Για τον Λάμπρο Φούντα ....

Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς - Ανάληψη Ευθύνης

Στις 12 Νοεμβρίου εξετάστηκε απο εφέτες ανακριτές η υπόθεση της "γιάφκας" του Χαλανδρίου και της σύλληψης υποτιθεμενων μελων της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς - Φράξια Μηδενιστών.

Για αυτο και εμεις επιλέξαμε σημαδιακά την επόμενη μερα για να τοποθετήσουμε εκρηκτικό μηχανισμό στον γνωστό πρωην αριστερό και νυν βουλευτή τυχοδιωκτη-διαννοουμενο Μίμη Ανδρουλάκη.

Η ταύτιση της χρονικής επιλογής δεν ηταν τυχαία.
Επιδιώκουμε να γινει κατανοητό στον καθένα, πως οι αποφάσεις και οι ετοιμηγορίες των δικαστικών υπαλλήλων και των προισταμένων τους , μας ειναι αδιάφορες.
Αγνοούμε επιδεικτικά την τεχνική των ελιγμών και καταργούμε οποιαδήποτε πιθανότητα ελάφρυνσης της θέσης μας .
Μιλάμε διαφορετικές γλώσσες. Αυτοί απαγγέλουν κατηγορίες ,εμείς συνωμοτούμε για την επανάσταση.

Στην πορεία που εχουμε διαλέξει δεν θα κάνουμε ούτε ενα βήμα πίσω. Προκαλούμε τις αστυνομικές και δικαστικές αρχές να επιδείξουν την ίδια συνέπεια με εμάς στο "κατάπτυστο λειτούργημα" τους και να μην "φορτώνουν" με κατηγορίες, άτομα άσχετα απο εμάς .

Δεν πρόκειται για επίδειξη αλαζονείας ή άγνοια κινδύνου , αλλά για την οριστική και αμετάκλητη απόφαση μας να πορευτούμε για μια απελευθερωμένη ζωή στην επικράτεια των άκρων.
Πυξίδα μας παραμένει η ετοιμοπόλεμη συνείδηση μας, η εχθρότητα με το κοινωνικό σύστημα ,η επιθυμία για εναν κόσμο δίχως νόμους και όρια, η επίθεση στην απάτη αυτής της κοινωνίας διχως νόημα.

Στο συγκεκριμμένο πλάνο του συνολικού σχεδίου μας, αυτη τη φορά , επιδιώκουμε να καταδείξουμε τον προδοτικό κομπλεξισμό των πρώην αριστερών καθώς και το ρόλο των τυμβορύχων της σκέψης και της διαννόησης, που διαφεντεύουν στα κυκλώματα των "ανθρώπων του πνεύματος".

Για αυτο το σκοπό δεν θα μπορούσε να υπάρξει πιο εύστοχο χτύπημα απο την τοποθέτηση εκρηκτικού μηχανισμού στον τηλε-λακε της εξουσίας Μίμη Ανδρουλάκη.
Ο συγκεκριμμένος μαζί με άλλες επιφανείς προσωπικότητες της "αντι-δικτατορικης" αυτοεξορίας, στο Παρίσι της καλοπέρασης , οπως ο Μικης Θεοδωρακης , ο Βασιλης Βασιλικος κ.α. συγκεντρώνουν ολα τα παραπανω χαρακτηριστικά.
Γνωστοί πρωην αριστεροί με κύρος και διεθνή φήμη , που ξεπληρώνουν τις ολιγοήμερες "διακοπές" τους στα κρατητήρια της Ασφάλειας με βουλευτικά και υπουργικά αξιώματα (ο "αγωνιστής" Μ. Θεοδωράκης διετέλεσε υπουργός "ανευ χαρτοφυλακίου" σε προηγούμενη κυβέρνηση της Ν.Δ.)

Θα έπρεπε τουλάχιστον να ντρέπονται απέναντι στους χιλιάδες ανώνυμους αριστερούς, που ξυλοκοπήθηκαν ,βασανίστηκαν, φυλακίστηκαν, και εκτελέστηκαν...
Για αυτους που δεν υπήρξε και δεν θα υπάρξει ουτε μια σελίδα στην επίσημη ιστορία των νικητών.

Αντιθετα η πλέμπα της αριστερής διαννόησης αρέσκεται να συνεστιάζεται σε καθε ευκαιρία με τους εκπροσώπους της δημοκρατίας και της τάξης, ανταλλάσσοντας φιλοφρονήσεις σε εγκαίvια και δεξιώσεις της "καλής κοινωνίας".
Ειναι η πικρόχολη λιγοψυχία όλων αυτων ,που ποτε δεν ειχαν ψυχή. Αυτων που ανέξοδα πρόδωσαν οτι γράφτηκε με αίμα .

Γιατί ,οσο κι αν διαφωνούμε, με την ιδεολογία και τα οράματα "του λαικου ξεσηκωμου" ,των προηγούμενων γενιών , σεβόμαστε αυτους που μάτωσαν για τις ιδεές τους ή πέθαναν με το 'οπλο στο χέρι,περήφανοι , χωρίς κανένα αντάλλαγμα.

Αντιθετα οι "επιφανεις προσωπικότητες" αντίστοιχου βεληνεκούς με τον Μ.Ανδρουλάκη τι εκαναν;
Όχι μονο λάκισαν ,αλλα εξύμνησαν τη δημοκρατια, τον αστικο πολιτισμό και την κουλτούρα του και εγιναν οι γελωτοποιοί του . Σήμερα, όποιος λεει πως ειναι καλλιτεχνης, πρεπει να ντρεπεται.

Οι διαννοούμενοι και το αριστερό συνάφι τους ειναι συμμέτοχοι στην ηθική αυτουργία αυτου του αρρωστημένου κόσμου. Δεν είναι απλά μεταννοημένοι , αλλα και απολογητές του συστήματος. Ακομη και η προοδευτική "αντιθεσμική" κριτική τους , ειναι πάντα στα πλαίσια του ευπρεπούς και πολιτισμένου διαλόγου.

Οσο για τους πιο ριζοσπάστες αριστερούς ,αυτοί φτάνουν στο σημείο να καταγγέλουν και να απορρίπτουν την επαναστατική βία ,ταυτίζοντας την με την κρατική βια. Ετσι μετα τα τελευταιά γεγονότα χρησιμοποιούν το πιο ανιστόρητο και απίθανο ψέμα . Αφορίζουν το αντάρτικο πολης ως πράξη τυφλής βιας.

Όμως οι εικοσάχρονοι μπάτσοι ,που τραυματιστηκαν απο τις ριπες αγνώστων , ηξεραν τον λογο που έπαθαν οτι τους άξιζε. Αντιθετα οι δεκαδες συνομηλικοι τους παραβατικοι ή μεταναστες που σκοτωνονται απο τις σφαιρες και τους ξυλοδαρμούς των μπάτσων , δεν προλαβαινουν καν να ρωτησουν το γιατι...

Δεν ειμαστε ανθρωπιστές ,αλλα ειλικρινείς και ξεκαθάροι. Ποτέ δεν υπήρξε και δεν θα υπαρξει τυφλη βια απο τους ανταρτες πολης.
Τυφλοι είναι οσοι "βλέπουν" τις τράπεζες ως "τα μαγαζακια του κόσμου" ,τους μπατσους ως "εργαζομενα παιδια", την κοινωνία ως "αγωνιζόμενα άτομα". Εδώ θέλουμε να επισημάνουμε κάτι.

Ο πιθανός κίνδυνος τραυματισμού της γιαγιάς με το παιδάκι οφείλεται καθαρά στην εγκληματική "συμβουλή" της γυναίκας του Ανδρουλάκη, που κοιτώντας το τομάρι της και την υλική ασφάλεια του σπιτιού της , διέταξε την οικιακή της βοηθό (βάζοντας και την ίδια σε κίνδυνο) να μεταφέρει την τσάντα βάρους 10 κιλών στην πυλωτή της πολυκατοικίας

 Ο κόσμος πρέπει να καταλάβει να μην περιεργάζεται ή να μετακινεί "ύποπτα" αντικείμενα που πιθανον να "βρίσκονται"εκει για κάποιο σκοπό . Άλλωστε επειδή οι στόχοι μας είναι συγκεκριμμένοι και όχι οι περαστικοί, για αυτό πάντα κάνουμε προειδοποιητικά τηλεφωνήματα, ώστε να εκκενωθούν οι στοχοθετημένες περιοχές. Η σωματική ακεραιοτητα των μπάτσων δεν συμπεριλαμβάνεται στα "μέτρα ασφάλειας" που παίρνουμε.

Παρόλα αυτά διαπιστώνοντας την εγκληματική ανεπάρκεια της αστυνομίας να απομακρύνει έγκαιρα τον κόσμο , απο εδώ και πέρα, θα φροντίσουμε εμεις οι ίδιοι για πιο "ασφαλείς" μεθόδους τοποθέτησης εκρηκτικών ωστε να πλήττουμε αποκλειστικά και αποτελεσματικά τον στόχο που έχουμε επιλέξει.

Επιστρέφοντας στο θέμα μας, οι "ευαισθητοι ανθρωποι του πνευματος",ας σταματησουν το υποκριτικο τους ξαφνιασμα και τα ανθρωπιστικα τους ευχολογια, για την μη χρήση βίας. Η επανασταση γραφτηκε και θα ξαναγραφτει με συνειδηση και αιμα, με κειμενα και σφαιρες ,με βομβες και φυλακισεις ,με αγωνες και απογοητευσεις ,με ευγενικες σκεψεις και ακόμα περισσότερο αγενεις πραξεις.Οσοι μιλουν για αδικαιολογητη επαναστατικη βια ,ειναι αυτοι που δικαιολογουν τη βια των κρατητηριων ,των φυλακων ,του στρατου ,της δουλειας, του σχολειου.
Ειναι οι ιδιοι ,που καθε φορα δηλωνουν κατηγορηματικα , πως "παλια ηταν αλλιως τα πραγματα"...Η ευκολια των αριστερων διαννοουμενων να μιλανε για την παλια "δικαιη" βια της αντιστασης και του αντιδικτατορικου αγωνα , βρισκεται στο οτι μονο αυτοι εχουν το προνομιο της δημοκρατιας να ακουγεται η φωνη τους .Ο λόγος ειναι απλος .

Ειναι οι ιδιοι που σημερα αποκυρρησσουν καθε εκφραση επαναστατικής βιας ,εχοντας το προφιλ ενος καλπικου "αγωνιστικου" παρελθοντος.
Αυτο νομιζουν πως τους δινει την ασυλια να ξεστομιζουν ασυστολα τις σοφιστειες τους , χωρις να υπολογίζουν πως θα υπαρξουν οι αναλογες απαντησεις με τις αντιστοιχες συνεπειες.

Καπως ετσι πρεπει να σκεφτηκε το τυχοδιωκτικό σκυλολοι των πανεπιστημιακων καθως και οι καιροσκοποι του ΣΥΡΙΖΑ ,που θελουν να διοργανωσουν συλλαλητηριο εναντια στην τρομοκρατια και τη βια.
Καλο θα ηταν να γνωριζουν δυο αλήθειες .
Πρωτον ,εχουν ηδη εκτεθει ανεπανορθωτα, καθως οι εκκλησσεις - ικεσιες τους με δυσκολια θα μαζεψουν μερικες εκατονταδες "ευαισθητων πολιτων" και αλλους τοσους ελληνορθοδοξους του ΛΑΟΣ.
Δευτερον , ακομα κι αν γινοταν παλλαικο συλλαλητηριο ,πιστεύουν εστω και για μια στιγμη οτι θα μας επειθαν να τερματισουμε και να συναψουμε ανακωχη ;

Τους απανταμε ηδη. Κατι τετοιο απλα θα σκληρηνει τη γραμμη μας . Ας μην γελιούνται ..
Η ιδια η ζωη, μας εχει πεισει για την ορθοτητα της στασης μας .
Πως θα μας μεταπεισει το ανθρωπινο κοπαδι που καθε τεσσερα χρονια επιλεγει εθελοντικα το δυναστη του ;
Για αυτο δεν θα εγκαταλειψουμε τη ζωη, ουτε στους διαννοουμενους ουτε στην εθελοδουλεια και την παραιτηση .

Οσο για τους απατεωνες ιδεολογους του ανθρωπισμου και της ειρηνικης "επαναστασης" ,που σοκαρονται απο την "αγριοτητα " των επιθεσεων και των κειμενων ,δεν πειθουν οσους επιμενουν να σκεφτονται .Ξέρουμε πως η επιθεση εναντιον θεσμικων φορεων ειτε προσωπικα (εκτελεσεις), ειτε υλικοτεχνικα (βομβιστικες-εμπρηστικες ενεργειες), αποτελει για τους επαναστατες σε ολοκληρο τον κοσμο ,ενα κομβικο ζητημα, για τη σκεψη και τα συναισθηματα τους.
Γιατι ειναι πραξεις ,που εστω και στιγμιαια , εμπεριεχουν την επιβολη ακομα και την εξουσια πανω στο στοχο.

Για αυτο οι εχθροί της επαναστασης ,με επικεφαλη τον κ. Χρυσοχοιδη , μας χαρακτηριζουν "φασιστες και εξουσιαστες". Ομως πραγματικα δεν εχουμε κανενα προβλημα για το πως μας αποκαλουν .

Αντιθετα εχουμε μεγαλο προβλημα με ολους αυτους ,που υπερασπιζονται τη μονιμη θεσμικη εξουσια , που κατεχουν οι ιδιοι ή αλλοι.
Γνωριζουμε πως πρεπει να γινουμε αμειλικτοι.
Γιατι η δικη τους δυναμη ,βρισκεται διαχυτη στο κοινωνικο πλεγμα ,ενω η δικη μας κινηση πρεπει μεσα απο την σφοδροτητα της εντασης της να το διαπερασει.

Αλλωστε αυτοι που ειναι πραγματικα αδιστακτοι και αιμοδιψεις ειναι οι μονιμοι κατοικοι των τηλεοπτικων παραθυρων και του καναπε. Αυτοι ομως νομιμοποιουνται απο το συστημα να ειναι παθητικοι δολοφονοι. Εκτελουν με το τηλεκοντρολ ,χαιρεκακα και σε αργη κινηση , παρακολουθωντας την ανοδο και την πτωση των ευκαιρων τηλεοπτικων αστερων του καθε reallity show.Εκστασιαζονται με την αποδομηση της προσωπικοτητας και της αξιοπρεπειας καθε ατομου ,που εχει την ατυχια να πεσει θυμα τηλεοπτικης ανακρισης.Αρεσκονται να κρυφοκοιταζουν απο την τηλεοπτικη κλειδαροτρυπα τις κλεμμενες ζωες των αλλων ,ζητωντας περισσοτερα μυστικα ,περισσοτερες αποκαλυψεις ,περισσοτερο πονο...
Δειτε για μια φορα καταματα στον καθρεφτη ποιοι ειστε πραγματικα και μετα μιληστε για το νεο ανταρτικο πολης και τη βιαιοτητα του.

Αυτος ειναι ο κανιβαλικος πυρηνας της αστικης κοινωνιας που συγκαλυπτεται απο το θεατρο της δημοκρατιας και τους εκπροσωπους του πολιτισμου της .Μαλιστα οι τελευταιοι θελοντας να μας μειωσουν ,οπως ο υποκριτης αμπελοφιλοσοφος Μ. Ανδρουλάκης ,ειρωνευονται το "μορφωτικο" μας επιπεδο , ενω συχνα δανειζονται τη γλωσσα της απαξιωσης ,της αστικης ηθικης και της ψυχιατρικης.
Οι χαρακτηρισμοι τους ενδεικτικα ειναι "παρανοικοι τρομοκρατες " ,"τα μωρα της τρομοκρατιας " , "τα παιδια των βορειων προαστειων" ...

Μιλανε αυτοι, που η δικη τους λογικη εχτισε αυτον τον κοσμο και η μορφωση τους καλλωπιζει την ασχημια του. Τοτε πραγματικα προτιμαμε να ειμαστε παρανοικοι και αμορφωτοι.

Επισης η σφοδροτητα της συκοφαντιας δειχνει την αμηχανια τους.
Γιατι το νεο ανταρτικο πολης ειναι μια καταιγιδα οργης , που δεν χωραει στα προκαθορισμενα σχηματα του παρελθοντος.Δεν υπαρχει χωρος για ελπιδοφορα μηνυματα ή αισιοδοξα συνθηματα. Λειπουν τα χαμογελαστα προσωπα του Μαη του 68 και τα τραγούδια του κινηματος της αντιπαγκοσμιοποιησης. Το χρωμα μας ειναι το μαυρο και οι ανασες μας μυριζουν φωτια. Αυτος ειναι ο ειλικρινης μηδενισμος ,που εχει το βλεμμα και την καρδια στο εδω και τωρα.

Αυτο ειναι που τρομαζει καμια φορα τους ηγετες κι οχι τόσο τα οπλα και τα εκρηκτικα.
Αυτο και η λιτη ειλικρινεια των προθεσεων μας.

Κλεινοντας θελουμε να ξεκαθαρισουμε κατι και να επισημανουμε ενα ακομη. Συχνα ,σχεδον σε καθε μας προκυρηξη ασκουμε μια σκληρη κριτικη οχι μονο στην θεσμικη και κοινωνικη αστυνομια , αλλα και στον αναρχικο -αντιεξουσιαστικο χωρο.
Εναν χωρο απο τον οποιο καταγομαστε ,μεσα στον οποιο δραστηριοποιηθηκαμε (οι περισσοτεροι απο εμας) ,εκει γνωρισαμε φιλους και εχθρους ,οργανωθηκαμε και διαπιστωσαμε την ανοργανωσια ,γελασαμε και απογοητευτηκαμε ,εναν χωρο που ποτε δεν προδωσαμε ,αν και συχνα καποιοι απο τα ιερατεια του και τους ακολουθητες τους μας "προδωσαν" ,τελος εναν χωρο απο τον οποιο γεννηθηκε το νεο ανταρτικο πολης.
Αυτο δεν ειναι μια εχθρικη θεωρηση προς το συνολο της αναρχικης σκεψης, αλλα αντιθετα μια κριτικη στην αναρχικη ιδεολογια ,μια ρηξη εναντια στην επιβραδυνση του εναλλακτικου-αναρχικου life style, εν τελει μια επανασταση μεσα στην επανασταση...
Ετσι βαζουμε και εμεις το δικο μας λιθαρακι στην οικοδομηση της νεας αντιληψης και πρακτικης ,που επιδιωκει να "φιλοξενήσει" ολους εκεινους τους συντροφους ,που δεν καλυπτονται στις επισημες αναρχικες ιδεολογιες . Ολους εκεινους τους αρνητες που δεν "χωρανε" στις ορθοδοξες κοινωνικες συμπεριφορες του χωρου ,τις παραδοσεις του και τις κλικες του.
Τελος θελουμε να επισημανουμε ,πως απο εδω και περα θα ασχοληθουμε εντατικα με τη δυνατοτητα επεκτασης του ανταρτικου.
Σε αυτα τα πλαισια εγκαινιαζουμε τη συνεργασια των ομαδων μας.Πλεον οι συντροφοι της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς και της Ανταρτικης Ομάδας Τερροριστών θα συμμαχησουν προωθωντας την κοινωνικη προκληση, παράλληλα με την συνέχιση της συνεργασίας κάποιων πυρήνων με την Φράξια Μηδενιστών.

Γνωριζουμε απο κοινου πως η απευθυνση μας ειναι μειοψηφικη ,αλλα ιδιαιτερα ουσιαστικη. Πρωτο μας μελημα είναι η διευρυνση της τασης μας στο ριζοσπαστικο κομματι του αντιεξουσιαστικου χωρου και στους "υγιεις" παραβατικους κυκλους. Οι επιθεσεις και τα σινιαλα φωτιας απο το Ηρακλειο της Κρητης μεχρι τη Θεσσαλονικη ,μας γεμιζουν δυναμη και επιβεβαιωνουν την πεποιθηση μας
"αν οχι τωρα ; ποτε; ,αν οχι εμεις; ποιοι; "

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
"Η ζωή είναι απέραντη ωστε να δεχτεί κανείς τις συμπτώσεις χωρίς καχυποψία" Το σκηνικό τείνει να γίνει γνώριμο, ενοχλητικά γνώριμο...
Λίγες ώρες μετά την επίθεση μας στον αχυράνθρωπο Ανδρουλάκη, η Αντιτρομοκρατική συλλαμβάνει στα εξάρχεια μια νεαρή 22 χρονη κοπέλα , ως υποτιθέμενο μέλος της οργανωσής μας. Οι ομοιότητες με τις πρώτες συλλήψεις στην περιβόητη "γιάφκα" του Χαλανδρίου είναι εξοργιστικά γραφικές. Η κοπέλα ήταν ήδη γνώριμη στις αστυνομικές αρχές αφού "έδινε παρών" στο Α.Τ. της περιοχής της κάθε μήνα, εξαιτίας μια σύλληψης που είχε κατά τη διάρκεια συγκρούσεων σε κάποιο συλλαλητήριο (αυτό είναι προς τιμήν της).
Το ίδιο γνώριμα ήταν και τα παιδιά στο Χαλάνδρι, αφού σύμφωνα με την αστυνομία είχαν τεθεί υπο στενή παρακολούθηση το τελευταίο διάστημα πριν την σύλληψης τους. Τότε πως είναι δυνατόν τα ίδια άτομα που γνωρίζει η αστυνομία και τα παρακολουθεί στενά, να συμμετέχουν παράλληλα σε βομβιστικές επιθέσεις την ίδια χρονική περίοδο.

Ταυτόχρονα ,η σύλληψη τους συμπτωματικά (;) να γίνεται πάντα λίγες ώρες μέτα την εκδήλωση χτυπήματος μας. Αυτή η αγωνία των διωκτικών αρχών να εμφανίζουν την πραγματική τους αδυναμία να μας "εξαρθρώσουν" ,ως επιτυχία , μας προβληματίζει.
Γιατι τέτοιες "επιτυχίες" χρεώνονται στις πλάτες ανθρώπων ,που ενώ οι μπάτσοι γνωρίζουν πως δεν έχουν σχέση με εμάς, τους διώκουν για να στείλουν ένα συγκεκριμένο μύνημα.. "όσο συνεχίζετε να χτυπάτε...τόσο θα συλλαμβάνουμε επιπλέον άτομα...".Ένας άτυπος εκβιασμός...
Αλλωστε είναι ενδεικτική η ευκολία της αστυνομίας να αυξάνει κατα την βούληση της τον αριθμό των μελών μας. Στην αρχή μιλούσαν για 10-15 άτομα, στην συνέχεια για 20-25 ενω τελευταία σε κάποια δημοσιεύματα κάνουν λόγο μέχρι και για 50-60 άτομα.
Οι προθέσεις τους είναι αντιληπτές.
Κατασκευάζουν ένα ανοιχτό θεώρημα για να μπορεί να χρεώνει η αστυνομία βαρίες κατηγορίες σε όσους εκδηλώνουν "αποκλίνουσες συμπεριφορές" για τα πρότυπα της κοινωνίας. Αν στην Ιταλία οι εισαγγελείς χρειάστηκε να κατασκευάσουν την O.R.A.I. (μια οργάνωση φάντασμα που υπήρχε μόνο στα μυαλά και τους σκοπούς των διωκτικών αρχών,βλέπε υπόθεση Marini) για να φυλακιστούν δεκάδες αναρχικοί χωρίς στοιχεία,τώρα στην Ελλάδα οι συνάδελφοι τους, θέλουν να "χρησιμοποιήσουν" την Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς για τον ίδιο ακριβώς λόγο.

Όμως εμείς παραμένουμε εδώ αμετακίνητοι στην θέση της διαρκούς επίθεσης, επεξεργαζόμαστε καινούργια σχέδια με νέους στόχους, "διαβάζωντας" παράλληλα τις κινήσεις του εχθρού, με μια οργισμένη ψυχραιμία..
Οτι συμβαίνει δεν αποτελεί μια βεντέτα μεταξύ του νέου αντάρτικου πόλης και των γουρουνιών της αστυνομίας.
Είναι πολύ κοντόφθαλμη μία τέτοια οπτική και ταυτόχρονα μία παγίδα ,που δεν πρέπει να πέσει κανείς από τους συντρόφους.Οι αιτίες είναι βαθύτερες. Ας ξεκινήσουμε με τη χρονική συγκυρία.
Το αίτημα για "ασφάλεια του πολίτη" αποτελεί πάντα σταθερό νόμισμα για το χρηματιστήριο αξιών της κοινωνίας.Χρησιμοποιήθηκε και χρησιμοποιειται για να συσπειρώσει το κοινωνικό σώμα της ασημαντότητας. Χρησιμοποιήθηκε προεκλογικά με την "γιάφκα" στο Χαλάνδρι για να συσπειρωθεί το εκλογικό σώμα της δεξιάς διακυβέρνησης, χρησιμοποιειται και τώρα απο την σοσιαλδημοκρατία ως φοβικό σύνδρομο εν όψει της πορείας του πολυτεχνείου και λίγες μέρες πριν απο την επέτειο της δολοφονίας του Αλ. Γρηγορόπουλου.

Ξανάγράψαμε πως οι συμπτώσεις είναι ύποπτες. Όμως υπάρχει κάτι ακόμα που είναι σημαντικότερο. Μια κοινωνικοπολιτική αλλαγή, ένα νέο φαινόμενο, που διαφέρει απο τα παλιά. Μια νέα αντίληψη, μια καινούργια κουλτούρα, ένας διαφορετικός θυμός που προκαλεί αμηχανία σε αστυνομία, κοινωνιολόγους, εισαγγελείς, δημοσιογράφους, αριστερούς και πολίτες.
Ένα φαινόμενο που ξεκίνησε πριν απο 2-3 χρόνια και κορυφώθηκε πέρσι στα γεγονότα του Δεκέμβρη. Ένας κόσμος ανένταχτος, αρκετά νεαρός σε ηλικία (μερικοί μαθητές ακόμα) , που δεν έχει κανένα επίσημο πολιτικό πρόταγμα, ασεβής και εξαιρετικά βίαιος γιατί ένιωσε την βία της υποκρισίας και της μοναξιάς, ένας κόσμος χωρίς την κουλτούρα των "επαναστατικών" διαδικασίων και των φλυαριών, γιατι τα ήθελε όλα εδώ και τώρα, με το "no future" στο στόμα και την περιφρόνηση στο βλέμμα απέναντι σε κάθε είδους αξιώματα , ένας κόσμος με τις αρκετές αντιφάσεις του, που όμως τις έκανε κάτι...τις έκανε μολότωφ σε πορεία...ασύντακτο κείμενο σε μοίρασμα στο δρόμο...εμπρησμό μέσα στην νύχτα...
Αυτός ο κόσμος έπρεπε να χτυπηθεί απο το κράτος και την αστυνομία γιατί είναι ενοχλητικός.

Παλιά δοκιμασμένη συνταγή είναι απο πάντα ο φόβος. Μέσα απο τις συλλήψεις για την Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς σκιαγραφούν το προφίλ αυτού του κόσμου. Επειδή ο λόγος που εκφράζουμε κατ επιλογή, είναι απλός, λιτός, βιωματικός, βγαλμένος απο τον δρόμο και όχι απο τα πανεπιστήμια, καμια φορά και ασύντακτος ταιριάζει με αυτόν τον ανυπότακτο κόσμο. Εκεί ο εχθρός μηχανεύεται το κόλπο του.

Για άλλη μια φορά "συμπτωματικά" και πάλι μια μέρα μετά την σύλληψη της 22 χρονης κοπέλας, αντιγράφουμε άρθρο απο την Καθημερινή της Κυριακής για του λόγου το αληθές.
"Στην αδρανοποίηση ενός κύκλου 200 ατόμων, που δεν ανήκουν σε οργανωμένες ομάδες αναρχικών αλλά υπάρχει ανησυχία οτι θα επιχειρήσουν το αμέσως προσεχές διάστημα να προκαλέσουν εκτεταμένα επεισόδια στο κέντρο της αθήνας προσανατολίζονται οι διωκτικές αρχές...Δεν αποκλείεται να εφαρμοστεί το (δοκιμασμένο στο παρελθόν) δόγμα των προληπτικών προσαγωγών, όπου και όταν κριθεί απαραίτητο προκειμένου να καμφθεί το ηθικό και η επιχειρησιακή δυνατότητα των ταραξιών... πρόκειται για έναν πυρήνα νεαρών ατόμων, 19-20 ετών , που πρωτοστάτησαν στα επεισόδια του περασμένου Δεκέμβρη δίχως όμως να προέρχονται απο τον χώρο που παραδοσιακά αντιπροσωπεύουν τα Εξάρχεια. Η παρουσία τους στο διάστημα που ακουλούθησε τα γεγονότα του Δεκέμβρη ενόχλησε ακόμα και τα οργανωμένα μπλόκ αναρχικών τα οποία χαρακτήρισαν την στάση τους απολιτικη..."

Τα συμπεράσματα ανηκουν σε αυτούς που θέλουν να σκεφτούν. Εμείς απο την μεριά μας δεν έχουμε σκοπό να σιωπήσουμε.
Το αντίθετο ακριβώς.
Σύντομα θα καταλάβετε τι εννούμε...

και αν ήταν αυτό το τελευταίο που θα έγραφα ποιήμα ανυπότακτο και θλιμμένο φθαρμένο μα ακέραιο μια λέξη μονο θα έγραφα "σύντροφε"
Μαουρίσιο Ροσενκόφ (Ηγετικό στέλεχος των ανταρτών Τουπαμάρος)

Αφιερωμένο στους Αντάρτες που συνεχίζουν και σε αυτούς που έρχονται..

Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς - Αντάρτικη Ομάδα Τερροριστών
Αθήνα 16 Νοεμβρίου

Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς-Ανάληψη Ευθύνης

Ανάληψη

ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ... ΑΝ ΕΤΣΙ ΝΟΜΙΖΕΤΕ...

Στους δύσκολους καιρούς ποτέ δεν εγκαταλείψαμε τη μάχη, μπορεί τα σκυλιά να αλυχτούσαν τριγύρω μας αλλά

οι καυτές ανάσες τους ποτέ δεν μας άγγιξαν, κοιταχτήκαμε μεταξύ μας, σιγουρέψαμε τις αποφάσεις μας,

τσεκάραμε τα όπλα μας, ρωτήσαμε το μίσος μας και είπαμε: "πάμε ξανά...αυτή τη φορά ως το τέλος..."

Μετά την επίθεση μας στο υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης και την αναγγελία εθνικών εκλογών, δύο πυρήνες μας σε συνεργασία με τους συντρόφους της Φράξιας Μηδενιστών επέλεξαν κι αποφάσισαν να χτυπήσουν σπίτια και γραφεία πολιτικών προσώπων, ενεργοποιώντας γι'άλλη μια φορά την στρατηγική της κοινωνικής πρόκλησης. Η αρχή για το μπαράζ των βομβιστικών επιθέσεων αποφασίστηκε να ξεκινήσει από το σπίτι της υποψήφιας του ΠΑΣΟΚ, Λούκα Κατσέλη, στο Κολωνάκι όπως και έγινε. Η απόφαση των υποδομών μας ήταν να κορυφωθεί και να ολοκληρωθεί η επιχείρηση μέσα στις επόμενες δύο μέρες. Όμως την ίδια μέρα της επίθεσης, παρακολουθήσαμε έκπληκτοι τους δημοσιογράφους να εκστασιάζονται και να αναγγέλλουν εξάρθρωση της οργάνωσης μας, εισβολή σε γιάφκα στο Χαλάνδρι, πολυήμερες παρακολουθήσεις, επιτυχία της ΕΥΠ, εντοπισμός και ταυτοποίηση

αποτυπωμάτων από προηγούμενες επιθέσεις μας, σενάρια για την λογική των συγκοινωνούντων δοχείων...

Και όλα αυτά ενώ την ίδια μέρα είχαμε πραγματοποιήσει ανενόχλητοι την επίθεση μας στο Κολωνάκι κάτω απ' την μύτη της αστυνομίας και είχαμε επιστρέψει αλώβητοι. Τα γεγονότα μόνο γέλιο και σαρκασμό θα μπορούσαν να προκαλέσουν, αν δεν συνοδεύονταν με διώξεις ατόμων που φωτογραφίζονταν ως μέλη της οργάνωσης μας με συμμετοχή στον επιχειρησιακό βραχίονα. Ένα τέλειο σκηνικό για να

ικανοποιηθεί το κανιβαλικό ένστικτο, δημοσιογράφων και κοινωνίας που εδώ και μήνες επιζητούν διακαώς συλλήψεις τρομοκρατών. Προεκλογικό τρικ…εσωτερικά παιχνίδια των μπάτσων...τεχνάσματα εκφοβισμού...δεν γνωρίζουμε κι ούτε θα μπούμε στην λογική τους.

Όμως αυτά που ακούστηκαν μας σφηνώθηκαν για τα καλά στο μυαλό και η μόνη λέξη που ξεστομίσαμε δίχως δεύτερη σκέψη ήταν "ΕΚΔΙΚΗΣΗ".

Εκδίκηση για την φιέστα που έστησαν πάνω στις υποτιθέμενες συλλήψεις μας, με αφορμή τα 20 χρόνια από την εκτέλεση του γλοιώδη Π.Μπακογιάννη,

με πρωταγωνιστή την χοντρή τσατσά,τον Καραμανλή, που εκφώνησε αλαζονικά τον πανηγυρικό του ενάντια στον επαναστατικό τερορισμό.

Εκδίκηση για τα σκουλήκια τους δημοσιογράφους που πουλούσαν πνεύμα μιλώντας για "τρομοκράτες της κατσαρόλας και του playstation", για αρχηγούς και πιτσιρικάδες υποτακτικούς. Εκδίκηση όμως και για τους ευαίσθητους μέντορες της προοδευτικής δημοσιογραφίας που έκαναν λόγο για καλά παιδιά της διπλανής

πόρτας με ανησυχίες. Εκδικήση για την πουτάνα την κοινωνία που χαμογελούσε χαιρέκακα θεωρώντας πως μας ξεφορτώθηκε για να κοιμάται ήσυχη χωρίς ενοχές κι ανασφάλειες. Εκδίκηση για τα τσουτσέκια τους μπάτσους που το παίζουν μάγκες, με αλεξίσφαιρα και προτεταμένα τα αυτόματα, υπό το καθεστώς μιας ανάπηρης και στημένης νίκης, αλλά όταν επιτιθόμασταν τη νύχτα στα τμήματα για να τους κάψουμε, κλαψούριζαν κι έτρεχαν να κρυφτούν κάτω από τα γραφεία τους.

Εκδίκηση για τους καργιόληδες τους εισαγγελείς κι ανακριτές που πιστεύουν οτί μπορούν να τυλίξουν το μίσος και την συνείδηση μας, το συναίσθημα και τη λογική μας μέσα στα χαρτιά μιας δικογραφίας και να μας φοβίσουν.

Εκδίκηση για όλα αυτά που ζούμε, αυτά που χάνουμε, για όλα αυτά που ούτως ή άλλως θα κάναμε έχοντας διαλέξει το νέο αντάρτικο πόλης ως όρο ζωής.

Σήμερα οι διώκτες μας, όπως και εμείς, ξέρουμε πολύ καλά την αλήθεια. Ξέρουμε πως η παράσταση τους δεν πείθει μυαλά που είναι ικανά να σκεφτούν, ούτε φοβίζει ανθρώπους που διάλεξαν για πατρίδα το μέρος εκείνο που τολμούν οι λίγοι.

Για τους υπόλοιπους μας είναι αδιάφορο.

Άλλωστε πριν μερικούς μήνες και συγκεκριμένα τον Μαϊο,όταν τοποθετήσαμε εκρηκτικούς μηχανισμούς στα Α.Τ. Σταυρούπολης και Πεντέλης,

είχαμε γράψει:"το αποτέλεσμα (είναι) ακόμα πιο φτωχό και γραφικό. Οι περισσότεροι συλληφθέντες "διώκονται για τις ιδέες τους" ή περνούσαν τυχαία από το σκηνικό της επίθεσης. Εμείς δεν πιστεύουμε πως μια σύλληψη πρέπει να'ναι οσιομαρτυρική...ούτε ότι ένας κατηγορούμενος πρέπει να θυσιαστεί για το καλό της υπόθεσης. Αλλά σίγουρα πρέπει να γνωρίζουμε πως οι επιλογές μας έχουν κι ευθύνες. Όσο πιο πολύ τις σκεφτόμαστε τόσο πιο σίγουροι είμαστε άρα και πιο απαιτητικοί από τον εαυτό μας και τους συντρόφους μας."

Με αυτό τον τρόπο θέλουμε να κάνουμε κατανοητό πως είμαστε άνθρωποι που τιμάμε τα λόγια μας ως συμβόλαιο ζωής. Γι'αυτό το λόγο θα είμασταν

τουλάχιστον λιγόψυχοι και ασυνεπείς με τον εαυτό μας εάν απαρνούμασταν τις θέσεις και τις αρχές μας σε περίπτωση σύλληψης, λέγοντας πως

αποκηρύσσουμε και καταδικάζουμε οποιαδήποτε βίαιη ενέργεια, ή αν δηλώναμε πως δεν γνωρίζουμε την οργάνωση την οποία συμμετέχουμε, όπως

διέρρευσε από τους δημοσιογράφους ότι δήλωσαν δύο απο τους συλληφθέντες. Πράγμα λογικό για τα παιδιά αφού δεν είχαν καμία σχέση μαζί μας.

Επίσης είμαστε περήφανοι για τις επιλογές και τις πράξεις μας κι έχουμε τα κότσια, το προνόμιο και τη τιμή να κοιτάμε κατάματα τον εαυτό

μας στον καθρέφτη δίχως να κρυβόμαστε από ντροπή. Έτσι αντίστοιχα δεν θα κρύβαμε τα πρόσωπα μας σε περίπτωση σύλληψης, όπως τα άλλα δύο νεαρά

άτομα που κατηγορήθηκαν ως μέλη της οργάνωσης. Στην τελική αν κάποιος πρέπει να κρύψει το πρόσωπο του από ντροπή αυτή είναι η κοινωνία για την

κατάντια της.

Όσο αναφορά το ακλόνητο στοιχείο που "δένει" την υπόθεση δηλαδή η ύπαρξη,ωρολογιακού εκρηκτικού μηχανισμού τοποθετημένου σε χύτρα,

που βρέθηκε(;) στο σπίτι στο Χαλάνδρι, εμείς δεν θα κάνουμε τους ντετέκτιβ ούτε καν θα αναφέρουμε τις εκτιμήσεις μας για τα πως και τα γιατί.

Σίγουρα όμως πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι, οι αυτοσχέδιοι μηχανισμοί δεν αποτελούν κάποιο είδος πατέντας, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για απλά

κυκλώματα πυράκτωσης, επιτραπέζια ρολόγια και χύτρες, δηλαδή υλικά που κυκλοφορούν ευρέως στο εμπόριο και δεν αποτελούν κάποιο αποκλειστικό

copyright μιας οργάνωσης,ή modus operandi όπως αναφέρουν οι διωκτικές αρχές. Τέλος, η συγκεκριμένη μεθοδολογία χρησιμοποίησης της κατσαρόλας

ως σκεύους ενίσχυσης του ωστικού κύματος χρησιμοποιείται από τον 19ο αιώνα από τους γάλλους τεροριστές και μηδενιστές(Ανρί,Ραβασόλ,Βαγιάν...)

μέχρι και σήμερα στην Ιταλία απ'την αναρχική οργάνωση F.A.I. αλλά και στην Ελλάδα από εμάς και από την οργάνωση με την ονομασία ΕΝ.Ε.ΔΡΑ.

Πως μπορεί δηλαδή η πιθανή ανεύρεση ενός εκρηκτικού μηχανισμού διαχρονικής και διεθνούς εμβέλειας και τεχνοτροπίας να θεωρείται σύμβολο-σφραγίδα

μιας συγκεκριμένης ομάδας όπως η Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς;

Κάτι βρωμάει στην υπόθεση κι αυτό δεν θα το βρούμε εμείς. Το ίδιο ας αναρωτηθούν όλοι όσοι πίστεψαν, ότι κρυβόμασταν στην Πολυτεχνειούπολη, ενώ την ίδια ώρα που τα κτήρια της ήταν περικυκλωμένα από ασφαλίτες και δημοσιογράφους εμείς τοποθετήσαμε την βόμβα στο πεδίο του Άρεως στην συγκέντρωση του χοντρού. Τό άσυλο που για εμάς είναι αδιάφορο, για την αστυνομία πάντα αποτελούσε διακαή πόθο .Εμείς δεν θα ασχοληθούμε άλλο μ'αυτά, αναζητούμε ήδη καινούργιους στόχους.

Τέλος για να προνοούμε για το μέλλον, ώστε να καθορίζουμε το παρόν μας με νηφαλιότητα και διαύγεια ξεκαθαρίζουμε πως η θέση αιχμαλωσίας για κάποιον από εμάς δεν σημαίνει θέση αδυναμίας. Έχουμε έναν αξιακό κώδικα που θα τιμήσουμε μέχρι το τέλος και μια μνήμη που δεν θα την λερώσουμε με τα σκουπίδια της ανάκλησης,της ασυνέπειας και της λήθης. Με απλά λόγια οι ύαινες της αλληλεγγύης να κρατήσουν τα νύχια τους μακριά από εμάς,οι καλοθελητές,οι προσωπικότητες, οι "παλιοί", αυτοί που "ξέρουν", οι μητέρες-τερέζες και όλο το σκυλολόι τους να ασχοληθούν με πιο εύκολα και πρόθυμα θύματα, γιατί εμείς δεν είμαστε εύκολη λεία για τα δόντια τους και θα τους τα σπάσουμε. Ακόμα και στη χειρότερη στιγμή ένας επαναστάτης πρέπει να ξέρει να τιμάει τους συντρόφους και τους φίλους του με τρόπο μοναδικό και να περιφρονεί τους αχυράνθρωπους ενός πρόστυχου ενδιαφέροντος και δήθεν ανθρωπισμού που καρατομεί την επαναστατική συνείδηση και πρακτική,οδηγώντας την στην γκιλοτίνα του συμβιβασμού. Γιαυτό καλούμε τους νέους συντρόφους να απορρίψουν την νοοτροπία των καφενείων που μετατρέπονται σε press room ανακοίνωσης δελτίων τύπου απο τους ειδήμονες της αλληλεγγύης και να ανανεώσουν συνομωτικά τις συναντήσεις τους, εκεί που τα σχέδια και οι καθαρές κουβέντες αντικαθιστούν τα κουτσομπολιά

Ο φόβος και η αμηχανία να δώσουν τη θέση τους στην τόλμη και την αποφασιστικότητα, ο θυμός να γεννήσει θύελλες οργής και ο καθένας ας ρωτήσει τη καρδιά του "αν όχι τώρα... πότε; αν όχι εμείς... ποιοι;"

Έπειτα από τα τελευταία γεγονότα με πρωτοβουλία των συντρόφων που είχαν χτυπήσει τη Κατσέλη προτάθηκε μια αναδιάρθρωση του σχεδίου δράσης. Επειδή πιστεύουμε πως αυτή η αιχμάλωτη καθημερινότητα που μας περιβάλλει, δεν είναι αποτέλεσμα ενός συμπαγούς ενιαίου διευθυντηρίου εντολών το οποίο καθοδηγεί τους θεσμούς, αλλά ένα κοινωνικό εργοστάσιο συμπεριφορών, κουλτούρας, παραδόσεων, συνηθειών, θέλουμε να χτυπήσουμε διάχυτα κάθε τομέα αυτού του εργοστασίου

που φτάνει στο αποκορύφωμα της παραγωγής όλων αυτών που εχθρευόμαστε. Τώρα η αρχική πλέον πρόταση ,για τα σπίτια 5-6 πολιτικών μας έμοιαζε φτωχή.

Δεν είχε την δυναμική που θέλαμε να αναδείξουμε μέσα στο διάχυτο κοινωνικό περίβλημα για να διακόψουμε το ενορχηστρωμένο ρέκβιεμ της παραίτησης του.

Θέλαμε να κάνουμε κάτι που να διαρρηγνύει εμφανώς τα υποτιθέμενα όρια και το άλλοθι της αθωότητας της κοινωνίας που την απαλλάσσει από τις ευθύνες της,

αποδίδοντας της πάντα τον ρόλο του αιώνιου θύματος. Όμως τα θύματα δεν ζητωκραυγάζουν για τους δολοφόνους τους, δεν καταδίδουν όσους εναντιώθηκαν στους τυράννους τους, δεν υποστηρίζουν τους καταπιεστές τους, δεν αποχαυνώνονται μέσα στα κάλπικα κελιά τους, γιατί τα θύματα απλά δεν έχουν επιλογές.

Οι άνθρωποι όμως στην σημερινή κοινωνία έχουν επιλογές γι'αυτό έχουν και ευθύνες. Μπορεί όλοι να ζούμε, εμείς και η κοινωνία, τα ίδια σκατά όμως μην ξεχνάμε πως και στα σωφρονιστικά ιδρύματα φυλακισμένοι και δεσμοφύλακες ζούνε την ίδια φυλακή, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως είναι μαζί και σύμμαχοι.

Έτσι νιώθουμε και εμείς με αυτή την κοινωνία του φανταχτερού τίποτα και την θρασύδειλης μαγκιάς. Γι'αυτό δεν χρειάστηκε πολύ για να γεννηθεί η ιδέα. Επιλέξαμε να χτυπήσουμε μια προεκλογική συγκέντρωση, εκεί που το σιχαμένο πλήθος των σκουπιδιών με πόδια τρέχει να κατακλύσει τους δρόμους για να ζητωκραυγάσει τους ηγέτες του.Η προτίμηση της συγκέντρωσης της Νέας Δημοκρατίας έγινε καθαρά για λόγους αισθητικής. Μας ήταν ανυπόφορο το θέαμα του χοντρομαλάκα Καραμανλή να κορδώνεται για μια ανύπαρκτη επιτυχία στο μέτωπο ενάντια στην επαναστατικό τερορισμό. Γι'αυτό θέλαμε να του υπενθυμίσουμε πως οι μεγαλοστομίες δεν βγήκαν σε κανέναν για καλό. Επίσης θέλαμε να κόψουμε τον βήχα στις ρόμπες της Αντιτρομοκρατικής που επιζητούν ρεβάνς για το νοκ-αουτ που έστειλε η οργάνωση "Σέχτα Επαναστατών" τον δικό τους και στήνει σικέ ματς στις πλάτες ατόμων που δεν έχουν καμία σχέση με το νέο αντάρτικο πόλης. Τέλος να περάσουμε ένα μήνυμα σε όλους.

Από εδώ και πέρα η θέση της αδιαφορίας έχει καταργηθεί.Ο επαναστατικός τερορισμός και εμείς ως Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς περνάμε το κατώφλι της κοινωνικής απειλής και της μηδενιστικής επίθεσης. Όσο οι πολλοί θα κρύβονται πίσω από την ψυχολογία του όχλου για να αποκρύψουν την προσωπική τους ευθύνη ,όσο θα ορίζονται μέσα απ'τις ψευδαισθήσεις τους,όσο ο κυρίαρχος,ο αδικημένος,ο φτωχός,ο παραπλανημένος λαός,αλλά πάντα λαός και όχι εαυτός τους,τότε θα παραμένουν απέναντι παραταγμένοι ως εχθροί μας. Καμία ανοχή στις δικαιολογίες. Είναι δύσκολο να ξυπνάς σ'ένα κόσμο ανάξιο να ξυπνήσεις ως άνθρωπος, ανάμεσα σε αποβλακωμένα χαμόγελα, κουρασμένα σώματα, κάλπικες χειρονομίες, απαθή βλέμματα και την απουσία να βασιλεύει και να κυβερνά. Ξεφορτωθήκαμε από τις αποσκευές μας οτιδήποτε μας κρατάει πίσω. Ψόφιες σχέσεις,υποτονικές καταστάσεις,καθωσπρεπισμούς,συμβάσεις,μόνιμες επαναλήψεις

και ξεχυνόμαστε σε μια άγρια περιπλάνηση με τα πνευμόνια μας να πάλλονται στους ξέφρενους ρυθμούς της πιο ανείπωτης ανταρσίας..

Θα παίξουμε ρώσικη ρουλέτα με το ρεβόλβερ της ζωής στα χέρια μας αντί να σβήσουμε αργά και υπομονετικά μακριά από αυτά που αναζητήσαμε. Ξέρουμε πως δεν είμαστε μόνοι. Γνωρίζουμε πως τα νέα συντρόφια της φωτιάς είναι μαζί μας και είμαστε μαζί τους.Το νέο αντάρτικο πόλης πέρα από κάθε προσδοκία πρόσθεσε

την δικιά του ξυραφιά στο πρόσωπο αυτού του κόσμου.Οι νέες ομάδες μπορεί να συκοφαντήθηκαν,να αντιμετωπίστηκαν με απαξίωση απ'τους δήθεν και τις παλιές

μούρες,να γνώρισαν την καχυποψία και τις όψιμες συμβουλές των πεφωτισμένων,όμως κατόρθωσαν να ορθοποδήσουν και να γράψουν την δική τους ιστορία.

Στέλνουμε την αγάπη μας και τον σεβασμό μας σε όλους τους νέους αντάρτες.Τους καλούμε να συμμετάσχουν μαζί σε μια μάχη μέχρις εσχάτων απέναντι στις μικρές

και μεγάλες,στις ορατές και αόρατες φυλακές της ζωής μας.Όσο για τους υπόλοιπους που μας βαραίνουν με τις κουραστικές δικαιολογίες και την δήθεν εμπειρία τους,αδιαφορούμε να τους ακούσουμε .Οι επαναστατικές εχθροπραξίες δεν πρόκειται να σταματήσουν απλώς και μόνο για να καθησυχαστούν οι άμορφες

μάζες των σκουληκιασμένων ψηφοφόρων. Αυτοί οι οπαδοί των κομμάτων, σαν φανατικοί ποδοσφαιρικών ομάδων τριγυρνούν από συγκέντρωση σε συγκέντρωση, από πόλη σε πόλη, κουβαλώντας το ζωντανό τους πτώμα ωρυόμενοι συνθήματα κομματικού περιεχομένου. Παραμορφωμένα πρόσωπα, αλλοιωμένα από τα ουρλιαχτά τύπου " είσαι είσαι ο πρωθυπουργός" παρελαύνουν στα κανάλια

ως η βάση του εκλογικού σώματος των ψηφοφόρων, ως η πεμπτουσία της δημοκρατίας. Δάκρυα συγκίνησης και παράλυση κατατρέχει το πλήθος όταν εμφανίζεται ο αρχηγός για το μονόπρακτο των δυο ωρών.

Αυτή η ηλίθια μάζα που θυμίζει ταινία με ζωντανούς νεκρούς , δε μπορεί παρά να είναι στόχος. Δε μας συγκινεί ο αριθμός του πλήθους η παρουσία νέων και γέρων ανθρώπων, ανδρών ή γυναικών. Πρόκειται για τη στιγμή

όπου η παθητική αδράνεια του κόσμου μετατρέπεται σε ιαχές και ζητωκραυγές για τη δημοκρατία.

Πήραμε λοιπόν την απόφαση να τοποθετήσουμε μια βόμβα μεσα στα μούτρα τους, να στείλουμε ενα μήνυμα στην τελευταία ομιλία του πρωθυπουργού,

να προκαλέσουμε πανικό στις αρχές προκειμένου να εκκενώσουν το χώρο. Τρομοκρατημένοι ψηφοφόροι να τρέχουν για να κρυφτούν ενώ οι πυροτεχνουργοί θα

επιδίδονται σε έναν αγώνα δρόμου για την εξουδετέρωση της βόμβας. Κατηφορίζοντας την Σολωμού ενσωματωθήκαμε στην ανόητη γαλανόλευκη μάζα και

περνώντας δίπλα απο ασφαλίτες και ματάδες, οι οποίοι μάλιστα μας ευχήθηκαν με την νίκη ,θεωρώντας μας κομμάτι του πλήθους προσεγγίσαμε το

σημείο που είχαμε αποφασίσει να τοποθετήσουμε τον μηχανισμό. Είδαμε τους 3 ασφαλίτες και τους 2 ματάδες που βρισκόντουσαν στην

3 Σεπτεμβρίου και Γκυιλφόρδου καθώς και τον ασφαλίτη ο οποίος ήταν στην συμβολή της Πατησίων και της Γκυιλφόρδου .Χωρίς να μας επηρεάζουν

στο ελάχιστο κατευθυνθήκαμε στο στενό, αφήσαμε τον μηχανισμό και φύγαμε ανενόχλητοι. Μετά απο μισή ώρα και 50 μέτρα από την εξέδρα που μίλαγε ο χοντρομαλάκας εξερράγη στέλνωντας του και ένα μήνυμα σε σχέση με όλα αυτα που λεεί για συλλήψεις, εξαρθρώσεις και λογική της μηδενικής ανοχής.

Τώρα είναι η ώρα που ο καθένας πρέπει να κοιτάξει μέσα του και να συνεχίσει ή να διακόψει οριστικά τις αποφάσεις του. Πρέπει να τους δείξουμε συλλογικά και

ατομικά πως δε μασάμε.

Θα μείνουμε μέχρι το τέλος.

Αν αυτοί λυσσάνε μια φορά να μας βρούνε εμείς ας λυσσάξουμε εκατό να τους επιτεθούμε πρώτοι

Σ΄αυτόν τον πόλεμο χαμένος είναι όποιος πάει σπίτι του. Καμία οπισθοχώρηση, καμία αναβολή.

Τώρα το μίσος πρέπει να δώσει τη θέση του στη στρατηγική, στα έξυπνα σχέδια, στην αμείλικτη αποφασιστικότητα.

Ας απελευθερώσουμε όλοι μας τα καταστροφικά μας ένστιχτα.

Ας ξαναξεκινήσει ένας καινούργιος γύρος αντάρτικου πιο σκληρός πιο καταστροφικός απο ποτέ.

Ας γίνουν όλα τα σπίτια γιάφκες κι όλες οι γιάφκες μια φωτιά που θα τους κάψει ζωντανούς.

Ας τους δείξουμε ότι το νέο αντάρτικο πόλης δεν ήταν ούτε φούσκα, ούτε εφηβικό ξέσπασμα, ούτε καλλιτεχνικές ανησυχίες.

Είναι η υλοποίηση και το ζωντάνεμα των επιθετικών επιθυμιών μας, των αρνήσεων μας, της ύπαρξής μας που επιτίθεται στο υπάρχον.

Θα μας βρίσκεται παντού μπροστά σας... και θα δούμε ποιος έχει στριμώξει ποιον

Υ.Γ. Χαιρετίζουμε τον αναρχικό Χρήστο Στρατηγόπουλο και τον σύντροφο Αλφρέντο Μπονάνο που παρά το μεγάλο της ηλικίας του συνεχίζει να διατηρεί τις αρνήσεις του ακέραιες ,και να ακολουθεί το δρόμο που διάλεξε.

Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς- Φράξια Μηδενιστών