http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1192621
Τελικά το παιχνιδάκι της χρεωκοπίας το καθεστώς των 5 κομμάτων το παίζει με τις πιο απίθανες ραδιουργίες... Το μικρό αυτό σημείωμα είναι από τον ιστότοπο της Οργάνωσης για την Ανασυγκρότηση του ΚΚΕ
Τελικά δεν ψηφίστηκε χάρη σε μια κατάλληλα ενθαρρυμένη «εξέγερση» βουλευτών του ΠΑΣΟΚ –με επίσημο επικεφαλής της τον Κακλαμάνη- μια καίρια διάταξη του νομοσχέδιου για το εργασιακό που περιεχόταν στα άρθρα 73 και 74 του νομοσχεδίου.
Αυτή είχε σχέση με την διαιτησία και άνοιγε το δρόμο για το πάγωμα των μισθών στον ιδιωτικό τομέα όπως πρόβλεπε το μνημόνιο. Για να μην εμφανιστεί στην ΕΕ η μη ψήφιση των άρθρων 73 και 74 σαν καταψήφιση τους, τα δύο άρθρα αποσύρθηκαν από τους Παπανδρέου-Λοβέρδο πριν την ψηφοφορία. Αυτά αντικαταστάθηκαν με μια διάταξη ότι η κυβέρνηση θα βγάλει ένα προεδρικό διάταγμα ως το τέλος του χρόνου που θα λύνει το θέμα της διαιτησίας με έναν ουσιαστικά απροσδιόριστο τρόπο. Ως τότε θα ισχύουν τα σημερινά για τη διαιτησία, για τη νέα Συλλογική Σύμβαση, οπότε και για τις όποιες αυξήσεις των μισθών. Γι' αυτήν την ουσιαστική καταψήφιση κρατιούνται κατά τη γνώμη μας χαμηλοί τόνοι από την κυβέρνηση και την αντιπολίτευση για τις ανάγκες του καθησυχασμού της EE μέχρι το ζήτημα να επανέλθει με νέα ένταση.
Δεν χρειάζεται να επαναλάβουμε ότι η κυβέρνηση και οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ δεν δίνουν δεκάρα γι' αυτό καθ' αυτό το πάγωμα των μισθών στον ιδωτικό τομέα.
Η απόδειξη είναι ότι διαπραγματεύονται με τον ΣΕΒ ασήμαντες αυξήσεις σε συνθήκες μεγάλου πληθωρισμού, δηλαδή στην ουσία μειώσεις μισθών.
Τις ελάχιστες ονομαστικές αυξήσεις τις θέλουν μόνο για να βρούν τα προσχήματα μιας, έστω και μερικής, αμφισβήτησης του μνημόνιου ώστε να δυναμώσουν τους παράγοντες της ελληνικής ανοιχτής οικονομικής χρεωκοπίας σαν μέρος της στρατηγικής της παραπέρα όξυνσης της οικονομικής κρίσης και της πολιτικής αποσύνθεσης της Ευρωζώνης.
Βρόμικα πολιτικά παιχνίδια με το μεροκάματο
Η κυβέρνηση –για ευνόητους λόγους– δεν θέλει να σηκώσει το βάρος μιας Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ) που θα παγώνει τον κατώτερο μισθό και μεροκάματο. Ανατέθηκε, λοιπόν, στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία της ΓΣΕΕ να δώσει λύση, ερχόμενη σε συμφωνία με τις καπιταλιστικές-εργοδοτικές οργανώσεις.
Την Πέμπτη 1 Ιούλη, ο Παπανδρέου κάλεσε σε σύσκεψη στο Μαξίμου μια σειρά υπουργούς (Παπακωνσταντίνου, Λοβέρδο, Παμπούκη, Ρέππα), βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που έχουν δεσμούς με τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία καθώς προέρχονται απ’ αυτή (Πρωτόπαπα, Κουτσούκο κ.ά.) και τους «πράσινους» προέδρους της ΓΣΕΕ (Παναγόπουλο) και της ΓΣΕΒΕΕ (Ασημακόπουλο). Πέρα από το ασφαλιστικό, που ήταν το κύριο πιάτο (συζήτησαν τον προπαγανδιστικό σχεδιασμό, έτσι που να φανεί ότι η κυβέρνηση –οριακά έστω– κάνει δεκτές προτάσεις των «κοινωνικών εταίρων»), συζήτησαν και το ζήτημα της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.
Αδειάζοντας τον Πεταλωτή, ο οποίος όλες τις προηγούμενες μέρες είχε διαταχτεί να δηλώνει πως το Μνημόνιο θα εφαρμοστεί και ως προς το πάγωμα των βασικών μισθού και ημερομίσθιου και ότι ο τρόπος που θα γίνει είναι καθαρά τεχνικό θέμα, ο Παπανδρέου είπε (και οι άνθρωποι του Μαξίμου φρόντισαν να το βγάλουν με ντουντούκα στα παπαγαλάκια τους), ότι η κυβέρνηση δεν προτίθεται να φέρει ΠΝΠ για τριετές πάγωμα, αλλά περιμένει την υπογραφή Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας από τους «κοινωνικούς εταίρους», την οποία και θα σεβαστεί, εφόσον αυτή θα είναι στη γραμμή του Μνημόνιου. Ο Παπανδρέου, μάλιστα, δήλωσε ότι θα αναλάβει προσωπικά το βάρος της διαπραγμάτευσης με την τρόικα, στο βαθμό που η τελευταία εκφράσει αντίρρηση για τη γελοία αύξηση που θα προβλεφτεί.
Το μοντέλο που προωθείται το βλέπουμε στην Κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που ετοιμάζεται να υπογράψει η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος (ΟΙΥΕ) με τους καπιταλιστικούς φορείς του εμπορίου (ίσως να έχει υπογραφεί τη στιγμή που διαβάζετε αυτό το σημείωμα). Η συμφωνία στηρίζεται σε τρία σημεία: Πρώτο, «διασφάλιση του 13ου και 14ου μισθού», με πρόβλεψη «ειδικής ρήτρας ενσωμάτωσης, όταν το επιτρέψουν οι νομικές προϋποθέσεις». Δεύτερο, «διασφάλιση της διαδικασίας Μεσολάβησης και Διαιτησίας, όπως θα συμφωνηθεί στα πλαίσια των διαπραγματεύσεων για την ΕΓΣΣΕ». Τρίτο, «αυξήσεις 1% και ίσες με τον πληθωρισμό της ευρωζώνης εάν η σύμβαση είναι τριετής». Πόσος είναι ο πληθωρισμός της ευρωζώνης; 1,3%. Δηλαδή, ετοιμάζονται να υπογράψουν μια σύμβαση με αυξήσεις 1% στη διετία ή 1,3% στην τριετία, όταν αυτή τη στιγμή ο πληθωρισμός «τρέχει» με ρυθμό πάνω από 5% και αναμένεται να εκτιναχτεί κι άλλο τους επόμενους μήνες, λόγω των νέων αυξήσεων στους έμμεσους φόρους από 1 Ιούλη!
Στην ίδια κατεύθυνση κινείται και η ΓΣΕΕ. Την ίδια μέρα που «συσκέφτηκε» με τον Παπανδρέου, ο Παναγόπουλος εισηγήθηκε τα εξής στην ολομέλεια της διοίκησης της ΓΣΕΕ που συνεδρίασε: «Εμείς θα δώσουμε τη μάχη να υπογραφεί η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Δεν θα συμβασιοποιήσουμε το μνημόνιο. Θα υπογραφεί συλλογική σύμβαση με τις εξής προϋποθέσεις και εξασφαλίσεις: Κατοχύρωση του ΟΜΕΔ. Κατοχύρωση του 13ου και 14ου μισθού. Αυξήσεις στα όρια του ευρωπαϊκού πληθωρισμού που θα υπερβαίνουν τη λογική του μνημονίου (τριετές πάγωμα)». Το τελευταίο σημείο, που είναι και το πιο ουσιαστικό, περιγράφηκε με μεγαλύτερη ασάφεια στην απόφαση της διοίκησης της ΓΣΕΕ, που αναφέρει ότι «διεκδικεί αυξήσεις, οι οποίες στην παρούσα φάση θα δώσουν ανάσα στους εργαζόμενους και ειδικότερα στους χαμηλόμισθους».
Δεν χρειάζεται να σχολιάσουμε τι είδους «ανάσα» θα πάρουν οι εργαζόμενοι από αυξήσεις 1,3% στη διετία ή την τριετία.
Το θέμα προς στιγμήν φάνηκε να κολλάει στο «μουλάρωμα» του ΣΕΒ. Ο Δασκαλόπουλος, ενοχλημένος από την κομματική σύσκεψη που συγκάλεσε ο Παπανδρέου στο Μαξίμου, δήλωσε: «Ο θεσμός της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας είναι αποκλειστική ευθύνη των κοινωνικών εταίρων και υπηρετείται μόνο στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Αντίθετα, εκφυλίζεται με τις επικοινωνιακές περιοδείες των ενδιαφερομένων και τις αλληλοσυγκρουόμενες παρεμβάσεις υπουργών. Ο ΣΕΒ περιμένει με νηφαλιότητα να εξαντληθεί ο ορυμαγδός της παραφιλολογίας. Τότε, θα προσκαλέσει τη ΓΣΕΕ και τους άλλους κοινωνικούς εταίρους για να συμφωνήσουμε, όπως έχουμε ευθύνη και υποχρέωση».
Την πόρτα δεν την έκλεισε ο ΣΕΒ. Απλά, περιμένει την ψήφιση του ασφαλιστικού, την επίσημη κήρυξη «λήξης σεζόν» από τη ΓΣΕΕ, για να καθήσουν και να τα βρουν, δίνοντας πολιτική διέξοδο στην κυβέρνηση, «συμβασιοποιώντας» το Μνημόνιο και ξεκινώντας ένα νέο κύκλο «συνεργασίας των κοινωνικών εταίρων». Είναι πολύ πιθανό να δούμε φέτος για πρώτη φορά να υπογράφεται τριετής σύμβαση, με αυτή την εξευτελιστική (πιο εξευτελιστική από κάθε άλλη φορά) αύξηση και η ΓΣΕΕ να πανηγυρίζει ότι «έσπασε το Μνημόνιο».
http://www.eksegersi.gr/article.php?article_id=3404&cat_id=22
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου