...Nα καταργηθεί η ομερτά των βασιλιάδων και αυλικών της διαπλοκής. Η μαχόμενη, ανεξάρτητη δημοσιογραφία έχει πολλά να προσφέρει σε αυτή την προσπάθεια, όπως και στην προβολή των πραγματικών αναγκών των εργαζομένων και νέων και στην απάντηση των ουσιαστικών ερωτημάτων που αυτοί θέτουν.
Η κοινωνία του θεάματος δεν είναι δική μας!
Η κοινωνία του θεάματος δεν είναι δική μας!
ΤΟ ΑΠΟΡΡΗΤΟ ΤΗΣ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ
Τι είναι τελικά το περίφημο δημοσιογραφικό απόρρητο;
Υπάρχει τέτοιο θέμα στο σκάνδαλο Ζαχόπουλου;
Αν ναι, ποιος προστατεύεται και γιατί;
Αν όχι, ποιος έχει συμφέρον να το επικαλείται;
Και μήπως για την τήρησή του είναι αρμόδιος ο… πατριωτισμός και η ευσυνειδησία του κάθε δημοσιογράφου, όπως υπονοεί στην πρόσφατη ανακοίνωσή του το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, δίνοντας ουσιαστικά κάλυψη στο Μέγαρο Μαξίμου;
Ας εξηγηθούμε, λοιπόν.
Οι πηγές του δημοσιογραφικού ρεπορτάζ είναι απόρρητες, για λόγους προστασίας από τους μηχανισμούς του κράτους και των επιχειρήσεων - ή, έστω, απλής ανωνυμίας.
Οι μηχανισμοί του κράτους, των κυβερνήσεων και των επιχειρήσεων δεν δικαιούνται να ζητούν ούτε, πολύ περισσότερο, να εκβιάζουν τη «συνεργασία» των δημοσιογράφων, των μικροφώνων και των καμερών τους.
Το απόρρητο δεν συνιστά επ' ουδενί μέθοδο παραπληροφόρησης και συγκάλυψης μηχανισμών όπως αυτός που έχει στήσει το ...βιντεοκλάμπ της ΝΔ.
Το δημοσιογραφικό απόρρητο δεν ισχύει για κανέναν από όσους εργάζονται (ή συνεργάζονται) σε οποιαδήποτε κρατική και κυβερνητική υπηρεσία ή σε πάσης φύσης επιχείρηση, προωθώντας και προβάλλοντας τα συμφέροντά τους.
Άλλωστε, είναι αυτονόητο ότι όλοι αυτοί παύουν ουσιαστικά να θεωρούνται δημοσιογράφοι – αυτό, προφανώς, ισχύει και στην υπόθεση Ζαχόπουλου, Αγγέλου και ΣΙΑ.
Το δημοσιογραφικό απόρρητο δεν μπορεί να ισχύει για τα διευθυντικά στελέχη, έστω κι αν κατ’ όνομα (με ευθύνη των συνδικαλιστικών ηγεσιών) φέρουν τον τίτλο του δημοσιογράφου.
Σε αυτή την περίπτωση, θα λειτουργούσε ως ιδανικό προπέτασμα καπνού, πίσω από το οποίο θα καλύπτονται οι σχέσεις διαπλοκής και εκβιασμού που, ούτως ή άλλως, ευδοκιμούν στον σημερινό κόσμο των ΜΜΕ.
Η γαλαζοπράσινη πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ ας πάψει να παριστάνει την αθώα περιστερά.
Ας σταματήσει να κρύβεται πίσω από αοριστολογίες και αντιφατικές διατυπώσεις.
Ας αποφασίσει ποια ακριβώς από τις πρόνοιες του (σκοπίμως συγκεχυμένου και πρακτικά αυτοαναιρούμενου) άρθρου 9 του καταστατικού ισχύει στην πράξη.
Πώς γίνεται κάποιος που «δεν μπορεί να δημοσιογραφεί και δεν έχει το δικαίωμα να εκλέγεται στα όργανα της Ενώσεως» να θεωρείται δημοσιογράφος;
Είναι επιτακτική ανάγκη, για οποιονδήποτε εργάζεται σε κυβερνητικές ή άλλες κρατικές υπηρεσίες, σε γραφεία τύπου επιχειρήσεων κλπ να αναστέλλεται η ιδιότητα του μέλους της ΕΣΗΕΑ.
Ζητάμε να καταργηθεί η ομερτά των βασιλιάδων και αυλικών της διαπλοκής. Η μαχόμενη, ανεξάρτητη δημοσιογραφία έχει πολλά να προσφέρει σε αυτή την προσπάθεια, όπως και στην προβολή των πραγματικών αναγκών των εργαζομένων και νέων και στην απάντηση των ουσιαστικών ερωτημάτων που αυτοί θέτουν.
Η κοινωνία του θεάματος δεν είναι δική μας!
@ριστερό Ριζοσπαστικό ΜΜΕτωπο
10 Ιανουαρίου 2008
Τι είναι τελικά το περίφημο δημοσιογραφικό απόρρητο;
Υπάρχει τέτοιο θέμα στο σκάνδαλο Ζαχόπουλου;
Αν ναι, ποιος προστατεύεται και γιατί;
Αν όχι, ποιος έχει συμφέρον να το επικαλείται;
Και μήπως για την τήρησή του είναι αρμόδιος ο… πατριωτισμός και η ευσυνειδησία του κάθε δημοσιογράφου, όπως υπονοεί στην πρόσφατη ανακοίνωσή του το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, δίνοντας ουσιαστικά κάλυψη στο Μέγαρο Μαξίμου;
Ας εξηγηθούμε, λοιπόν.
Οι πηγές του δημοσιογραφικού ρεπορτάζ είναι απόρρητες, για λόγους προστασίας από τους μηχανισμούς του κράτους και των επιχειρήσεων - ή, έστω, απλής ανωνυμίας.
Οι μηχανισμοί του κράτους, των κυβερνήσεων και των επιχειρήσεων δεν δικαιούνται να ζητούν ούτε, πολύ περισσότερο, να εκβιάζουν τη «συνεργασία» των δημοσιογράφων, των μικροφώνων και των καμερών τους.
Το απόρρητο δεν συνιστά επ' ουδενί μέθοδο παραπληροφόρησης και συγκάλυψης μηχανισμών όπως αυτός που έχει στήσει το ...βιντεοκλάμπ της ΝΔ.
Το δημοσιογραφικό απόρρητο δεν ισχύει για κανέναν από όσους εργάζονται (ή συνεργάζονται) σε οποιαδήποτε κρατική και κυβερνητική υπηρεσία ή σε πάσης φύσης επιχείρηση, προωθώντας και προβάλλοντας τα συμφέροντά τους.
Άλλωστε, είναι αυτονόητο ότι όλοι αυτοί παύουν ουσιαστικά να θεωρούνται δημοσιογράφοι – αυτό, προφανώς, ισχύει και στην υπόθεση Ζαχόπουλου, Αγγέλου και ΣΙΑ.
Το δημοσιογραφικό απόρρητο δεν μπορεί να ισχύει για τα διευθυντικά στελέχη, έστω κι αν κατ’ όνομα (με ευθύνη των συνδικαλιστικών ηγεσιών) φέρουν τον τίτλο του δημοσιογράφου.
Σε αυτή την περίπτωση, θα λειτουργούσε ως ιδανικό προπέτασμα καπνού, πίσω από το οποίο θα καλύπτονται οι σχέσεις διαπλοκής και εκβιασμού που, ούτως ή άλλως, ευδοκιμούν στον σημερινό κόσμο των ΜΜΕ.
Η γαλαζοπράσινη πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ ας πάψει να παριστάνει την αθώα περιστερά.
Ας σταματήσει να κρύβεται πίσω από αοριστολογίες και αντιφατικές διατυπώσεις.
Ας αποφασίσει ποια ακριβώς από τις πρόνοιες του (σκοπίμως συγκεχυμένου και πρακτικά αυτοαναιρούμενου) άρθρου 9 του καταστατικού ισχύει στην πράξη.
Πώς γίνεται κάποιος που «δεν μπορεί να δημοσιογραφεί και δεν έχει το δικαίωμα να εκλέγεται στα όργανα της Ενώσεως» να θεωρείται δημοσιογράφος;
Είναι επιτακτική ανάγκη, για οποιονδήποτε εργάζεται σε κυβερνητικές ή άλλες κρατικές υπηρεσίες, σε γραφεία τύπου επιχειρήσεων κλπ να αναστέλλεται η ιδιότητα του μέλους της ΕΣΗΕΑ.
Ζητάμε να καταργηθεί η ομερτά των βασιλιάδων και αυλικών της διαπλοκής. Η μαχόμενη, ανεξάρτητη δημοσιογραφία έχει πολλά να προσφέρει σε αυτή την προσπάθεια, όπως και στην προβολή των πραγματικών αναγκών των εργαζομένων και νέων και στην απάντηση των ουσιαστικών ερωτημάτων που αυτοί θέτουν.
Η κοινωνία του θεάματος δεν είναι δική μας!
@ριστερό Ριζοσπαστικό ΜΜΕτωπο
10 Ιανουαρίου 2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου