Τι είναι ο Freegan

Freegans είναι οι άνθρωποι που εφαρμόζουν εναλλακτικές στρατηγικές στη διαβίωσή τους βασισμένοι σε μια περιορισμένη συμμετοχή στην συμβατική οικονομία και ελάχιστη κατανάλωση πρώτων υλών. Ενστερνίζονται την κοινονικότητα, την γενναιοδωρία, την κοινωνική ευαισθητοποίηση, την ελευθερία, την συνεργασία και το μοίρασμα σε αντίθεση με την υπόλοιπη κοινωνία που βασίζεται στην υλικότητα, ηθική απάθεια, ανταγωνισμό, υποταγή/ομοιομορφία και απληστία.

Μετάφραση του κειμένου από την παρακάτω ιστοσελίδα

http://freegan.info/

Τι είναι ο Freegan

Freegans είναι οι άνθρωποι που εφαρμόζουν εναλλακτικές στρατηγικές στη διαβίωσή τους βασισμένοι σε μια περιορισμένη συμμετοχή στην συμβατική οικονομία και ελάχιστη κατανάλωση πρώτων υλών. Ενστερνίζονται την κοινονικότητα, την γενναιοδωρία, την κοινωνική ευαισθητοποίηση, την ελευθερία, την συνεργασία και το μοίρασμα σε αντίθεση με την υπόλοιπη κοινωνία που βασίζεται στην υλικότητα, ηθική απάθεια, ανταγωνισμό, υποταγή/ομοιομορφία και απληστία.

Μετά από χρόνια προσπαθειών για μποϋκοτάζ προϊόντων από αμοραλιστικές επιχειρήσεις υπεύθυνες για παραβίαση ανθρώπινων δικαιωμάτων, περιβαλλοντικές καταστροφές, κακοποίηση ζώων, πολλοί από εμάς ανακάλυψαν ότι άσχετα με το τι αγοράζουμε ή όχι τελικά καταλήγουμε να υποστηρίζουμε κάτι αξιοθρήνητο. Συνειδητοποιήσαμε ότι το πρόβλημα δεν είναι μερικές κακές επιχειρήσεις, αλλά το σύστημα στο σύνολό του.

Ο Φρηγκανισμός είναι ένα ολικό μποϋκοτάζ ενός οικονομικού συστήματος στο οποίο τα κίνητρα του κέρδους έχουν οδηγήσει στην έκλειψη ηθικών αποφάσεων και όπου μαζικά πολύπλοκα συστήματα παραγωγής διασφαλίζουν ότι όλα τα προϊόντα που αγοράζουμε θα έχουν βλαβερές επιπτώσεις πολλές από τις οποίες δεν τις έχουμε καν διανοηθεί. Ετσι, αντί να αποφεύγουμε την αγορά προϊόντων από μια κακιά εταιρεία υποστηρίζοντας μιαν άλλη, αποφεύγουμε να αγοράζουμε οτιδήποτε στο μεγαλύτερο βαθμό που μπορούμε.

Η λέξη Freegan είναι σύμφυση των λέξεων «Free» και «Vegan». Vegans είναι αυτοί που αποφεύγουν προϊόντα ζωικής προέλευσης ή προϊόντα που έχουν δοκιμαστεί πρώτα σε ζώα σε μια προσπάθεια να μην στηρίζουν την κακοποίηση ζώων. Οι Freegans πάνε αυτό ένα βήμα παραπέρα αναγνωρίζοντας ότι μια περίπλοκη βιομηχανοποιημένη οικονομία της μαζικής παραγωγής που κινείται από το κέρδος, βρίθει από κακοποιήσεις ανθρώπων, ζώων και του περιβάλλοντος που είναι «ενσωματωμένες» σε κάθε επίπεδο της παραγωγής (από την απόκτηση πρώτων υλών μέχρι την παραγωγή και την μεταφορά) και σε κάθε προϊόν που αγοράζουμε. Κακοπληρωμένη εργασία, καταστροφή τροπικών δασών, κλιματική αλλαγή, εκτοπισμός ιθαγενών φυλών, μόλυνση του αέρα και των νερών, καταστροφή της άγριας ζωής σε αγροκαλλιέργειες ως ζιζάνια και επιβλαβή, πραξικοπήματα ενάντια σε νόμιμες κυβερνήσεις για την εγκαθίδρυση ανδρείκελων δικτατόρων που υποστηρίζουν τα συμφέροντα μεγάλων πολυεθνικών, ορυχεία που τρώνε τοπία, εξόρυξη πετρελαίου σε ευαίσθητα οικοσυστήματα, απαγόρευση και δίωξη συνδικαλισμού, παιδική σκλαβιά και εργασία και χρηματοδότηση καταπιεστικών καθεστώτων είναι μερικές από τις πολλές επιπτώσεις πολλών φαινομενικά αθώων προϊόντων που καθημερινά καταναλώνουμε ανύποπτοι.

Οι Freegans εφαρμόζουν μια γκάμα στρατηγικών πρακτικής διαβίωσης βασισμένη στις αρχές μας

Επανάκτηση των σκουπιδιών

Ζούμε σε ένα οικονομικό σύστημα όπου οι πωλητές αξιολογούν τη γη και τα εμπορεύματα σε σχέση με την ικανότητά τους να παράγουν κέρδος. Οι καταναλωτές βομβαρδίζονται ασταμάτητα με διαφημίσεις που τους λένε να πετάν και να αντικαθιστούν συνεχώς αγαθά που ήδη τα έχουν γιατί αυτό αυξάνει τις πωλήσεις τους. Αυτή η πρακτική των κοινωνιών της αφθονίας παράγει τόσα πολλά σκουπίδια που πολλοί άνθρωποι θα μπορούσαν να τραφούν και να στηριχτούν μόνο από αυτά. Σαν Freegans «βόσκουμε» αντί να αγοράζουμε ώστε να αποφεύγουμε να είμαστε σπάταλοι καταναλωτές, να προκαλούμε πολιτικά την αδικία του να επιτρέπουμε να σπαταλούνται ζωτικές πρώτες ύλες και αγαθά ενώ χιλιάδες έχουν έλλειψη σε βασικά είδη όπως τροφή, ρουχισμό και στέγη και να ελαττώνουμε τα σκουπίδια που καταλήγουν σε χωματερές και αποτεφρωτήρες τα οποία μάλιστα δυσανάλογα βρίσκονται πάντα σε μη-λευκούς συνοικισμούς (σε εμάς σε υποβαθμισμένες συνοικίες ρομ, μεταναστών, κλπ) όπου προκαλούν εκτεταμένα προβλήματα υγείας (άσθμα, καρκίνους κλπ)

Ισως η πιο κακόφημη στρατηγική ενός Freegan είναι αυτό που κοινώς ονομάζεται «αστική βόσκηση» ή «βουτιά στα σκουπίδια». Αυτή η τεχνική περιλαμβάνει ψαχούλευμα στα σκουπίδια καταστημάτων, κατοικιών, γραφείων και άλλων βολικών σημείων για εύρεση χρήσιμων πραγμάτων. Σε αντίθεση με τα στερεότυπα της κοινωνίας για τα σκουπίδια, όσα ανακτούνται από freegans είναι ασφαλή, χρησιμοποιήσιμα, καθαρά και σε τέλεια έως σχεδόν τέλεια κατάσταση, ένα σύμπτωμα μιας κοινωνίας που αχρηστοποιεί συνεχώς αγαθά το οποίο μας παροτρύνει να αντικαθιστούμε συνεχώς τα παλιά μας αγαθά με καινούργια και όπου οι καταστηματάρχες σχεδιάζουν μεγάλο χώρο απόθεσης σκουπιδιών ως μέρος του οικονομικού τους μοντέλου.

Μερικοί ρακοσυλλέκτες κάνουν αυτό μόνοι τους, άλλοι λειτουργούν ως ομάδες, αλλά πάντα μοιραζόμαστε τα ευρήματά μας ανοιχτά μεταξύ μας και με όποιον στο δρόμο συναντήσουμε που τα χρειάζεται. Ομάδες όπως η «Τροφή, όχι Βόμβες» ανακτούν τροφές οι οποίες ειδάλλως προορίζονταν για σκουπίδια και τις χρησιμοποιούν για να ετοιμάζουν γεύματα που τα μοιράζονται σε δημόσιους χώρους με οποιονδήποτε επιθυμεί να συμμετέχει στο γεύμα.

Με το να ανακτούμε τα απορρίμματα των καταστηματων, γραφείων σχολείων, κατοικιών, ξενοδοχειών, κλπ με το να ψαχουλεύουμε μέσα στους κάδους τους, οι Freegans είναι ικανοί να βρίσκουν τροφή, ποτά, βιβλία, περιοδικά, εφημερίδες, βίντεο, DVD/CD, χαλιά, είδη οικιακής χρήσης, βάζα, φυτά, γλάστρες, ρούχα, εργαλεία, έπιπλα, ηλεκτρονικά, παιχνίδια, ποδήλατα, καλλιτεχνήματα, διακοσμητικά και κάθε λογής αγαθό που δεν το θέλει ένας καταναλωτής και το πετάει μετατρέποντάς το σε σκουπίδι. Αντί να συνεισφέρουν σε μια παραπέρα αύξηση των σκουπιδιών, οι Freegans, αντιθέτως, περιορίζουν τα σκουπίδια και την μόλυνση με το να ελαττώνουν τον συνολικό όγκο σκουπιδιών που καταλήγουν στην χωματερή.

Ένα σωρό χρήσιμα αντικείμενα μπορούν να βρεθούν δωρεάν ή να μοιραστούν με άλλους σε σάιτ όπως το Freecycle. Για να αποθέσεις χρήσιμων αντικειμένων απευθύνσου στο EPA's Materials and Waste Exchanges. Σε κοινότητες στην ύπαιθρο, γίνονται εκδηλώσεις όπως τα "Really, Really, Free Markets" και "Freemeets". Αυτές οι εκδηλώσεις είναι μίνι λαϊκές αγορές-παζάρια με δωρεάν είδη. Οι άνθρωποι φέρνουν τα αντικείμενά τους και τα ανταλλάσουν με άλλους ή τα μοιράζονται μεταξύ τους. Κατά τη διάρκεια των ανταλλαγών αυτών δεν διακινείται ούτε ένα δολάριο. Οταν οι Freegans χρειάζονται να αγοράσουν κάτι, προτιμούν μεταχειρισμένα είδη που μειώνουν έτσι την παραγωγή και υποστηρίζουν την επαναχρησιμοποίηση και την μείωση του όγκου αυτών που ειδάλλως θα είχαν πεταχτεί ως σκουπίδια χωρίς να συμβάλλουμε στην κατάθεση οποιουδήποτε επιπλέον κεφάλαιου για νέα παραγωγή.

Ελάττωση σκουπιδιών

Λόγω της συχνής μας «διαμονής» μέσα στα απόβλητα της κοινωνίας της αχρηστοποίησης, εμείς οι Freegans έχουμε βαθειά κατανοήσει και νοιώθουμε αηδιασμένοι από τους τεράστιους όγκους σκουπιδιών που παράγει ο μέσος αμερικάνος καταναλωτής και επιλέγουμε να μην είμαστε μέρος του προβλήματος. Ετσι, οι Freegans ευσυνειδητα ανακυκλώνουν, κομποστοποιούν οργανικές ύλες και επιδιορθώνουν παρά αντικαθιστούν αντικείμενα όσο αυτό είναι δυνατό. Κάθε τι που δεν μας χρειάζεται το αναδιανέμουμε στους φίλους στα «δωρεάν παζάρια» ή στα σχετικά σάιτ.

Οικολογικές μετακινήσεις

Οι Freegans αναγνωρίζουν τις καταστροφικές στην κοινωνία και το περιβάλλον συνέπειες της αυτοκίνησης. Ολοι γνωρίζουμε ότι τα αυτοκίνητα προκαλούν μόλυνση από την καύση του πετρελαίου και της βενζίνης, αλλά δεν αναλογιζόμαστε εύκολα άλλες σχετιζόμενες με την αυτοκίνηση καταστροφές, όπως η διάνοιξη δόμων σε δάση ή περιοχές καταφυγίων άγριας ζωής και τα θανατηφόρα ατυχήματα σε ανθρώπους και ζώα. Επιπρόσθετα, η μαζική χρήση πετρελαίου στη ζωή μας δημιουργεί τα οικονομική ώθηση για πολέμους στο Ιράκ και αλλού στον κόσμο. Συνεπώς οι Freegans επιλέγουν να μην χρησιμοποιούν αυτοκίνητα όσο γίνεται περισσότερο. Αντιθέτως, χρησιμοποιούμε άλλες μεθόδους μετακίνησης όπως το τραίνο, ώτο-στόπ, περπάτημα, πατίνια, σκέητμποαρντ, ποδήλατο. Με το ώτο-στόπ χρησιμοποιείται όλο το αυτοκίνητο που θα έμενα αχρησιμοποίητο αν χρησιμοποιούσε ο κάθε επιβάτης το δικό του αμαξι, οπότε συμβάλλουμε έτσι στη μείωση της χρησης, παραγωγής και αγοράς αυτοκινήτων και χρήσης βενζίνης.

Μερικοί Freegans βρίσκουν ότι είναι αναπόφευχτη η έστω ελάχιστη χρήση αυτοκινητου, οπότε προσπαθούμε να ελαττώσουμε την εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα με το να χρησιμοποιούμε κινητήρες ντήζελ που έχουν μετατραπεί να καίνε φυτικά έλαια όπως τηγανισμένο λάδι που πετάνε τα εστιατόρια, ένα ακόμα παράδειγμα μετατροπής απορριμμάτων σε κάτι χρήσιμο. Εθελοντικές ομάδες σχηματίζονται παντού που βοηθάνε ανθρώπους να μετατρέψουν τους κινητήρες ντήζελ να καίνε φυτικό λάδι.

Κατοικία χωρίς νοίκι

Οι Freegans πιστεύουν ότι η κατοικία είναι δικαίωμα και όχι προνόμιο. Όπως ακριβώς θεωρούμε πολύ απάνθρωπο το να πεινάνε άνθρωποι ενώ πετιέται τροφή, εξίσου εξοργιζόμαστε να βλέπουμε άστεγους ανθρώπους να πεθαίνουν στην κυριολεξία από το κρύο, ενώ ιδιοκτήτες και δήμοι να κρατάν κτίρια σφραγισμένα και άδεια μόνο και μόνο επειδή δεν έχουν κέρδος με το να τα κάνουν κατοικήσιμα.

Οι Squatters είναι ομάδες ανθρώπων που καταλαμβάνουν και ξανακάνουν κατοικήσιμα εγκαταλειμμένα και ετοιμόρροπα κτίρια. Πιστεύουν ότι οι θεμελιώδεις ανθρώπινες ανάγκες είναι πολύ σημαντικότερες από τις αφηρημένες έννοιες της ιδιοκτησίας και ότι αυτοί που κατέχουν τίτλους ιδιοκτησίας κτισμάτων/διαμερισμάτων αλλά δεν επιτρέπουν ανθρώπους να ζήσουν σε αυτά, ακόμα και σε περιοχές με έντονο στεγαστικό πρόβλημα, δεν αξίζουν να κατέχουν αυτά τα κτίρια. Επιπλέον, σε αστικά κέντρα, οι Squatters συνήθως μετατρέπουν τα εγκαταλειμμένα κτίρια σε κοινωνικά κέντρα όπου γίνονται διάφορες εκδηλώσεις και προγράμματα, όπως δραστηριότητες τέχνης για παιδιά, περιβαλλοντική εκπαίδευση, συναντήσεις κοινωνικών οργανώσεων, κλπ

Πώς να γίνεις «Πράσινος»

Ζούμε σε μια κοινωνία όπου τα τρόφιμα που τρώμε καλλιεργούνται μέχρι και στην άλλη άκρη της γης, περνάν έντονη επεξεργασία και μετά μεταφέρονται μεγάλες αποστάσεις για να αποθηκευτούν για μεγάλο χρονικό διάστημα, όλα αυτά με μεγάλο περιβαλλοντικό τίμημα. Εξαιτίας αυτής της διαδικασίας, χάνουμε την επαφή με τις αλλαγές στις εποχές και τους κύκλους της ζωής, αλλά κάποιοι από εμάς τους έχουν ανακτήσει μέσω της ατομικής διατήρησης και καλλιέργειας λαχανόκηπων και με συλλογή άγριων φρούτων, μανιταριών και χόρτων στη φύση.

Πολλοί οικολόγοι των πόλεων έχουν μετατρέψει εγκαταλειμμένα οικοδομικά τετράγωνα ή οικόπεδα που ήταν γεμάτα σκουπίδια σε πράσινους κοινοτικούς κήπους. Σε γειτονιές όπου τα περισσότερα μαγαζιά είναι φαστφουντάδικα και γυράδικα όπου δεν βρίσκεις εύκολα φρέσκα λαχανικά, αυτοί οι κοινοτικοί κήποι αποτελούν μια πηγή υγιεινής τροφής. Οπου ο αέρας είναι πνιγηρός και ρυπασμένος και προκαλεί άσθμα, τα δέντρα στους κοινοτικούς κήπους παράγουν οξυγόνο. Σε τοπία όπου κυριαρχεί το τσιμέντο, τα τούβλα και η άσφαλτος, οι κοινοτικοί κήποι αποτελούν μια όαση πράσινου, ανοιχτού χώρου και χώρων συναναστροφής μεταξύ των κατοίκων να βρεθούν μαζί, να δουλέψουν μαζί, να μοιραστούν τροφή, να μεγαλώσουν μαζί και να γκρεμίσουν τους φραγμούς που κρατούν χώρια τους ανθρώπους σε μια κοινωνία όπου όλοι έχουμε απομονωθεί τόσο ο ένας από τον άλλον.

Οσοι συλλέγουν φυτά και τροφή από την άγρια φύση μας έχουν δείξει ότι μπορούμε να τραφούμε χωρίς τα σουπερμάρκετς και να θεραπεύσουμε αρρώστειες χωρίς φάρμακα με το να εξοικειωθούμε με τα φαγώσιμα και φαρμακευτικά φυτά που φυτρώνουν γύρω μας. Ακόμα και πάρκα πόλεων μπορούν να μας παρέχουν τροφή και φάρμακα, προσφέροντάς μας μια νέα εκτίμηση της πραγματικότητας ότι η επιβίωσή μας εξαρτάται όχι από επιχειρήσεις της διατροφής, αλλά από την ίδια τη γη. Αλλοι πηγαίνουν τον τρόπο ζωής της τροφοσυλλογής κατευθείαν από την φύση ακόμα παραπέρα αποκόπτοντας τον εαυτό τους από αστικές αντιλήψεις και προσπαθούν να στήσουν μικρές κοινότητες στην άγρια φύση χρησιμοποιώντας πρωτόγονες μεθόδους διαβίωσης.

Εργάζομαι λιγότερο/Εκούσια ανεργία

Αναρωτηθήκατε πόσο χρόνο χάνουμε από τη ζωή μας στο να πληρώνουμε λογαριασμούς και να καταναλώνουμε αγοράζοντας; Για πολλούς από εμάς δουλειά σημαίνει το να θυσιάσουμε την ελευθερία μας για να εκτελούμε διαταγές κάποιου άλλου, σημαίνει άγχος, βαρεμάρα, μονοτονία και πολλές φορές κινδύνους για την σωματική και ψυχική μας ζωή.

Από τη στιγμή που θα κατανοήσουμε ότι δεν είναι μόνο μερικά κακά προϊόντα ή μερικές κακόφημες εταιρείες υπεύθυνες για τις κοινωνικές και οικολογικές κακοποιήσεις στον κόσμο, αλλά το συνολικό σύστημα μέσα στο οποίο ζούμε, θα αρχίσουμε να συνειδητοποιούμε ότι σαν εργαζόμενοι είμαστε γρανάζια σε μια μηχανή παραγωγής βίας, θανάτου, εκμετάλλευσης και καταστροφής. Είναι ο απλός υπάλληλος σε μαγαζί που κόβει ένα φιλέτο λιγότερο υπεύθυνος για την βαρβαρότητα στην βιομηχανοποιημένη παραγωγή κρέατος από έναν απλό εργάτη που εργάζεται σε αυτή; Τι θα λέγατε για τον σχεδιαστή διαφημίσεων που προσπαθεί να κάνει το προϊόν πιο ελκυστικό; Ή τον λογιστή που κρατά τα βιβλία της επιχείρησης; Ή για τον εργάτη εργοστάσιου που κατασκευάζει ψυγεία; Και φυσικά τα ανώτερα στελέχη της επιχείρησης απαιτούν την υψηλότερη υπευθυνότητα όλων αυτών για να παίρνουν τις αποφάσεις τους που προκαλούν καταστροφή και σκουπίδια. Δεν χρειάζεται να είσαι μέτοχος σε μια επιχείρηση ή να είσαι ιδιοκτήτης εργοστασίου ή χημικής βιομηχανίας για να είσαι άξιος ενοχοποίησης.

Λαμβάνοντας υπόψιν τις βασικές μας ανάγκες σε τροφή, ρουχισμό, κατοικία, επίπλωση και μετακινήσεις χωρίς να χρειάζεται να σπαταλήσεις ούτε ένα ευρώ, οι Freegans είναι σε θέση να ελαττώσουν ή και να εκμηδενίσουν την ανάγκη του να είσαι συνεχώς δέσμιος σε κάποια δουλειά. Αντιθέτως, αφιερώνουμε τον χρόνο μας να ασχολούμαστε με τις οικογένειές μας, να προσφέρουμε εθελοντική βοήθεια στις κοινότητες και να λαμβάνουμε μέρος σε ομάδες ακτιβιστών που μάχονται ενάντια στις πρακτικές των επιχειρήσεων οι οποίες σε άλλη περίπτωση θα μας είχαν υπό επιτήρηση για να κάνουμε την δουλειά τους. Για κάποιους, η ολική ανεργία δεν είναι επιλογή, είναι πολύ πιο δύσκολο να βρεις πχ χειρούργο οδοντίατρο να σου κάνει τα δόντια δωρεάν από μια δωρεάν βιβλιοθήκη πεζοδρομίου, αλλά περιορίζοντας τις οικονομικές μας ανάγκες, ακόμα και αυτοί που νομίζουν ότι χρειάζεται να δουλεύουν μπορούν να βάλουν σημαντικά όρια στο πόσο χρειάζεται να δουλεύουν, να πάρουν περισσότερο τον έλεγχο της ζωής στα χέρια τους και να γλυτώσουν από την συνεχή πίεση και το άγχος. Αλλά ακόμα και αν πρέπει να δουλεύουμε δεν χρειάζεται να παραχωρούμε τον ολικό έλεγχο στα αφεντικά μας. Το πνεύμα της ενδυνάμωσης μέσω της συνεργασίας και αλληλεγγύης των Freegans μπορεί να επεκταθεί και στον χώρο εργασίας ως μέρος καθοδηγούμενων από τους ίδιους τους εργάτες συνδικαλισμού όπως οι Industrial Workers of the World.