Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
Καθώς μαίνεται η οικονομική κρίση, το πρώτο πράγμα που παρατηρεί κανείς είναι η εμφανής αδυναμία της Αριστεράς, και δη της παραδοσιακά κυβερνητικής συνιστώσας της, της σοσιαλδημοκρατικής, να εκμεταλλευθεί πολιτικά την κρίση και να συσπειρώσει γύρω της την πλειοψηφία των εργαζομένων και των μεσαίων στρωμάτων που πλήττονται από την κρίση.
Είναι προφανές ότι η προσχώρηση των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων στη νεοφιλελεύθερη διακυβέρνηση τα έχει κατοχυρώσει πλέον στη συνείδηση του κόσμου ως κόμματα ταυτόσημης κυβερνητικής διαχείρισης με τα συντηρητικά και όχι ως φορείς μιας άλλης ιδεολογίας και πολιτικής. Εκ παραλλήλου, όμως, παρατηρεί κανείς πως ούτε τα κόμματα της παραδοσιακής Αριστεράς, τα κομμουνιστικά, αναβιώνουν μέσω της κρίσης. Είναι πρόδηλο πως και αυτά αδυνατούν να εκφράσουν είτε την ανησυχία των εργαζομένων είτε τον νέο κοινωνικό ριζοσπαστισμό που εκδηλώνεται.
Εντελώς ανίκανο να εκφράσει αυτόν τον ριζοσπαστισμό αποδείχθηκε και το κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης, το οποίο είναι πλέον ανύπαρκτο και έχει διαλυθεί την ώρα που οι οικονομικές εξελίξεις έχουν αποδείξει με τον πιο αδιαφιλονίκητο τρόπο την ορθότητα των όσων έλεγε!
Υπάρχει ένα σοβαρό κενό στα αριστερά του σύγχρονου πολιτικού φάσματος σε όλη την Ευρώπη. Η συγκυβέρνηση των Γερμανών σοσιαλδημοκρατών με τη δεξιά καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ, ο νεοφιλελεύθερος εκφυλισμός των Βρετανών Εργατικών υπό τον Τόνι Μπλερ και τον Γκόρντον Μπράουν, ο στροβιλισμός των Γάλλων Σοσιαλιστών στο κούφιο λαϊφστάιλ της Σεγκολέν Ρουαγιάλ και τόσα άλλα ανάλογα πολιτικά αμαρτήματα, συνδυαζόμενα με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης και τη συνακόλουθη περιθωριοποίηση των κομμουνιστών κομμάτων (με μοναδική εξαίρεση την Ελλάδα και το ΚΚΕ), εξουδετέρωσαν τους σοσιαλιστές και τους κομμουνιστές ως δυνάμεις αριστερής αλλαγής σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.
Κοινωνικός ριζοσπαστισμός, όμως, υπάρχει και μάλιστα ενισχύεται παντού.
Η έκρηξη της νεολαίας και οι αγροτικές κινητοποιήσεις στη χώρα μας, τα εκατομμύρια Γάλλων απεργών, οι Ισλανδοί που με τις αλλεπάλληλες διαδηλώσεις τους ανέτρεψαν τη δεξιά κυβέρνησή τους έπειτα από δεκαπέντε και πάνω χρόνια, οι Βρετανοί εργάτες που με άγριες απεργίες απαιτούν δουλειά, οι Λετονοί και οι Λιθουανοί που ορμούν εναντίον των Κοινοβουλίων τους και τόσα άλλα αξιοσημείωτα γεγονότα δεν αφήνουν αμφιβολία ότι οι λαοί της Ευρώπης είναι οργισμένοι με τους ηγέτες τους και την πολιτική τους.
Αυτό οδηγεί υποχρεωτικά και σε πολιτικές διεργασίες. Πρώτα πρώτα η συντηρητική πολιτική αναθεωρείται εσπευσμένα σε σημαντικά σημεία της, από τους ίδιους τους συντηρητικούς πολιτικούς. Αν ακούσει κανείς τη ρητορική του Γάλλου προέδρου Νικολά Σαρκοζί, αυτή την εποχή, θα νομίσει ότι ετοιμάζεται να βγει στα... οδοφράγματα εναντίον του καπιταλισμού!
Από την άλλη πλευρά, τόσο στη Γαλλία όσο και στη Γερμανία εμφανίζονται με αξιώσεις νέα κόμματα στο αριστερό άκρο του πολιτικού φάσματος, πιο αριστερά από κάθε άλλο κοινοβουλευτικό κόμμα.
Το κόμμα «Η Αριστερά» του Οσκαρ Λαφοντέν, αριστερού Δυτικογερμανού σοσιαλδημοκράτη, και των μεταλλαγμένων πρώην κομμουνιστών της Ανατολικής Γερμανίας, αναμένεται να ξεπεράσει το 10% στις εκλογές του Σεπτεμβρίου, ενώ το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα φαίνεται πως οδεύει προς το χαμηλότερο ποσοστό του εδώ και μισό αιώνα. Αν οι τάσεις αυτές, που αποτυπώνονται στις δημοσκοπήσεις και σε κρατιδιακές εκλογές, επαληθευτούν και στις κάλπες των βουλευτικών εκλογών του Σεπτεμβρίου, σίγουρα το γερμανικό πολιτικό τοπίο θα αλλάξει.
ΣΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ
Ισως περάσει το 10% ο Μπεζανσενό
Σημαντικό πολιτικό γεγονός για τη Γαλλία αποτελεί η ίδρυση του Νέου Αντικαπιταλιστικού Κόμματος (ΝΑΚ) της ριζοσπαστικής Αριστεράς, με ηγέτη τον χαρισματικό νεαρό ταχυδρόμο Ολιβιέ Μπεζανσενό. Το ιδρυτικό συνέδριο του κόμματος αυτού ολοκληρώθηκε χθες και ο Μπεζανσενό πήρε το 78% των ψήφων των συνέδρων. Παρόλο που, ως γνωστόν, οι ευρωεκλογές έχουν ελάχιστη έως ανύπαρκτη πολιτική βαρύτητα, το ΝΑΚ έχει την ευκαιρία να τις αξιοποιήσει, για να υποδηλώσει τη θεαματική είσοδό του στο γαλλικό πολιτικό σκηνικό, καθώς οι δημοσκοπήσεις τού δίνουν ήδη ποσοστό άνω του 10% στις εκλογές αυτές!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου