Η πρώτη είναι παντελώς απαράδεκτη για την ελληνική πλευρά, δεδομένου ότι ισοδυναμεί με την πρακτική ονομασία «Μακεδονία» στον Τύπο, στα σχολικά βιβλία, στην τρέχουσα ομιλία. Αντιθέτως, η δεύτερη ονομασία ισοδυναμεί με το «Νέα Μακεδονία» και έτσι θα καθιερωθεί στα ΜΜΕ, στους άτλαντες ή στη συνείδηση της κοινής γνώμης, δεδομένου ότι το πρώτο συνθετικό «Νέα» είναι διεθνώς καθιερωμένο ως αναπόσπαστο από το δεύτερο συνθετικό. Λέμε Νέα Ζηλανδία, Νέα Γουινέα κ.λπ. και κανένας δεν σκέπτεται να πει Ζηλανδία ή Γουινέα.
Πέρα όμως από το ακριβές όνομα γύρω από το οποίο θα γίνει συζήτηση -αν γίνει τελικά- και με αναμφισβήτητο δεδομένο ότι το «Νέα Μακεδονία» είναι η χειρότερη δυνατή εκδοχή σύνθετης ονομασίας για την Αθήνα, το πραγματικό θέμα βρίσκεται αλλού. Για πρώτη φορά ύστερα από σχεδόν δεκαπέντε χρόνια η Ελλάδα μπορεί να πάει στις διαπραγματεύσεις αυτές έχοντας στρατηγικό πλεονέκτημα!
Ο λόγος είναι ότι οι Αμερικανοί γνωρίζουν πολύ καλά πως η ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου αποσταθεροποιεί αντικειμενικά την ΠΓΔΜ, καθώς είναι αναπότρεπτο οι Αλβανοί της ΠΓΔΜ να διεκδικήσουν και αυτοί αυτό που ήδη κέρδισαν οι Κοσοβάροι ομοεθνείς τους - την απόσχιση και την ανεξαρτητοποίησή τους. Ετσι κι αλλιώς τους έχει ήδη χωρίσει το αίμα από τους Σλάβους συμπατριώτες τους, με τις αιματηρές εμφύλιες συγκρούσεις του 2001.
Υπό το πρίσμα αυτό οι Αμερικανοί βρίσκονται υπό πίεση χρόνου να ομαλοποιήσουν όσο το δυνατόν πιο γρήγορα τη διεθνή θέση της ΠΓΔΜ και κυρίως την ένταξή της στο ΝΑΤΟ αλλά και στην ΕΕ, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν τα χρήματα των Ευρωπαίων για να «εκμαυλίσουν» τους Αλβανούς της ΠΓΔΜ και να τους κάνουν να εγκαταλείψουν τα οράματα και τα σχέδια για απόσχιση, ανεξαρτησία και ενσωμάτωση σε μια «Μεγάλη Αλβανία».
Αυτό σημαίνει δύο πράγματα. Πρώτον ότι η Ουάσιγκτον θα πιέσει περισσότερο του συνήθους την κυβέρνηση Καραμανλή να μην ασκήσει βέτο στην ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ. Δεύτερον ότι οι Αμερικανοί θα είναι πολύ περισσότερο του συνήθους διατεθειμένοι να πιέσουν τα Σκόπια να κάνουν υποχωρήσεις, αν όμως διαπιστώσουν ότι η Αθήνα είναι όντως διατεθειμένη να προβάλει βέτο σε περίπτωση αδιαλλαξίας της κυβέρνησης της ΠΓΔΜ στο θέμα της εύρεσης κοινά αποδεκτής ονομασίας.
Αν αντιθέτως διαπιστώσουν τη συνήθη υποχωρητικότητα εκ μέρους της ελληνικής πλευράς, αυτονόητο είναι πως θα πιέζουν μόνο την Αθήνα και καθόλου τα Σκόπια, όντας βέβαιοι ότι στο τέλος η κυβέρνηση Καραμανλή δεν θα τολμήσει να προβάλει βέτο.
Καθοριστικός, επομένως, παράγοντας είναι η στάση της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία πρέπει να υπερβεί τη στάση ατολμίας και αβάσιμης υποχωρητικότητας που τη χαρακτηρίζει κάθε φορά που πρέπει να διαπραγματευθεί με τους Αμερικανούς ή τους Ευρωπαίους.
Οφείλει να πάρει μαθήματα από την αδιαλλαξία της κυβέρνησης της ΠΓΔΜ. Είναι εξόφθαλμο ότι τα επεισόδια που σημειώθηκαν χθες το βράδυ έξω από την ανεπίσημη πρεσβεία της Ελλάδας στα Σκόπια ήταν οργανωμένα από την κυβέρνηση των Σκοπίων.
Προφανής στόχος ήταν να δείξουν ότι ακόμη και αν ήθελε η ηγεσία της ΠΓΔΜ να κάνει κάποια υποχώρηση στο θέμα της ονομασίας, οι... «αγανακτισμένοι πολίτες» της χώρας δεν πρόκειται να επιτρέψουν καμιά υποχώρηση στην κυβέρνησή τους, άρα δεν έχει νόημα να την πιέζουν οι Αμερικανοί για κάτι ανέφικτο!
Τα επεισόδια αυτά αποσκοπούν, επίσης, στο να ερεθίσουν όχι μόνο ελληνικούς εθνικιστικούς κύκλους, προκειμένου να προκαλέσουν και αυτοί αντίστοιχα επεισόδια, αλλά και να προκαλέσουν σύσσωμη την ελληνική κοινή γνώμη.
Στόχος να επικρατήσει κλίμα έντασης στις σχέσεις των δύο χωρών, με διαδηλώσεις και αντιδιαδηλώσεις, ώστε αντικειμενικά να δυναμιτιστεί κάθε απόπειρα διαπραγματεύσεων και να εντυπωθεί σε όλους η εικόνα ότι οι διαφορές των δύο πλευρών είναι αγεφύρωτες σε βαθμό που περιττεύουν οι συζητήσεις, άρα οι Αμερικανοί πρέπει να δώσουν μόνοι τους λύση, εντάσσοντας την ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ παρακάμπτοντας το βέτο της Ελλάδας.
ΤΑΚΤΙΚΗ ΠΡΟΚΛΗΣΕΩΝ
Θράσος χώρας... μελλοθάνατης!
Η προκλητική τακτική των Σκοπίων με τα οργανωμένα επεισόδια και την αδιαλλαξία συνιστά κατ ουσίαν «ειρηνική» αντιγραφή της τακτικής των Αλβανοκοσοβάρων: μέσω της έντασης επιδιώκουν να προκαλέσουν ειρηνική επέμβαση των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ εναντίον της Ελλάδας. Η Αθήνα οφείλει να τηρήσει σταθερή, διαλλακτική αλλά ανυποχώρητη επί της ουσίας στάση, χωρίς κανέναν φόβο και σύμπλεγμα. Η κυβέρνηση Καραμανλή πρέπει να συμπεριφερθεί με τη σταθερότητα που επιβάλλει η επίγνωση ότι έχει απέναντί της μια χώρα που μετά την ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου είναι μάλλον... μελλοθάνατη μακροπρόθεσμα, άρα καμία υποχώρηση πέραν των ορίων που έχει καθορίσει η Αθήνα ως ανεκτών δεν έχει νόημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου