Το πιο εξοργιστικό δεν είναι η αριστερά εκείνη που εγκαταλείπει τις σημαίες της. Είναι ότι προσπαθεί να πείσει όποιον την ακούει ότι το να κρύβει την ταυτότητά της προκειμένου να «πάρει μαθήματα» από το «κίνημα» είναι μια λυτρωτική εμπειρία.
Κάποιος που γειράσκει αισθανόμενος αεί διδασκόμενος επιδεικνύει και σεμνότητα και σοφία. Όποιος όμως προσπαθεί να παρουσιάσει την αναξιοπρέπεια σαν σεμνότητα και την κενότητα σαν σοφία είναι απλώς υποκριτής. Γιατί πρέπει να δούμε τελικά και την ποιότητα των μαθημάτων που διδάσκεται η αριστερά στο Σύνταγμα και θα πρέπει να τα μάθει σαν να την καλέσει κάποιος για να την εξετάσει.
