Η λεπτομερής ιστορία του πρώτου παγκόσμιου κυβερνοπολέμου με αντίπαλους τη συμμαχία ΗΠΑ-πολυεθνικών από τη μία πλευρά και Wikileaks-κοινότητας Social Media από την άλλη, είναι πολύ μεγάλη και ξεφεύγει από το σκοπό αυτού του άρθρου. Εδώ θα περιγράψω μόνο μία μάχη αυτού του πολέμου. Την πιο κομβική, εντυπωσιακή και ελπιδοφόρα νίκη της Κοινότητας -μέχρι την επόμενη.
Με το Wikileaks να έχει -σωστά, κατά τη γνώμη μου- αποφασίσει να ακολουθήσει την οδό της νόμιμης υπεράσπισης του Julian Assange (περισσότερα εδώ) αλλά και των δικαιωμάτων του ως οργανισμός (όπως π.χ. τη χρήση λογαριασμού PayPal για online δωρεές και τη φιλοξενία του στο διαδίκτυο), οι μόνοι που θα μπορούσαν να αντισταθούν και να πολεμήσουν με τα ίδια όπλα όσους του έκαναν βρώμικο και υπόγειο πόλεμο, ήταν οι ανώνυμοι χρήστες του διαδικτύου. Και, όταν χρειάστηκε, αυτό ακριβώς έγινε!