Τρίζει το πολιτικό σύστημα

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

Σύγχυση και αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης έχει επιφέρει η προϊούσα ανάμειξη διαφορετικών υποθέσεων, με κάποια κοινά ή συνδεόμενα πρόσωπα αλλά με άσχετους κατά περίπτωση στόχους, με τελικό αποτέλεσμα οι πάμπολλες σκοτεινές πτυχές της υπόθεσης Ζαχόπουλου, οι τηλεοπτικές συγκρούσεις Θ. Αναστασιάδη - Μ. Τριανταφυλλόπουλου, οι αστυνομικές πλευρές των ραντεβού στο Χίλτον κ.λπ. να οδηγούν σε πλήρη συσκότιση ως προς τις επιπτώσεις αυτής της ιστορίας στο πολιτικό σύστημα διακυβέρνησης της χώρας. Η συγκάλυψη, όμως, δεν σημαίνει και την ανυπαρξία αυτών των συνεπειών, τις οποίες αξίζει να επισημάνουμε.

Πρωτίστως, πάντως, απαιτείται ένας υποτυπώδης διαχωρισμός των επάλληλων υποθέσεων, καθώς η προσπάθεια ταυτόχρονης προσέγγισής τους προκαλεί σύγχυση. Αλλο πράγμα οι πολιτικές επιπτώσεις της απόπειρας αυτοκτονίας του Χρ. Ζαχόπουλου και άλλο πράγμα οι επιχειρηματικές δραστηριότητες και σχέσεις των συνεκδοτών του «Πρώτου Θέματος» ή η τύχη της εφημερίδας αυτής.

Σαφέστατα και απειλείται να οδηγηθεί στη λαιμητόμο το «Πρώτο Θέμα», κάτι το οποίο θα χαροποιήσει τόσο την κυβέρνηση της ΝΔ, η οποία θα απαλλαγεί από ένα αντιπολιτευτικό ενοχλητικό φύλλο, όσο και τους ανταγωνιστές στον εκδοτικό τομέα, οι οποίοι προσδοκούν να διαμοιράσουν τα πλούσια κυκλοφοριακά ιμάτια της εφημερίδας. Σχεδόν το σύνολο της ευθύνης για την εξέλιξη αυτή το φέρουν οι συνεκδότες του «Πρώτου Θέματος». Κανένα απολύτως στοιχείο υπονομευτικής τακτικής αντίπαλου συγκροτήματος δεν θα ήταν σε θέση να προκαλέσει στην εφημερίδα το ένα εκατοστό της ζημιάς που προκάλεσαν οι από τηλεοράσεως βαρύτατες κατηγορίες που ανταλλάσσουν οι συνεκδότες της. Οταν ο ένας κατηγορεί τον άλλον για διακίνηση μαύρου χρήματος, η καταρράκωση του κύρους και της αξιοπιστίας είναι ανεπανόρθωτη. Μόνοι τους οδηγούν το «Πρώτο Θέμα» προς τον Καιάδα.

Οσο για τις επιχειρηματικές δραστηριότητες των συνεκδοτών, τις ημιτελείς συμφωνίες πώλησης της εφημερίδας, το σύννομο ή όχι καταθέσεων εκατομμυρίων ευρώ στους προσωπικούς τους λογαριασμούς κ.λπ., αυτά μόνο έμμεσο και δευτερεύον πολιτικό ενδιαφέρον ίσως θα μπορούσαν να έχουν, αν οι επίδοξοι αγοραστές σηματοδοτούσαν ύπουλη αλλαγή πολιτικής γραμμής λόγω ιδιοκτησιακού ημίφωτος. Διαφορετικά, θα ήταν πολιτικά αδιάφορα, ασχέτως αν εξάπτουν τη φαντασία του κοινού.

Εμάς άλλο πράγμα μας ενδιαφέρει. Υφίστανται ή όχι πολιτικοί λόγοι που εξανάγκασαν ένα πολιτικό πρόσωπο σαν τον Χρήστο Ζαχόπουλο πρώτον, να καθαιρεθεί εσπευσμένα από το Μέγαρο Μαξίμου και εν συνεχεία να αποπειραθεί να αυτοκτονήσει; Η λογική υπαγορεύει την εκδοχή πως πρέπει να υπάρχουν και πολιτικοί λόγοι, τα μέχρι στιγμής στοιχεία όμως δεν τους έχουν αποκαλύψει. Οι μέχρι στιγμής αποκαλύψεις εντάσσονται στο πλαίσιο του «θεσμοποιημένου» ρόλου της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Πολιτισμού ως βασικού παράγοντα εκμαυλισμού και εξαγοράς συνειδήσεων καλλιτεχνών, διανοουμένων αλλά και πολλών άλλων παραγόντων και οργανώσεων μέσω της προνομιακής, χαριστικής ή ευθέως ψηφοθηρικής χρηματοδότησής τους. Είμαστε υποχρεωμένοι ακόμη να περιμένουμε για να δούμε αν θα αποκαλυφθεί τι ήταν αυτό το πολύ σοβαρό που οδήγησε τον Χρ. Ζαχόπουλο στο απονενοημένο διάβημα. Ανεξαρτήτως, όμως, του πότε και αν θα γνωστοποιηθεί αυτό, ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής και η κυβέρνησή του έχουν υποστεί σοβαρότατη πολιτική ζημιά. Η ηθική φθορά τους είναι πολύ μεγάλη. Δεν είναι μόνο η ανατριχιαστική φημολογία των αντιπάλων τους, η οποία οργιάζει. Είναι το ένστικτο του κόσμου, ο οποίος δεν νοιάζεται να παραστήσει τον Ηρακλή Πουαρό. «Αφού άρχισαν να πηδάνε από τα παράθυρα, φαντάσου τι έχουν κάνει!», είναι η απλοϊκή, αλλά σωστή λαϊκή σκέψη. Καθώς μάλιστα έχουν προηγηθεί οι «φιλοξενούμενοι» Ινδοί και το «αναψυκτήριο» του Μαγγίνα, η ηθική καταρράκωση είναι πλήρης.

Η ΝΔ έχει πλέον σαφώς πέσει κάτω από το 40%. Ισως πολύ πιο κάτω. Η εκ νέου επίτευξη έστω και οριακής αυτοδυναμίας καθίσταται πλέον όνειρο θερινής νυκτός.

Από την άλλη, ο Γ. Παπανδρέου βλέπει την κρίση του πολιτικού συστήματος και την αδυναμία του ΠΑΣΟΚ να απορροφήσει τους δυσαρεστημένους της ΝΔ. Φοβάται ανατροπές στο δικομματικό σύστημα, αν και οι δύο πόλοι του αποδειχθούν ανίκανοι να σχηματίσουν κυβέρνηση μετά τις εκλογές, οπότε θέτει ως πρώτο στόχο του τον έλεγχο του ΠΑΣΟΚ, ακόμη και αν υποστεί δύο και τρεις εκλογικές ήττες. Αυτό μεταφράζεται σε εξόντωση των «βενιζελικών», ώστε να μην υπάρξει ισχυρή, με καθοδηγητικά αξιώματα, εστία αμφισβήτησης. Μόνο που αυτό συρρικνώνει το ΠΑΣΟΚ κάτω από το 35%, βαθαίνοντας έτσι την κρίση του συστήματος και επιτείνοντας το αδιέξοδο.

ΛΑΘΗ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ
«Αυτοκτονική» η πολιτική του

Δεν φτάνει που ο πρωθυπουργός υφίσταται τόσο μεγάλες πολιτικές ζημιές από υποθέσεις, όπου το μόνο του λάθος είναι ότι επέλεξε συνεργάτες μειωμένης ηθικής, κάνει κι ο ίδιος ό,τι περνάει από το χέρι του να... χειροτερέψει την κατάσταση με τις πολιτικές επιλογές του! Την ώρα που όλη η Ελλάδα πνίγεται στον βόρβορο της υπόθεσης Ζαχόπουλου, ο Κ. Καραμανλής δίνει εντολή να ξεπουλήσουν τα λιμάνια του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης και στέλνει τα ΜΑΤ να δείρουν τους βουλευτές που διαμαρτύρονται! Μα τίποτα δεν κατάλαβε από την πανωλεθρία που υπέστη ανοίγοντας μέτωπο εναντίον του λαού με το Ασφαλιστικό;