Σε μόλις τρεις γενιές καταφέραμε να μετατρέψουμε την Παμβώτιδα από λίμνη πόσιμου νερού σε δεξαμενή τοξικών
Η απόφαση της επιτροπής οριοθέτησης να θέσουν το ανάχωμα ως όριο της Παμβώτιδας είναι κατάφορα λανθασμένη. Τα μέλη της ευθυνόφοβα κρύφτηκαν πίσω από τη θεώρηση του αναχώματος ως νόμιμου έργου αγνοώντας όλα τα αλλά κριτήρια που ορίζει ο νόμος.
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Τη δεκαετία του 1930 μεταφέραμε νερό στην πόλη με καΐκια από τη Ντραμπατοβα. Στη συνημμένη φωτογραφία διακρίνεται αστυνόμος που βρίσκονταν στην πηγή για να σφραγίζει τα βαρέλια. Χωρίς την πιστοποίηση ήταν αδύνατο να ξεχωρίσεις αν το νερό προέρχονταν από την πηγή ή τη λίμνη.
Όμως μέσα σε μόλις τρεις γενιές καταφέραμε να μετατρέψουμε την Παμβώτιδα από λίμνη πόσιμου νερού σε δεξαμενή τοξικών. Δυσμενέστερη παρέμβαση στην πορεία της υποβάθμισης υπήρξε η κατασκευή των αναχωμάτων, καθώς απέκοψαν τους σημαντικότερους βιότοπους φωλεασμού, τροφοληψίας και αναπαραγωγής και την τροφοδοσία με καθαρό νερό. Την επόμενη χρονιά της παρουσίας τους η λίμνη “έβγαλε σκουλήκια” μας λένε οι παλαιότεροι. Την εμπειρία των απλών ανθρώπων επιβεβαιώνουν τα στοιχεία: ετήσια αλιευτική παραγωγή πριν (το 1967) κυπρίνου 36 και γληνιού 110 τόνοι, μετά (το 1977) 0,5 και 7,5 τόνοι.
Το ανάχωμα Αμφιθέας προβλέπονταν δίπλα στον δρόμο Ιωαννίνων-Μετσόβου. Χρειάσθηκε η παρέμβαση της κοινότητας Αμφιθέας για να κατασκευασθεί στη σημερινή του θέση. Ο σκοπός της δημιουργίας του, η απόδοση εκτάσεων για καλλιέργεια, ουδέποτε επιτεύχθη. Η παρουσία των πηγών και των ανάβρων διατηρεί την περιοχή αναπόσπαστο κομμάτι της λίμνης κατακλυσμένο με νερό.
Η απόφαση της επιτροπής οριοθέτησης να θέσουν το ανάχωμα ως όριο της Παμβώτιδας είναι κατάφορα λανθασμένη. Τα μέλη της ευθυνόφοβα κρύφτηκαν πίσω από τη θεώρηση του αναχώματος ως νόμιμου έργου αγνοώντας όλα τα αλλά κριτήρια που ορίζει ο νόμος.
Οι άνθρωποι είμαστε κύριοι της μοίρας μας. Μπορούμε να επηρεάσουμε την πορεία της ιστορίας ανάλογα των στόχων μας, αλλάζοντας το πρόσωπο της Γης. Η δυσμενής πορεία της Παμβώτιδας είναι απολύτως προβλέψιμη, καθώς όχι μόνο δεν λαμβάνουμε μέτρα αποκατάστασης αλλά διατηρούμε και τα τραγικά λάθη του παρελθόντος.
Η δυστυχία για την Παμβώτιδα δεν είναι μια στιγμή στο χρόνο, η κατασκευή των αναχωμάτων. Η καταστροφή συντελείται καθημερινά τα τελευταία 40 χρόνια καθώς ανεχόμαστε την παρουσία τους. Η αδιαφορία και η αδράνειά μας καταστρέφουν τη λίμνη, όχι ένα λάθος του παρελθόντος.
Τα παιδιά μας θα στοχάζονται με περιφρόνηση τους άβουλους γονείς τους που άφησαν να καταστραφεί ο πιο σημαντικός φυσικός τους πόρος. Μαζί του υποβαθμίζεται η ποιότητα ζωής, ο τουρισμός, η οικονομία μας. Όμως τους θα τους άξιζε ένα καλύτερο μέλλον. Η ευθύνη και η επιλογή είναι στο χέρι μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου