του Σπύρου Κόγκα.
Με επιστολή του, που δημοσιεύει η εφημερίδα "ΕΘΝΟΣ", ο Αλέξης Μητρόπουλος ανέλαβε επισήμως και δημόσια να κόψει τον "αέρα", την "φόρα" του Αριστερού Ρεύματος του ΣΥΝ, να ζητήσει από τον ΣΥΡΙΖΑ να θέσει υπό περιορισμό τις απόψεις του Παναγιώτη Λαφαζάνη και των άλλων στελεχών του Ρεύματος.
Αφορμή οι δηλώσεις περί πτώχευσης του Π.Λαφαζάνη, περί φετίχ του Νομίσματος του Δ.Στρατούλη, ακόμα και οι διχογνωμίες γύρω από το περιστατικό της Ύδρας μεταξύ Παπαδημούλη και Δρίτσα, μπήκαν στο στόχαστρο του Αλέξη Μητρόπουλου. Συνεπώς, υπήρξαν αφορμές. Το ερώτημα είναι γιατί τόση ένταση και επίσπευση ώστε να διαχωριστούν θέσεις και απόψεις εντός ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί τέτοια αγωνία να πάψουν οι διαφορετικές φωνές;
Οι θέσεις του Αλέξη Μητρόπουλου είναι γνωστό ότι εκφράζουν μια σοσιαλδημοκρατική άποψη που οργανωμένα και συστηματικά , εισήλθε εντός ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις, με το επίσημο άνοιγμα προς τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ, ενώ την σχέση της με αυτή την άποψη και κατάσταση η ηγεσία του ΣΥΝ την είχε ξεκινήσει από τις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2010 όπου και η υποψηφιότητα Μητρόπουλου υπήρξε η αιχμή του δόρατος για την ανοιχτή πια σύγκρουση από τότε με τις θέσεις του Αλέκου Αλαβάνου.
Υπάρχει λοιπόν , με την επίσημη ανακατανομή ρόλων εντός ΣΥΡΙΖΑ , στον δρόμο για την εξουσία, μία πανθομολογούμενη γραμμή αποκλεισμού των θέσεων που αμφισβητούν την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη . Η ταύτιση της θέσης όχι στο Ευρώ με τον αριστερισμό, την επικινδυνότητα, με το ΚΚΕ, είναι η ώριμη κατάληξη της εδώ και καιρό προεκλογικής θέσης του ΣΥΡΙΖΑ για ανατροπή του Μνημονίου εντός Ευρώ. Ο Α.Μητρόπουλος σίγουρα εκφράζει την συντριπτική πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ, αυτό τουλάχιστον καταλαβαίνει κανείς από το ότι οι τοποθετήσεις των στελεχών του Ρεύματος απηχούν μια αποσπασματικότητα, μια πολιτική μοναξιά, μια φωνή εξοστρακισμένης μειοψηφίας. Τι βάζει στον στόχο με την επιστολή του ο Α.Μητρόπουλος, τι παραπάνω θέλει να κερδίσει;
Πρώτον, να επιταχύνει τον αποκλεισμό Λαφαζάνη από τον δημόσιο λόγο του ΣΥΡΙΖΑ έστω και με αυτολογοκρισία των θέσεων του. Να κατοχυρώσει όσο γίνεται γρηγορότερα μια ενιαία και αδιαίρετη εκφώνηση φιλοευρωπαικού λόγου από το ΣΥΡΙΖΑ.
Δεύτερον, δίνει μια πρώτη γεύση του τι εστί για ορισμένους κύκλους εντός ΣΥΡΙΖΑ, ηγετικούς από ότι φαίνεται, η περίφημη ανασυγκρότηση σε ενιαίο κόμμα μιας δημοκρατικής παράταξης της Αριστεράς. Η διαδικασία της ενότητας στοχεύει για αυτούς περισσότερο σε μια οργανωτική ετοιμότητα ενός μηχανισμού που θα είναι σε θέση να νικήσει εκλογικά και να φτάσει στην Κυβερνητική εξουσία. Ο δρόμος της συγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο κόμμα μπορεί και να οδηγεί στην κόλαση της μιας αρχής, του ενός κέντρου, της αντι-μετωπικής λογικής, του φιλοευρωπαικού δόγματος.
Τρίτον, δαιμονοποιείται μια ολόκληρη άποψη μέσα στην Αριστερά, φτάνει να χρησιμοποιείται το ΚΚΕ ως παράδειγμα προς αποφυγή («αυτά τα λέει το ΚΚΕ») υπονομεύοντας οποιοδήποτε διάλογο, αλληλοτροφοδότηση ιδεών και απόψεων μέσα στην Αριστερά. Η επάρκεια, η μονομέρεια, και η αλαζονεία του πρώτου, εκφράζονται από τον κύριο Μητρόπουλο με τον καλύτερο τρόπο σε αυτή την επιστολή.
Ο κύριος Μητρόπουλος παρόλα αυτά , παραμένει συνεπής και ειλικρινής με τις θέσεις και τις προθέσεις του, το ερώτημα είναι όλοι οι άλλοι στον ΣΥΡΙΖΑ τη θέση θα πάρουν, αν πάρουν, για όλα αυτά. Και είναι ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί ώστε να πειστεί ο κόσμος της Αριστεράς αν η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη προαποφασισθεί απέναντι στα Ευρωπαικά κέντρα που τυγχάνει να έχουν και τον πρώτο λόγο για την εφαρμογή του Μνημονίου. Γιατί οι κατασταλτικές πρωτοβουλίες τύπου Μητρόπουλου αυτό δείχνουν. Αν όχι , τότε ας ανοίξει πολύπλευρα ο ΣΥΡΙΖΑ την γραμμή άμυνας που προτείνει στο λαό και στην χώρα απέναντι στους Ευρωδανειστές μας, ας παρουσιάσει για κάθε ενδεχόμενο την δική του κυβερνητική θέση και πρόγραμμα, για να ωφεληθεί λαός, χώρα και αριστερά.
Όσο καθυστερεί αυτή η ανοιχτή διεργασία, τόσο θα κυριαρχούν δόγματα, ρεαλισμοί και επιδιώξεις που κινούνται στον άξονα του συμβιβασμού με την γενική γραμμή επίθεσης των δανειστών και του αστισμού στην Ελλάδα, που είναι η με κάθε κόστος παραμονή στο ευρώ.
Ας αναλογιστούμε για λίγο τι εξαγρίωσε ακριβώς τον κ.Μητρόπουλο. Ότι η πτώχευση έχει ήδη συμβεί στην κοινωνία; Ότι αν φύγουμε με δική μας πρωτοβουλία θα είναι χειρότερα με το να μας διώξουν αυτοί; Ότι το νόμισμα δεν είναι φετίχ;( ο Αλέξης Τσίπρας το υπερασπίστηκε προεκλογικά σε συνέντευξη του στην Τρέμη). Μην γελιόμαστε, το επιχείρημα ότι όλα αυτά ρίχνουν νερό στο μύλο της Μέρκελ είναι για εσωτερική κατανάλωση και μόνο. Η ουσία είναι ότι ακόμα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει γραμμή για μια τέτοια κατάσταση, στην αντίθετη περίπτωση, αν έχει δηλαδή γραμμή, τότε ο Αλέξης Μητρόπουλος στέλνει σωστά μηνύματα υπευθυνότητας προς το σύστημα και προς τας Ευρώπας.
Οι εξελίξεις αυτές οφείλουν να οδηγήσουν σε ψυχραιμότερες πολιτικές εκτιμήσεις για την πορεία και την φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ, όλους όσους στο χώρο της Αριστεράς θεωρούν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το μοναδικό πεδίο ριζοσπαστισμού και δυναμικών μετατοπίσεων υπέρ του λαϊκού παράγοντα . Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ανάγκη από ζωντανό λαικό παράγοντα, έχει ανάγκη από μια ζωντανή Αριστερά εκτός των τειχών του, έχει ανάγκη από μια πολυπολική κατάσταση εντός της πολιτικής Αριστεράς, και ας είναι αυτός ο ισχυρότερος πόλος. Έτσι θα στηριχθεί με βάθος, με στρατηγική, με πραγματικό ενδιαφέρον να μην εξανεμιστεί η εκλογική του επιτυχία στα σαλόνια μιας αναμορφωμένης ΚεντροΑριστεράς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου