ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΥΡΩΘΕΙ & ΕΦΑΡΜΟΣΘΕΙ

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ

για τις Λαϊκές Ελευθερίες και την Αλληλεγγύη

Κάνιγγος 27, Τηλ. (210) 38 10 081, ΦΑΞ 38 01 227, 106 82, ΑΘΗΝΑ.

Web: www.dimsi.gr

E_mail: dimsi@dimsi.gr

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΥΡΩΘΕΙ & ΕΦΑΡΜΟΣΘΕΙ

Η ΝΕΑ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΘΗΚΗ

Αθήνα, 13 Δεκεμβρίου 2007

Η νέα Ευρωπαϊκή «μεταρρυθμιστική» Συνθήκη, που εγκρίθηκε στην άτυπη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. στις 18 & 19 Οκτώβρη 2007 στη Λισαβόνα και που υπογράφτηκε σήμερα - 13 Δεκέμβρη 2007- ταυτίζεται επί της ουσίας με το αντιδημοκρατικό και καταδικα-σμένο από τους λαούς της Ε.Ε. «Ευρωσύνταγμα».

Η μετονομασία του «Ευρωσυντάγματος» σε Συνθήκη, που θα τροποποιήσει τις υπάρχουσες Συνθήκες, έγινε για να παρακαμφθεί μια νέα διαδικασία δημοψηφισμάτων σε όσα κράτη μέλη υπάρχουν σχετικές συνταγματικές επιταγές, για να αποφευχθεί η οποιαδήποτε δημοκρατική συζήτηση με τους λαούς και τα κινήματα της Ε.Ε. Πρόκειται για μια απαράδεκτη αντιδημοκρατική διαδικασία, που δεν σέβεται την ετυμηγορία των λαών που καταψήφισαν το «Ευρωσύ-νταγμα», που επιχειρεί να εισάγει από το παράθυρο ένα ήδη καταψηφι-σμένο κείμενο. Δεν είναι η πρώτη φορά που οι ιθύνοντες της Ε.Ε. επιδεικνύουν προκλητική περιφρόνηση προς τη λαϊκή θέληση (δημοψηφί-σματα Ιρλανδίας για Συνθήκη της Νίκαιας, Δανίας, Γαλλίας, Ολανδίας). Εξάλλου, ήδη σε μια σειρά κρίσιμους τομείς (Πρόγραμμα της Χάγης για τον «Χώρο Ελευθερίας, Ασφάλειας και Δικαιοσύνης»), χρησιμοποιούνταν μια σειρά τερτίπια, ώστε να εφαρμόζονται πλευρές του ανύπαρκτου «Ευρωσυντάγματος».

Οι μικρές, συμβολικού κυρίως χαρακτήρα, διαφορές της νέας Συνθήκης από το «Ευρωσύνταγμα» (απαλοιφή ύμνου, σημαίας κλπ., διατήρηση του ύπατου εκπροσώπου για θέματα εξωτερικής πολιτική αντί για τον υπουργό εξωτερικών), ο σκεπτικισμός ως προς την ταχύτητα της πολιτικής ενοποίησης (παζάρια και χρονικές μεταθέσεις στο νέο τρόπο λήψης αποφάσεων στα όργανα της ΕΕ, εξαιρέσεις της Μ. Βρετανίας και της Πολωνίας), δεν αλλάζουν το χαρακτήρα της μεταρρυθμιστικής Συν-θήκης η οποία στη συντριπτική της πλειοψηφία, αποτελεί αντίγραφο του Ευρωσυντάγματος». Συγκεκριμένα:

1. Περιορίζεται ακόμη περισσότερο η εθνική κυριαρχία των κρατών μελών, τόσο με τη «ρήτρα αλληλεγγύης» και τις προ-βλέψεις που παραπέμπουν σε επεμβάσεις του τύπου της Συνθήκης του Προυμ, όσο και με την αύξηση των τομέων για τους οποίους θα είναι αρμόδια η Ένωση (π.χ. δικαστική συνεργασία σε ποινικές και αστικές υποθέσεις κ.α.). Η μεταφορά της πρόβλεψης για υπεροχή του ενωσιακού δικαίου έναντι του εθνικού, στο Παράρτημα της Ευρω-συνθήκης που θα περιλαμβάνει τις Δηλώσεις των αρχηγών κρατών της, έχει κυρίως συμβολικό χαρακτήρα. Στην ίδια κατεύθυνση βρίσκονται και οι ρυθμίσεις που αφορούν την κατάργηση της εξάμηνης εναλλαγής στην Προεδρία της Ένωσης των κρατών μελών και τη μείωση του αριθμού των Επιτρόπων.

2. Το κεφάλαιο που αφορά τον «Χώρο Ελευθερίας, Ασφάλειας και Δικαιοσύνης» αποτελεί σχεδόν πιστή αναπαραγωγή του αντί-στοιχου κεφαλαίου του «Ευρωσυντάγματος».

3. Η κατάργηση του βέτο και της αρχής της ομοφωνίας στα θέματα αστυνομικής συνεργασίας και δικαστικής συνεργασίας σε ποινικές υποθέσεις, που θα αρχίσει να εφαρμόζεται το 2014 και θα ολοκληρωθεί το 2017, είναι ένα σοβαρό βήμα στην κατεύθυνση της έντασης των πολιτικών καταστολής και περιορισμού βασικών δημο-κρατικών ελευθεριών και κατακτήσεων των λαών της Ένωσης. Η αντιπαροχή που δίνεται με τη μορφή της εγκαθίδρυσης αρμοδιό-τητας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Ευρωπαϊκού Δικαστη-ρίου (τα οποία από τη φύση τους δεν παρέχουν καμιά εγγύηση, είναι αφ’ ενός ετεροβαρής, γιατί δεν αντισταθμίζει την επίθεση στα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα που συστηματικά και διαχρονικά πλήττονται από τις σχετικές πολιτικές της ΕΕ, ήδη από τη Συνθήκη Σένγκεν, και, αφ’ ετέρου προσχηματική, γιατί ποτέ το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δε ματαίωσε τη λήψη αντιλαϊκών μέτρων.

4. Η νέα Συνθήκη κατοχυρώνει και ενδυναμώνει τους θεσμούς και μηχανισμούς καταστολής, όπως η Ευρωπόλ, η Ευρωτζάστ, οι ομάδες ταχείας επέμβασης στα σύνορα, ο Frontex, ενώ δημιουργεί και νέους, όπως η ευρωπαϊκή εισαγγελία. Διατηρεί την πρόβλεψη του «Ευρωσυντάγματος» για δημιουργία μόνιμης επιτροπής για την επιχειρησιακή συνεργασία σε θέματα εσωτερικής ασφάλειας. Κατοχυρώνει τις αντιμεταναστευτικές και ξενοφοβικές πολιτικές της Ευρωένωσης, επιβεβαιώνει τον χαρακτηρισμό «Ευρώπη-φρούριο» απέναντι στους φτωχούς και κατατρεγμένους από την εκμετάλ-λευση και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις μετανάστες.

5. Κατοχυρώνει και επεκτείνει τις πολιτικές φακελώματος, συγκέντρωσης και παράδοσης σε χώρες και αρχές εκτός της Ένωσης (π.χ. ΗΠΑ, CIA) ακόμη και ευαίσθητων προσωπικών δεδο-μένων (πολιτικές - φιλοσοφικές πεποιθήσεις, συνδικαλιστική δράση κλπ.), καταργώντας την οποιαδήποτε στοιχειώδη, διακηρυκτικού περιεχομένου προστασία, όταν πρόκειται για πληροφορίες που αφορούν την ΚΕΠΠΑ (Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας).

6. Εντείνεται η στρατιωτικοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης εντός του πλαισίου του NATO και σε συντονισμό με τις ΗΠΑ, προωθείται η αύξηση των στρατιωτικών δαπανών, το κυνήγι των εξοπλισμών και η στρατιωτικοποίηση των διεθνών σχέσεων, μέσα από την αποδοχή του δόγματος περί «προληπτικού» πολέμου, στο όνομα της αντιμετώπισης της «τρομοκρατίας».

7. H Μεταρρυθμιστική Συνθήκη ενσωματώνει εν μέρει τη Χάρτα θεμελιωδών δικαιωμάτων η οποία (Χάρτα), βρίσκεται πίσω από το επίπεδο κατοχύρωσης των δημοκρατικών και ατο-μικών δικαιωμάτων που χαρακτήριζε την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου του 1950, τη Διακήρυξη Δικαιωμάτων του ΟΗΕ του 1948 ή ακόμη και εθνικά Συντάγματα. Έτσι, για παράδειγμα, απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά στη λαϊκή κυριαρ-χία. Προβληματική και ανεπαρκής είναι η διατύπωση για το δικαίωμα στην απεργία, κατοχυρώνεται το λοκ-άουτ (εργοδοτική ανταπεργία), ενώ υπάρχει κατοχύρωση για πρώτη φορά της «επιχει-ρηματικής ελευθερίας». Στο άρθρο ΙΙ-48 της Χάρτας υπάρχει υποκρι-τική κατοχύρωση τεκμηρίου αθωότητας το οποίο έχει πληγεί σοβαρά με τις Συνθήκες Σένγκεν, Ευρωπόλ. Γενικότερα, είναι ελλιπής η κατοχύρωση ατομικών, πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων σε σχέση ακόμη και με το ελληνικό Σύνταγμα.

Η νέα Ευρωσυνθήκη, που δεν παραλείπει να συμπεριλάβει στους στόχους της «την άκρως ανταγωνιστική κοινωνική οικο-νομία της αγοράς», αποτελεί έναν ακόμη σημαντικό αντιδημοκρατικό ακρογωνιαίο λίθο που θα προστεθεί στους υπάρχοντες (Συνθήκες Μάαστριχτ, Άμστερνταμ, Νίκαιας). Αποδεικνύει ότι η ΕΕ είναι εχθρική προς τα δημοκρατικά, αλλά και τα γενικότερα λαϊκά δικαιώματα.

Η Συνθήκη, που υπογράφτηκε από την κυβέρνηση της ΝΔ, υποστηρίζεται από την αξιωματική αντιπολίτευση, και προβλέ-πεται να έρθει για επικύρωση από το ελληνικό κοινοβούλιο το α΄ εξά-μηνο του 2008, πρέπει να βρει αντιμέτωπο τον ελληνικό λαό, τις μαζικές λαϊκές και επιστημονικές οργανώσεις, κάθε αγωνιστή των δημοκρατικών - λαϊκών ελευθεριών και δικαιωμάτων.

Η «Δημοκρατική Συσπείρωση» καλεί τους φορείς του μαζικού λαϊκού και νεολαιίστικου κινήματος, κάθε προοδευτική προσωπι-κότητα σε συμπαράταξη και αγώνα κατά της νέας Ευρω-συνθήκης, που πλήττει περαιτέρω την εθνική κυριαρχία, τις δημοκρα-τικές ελευθερίες, τα κοινωνικά δικαιώματα, προάγει το μιλιταρισμό, την ξενοφοβία και την καταστολή των λαϊκών κινημάτων .

Η ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ