Δευτέρα 14 Ιουνίου 2010

Απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου επιβεβαιώνει τα δικαιώματα των παιδιών με ειδικές ανάγκες


Η Κομισιόν δέχτηκε με χαρά την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου που αφορά στην κατάλληλη προσαρμογή των σχολείων ώστε να μπορούν να δέχονται παιδιά με ειδικές ανάγκες που μπορεί να έχουν προβλήματα συμπεριφοράς.

Αφορμή έδωσε στην Κομισιόν η περίπτωση της συμπεριφοράς ενός 9χρόνου μαθητή που τον έδιωξαν από την τάξη του στο σχολείο, Χ, λόγω ενοχλητικής συμπεριφοράς άμεσα συνδεδεμένης με τη ιδιαιτερότητα του ΔΕΠΥ (Σύνδρομο Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής – Υπερκινητικό- τητας). Κατά τη μεταφορά του από την τάξη του, ο μαθητής JT γρατζούνισε το μπράτσο της δασκάλας του και τον έδιωξαν από το σχολείο. Το σχολείο, αργότερα, αναγνώρισε ότι η συμπεριφορά αυτή ήταν ακατάλληλη για την αντιμετώπιση ενός παιδιού σ’ αυτή την κατάσταση.  Παρά ταύτα συμφώνησαν ότι η συμπεριφορά του παιδιού σε αυτή την περίπτωση κατέληγε σε μια τάση να κακοποιεί άλλους ανθρώπους και ως εκ τούτου την υπόθεση του δεν την κάλυπτε ο νόμος περί διακρίσεων λόγω αναπηρίας (DDA).

Ο δικαστής υποστήριξε την απόφαση του Δικαστηρίου, ότι το σχολείο ήταν υποχρεωμένο να είχε προσαρμοστεί κατάλληλα στο πλαίσιο των προϋποθέσεων του DDA ώστε να είχε αποφευχθεί το γεγονός εξ αρχής. Αυτές οι προϋποθέσεις εξασφάλιζαν την υποστήριξη από ομάδα ειδικών – η οποία έπρεπε να είναι στην διάθεση του σχολείου – ώστε να εκπαιδεύουν κατάλληλα τους δασκάλους για να μπορούν να συμπεριφερθούν σωστά στους μαθητές με ειδικές ανάγκες, όπως π.χ. η εκμάθηση αποκλιματικών τεχνικών.

Ωστόσο, η απόφαση τόνιζε την ανάγκη να διευκρινιστεί η έκταση στην οποία τα άτομα με ειδικές ανάγκες, που η κατάσταση τους μπορεί να οδηγήσει σε συμπεριφορές που μπορούν να θεωρηθούν ως «τάση για σωματική κακοποίηση», έχουν το δικαίωμα να απολαμβάνουν την πλήρη προστασία του DDA. Ο δικαστής αποφάσισε ότι το γδάρσιμο κατέληγε σε μια τάση σωματικής βίας, όποτε το συγκεκριμένο συμβάν αποτελούσε εξαίρεση του DDA, παρόλο που η κατάσταση του JT λόγω της ΔΕΠΥ δεν εξαιρείτο από την προστασία που παρείχε ο νόμος.
Ο Τζον Γουάντχαμ (John Wadham), διευθυντής της ομάδας Νομικών, στη Κομισιόν, είπε:

«Η δικαστική αυτή απόφαση στέλνει ένα σαφές μήνυμα στα σχολεία ότι θα πρέπει να παρέχουν μια εξειδικευμένη διδασκαλία για την αντιμετώπιση και την σωστή υποστήριξη παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και να μην περιμένουν μέχρι να συμβεί ένα τέτοιο περιστατικό για να κάνουν αυτό που πρέπει.
»Επί του παρόντος, το ποσοστό αποκλεισμού των παιδιών αυτών είναι απαράδεχτα υψηλό – πρέπει να αποτρέψουμε το να συμβαίνουν αυτές οι εξαιρέσεις. Η απόφαση αυτή θα βοηθήσει τους δασκάλους ώστε να είναι ξεκάθαροι όσον αφορά τις ευθύνες τους.

»Ωστόσο, η υπόθεση ανέδειξε την ανάγκη για περαιτέρω διευκρινίσεις σχετικά με το ποιες πτυχές της αναπηρίας εξαιρούνται από το DDA  και η Κομισιόν θα επιδιώξει να αποσαφηνίσει το θέμα αυτό μέσω του νέου Νομοσχεδίου Ισότητας της Κυβέρνησης».

Η Κομισιόν χρηματοδότησε εν μέρει την επιτυχή προσφυγή της οικογένειας εναντίον του σχολείου στο Δικαστήριο για Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες και Αναπηρία (SENDIST).

ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΑΦΕΝΕΙΟΥ ΤΩΝ ΑμεΑ

Τίτλος πρωτοτύπου: “High Court decision confirms rights of disabled children”

Το πρωτότυπο κείμενο υπάρχει στο link:

Δεν υπάρχουν σχόλια:


Αναγνώστες