρι και την άλωση της Ρόδου από τους Οθωμανούς πριν από... 500 χρόνια θυμήθηκαν και ζητούν τα ρέστα! Εχουν φέρει τον Καραμανλή σε μια τέτοια κατάσταση από πολιτική σκοπιά που ή θα πρέπει να μιλήσει σαν πραγματικός ηγέτης κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Αγκυρα και να δυναμιτίσει τις ελληνοτουρκικές σχέσεις ή θα σιωπήσει σαν φοβισμένο ανθρωπάκι, αποθρασύνοντας τους Τούρκους και νομιμοποιώντας εμμέσως τις βλέψεις τους.

Ηρθε στην Ελλάδα ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Αλί Μπαμπατζάν, ιδιοποιήθηκε ολόκληρη την ελληνική μουσουλμανική μειονότητα ως δήθεν τουρκική και την παρότρυνε να προσφεύγει στα ευρωπαϊκά δικαστήρια εναντίον του ελληνικού κράτους, ώστε να δημιουργήσει διεθνές θέμα και να αναλάβει η Αγκυρα τον ρόλο του «προστάτη» αυτής της μειονότητας για «ανθρωπιστικούς λόγους» κατά το πρότυπο του Κοσόβου. Βγήκε και ο κουμπάρος του πρωθυπουργού, ο Ερντογάν, και είπε ότι η ΠΓΔΜ πρέπει να ονομάζεται Μακεδονία και κατήγγειλε την ελληνική απειλή άσκησης βέτο κατά της ένταξης των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, αν προηγουμένως δεν έχει εξευρεθεί κοινά αποδεκτή ονομασία για διεθνή χρήση. Αριστα έπραξαν οι Τούρκοι ηγέτες από τη σκοπιά τους τόσο για τους 100.000 μειονοτικούς τουρκικής καταγωγής όσο και για το ένα - ενάμισι εκατομμύριο Σλάβους της ΠΓΔΜ. Ο Ελληνας πρωθυπουργός όμως τι θα πει για τα 15 εκατομμύρια Κούρδους που στενάζουν υπό τον τουρκικό ζυγό;

Τι θα πει για τα εγκλήματα που διαπράττει ο τουρκικός στρατός εναντίον τους; Θα τολμήσει να μιλήσει για το αναφαίρετο δικαίωμα του κουρδικού έθνους να αποκτήσει δική του πατρίδα ή θα παραστήσει τον... «λιμοκοντόρο» της Ιεράς Συμμαχίας του 1815 βγάζοντας δεκάρικους λόγους εναντίον της «τρομοκρατίας», εννοώντας τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα των Κούρδων;

Η τουρκική ηγεσία αρνείται όχι μόνο να αποσύρει τα στρατεύματα κατοχής από την Κύπρο, αλλά ακόμη και να συμμορφωθεί σε οποιαδήποτε πτυχή των κανόνων της ΕΕ συνεπάγεται την πλέον υποτυπώδη υποψία έμμεσης αναγνώρισης της Κυπριακής Δημοκρατίας. Τι θα κάνει επ αυτού ο Ελληνας πρωθυπουργός; Θα τολμήσει να απαιτήσει απερίφραστα, χωρίς μισόλογα, την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων κατοχής από την Κύπρο; Θα διακηρύξει ότι λύση του Κυπριακού με παραμονή των στρατευμάτων κατοχής είναι απαράδεκτη; Θα τολμήσει να διακηρύξει ότι ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ είναι αδιανόητη όσο η Αγκυρα κατέχει έδαφος της Κύπρου ή θα επαναλάβει τις γνωστές πομφόλυγες περί της «ευρωπαϊκής προοπτικής της Τουρκίας» και τις ανούσιες φλυαρίες περί «προσαρμογής στο ευρωπαϊκό κεκτημένο»;

Πολιτική και διπλωματική πανωλεθρία συνιστά οποιαδήποτε μισοκακόμοιρη στάση υπεκφυγών και μισόλογων στα θέματα αυτά εκ μέρους του Ελληνα πρωθυπουργού. Κανένα λόγο δεν έχει να θέσει τον εαυτό του και κυρίως τη χώρα σε τέτοια θέση. Από τη στιγμή που ακόμη δεν έχει ανακοινωθεί επισήμως ημερομηνία πραγματοποίησης της επίσκεψης, έχει τη δυνατότητα να την αναβάλει επ αόριστον και να γλιτώσουμε κι εμείς κι αυτός από μια περιπέτεια άνευ λόγου και αιτίας.

ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΕΙ
Η ίδια η επίσκεψη συνιστά υποχώρηση

Το στρατηγικό λάθος που θα σφραγίσει ανεξίτηλα την πρωθυπουργική καριέρα του Κ. Καραμανλή θα αποτελέσει πιθανότατα η επίσημη επίσκεψή του στην Αγκυρα. Από τη στιγμή που τα τουρκικά στρατεύματα κατοχής παραμένουν στην Κύπρο, που το casus belli εναντίον της Ελλάδας εξακολουθεί να ισχύει κ.λπ., η εικόνα και το μήνυμα της επίσκεψης δεν επιδέχονται άλλης ερμηνείας: η απειλούμενη και αδύναμη Ελλάδα σύρεται ικέτις ενώπιον της ισχυρής Τουρκίας!