Τα χρυσά αυγά στα Γιάννενα και ο Αλή πασάς

απόγονος αλβανών....

Τα χρυσά αυγά και η προφητεία του Αλή Πασά

Το κάστρο των Ιωαννίνων άρχισε να χτίζεται το 10^ο αιώνα απο τον Βοημούνδο έναν δεσπότη της περιοχής (τότε η έννοια του δεσπότη σήμαινε τον φοροεισπράκτορα απο τον 16^ο αιώνα και μετά ο δεσπότης ταυτίστηκε με τον επίσκοπο αφού είχαν κοινές... αρετές). Από αυτή την πρώτη προσπάθεια έχει απομείνει σήμερα ο μισογκρεμισμένος πύργος που φαίνεται απέναντι απο το καφέ στο Ιτς Καλέ και δίπλα απο την εκκλησία. Στο πέρασμα του χρόνου όσοι κυριαρχούσαν στο κάστρο έδιναν και τη δικιά τους πινελιά στη μορφή του κάστρου. Ο τελευταίος που έδωσε την οριστική μορφή του κάστρου – όπως το βλέπουμε και σήμερα – ήταν ο Αλή Πασάς.

Ο Αλή πασάς δεν άκουσε τις συμβουλές των γάλλων ειδικών (στρατιωτικών ακολούθων) να μη μπει σε κόπο και έξοδα να ξαναφτιάξει το κάστρο αφού οι μπόμπες απο τα κανόνια έριχναν πια (τέλη του 18^ου αιώνα και τα πιο ισχυρά τείχη. Προτίμησε τις συμβουλές του μπεκτασή δερβίση του να ξαναφτιάξει το κάστρο αλλά για να μη πέσει ποτέ το τείχος σε κάθε πέτρα που θα βάζει να προσθέτει στη λάσπη και απο ένα αυγό. Ο Αλή πασάς βαθειά προληπτικός τον πίστεψε και έτσι απο το 1796 που άρχισαν οι εργασίες μέχρι το 1815 που τελείωσαν όλος ο κάμπος των Ιωαννίνων δε γεύτηκε ούτε μια φορά... αυγό. Βγήκε ένας έκτακτος φόρος (αβαρίζ- απο εκεί και η σημερινή λέξη αβαρεία) όπου αφού μετρήθηκαν οι κότες στη πόλη και σε όλα τα χωριά του κάμπου κάθε σπιτικό έπρεπε κάθε πρωί να παραδίδει τα αυγά του. Ο δερβίσης είχε δίκαιο αφού πριν από λίγα χρόνια έγινε μια χημική ανάλυση στον αρμό (λάσπη) του κάστρου και αποδείχτηκε οτι οι ουσίες που περιέχει το αυγό έκαναν τη λάσπη πιο σκληρή και απο τσιμέντο. Αυτό φάνηκε και στη πολιορκία απο τον οθωμανικό στρατό το 1821 που ενώ όλο χαρά οι οθωμανοί περίμεναν οτι το κάστρο θα πέσει με τις πρώτες μπόμπες το τείχος δεν έπαθε τίποτα. Πονηρός ο Αλή πασάς έριχνε και αυτός τι μπόμπες του αλλά προς τη πλευρά των σουλιωτών (που ακολουθούσαν όσοι είχαν απομείνει απο το 1804 ως μισθοφόροι τους οθωμανούς) έριχνε άσφαιρα. Οι σουλιώτες που είχαν αναλάβει τη βορειοδυτική πλευρά του κάστρου είδαν ότι οι μπόμπες δεν έσκαγαν και επείδη ήξεραν και αυτοί απο προλήψεις όταν άνοιγαντις οβίδες έβλεπαν μεσα ένα αυγό (τους υπενθίμιζε ότι άδικα χτυπάνε) και βέβαια γράμματα που υπόσχονταν διπλάσιο μισθό και τη ματαιότητα να χτυπιούνται αλβανοί αναμεταξυ τους. Έτσι και οι σουλιώτες ένα ωραίο πρωί μάζεψαν τα μπογαλάκια τους και την έκαναν.

Ο δερβίσης είχε πει ακόμη στον Αλή πασά ανά τακτά χρονικά διαστήματα να ρίχνει πάνω στις πέτρες αυγά για να κρατήσει για χρόνια το τείχος. Δεν είχε φανταστεί βέβαια οτι μετά απο 180 χρόνια θα έπεφταν οι πέτρες των Ιωαννίνων απο τους απογόνους του Αλή Πασά πάνω στα Αυγά και θα τα έσπαγαν ένα προς ένα. Ευχαριστούμε τα Χρυσά Αυγά για την επίσκεψή τους στη πόλη μας. Η προφητεία έγινε (πες τε το και στο Λιακόπουλο). Απο εδώ και στο εξής κάθε χρόνο σπασμένα χρυσά αυγά απο τις πέτρες μας........