Ανάλογο με το εισόδημα το προσδόκιμο ζωής

Τα οικονομικά ασθενέστερα στρώματα δεν αντιμετωπίζουν μόνο δυσκολίες στην απόκτηση υλικών αγαθών αλλά και στη διατήρηση της καλής κατάστασης της υγείας τους. Σειρά ερευνών επιβεβαιώνουν ότι οι εισοδηματικές δυνατότητες του κάθε ατόμου και η κοινωνική του θέση επηρεάζουν άμεσα την κατάσταση της υγείας του. Νέα έρευνα από την ΕΣΥΕ, αποδεικνύει ότι οι φτωχοί, ανεξάρτητα από ηλικιακή ομάδα και φύλο, δηλώνουν μεγαλύτερα ποσοστά κακής ή πολύ κακής κατάστασης υγείας.


Το γεγονός έχει και γεωγραφική κατανομή, καθώς με εξαίρεση την Αττική, στις υπόλοιπες περιοχές το επίπεδο υγείας των φτωχών περιγράφεται αρνητικά σε υπερδιπλάσια ποσοστά σε σχέση με τους μη φτωχούς της περιοχής τους. «Η σχέση της οικονομίας με την υγεία είναι πολλαπλά τεκμηριωμένη. Η φτώχεια γεννά την αρρώστια, ενώ ο πλούτος προστατεύει και προάγει την υγεία», σημειώνει ο αναπληρωτής καθηγητής της Ιατρικής κ. Γιάννης Τούντας στην εφημερίδα τα «Νέα».

Η χώρα μας από τη δεύτερη θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 1991 στην κατάταξη για το προσδόκιμο ζωής, κατρακύλησε στην 11η θέση το 2004. Οι κύριες αιτίες θανάτου στην Ελλάδα είναι τα νοσήματα του κυκλοφορικού συστήματος, ο καρκίνος, οι παθήσεις του αναπνευστικού συστήματος και οι άλλες αιτίες που προκαλούν τραύματα και δηλητηριάσεις. Το 2004, το 48% των θανάτων στην Ελλάδα οφειλόταν σε νοσήματα του κυκλοφορικού συστήματος, ενώ οι καρκίνοι ήταν υπεύθυνοι για το 25% των θανάτων, με τις υπόλοιπες αιτίες να ακολουθούν με αρκετά μικρότερα ποσοστά.

Το 24.8% των ατόμων χαμηλού εισοδήματος φαίνεται να παρουσιάζει χρόνια νοσήματα, σε αντίθεση με τους χρόνια ασθενείς ικανοποιητικού εισοδήματος που ανέρχονται μόλις σε ποσοστό 16.2%. Τα αποτελέσματα δύο ερευνών του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν την κακή κατάσταση της υγείας των φτωχών. Σύμφωνα με τις έρευνες, τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα δεν κάνουν χρήση των προληπτικών υπηρεσιών υγείας και τις περισσότερες φορές, καταφεύγουν στα νοσοκομεία όταν η κατάστασή τους είναι ήδη επιβαρημένη, με αποτέλεσμα να παρουσιάζουν τα υψηλότερα ποσοστά ημερών παραμονής σε νοσοκομεία και ποσοστά θανάτων εντός νοσοκομειακών μονάδων. Οι παραπάνω έρευνες υπογραμμίζουν την σχεδόν ανύπαρκτη χρήση των υπηρεσιών υγείας από συγκεκριμένες πληθυσμιακές ομάδες, όπως οι ηλικιωμένοι με κινητικά προβλήματα, οι μετανάστες, τα άτομα με αναπηρία και οι χρόνια πάσχοντες, στους οποίους οι ασθένειες έχουν καταστροφικές συνέπειες, όχι μόνο για την υγεία τους αλλά και για τη ζωή τους σε ευρύτερο φάσμα. Οι ομάδες αυτές βλέπουν τις εργασιακές τους ευκαιρίες να εξανεμίζονται, το εισόδημά τους να συρρικνώνεται και τη φτώχεια μαζί με τον κοινωνικό αποκλεισμό να χαρακτηρίζουν πλέον τη ζωή τους.