Στον καπιταλισμό, ο εργάτης είναι και αυτός ένας ιδιότυπος...ΕΜΠΟΡΟΣ

Ας πούμε ότι είστε εργοδότης, και ψάχνετε να αγοράσετε την εργατική δύναμη μερικών εργατών για να παράγουν σε ένα εργοστάσιο το οποίο διευθύνετε. Στον καπιταλισμό, ο εργάτης είναι και αυτός ένας ιδιότυπος...έμπορος, που έχει ως μοναδικό του εμπόρευμα την εργατική του δύναμη, την οποία είναι υποχρεωμένος να πουλήσει στον εργοδότη, αλλιώς δε θα έχει τα απαραίτητα για να ζήσει.

Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΔΩΔΩΝΗ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ

Τις τελευταίες ημέρες παρακολουθούμε κατάπληκτοι, με αφορμή την πρόταση εξαγοράς της ΑΤΕ από την Τράπεζα Πειραιώς, να εκτυλίσσεται μπαράζ δυσφημιστικών και ανακριβών αναφορών και σχολίων από ιδιωτικά Αθηναϊκά τηλεοπτικά κανάλια, την κρατική τηλεόραση και από μερίδα του τύπου. Στα σχόλια αυτά η ΔΩΔΩΝΗ Α.Ε, αναφέρεται λανθασμένα ως μία από τις ζημιογόνες θυγατρικές, ως ένα από τα «βαρίδια» της ΑΤΕ από τα οποία η τράπεζα επιθυμεί τελεσίδικα αποδεσμευτεί.

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ Ν ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

ΤΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΤΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ-ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΤΟΜΕΑ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
                                                   ΚΑΛΕΙ

όλα τα σωματεία και συλλόγους των Ιωαννίνων σε σύσκεψη την Πέμπτη στις 7 το απόγευμα στο ΕΚΙ με θέματα:

• Την απαράδεκτη υπογραφή Γενικής Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας από ΓΣΕΕ-ΣΕΒ-ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ, που παγώνει τα μεροκάματα και τους μισθούς για το 2010 και δίνει αλυξησξ 1,5% για το 2011 και 1,7% για το 2012 όταν ο πληθωρισμός τρέχει με 6% το χρόνο
• Ο νέος νόμος έκτρωμα για το αφσαλιστικό
• Η ιδωτικοποίηση της ΣΤΕ - ΔΩΔΩΝΗΣ και η παρέμβαση του εργατικού κινήματος
• Η κρίση των σουπερμαρκετ ΑΤΛΑΝΤΙΚ με την ένταξη του στο νόμο για την επαναδιαπραγμάτευση των χρεών του
• Την κατάσταση στη μέριμνα με το σταμαάτημα των πληρομών τους για 45 ημέρες
• Εργατικά ατυχήματα σε χώρους δουλειάς

καλούν τα σωματελια:

Σωματελιου Μετάλλου νομού Ιωαννίνων
Σωματείο Γεωπόνων Ιδιωτικών Υπαλλήών Ηπείρου Λευκάδος
Σωματείο Praktiker  Ιωαννίνων
EΛΜΕ Ιωαννίνων
Σωματείο Εργαζομένων στο ΤΕΙ Ηπείρου
Σύλλογος Διοικητικών Υπαλλήλων στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
Σύλλογος Νοσοκομειακών γιατρών Ηπείρου
ΠΕΑΕ Ηπείρου


ΓΙΑΝΝΕΝΑ
20/07/2010

Έκαναν πίσω για την διαιτησία

Από το 
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1192621

Τελικά το παιχνιδάκι της χρεωκοπίας το καθεστώς των 5 κομμάτων το παίζει με τις πιο απίθανες ραδιουργίες... Το μικρό αυτό σημείωμα είναι από τον ιστότοπο της Οργάνωσης για την Ανασυγκρότηση του ΚΚΕ

Τελικά δεν ψηφίστηκε χάρη σε μια κατάλληλα ενθαρρυμένη «εξέγερση» βουλευτών του ΠΑΣΟΚ –με επίσημο επικεφαλής της  τον Κακλαμάνη- μια καίρια διάταξη του νομοσχέδιου για το εργασιακό που περιεχόταν στα άρθρα 73 και 74 του νομοσχεδίου.

Πλούσια επιδοτούμενος ο ελληνικός συνδικαλισμός

Εκατ. ευρώ για τις ομοσπονδίες, θέσεις σε Δ.Σ. επιχειρήσεων για τους συνδικαλιστές
 

Tου Παναγη Γαλιατσατου

Τα κόμματα και ο συνδικαλισμός στην Ελλάδα έχουν ένα κοινό σημείο, είναι και οι δύο επιδοτούμενοι. Οι ομοιότητες όμως σταματούν εδώ. Τα κόμματα είναι καταχρεωμένα και έχουν ήδη υποθηκεύσει στις τράπεζες τις επιχορηγήσεις των επόμενων χρόνων. Αντίθετα οι λογαριασμοί της ΓΣΕΕ αυγατίζουν σε προθεσμιακές καταθέσεις, που αυξάνονται με ρυθμό ένα εκατ. ευρώ τον χρόνο.

Αυτοδιαχειριζόμενο λειτουργεί το εστιατόριο barθelonika στη Σαλονίκη

Αυτοδιαχείριση η απάντηση στην κρίση

Από τις 7 Ιουνίου το εστιατόριο barθelonika, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης ,λειτουργεί αυτοδιαχειριζόμενο από το προσωπικό του. Όλα ξεκίνησαν όταν ο ιδιοκτήτης του καταστήματος ανακοίνωσε στο προσωπικό ότι το εστιατόριο θα κλείσει για τρεις μήνες κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και το Σεπτέμβρη θα αποφασίσει σχετικά με την τύχη του. Οι εργαζόμενοι από την πλευρά τους ισχυρίζονται ότι η επιχείρηση είναι κερδοφόρα και δεν συντρέχει κανένας λόγος αναστολής της λειτουργίας της.
Έτσι προχώρησαν σε μια άτυπη συμφωνία που προβλέπει ότι το ίδιο το προσωπικό θα αναλάβει τη λειτουργία του καταστήματος για δύο μήνες προκειμένου να μην μείνουν χωρίς δουλειά.
Πλέον, όπως μας λένε, το barθelonika «λειτουργεί κανονικά χωρίς αφεντικά, υπεύθυνους και σχέσεις ιεραρχίας. Όλοι και όλες μαζί αποφασίζουμε για τα πάντα, βρίσκουμε τους προμηθευτές και συντηρούμε τον χώρο.
Στο περιβάλλον της κρίσης αν δεχτούμε τις αποφάσεις των αφεντικών, χωρίς να αντιδράσουμε θα οδηγηθούμε στην εξαθλίωση», τονίζουν.
Οι εργαζόμενοι αμέσως μόλις ανέλαβαν τη διοίκηση του εστιατορίου προχώρησαν σε μείωση 30% σε όλα τα πιάτα και κάλεσαν την κοινωνία της Θεσσαλονίκης να στηρίξει το αυτοοργανωμένο εγχείρημα. Την Κυριακή η κουζίνα του barθelonika μεταφέρεται στο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ, στο οποίο οι εργαζόμενοι πήραν απόφαση να συμμετέχουν και να μαγειρέψουν για τους επισκέπτες.

http://e-dromos.gr/index.php?option=com_k2&view=itemlist&layout=category&task=category&id=26&Itemid=50

Tι πρέπει να προσέξετε… πριν από τη συνταξιοδότηση: Oι ασφαλιστικες παγίδες που μειώνουν τη σύνταξη

ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΠΡΟΛΑΒΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ...


Tην προσοχή όλων όσοι προγραμματίζουν να συνταξιοδοτηθούν προσεχώς, εφιστά η Πανελλήνια Oμοσπονδία Προσωπικού στα ασφαλιστικά ταμεία, παραθέτοντας ενδεικτικά τις ασφαλιστικές παγίδες, οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν σε μείωση της σύνταξης. Στις χαρακτηριστικές περιπτώσεις που θα πρέπει να προσέξουν οι εργαζόμενοι σε σχέση με τις επιλογές τους, συμπεριλαμβάνονται οι εξής:

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΕ ΘΕΜΑ:ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ -ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ - ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 10-06-2010 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΣΤΙΣ 7.30 ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΕΛΕΤΩΝ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ Ε.Η.Μ.. 

Η ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΟΡΓΑΝΩΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΠΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΝΑ ΣΥΜΠΟΡΕΥΤΟΥΝ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΕΝΑ ΜΕ ΘΕΜΑ : ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ -ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ - ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

ΟΜΙΛΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ:
1)ΣΑΒΒΑΣ ΡΟΜΠΟΛΗΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΑΝΤΕΙΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΟΥ ΙΝ.Ε. ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ
2)ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΟΛΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ
3)ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ. 

ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΣΥΖΗΤΗΣΗ

Για τη πρωτοβουλία συντονισμού:
Ένωση Ιατρών Νοσοκομείων Ηπείρου (Ε.Ι.Ν.Η.) - Σωματείο Μετάλλου- Σύλλογος  Διοικητικού Προσωπικού Πανεπ/μιου Ιωαννίνων - Ε.Λ.Μ.Ε.  Ιωαννίνων - Πανελλήνια Ένωση Αδιόριστων Εκπ/κών - Σωματείο Γεωπόνων Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ηπείρου Λευκάδας -  Σωματείο Εργαζομένων   PRAKTIKER  Ιωαννίνων - Σωματείο διοικητικών υπαλλήλων ΤΕΙ Ηπείρου

ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ 7 ΜΜ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ

Νέο ραντεβού στους δρόμους δίνουν οι εργαζόμενοι 

Της Μαριάννας Λάζου από τον Ανεξάρτητο

Νέο ραντεβού σήμερα στις 19:00 μπροστά από το Μέγαρο της Νομαρχίας Ιωαννίνων δίνουν τα μέλη του Συντονιστικού Πρωτοβάθμιων Σωματείων του νομού μέσα από το συλλαλητήριο που διοργανώνουν ενάντια στα οικονομικά μέτρα και στις αλλαγές που επίκεινται στο ασφαλιστικό και στο συνταξιοδοτικό.
Τα μέλη του Συντονιστικού Γιάννης Μακρίδης, Νίκος Ηλίας και Μπάμπης Τουφίδης κάλεσαν όλους του Γιαννιώτες εργαζόμενους του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα να συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις, καθώς πλέον οι αγώνες είναι ο μόνος τρόπος αντίδρασης απέναντι στη «λαίλαπα» των νέων μέτρων.
Σύμφωνα με το μέλος της ΕΛΜΕ Ιωαννίνων Γιάννη Μακρίδη, η πολιτική που «σφαγιάζει» τα δικαιώματά τους θα πρέπει να αντιμετωπιστεί μόνο μέσα από τους αγώνες των εργαζομένων, που θα πρέπει να συνεχιστούν το επόμενο διάστημα. Μάλιστα ο κ. Μακρίδης κάλεσε τους εργαζόμενους να αναλογιστούν τις επιπτώσεις και άλλων ρυθμίσεων, όπως το πρόγραμμα «Καλλικράτης» που θα φέρει ιδιωτικοποίηση στην υγεία και την παιδεία, αλλά και αλλαγή των εργασιακών σχέσεων στους εργαζόμενους της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Τον κώδωνα του κινδύνου για απολύσεις και αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις και σε τοπικό επίπεδο με αφορμή την στάση επιχειρήσεων του νομού Ιωαννίνων έκρουσε το μέλος του Σωματείου Μετάλλου Νίκος Ηλίας. Πρόταση του Συντονιστικού είναι να στηριχθούν οι άνεργοι με την μη καταβολή των δημοτικών τελών και την μη πληρωμή των λογαριασμών των ΔΕΚΟ,  ώστε να μπορέσουν να σταθούν στα πόδια τους την δύσκολη αυτή συγκυρία.
Κάλεσμα προς όλους τους Γιαννιώτες, κυρίως όμως τους εκπαιδευτικούς να αντιδράσουν στην πολιτική αλλά και τη στάση της κυβέρνησης, κατακρίνοντας την στάση του υπουργού Εργασίας Α. Λοβέρδου, απηύθυνε ο αντιπρόεδρος της ΕΛΜΕ Μπάμπης Τουφίδης. «Η επόμενη γενιά καλείται να αντιμετωπίσει μεγαλύτερες δυσκολίες. Ας το σκεφτεί αυτό ο κάθε εργαζόμενος και ας έρθει στα συλλαλητήρια. Ας βγουν όλοι επιτέλους στους δρόμους», σημείωσε χαρακτηριστικά.
Οι απολύσεις που καταγράφονται και σε τοπικό επίπεδο κινητοποίησαν το Συντονιστικό Πρωτοβάθμιων Σωματείων που καλεί σε άμεση γενική συνέλευση το Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων ώστε να κινηθούν οι απαιτούμενες διαδικασίες αντίδρασης.

ΑΠΟ ΤΟ 
http://www.epirusonline.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=340%3A2010-06-02-18-10-10&catid=35%3Anews

ΤΟΥΣ ΖΗΤΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΟΥΝ

Στις δέκα έφτασαν, οι αυτοκτονίες εργαζομένων στο εργοστάσιο της Foxconn στην Κίνα, που κατασκευάζει τα iPhone και iPad, καθώς και άλλες ηλεκτρονικές συσκευές και εξαρτήματα των εταιρειών Nokia και Dell computers, αφήνοντας αναπάντητα ερωτήματα για τις συνθήκες εργασίας εκεί. Σε μια προσπάθεια να αποφύγουν νέα άλματα θανάτου στο κενό, προτού εξεταστούν οι συνθήκες που οδηγούν στην αυτοκτονία τους εργαζόμενους του εργοστασίου, οι ιθύνοντες της εταιρίας αποφάσισαν να ζητάνε από τους υπαλλήλους της να δεσμεύονται γραπτώς ότι δεν θα αυτοκτονήσουν.

ΞΥΛΟ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ

του Μάριου Μιχαηλίδη

Ο κόσμος είδε το πρώτο βίντεο. Μια ομάδα μαχητικών εκπαιδευτικών, πρωτοπόρων στην τάξη, στο σχολείο και στους αγώνες, να βιντεοσκοπείται από το κρατικό κανάλι για να ακουστούν οι απόψεις της. Απόψεις όχι τυχαίες, αλλά βγαλμένες μέσα από τη «φωτιά» των κινητοποιήσεων στο χώρο της Παιδείας, ξαναδουλεμένες μέσα στην όξυνση της κρίσης και των νομοθετικών «τομών» του Υπ. Παιδείας.

ΑΝ ΗΜΟΥΝ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΓΣΕΕ

Ιδιαίτερα αρνητικά αντιλαμβάνεται τα σωματεία και τις συνδικαλιστικές ενώσεις η κοινή γνώμη, όπως προκύπτει από έρευνα της Vprc. Ειδικότερα, γίνεται λόγος για συνδικαλιστικούς φορείς «κομματικοποιημένους», «μακριά από τους εργαζόμενους», «αναποτελεσματικούς», «αναξιόπιστους», οι οποίοι «κάνουν συμφωνίες κάτω από το τραπέζι». Παράλληλα, η πλειοψηφία όσων συμμετείχαν στην έρευνα ζητά τα οποιαδήποτε μέτρα να είναι προσωρινά και να επιβαρύνουν τους πολίτες βάσει των δυνατοτήτων τους. Η έρευνα διενεργήθηκε με τη μέθοδο των ομαδικών συζητήσεων (9 με 10 άτομα), το Φεβρουάριο, στην Αθήνα. Συμμετείχαν άνδρες και γυναίκες που βρίσκονται σε καθεστώς: εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, ελαστικής απασχόλησης, εργασίας σε ΔΕΚΟ, ανεργίας. Διαβάστε επίσης το 1ο και το 2ο μέρος της έρευνας.

«Περί Ταξικού Εμφυλίου και άλλων (καινών) Δαιμονίων»

Μέσα από τις στήλες της εφημερίδας "Η.Α" αναπτύχθηκε μια πολεμική ύστερα από δημοσιέυμα λίγο μετα την απεργια της 11 Μάρτη για την κατακτηση των εργαζόμενων στο Πανεπιστημιο Ιωαννίνων να πληρώνονται...
Αναδημοσιεύουμε την κουβέντα και την πολεμική που αναπτύχθηκε:

«Η αστυνομία άργησε να ασχοληθεί σοβαρά με την υπόθεση»

Σχεδόν 11 μήνες μετά την δολοφονική επίθεση που δέχτηκε, η Κωνσταντίνα Κούνεβα μίλησε στον Σταύρο Θεοδωράκη και την εφημερίδα «Τα Νέα» για την περιπέτεια της και τους λόγους για τους οποίους έγινε στόχος. «Με απειλούσαν ότι αν δεν σταματήσω θα με σκοτώσουν», αποκαλύπτει η Κούνεβα.

Ήταν Χριστούγεννα του 2008 και στο ραδιόφωνο άκουσα ότι τα μεσάνυχτα μια γυναίκα δέχτηκε επίθεση με βιτριόλι. Ανατρίχιασα! Βιτριόλι σε γυναίκα; Ο νους μου, για να είμαι ειλικρινής, πήγε στα ερωτικά. Μια λεπτομέρεια όμως δεν ταίριαζε. Το θύμα ήταν καθαρίστρια και δεν επέστρεφε από γλέντι αλλά από τη βραδινή βάρδια της. «Μα είναι δυνατόν;», άρχισα τα τηλεφωνήματα. Η Αστυνομία τα μασούσε. «Όλα εξετάζονται» και άλλα τέτοια δημοσιοϋπαλληλίστικα. Κάποιοι αριστεριστές φώναξαν αμέσως για «δολοφονία». Την επομένη προστέθηκαν στο Ίντερνετ και κάτι αντιεξουσιαστές. Γυναίκες που τη γνώριζαν αποκάλυπταν ότι η Κούνεβα δεχόταν απειλές. Ήταν η ψυχή ενός μικρού αλλά δυναμικού συνδικαλιστικού κινήματος στον χώρο της καθαριότητας. Παρ΄ όλα αυτά, η είδηση δεν προβλήθηκε στην τηλεόραση.

Τότε ήταν που έγραψα στα «ΝΕΑ» ένα κείμενο με τον τίτλο «Βιτριόλι!». «Όσο κι αν προσπαθώ δεν βρίσκω πιο τραγική είδηση γι΄ αυτή την πόλη, στο κλείσιμο αυτής της χρονιάς. Οι γείτονες δεν έχουν βίντεο, τα κινητά δεν έστειλαν SΜS, κινητοποιήσεις δεν έγιναν - κάτι συνάδελφοί της μόνο διαδήλωσαν στην Αθηνάς- και βέβαια δεν υπάρχουν εντυπωσιακές φωτογραφίες για τον «απολογισμό» των περιοδικών. Ωστόσο αυτή η γυναίκα είναι εδώ, μισότυφλη, στον Ευαγγελισμό, να μας θυμίζει τον αγώνα που έδωσε» (...).

Αυτά, περίπου, έγραφα πέρυσι τον Δεκέμβριο. Από τότε, πήγα πολλές φορές στον Ευαγγελισμό. Στην αρχή η Κωνσταντίνα δεν έβλεπε. Σήμερα με το δεξί μάτι της- το μόνο που είναι ανοιχτό- διακρίνει σχήματα αλλά όχι πρόσωπα. Ο οισοφάγος της είχε καεί, αλλά τώρα μπορεί και καταπίνει. Μιλάει. Με τραχειοτομή, αλλά μιλάει. Οι πληγές στο πόδι της, από εκεί που της αφαίρεσαν δέρμα για να αναπλάσουν το πρόσωπο, την πλάτη, τα χέρια της, έχουν πια επουλωθεί. Ο Εμμανουέλ ο γιος της που στην αρχή φοβόταν να μπει στο δωμάτιο, είναι πια συχνά εδώ. Καμιά φορά διαβάζουν μαζί τα μαθήματά του και κάνουν όνειρα για τα Χριστούγεννα. «Μη βιάζεστε», τους «μαλώνει» η μητέρα της, η κυρία Ελένη.

Πότε σκεφτήκατε την Ελλάδα για πρώτη φορά;

Επειδή σπούδαζα Ιστορία, ήθελα πολύ να δω την Ελλάδα. Πήρα βίζα, ήρθα, η μαμά μου ήταν ήδη εδώ, αλλά είδα μόνο την Ακρόπολη. Δεν ήξερα ελληνικά ούτε αγγλικά και δεν κατάφερα να δω τίποτα άλλο. Γύρισα στη Βουλγαρία και είπα ότι θα έρθω άλλη φορά οργανωμένα, αλλά η ζωή μου σέρβιρε άλλα.

Τι αληθεύει από όλα αυτά που έχουν ακουστεί; Γιατί ήρθατε τελικά στην Ελλάδα;

Ήρθα το 2001 για να κάνω εγχείρηση στον γιο μου τον Εμμανουέλ. Είχε πρόβλημα στην καρδιά, τώρα είναι καλά.

Και μετά την επέμβαση αποφασίσατε να μείνετε στην Ελλάδα;

Ναι. Είχα έρθει με πολύ λίγα ρούχα γιατί δεν είχα σκοπό να παραμείνω, αλλά μας είπαν ότι έπρεπε συνεχώς να κάνουμε εξετάσεις. Θα μου κόστιζαν τόσο πολύ τα ταξίδια πήγαινε- έλα και αποφάσισα να μείνουμε εδώ.

Η πρώτη σας δουλειά στην Ελλάδα;

Δούλεψα στο σούπερ μάρκετ Μπαζάρ στην αποθήκη, στο Μοσχάτο, ενάμιση χρόνο. Νύχτα, από τις 10 έως 6 το πρωί.

Νυχτερινή.

Ναι, για να μπορώ το πρωί να είμαι με τον Εμμανουέλ. Το βράδυ τον πρόσεχε η μαμά μου που εργαζόταν το πρωί. Έπειτα από ενάμιση- δύο χρόνια που μπόρεσα να τον πάω σε παιδικό σταθμό, αποφάσισα να αλλάξω και την εργασία μου.

Πόσα παίρνατε τότε στο σούπερ μάρκετ;

500 ευρώ

Και μετά;

Έμεινα άνεργη ένα διάστημα. Είχαμε κάνει και την εγχείρηση στον Εμμανουέλ και δεν ήθελα να πάω αμέσως για δουλειά. Αφού στάθηκε στα πόδια του κάπως, ξεκίνησα στην εταιρεία όπου εργαζόταν τότε η μαμά μου, στον ΗΣΑΠ, σαν καθαρίστρια. Να καθαρίζετε τους σταθμούς. Πόσες ώρες την ημέρα;

Έξι. Μια ιστορικός να καθαρίζει τον σταθμό του ΗΣΑΠ.

Εθνογράφος είμαι.

Και πόσα λεφτά;

Α, στην αρχή ήταν 700 ευρώ. Μετά σιγά σιγά έπεφταν οι μισθοί, μέχρι που είχαν φτάσει γύρω στα 520 ευρώ.

Πώς έπεφταν οι μισθοί; Συνήθως οι
μισθοί ανεβαίνουν.

Ε, σ΄ εμάς οι μισθοί έπεφταν. Μας έβαλαν και υπογράψαμε και κάτι χαρτιά...

Δηλαδή;

Τα παρουσίασαν ως στατιστική. Μας ρώτησαν πόσες γλώσσες ξέρουμε, τι δουλειές έχουμε κάνει, πού ζούμε κ.τ.λ. και εμείς τους πιστέψαμε γιατί μέχρι τότε ήταν πολύ καλή η συμπεριφορά της εταιρείας. Παίρναμε όλα τα επιδόματα που έπρεπε να πάρουμε και έτσι τους πιστέψαμε και υπογράψαμε. Αλλά αυτά τα χαρτιά ήταν τελικά σύμβαση εργασίας, δεν ήταν στατιστική.

Και άλλαξαν τους όρους εργασίας;

Ναι. Εμφανίστηκε και ένα διάλειμμα μισής ώρας, το οποίο ούτε είχε ζητηθεί από τα συνδικάτα. Έπεσε και το ένσημο, από βαρύ έγινε απλό.

Ποια ήταν η βασική προσπάθειά σας ως γραμματέα στο σωματείο των καθαριστριών;

Η δουλειά μας ήταν να ενημερώνουμε τους εργαζόμενους για τα δικαιώματά τους. Κάναμε ελέγχους με την Επιθεώρηση Εργασίας σε διάφορα έργα, για να αποδείξουμε ότι όντως παρανομούν. Και προσπαθούσαμε να κάνουμε πρόταση νόμου να γραφτεί ως επάγγελμα ο καθαριστής, γιατί ακόμη δεν υπάρχει επάγγελμα καθαριστής.

Είσαστε ενταγμένη σε κάποιο κόμμα;

Όχι, δεν ασχολούμαι με κόμματα. Κάθε κόμμα είναι ένα πλαίσιο και κάθε άνθρωπος που συμμετέχει στο κόμμα είναι μια τελεία μέσα στο πλαίσιο. Υπάρχει ιεραρχία εκεί μέσα, κατά συνέπεια υπάρχει και ανταγωνισμός- ποιος θα πάρει την πρώτη θέση. Και αυτός ο ανταγωνισμός βγαίνει έξω, στην κοινωνία, και τελικά μεταδίδεται ένα άρρωστο πνεύμα σε όλη την κοινωνία.

Ποια είναι η ιδεολογία σας όμως;

Δεν έχω. Δεν χρειάζεται ιδεολογία στη ζωή, χρειάζεται σοφία. Οι άνθρωποι χιλιάδες χρόνια πριν από εμάς, έχουν ανακαλύψει τη σοφία.

Αυτό που ακούστηκε ότι σας είχαν προτείνει να γίνεται ευρωβουλευτής;

Σε εμένα δεν έχουν έρθει να μου κάνουν πρόταση.

Θα δεχόσασταν;

Όχι.

Κάποιος που ξέρει τη δράση σας θα έλεγε ότι είστε μια αριστερή συνδικαλίστρια.

Μπορεί να φαίνομαι σαν αριστερή, ως νοοτροπία, αλλά δεν έχω ασχοληθεί ποτέ με κόμματα. Έχω παρουσιαστεί σε εκδηλώσεις αριστερών κομμάτων -ούτε ξέρω ποιος με καλεί, να σας πω την αλήθεια- αλλά για να πω τα προβλήματα του κλάδου μας, τα προβλήματα των γυναικών, τα προβλήματα των μεταναστών.

Πριν από την επίθεση υπήρχαν απειλές;

Ναι, υπήρχαν απειλές στο κινητό. Συγκεκριμένα;
«Αν δεν σταματήσεις να τα κανείς αυτά θα σε σκοτώσουμε».

Πόσο καιρό πριν από την επίθεση σας απειλούσαν;

Έχουν ξεκινήσει από το 2006.

Λέγοντας τι;

«Να μην τα κανείς αυτά επειδή θα σε σκοτώσουμε».

Και δεν φοβηθήκατε;

Τους έκλεισα το τηλέφωνο. Και την άλλη φορά χωρίς να περιμένω να μου πουν κάτι τους είπα, «αν έχετε κάτι καλό να μου πείτε σας ακούω, αν θα μου πείτε το ίδιο σας κλείνω». Και τους το έκλεισα.

Στη δουλειά υπήρχαν άνθρωποι που σας έλεγαν «πρόσεξε, Κωνσταντίνα, θα βρεις τον μπελά σου»;

Τώρα θα μπλέξω ανθρώπους άμα το δηλώσω αυτό το πράγμα αλλά ερχόντουσαν και μου έλεγαν «τι θα πετύχεις με αυτά που κάνεις;». Ότι εγώ κάνω λάθος και αυτοί είναι σωστοί. Εγώ δεν νομίζω ότι έκανα λάθος, να βοηθάς τον κόσμο δεν είναι λάθος, αυτό είναι το καλό.

Δηλαδή αν γυρνούσατε τον χρόνο πίσω τα ίδια πράγματα θα κάνατε;

Δεν το έχω σκεφτεί ποτέ αλλά δεν πιστεύω ότι θα έκανα κάτι άλλο. Αφού με είχαν προειδοποιήσει ότι θα με σκοτώσουν και πάλι το ίδιο έκανα.


Το κράτος ανέχτηκε τις παρανομίες των εταιρειών καθαρισμού

Η αδράνεια όσον αφορά τον έλεγχο των εταιρειών με τα συνεργεία καθαρισμού είναι η μοναδική κατηγορία που προσάπτει η Κωνσταντίνα Κούνεβα στο ελληνικό κράτος. «Δεν είναι μία, δύο, τρεις εταιρείες. Όλες οι εταιρείες έχουν την ίδια συμπεριφορά και το κράτος, το ΙΚΑ, η Επιθεώρηση Εργασίας δεν έκαναν τίποτα, για να έχουμε οι εργαζόμενοι τον νόμιμο μισθό, τα νόμιμα ένσημα», λέει χαρακτηριστικά.

Έχετε την αίσθηση ότι το ελληνικό κράτος δεν σας προστάτευσε; Ότι κάποιοι πίστεψαν ότι μπορούν να σας χτυπήσουν και να μείνουν ατιμώρητοι;

Τότε; Δεν υπήρχε λόγος να με προστατεύει το κράτος, απλώς δεν έκανε τις σωστές κινήσεις με τις παρανομίες των συνεργείων καθαρισμού.

Εδώ, στον Ευαγγελισμό, σας περιποιήθηκαν;

Πολύ καλά. Πολύ καλοί γιατροί και πολύ καλοί άνθρωποι. Πάρα πολύ καλοί. Τους αγαπάω πολύ. Έχω πια μια ιδιαίτερη σχέση μαζί τους.

Ξέρετε ότι βγήκαν πολλοί στους δρόμους για σας. Όχι πάρα πολλοί, αλλά πολλοί.

Ναι, το έμαθα. Στην αρχή δεν μπορούσα να το συνειδητοποιήσω. Μου φαινόταν περίεργο. Δεν υποστήριξαν όμως μόνον εμένα, προσπαθούσαν να βοηθήσουν τον εαυτό τους, ήταν ένας τρόπος αντίδρασης.

Έγιναν διαδηλώσεις, έγραψαν συνθήματα.

Με αυτό, που γράφουν δηλαδή συνθήματα στους τοίχους, δεν συμφωνώ. Καλό είναι να έχεις άποψη, αλλά να μη χαλάς κάτι που δεν μπορείς να το φτιάξεις ξανά ο ίδιος. Πρέπει να προσέχουμε το περιβάλλον γύρω μας. Και τα μαγαζιά, τον κόσμο.

Δεν πιστεύετε δηλαδή στη βία. Ούτε ως απάντηση στη βία του κράτους.

Ε βέβαια, η βία δεν χρειάζεται. Υπάρχει ένας τρόπος πολύ καλός: ο λόγος.

Μπορείς να αλλάξεις τον κόσμο μόνο με τον λόγο;

Δεν είναι καθόλου δύσκολο. Βία σημαίνει φόβος. Βία χρησιμοποιεί αυτός που φοβάται. Για ποιον λόγο να χρησιμοποιήσει βία ο εργαζόμενος; Τι έχει να κερδίσει;


Τους πρώτους μήνες μετά την επίθεση η Κωνσταντίνα Κούνεβα δεν έβλεπε και «μιλούσε» μόνο με σημειώματα. Σήμερα, ύστερα από 8 μεγάλα χειρουργεία, και βλέπει και μιλάει. Όπως καταγγέλλουν όμως οι δικηγόροι της Κώστας Παπαδάκης και Δάφνη Βαγιανού, όλους αυτούς τους μήνες που η Κούνεβα μπορεί επιτέλους να συνεννοηθεί δεν την έχει επισκεφθεί ούτε μία φορά ο ανακριτής. Ανάλογη αδιαφορία είχε επιδείξει τις πρώτες εβδομάδες μετά την επίθεση και η Αστυνομία. Ανώτεροι αστυνομικοί παραδέχονται σήμερα ότι «πράγματι στην αρχή χάθηκε πολύτιμος χρόνος».

Πριν από μία εβδομάδα ενημέρωση για την «υπόθεση Κούνεβα» ζήτησε και ο νέος υπουργός Μιχάλης Χρυσοχοΐδης. «Για μένα το θέμα είναι ανοιχτό», λέει ο υπουργός στα «ΝΕΑ» και προσθέτει: «Είναι ένα στοίχημα να πιάσουμε αυτόν που πέταξε το υγρό αλλά και αυτούς που έδωσαν την εντολή. Την υπόθεση θα αναλάβουν οι καλύτεροι αξιωματικοί. Για μας ο φάκελος τώρα ανοίγει».

Η Αστυνομία πιστεύετε ότι έχει κάνει τη δουλειά της;

Για να μην τους έχει βρει δεν έχει κάνει τη δουλειά της σωστά.

Άργησε μάλλον να ασχοληθεί σοβαρά με την υπόθεση.

Από όσο κατάλαβα μετά, ναι.

Του γιου σας του Εμμανουέλ τι του είπατε;

Να μην έχει θυμό και μίσος. Ούτε για τον άνθρωπο αυτό ούτε για αυτόν που τον πλήρωσε. Εγώ πιστεύω ότι όσο μεγαλύτερος ήταν ο φόβος τους τόσο πιο σκληρή ήταν η επίθεση.

Μιλάτε σαν να μην έχετε μίσος μέσα σας.

Όντως δεν έχω μίσος, ναι.

Ούτε καν γι΄ αυτόν, τον συγκεκριμένο άνθρωπο που το ΄κανε;

Τον λυπάμαι, αυτός ο άνθρωπος έχει προβλήματα μεγάλα. Πρόβλημα με την ψυχή του, τον εαυτό του. Έχει εγωισμό και φόβο.

Σας έκανε ένα μεγάλο κακό όμως.

Σ΄ εμένα το κακό φαίνεται, σ΄ εκείνον δεν φαίνεται, αυτός τραβάει πολύ περισσότερα από μένα. Είμαι σίγουρη. Όταν κάνεις επίθεση σε έναν άνθρωπο, αυτό πολλαπλασιάζεται και γυρνάει σε σένα.

Η ταπεινότητα, ο αυτοέλεγχος, ταιριάζουν με τον ρόλο μιας δυναμικής συνδικαλίστριας;

Ε μάλλον ταιριάζουν, αφού εγώ είμαι έτσι.

Δεν έχει συμβεί κάποια στιγμή στη συνδικαλιστική σας δράση...

... να φωνάξω, να ξεσπάσω; Όχι, σπάνια γίνεται αυτό. Σ΄ αυτή την περίπτωση συνήθως χρησιμοποιώ το χιούμορ. Χαρακτηρίζω τον άλλον με χιούμορ και τον ηρεμώ.

Ποιοι σας συμπαραστάθηκαν όλους αυτούς τους μήνες;

Κατ΄ αρχάς σε αυτό το δωμάτιο έχουν έρθει αμέτρητοι άνθρωποι που δεν ήξερα ποτέ στη ζωή μου. Γνώρισα έναν καταπληκτικό κόσμο. Ας πούμε καθημερινά δίπλα μου σαν τη μαμά μου είναι η οικογένεια Μάτσα. Οι γιατροί Κατερίνα και Σάββας Μάτσας.

Γνωριζόσασταν από πριν με την ψυχίατρο κ. Μάτσα, την επιστημονική υπεύθυνη του «18 Άνω»;

Δεν την ήξερα, η κ. Μάτσα έμαθε στα γενέθλιά της, 1η Ιανουαρίου ότι έγινε αυτό το πράγμα κι ήρθε και βρήκε τη μαμά μου και στάθηκε δίπλα της. Με αυτόν τον τρόπο έχουν έρθει και από τον Ταύρο κοινωνικοί λειτουργοί. Βοηθάνε πάρα πολύ και το παιδί μου. Βοηθάνε οι συναδέλφισσες από το σωματείο, φιλενάδες, φίλοι που είχα.

Η αλληλεγγύη το όπλο των εργαζομένωνΗ αλληλεγγύη το όπλο των εργαζομένων

Οι κινητοποιήσεις στο εργοστάσιο Καρυπίδη σταμάτησαν και πάλι. Η διεύθυνση του εργοστασίου που είχε προχωρήσει στην απόλυση δύο εργαζομένων παρά τη δέσμευση που είχε πάρει από την προηγούμενη απεργία ότι δεν πρόκειται να απολυθούν εργαζόμενοι αναγκάστηκε για άλλη μια φορά να υποχωρήσει.

Μέσω του σωματείου εμποροϋπαλλήλων και ιδιωτικών υπαλλήλων είχε ξεκινήσει απεργία από την Τετάρτη 14/10. Από την πλευρά του εργοστασίου χρησιμοποιήθηκαν όλα τα μέσα ώστε να σπάσει η απεργία αυτή. Έγινε προσπάθεια για να στηθεί απεργοσπαστικός μηχανισμός. Κράτησε σε ομηρία τους αλλοδαπούς εργάτες με απειλές προς αυτούς. Έφτασε στο σημείο να φέρει και τα ΜΑΤ απέναντι στους απεργούς με στόχο την τρομοκράτησή τους. Άσκησε ασφαλιστικά μέτρα ενάντια στη διοίκηση του σωματείου με στόχο να βγει η απεργία παράνομη και καταχρηστική και ζητάει από την πρόεδρο και τη γραμματέα 3000€. Τέλος ανακοίνωσε το κλείσιμο του εργοστασίου, κάτι που ποτέ φυσικά δεν εφαρμόστηκε.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι το εργοστάσιο αυτό βρίσκεται σε αναπτυξιακό πρόγραμμα και έχει πάρει επιχορήγηση για 72 εργαζόμενους ενώ αυτή τη στιγμή δουλεύουν μέσα μόνο 54. Πρόσφατα μάλιστα προχώρησε στην κατασκευή καινούριων εγκαταστάσεων. Παρόλα αυτά χρήματα για την εξόφληση των εργαζομένων δεν έχει καταφέρει να βρει.

Η κήρυξη της απεργίας νόμιμης από το δικαστήριο αποτέλεσε καθοριστικό σημείο στον αγώνα των εργαζομένων. Η απόφαση αυτή τους δικαίωσε σε όλα τους τα αιτήματα. Πλέον η διοίκηση του εργοστασίου δεν είχε άλλη επιλογή από το να έρθει σε συμβιβασμό με το σωματείο και τους εργαζόμενους. Υποχώρησε στο ζήτημα των απολύσεων και δεσμεύτηκε να πληρώνει στο εξής τους εργαζόμενους κανονικά και να του έχει εξοφλήσει μέχρι το Ιούνιο.

Η επιτροπή αλληλεγγύης αποτελεί μια πρωτοβουλία που σα στόχο έχει να βοηθήσει με όποιο τρόπο μπορεί στον αγώνα που δίνουν οι εργαζόμενοι στον Καρυπίδη αλλά και όλους τους εργαζόμενους που αντιμετωπίζουν αντίστοιχα προβλήματα. Πιστεύουμε ότι η έμπρακτη αλληλεγγύη και αλληλοβοήθεια των εργαζομένων αποτελεί σήμερα ένα σημαντικό στοιχείο ώστε να μπορούν οι αγώνες τους να φέρνουν αποτελέσματα. Χαιρετίζουμε τη δικαίωση των αιτημάτων των εργαζομένων και δηλώνουμε ότι θα σταθούμε δίπλα σε όλους τους εργαζομένους που κινητοποιούνται και διεκδικούν τα δικαιώματά τους.

Επιτροπή αλληλεγγύης

ΚΑΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΒΓΑΛΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ

καμπάνια της Οργάνωσης Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας

ΚΑΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΒΓΑΛΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ

ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

ΝΑ ΣΩΘΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ

Ερ­γα­ζό­με­νοι, Ά­νερ­γοι, Νέ­οι,

ο­λο­κλη­ρω­τι­κό πό­λε­μο μας έ­χουν κη­ρύ­ξει οι κα­πι­τα­λι­στές, οι κυ­βερ­νή­σεις τους, η Ευ­ρω­πα­ϊ­κή Έ­νω­ση και οι διε­θνείς ι­μπε­ρια­λι­στι­κοί ορ­γα­νι­σμοί, για να ι­σο­πε­δώ­σουν ό­λα τα δι­καιώ­μα­τα και κα­τα­κτή­σεις, το βιο­τι­κό ε­πί­πε­δο, τις ζω­ές μας. Η αντιμετώπιση αυτής της κα­τά­στα­σης ε­κτά­κτου α­νά­γκης είναι πλέον ζή­τη­μα ζω­ής και θα­νά­του για την ερ­γα­τι­κή τά­ξη, τα φτω­χά λα­ϊ­κά στρώ­μα­τα, τη νε­ο­λαί­α.




Πα­γκό­σμια Κρί­ση του Καπι­τα­λι­σμού



Μό­λις και με­τά βί­ας οι α­στι­κές κυ­βερ­νή­σεις με­τρί­α­σαν -προ­σω­ρι­νά- την οι­κο­νο­μι­κή κα­τρα­κύ­λα λό­γω της διε­θνούς κρί­σης. Τα «πα­κέ­τα στή­ρι­ξης» των τρα­πε­ζών, βιο­μη­χά­νων, κερ­δο­σκό­πων κλπ. ση­μαί­νουν ό­μως κρα­τι­κο­ποί­η­ση των χρε­ών και ζη­μιών τους. Μπου­κώνουν τους «α­να­ξιο­πα­θού­ντες» ε­πι­χει­ρη­μα­τί­ες με χρή­μα­τα που τά­χα δεν «περισ­σεύ­ουν» για τις δικές μας ανάγκες.



Α­στοί, ρε­φορ­μι­στές, ΜΜΕ μας ε­ξη­γούν πως φταί­νε κά­ποια ά­πλη­στα με­γα­λο­στε­λέ­χη, οι υ­περ­βο­λές των α­γο­ρών. Που­λά­νε ψεύ­τι­κες ελ­πί­δες για «αν­θρώ­πι­νη» δια­κυ­βέρ­νη­ση (Ο­μπάμα, κε­ντρο­α­ρι­στε­ρά κλπ.), παραμύθια για «πρά­σι­νη» α­νά­πτυ­ξη και «ρυθ­μι­σμένο» κα­πι­τα­λι­σμό. Θα τά­ξουν ο,τι­δή­πο­τε για να σώ­σουν το σύ­στη­μά τους.



Η ρί­ζα του κα­κού εί­ναι η λο­γι­κή του κέρ­δους, η α­το­μι­κή ι­διο­κτη­σί­α στα μέσα πα­ρα­γω­γής, το κα­πι­τα­λι­στι­κό σύ­στη­μα και οι α­ντι­φά­σεις του. Γι’ αυ­τό δεν υ­πάρ­χει κα­νέ­να σχέ­διο διε­ξό­δου α­πό την κρί­ση. Οι αλ­λε­πάλ­λη­λες διε­θνείς συ­να­ντή­σεις (G20 κλπ.) δεν δίνουν καμία λύση. Τα δη­μό­σια ελ­λείμ­μα­τα και χρέ­η έ­χουν ε­κτι­να­χτεί, α­πειλώ­ντας ο­λό­κλη­ρες χώ­ρες με κα­τάρ­ρευ­ση. Πα­ρά τις τε­ρά­στιες κρα­τι­κές «ενέ­σεις», στις α­νε­πτυγ­μέ­νες χώ­ρες η οι­κο­νο­μί­α και η πα­ρα­γω­γή συρ­ρι­κνώ­νο­νται. Λου­κέ­τα, α­πο­λύ­σεις, μα­ζι­κή α­νερ­γί­α: πα­ντού οι ερ­γα­ζό­με­νοι βιώ­νουν την α­να­σφά­λεια, την φτώ­χεια, την ε­ξα­θλί­ω­ση, α­κό­μα και την πεί­να.



Αυ­τή εί­ναι η α­λή­θεια, με­τά α­πό 35 χρό­νια θυ­σιών και λε­ηλα­σί­ας του κό­σμου της ερ­γα­σί­ας. 20 χρό­νια με­τά την κα­τάρ­ρευ­ση του «υ­παρ­κτού σο­σια­λι­σμού», α­φού οι κα­πι­τα­λι­στές καυ­χή­θηκαν για το «τέ­λος της ι­στο­ρί­ας» και ότι το σύ­στη­μά τους θα εί­ναι αιώ­νιο, ο κα­πι­τα­λι­σμός περ­νά­ει την με­γα­λύ­τε­ρη κρί­ση του. Νε­ο­φι­λε­λευ­θερι­σμός, «πα­γκο­σμιο­ποί­η­ση», Νέ­α Τά­ξη Πραγ­μά­των, ό­λα τα μέ­σα για το ξεπέρασμα της μα­κρό­χρο­νης κρί­σης του συ­στή­μα­τος (α­πό τις αρ­χές της δε­κα­ε­τί­ας του ’70) α­πέ­τυ­χαν και ε­ξα­ντλή­θη­καν. Μό­νη διέ­ξο­δος για το κε­φά­λαιο να φορ­τώ­σει την κρί­ση στις δι­κές μας πλά­τες: με νέα «α­πε­λευ­θέ­ρω­ση των α­γορών», κρα­τι­κές ε­νι­σχύ­σεις σε βά­ρος κά­θε κοι­νω­νι­κής δα­πά­νης, πλή­ρη διά­λυ­ση των ερ­γα­σια­κών σχέ­σε­ων, υ­πε­ρεκ­με­τάλ­λευ­ση χω­ρίς ό­ριο…



Η κρί­ση α­πο­κά­λυ­ψε τε­ρά­στιες α­νι­σορ­ρο­πί­ες και συ­γκρού­σεις συμ­φε­ρό­ντων. Η α­ναρ­χί­α του πα­γκό­σμιου κα­πι­τα­λι­σμού/ι­μπε­ρια­λι­σμού ο­ξύ­νει τους α­ντα­γω­νι­σμούς, ε­ξα­πλώ­νε­ι τον πό­λε­μο (Μ. Ανα­το­λή, Καύ­κα­σος, Λ. Α­με­ρι­κή, ε­ξο­πλι­σμοί και πυ­ρη­νι­κά ό­πλα κλπ.). Οι δη­μο­κρα­τι­κές ε­λευ­θε­ρί­ες στραγγαλίζονται για την κα­τά­πνι­ξη α­γώ­νων, κι­νη­μά­των, ε­ξε­γέρ­σε­ων. Η πρω­το­φα­νής οι­κο­λο­γι­κή κρί­ση, αποτέλεσμα του πα­ρα­λο­γι­σμού του κέρ­δους, γίνεται νάρκη στο μέλ­λον της αν­θρωπό­τη­τας. Τρο­μα­κτι­κές απειλές συσ­σω­ρεύ­ο­νται ε­νά­ντια στο προ­λε­τα­ριά­το και τους λα­ούς, κά­νο­ντας στις αρ­χές του 21ου αιώ­να το δί­λημ­μα «Σο­σια­λι­σμός ή Βαρ­βα­ρό­τη­τα» πιο ε­πι­τα­κτι­κό α­πό πο­τέ.




ΔΕΝ ΠΕ­ΡΙ­ΜΕ­ΝΟΥ­ΜΕ ΤΙ­ΠΟ­ΤΑ Α­ΠΟ ΤΑ ΚΟΜ­ΜΑ­ΤΑ ΤΟΥ ΚΕ­ΦΑ­ΛΑΙΟΥ



Η κρί­ση επιτάχυνε την ώ­ρα της α­λή­θειας για τον ελληνικό καπιταλισμό: πε­ριο­ρι­σμέ­νη πα­ρα­γω­γι­κή βά­ση στα ό­ρια της ε­ξάρ­θρω­σης, κά­θε­τη πτώ­ση των ε­πεν­δύ­σε­ων, ελ­λείμ­μα­τα και χρέ­η (κρά­τους, νοι­κο­κυ­ριών, ε­πι­χει­ρή­σε­ων κλπ.) «στο κόκ­κι­νο», έ­κρη­ξη λου­κέ­των και α­νερ­γί­ας. Η κρί­ση και οι α­ντα­γω­νι­σμοί μέ­σα στην Ε­Ε κά­νουν το α­διέ­ξο­δο ακό­μα πιο έ­ντο­νο.



Τα δύ­ο α­στι­κά κόμ­μα­τα, ΠΑ­ΣΟΚ και ΝΔ, είναι συνυπεύθυνα. Με ί­δια κι α­πα­ράλ­λα­χτη πο­λι­τι­κή, χει­ρο­τέ­ρευ­σαν την κρί­ση, «τα έδω­σαν ό­λα» σε μια χού­φτα αν­θρώ­πων του πλού­του, έ­θρε­ψαν τα διαρ­κή σκάν­δα­λα, την ω­μή λε­η­λα­σί­α του δη­μό­σιου χρή­μα­τος. Οδήγησαν στη με­γα­λύ­τε­ρη πο­λι­τι­κή κρί­ση με­τα­πο­λι­τευ­τι­κά, στον ευ­τε­λισμό κά­θε πο­λι­τι­στι­κής και η­θι­κής α­ξί­ας, με­τα­τρέ­πο­ντας την κοινω­νί­α σε σκου­πι­δο­τε­νε­κέ της προκλητικής δια­φθο­ράς και σή­ψης τους. Α­πό κο­ντά το ΛΑ­ΟΣ, με το δη­λη­τήριο της α­κρο­δε­ξιάς, φα­σί­ζου­σας προ­πα­γάν­δας του.



Κα­μί­α κυ­βέρ­νη­ση τους δεν θα μας βγά­λει α­πό την κρί­ση, κανένας συνδυα­σμός τους με α­ρι­στε­ρά ή δε­ξιά δε­κα­νί­κια. Μό­νη φρο­ντί­δα τους η σω­τη­ρί­α του κε­φα­λαί­ου, η δια­τή­ρη­ση του ση­με­ρι­νού βρώ­μι­κου κα­θε­στώ­τος. Η ε­πί­θε­σή τους μας α­πει­λεί πλέ­ον με πραγ­μα­τι­κή ε­ξό­ντω­ση:



- Η α­κρί­βεια έ­χει κά­νει τους μι­σθούς φι­λο­δώ­ρη­μα, ε­νώ ε­μείς πα­λεύου­με με δεύ­τε­ρες και τρί­τες δου­λειές, πνι­γό­μα­στε στα δα­νει­κά. Τώ­ρα ετοι­μά­ζο­νται και νέ­ες φο­ρο­ε­πι­δρο­μές.

- Πα­γώ­νουν-Μειώ­νουν τους μι­σθούς, αρχικά στο δη­μό­σιο και ανάβοντας «πρά­σι­νο φως» σε ό­λους τους ερ­γο­δό­τες.

- Με πρόσχημα τη «δια­τή­ρη­ση των θέ­σε­ων ερ­γα­σί­ας»(!), ε­ξα­πλώ­νουν πα­ντού τις ε­λα­στι­κές-δου­λι­κές σχέ­σεις ερ­γα­σί­ας (με­ρι­κή και α­να­σφά­λι­στη ερ­γα­σί­α, δια­θε­σι­μό­τη­τες και εκ πε­ρι­τρο­πής ερ­γα­σί­α, συμ­βα­σιού­χοι, «ερ­γο­λα­βι­κοί», «νοι­κια­σμέ­νοι» ερ­γα­ζό­με­νοι κλπ.). Θέ­λουν να κα­ταρ­γήσουν τις συλ­λο­γι­κές συμ­βά­σεις.

- Με­τα­τρέ­πουν Παι­δεί­α, Υ­γεί­α και Α­σφά­λι­ση σε πα­νά­κρι­βα ε­μπο­ρεύ­μα­τα για λί­γους. Ξε­που­λά­νε και τις τε­λευ­ταί­ες δη­μό­σιες υ­πη­ρε­σί­ες πχ. πρό­σφα­τα το νε­ρό της Θεσ­σα­λο­νί­κης (ΕΥΑΘ).

- Ε­τοι­μά­ζουν νέ­α α­ντια­σφα­λι­στι­κά μέ­τρα, την πλή­ρη διά­λυ­ση της κοινω­νι­κής α­σφά­λι­σης. Κα­τάρ­γη­ση βα­ρέ­ων-αν­θυ­γιει­νών, παραπέρα μεί­ω­ση συ­ντά­ξε­ων και αύ­ξη­ση ο­ρί­ων η­λι­κί­ας, ε­πι­δό­τη­ση-μείωση των εργοδοτικών ει­σφο­ρών των νέ­ων (για να ξε­φορ­τω­θούν οι κα­πι­τα­λι­στές κι αυ­τή την υ­πο­χρέ­ω­ση).



Η λεηλασία κράτους-καπιταλιστών έχει χρεοκοπήσει τα ασφαλιστικά ταμεία. Τα σπρώ­χνουν στην κα­τάρ­ρευ­ση, για να τσα­κί­σουν κά­θε κοι­νω­νι­κή προ­στα­σί­α και αλ­λη­λεγ­γύ­η, να κά­νουν τα λε­φτά της α­σφά­λι­σης «ε­νι­σχύ­σεις» στους κα­πι­τα­λι­στές. Μα­ζί διαλύουν και τη δη­μό­σια υ­γεί­α (μεί­ω­ση-κα­τάρ­γηση της δω­ρε­άν πε­ρί­θαλ­ψης, αύ­ξη­ση της συμ­με­το­χής των ερ­γα­ζο­μέ­νων στο κό­στος κλπ.).



Για να πε­ρά­σουν αυ­τό τον κοι­νω­νι­κό φα­σι­σμό, σκλη­ραί­νουν την κα­τα­στολή. Τρο­μο­κρα­τούν και διαι­ρούν τους ερ­γα­ζό­με­νους με τα πο­γκρόμ των με­τανα­στών. Όλα πα­ρα­κο­λου­θού­νται (χα­φιε­δο­κά­με­ρες, η­λε­κτρο­νι­κό φα­κέ­λωμα κλπ.) και τρο­μο­νό­μοι ε­πι­στρα­τεύ­ο­νται ε­νά­ντια σε α­γω­νι­στές. Η α­στυ­νο­μί­α και τα «ει­δι­κά σώ­μα­τα»-συμ­μο­ρί­ες της ε­ξο­πλί­ζο­νται σαν α­στα­κοί (η­λε­κτρο­φό­ρα ό­πλα, πλα­στι­κές σφαί­ρες, τε­θω­ρα­κι­σμέ­να κλπ.) και ε­τοι­μά­ζε­ται η χρη­σι­μο­ποί­η­ση του στρα­τού σε α­στυ­νο­μι­κά κα­θή­κο­ντα. Οι διώ­ξεις σω­μα­τεί­ων και συν­δι­κα­λι­στών εί­ναι κα­θη­με­ρι­νές. Η μαφιόζικη, δο­λο­φο­νική ε­πί­θε­ση με βιτριόλι ε­νά­ντια στη συνδικαλίστρια Κων­στα­ντί­να Κού­νε­βα συμβολίζει το μέλ­λον που μας ε­τοι­μά­ζουν.





ΡΕ­ΦΟΡ­ΜΙ­ΣΤΙ­ΚΗ Α­ΡΙ­ΣΤΕ­ΡΑ - Υ­ΠΟ­ΤΑΓ­ΜΕ­ΝΟΣ ΣΥΝΔΙ­ΚΑ­ΛΙ­ΣΜΟΣ:

ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ



Το ΚΚΕ, παρά τη ρητορεία του, δια­σπά και α­πο­δυ­να­μώνει τους α­γώ­νες, τους χρησιμοποιεί α­πο­κλει­στι­κά για την ε­κλο­γι­κή του ε­νί­σχυ­ση. Στά­θη­κε α­προ­κά­λυ­πτα ε­χθρι­κό και «νο­μι­μό­φρον» στην ε­ξέ­γερ­ση της νε­ο­λαίας το Δε­κέμ­βρη του 2008, ό­πως και α­πέ­να­ντι σε ό,τι ρι­ζο­σπα­στι­κό δεν ε­λέγ­χει. Η «Λα­ϊκή Οι­κο­νο­μί­α-Ε­ξου­σί­α» του, χω­ρίς ε­πα­να­στα­τι­κή α­να­τρο­πή, εί­ναι μια σο­σιαλ­δη­μο­κρα­τι­κή ου­το­πί­α, που συ­νο­δεύ­ε­ται με λι­βά­νι­σμα του αποκρουστικού «υ­παρ­κτού σο­σια­λι­σμού».



Ο ΣΥΝ/ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, ό­σο κι αν υ­πο­στη­ρί­ζει κά­ποια κι­νή­μα­τα, έ­χει τα μάτια α­πο­κλει­στι­κά στραμ­μέ­να στις ε­κλο­γές και το κοι­νο­βού­λιο. Υ­πο­κρί­νε­ται α­πέ­να­ντι στην κρί­ση, κα­ταγ­γέλ­λοντας μό­νο ο­ρι­σμέ­νες «κα­κές» πλευ­ρές του κα­πι­τα­λι­σμού. Είναι υ­πέρ της κα­πι­τα­λι­στι­κής/ι­μπε­ρια­λι­στι­κής Ε­Ε ή την α­πο­δέ­χε­ται μοι­ρολα­τρι­κά. Mε­γά­λα κομ­μά­τια του εί­ναι έ­τοι­μα να προ­σφέ­ρουν υ­πη­ρε­σί­ες στο σύ­στη­μα, συμμετέχοντας σε μια «προ­ο­δευ­τι­κή» κυ­βέρ­νη­ση.



Την ίδια στιγμή που η κρίση μας τσακίζει, η ηγεσία των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ κα­τα­θέ­τει «υ­πεύ­θυ­νες προ­τάσεις» μαζί με τους βιο­μή­χα­νους. Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία, ειδικά στην «κορυφή», έχει αποδεχτεί την «αγορά», δεν ορ­γα­νώ­νει α­γώ­νες, μας ξε­που­λά­ει στις πιο κρί­σι­μες στιγμές (Α­σφα­λι­στι­κό), α­δια­φο­ρεί ε­γκλη­μα­τι­κά για τους νέ­ους και «ε­λα­στι­κούς» ερ­γα­ζό­με­νους. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε αυτή τη γάγ­γραι­να, πριν θά­ψει τα συν­δι­κά­τα ως ορ­γα­νώ­σεις των ερ­γα­ζο­μέ­νων.





ΤΗΝ ΚΡΙ­ΣΗ ΝΑ ΠΛΗ­ΡΩ­ΣΟΥΝ ΟΙ ΚΑ­ΠΙ­ΤΑ­ΛΙ­ΣΤΕΣ



Ή ΑΥ­ΤΟΙ Ή Ε­ΜΕΙΣ!



Σ’ ό­λο τον κό­σμο, οι εργαζόμενοι πα­λεύ­ουν με δια­δη­λώ­σεις, α­περ­γί­ες και κα­τα­λή­ψεις ερ­γο­στα­σί­ων, «α­πα­γά­γουν» τα κα­λο­χορ­τα­σμέ­να α­φε­ντι­κά τους, συ­γκρού­ο­νται με την α­στυ­νο­μί­α, φω­νά­ζουν: ΔΕΝ ΘΑ ΓΙ­ΝΟΥ­ΜΕ ΘΥ­ΜΑ­ΤΑ ΤΗΣ ΚΡΙ­ΣΗΣ ΣΑΣ!



Στην Ελ­λά­δα, μι­κρές και με­γά­λες μά­χες δί­νο­νται κα­θη­με­ρι­νά: οι α­περ­γί­ες του Α­σφα­λι­στι­κού, των δα­σκά­λων, ναυ­τερ­γα­τών και λι­με­νερ­γα­τών, ο α­γώ­νας των ω­ρο­μί­σθιων για στα­θε­ρή δουλειά, των φοι­τη­τών για δη­μό­σια δω­ρε­άν παι­δεί­α. Πλη­θαί­νουν οι α­ντι­στά­σεις στις «γα­λέ­ρες» του ι­διω­τι­κού το­μέα, νέα σω­μα­τεί­α συγκροτούνται. Το κί­νη­μα αλ­λη­λεγ­γύ­ης στην Κων­στα­ντί­να Κού­νε­βα, η εξέ­γερ­ση της νε­ο­λαί­ας τον Δε­κέμ­βρη του 2008, το δεί­χνουν κα­θα­ρά: ΔΕΝ ΠΑ­ΕΙ ΑΛΛΟ - εί­ναι πια και­ρός να μπουν μπρο­στά τα δι­κά μας δι­καιώ­μα­τα και α­νά­γκες.





Να πά­ρου­με τη ζω­ή μας στα χέ­ρια μας



Δεν εί­ναι ε­πι­λο­γή να πε­ρι­μέ­νου­με «λύ­σεις» α­πό «σω­τή­ρες» ή τις ε­κλο­γές. Να α­η­διά­ζου­με με τους ξε­που­λη­μέ­νους γρα­φειο­κρά­τες και τους σά­πιους πο­λι­τι­κούς, αλ­λά να μην συμ­με­τέ­χου­με στους α­γώ­νες, να ξα­να­ψη­φί­ζου­με και να ξα­ναστη­ρι­ζό­μα­στε σ’ ό­λους αυ­τούς. Μό­νη ε­πι­λο­γή είναι να στη­ρι­χτού­με στις δι­κές μας δυ­νά­μεις.

- Αναπτύσσοντας και ενώνοντας ό­λους τους α­γώνες, ενάντια σε κά­θε διά­σπα­ση και κα­τα­κερ­μα­τι­σμό.

- Με α­πο­φα­σι­στι­κές μορ­φές πά­λης, που μπο­ρούν να νι­κή­σουν: α­περ­γί­ες, μα­χη­τι­κές δια­δη­λώ­σεις, κα­τα­λή­ψεις. Ό­χι τις «ντου­φε­κιές στον α­έ­ρα» της συν­δι­κα­λι­στι­κής γρα­φειο­κρα­τί­ας, χω­ρίς στό­χους και κλιμά­κω­ση.

- Με την αυ­το­ορ­γά­νω­σή μας: χτί­ζο­ντας σω­μα­τεί­α, ε­πι­τρο­πές α­γώ­να και συ­ντο­νι­στι­κά, συμ­με­τέ­χο­ντας μα­ζι­κά σε γε­νι­κές συ­νε­λεύ­σεις, στους χώ­ρους δου­λειάς, τις γει­το­νιές, τις σχο­λές.





Χρεια­ζό­μα­στε ε­πει­γό­ντως έ­να Πρό­γραμ­μα Σω­τη­ρί­ας



Σε ό­λους μας μπαίνει το ε­ρώ­τη­μα: Θα α­φή­σου­με να μας πνί­ξει ο Μεσαίωνας του κεφαλαίου, η φτώ­χεια, η ε­ξα­θλί­ω­ση και η α­πό­γνω­ση;



Χρεια­ζό­μα­στε μια α­πο­φα­σι­στι­κή ρή­ξη, μια ε­ναλ­λα­κτι­κή-α­ντι­κα­πι­τα­λι­στι­κή πο­λι­τι­κή. Οι ερ­γα­ζό­με­νοι εί­μα­στε η συ­ντρι­πτι­κή κοινωνική πλειο­ψη­φί­α, οι πα­ρα­γωγοί του πλού­του. Οι ζω­ές μας εί­ναι πά­νω από τα κέρ­δη τους. Δεν ζη­τια­νεύου­με. Α­παι­τού­με την ι­κα­νο­ποί­η­ση των α­να­γκών μας. Χρή­ματα υ­πάρ­χουν, τα τρι­σε­κα­τομ­μύ­ρια που χαρίζονται στους επιχειρηματίες. Να τα πά­ρου­με απ’ ό­που κι αν βρί­σκο­νται, για να εφαρμόσουμε ά­με­σα έ­να Πρό­γραμ­μα Σω­τη­ρί­ας α­πό την κρί­ση.



- Ού­τε μια χα­μέ­νη θέ­ση ερ­γα­σί­ας. Να α­πα­γο­ρευ­τούν με νό­μο οι α­πο­λύ­σεις. Κα­τάρ­γη­ση κά­θε μορ­φής ε­λα­στι­κής ερ­γα­σί­ας. Ά­με­ση κα­θιέ­ρω­ση του 35ω­ρου-5νθήμε­ρου-7ω­ρου και αν χρεια­στεί α­κό­μα με­γα­λύ­τε­ρη μεί­ω­ση των ω­ρών ερ­γα­σί­ας.



- Φτά­νουν πια τα λου­κέ­τα, που μας α­φή­νουν με οι­κο­νο­μι­κά «κου­φά­ρια», χω­ρίς μέλ­λον. Να γί­νει κα­τά­λη­ψη σε κά­θε επι­χεί­ρη­ση που κλεί­νει, με­τα­φέ­ρε­ται ή α­πο­λύ­ει, απαιτώντας το ά­νοιγ­μα των λο­γι­στι­κών βι­βλί­ων, κρα­τι­κο­ποί­η­ση χω­ρίς α­πο­ζη­μί­ωση και κά­τω α­πό ερ­γα­τι­κό έ­λεγ­χο, α­κό­μα και με δή­μευ­ση της πε­ριου­σί­ας των καπι­τα­λι­στών ι­διο­κτη­τών.



- Αύ­ξη­ση μι­σθών και συ­ντά­ξε­ων, με στό­χο 1.400 ευ­ρώ βασι­κό μι­σθό για ό­λους. Ερ­γα­τι­κός έ­λεγ­χος και πλα­φόν στις τι­μές των ει­δών λα­ϊ­κής κα­τα­νά­λω­σης. Βα­ριά φο­ρο­λο­γί­α του κε­φα­λαί­ου, των ει­δών πο­λυ­τε­λεί­ας, των με­γά­λων ει­σο­δη­μά­των.



- Αύ­ξη­ση των κοι­νω­νι­κών δα­πα­νών μ’ έ­να πρό­γραμ­μα οι­κο­δό­μη­σης σχο­λεί­ων, νο­σο­κο­μεί­ων, ερ­γα­τι­κών-λα­ϊ­κών κα­τοι­κιών, προ­στα­σί­ας του πε­ρι­βάλ­λο­ντος - σε βά­ρος των δα­πα­νών στρα­τού και α­στυ­νο­μί­ας. Δη­μό­σια-δω­ρε­άν υ­γεί­α και παι­δεί­α για ό­λους.



- Ά­με­ση επιστροφή όλων των κλεμ­μέ­νων στα α­σφα­λι­στι­κά τα­μεί­α. Να δο­θεί και το τε­λευ­ταί­ο ευ­ρώ που χρω­στά­νε κρά­τος-ερ­γο­δό­τες, να ασφα­λι­στούν ό­λοι οι ερ­γα­ζό­με­νοι. Να στα­μα­τή­σει κά­θε τζο­γά­ρι­σμα των α­πο­θεμα­τι­κών, να ε­πι­στρα­φεί ό,τι χά­θη­κε σε χρη­μα­τι­στή­ρια, δο­μη­μέ­να ο­μό­λο­γα, «το­ξι­κές» ε­πεν­δύ­σεις. Ά­με­ση κρα­τι­κή χρη­μα­το­δό­τη­ση και εγ­γύ­η­ση των τα­μεί­ων και των α­πο­θε­μα­τι­κών τους.



- Να ε­πα­να­κρα­τι­κο­ποι­η­θούν ό­σες δη­μό­σιες ε­πι­χει­ρή­σεις/υ­πη­ρε­σί­ες ι­διω­τι­κο­ποι­ή­θη­καν, κά­τω α­πό ερ­γα­τι­κό-κοι­νω­νι­κό έ­λεγ­χο, με ρι­ζι­κή μείω­ση των τι­μο­λο­γί­ων για τους ερ­γα­ζό­με­νους και τα λα­ϊ­κά στρώ­μα­τα.



- Πά­γω­μα ό­λων των χρε­ών ερ­γα­ζο­μέ­νων και α­γρο­τών και ό­σων έ­χουν πά­ρει δά­νειο για πρώ­τη κα­τοι­κί­α. Κά­θε πλει­στη­ρια­σμού και κα­τά­σχε­σης σπιτιού ή α­γρο­τι­κής γης, των χρεών των μι­κρών ε­πι­χει­ρή­σε­ων προς τις τρά­πε­ζες.





Το μέλ­λον μας δεν εί­ναι ο Κα­πι­τα­λι­σμός και η μι­ζέ­ρια του



Δεν μπο­ρούμε όμως να σωθούμε από την κρίση αν στα­μα­τήσουμε στο κα­τώ­φλι του πραγματικού προ­βλή­μα­τος, που εί­ναι το ί­διο το κα­πι­τα­λι­στι­κό σύ­στη­μα. Πρέ­πει να φτά­σου­με μέ­χρι την α­να­τρο­πή του, ανοίγοντας τον δρό­μο για μια άλ­λη κοι­νω­νί­α, δη­μο­κρα­τι­κή, ρι­ζο­σπα­στι­κή, σο­σια­λι­στι­κή, στην Ελ­λά­δα, την Ευ­ρώ­πη και τον κό­σμο.



Μια σο­σια­λι­στι­κή κοι­νω­νί­α που τίποτα κοινό δεν έ­χει με τα εκτρώματα του «υ­παρ­κτού σο­σια­λι­σμού», αλ­λά θα θε­με­λιώ­νε­ται σε όρ­γα­να ερ­γα­τι­κής δη­μο­κρα­τί­ας και αυ­το­διαχείρι­σης, με δη­μο­κρα­τι­κά δικαιώματα και ατομικές ε­λευ­θε­ρί­ες πο­λύ α­νώ­τε­ρα κι απ’ τις πιο α­νε­πτυγ­μέ­νες α­στι­κές δη­μο­κρα­τί­ες. Με μια πλή­ρως α­να­διαρ­θρω­μέ­νη οι­κο­νο­μί­α, με ε­πί­κεντρο τον άν­θρω­πο και τις α­νά­γκες του, τις α­νά­γκες των πιο φτω­χών πε­ριο­χών της Ευρώπης και του κόσμου, του πε­ρι­βάλ­λο­ντος.



Να σπά­σου­με την α­λυ­σί­δα της α­το­μι­κής ι­διο­κτη­σί­ας στα μέ­σα πα­ρα­γωγής, να τσακίσουμε το α­στι­κό κρά­τος που προ­α­σπί­ζει τα συμ­φέ­ρο­ντα του κε­φα­λαί­ου. Να ε­γκα­θι­δρύ­σου­με την ε­ξου­σί­α των ερ­γα­ζο­μέ­νων και να προ­χω­ρήσου­με στη σο­σια­λι­στι­κή ορ­γά­νω­ση της οι­κο­νο­μί­ας, κοι­νω­νι­κο­ποιώ­ντας τις με­γά­λες ε­πι­χει­ρή­σεις στους το­μείς-κλει­διά (τρά­πε­ζες, με­τα­φο­ρές, επι­κοι­νω­νί­ες, ε­νέρ­γεια κλπ.), βά­ζο­ντας ό­λες τις με­γά­λες κοι­νω­νι­κές ε­πι­λο­γές (ενεργειακή και βιο­μη­χα­νι­κή πο­λι­τι­κή, δια­τρο­φή και υ­γεί­α, πε­ρι­βάλ­λον και οι­κο­λο­γί­α, πο­λι­τι­σμός κλπ.) κά­τω α­πό έ­ναν συλλο­γι­κό δη­μο­κρα­τι­κό σχε­δια­σμό. Αυ­τή εί­ναι η μό­νη ε­ναλ­λα­κτι­κή λύ­ση α­πέ­να­ντι στην καπιταλιστική κρίση, στην α­στι­κή κοι­νω­νί­α της διαφθοράς, σήψης και εκ­με­τάλ­λευ­σης, του ρα­τσι­σμού, της κα­τα­στο­λής, του πο­λέ­μου, της οι­κο­λο­γι­κής κα­τα­στρο­φής.





- Ε­νό­τη­τα – Κλι­μά­κω­ση με Α­περ­γί­ες και Κα­τα­λή­ψεις



- Οι α­γώ­νες στα χέ­ρια των ερ­γα­ζο­μέ­νων



- Α­πα­γό­ρευ­ση Α­πο­λύ­σε­ων – Ερ­γα­τι­κός Έ­λεγ­χος στην οι­κο­νο­μί­α



ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΟ­ΣΙΑ­ΛΙ­ΣΤΙ­ΚΗ ΔΙΕ­ΞΟ­ΔΟ Α­ΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙ­ΣΗ



ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ



www.okde.gr

Η ΜΆΧΗ ΤΟΥ ΚΑΡΙΠΙΣΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

Μπορεί  τα ΜΑΤ στο ΚΑΡΙΠΙΔΗ να μην επέμβηκαν, αναλογιζόμενη η ηγεσία τους του πολιτικού κόστους. Η εργοδοσια στην εργατική και αλλυλεγγυα στάση πολλων εργζόμενων απάντησε με απειλή λοκ αουτ...δηλαδλη με κλείσιμο. Κάτι όμως που φαντάζει αδύνατο..καθώς εχει πάρει χρήματα απο ενα επενδυτικό πρόγραμμα που απογορευει  το κλείσιμο. Αν κλείσει θα αναγκαστει να επιστρεψει το σύνολο των χρημάτων πίσω.
Είναι στο χέρι του εργατικού κινήματος τώρα να δώσει ενα σοβαρό μάθημα στην εργοδοσία και στην κυβέρνηση που όπως φαίνεται τους στηρίζει.

αυτή την στιγμή ματ στο ΚΑΡΙΠΙΔΗ

Σύμφωνα με πληροφορίες απο το χώρο της απεργίας του ΚΑΡΙΠΙΔΗ:  Αυτή τι στιγμή διμοιρία  των ΜΑΤ  βρίσκεται στο χώρο του εργοστασίου και είναι έτοιμη να επεμβεί, συλλαμβανόντας απεργούς. 
Καθιστούμε υπεύθυνη την νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για αυτή την εντεινόμενη επίδειξη αυταρχικότητας.
Δεν πρόκειται να την βγάλει καθαρή για πολύ καιρό ,  στέλνοντας ΜΑΤ σε απεργούς ,  διαδηλωτές και ενεργούς πολίτες.... 
Ας σκεφτεί πολύ  να κτυπήσει τους απεργους στο ΚΑΡΙΠΙΔΗ...υπερασπίζοντας τα δικαιώματα της εργοδοσίας και του κεφαλαίου.

"Στους δρόμους..."

Ανακοίνωση της Αλληλεγγύης Αντιεξουσιαστικής Κίνησης Θεσσαλονίκης για την πορεία της ΔΕΘ.


Η Αλληλεγγύη-ΑΚ καλεί τους εργαζομένους να συμμετέχουν στην πορεία της ΔΕΘ μαζί με τα πρωτοβάθμια εργατικά σωματεία στην κατεύθυνση της όξυνσης της ταξικής πάλης ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο, και όλο το λαό της Θεσσαλονίκης να διαδηλώσει μαζί με το σωματείο εργαζομένων της ΕΥΑΘ, τις συνελεύσεις κατοίκων, και τους αλληλέγγυους πολίτες κατά της μετατροπής του κοινωνικού αγαθού του νερού σε εμπορευματικό προϊόν και την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ .

Η Α-ΑΚ με την πολιτική της θέση στη διαδήλωση της ΔΕΘ γειώνει το βασικό σύνθημα που έχει γεννηθεί στο χώρο του από τα κάτω εργατικού κινήματος το οποίο συσπειρώνει τον τρίτο πόλο. «ΟΥΤΕ ΠΑΜΕ ΟΥΤΕ ΓΣΕΕ, ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΛΑΕ». Με βάση αυτό καλούμε αυτόνομη συγκέντρωση στην Καμάρα το Σάββατο 5/9 ώρα 18.00 και ξεχωριστή πορεία από τις πορείες ΓΣΕΕ-ΠΑΜΕ.

Στηρίζουμε τα αγωνιστικά σωματεία της ΠΕΚΟΠ και της ΕΥΑΘ τα οποία είτε καλούν είτε παρευρίσκονται στην συγκέντρωση της Καμάρας καθώς και όσα ακόμη σωματεία αντιλαμβάνονται την πολιτική συγκυρία σήμερα και θεωρούν αναπόσπαστο κομμάτι του συνδικαλιστικού και πολιτικού τους αγώνα την οριοθέτηση τους απέναντι στην ξεπουλημένη ΓΣΕΕ η οποία δεν στήριξε με κανέναν τρόπο την Κ.Κούνεβα, όσο και στο κομματικό επιτελείο του ΠΑΜΕ που καταγγέλει σαν εργοδοτικά, αγωνιστικά σωματεία (π.χ. σωματείο WIND) για ψηφοθηρικούς και μικροπολιτικούς λόγους ενώ προβοκάρει τον αγώνα ανεξάρτητων εργατικών και κοινωνικών δυνάμεων (π.χ. αγώνας εργαζομένων και φοιτητών ενάντια στις εργολαβίες στο http://www.facebook.com/l/;Α.Π.Θ.)

Στα χνάρια του Δεκέμβρη να υπερασπιστούμε την πολιτική κληρονομιά της εξέγερσης, τον αγώνα και τον συντονισμό των σωματείων και των αλληλέγγυων για την Κ. Κούνεβα, και την δημιουργία νέων δομών απέναντι στην εξουσία μέσω των συνελεύσεων γειτονιάς. Να προωθήσουμε την κοινωνική αυτοάμυνα και αντεπίθεση απέναντι στο ρατσισμό των στρατοπέδων συγκέντρωσης και την κρατική καταστολή όπως εκφράζεται σήμερα, εκδικούμενη η εξουσία τον Δεκέμβρη στο πρόσωπο του πρώην απεργού πείνας - κρατούμενου Θ. Ηλιόπουλου. Ενώ παράλληλα συνεχίζεται ο εντατικός εξοπλισμός του νομικού και κατασταλτικού μηχανισμού του κράτους. (τρομονόμοι, κουκουλονόμοι, καμεροχαφιέδες, εξοπλισμός ΜΑΤ με αύρες, βόμβες καουτσούκ κλπ.) Στόχος είναι η καταστολή της μαζικής έκφρασης αντίστασης που έρχεται στα πρότυπα του Δεκέμβρη.

Καλούμε όλα τα σωματεία να πάρουν αποφάσεις μέσω των γενικών τους συνελεύσεων για να στηρίξουν την αυτόνομη συγκέντρωση και πορεία μακριά από ΓΣΕΕ και ΠΑΜΕ, στην λογική της σύστασης του από τα κάτω ακηδεμόνευτου εργατικού κινήματος. Επίσης καλούμε όλες τις εργατικές και πολιτικές συλλογικότητες του ριζοσπαστικού χώρου να απομονώσουν οποιαδήποτε θέση συμπόρευσης των αδιαμεσολάβητων και αμεσοδημοκρατικών ταξικών και συνδικαλιστικών δυνάμεων με τους υπεύθυνους για την κατάντια του εργατικού κινήματος, την ΓΣΕΕ των εργοδοτών και των εργατοπατέρων.


- Καμιά ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ. Το νερό είναι κοινωνικό - δημόσιο αγαθό όχι εμπόρευμα.
- Να κηρυχτεί γενική απεργία ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ.
- Αντίσταση στις ιδιωτικοποιήσεις των ΔΕΚΟ (ΟΣΕ, ΕΛΤΑ κλπ)

-Να βρεθούν οι δολοφόνοι της απόπειρας ενάντια στην κ.Κουνεβα. Να μην μπει η υπόθεση στο αρχείο.
-Να φύγουν όλες οι εργολαβίες που προωθούν την ελαστικοποίηση και παγιώνουν συνθήκες σκλαβοπάζαρου στις εργασιακές σχέσεις απʼ όλους τους χώρους εργασίας δημόσιους και ιδιωτικούς . ΜΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΡΑ!

-Αθώωση όλων των κατηγορουμένων του Δεκέμβρη.
-Να πέσουν τρομονόμοι - κουκουλονόμοι, να ρίξουμε τους καμεροχαφιέδες.

- Αλληλεγγύη στους αγώνες των μεταναστών. Κανένα στρατόπεδο συγκέντρωσης.
Η ύπαρξη δεν είναι παρανομία. Η ζωή δεν είναι λαθραία.

- Να μην πληρώσουμε την κρίση οι εργαζόμενοι, αλλά το κεφάλαιο που την δημιούργησε.
- Κάτω τα χέρια από τα βαρέα και ανθυγιεινά, όχι στην εξίσωση των ορίων συνταξιοδότησης.
- Δημόσια-κοινωνική ασφάλιση άνευ όρων για όλους.
- Επανάκτηση όλου του κλεμμένου κοινωνικού πλούτου από τους εργαζόμενους και αναδιανομή.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ - ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΚΟΥΝΕΒΑ : "Ας μάθουμε τα δικαιώματα μας..."

Η συνδικαλίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα που τον περασμένο Δεκέμβριο δέχθηκε επίθεση με καυστικό οξύ και το όνομα της έγινε συνώνυμο με την μάχη του εργατικού κινήματος ενάντια σε μεθοδεύσεις "μεσαιωνικού τύπου" για τα εργατικά δικαιώματα, σε συνέντευξη της στο "Κουτί της Πανδώρας", αναφέρεται στην επίθεση που δέχτηκε, την κατάσταση της υγείας της και τη βοήθεια που τις προσέφεραν πολίτες και οργανώσεις.

Δευτέρα 22 Δεκέμβρη: η συνδικαλίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα την ώρα που επιστρέφει σπίτι από τη δουλειά της, δέχεται επίθεση με καυστικό οξύ. Το ζήτημα καταρχήν δεν απασχόλησε τη δημοσιότητα. Για τους επίσημους φορείς και την πλειοψηφία των ΜΜΕ, το χτύπημα εις βάρος μιας μετανάστριας εργαζόμενης σ’ έναν κοινωνικά απαξιωμένο κλάδο δεν ενδείκνυται για ενασχόληση και προβολή. Ακόμα και οι δικαστικές έρευνες ξεκίνησαν με 5 μέρες καθυστέρηση.

8 μήνες μετά, τίποτα δεν είναι το ίδιο. Η μορφή της Κωνσταντίνας έγινε αφίσα και γέμισε τους μεγάλους δρόμους της χώρας αλλά κυρίως χαράχθηκε βαθιά στις συνειδήσεις πολλών ανθρώπων. Το βιτριόλι στο πρόσωπο της βιώθηκε ως επίθεση εις βάρος όλων των εργαζομένων και το τεράστιο κύμα λαϊκής υποστήριξης που αναπτύχθηκε, ανέδειξε την υπόθεση. Η ίδια η Κωνσταντίνα νοσηλεύεται ακόμα στον Ευαγγελισμό, έχοντας υποστεί ανεπανόρθωτες βλάβες όπως η απώλεια όρασης στο ένα μάτι, αλλά με αισθητά βελτιωμένη την υγεία της –αντανάκλαση του ψυχικού σθένους που τη διακρίνει – και παραδίδει μαθήματα αξιοπρέπειας και αγώνα.

Το σύγχρονο δουλεμπόριο στο προσκήνιο

Η υπόθεση αυτή πέραν των άλλων έφερε στην επιφάνεια μορφές σύγχρονου δουλεμπορίου που επικρατούν στον κλάδο καθαριότητας. Η Κούνεβα εργαζόταν στην εταιρεία ΟΙΚΟΜΕΤ που ανήκει στον εργολάβο Οικονομάκη. Η συγκεκριμένη εταιρεία, όπως και αρκετές αντίστοιχες, αξιοποιώντας το νόμο 2956/2001 που παρέχει τη δυνατότητα σε ιδιωτικές εταιρείες να αναλαμβάνουν υπερεργολαβικά τον καθαρισμό δημόσιων κρατικών φορέων και ΔΕΚΟ, γρήγορα μετατράπηκε σε υπόδειγμα παραβίασης εργασιακών δικαιωμάτων και εργοδοτικής τρομοκρατίας.

Οι εργαζόμενοι, στην πλειοψηφία τους γυναίκες μετανάστριες, αναγκάζονταν σύμφωνα με τις καταγγελίες των ίδιων και τα ευρήματα των ελεγκτικών μηχανισμών, να δουλεύουν εξαντλητικά ωράρια (12-13 ώρες ημερησίως), ενώ δηλωνόταν ότι απασχολούνται επί 5,5 ώρες ώστε να μη δικαιούνται βαρέα και ανθυγιεινά ένσημα. Υποχρεώνονταν να υπογράφουν αποδείξεις για αποδοχές και δώρα που δεν έχουν λάβει, ενώ η απειλή της απόλυσης αποτελούσε μια αρκετά προσφιλή μέθοδο πειθούς της εργοδοσίας. Την ίδια στιγμή δεν υπήρχε καμία μέριμνα για την προστασία της υγείας των εργαζομένων με αποτέλεσμα οι συνθήκες εργασίας να εγγράφονται στο σώμα τους με τη μορφή λοιμώξεων, δερματολογικών και αναπνευστικών προβλημάτων.

Η Κούνεβα είχε αναπτύξει πλούσια συνδικαλιστική δράση με σκοπό την επίλυση αυτών των προβλημάτων και είχε δεχτεί απειλές κατά της ζωής της, όπως αποδεικνύεται και από βίντεο ντοκουμέντο, στο οποίο εκφράζει φόβους για τη ζωή της πριν την επίθεση. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε Τριμερή Συνάντηση στο Υπουργείο Απασχόλησης που πραγματοποιήθηκε στις 26 Νοεμβρίου, οργανώθηκε αντισυγκέντρωση από σωματείο που ελέγχεται από τη διεύθυνση της ΟΙΚΟΜΕΤ και αποδοκιμάστηκε έντονα η Κούνεβα και οι υπόλοιπες συνδικαλίστριες της ΠΕΚΟΠ. Ενώ μόλις 3 μέρες πριν δεχτεί την επίθεση, η Κούνεβα διαμαρτυρήθηκε έντονα στην ΟΙΚΟΜΕΤ για πλαστές υπογραφές δώρων.

Το πολύμορφο κίνημα αλληλεγγύης στην Κωνσταντίνα Κούνεβα που αναπτύχθηκε είχε σαν αποτέλεσμα, οι μέχρι πρότινος αόρατοι εργαζόμενοι να αποκτήσουν υπόσταση και δικαιώματα. Οι δεσμεύσεις της διοίκησης του ΗΣΑΠ και της Πρυτανείας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου για κατάργηση των εργολαβιών και πρόσληψη μόνιμου προσωπικού καθαριότητας, συνιστά αναμφισβήτητα μια πρώτη νίκη και για τον αγώνα που έδωσε η ίδια η Κούνεβα. Παρόλα αυτά οι αυθαιρεσίες δεν έχουν εκλείψει. Πρόσφατα καθαρίστρια στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων ξυλοκοπήθηκε άγρια από την προϊστάμενη της, ενώ οι εργαζόμενες που πρωτοστάτησαν για την οικοδόμηση σωματείου στο Βόλο, δέχτηκαν ισχυρούς εκβιασμούς. Το νομοσχέδιο για τα ΤΕΙ που κατέθεσε η κυβέρνηση, ορίζει ότι επιτρέπεται στις διοικήσεις των ιδρυμάτων να «συνάπτουν συμβάσεις έργου με φυσικά ή νομικά πρόσωπα οποιασδήποτε μορφής προκειμένου να καλύψουν ανάγκες καθαριότητας και φύλαξης των κτιρίων», θεσμοποιώντας και διευρύνοντας την επισφαλή εργασία.

Οι ανεπάρκειες και η αρχειοθέτηση

Όσον αφορά δε την πορεία της δικαστικής έρευνας, αυτή ανακόπηκε απότομα από την απόφαση του 13ου ανακριτή να οδηγήσει στο αρχείο την υπόθεση, χωρίς επί της ουσίας να έχει παραχθεί κάποιο αποτέλεσμα, αφού δεν έχουν εντοπιστεί οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί της επίθεσης. Σ’ αυτό το σημείο πρέπει να επισημανθεί μια «σύμπτωση» που βοηθάει να κατανοήσουμε την αντίληψη περί δικαιοσύνης που φέρουν ορισμένοι λειτουργοί της: ο Ελευθέριος Γεωργίλης, ανακριτής που εισηγήθηκε την αρχειοθέτηση της υπόθεσης της Κωνσταντίνας Κούνεβα, είναι ο ίδιος που συμμετείχε στην απόφαση για την παράταση της προφυλάκισης του κρατούμενου για γεγονότα του Δεκέμβρη και πλέον απεργού πείνας, Θοδωρή Ηλιόπουλου.

Η διάθεση για αρχειοθέτηση της υπόθεσης αποδεικνύεται ακόμα πιο σκανδαλώδης, όταν έγκριτοι νομικοί κύκλοι διατείνονται ότι πρόκειται για μια δικαστική έρευνα που βρίθει αντιφάσεων και ανεπαρκειών. Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι η επιτόπια έρευνα που διενεργήθηκε υπήρξε μηδαμινή, δεν έγινε καμία προσπάθεια να αποσπαστούν καταθέσεις από τυχόν αυτόπτες μάρτυρες, ενώ πολύ κοντά στον τόπο της επίθεσης υπήρχε ανοιχτό internet cafe, του οποίου η γυναίκα του ιδιοκτήτη προσφέρθηκε μόνη της να καταθέσει. Δεν πραγματοποιήθηκαν οι απαιτούμενες χημικές εξετάσεις για τη σύνθεση του υγρού που χρησιμοποιήθηκε στην επίθεση, γεγονός που θα λειτουργούσε υποβοηθητικά ως προς την προέλευση του. Οι αρχές έχουν πάρει μόνο μια κατάθεση από την ίδια την Κούνεβα το Φεβρουάριο, όταν ακόμα η κατάσταση της υγείας της ήταν αρκετά εύθραυστη και έκτοτε δεν έχουν προνοήσει για καμία συμπληρωματική κατάθεση.

Το πιο μεμπτό όμως σημείο της διαδικασίας είναι ο προσανατολισμός της. Οι αρχές αγνοώντας πλήρως τις ενδείξεις συσχέτισης της επίθεσης με το εργασιακό της περιβάλλον, έμεινα προσκολλημένες στην προσωπική της ζωή. Ως εκ τούτου οι συνήγοροι της Κούνεβα καταγγέλλουν ότι η έρευνα πλοηγήθηκε από την ΟΙΚΟΜΕΤ και δεν εκπορεύτηκε από μια πραγματική διάθεση διαλεύκανσης. Οι ίδιοι διατρανώνουν την πρόθεση τους να εξαντλήσουν κάθε ένδικο μέσο, προκειμένου να ολοκληρωθεί η έρευνα και να συλληφθούν οι δράστες. Η επαγρύπνηση της ελληνικής κοινωνίας συνιστά αναγκαία συνθήκη για τη δικαίωση της ίδιας της Κωνσταντίνας και όλων όσων είδαν στο πρόσωπο της να καθρεφτίζονται τα δικά τους βιώματα.