O πρώην Δήμαρχος Πρέβεζας Ν. Γιανούλης απέστειλε ένα κείμενο- παρέμβαση στο επίμαχο ζήτημα της κατασκευής του έργου «Λιμενικό-Αλιευτικό καταφύγιο Παντοκράτορα»
( Η φωτογραφία ανήκει στον κ .Σ.Βαγγελάκη)
Το παραθετουμε:
«ΛΙΜΕΝΙΚΟ-ΑΛΙΕΥΤΙΚΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΑ»
Η περίπτωση της πρότασης κατασκευής του έργου «Λιμενικό-Αλιευτικό καταφύγιο Παντοκράτορα» αποτελεί ένα παράδειγμα των κριτηρίων αντιμετώπισης της «Ανάπτυξης» της περιοχής μας.
Είναι καιρός να προβληματισθούμε τι είδους «Ανάπτυξη» θέλουμε;
Με ποια κριτήρια και σε όφελος τίνος;
Το μοντέλο που έχει κυριαρχήσει έχει δημιουργήσει υποβάθμιση του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής με απρόβλεπτες προοπτικές.
Τα ερωτήματα είναι:
- Τι εξυπηρετεί ένα έργο;
- Ποια είναι η σκοπιμότητά του;
- Ποιο το μέγεθος σε σχέση με το περιβάλλοντα χώρο;
- Ποιες επιπτώσεις έχει στο περιβάλλον;
- Ποιο το κόστος του και αν αυτό ανταποκρίνεται στους σκοπούς για τους οποίους γίνεται;
Με βάση τα ερωτήματα αυτά η κατασκευή του «Λιμενικού-Αλιευτικού καταφύγιου» στον Παντοκράτορα είναι κατά την γνώμη μου προβληματική για τους εξής λόγους:
1)Το αίτημα των κατοίκων για ελλιμενισμό 10-15 αλιευτικών σκαφών (ψαρόβαρκων) δεν δικαιολογεί την κλίμακα του έργου που έχει προταθεί. Γι’ αυτό «βαφτίζεται» Λιμενικό. Η μέθοδος αυτή έχει προηγηθεί σε άλλες περιοχές . Μήπως θα έπρεπε να κάνουμε ένα απολογισμό για την αποτελεσματικότητα αυτών των Λιμενικών –Αλιευτικών καταφυγίων που έχουν κατασκευασθεί στο Νομό; Δυστυχώς τα χρήματα που δαπανήθηκαν είναι σε αναντιστοιχία με τις υπηρεσίες που προσφέρουν. Μια επίσκεψη στο Μύτικα επιβεβαιώνει πλήρως τις εκτιμήσεις μας.
2)Είναι ακατάλληλος ο προσανατολισμός της θέσης. Τόσα χρόνια πριν κανείς δεν διανοήθηκε να «εκτεθεί» στη «θαλάσσια δύναμη» του Ιονίου Πελάγους. Επιβεβαίωση της εκτίμησης αυτής είναι η κατασκευή του τοίχους αντιστήριξης που κατασκευάστηκε την δεκαετία του ’80 από τον Δήμο προκειμένου να αποφευχθεί η κατάρρευση του Δυτικού τμήματος του οικισμού Παντοκράτορος. Η ψευδαίσθηση της υπεροχής του τεχνολογικού πολιτισμού έναντι της φύσης είναι βαθύτατα ξεπερασμένη και έχει οδηγήσει σε τραγικά αποτελέσματα.
3) Για να κατανοήσουμε την κλίμακα του έργου αναφέρουμε ότι οι κερκίδες του Σταδίου έχουν μήκος 120 μ. περίπου, ενώ το έργο προβλέπει κατασκευή προβλήτας 162 μ.
4)Αλλά προβλέπονται και σοβαρές επεμβάσεις στην περιοχή του πρώην «Πεδίου Βολής». Τι εξυπηρετεί η κατασκευή ενός τόσο μεγάλου δρόμου πρόσβασης στην ακτή; Τι θα μεταφέρουν οι ψαρόβαρκες;
5)Μήπως κάποιοι επαναφέρουν από την πίσω πόρτα την απαίτηση να «αξιοποιηθεί» το πρώην «Πεδίον Βολής»;
- Θέλουμε να υπενθυμίσουμε ότι στην δεκαετία του ’70 η ηγεσία του ΥΠΕΘΑ σε εφαρμογή σχεδίων του ΝΑΤΟ είχε καταστρώσει σχέδιο «ανάπτυξης» του πρώην «Πεδίου Βολής» με τεράστια έργα υπόγειων κατασκευών, κατασκευή λιμένος, κατασκευή υπόγειας σήραγγας που θα συνέδεε το λιμάνι με τις υπόγειες κατασκευές και πολλά άλλα.
- Στην δεκαετία του ’80 με αγώνες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης το «Πεδίο Βολής» καταργήθηκε και δενδροφυτεύτηκε, αλλά η ηγεσία του ΥΠΕΘΑ προχώρησε σε σχέδια τουριστικής «ανάπτυξης» για το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων (κατασκευάσθηκε ένα τμήμα τουριστικού θερέτρου) που προέβλεπε πάλι την κατασκευή Λιμένος
- Το πολύπαθο «Πεδίο Βολής» τελευταία επιλέχθηκε για Στρατόπεδο συγκέντρωσης οικονομικών μεταναστών, ενώ σύμφωνα με τις τελευταίες εξελίξεις δρομολογείται το ξεπούλημά του ώστε να αξιοποιηθεί μαζί με το σκανδαλώδες έργο της κατασκευής του Λιμενικού καταφυγίου.
- Διαφεύγει της προσοχής των αρμοδίων ότι το «Πεδίο Βολής» έχει όλες τις προϋποθέσεις να χαρακτηρισθεί ως Δάσος! Μια όαση περαστικού πρασίνου.
6)Η γεωμορφολογία της περιοχής δεν δικαιολογεί σε καμιά περίπτωση επεμβάσεις που προβλέπονται στην μελέτη. Η καταστροφή αυτού του υπέροχου φυσικού μνημείου θα είναι ανεπανόρθωτη, μη αναστρέψιμη και χωρίς κάποια ουσιαστικά προφανή αποτελέσματα. Η ευρύτερη περιοχή εμπίπτει στις διατάξεις προστασίας της Εθνικής και Κοινοτικής Νομοθεσίας, για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, του τοπίου, του Αιγιαλού και της παραλίας.
7)Ειδικότερα προστατευόμενοι φυσικοί σχηματισμοί, χαρακτηρίζονται σύμφωνα με το άρθρο 19 παράγραφος 4 του 1650/86 «λειτουργικά τμήματα της φύσης ή μεμονωμένα δημιουργήματα της που έχουν ιδιαίτερη οικολογική ή αισθητική αξία ή συμβάλουν στην διατήρηση των φυσικών διεργασιών και στην προστασία φυσικών πόρων όπως δένδρα, συστάδες δένδρων και θάμνων, προστατευτική βλάστηση, παρόχθια και παράκτια βλάστηση, φυσικοί φράχτες, καταρράχτες, πηγές, φαράγγια, θίνες, ύφαλοι, σπηλιές βράχοι, απολιθωμένα δάση ή τμήματά τους, παλαιοντολογικά ευρήματα, κοραλλιογενείς και γεωμορφολογικοί σχηματισμοί». Ο Ν. 1650/86 προτείνει να απαγορεύονται ενέργειες ή δραστηριότητες που μπορούν να επιφέρουν καταστροφή φθορά ή αλλοίωση των προστατευόμενων τοπίων ή στοιχείων του τοπίου»
( η φωτογραφία ανήκει στο κ.Β.Γκίκα)
8)Τοπίο είναι, ο χώρος που μας περιβάλλει, μία πολυδιάστατη οντότητα. Εννοιολογικά η προσέγγιση του Τοπίου είναι ιδιαίτερα σύνθετη, πολυδιάστατη και ως εκ τούτου ασαφής. Μία σύνθεση χώρων, είτε ανθρωπογενών, είτε τροποποιημένων από τον ανθρώπινο παράγοντα, που χρησιμεύει ως υποδομή ή πλαίσιο για τη συλλογική μας διαβίωση. Μία τοποθεσία αξιοπρόσεκτη σε ομορφιά και μεγαλείο, μία αρχιτεκτονική που μπορεί να θεωρηθεί συγχρόνως επιστήμη, τεχνική και τέχνη. Όσον αφορά στη χωρική του οριοθέτηση, το τοπίο ορίζεται από το πεδίο λειτουργίας των ανθρώπινων αισθήσεων. Το Σεπτέμβριο 2010 τέθηκε σε ισχύ στην Ελλάδα {Ν. 3827/25.02.2010 «Κύρωση της Ευρωπαϊκής Σύμβασης του Τοπίου» (Α/30)} η Ευρωπαϊκή Σύμβαση του Τοπίου ή Σύμβαση της Φλωρεντίας, η πρώτη Διεθνής Σύμβαση για το Τοπίο, έκφραση της εθελούσιας συμφωνίας των κρατών μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης να μεριμνήσουν για την αειφορική διαχείριση και προστασία της ταυτότητας, αναγνωσιμότητας και διαφορετικότητας του τοπίου στο σύνολο του Ευρωπαϊκού χώρου. Δεν αφορά μόνο το οικοσύστημα, το σκηνικό, ή τις μνήμες και συναισθηματικές επιρροές στον άνθρωπο. Είναι συγχρόνως όλα αυτά μαζί. Το τοπίο αποτελεί περιβαλλοντικό, πολιτισμικό, κοινωνικοοικονομικό αγαθό και χρήζει συνεπώς προστασίας σχεδιασμού και διαχείρισης βάσει συγκεκριμένης πολιτικής. Πέρα από τη σημαντικότητα των προαναφερομένων η ευρύτερη περιοχή του Παντοκράτορος παρουσιάζει ένα μοναδικής αισθητικής αξίας τοπίο, με βραχώδεις σχηματισμούς, δυσπρόσιτους κολπίσκους, με έντονη την αίσθηση της ανάτασης, και ένα μεγάλο παράθυρο, μοναδικό, με ανοιχτό τον ορίζοντα προς την Δύση που τόσο έχει ανάγκη η ψυχή μας!
9)Από τα παραπάνω επιβεβαιώνονται οι σοβαρές επιφυλάξεις για την κατασκευή αυτού του «Φαραωνικού» έργου. Τα χρήματα που θα δαπανηθούν μπορούν κάλλιστα να αξιοποιηθούν σε αντίστοιχο Λιμενικό έργο που είναι «η προστασία και αντιστήριξη της προβλήτας του παλαιού Λιμένος της πόλης». Είναι δυνατόν αυτή την δύσκολη συγκυρία για την πατρίδα μας να μην αξιολογούμε με ορθολογικό τρόπο τις προτεραιότητές μας;
10)Δύναται να κατατεθεί η πρόταση από τους αρμόδιους φορείς στην Ενδιάμεση Διαχειριστική Αρχή Ηπείρου της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Ηπείρου-Δυτικής Μακεδονίας για την τροποποίηση αυτή του Επιχειρησιακού Προγράμματος της χωρικής ενότητας Θεσσαλίας - Στερεάς Ελλάδας – Ηπείρου. Έχουν γίνει πολλές τροποποιήσεις, τα χρήματα δεν χάνονται αρκεί να γίνει σωστή τεκμηρίωση των αιτιάσεων της αιτούμενης τροποποίησης.
Πρέβεζα 24 Ιουλίου 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου