Η Ελλάδα που εξεγείρεται

150.000 διαδηλωτές στους δρόμους της Αθήνας!Θυμός. Οργή. Αναβρασμός. Η Ελλάδα που εξεγείρεται από την αδικία που γίνεται στο Ασφαλιστικό πλημμυρίζει και πάλι τους δρόμους. Η χώρα έχει παραλύσει. Δημόσιες επιχειρήσεις, σχολεία, δικαστήρια, Μέσα Ενημέρωσης, εργοτάξια, ιδιωτικές επιχειρήσεις - τα πάντα κλειστά. Εκατομμύρια πολίτες αρνούνται να εργαστούν σε ένδειξη ύψιστης ειρηνικής διαμαρτυρίας εναντίον της πολιτικής της κυβέρνησης Καραμανλή.
Η αλληλεγγύη προς τους ηλικιωμένους ήταν από τις θεμελιώδεις, ενστικτώδεις σχεδόν, αρχές που χαρακτήριζαν τις κοινωνίες από τα πρώτα βήματα της οργάνωσής τους. Η εξασφάλιση αξιοπρεπών συνθηκών διαβίωσης στους συνταξιούχους υπήρξε ένα από τα κορυφαία στοιχεία του ευρωπαϊκού κοινωνικού κράτους. Η κυβέρνηση της Δεξιάς όμως έχει λυσσάξει να μετατρέψει τις συντάξεις σε επίδομα κοινωνικής πρόνοιας, να καλλιεργήσει στους συνταξιούχους το αίσθημα ότι είναι... «επαίτες» και «παράσιτα» στο σώμα της «ανταγωνιστικής οικονομίας», ότι η ίδια η ύπαρξή τους είναι πρόβλημα.

Εκατομμύρια εργαζόμενοι αντιδρούν σε αυτήν την πολιτική. Διαφωνούν ριζικά.

Θέλουν αφενός να εκδηλώσουν την αλληλεγγύη τους στη γενιά των γονέων τους και αφετέρου να αποφύγουν και οι ίδιοι την προοπτική να θεωρούνται άχθος για την κοινωνία, όταν θα βγουν στη σύνταξη. Το φάσμα της ταύτισης της βιολογικής παρακμής των γηρατειών με την κοινωνική αναξιοπρέπεια της οικονομικής εξαθλίωσης είναι εφιαλτικό για κάθε άνθρωπο. Ο καθένας μας θέλει πάση θυσία να αποφύγει ένα τόσο πικρό τελευταίο κεφάλαιο της ζωής του - γι αυτό και βγαίνει στους δρόμους.

Γι αυτό και του ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι όταν βλέπει αργυρώνητα μορμολύκεια και χρυσοκάνθαρους των Μέσων Ενημέρωσης να κάνουν κηρύγματα περί «κοινωνικής ανευθυνότητας» των απεργών και να παραδίδουν μαθήματα περί «πολιτικώς ορθών απεργιών». Είναι οι απεργίες εκείνου του τύπου όπου οι σκουπιδιάρηδες «απεργούν» αλλά... μαζεύουν τα σκουπίδια, όπου οι τεχνικοί της ΔΕΗ «απεργούν» αλλά δεν κόβεται το ρεύμα, όπου οι εργαζόμενοι στα μέσα μαζικής μεταφοράς «απεργούν» αλλά οι συγκοινωνίες διεξάγονται κανονικά (στο τελευταίο μπορούν να κάνουν ίσως κάποια παραχώρηση επειδή έτσι κι αλλιώς οι ίδιοι δεν μπαίνουν ποτέ σε λεωφορείο, τρόλεϊ ή μετρό)...

Η αλήθεια είναι πως ο κόσμος πλημμυρίζει όχι μόνο από θυμό, αλλά και από ένα αίσθημα ανήμπορης πολιτικής οργής εναντίον ενός πολιτικού συστήματος που περιφρονεί τα αισθήματά του, που τον ταπεινώνει, που του δείχνει ότι δεν τον υπολογίζει καθόλου, θεωρώντας τον αγκιστρωμένο ψάρι που δεν χρειάζεται πλέον ούτε καν δόλωμα.

Ο ένας πόλος, η ΝΔ, συμπεριφέρεται απολύτως αλαζονικά. «Με βγάλατε κυβέρνηση, με διατηρείτε πρώτη με αυξημένη διαφορά στις δημοσκοπήσεις, άρα οτιδήποτε και αν σας κάνω, εμένα θα επιλέξετε να σας κυβερνώ!» είναι η ουσία της πολιτικής συμπεριφοράς της κυβέρνησης της ΝΔ.

Ο άλλος πόλος, το ΠΑΣΟΚ, βρήκε την ώρα και τη στιγμή να κάνει μαζικές εκκαθαρίσεις στελεχών και να τυρβάζει περί την απόσυρση Πολυζωγόπουλου και τη δυσαρέσκεια Παπαδόπουλου, υπενθυμίζοντας με κραυγαλέο τρόπο στους πάντες ότι έχει πολύ σοβαρότερες εσωκομματικές υποθέσεις να ασχοληθεί από τις περικοπές στις συντάξεις και την αύξηση των ηλικιακών ορίων συνταξιοδότησης για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους.

Οσο περισσότερο βουλιάζει στις δημοσκοπήσεις το ΠΑΣΟΚ τόσο περισσότερο αδιαφορεί για τη λαϊκή δυσαρέσκεια και ο πρωθυπουργός, Κ. Καραμανλής, χωρίς να τον νοιάζει καθόλου η παράλληλη βύθιση της ΝΔ - του αρκεί μόνο ότι το ΠΑΣΟΚ βουλιάζει με ταχύτερους ρυθμούς!

Ούτε που περνάει από το μυαλό του η ιδέα ότι το δικομματικό σύστημα ΝΔ - ΠΑΣΟΚ ενδέχεται να πλησιάζει το όριο αντοχής του, πέρα από το οποίο επέρχονται υποχρεωτικά ριζικές ανατροπές στον συσχετισμό πολιτικών δυνάμεων προκειμένου να λειτουργήσει το σύστημα διακυβέρνησης.

Ο ένας πόλος, το ΠΑΣΟΚ, έχει ήδη καταρρεύσει ως πυλώνας του συστήματος, στον βαθμό που παγιώνεται στην κοινωνία η πεποίθηση πως δεν μπορεί πλέον να αντικαταστήσει τη ΝΔ στην κυβέρνηση. Ο άλλος πόλος, η ΝΔ, είναι επίσης ανίκανη να κερδίσει αυτοδυναμία με τον υφιστάμενο εκλογικό νόμο και τείνει ολοταχώς προς το σημείο που δεν θα έχει αυτοδυναμία ούτε με τον νόμο Παυλόπουλου, αλλά τυφλωμένη από αλαζονεία δεν κάνει βήμα πίσω στο Ασφαλιστικό.

Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΟΡΓΗ

Καταλύτης πολιτικών ανακατατάξεων

Η ΝΔ αποδεικνύεται πλήρως ανάλγητη κοινωνικά στο Ασφαλιστικό, αρνούμενη να κάνει οιαδήποτε υποχώρηση. Το ΠΑΣΟΚ αποδεικνύεται ανίκανο να την αναχαιτίσει μετουσιώνοντας σε πολιτική πίεση την κοινωνική οργή. Αυτό σημαίνει ότι και τα δύο κόμματα αποξενώνονται ακόμη περισσότερο από τις λαϊκές διαθέσεις - το ένα ως εχθρικό, το άλλο ως ανεπαρκές. Αποτέλεσμα θα είναι η μεν ΝΔ να μην μπορεί πλέον να πάρει αυτοδυναμία με κανένα σύστημα, το δε ΠΑΣΟΚ να μην έχει κυβερνητική προοπτική. Το δικομματικό σύστημα οδηγείται σταδιακά προς το αδιέξοδο.

Γιώργος Δελαστίκ

Ενημέρωση από τη σημερινή διαδήλωση στην Αθήνα