Από τον Στάθη Τσαγκαρουσιάνο
Υπάρχει κάτι άρρωστο στην υπερπροβολή της Χρυσής Αυγής
Πιστεύω ότι η υπερπροβολή που γίνεται αυτες τις μέρες στη Χρυσή Αυγή (και από το lifo.gr) δεν οφείλεται μόνο στην έκπληξη και το φόβο που προκαλεί το φαινόμενο. Οφείλεται και σε ένα είδος ηδονής. Τα φαινόμενα αυτά, που σχετίζονται με τα χαμηλά ένστικτα, “χτυπάνε” σε πολλά μαζί σκοτεινά σημεία: στην ορμή του θανάτου που ενδεχομένως να έχει μια κοινωνία, στη λατρεία προς τα άκρα που ενδεχομένως εχουν μερικοί (θυμηθείτε την υπερπλούσια αλλληλογραφία που παίρνουν πολλοί βιαστές και σίριαλ κίλερς στις φυλακές) -κυρίως όμως στο ηδονοβλεπτικό θέαμα του απαγορευμένου: σβάστικες, ξυρισμένα κεφάλια, παραβατικότητα κλπ.
Τα έχει πεί εξαίρετα, πολύ πριν από εμάς, ο Βισκόντι στους “Καταραμένους” και τον “Λούντβιχ”.
Πολλοί λένε ότι για να νικηθεί αυτή η γοητεία του απαγορευμενου πρέπει να πάψουμε να απαγορεύουμε τους ναζί. Μπαίνουν στο σύστημα, γλυκαίνονται και εξημερώνονται. 'Ο,τι δεν μπορέις να πολεμήσεις, το ενσωματώνεις.
Αλλά εγώ έχω, τελικά, άλλη απόψη. Όπως είχα γράψει σε ένα παλιό εντιτόριαλ, θεωρώ ότι το ρητό «Διαφωνώ μαζί σου, αλλά θα υπερασπίσω έως θανάτου το δικαίωμά σου να μιλάς» είναι η κερκόπορτα, μέσα από την οποία τα πιο δολοφονικά και ανελεύθερα πνεύματα μπήκαν στη νεοφιλελεύθερη κοινωνία για να τη μαγαρίσουν. Είμαι υπέρ της λογοκρισίας και της αυστηρής πόρτας. Όταν οι φασίστες μιλούν, δεν θέλω να τους ακούω. Κάτι παραπάνω: Πιστέυω ότι θα ήταν χρήσιμο τέτοιοι άνθρωποι να απομονωθούν, να μην τους μιλάει κανείς, να μην μεταδίδει κανείς τις επίτηδες προκλητικές μπαρούφες τους. Να γυρίσουν στις καταπακτές τους, με τα γελοία σύμβολα, τα παραστρατιωτικά τάγματα, τις φαιδρές πυραμίδες, τις ανελλήνιστες ελληνικούρες τους.
Για αυτό και το lifo.gr απο δώ και πέρα θα φιλτράρει πολύ προσεκτικά τι περνάει από την φαιδρή προπαγάνδα τους. Γι αυτό και θεωρώ φάουλ το γεγονός ότι ο Σταύρος Θεοδωράκης, ο Σρόιτερ και ποιός άλλος αύριο δέχονται να συνομιλούν με ναζιστές στο όνομα της δημοσιογραφίας (και του σουξε).
Απομονώστε τους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου