ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΠΡΕΒΕΖΑΣ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ

«Η ελεύθερη αγορά θα μας λύσει όλα τα προβλήματα».

Η παραπάνω φράση αποτέλεσε το κυρίαρχο ιδεολογικό δόγμα της τελευταίας εικοσαετίας και προβλήθηκε ως ο «μονόδρομος» για την καλυτέρευση της ζωής μας.

Ο «μονόδρομος», όμως, αυτός οδήγησε στη μεγαλύτερη καπιταλιστική κρίση των τελευταίων δεκαετιών.

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ!

Η κρίση του 21^ου αιώνα κτυπά τον αναπτυγμένο καπιταλισμό στην καρδιά του- καταρχήν στις ΗΠΑ- ενώ εισβάλλει πλέον και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δείχνοντας ότι η περιβόητη προστασία της ΟΝΕ, αφορά μόνο τα κέρδη των τραπεζών και του κεφαλαίου και όχι το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων.

Η κρίση αυτή δεν είναι γέννημα «παρασιτικών» τμημάτων του καπιταλισμού, ούτε μια συνήθη κρίση του καπιταλιστικού συστήματος αλλά ούτε και κρίση μόνο της νεοφιλελεύθερης διαχείρισης.

Είναι αποτέλεσμα της μεγαλύτερης από ποτέ εκμετάλλευσης των εργαζομένων, της αχαλίνωτης κερδοφορίας, της ασυδοσίας της αγοράς, της γιγάντωσης τραπεζών και χρηματιστηρίων, όλων των αντιδραστικών αλλαγών που εφαρμόστηκαν από νεοφιλελεύθερες, σοσιαλδημοκρατικές και κεντροαριστερές κυβερνήσεις.

Είναι τελικά κρίση του ίδιου του συστήματος, των μηχανισμών και των αξιών του, μια κρίση στην οποία «οι ισχυροί» θα απαντήσουν με ακόμη μεγαλύτερο βάθεμα της εκμετάλλευσης των εργαζομένων και της νεολαίας.

Η οικονομική ένεση των τραπεζών με 28 δις, οι ιδιωτικοποιήσεις, η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, η καθήλωση των μισθών, το μοίρασμα της φτώχειας, η παραπέρα ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, η μείωση των κοινωνικών κονδυλίων, η συμμετοχή στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς αποτελούν κομμάτια της απάντησης της ΝΔ, που βρίσκεται σε αγαστή σύμπνοια με τους τραπεζίτες και τους βιομηχάνους.

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,

Η κατάσταση αυτή έρχεται να συμπληρώσει τη συνεχή επιδείνωση των όρων ζωής μας στη χώρα μας και φυσικά και στην Πρέβεζα. Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες μιας μεγάλης επίθεσης σε βάρος των εργασιακών και κοινωνικών μας δικαιωμάτων. Η αντεργατική πολιτική που εφαρμόστηκε επί ΠΑΣΟΚ συνεχίζεται και αναβαθμίζεται ακόμη περισσότερο από την κυβέρνηση της ΝΔ. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αποτελεί το πολιτικό προσωπικό των επιχειρηματικών συμφερόντων. Βουτηγμένη στη μίζα και τη διαπλοκή, συντονίζει και συνδιαμορφώνει τις αντιδραστικές κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τις οποίες μετά από κοινού υλοποιούν κατά γράμμα όλες οι κυβερνήσεις των χωρών μελών.

Οι συνέπειες όλων αυτών είναι ορατές και αισθητές:

1) Ακρίβεια που τσακίζει κόκαλά και γονατίζει ολόκληρες οικογένειες.

2) Ανεργία που καλπάζει (3.500 άνεργοι). Πολλοί νέοι οδηγούνται στο περιθώριο με τους εμπόρους ναρκωτικών να καιροφυλακτούν. Ορισμένοι κάτω από το αβάσταχτο άγχος της ανεργίας, υποθηκεύουν την αξιοπρέπειά τους, εκλιπαρώντας έξω από τα γραφεία πολιτευτών, βουλευτών και κρατικών αξιωματούχων έστω και για ένα stage.

3) Τα μεροκάματα και οι μισθοί μένουν σχεδόν καθηλωμένα.

4) Η εφαρμογή των συλλογικών συμβάσεων τείνει να αποτελέσει είδος προς εξαφάνιση, με το απεργιακό δικαίωμα στον καθαρά ιδιωτικό τομέα να είναι στην παρανομία (βλ. εμποροϋπάλληλοι, ιδιωτικοί υπάλληλοι, εργαζόμενοι σε super market, στις ιχθυοκαλλιέργειες, στις βιοτεχνίες, στις ιδιωτικές τράπεζες κτλ.

5) Οι εργοδότες εκμεταλλευόμενοι αυτή την κατάσταση τρομοκρατούν και προσπαθούν να μας πείσουν ότι πρέπει να αισθάνονται «προνομιούχοι» όσοι έχουν ένα μεροκάματο, μια δουλειά.

6) Η μερική απασχόληση εντείνεται ραγδαία με πολλούς χώρους εργασίας να αντιμετωπίζουν συνεχή και χρόνια προβλήματα.

7) Αρκετοί νέοι από φτωχά στρώματα αδυνατούν να προχωρήσουν στις σπουδές τους. Οι υπέρογκες δαπάνες της παραπαιδείας (φροντιστήρια) και τα πολύ μεγάλα ποσά που καταβάλλουν οι οικογένειες για να συντηρήσουν τα παιδιά τους που σπουδάζουν σε άλλες πόλεις, τις αναγκάζουν να στερούνται την κάλυψη άλλων βασικών τους αναγκών. Το ίδιο το περιεχόμενο της εκπαίδευσης είναι προσανατολισμένο στις ανάγκες του κεφαλαίου και της αγοράς και όχι στην ολόπλευρη ανάπτυξη της ανθρώπινης προσωπικότητας.

8) Η ποιότητα των υπηρεσιών υγείας και περίθαλψης που προσφέρονται, εξαρτώνται από το είδος της ασφάλισης που έχεις (…αν έχεις) και από το πόσο «βαριά» είναι η τσέπη σου. Το Νοσοκομείο της πόλης μας και κτιριακά και από πλευρά ποιότητας και ποσότητας υπηρεσιών υγείας που προσφέρει είναι πίσω από τις σημερινές ανάγκες της τοπικής κοινωνίας, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των εργαζομένων σε αυτό. Τα προγράμματα προληπτικής ιατρικής είναι ανύπαρκτα στο νομό μας με την ιδιωτικοποίηση να είναι προ των πυλών μέσω των ΣΔΙΤ.

Απέναντι σε αυτή την κατάσταση το επίσημο συνδικαλιστικό κίνημα αδυνατεί να αρθρώσει ένα επιθετικό λόγο.

Αδυνατεί να συνεγείρει, να ξεσηκώσει και να ενώσει τους εργαζόμενους. Έχει αποδεχθεί τη λογική της αγοράς. Έχει αποδεχθεί τη λογική της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας. Πρόκειται για λογικές που, δυστυχώς, κυριαρχούν στη συνείδηση των εργαζομένων και που συνθέτουν μια πραγματικότητα την οποία χρησιμοποιεί και επικαλείται η συνδικαλιστική γραφειοκρατία για να δικαιολογήσει το φιλοεργοδοτικό και φιλοκυβερνητικό της κατήφορο. Έχουν αποδεχθεί το ρόλο του «κοινωνικού συνεταίρου» με το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις με αποτέλεσμα στα μάτια ειδικά των νέων εργαζόμενων, τα συνδικάτα να φαντάζουν σαν μία ακόμη δημόσια υπηρεσία!!!

Σε αυτή τη λογική κινήθηκε το απερχόμενο Διοικητικό Συμβούλιο (ειδικά η πλειοψηφία των ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ που κατά την τελευταία 10ετία στηρίχθηκαν άμεσα ή έμμεσα από τις δυνάμεις του ΣΥΝ) και συνέβαλε στη μη συμμετοχή των εργαζομένων και στην απομαζικοποίηση των σωματείων. Αποκορύφωμα όλων αυτών αποτέλεσε η ενεργή στήριξη της απαράδεκτης συλλογικής σύμβασης εργασίας.

Κριτήριο της διοίκησης στάθηκε ο «θεσμικός ρόλος» του Εργατικού Κέντρου, ο «κοινωνικός διάλογος», με την πλήρη αποθέωση της γραφειοκρατικής λειτουργίας (π.χ. υποβάθμιση των συνελεύσεων ακόμη και της λειτουργίας του ίδιου του Δ.Σ.)

ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΤΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥΣ ΤΟ ΧΑΡΙΖΟΥΜΕ

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,

Ένα ΝΕΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ είναι ανάγκη να μπει στη ζωή μας.

Æ ένα κίνημα που θα διαμορφώνει τις θέσεις του, τις προτάσεις του και τις μορφές πάλης μέσα από την πιο πλατιά δημοκρατία, μέσα από τις γενικές συνελέυσεις, κόντρα στις λογικές των «ειδικών». Που θα χρησιμοποιεί διαδικασίες αντίθετες με τα όργανα και τη γραφειοκρατία του υποταγμένου συνδικαλισμού, που θα είναι μακριά και έξω από τη λογική της κομματικής καταγραφής, των κεντροαριστερών, κεντροδεξιών και διαπαραταξιακών προεδρείων αλλά και των άσφαιρων από τα «πάνω» χωροταξικών διαχωρισμών που δε συμβάλλουν στην προοπτική νίκης του κινήματος. Ο διαχωρισμός σε μορφή και περιεχόμενο ή θα γίνει από τους ίδιους τους εργαζόμενους ή θα εγκλωβίζεται σε μια αδιέξοδη λογική διαμαρτυρίας (βλ. ΠΑΜΕ), κάτι που αποτελεί «βούτυρο στο ψωμί» των ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ που δημαγωγούν στο όνομα της ενότητας και την ίδια ώρα συμβάλλουν τα μέγιστα στη διάσπαση των εργαζομένων.

Æ Ένα κίνημα που τα αιτήματά του, ως αποτέλεσμα συζήτησης και συνδιαμόρφωσης των ίδιων των εργαζομένων, θα καθορίζονται με βάση τις ανάγκες μας, ως άνθρωποι, ως εργαζόμενοι και όχι με βάση το τι χαρακτηρίζεται ως «ώριμο» και «εφικτό».

Æ Ένα κίνημα που θα στηρίζεται στη λογική της σύγκρουσης με την κυρίαρχη πολιτική, ένα απειλητικό εργατικό κίνημα που θα αποσπά κατακτήσεις.

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,

Ένα τέτοιο κίνημα χρειάζεται:

Æ συνδικάτα ανεξάρτητα από το κράτος και την εργοδοσία, πλήρη εξαρτημένα από τα συμφέροντά μας.

Æ συνδικάτα κλαδικά και επιχειρησιακά που θα δέχονται όλους τους εργαζόμενους (ανεξαρτήτως συμβάσεως εργασίας), τους άνεργους και τους συνταξιούχους.

Εμείς ως ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΠΡΕΒΕΖΑΣ (ιδιωτικού και δημόσιου τομέα), μια συλλογική εργατική κίνηση, για ένα τέτοιο εργατικό κίνημα και για τέτοια συνδικάτα παλεύουμε γιατί μόνο έτσι μπορούμε να νικήσουμε.

Α Ν Τ Ι Σ Τ Α Σ Ο Υ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΛΗΣ- ΑΙΤΗΜΑΤΑ

Κανένας εργαζόμενος ανασφάλιστος, καμιά παραβίαση ωραρίου. Εντατικοποίηση των ελέγχων στους χώρους δουλειάς. Εφαρμογή των συλλογικών συμβάσεων παντού. Δίνουμε τη μάχη για τον ταξικό προσανατολισμό των σωματείων. Συμβάλλουμε στο συντονισμό πρωτοβάθμιων σωματείων, συνδικαλιστών, εργαζομένων. Στήνουμε νέα σωματεία όπου δεν υπάρχουν. Στηρίζουμε έμπρακτα εργασιακούς χώρους με χρόνια προβλήματα: κλωστήρια, συμβασιούχοι ολυμπιακής, χώροι με καθυστερήσεις στη μισθοδοσία κτλ.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ.

Ø 1.400 ΕΥΡΩ ΚΑΤΩΤΕΡΟ ΜΙΣΘΟ- ΣΥΝΤΑΞΗ ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟ ΛΑΟ.

Ø 5ήμερο- 7ωρο-35ωρο και 5ήμερο- 6ωρο-30ωρο στα βαρέα και ανθυγιεινά. Να καταργηθούν οι ελαστικές σχέσεις εργασίας. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.

Ø Όχι στην κατάργηση του θεσμού των βαρέων και ανθυγιεινών. Να διευρυνθούν τα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα με βάση τις σύγχρονες ασθένειες της εποχής μας.

Ø Να καταργηθούν όλοι οι αντιασφαλιστικοί νόμοι (Σίούφα- Ρέππα- Πετραλιά). Σύνταξη στα 30 χρόνια δουλειάς (όρια 60 για τους άνδρες, 55 για τις γυναίκες) με παράλληλη στήριξη της μητρότητας.

Ø Πάγωμα των τιμών σε όλα τα βασικά είδη πρώτης ανάγκης. Κατάργηση του ΦΠΑ σε αυτά. Μείωση των τιμολογίων των ΔΕΚΟ κατά 30% για μισθωτούς και συνταξιούχους. Να καταργηθούν τα δημοτικά τέλη.

Ø Απαγόρευση κάθε κατάσχεσης και πλειστηριασμού για χρέη από πρώτη κατοικία. Νέες εργατικές κατοικίες τώρα.

Ø Να σταματήσει η φορολογική επιδρομή. Άμεση αύξηση του αφορολόγητου των μισθωτών και συνταξιούχων με ταυτόχρονη αύξηση της φορολογίας του κεφαλαίου.

Ø Ταμείο ανεργίας στο 80% του βασικού μισθού χωρίς προϋποθέσεις. STOP στις απολύσεις.

Ø Ανατροπή της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων- μετοχοποιήσεων. Έξω οι πρώην ΔΕΚΟ από το χρηματιστήριο.

Ø Να επιστραφούν τα κλεμμένα στα ταμεία. Να πληρώσουν το κράτος και οι εργοδότες. Να λογοδοτήσουν αυτοί που υπέγραψαν να «επενδυθούν» τα αποθεματικά στο χρηματιστήριο.

Ø Δημοκρατία και αξιοκρατία στους χώρους δουλειάς. Εργατικός Έλεγχος παντού.

Ø Ίσα δικαιώματα ανεξαρτήτου φυλής, θρησκείας και εθνικότητας.

Ø Πραγματικά δημόσια και δωρεάν παιδεία και υγεία.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΧΩΡΙΣ ΣΔΙΤ.

Ø Σύνταξη και δουλειά για όλους τους απολυμένους. Κατάσχεση όλης της περιουσίας του Αργυρού για την καταβολή των δεδουλευμένων στους απολυμένους. Να περάσουν όλα τα τοπικά περιουσιακά του στοιχεία στο Δήμο για κοινωφελείς σκοπούς. Σε αυτή τη κατεύθυνση πρέπει να κινηθεί η κυβέρνηση και ας αφήσει το δούλεμα (ΑΝ ΗΤΑΝ ΚΑΝΕΝΑΣ ΦΤΩΧΟΣ ΘΑ ΤΟΝ ΔΙΚΑΖΑΝΕ ΠΟΛΥ ΓΡΗΓΟΡΑ ΓΙΑ ΧΡΕΟΣ).

Ø Δημοκρατικοί παραγωγικοί συνεταιρισμοί μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων με ουσιαστική κρατική στήριξη. Ουσιαστική συμμετοχή-έλεγχος από τους συνεταιριζόμενους αγρότες και τους εργαζόμενους σε αυτούς.

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,

Παλεύουμε με ταξική ενότητα για ένα νέο εργατικό κίνημα, αναγκαίο όρο για συλλογικό αγώνα απέναντι στην κρίση και στους διαχειριστές της, για την ήττα και την ανατροπή της διαρκούς αντεργατικής τρομοκρατικής εκστρατείας του κεφαλαίου και των κυβερνήσεων του, για τον κλονισμό της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.

ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ

ΕΝΩΤΙΚΑ- ΜΑΧΗΤΙΚΑ- ΤΑΞΙΚΑ