ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ
Ένας ταξικός συνδικαλιστής
ενοχλεί το καθεστώς του Τσάβες
Ένας ταξικός συνδικαλιστής
ενοχλεί το καθεστώς του Τσάβες Ο Oρλάνδο Τσιρίνο, ηγετικό στέλεχος της αριστερής πτέρυγας του συνδικαλιστικού κινήματος της Βενεζουέλας, απολύθηκε από την κρατική πετρελαϊκή εταιρεία PDVSA. Πρόκειται για ένα εργάτη με ιστορικό δεκαετιών πάλης μέσα στο εργατικό κίνημα της Βενεζουέλας, ενάντια σε δικτατορικά αυταρχικά καθεστώτα, σταθερό υπέρμαχο της ταξικής ανεξαρτησίας της εργατικής τάξης. Eίναι ένας από τους ηγέτες της Fedpetrol (ομοσπονδίας εργατών πετρελαίου) και του Ενιαίου Επαναστατικού Αυτόνομου Ταξικού Ρεύματος UNT (C-CURA).
Aιτία της απόλυσης είναι η δράση του Tσιρίνο ως επικεφαλής του μαχητικού συνδικάτου στην πετρελαϊκή εταιρεία, αλλά και η αντίθεσή του στις υποτιθέμενες «σοσιαλιστικές» μεταρρυθμίσεις του Τσάβεζ. Προφανώς η δράση του δεν άρεσε στους ηγέτες του «σοσιαλισμού του 21ου αιώνα», και γι αυτό προχώρησαν στην απόλυσή του. Το γεγονός αυτό αποτελεί μια νέα επίθεση του καθεστώτος του Τσάβεζ στη συνδικαλιστική αυτονομία και ελευθερία που έχει ως στόχο όλους τους εργάτες της Βενεζουέλας που τάσσονται εναντίον της πολιτικής του από μια ανεξάρτητη εργατική θέση· επίσης στρέφεται εναντίον των εργατών που πολέμησαν τους πραξικοπηματίες και τους καπιταλιστές και σήμερα τάσσονται εναντίον της κυβερνητικής πολιτικής του Τσάβεζ. Τέλος, η απόλυση του Τσιρίνο αποτελεί μέρος της γενικότερης προσπάθειας των «σοσιαλιστών του 21ου αιώνα» να ελέγξουν με ολοένα πιο απολυταρχικά μέτρα την πολιτική και συνδικαλιστική ζωή της χώρας για να αποφευχθεί ιδιαίτερα η ανεξάρτητη οργάνωση των εργατών.
Η απόλυση του Τσιρίνο από την κρατική πετρελαϊκή εταιρεία ήρθε μετά από μια μεγάλη μάχη των συνδικάτων στον πετρελαϊκό τομέα που κέρδισαν την υπογραφή νέας εθνικής σύμβασης και μισθολογικές αυξήσεις. Η σύμβαση που ήταν υπό διαπραγμάτευση από τον Απρίλιο του 2007, συμφωνήθηκε τελικά το Νοέμβρη.
Τον Σεπτέμβριο, η αστυνομία στο Anzoategui επιτέθηκε βίαια σε μια εργατική αντιπροσωπεία που προσπαθούσε να παρουσιάσει ένα ντοκουμέντο σε μια συνεδρίαση διαπραγματεύσεων. Ένας συνδικαλιστής ηγέτης πυροβολήθηκε, σε άλλους εργάτες έριξαν δακρυγόνα και τελικά συνελήφθησαν σαράντα εργάτες. Στη συνέχεια 4.000 εργάτες προχώρησαν σε μια απεργία διαμαρτυρίας για τα παραπάνω γεγονότα αναγκάζοντας τον κυβερνήτη της πολιτείας και την PDVSA να καταδικάσουν την επίθεση, να απελευθερώσουν τους φυλακισμένους εργάτες και τα πληρώσουν τα νοσήλια του νοσοκομείου. Οι «διαπραγματεύσεις» λοιπόν για τη νέα σύμβαση δεν ήταν καθόλου ειρηνικές ή «δημοκρατικές».
Μέσα σ’ αυτή την κατάσταση οι πιο μαχητικοί εργάτες της PDVSA ήταν ιδιαίτερα δυσαρεστημένοι από το γεγονός ότι η διαχείριση και το υπουργείο εργασίας είχαν επιβάλλει μια μη εκλεγμένη συνδικαλιστική διαπραγματευτική επιτροπή, που αποτελούνταν από πολλά διαφορετικά συνδικάτα στην πετρελαϊκή βιομηχανία. Η μεγαλύτερη συνδικαλιστική ομοσπονδία στον πετρελαϊκό τομέα, η Fedpetrol, που εκπροσωπεί 35.000 από τους 60.000 εργάτες καθοδηγείται από το Ενιαίο Επαναστατικό Αυτόνομο Ταξικό Ρεύμα της UNT (C-CURA), όπου ο Τσιρίνο είναι ένας από τους ηγέτες του. Η επιβαλλόμενη συνδικαλιστική διαπραγματευτική επιτροπή εν μέρει είχε ως στόχο να παραγκωνίσει τους μαχητικούς εργάτες του C-CURA.
Η διετής σύμβαση που συμφωνήθηκε το Νοέμβριο, ενώ βελτιώνει μισθούς και επιδόματα, δεν ικανοποίησε όλα τα αιτήματα που προωθούσε η Fedpetrol. Επίσης δημιούργησε μια ελεγχόμενη από το υπουργείο εργασίας «Ενιαία Συνομοσπονδία των Εργατών Ενέργειας» (FUTEV). Ο υπουργός ενέργειας Ραμίρεζ δήλωσε ότι αυτή η εξέλιξη θα αποτελέσει «πρότυπο» και για άλλες συμβάσεις που θα ακολουθήσουν. Στην πραγματικότητα όμως πρόκειται μάλλον για ένα ακόμα μέσο του υπουργείου εργασίας να ελέγχει και να «συνετίζει» τους πιο μαχητικούς εργάτες σε μια κεντρική βιομηχανία, όπως προφανώς «συνέτισε» και τον Τσιρίνο με την απόλυση.
Προφανώς δεν αποτελεί καλό οιωνό ότι αμέσως μετά την υπογραφή της σύμβασης, η διαχείριση της PDVSA ξεκίνησε την επίθεση της εναντίον του Τσιρίνο. Ο ίδιος σε μια δήλωση πολύ σωστά χαρακτήρισε την απόλυσή του ως μια πράξη «διάκρισης και πολιτικής δίωξης». Ο Τσιρίνο απολύθηκε χωρίς εξήγηση από την διαχείριση της PDVSA στις 28 Δεκεμβρίου του 2007, αν και είχαν σταματήσει να τον πληρώνουν από το Νοέμβρη.
Ο Τσιρίνο, ο οποίος εργαζόνταν στην PDVSA από το Μάρτιο του 2003, τόνισε ότι έπαιξε κορώνα γράμματα τη ζωή του «υπερασπιζόμενος την κύρια βιομηχανία και τον Πρόεδρο Τσάβες από την επίθεση της (δεξιάς) αντιπολίτευσης και του ιμπεριαλισμού που οργάνωναν πραξικοπήματα», κατά τη διάρκεια του λοκ άουτ των εργοδοτών. Τέλος, ο Τσιρίνο δήλωσε ότι ο λόγος για τη δίωξή του οφείλεται «στην κατηγορική μου αντίθεση στις γραφειοκρατικές και διεφθαρμένες πρακτικές στη βιομηχανία και στην αδιάλλακτη υπεράσπιση των εργατικών δικαιωμάτων».
Ο Τσιρίνο σωστά υποστηρίζει ότι η απόφαση για την απόλυσή του στηρίζεται βασικά στην αντίθεσή του στις συνταγματικές μεταρρυθμίσεις που πρότεινε ο Τσάβεζ μαζί με την πίεση που άσκησε το υπουργείο εργασίας και οι συνδεόμενη με το υπουργείο Βολιβαριανή Σοσιαλιστική Δύναμη των Εργατών (FSBT), την οποία ο Τσιρίνο χαρακτήρισε ως «γραφειοκρατικό συνδικαλιστικό ρεύμα».
Στο πρόσφατο δημοψήφισμα ο Τσιρίνο προάσπιζε την αποχή, πάνω σε μια ανεξάρτητη εργατική βάση, μια θέση που υπεράσπιζε και η Συντονιστική Επιτροπή για την Επανίδρυση της Τετάρτης Διεθνούς. Τότε ο Τσάβεζ διακήρυξε ότι οποιαδήποτε αντίθεση στο δημοψήφισμα είναι «αντεπαναστατική» και μάλιστα υποστήριξε πως η καμπάνια για αποχή του Τσιρίνο και άλλων εργατών είναι... παράνομη.
Στη χώρα του «σοσιαλισμού του 21ου αιώνα», ένας εργάτης που παλεύει για τα εργατικά δικαιώματα και συμφέροντα πρέπει να απολυθεί γιατί ενοχλεί το PDVSA και το υπουργείο εργασίας. Ο Τσιρίνο όχι μόνο μίλησε εναντίον των συνταγματικών μεταρρυθμίσεων που ηττήθηκαν στο πρόσφατο δημοψήφισμα, αλλά τάχθηκε και εναντίον της προσχώρησης του C-CURA στο Ενιαίο Σοσιαλιστικό Κόμμα Βενεζουέλας (PSUV), του οποίου το συνέδριο πραγματοποιείται από τις αρχές του Ιανουαρίου και θα διαρκέσει έως τον... Μάρτιο. Η στάση αυτή του Τσιρίνο οδήγησε σε «σχίσμα» το C-CURA, με ένα τμήμα του υπό τον Στάλιν Πέρεζ Μπόρχες, να προσχωρεί στο PSUV και να υποστηρίζει τις συνταγματικές μεταρρυθμίσεις.
Δεν προκαλεί έκπληξη ότι το καθεστώς θέλει να απομακρύνει τον Τσιρίνο από την εργατική δύναμη της PDVSA αυτή τη στιγμή. Άλλωστε έχουν υπάρξει μικρές αλλά αυξανόμενες ταξικές συγκρούσεις μεταξύ του καθεστώτος και των εργατών και σε άλλες βιομηχανίες και απ’ αυτή την άποψη κάθε ανεξάρτητη φωνή που μπορεί να μετατραπεί σε πόλο έλξης της εργατικής τάξης όχι απλά ενοχλεί αλλά είναι και επικίνδυνη για το «σοσιαλιστικό» καθεστώς της Βενεζουέλας.
Μπορεί πολλοί να μιλάνε για το «σοσιαλισμό» της Βενεζουέλας αλλά η πλούσια σε πετρέλαια χώρα ακόμα ελέγχεται από τα καπιταλιστικά συμφέροντα και οι ιμπεριαλιστές ακόμα κυριαρχούν στην οικονομία.
Aς σημειωθεί, επιπλέον, ότι την ώρα που η κυβέρνηση απολύει τον συνδικαλιστή για την ταξική επαναστατική θέση του, παραχωρεί αμνηστία στους πραξικοπηματίες και κινείται προς την κατεύθυνση μεγαλύτερων παραχωρήσεων προς τη δεξιά αντιπολίτευση, δηλαδή προς τον καπιταλισμό και τον ιμπεριαλισμό.
Όπως έχει δείξει η ιστορία, ο σοσιαλισμός μπορεί δεν μπορεί να οικοδομηθεί από βοναπάρτες και αλάθητους ηγέτες, αλλά από την ανεξάρτητη δράση και οργάνωση της εργατικής τάξης σε σύγκρουση με την μπουρζουαζία. Η εργατική τάξη δεν μπορεί να στηρίξει το μέλλον και τις προοπτικές της σε λαϊκιστές ηγέτες όπως ο Τσάβεζ αλλά στις δικές της δυνάμεις, στην οργάνωση και πάλη για την εργατική σοσιαλιστική επανάσταση. Φυσικά, αυτό απαιτεί την οικοδόμηση ενός ανεξάρτητου διεθνούς επαναστατικού κόμματος. Απ’ αυτή την άποψη το μέλλον ανήκει σε έντιμους επαναστάτες εργάτες, όπως ο Τσιρίνο, που παλεύουν πραγματικά για την ανεξαρτησία της εργατικής τάξης. Όσες διαφωνίες και αν έχει κανείς με την προοπτική ή την πολιτική του Τσιρίνο και των υποστηρικτών του -και οι διαφωνίες είναι σεβαστές- αυτές δεν μπορούν να αποτελούν εμπόδιο για μια ενιαία καμπάνια υπεράσπισης του απολυμένου συνδικαλιστή εργάτη. Όσοι πιστεύουν στην εργατική επανάσταση αλλά και όσοι επιθυμούν να υπερασπιστούν τα βασικά δικαιώματα της εργατικής τάξης πρέπει να υπερασπίσουν τον Tσιρίνο.
Ήδη έχουν ξεκινήσει καμπάνιες στη Λατινική Αμερική αλλά και στις Ηνωμένες Πολιτείες για συλλογή υπογραφών από οργανώσεις και συνδικαλιστές για την επαναπρόσληψη του Τσιρίνο, από διάφορες τάσεις του εργατικού κινήματος μεταξύ των οποίων βρίσκεται και η Συντονιστική Επιτροπή για την Eπανίδρυση της Tέταρτης Διεθνούς. Πρόκειται για μια καμπάνια που πρέπει να επεκταθεί και στην Ευρώπη.
Αρ. Μα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου