Σε παγκόσμιο επίπεδο το ζήτημα των σκουπιδιών και των αποβλήτων είναι πλήρως συνυφασμένο τόσο με την παραγωγή και την κατανάλωση εμπορευμάτων, με την καταναλωτική φρενίτιδα και την κάλυψη επίπλαστων αναγκών από μιας χρήσης προϊόντα, όσο και με την λεηλασία των φυσικών πηγών και πόρων του πλανήτη και την καταστροφή ολόκληρων περιοχών και οικοσυστημάτων από την ρύπανση και τη μόλυνση.
Κατά συνέπεια το ζήτημα των σκουπιδιών και της διαχείρισής τους αποτελεί δομικό στοιχείο του επιβαλλόμενου από το κράτος και τον καπιταλισμό μοντέλου οργάνωσης και λειτουργίας της κοινωνίας, δομικό στοιχείο της συσσώρευσης εμπορευμάτων, δομικό στοιχείο της ύπαρξης και της ανάπτυξης του πολιτισμού της κυριαρχίας πάνω στη φύση και την κοινωνία.
Για το ελληνικό κράτος τις τελευταίες δεκαετίες το ζήτημα των σκουπιδιών επαφίεται σε ένα εντελώς απαξιωτικό για τη φύση μοντέλο διαχείρισης, το οποίο μεταφράζεται σε ένα άτακτο δίκτυο χωματερών -είτε νόμιμων είτε, κατά κύριο λόγο, παράνομων- σε όλη την επικράτεια και σε ελάχιστους Χώρους Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων (κατʼ ευφημισμό, καθώς πρόκειται για χωματερές στις οποίες τα σκουπίδια απλώς θάβονται και σκεπάζονται με χώμα) και είναι υπεύθυνο για τη φυσική νέκρωση ολόκληρων περιοχών, για τη μόλυνση του υπεδάφους και των υδάτων και για την πρόκληση πλήθους πυρκαγιών.
Ο υπερκορεσμός αυτών των χωματερών μέσα σε λίγα μόνο χρόνια, τα μεγάλα πρόστιμα που πληρώνει για αυτές το ελληνικό κράτος στην Ε.Ε. και η ιδιαίτερα κερδοφόρα επιχείρηση της κατασκευής «σύγχρονων» χώρων εναπόθεσης των απορριμμάτων για τις κατασκευαστικές εταιρίες σύμφωνα με τις επιταγές της «πράσινης» επιχειρηματικότητας στο όνομα της προστασίας του περιβάλλοντος, οδήγησαν το κράτος στο σχεδιασμό ενός νέου συστήματος
διαχείρισης των σκουπιδιών. Αυτό το νέο σύστημα διαχείρισης βασίζεται στην κατασκευή Χ.Υ.Τ.Α. σε όλη την επικράτεια, για το οποίο δίνει αγώνα δρόμου το κράτος και οι κατασκευαστικές-εργολαβικές εταιρείες για να το ολοκληρώσουν ως το τέλος του ʼ08 ώστε να απορροφηθούν και τα ευρωπαϊκά κονδύλια που προβλέπονται για αυτό. Ένα σύστημα το οποίο ήδη θεωρείται και αυτό ξεπερασμένο και καταστροφικό από την ίδια την Ε.Ε. η οποία από το 2010 θα επιβάλλει στο ελληνικό κράτος νέα πρόστιμα καθώς ο «πράσινος» καπιταλισμός πλέον επιτάσσει την κατασκευή Χ.Υ.Τ.Υ.(Χώρους Υγειονομικής
Ταφής Υπολειμμάτων), οι οποίοι βέβαια έχουν αποτύχει και αυτοί σε άλλες χώρες της Ευρώπης (π.χ. στην Ιταλία).
Έτσι, τα δύο τελευταία χρόνια εκπονούνται τα σχέδια κράτους και εργολάβων για τους νέους Χ.Υ.Τ.Α., παρακάμπτονται οι απαραίτητες περιβαλλοντολογικές μελέτες και φυσικά κλιμακώνεται η προπαγάνδα, που θέλει τους Χ.Υ.Τ.Α. ως την «πράσινη» και «οικολογική» λύση στο πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων, για την απόσπαση της κοινωνικής συναίνεσης καθώς η πολιτική έχει εξασφαλιστεί και από την πλευρά της «οικολογικά ευαίσθητης» Αριστεράς. Είναι γεγονός ότι η κατασκευή των Χ.Υ.Τ.Α. δίπλα σε κατοικημένες περιοχές, από τη στιγμή που προκαλεί ένα πλήθος περιβαλλοντικών καταστροφών μολύνοντας με τοξικές ουσίες το υπέδαφος, τον υδροφόρο ορίζοντα και τον αέρα, δημιουργεί άμεσους κινδύνους για την υγεία των κατοίκων.
Μέσα όμως σε αυτά τα δύο χρόνια, γεννήθηκαν και μια σειρά από ισχυρές τοπικές κοινωνικές αντιστάσεις που ορθώθηκαν απέναντι στους σχεδιασμούς των εργολάβων και του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. αλλά και στις υπεράριθμες δολοφονικές κατασταλτικές δυνάμεις που επιστράτευσε το κράτος για να τρομοκρατήσει και να επιβληθείσε τοπικές κοινωνίες που αγωνίζονται για την ύπαρξή τους και την προάσπιση του φυσικού περιβάλλοντος μέσα στο οποίο ζουν.
Κορυφαίο είναι το παράδειγμα του δυναμικού και αδιαμεσολάβητου αγώνα των κατοίκων της Λευκίμμης στην Κέρκυρα. Ο αγώνας τους ενάντια στην κατασκευή Χ.Υ.Τ.Α. στο χωριό τους τους οδήγησε πολλές φορές στο να στήσουν οδοφράγματα και να αντισταθούν στις δυνάμεις καταστολής που συνοδεύουν τα μηχανήματα του εργολάβου, με τίμημα δεκάδες συλλήψεις, ξυλοδαρμούς και διώξεις, την μετατροπή του χωριού τους σε κατεχόμενη αστυνομική ζώνη και τη δολοφονία της συντοπίτισσάς τους Μαρίας Κουλούρη στις 29 Μάη 2008 από τις δυνάμεις των ΜΑΤ.
Χαρακτηριστικό είναι επίσης το παράδειγμα του αγώνα των κατοίκων στο Καρβουνάρι Θεσπρωτίας που συγκρούστηκαν με τις διμοιρίες των ΜΑΤ τη νύχτα της 11ης Δεκέμβρη 2007, όταν αυτές μαζί με τις μπουλντόζες της κατασκευαστικής εταιρείας θέλησαν να προσεγγίσουν το χώρο ο οποίος έχει υποδειχθεί για την κατασκευή του Χ.Υ.Τ.Α. Χαρακτηριστικό τελος είναι και το πρόσφατο παραδειγμα του αγώνα των κατοίκων του χωριού Ελληνικό στο νομό Ιωαννίνων, οι οποίοι μαζί με αλληλέγγυους από τα Γιάννενα βρέθηκαν στις 15 Οκτώβρη αντιμέτωποι με 18 διμοιρίες των ΜΑΤ που επιστρατεύθηκαν για να τους εκδιώξουν χτυπώντας τους από το χώρο που προορίζεται για Χ.Υ.Τ.Α.
Πρόκειται για τοπικές αντιστάσεις που θέτουν σοβαρά αναχώματα στις μηχανές της ανάπτυξης και τους καταστροφικούς για το φυσικό περιβάλλον και τους ανθρώπους σχεδιασμούς κράτους και καπιταλισμού, που όμως πολλές φορές βρίσκουν τα όρια τους στις αντιφάσεις και τα πλαστά ζητήματα περί εξωραϊσμού του συστήματος. Δεν έχουμε αυταπάτες ότι το πραγματικό κοινωνικό πρόβλημα δεν είναι η διαχείριση των σκουπιδιών από το οποιοδήποτε μοντέλο προτάσσει κάθε φορά ο «πράσινος» καπιταλισμός και
επιβάλλει ο πολιτισμός της κυριαρχίας, αλλά είναι το ίδιο το σύστημα που παράγει σκουπίδια προς κατανάλωση, που μολύνει και καταστρέφει τη φύση και την κοινωνία στο βωμό του κέρδους και του ελέγχου.
Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στους αγώνες των τοπικών κοινωνιών που αντιστέκονται, προτάσσοντας τον ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗ ΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΠΑΝΩΣΤΗ ΦΥΣΗ, ΤΗ ΖΩΗ, ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.
Το παραπάνω κείμενο βγήκε από την Ανοιχτή συνέλευση από το Λόφο του Στρέφη και είναι μια τοποθέτηση για το ζήτημα των ΧΥΤΑ και μια έκφραση αλληλεγγύης στον αγώνα των κατοίκων της Λευκίμμης, του Ελληνικού Ιωαννίνων και του Καρβουναρίου.
Mε πολλούς αλληλέγγυους χαιρετισμούς, καλή δύναμη και καλή συνέχεια στον αγώνα σας!
Πέμπτη 23 Οκτώβρη 2008
υπάρχει και στο http://xyta-lefkimis.blogspot.com/2008/10/blog-post_31.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου